สวัสดีทุกคนผมชื่อเต้ ผมมีเรื่องอยากจะบอกทุกคน คือ ผมตกหลุมรักเพื่อนตัวเองซึ่งเป็นเพื่อนรักผมก็ว่าได้ เรารู้จักกันตั้งแต่ม.1จะเรียกรักแรกพบก็ว่าได้ ตั้งแต่เจอเธอผมก็รู้เลยว่าผู้หญิงคนนี้คือคนที่ผมจะรักและดูแลเธอตลอดไป เธอชื่อ อลิส เธอเป็นคนร่าเริง ทุกครั้งที่อยู่กับเธอทุกคนก็จะหัวเราะและยิ้มได้ตลอด ถึงเธอจะตลกโก๊ะๆ แต่เธอน่ารักมากในสายตาผม หึๆ ผมควรทำยังไงดีครับทุกคนผมไม่กล้าบอกเธอว่าผมแอบชอบเธอมานาน นานแค่ไหนหน่ะหรอ ก็จนตอนนี้เราอยู่ปี4กันแล้ว เราเรียนจะจบกันแล้วครับ ผมก็ยังได้แค่แอบชอบเธอเหมือนอย่างเคย

ปั๊ก! อ่ะ! ผมนั่งคิดเพลินๆซักพักก็มีคนมาพลักหัวผม...ไม่ต้องหันไปก็รู้ว่าเป็นคนที่ผมกำลังพูดถึงอยู่เมื่อสักครู่

อลิส: นั่งเป็นพระเอกเอ็มวีอะไรของมึงคนเดียววะ?

เต้: นั่งรอเธออ่ะ

อลิส: มาธงมาเธอห่าไร ผีเข้าหรอ?

เป้ง: เห้ยๆ สองผัวเมียมานั่งจู๋จี๋ไรกันตรงนี้ครับ ไมไม่เข้าเรียน

อลิส: ไม่ๆ

เป้ง: ไม่เรียน?

อลิส: ไม่ต้องเสือกค่ะ

เป้ง: แรงเด้อออ

เต้: เอ่อ อลิส คือว่าฉันมีเรื่องจะบอกอ่ะ

อลิส: ฉันก็เหมือนกัน

เต้: งั้นเธอพูดก่อนเลย

อลิส: ฉัน...ฉันมีแฟนแล้วววว

เป้ง: จริงปะ นึกว่ามึงจะขึ้นคาน

อลิส: ปากเสียย คืนนี้ไปฉลองกันจะพาแฟนมาแนะนำด้วย

เป้ง: มึงเลี้ยงงง

อลิส: เออ เอ่อ? แล้วมึงจะบอกไรกูน้ะ?

เต้: เอ่อ...กูลืมแล้วอ่ะโทษที พวกมึงขึ้นกันก่อนเลย กูขอไปทำธุระก่อน

.

.

.

หลังจากนั้นผมก็รีบเดินหนีออกมาทันที ผมไม่ได้มีธุระอะไรหลอกครับแค่จะกลับคอนโดไปพักสักหน่อยตอนนี้ผมแทบจะยืนไม่ไหว

เห้อ...ผมคงเป็นได้แค่เพื่อนจริงๆใช่มั้้ย

-22.20 น.-

ผมลืมตาตื่นขึ้นมาหลังจากเผลอหลับไป พอหันไปมองนาฬิกาก็ต้องตกใจ นี่ผมนอนนานขนาดนี้เลยหรอเนี้ย

-ติ้ง ไลน์-

เป้ง: อยู่ไหน

เต้: คอนโด มีไรป่าว?

เป้ง: มารับกูกับอลิสหน่อยที่ผับxxx

เต้: ได้ๆ

ถึงจะงงๆแต่ผมก็ตอบตกลงไปโดยดี แล้วรีบไปผับที่มันบอกทันที

.

.

.-20นาทีต่อมา-

พอผมขับมาถึงก็เห็นมันสองคนนั่งรออยู่ข้างผับ?

เต้: เกิดไรขึ้น?

เป้ง: กลับคอนโดเดี๋ยวเล่าให้ฟัง

ผมแค่พยักหน้าตอบแค่นั้น พอพวกมันขึ้นรถผมก็รับขับกลับมาคอนโดทันที เพราะผมอยากรู้ว่าทำไมคนที่นั่งข้างไอ้เป้งถึงซึมขนาดนั้น เป็นอะไร?

(ต่อจากตอนที่แล้ว)

-คอนโด-

หลังจากผมขับรถไปรับพวกมันมาเสร็จผมกับไอ้เป้งต้องแบกอลิสที่เมาหลับไปแล้วเข้านอนในห้องของผม

เต้: ตกลงมันเป็นมาไง ทำไมอลิสถึงได้เมาขนาดนั้น

เป้ง: เห้อ ก็กูกับไอ้อลิสกำลังดวนกันยกแก้วอยู่จู่ๆสายตากูก็ไอ้เห็นแฟนอลิสกำลังจับกำลังล้วงสาวนมโตอยู่อ่ะดิ

เต้: แล้วไงต่อ?

เป้ง: กูก็พยายามเงียบที่สุดแต่ไม่รู้อะไรดนใจให้ไอ้อลิสหันไปมอง มึงรู้ปะจากนั้นเกิดอะไรขึ้น

เต้: เกิดไร?

เป้ง: ไอ้อลิสก็เดินไปโวยอ่ะดิ เนี้ยต่อยไอ้ห่านั้นปากแตกด้วย แม่งโคตรสุดอ่ะ

เต้: แล้วทำไมมึงไม่ห้ามวะ

เป้ง: ห้ามยังไงล่ะกูก็ต่อยกับมัน ถุ้ยยยไม่ใช่ล่ะ กูห้ามไม่ทัน

เต้: เห้อ งั้นมึงก็นอนโซฟาล่ะกัน เดี๋ยวกูเข้าไปดูอลิสก่อน

เป้ง: เออๆ

หลังจากคุยกันเสร็จผมก็เดินเข้ามาดูอลิสที่นอนหลับอยู่บนเตียง เอาตรงๆนะผมรู้สึกไม่สบอารมณ์ตั้งแต่ไอ้เป้งบอกว่าทำไมอลิสถึงมีสภาพแบบนั้นล่ะ อย่าให้กูเจอมึงนะ! เห้อ ผมว่าผมนอนก่อนดีกว่าเริ่มง่วงแล้วเหมือนกัน นอนด้วยกันคงไม่เป็นไรหลอกมั้ง

.

.

.

-เช้าวันต่อมา-

ผมตื่นตั้งแต่เช้าลุกขึ้นมาทำอาหารเผื่ออลิสตื่นจะได้ทานข้าวเช้าเลย ซึ่งผมเลือกทำข้าวต้มกุ้งและน้ำซุปกระดูกหมูให้ด้วยเมื่อคืนน่าจะดื่มกันมาเยอะ ถ้าตื่นขึ้นมาคงปวดหัวแน่ ผมไม่ลืมที่จะซื้อยาแก้แฮ้ง

อลิส: อ่า ปวดหัวชิบ

เต้: ตื่นแล้วหรอ

อลิส: อืม มึงเป็นคนไปรับกูมาหรอ?

เต้: อืม มานั่งสิจะได้ทานข้าวแล้วค่อยกินยาแก้แฮ้ง

อลิส: อืม

เต้: ไอ้เป้ง! ตื่นได้แล้ว ไปล้างหน้าแล้วมาทานข้าว

เป้ง: อืออ เออๆ! มึงเวียนหัวชอบ

อลิสนั่งทานข้าวเงียบๆ ไม่แม้แต่จะเอ่ยพูดอะไรกับผมสักคำเลย เห้อ

เต้: อลิส โอเครรึป่าว

อลิส: โอเครดิวะ

เต้: ถ้ามีอะไรบอกเราได้นะ เราอยู่ข้างอลิสเสมอ

อลิส: โอเครๆ กูว่าสตั้นเฉยๆมีแฟนคนแรกก็ทำให้กูจำขึ้นใจเลย

เต้: ถ้าไม่โอเคร ให้เราส่งคนไปกระทืบไอ้ห่านั้นมั้ย

อลิส: ใจเย็นไอ้สอง หึๆ เวอร์ชิบ

เต้: หึๆ

แค่เธอบอกมาเราพร้อมทำทุกอย่างเพื่อเธอ...ขอแค่ได้เห็นรอบยิ้มของเธอผมก็มีความสุขแล้ว