"ข้าอยากเจอเจ้าอีกสักครั้ง..สันทีกา.."

"ข้าจะรอเจ้าอยู่ที่เดิมนะ...",,.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

ในวันหยุดฤดูร้อนของชั้นม.ปลายปี1ห้องเอในช่วงฤดูร้อนจะต้องมีอะไรมาคลายความร้อนใช่ไหมละแน่นอนว่าหนีไม่พ้นกับทะเลเจ้าเก่าเจ้าเดิม

ห้องเอบางคนในที่นี้กำลังนั่งรถเมย์หรือรถประจำทางเพื่อไปจองโรงแรงนอนข้างคืนสัก2วัน แน่นอนว่าไป"บางคน"รวมถึงพ่อหนุ่มไฟแรงอย่างคิริชิมะและคามินาริที่ทั้งสองต้องไม่พลาดแน่นอนและยังมีคนอื่นๆที่ตามมา

"บอกเลยว่างานนี้สนุกแน่!!"

เสียงของคามินาริดังขึ้นเมื่อถึงจุดหมายปลายทาง

"จะเสียงดังทำไมห้ะ!"

เด็กหนุ่มอีกคนพูดขึ้นซึ่งก็คือบาคุโกเด็กหนุ่มที่ชอบทำหน้าเหมือนโกรธอะไรอยู่ตลอดเวลา

คิริชิมะที่นั่งข้างๆบาคุโกก็ต้องห้ามเพื่อนสนิทก่อนที่คามินาริจะโดนระเบิดอัดเข้าที่หน้าน่ะนะ

"อ่า..พวกนายลงกันก่อนเถอะ"

เด็กหนุ่มที่มาอีกคนซึ่งไม่พลาดเลยกับเด็กหนุ่มโทโดโรกิ โชโตะหนุ่มฮอตห้องเอที่มีสาวๆติดตรึมเพราะด้วยหน้าตาที่หล่อเหลาและหุ่นที่จึ้งจนขนาดที่ไรท์ยังขาดอากาศหายใจเลอ

.

.

.

เข้าเรื่องๆๆ

.

.

.

"ไม่ต้องมาสั่ง!"

บาคุโกหัวเสียก่อนจะมีเสียงดังขึ้นอีกและเสียงๆนี้ทำเอาบาคุโกหงุดหงิดกว่าเดิมจนเหมือนคนเมนส์มา

"คัตจัง..ใจเย็นๆนะครับบ"

หนุ่มน้อยมิโดริยะเพื่อสมัยเด็กของบาคุโก(หรือเปล่า)บาคุโกอารมณ์เสียก่อนจะเดินลงจากรถโดยไม่สนใจสิ่งรอบข้าง

หลังจากลงมาถึงแล้วพวกเขาทั้ง5คนก็เดินตรงไปที่พักและเช็คอินก่อนจะเข้าห้องของแต่ละคน แค่ทว่าดวงดันซวยหน่อยที่โทโดโรกิกับบาคุโกได้อยู่ห้องเดียวกันเป็นอะไรที่หน้าปวดหัวมากเพราะทั้งสองไม่ถูกกันเจอหน้ากันแค่1วิก็จะแว่งกัดกันอยู่แล้วและยิ่งมาอยู่ด้วยกันอย่างนี้นั้นทำเอาคิริชิมะอยากจะสลับห้องทันที

"ฉันจะแลกห้อง!!ไอเวรเดกุเอาห้องมาสลับกับฉันซะ!!"

เพราะมิโดริยะดันโชคดีได้ห้องเดี่ยวจึงอยู่คนเดียวโดยไม่มีใครมารบกวน

"ผมไม่ยอมหรอกนะครับ!คัตจัง!"

แต่ทว่ามิโดริยะกับไม่ยอมคิริชิมะถึงกับปวดหัวและคามินาริยืนหัวเราะจนบาคุโกจะแว่งกลับมากัดคามินาริ

โทโดโรกิยืนงงทำไมถึงไม่ยอมนอนกับเขาละโทโดโรกิยิงคำถามใส่ตัวเอง คิริชิมะจึงตัดสินใจที่หนักแน่นและพูดออกไปว่าาา!!!

"งั้นพวกเราก็มาอยู่ห้องเดียวกันเลยสิ!!!!"

ทั้งสี่คนที่สะดุ้งก่อนจะค่อยๆหันหน้ามาทางคิริชิมะที่ทำหน้าตามั่นอกมั่นใจก่อนที่บาคุโกจะยิ้มและพูดด้วยน้ำเสียงเย็นยะเยือกจนทั้งสี่คนที่ถึงกับสะดุ้งรวมถึงคิริชิมะ

"อ๋อ..หรอ..อยากตายกันเร็วๆใช่ป่ะ"

ทั้งสี่กอดกันเป็นนุ่นแต่ก่อนที่บาคุโกจะระเบิดเสียงฟ้ามาโปรดก็ดังขึ้น

"งั้นนายลองนอนกับฉันก่อนไหมถ้าไม่พอใจค่อยเปลี่ยน"

โทโดโรกิพูดขึ้นและเพื่อนอีก2คนก็ถึงกับอุทานในใจว่า(นายคือพระเจ้าของฉัน!!!)

บาคุโกดูเหมือนจะพอใจก่อนจะเดินหิ้วกระเป๋าเข้าไปในห้องเหมือนว่าเรื่องเมื่อกี้ไม่เคยเกิดขึ้น

"หู้วววว โทโดโรกินายช่วยฉันไว้!!!"

"ทำไมโทโดโรกิถึงพูดออกไปหรอครับ..."

มิโดริยะถามด้วยความสงสัยก่อนจะลุกขึ้นหลังจากที่นั่งกกกันเพื่อขอร้องความเมตตาจากบาคุโก

"ไม่รู้เหมือนกันแต่ปากมันให้พูดไปแล้ว"

โทโดโรกิตอบกลับก่อนจะจับที่ริมฝีปากสีพีชของตัวเองเบาๆ

"เข้าห้องกันเถอะะะ"

คามินาริพูดขึ้น ก่อนจะลากคิริชิมะเข้าห้องไปเหลือแต่มิโดริยะกับโทโดโรกิสองคน

"งั้นฉันขอตัวนะมิโดริยะ"

"โอเคครับ!"

.

รอตอนต่อไป

ในเช้าวันใหม่ที่ไม่ค่อยสดใสนักเพราะหลังจากที่เมื่อคืนทุกคนเข้าห้องกันหมดแล้วแต่ทว่าไอตัวดีอย่างคามินาริเผลอนึกเล่นพิเรนขึ้นนึกอยากจะเล่นผีถ้วยแก้วแต่ตัวเองกับกลัวผีซะงั้นจึงลำบากคนอื่นที่กำลังหลับต้องลุกไปเล่นกับมัน

"รู้ว่ากลัวแต่ก็ยังจะเล่นเนอะ"

คิริชิมะบ่นอย่างหัวเสีย

"เอ้า ก็คนมันอยากเล่นอ่าาาา"

คามินาริงอแงอยากจะเล่นให้ได้จนเพื่อนๆในกลุ่มปวดหัวกัน

"แกมันน่ารำคาญที่สุด!ไอเอ๋อเฮงซวย!"

บาคุโกลั่นขึ้นมาอย่างเหลือลดก่อนจะลุกและทำท่าทางจะเดินออกไปแต่ต้องหยุดชะงัดเมื่อคามินาริพูดสิ่งที่บาคุโกไม่ชอบมากที่สุดออกมา

"นาย'กลัว'อย่างงั้นหรอ~"

บาคุโกปรี๊ดแตกออกมาก่อนจะพุ่งตัวไปกระชากคอเสื้อคามินาริจนเพื่อนๆตกใจกัน

"ห๋า!!! แกหาว่าใครกลัววะไอเวร!!"

บาคุโกตะโกนขึ้นก่อนที่มิโดริยะจะพยายามห้ามแต่บาคุโกก็นั่งลงก่อนจนเพื่อนๆงงเป็นไก่ตาแตก

"จะเล่นก็เล่นฉันไม่ได้ว่างขนาดที่ต้องมานั่งเล่นอะไรเด็กๆพวกนี้หรอกนะจำไว้ด้วย"

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

บาคุโกเล่นไปได้ซักพักก็รู้สึกว่ามีอะไรแปลกๆจึงรีบขอปิดเกมแต่ทว่ากระดานผีถ้วยเกมกลับไม่ยอมทุกคนที่เล่นกันอยู่ถึงกับตกใจและหันไปถามกันอย่างตื่นตะหนก

"ใครแกล้งครับ!!!"

มิโดริยะพูดขึ้นอย่างตกใจและท่าทีร้อนลนส่วนบาคุโกกับโทโดโรกิช๊อกไปแล้วจร้า

"อ๊ากกก!!!!!!!!"

คามินาริกลัวฉี่แทบแตกก่อนจะรีบวิ่งออกไปโดยลืมกฎของเกมว่า"ถ้ายังไม่จบอย่างปล่อยมือ"

.

.

.

.

.

.

.

.

.

ในเช้าวันใหม่ที่ไม่สดใสของทุกคน

"คัตจังเป็นยังไงบ้างครับ..."

มิโดริยะถามบาคุโกที่ใต้ตาคล้ำเหมือนคนไม่ได้นอน

"ยุ่ง"

บาคุโกตอบกลับ

ในตอนนี้ทุกคนเหมือนซอมบี้ คิริชิมะเห็นดังนั้นจึงจึงชวนทุกคนออกไปซื้อของที่ตลาดใกล้ๆกับทะเล

"ทุกคนพวกเราไปซื้อของมาทำอาหารกันไหม!"

คิริชิมะพูดขึ้นด้วยท่าทางตื่นเต้น

"แกทำเป็นหรือไง"

บาคุโกพูดขัดก่อนจะเดินเข้าห้องไป

"แล้วนายจะขัดฉันทำไหมเนี่ยย!!"

คิริชิมะพูดขึ้นแต่ก็ไม่ได้สนใจนักก็ชวนเพื่อนๆอีก4คนให้ไปด้วยกันโดยทิ้งให้บาคุโกอยู่เฝ้าห้องไป

"พวกแกจะไปไหน?..."

บาคุโกออกจากห้องมาพร้องท่าทางที่น่ากลัวก่อนจะพูดออกไปด้วยน้ำเสียงดุดันแบบไม่เกรงใจใคร

"มาทำความสะอาดสิวะ!!!!"

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

รอตอนต่อไป