บุคคลผู้นี้.. ผู้ใดห้ามต้อง!
                                                        แนะนำตัวละคร₊‧⁺˖ ◞˚₊⋆
                    
        แจมิน [นายเอกประจำเรื่อง]
 
        อาศัยอยู่กับแม่2คน
สูง:176    หนัก:53.  อายุ19-20
ฐานะ : พอมีพอกิน
นิสัย : เคารพผู้ใหญ่ มีมารยาท ให้เกียรติ อ่อนโยน<เป็นบางคน>  ห้าวนิดๆ กวน👣หน่อยๆ
 
        เจโน่ [พระเอกประจำเรื่อง]
 
        อาศัยอยู่ที่บ้านนอก เป็นพ่อครูอยู่ที่นั่น
สูง : 182   หนัก : 56   อายุ 31ปี
ฐานะ : ถือว่ารวย แต่ไม่ชอบโชร์
นิสัย : ภายนอกดูเข้งขึม แต่จริงๆอ่อนโยน ไม่เคยมีความรัก เป็นเด็กในร่างผู้ใหญ่
 
        สูง 177   หนัก 53   อายุ 19-20
ฐานะ : ถือว่าเกือบรวย
นิสัย : ดี กวนๆ ห้าว รักเพื่อน เคารพผู้ใหญ่<บางคน>  มีมารยาทนิดหน่อย ไม่หาเรื่องใครก่อน
 
        สูง 176   หนัก52   อายุ19-20
ฐานะ : พอมีพอกิน
นิสัย : ดี กวนๆ  รักเพื่อน เคารพผู้ใหญ่<บางคน>  มีมารยาท ดื้อ ไม่หาเรื่องใครก่อน
เป็นเด็กในหมู่บ้าน พอ. ที่ออกไปเรียนต่อต่างจังหวัด
 ₊‧⁺˖ ◞˚₊⋆
                    
        กลางดึกคืนหนึ่งในบ้านหลังที่ไม่เล็กและไม่ใหญ่มาก ที่ตั้งอยู่ในชุมชนแห่งหนึ่ง ร่างเล็กของ "แจมิน" เด็กหนุ่มวัยสิบเก้าใกล้จะยี่สิบ นักศึกษาชั้นปีหนึ่ง ที่กำลังนอนหลับและฝันร้ายเป็นประจำ..
 
        มึงจะไปไหน!! // เสียงที่น่าขนหัวลุกของใครบางคนดังสั่นป่า
 
        
        แจมิน♚
 อย่า! ก็บอกว่าอย่าตามมาไง!!😖 //วิ่งหนีบางสิ่งบางอย่าง ด้วยความหวาดกลัว
 
          "มึงมันคนผิดสัญญา! ไม่ทำตามคำพูด!!" // เสียงที่น่าขนหัวลุกได้เอ่ยขึ้นด้วยความโกรธแค้น
 
        
        แจมิน♚
ฉันไปสัญญาอะไรกันใคร ฉันไม่รู้อย่าตามหลอกหลอนกันเลย!! // วิ่งหนีจนมาถึงทางตัน
 
        หลังจากที่แจมินได้วิ่งจนมาถึงทางตัน
 
        ก็ได้มีผีที่สวมชฏาและชุดไทย โผล่ขึ้น และได้เดินตรงมาหาแจมิน และได้เอื้อมมือมาบีบที่คอแจมิน หวังจะเอาชีวิตของแจมิน
 
        
        ชบา [ผี]
มึงมันคนไม่รักษาคำพูด!!
 
        
        ชบา [ผี]
มึงมาขอกู! กูก็ให้แต่มึงมันไม่ทำตามที่สัญญา!!!
 
        
        แจมิน♚
  อย่า! อึก!แค่กๆ! ม-แม่.. ช่วยมิน.. ด้วย
 
        แจมินได้ถูกผีที่สวมชฏาและชุดไทยนั้นบีบที่คอ จึงได้เอ่ยให้แม่ของตัวเองช่วย และคิดว่าเผื่อแม่ของตนจะได้ยินสิ่งที่ตนเอ่ยไป
 
        
        แม่เจี๊ยบ[แม่ นอ.]
แจมิน! แจมินตื่นลูก!  // ปลุกแจมิน
 
        
        แจมิน♚
อึก! แม่!! // หอบ + สดุ้งตื่น
 
        
        แจมิน♚
แม่... // มองหน้าผู้เป็นแม่ สวมกอด + น้ำตาคลอ
 
        
        แม่เจี๊ยบ[แม่ นอ.]
โอ๋ๆ.. ไม่เป็นไรนะลูก แม่อยู่ตรงนี้.. // กอดผู้เป็นลูก + ลูบหัว
 
        
        แจมิน♚
ผมกลัว.. เขาบอกจะมาเอาชีวิตผม.. // กอดแม่ + ร้องไห้
 
        
        แม่เจี๊ยบ[แม่ นอ.]
ไม่เป็นไรนะ โอ๋ๆ นอนซะนะ.. // บอกผู้เป็นลูกให้นอนลง
 
        
        แม่เจี๊ยบ[แม่ นอ.]
เดี๋ยวพรุ่งนี้แม่พาไปทำบุญนะ.. // ลูบหัว นอ.
 
        
        แจมิน♚
คับ... // นอนลง+หลับ
 
        
        ชบา [ผี]
หึๆ.. เดี๋ยวพรุ่งนี้กูจะมาหาไหม่.. // มอง นอ. + ค่อยๆหายเข้าไปในมุมมืด
 ₊‧⁺˖ ◞˚₊⋆
                    
        หลังจากคืนที่ "แจมิน" ได้ฝันร้ายและ "แม่เจี๊ยบ" ได้ปลอบ "แจมิน" เพื่อไม่ให้ผู้เป็นลูกนั้นคิดมาก...
 
        "เอ่กกิก! เอ๊กเอ้ก!" // เสียงไก่ขัน
 
        
        แม่เจี๊ยบ[แม่ นอ.]
แจมินลูก! ตื่นได้เเล้วลูก! // แม่เจี๊ยบได้เรียกผู้เป็นลูกให้ตื่น
 
        
        แจมิน♚
จ๊ะแม่! ฉันตื่นแล้วจ๊ะ! // แจมินได้ตะโกนตอบกลับแม่ของตน
 
        
        แม่เจี๊ยบ[แม่ นอ.]
ไปทำบุญกันนะลูก // แม่เจี๊ยบ" ได้พูดขึ้นพร้อม รอยยิ้มอ่อนๆ
 
        
        แม่เจี๊ยบ[แม่ นอ.]
// มือซ้ายที่ถือตะกร้า มือขวาที่ถือปิ่นโต
 
        หลังจากที่ นอ.เห็นว่าแม่ของตนถือของเต็มไม้เต็มมือนั้น. ก็ได้พูดออกไปว่า....
 
        
        แจมิน♚
แม่จ๊ะ! เดี๋ยวมินช่วยถือนะ..
 
        
        แม่เจี๊ยบ[แม่ นอ.]
จ๊ะ!.. // ได้ตอบกลับแจมิน พร้อมยื่นปิ่นโตให้แจมินถือ
 
        จากนั้นทั้งสองแม่ลูกก็ได้พากันเดินไปทำบุญที่วัด...
 
        หลังจากที่สองคน "แม่ลูก" นั้นได้ไปทำบุญที่วัดเสร็จ ก็ได้หลวงพ่อท่านหนึ่งเดินเข้ามาหาทั้งสองคน
 
        หลวงพ่อ : นี่! ไอ้หนุ่ม.. เองน่ะชะตาขาดแล้วนะ // หลวงพ่อท่านหนึ่งได้เอ่ยทัก นอ.ขึ้น
 
        
        แจมิน♚
ห๊ะ! จริงหรอคับ.. ผมชะตาขาดแล้วหรอ!! // ถามหลวงพ่อด้วยตวามตกใจ
 
        
        แม่เจี๊ยบ[แม่ นอ.]
ลูกดิฉันชะตาขาดแล้วจริงๆหรอค่ะ! หลวงพ่อ
 
        
        แม่เจี๊ยบ[แม่ นอ.]
// แม่เจี๊ยบได้พูดขึ้นพร้อมน้ำตาที่คลอ และความตกใจ
 
        
        แจมิน♚
ต้องทำยังไรถึงจะเป็นชะตาได้หรอคับ!
 
        หลวงพ่อ : หลวงพ่อบอกโยมๆได้เพียงเท่านี้แหละ..
 
        หลวงพ่อ : หลวงพ่อก็ไม่อยากจะไปยุ่งเรื่องของคนอื่นนัก เดี๋ยวเขาผู้นั้นจะอาคาตหนักกว่าเดิม...
 
        หลังจากที่หลวงพ่อพูดจบก็ได้เดินออกไป
 
        
        แม่เจี๊ยบ[แม่ นอ.]
 ไม่เป็นไรนะลูกแม่.. // แม่เจี๊ยบได้พูดขึ้นพร้อมมือที่คอยลูบหลังผู้เป็นลูก
 
        หลังจากนั้นสองแม่ลูกก็ได้พากันเดินกลับบ้าน..
 
                    เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
                    