NovelToon NovelToon

The Angry Heart: เพราะมันปลุกเพลิงในใจ...

one¹

ไงครับเพื่อนเพื่อนนน เรามาแต่งนิยายเรื่องที่สองละน้าาาา คราวนี้จะเป็นเรื่องเต็มเลยนะครับไม่ใช่การมาโปรโมทเหมือนเรื่องก่อนเด้ออออ
เหมือนเดิมนะครับ อ่านแบบไม่ซีเรียสน้าาาา และคนในรูปก็ไม่ได้มีส่วนเกี่ยวข้องกับเนื้อเรื่อง ทุกอย่างเป็นสิ่งที่มาจากตัวผมเองงง และเรื่องนี้ไม่ได้มีเอ็นซีนะครับทุกคนนน
เป็นแนวสืบสวนพางงเฉยๆ แต่ว่าเป็นคู่ของชช.นะครับบ ไม่รู้จะเข้มข้นมากพ่อมั้ย5555555
และเตือนอย่างหวังผลหวังดีนะครับ คือเรื่องนี้อาจจะมีการต่อสู้หรือทำร้ายร่างกายกัน มีการใช้อาวุธหรืออะไรต่างๆ ผมไม่อยากให้ทุกคนเอาไปทำตามกันน้าาา อ่านคลายเครียดๆ ไปงงกับตัวละครเสยๆ
เปิดเรื่องผมเปิดให้อ่าน4ตอนรวดเลยยยยยยย แอบบอกว่าตอนที่5เปิดตัวนายเอกด้วยยย
พูดมากเกินไปอ่ะ ไปกันเลยดีกว่า
เลสสะโก!!
.
.
วันที่ 21 กันยายน พ.ศ. 2556
บ้านณิพาลัยกรรณ
NovelToon
คุณชายอัครา
คุณชายอัครา
ปะป๊าครับ! ผมวาดรูปเอง
คุณชายอัครา
คุณชายอัครา
สวยมั้ย! //ยื่นรูปให้พ่อดู
ทัศน์ [คุณพ่อ]
ทัศน์ [คุณพ่อ]
//รับ
รูปนี้เป็นรูปที่อัคราวาดเป็นครอบครัวของตัวเอง
ทัศน์ [คุณพ่อ]
ทัศน์ [คุณพ่อ]
ก็น่ารักดีนะ
ทัศน์ [คุณพ่อ]
ทัศน์ [คุณพ่อ]
หนูวาดเองหรอครับ?
คุณชายอัครา
คุณชายอัครา
ครับ!
คุณชายอัครา
คุณชายอัครา
ผมอยากเก็บไว้ดูในตอนโต
คุณชายอัครา
คุณชายอัครา
เพื่อวันไหนพ่อกับแม่ไม่อยู่จะได้ดู
คุณหนูลิลิน
คุณหนูลิลิน
อ่ย!
คุณหนูลิลิน
คุณหนูลิลิน
คำพูดคำจาอ่ะเนาะ
คุณชายอัครา
คุณชายอัครา
//หัวเราะ
คุณชายอัครา
คุณชายอัครา
ก็เผื่อเจ้ตายด้วยไง
คุณชายอัครา
คุณชายอัครา
ผมจะได้ดูรูปที่ผมวาด
คุณหนูลิลิน
คุณหนูลิลิน
จ่ะ
คุณหนูลิลิน
คุณหนูลิลิน
ตามใจ
คุณชายอัครา
คุณชายอัครา
แล้ว...แล้วม๊าไปไหนหรอครับพ่อ
ทัศน์ [คุณพ่อ]
ทัศน์ [คุณพ่อ]
ม๊าไปซื้อของ
ทัศน์ [คุณพ่อ]
ทัศน์ [คุณพ่อ]
เดี๋ยวก็กลับมา
ทัศน์ [คุณพ่อ]
ทัศน์ [คุณพ่อ]
เด็กๆไปนอนกันได้แล้วไป
ทัศน์ [คุณพ่อ]
ทัศน์ [คุณพ่อ]
มืดแล้ว
คุณหนูลิลิน
คุณหนูลิลิน
ค่ะป๊า//ลากเสียง
คุณชายอัครา
คุณชายอัครา
ผมยังไม่อยากนอน...
มายด์  [พี่เลี้ยงคุณชายอัคราและลิลิน]
มายด์ [พี่เลี้ยงคุณชายอัคราและลิลิน]
นอนได้แล้วนะคะ
มายด์  [พี่เลี้ยงคุณชายอัคราและลิลิน]
มายด์ [พี่เลี้ยงคุณชายอัคราและลิลิน]
เดี๋ยวตื่นมาขอบตาจะดำแล้วไม่สวยไม่หล่อนะ!
คุณชายอัครา
คุณชายอัครา
ขอบตาดำ
คุณชายอัครา
คุณชายอัครา
เป็นยังไง
คุณหนูลิลิน
คุณหนูลิลิน
ก็หมีแพนด้านั่นแหละ
คุณหนูลิลิน
คุณหนูลิลิน
อยากเป็นงั้นหรอ
คุณชายอัครา
คุณชายอัครา
อยาก!
คุณชายอัครา
คุณชายอัครา
จะได้มีคนดูเยอะๆ//ทำหน้าทำตา
ทัศน์ [คุณพ่อ]
ทัศน์ [คุณพ่อ]
ยังไงก็ฝากดูเด็กด้วยนะ
ทัศน์ [คุณพ่อ]
ทัศน์ [คุณพ่อ]
ฉันคงต้องทำงานอีกเยอะเลย
มายด์  [พี่เลี้ยงคุณชายอัคราและลิลิน]
มายด์ [พี่เลี้ยงคุณชายอัคราและลิลิน]
ได้ค่ะ
มายด์  [พี่เลี้ยงคุณชายอัคราและลิลิน]
มายด์ [พี่เลี้ยงคุณชายอัคราและลิลิน]
ป่ะเด็กๆป่ะ //จูงมืออัคราและลิลินออกจากห้อง
คุณชายอัครา
คุณชายอัครา
นอนๆๆๆๆ
.
.
เช้าวันถัดมา
คุณชายอัคราและคุณหนูลิลินต้องตื่นแต่เช้าเพราะต้องไปโรงเรียน
07:01 น.
คุณชายอัครา
คุณชายอัครา
อึดอัดอ่าาา...//บิดตัว
คุณชายอัครา
คุณชายอัครา
มันคับแล้ว
มายด์  [พี่เลี้ยงคุณชายอัคราและลิลิน]
มายด์ [พี่เลี้ยงคุณชายอัคราและลิลิน]
พี่ก็ว่างั้นค่ะคุณชาย...
มายด์  [พี่เลี้ยงคุณชายอัคราและลิลิน]
มายด์ [พี่เลี้ยงคุณชายอัคราและลิลิน]
คุณชายตัวโตขึ้นเยอะเลยนะคะ!
คุณชายอัครา
คุณชายอัครา
ไม่เห็นโตเลย
คุณชายอัครา
คุณชายอัครา
โตๆต้องแบบเจ้
คุณชายอัครา
คุณชายอัครา
เหมือนคนแก่//หัวเราะเยาะ
คุณหนูลิลิน
คุณหนูลิลิน
//จิ๊ปาก
คุณหนูลิลิน
คุณหนูลิลิน
ปากไหนพูด//หยิบไม้แขวนเสื้อ
คุณหนูลิลิน
คุณหนูลิลิน
ไหนปากไหนพูดเมื่อกี้
คุณชายอัครา
คุณชายอัครา
พี่มายด์พูด
คุณชายอัครา
คุณชายอัครา
ผมไม่ได้พูด//แลบลิ้นใส่
มายด์  [พี่เลี้ยงคุณชายอัคราและลิลิน]
มายด์ [พี่เลี้ยงคุณชายอัคราและลิลิน]
//ยิ้มเอ็นดู
ตามประสาเด็กนั่นแหละน่า
ดื้อๆซนๆ
.
.
ตอนนี้คุณๆทั้งสองก็ได้ไปโรงเรียนเรียบร้อย คุณชายอัคราจะเรียนอยู่ชั้นอนุบาลส่วนคุณหนูลิลินจะเรียนอยู่ป.3
ทัศน์ [คุณพ่อ]
ทัศน์ [คุณพ่อ]
ไอ้ลูกเรานี่ก็โตไวเนาะ
ทัศน์ [คุณพ่อ]
ทัศน์ [คุณพ่อ]
อัคราก็ซนจริงๆ
มิเกล [คุณแม่]
มิเกล [คุณแม่]
ค่ะ
ทัศน์ [คุณพ่อ]
ทัศน์ [คุณพ่อ]
ลิลินมันก็เหมือนแม่มัน
ทัศน์ [คุณพ่อ]
ทัศน์ [คุณพ่อ]
เรียบร้อยอบอุ่นแถมยังชอบปกป้องอีก
มิเกล [คุณแม่]
มิเกล [คุณแม่]
ค่ะ
ทัศน์ [คุณพ่อ]
ทัศน์ [คุณพ่อ]
ต่อไปฉันว่าจะเอาลูกอีกคนเนาะ
มิเกล [คุณแม่]
มิเกล [คุณแม่]
ค่ะ
มิเกล [คุณแม่]
มิเกล [คุณแม่]
ห๊ะ!!//หันขวับ
มิเกล [คุณแม่]
มิเกล [คุณแม่]
พอเถอะ
มิเกล [คุณแม่]
มิเกล [คุณแม่]
ฉันไม่อยากเข้าโรงพยาบาลอีก
มิเกล [คุณแม่]
มิเกล [คุณแม่]
เหนื่อย
ทัศน์ [คุณพ่อ]
ทัศน์ [คุณพ่อ]
ก็แค่พูดเล่นน่า
ทัศน์ [คุณพ่อ]
ทัศน์ [คุณพ่อ]
แต่นี่ธุรกิจเราก็ใหญ่โตแล้ว
ทัศน์ [คุณพ่อ]
ทัศน์ [คุณพ่อ]
มีเงินใช้แทบไม่หมด
ทัศน์ [คุณพ่อ]
ทัศน์ [คุณพ่อ]
แถมบ้านเราก็มีที่อยู่หลายที่ ฉันเกรงว่าถ้าปล่อยไว้มันจะรกร้างไปเปล่าๆ
มิเกล [คุณแม่]
มิเกล [คุณแม่]
งั้นก็ลอง...
มิเกล [คุณแม่]
มิเกล [คุณแม่]
ทำเหมือนบ้านสมัยก่อนสิ
มิเกล [คุณแม่]
มิเกล [คุณแม่]
ให้คนที่ไม่มีอันจะกินหรือไม่มีบ้านมาอยู่แล้วช่วยกันดูแล
มิเกล [คุณแม่]
มิเกล [คุณแม่]
ให้เค้าทำกับคงกับข้าวกินเองแล้วก็ให้เงินเค้าไปดูแลพ่อแม่
มิเกล [คุณแม่]
มิเกล [คุณแม่]
นี่ไง เราก็ได้ทั้งผลดีและคนอื่นก็ได้ทั้งผลดี
ทัศน์ [คุณพ่อ]
ทัศน์ [คุณพ่อ]
อืม...
ทัศน์ [คุณพ่อ]
ทัศน์ [คุณพ่อ]
ก็น่าคิด
ทัศน์ [คุณพ่อ]
ทัศน์ [คุณพ่อ]
ไว้ค่อยคิดดีๆละกัน
มิเกล [คุณแม่]
มิเกล [คุณแม่]
จ่ะ
.
.
ผ่านไปจนถึงหลังเลิกเรียน
ตอนนี้ทั้งลิลินและอัคราก็กลับมาถึงบ้านแล้ว อัคราไม่ว่าจะผ่านไปนานแค่ไหนก็ยังคงซนและดื้อเสมอ
คุณชายอัครา
คุณชายอัครา
ป๊าาา //วิ่งเข้าบ้านแต่ต้องหยุดวิ่งเพราะเห็นอะไรแปลกๆ
คุณชายอัครา
คุณชายอัครา
ทำอะไร...//มองไปด้านหน้า
?

two²

เบื้องหน้าคือทัศน์กำลังนั่งลูบหัวเด็กผู้หญิงคนหนึ่งอยู่
รุ่นราวคราวเดียวกับลิลินแต่ว่าเด็กคนนั้นดูมอมแมมและยากไร้กว่า
คุณหนูลิลิน
คุณหนูลิลิน
อะไรอ่ะอัครา? //เดินเข้ามาและมองตามน้องชาย
ทัศน์ [คุณพ่อ]
ทัศน์ [คุณพ่อ]
พาเด็กคนนี้ไปอาบน้ำแต่งตัวให้ดีที
ตปก.หญิง
ตปก.หญิง
ค่ะ...//เดินมาอุ้มตัวเด็กไปอาบน้ำ
คุณหนูลิลิน
คุณหนูลิลิน
นี่คืออะไรคะป๊า?//เดินไปหาทัศน์
ทัศน์ [คุณพ่อ]
ทัศน์ [คุณพ่อ]
//หันไปมอง
ทัศน์ [คุณพ่อ]
ทัศน์ [คุณพ่อ]
เปล่า
ทัศน์ [คุณพ่อ]
ทัศน์ [คุณพ่อ]
ป๊าแค่เห็นเด็กเค้าโดนขายกินมา
ทัศน์ [คุณพ่อ]
ทัศน์ [คุณพ่อ]
แล้วสงสารก็เลยรับมาเลี้ยงไว้
คุณหนูลิลิน
คุณหนูลิลิน
อ๋อค่ะ
คุณชายอัครา
คุณชายอัครา
แล้วพวกเราล่ะครับ
คุณชายอัครา
คุณชายอัครา
ป๊ายังจะสนใจพวกเรามั้ย?
ทัศน์ [คุณพ่อ]
ทัศน์ [คุณพ่อ]
สนใจสิ
ทัศน์ [คุณพ่อ]
ทัศน์ [คุณพ่อ]
ก็ลูกป๊าทั้งนั้น//กอดอัครา
.
ในตอนกลางคืน
20:16 น.
ห้องทานข้าว
ทุกคนนั่งมองเด็กผู้หญิงที่กำลังนั่งนิ่งไม่พูดอะไร เธอค่อยๆใช้มือจับข้าวเจ้าในจานเพราะความใช้ช้อนส้อมไม่เป็น
คุณชายอัครา
คุณชายอัครา
//ตาเป็นประกาย
คุณชายอัครา
คุณชายอัครา
ใช้มือกินข้าว//พึมพำ
คุณชายอัครา
คุณชายอัครา
น่าสนุก!
คุณหนูลิลิน
คุณหนูลิลิน
//ใช้ศอกสะกิด
เด็กหญิงคนนั้นค่อยๆนำข้าวเจ้าเข้าปากและเคี้ยว
ด้วยความที่เธอไม่เคยได้กินข้าวเจ้าที่ใหม่ๆจึงรู้สึกว่ามันอร่อยกว่าตอนที่เธออยู่กับแม่และหากินข้างทางมากๆ
ทัศน์ [คุณพ่อ]
ทัศน์ [คุณพ่อ]
กินเยอะๆนะ
ทัศน์ [คุณพ่อ]
ทัศน์ [คุณพ่อ]
ไม่อิ่มตักเพิ่มได้
ทัศน์ [คุณพ่อ]
ทัศน์ [คุณพ่อ]
คิดซะว่านี่คือบ้านของหนู
มิเกล [คุณแม่]
มิเกล [คุณแม่]
//มอง
มิเกล [คุณแม่]
มิเกล [คุณแม่]
อ่ะๆ เด็กๆกินเลยจ่ะ กินๆ
มิเกล [คุณแม่]
มิเกล [คุณแม่]
มายด์กินด้วยกันนะ
มายด์  [พี่เลี้ยงคุณชายอัคราและลิลิน]
มายด์ [พี่เลี้ยงคุณชายอัคราและลิลิน]
ค่ะคุณหญิง
.
เมื่อทุกคนทานข้าวกันเสร็จเรียบร้อยแล้ว มิเกลที่รู้สึกแปลกๆจึงมาคุยกับทัศน์เรื่องเด็กคนนั้น
มิเกล [คุณแม่]
มิเกล [คุณแม่]
คุณ...
มิเกล [คุณแม่]
มิเกล [คุณแม่]
คุณคิดยังไงเอาเด็กคนนั้นมาเลี้ยง
มิเกล [คุณแม่]
มิเกล [คุณแม่]
ฉันรู้สึกแปลกๆยังไงก็ไม่รู้กับเด็กคนนั้น
ทัศน์ [คุณพ่อ]
ทัศน์ [คุณพ่อ]
รู้สึกยังไง
ทัศน์ [คุณพ่อ]
ทัศน์ [คุณพ่อ]
แค่เด็กคนเดียวเอง
มิเกล [คุณแม่]
มิเกล [คุณแม่]
ฉันห่วงลูกฉัน
มิเกล [คุณแม่]
มิเกล [คุณแม่]
ฉันกลัวว่าวันนึงลูกจะเป็นอะไรไป
ทัศน์ [คุณพ่อ]
ทัศน์ [คุณพ่อ]
เด็กนะเด็ก
ทัศน์ [คุณพ่อ]
ทัศน์ [คุณพ่อ]
เด็กมันจะทำอะไรได้
ทัศน์ [คุณพ่อ]
ทัศน์ [คุณพ่อ]
ฉันเห็นว่าเด็กคนนั้นน่าสงสารเลยเอามาเลี้ยงแค่นั้นเอง
ทัศน์ [คุณพ่อ]
ทัศน์ [คุณพ่อ]
เค้าไม่มีพิษภัยอะไรหรอก
มิเกล [คุณแม่]
มิเกล [คุณแม่]
แต่!
ทัศน์ [คุณพ่อ]
ทัศน์ [คุณพ่อ]
พอๆ
ทัศน์ [คุณพ่อ]
ทัศน์ [คุณพ่อ]
พรุ่งนี้ฉันจะจ้างพี่เลี้ยงมา
ทัศน์ [คุณพ่อ]
ทัศน์ [คุณพ่อ]
//เดินออกไปจากห้อง
มิเกล [คุณแม่]
มิเกล [คุณแม่]
อะไรวะ
คุณหนูลิลิน
คุณหนูลิลิน
//เดินเข้ามา
คุณหนูลิลิน
คุณหนูลิลิน
ม๊าคะ
มิเกล [คุณแม่]
มิเกล [คุณแม่]
//หันไปหาลิลิน
คุณหนูลิลิน
คุณหนูลิลิน
ม๊ารู้สึกเหมือนกันหรอ
คุณหนูลิลิน
คุณหนูลิลิน
ว่า...เด็กคนนั้น
มิเกล [คุณแม่]
มิเกล [คุณแม่]
จ่ะ//ย่อตัวไปหาลิลิน
มิเกล [คุณแม่]
มิเกล [คุณแม่]
ทำไมล่ะ
มิเกล [คุณแม่]
มิเกล [คุณแม่]
หนูก็รู้สึกหรอลูก
คุณหนูลิลิน
คุณหนูลิลิน
ค่ะม๊า
คุณหนูลิลิน
คุณหนูลิลิน
เค้าดูแปลก...ดู...ไม่เหมือนคนดีเท่าไหร่เลย
มิเกล [คุณแม่]
มิเกล [คุณแม่]
เอาน่า
มิเกล [คุณแม่]
มิเกล [คุณแม่]
ไม่เป็นไร
มิเกล [คุณแม่]
มิเกล [คุณแม่]
ถ้าเค้าทำอะไรลูกกับอัคราค่อยมาบอกม๊านะ
มิเกล [คุณแม่]
มิเกล [คุณแม่]
ไปนอนได้แล้วไป
.
.
ผ่านไป3วัน
ตอนนี้ทุกอย่างปกติมากๆ และเด็กคนนั้นได้ชื่อของตัวเองแล้วคือชื่อว่าพิมล หรือ คุณหนูพิมล แม้ว่าจะเป็นลูกที่ถูกเก็บมาเลี้ยงแต่ว่าทัศน์ก็รัก
อัคราเองก็มักจะไปเล่นด้วยประจำแล้วเด็กคนนั้นก็ดูไม่มีพิษภัยร้ายแรงเลยนะ มิเกลและลิลินอาจจะคิดไปเองก็ได้
คุณชายอัครา
คุณชายอัครา
พี่พิมล!
คุณชายอัครา
คุณชายอัครา
ดูนี่สิ!
คุณชายอัครา
คุณชายอัครา
น่ารักมากเลยอ่ะ
คุณชายอัครา
คุณชายอัครา
อยากได้มั้ย
คุณหนูพิมล
คุณหนูพิมล
อือ...อื้อ!
คุณหนูพิมล
คุณหนูพิมล
เอาสิ
คุณชายอัครา
คุณชายอัครา
แต่ไม่มีเหรียญแล้ว...
คุณชายอัครา
คุณชายอัครา
น่าจะต้องกลับบ้านอ่ะ
คุณหนูพิมล
คุณหนูพิมล
งั้น...กลับ...บ้าน
คุณชายอัครา
คุณชายอัครา
ป่ะ!
คุณชายอัครา
คุณชายอัครา
ง่วงพอดีนั่นแหละ
เห็นมั้ยล่ะ เด็กๆเข้ากันดีจะตาย ไม่เห็นมีอะไรให้น่าเป็นห่วงเลยซักนิดเดียว
อยู่ไปเรื่อยๆจนถึง3สัปดาห์
ในตอนพิมลกำลังหลับอยู่นั้น ห้องทุกอย่างก็ปิดไฟมืดไปหมด
คนปริศนา?
คนปริศนา?
//เปิดหน้าต่างออกและกระโดดลงพื้น
ฟุบ!
คนปริศนา?
คนปริศนา?
//เดินไปเปิดไฟ
คุณหนูพิมล
คุณหนูพิมล
//แสงไฟลอดเข้าไปในตา
คุณหนูพิมล
คุณหนูพิมล
อึก...ใคร...ใครคะ//สะลึมสะลือ
คนร้ายเริ่มล้วงมือเข้าไปเพื่อหยิบมีดในถุงผ้า
คุณหนูพิมล
คุณหนูพิมล
//ลืมตามาเห้นคนกำลังจะใช้มีดแทงตัวเอง
เสียงเด็กกรี๊ดดังขึ้นทำให้อัครที่เดินอยู่หน้าห้องสะดุ้งโหยง
คุณชายอัครา
คุณชายอัครา
ใคร?
คนปริศนา?
คนปริศนา?
//จับขาพิมลไว้
คุณหนูพิมล
คุณหนูพิมล
ช่วย!...//โดนปิดปาก
คนปริศนา?
คนปริศนา?
//ใช้มีดกรีดแขนของพิมล
คุณหนูพิมล
คุณหนูพิมล
//น้ำตาคลอ+กัดมีดคนร้าย
เมื่อคนร้ายเผลอตัวเปิดปากของพิมิล
เธอก็รีบร้องของความช่วยเหลือทันที
คุณชายอัครา
คุณชายอัครา
พี่พิมล!//รีบเปิดประตู
คุณชายอัครา
คุณชายอัครา
//อึ้ง
คุณหนูพิมล
คุณหนูพิมล
ช่วยด้วย!
คนปริศนา?
คนปริศนา?
//ง้วงมีดขึ้นสูงและแทงมันไปที่หลังของเด็ก

three³

คุณชายอัครา
คุณชายอัครา
อย่านะ!!//ถีบ
คนปริศนา?
คนปริศนา?
//กระเด็น
คุณชายอัครา
คุณชายอัครา
พี่พิมลเป็นอะไรมั้ย//พยุง
คุณหนูพิมล
คุณหนูพิมล
เจ็บ
คุณหนูพิมล
คุณหนูพิมล
มันกรีดแขนพี่
คุณชายอัครา
คุณชายอัครา
รีบออกไปกัน!//รีบพาพิมลวิ่งออกไป
คนปริศนา?
คนปริศนา?
//จับขาอัครา
เมื่ออัคราถูกจับไว้เขาก็ล้มลงอย่างแรงและรีบบอกให้พิมลไปตามพ่อมา
คุณหนูพิมล
คุณหนูพิมล
รอก่อนนะ!//รีบวิ่งออกไป
คุณชายอัครา
คุณชายอัครา
ฮึก!//ดิ้น
คุณชายอัครา
คุณชายอัครา
ปล่อยสิ!!
คนปริศนา?
คนปริศนา?
//ง้างมีดขึ้นและแทงไปที่อกซ้ายของอัครา
คุณชายอัครา
คุณชายอัครา
//จับมีดคนร้ายไว้
คุณชายอัครา
คุณชายอัครา
โอ๊ย!//ต้านแรงแทบไม่ไหว
.
คุณหนูพิมล
คุณหนูพิมล
คุณพ่อ!
คุณหนูพิมล
คุณหนูพิมล
รีบตามมาค่ะ//รีบนำ
คุณหนูพิมล
คุณหนูพิมล
มันอยู่ตรงนี้
ทัศน์ [คุณพ่อ]
ทัศน์ [คุณพ่อ]
ไหน!? //มองเข้าไปในห้อง
เมื่อมาอีกที...คนร้ายก็หายไปแล้ว
มีเพียงอัคราที่กำลังถือมีดอยู่
คุณหนูพิมล
คุณหนูพิมล
นั่น!//ชี้ไปที่อัครา
คุณหนูพิมล
คุณหนูพิมล
มันเป็นคนร้าย
ทัศน์ [คุณพ่อ]
ทัศน์ [คุณพ่อ]
//มองไปที่อัครา
คุณชายอัครา
คุณชายอัครา
//เบิกตากว้าง
ทำไมจึงเป็นแบบนี้!?
คุณชายอัครา
คุณชายอัครา
ป๊า
คุณหนูพิมล
คุณหนูพิมล
มันจะฆ่าหนู
คุณหนูพิมล
คุณหนูพิมล
โชคดีที่หนูหนีมันมาได้
ทัศน์ [คุณพ่อ]
ทัศน์ [คุณพ่อ]
อัครา...
ทัศน์ [คุณพ่อ]
ทัศน์ [คุณพ่อ]
//เดินไปกระชากแขนอัคราและไปนอกห้อง
.
.
คุณชายอัครา
คุณชายอัครา
ผมเจ็บ!//พยายามแกะมือคนเป็นพ่อ
ทัศน์ [คุณพ่อ]
ทัศน์ [คุณพ่อ]
ทำไมทำแบบนี้!!
คุณชายอัครา
คุณชายอัครา
ทำอะไร
คุณชายอัครา
คุณชายอัครา
ผมไม่ได้ทำ
คุณชายอัครา
คุณชายอัครา
ผมเห็นพี่พิมลเค้ากำลังโดนคนทำร้าย
คุณชายอัครา
คุณชายอัครา
ผมเลยไปช่วย
คุณชายอัครา
คุณชายอัครา
แล้วพอป๊ากำลังมามันก็ยัดมีดใส่มือผมแล้วก็กระโดดหน้าต่างไป
ทัศน์ [คุณพ่อ]
ทัศน์ [คุณพ่อ]
เพ้อเจ้อ!!!//ตะคอก
ทัศน์ [คุณพ่อ]
ทัศน์ [คุณพ่อ]
ห้องของพิมลอยู่ตั้งชั้น3
ทัศน์ [คุณพ่อ]
ทัศน์ [คุณพ่อ]
ผีที่ไหนมันจะปีนขึ้นมาแล้วก็กระโดดลงไป
มิเกล [คุณแม่]
มิเกล [คุณแม่]
เกิดอะไรขึ้นคะ? ทำไมเสียงดังกันจัง//เดินมา
คุณหนูลิลิน
คุณหนูลิลิน
//เดินมาพร้อมมิเกล
คุณหนูพิมล
คุณหนูพิมล
เค้าจะทำร้ายหนูค่ะ//ชี้ไปที่อัครา
คุณหนูพิมล
คุณหนูพิมล
หนูกำลังนอนแล้วทีนี้เค้าก็กระโจมเข้ามาในห้อง
คุณหนูพิมล
คุณหนูพิมล
แล้วจะเอามีดนั้นมาแทงหนู
มิเกล [คุณแม่]
มิเกล [คุณแม่]
//ขมวดคิ้ว
คุณหนูลิลิน
คุณหนูลิลิน
อะไรนะ
คุณหนูลิลิน
คุณหนูลิลิน
จะเป็นแบบนั้นได้ยังไง
คุณหนูลิลิน
คุณหนูลิลิน
อัคราเค้าสนิทกับเธอไม่ใช่รึไง
คุณหนูลิลิน
คุณหนูลิลิน
เค้าจะทำแบบนั้นไปเพื่ออะไร
มิเกล [คุณแม่]
มิเกล [คุณแม่]
นั่นสิ
มิเกล [คุณแม่]
มิเกล [คุณแม่]
อย่ามาสร้างเรื่องตบตาพวกฉัน
คุณหนูพิมล
คุณหนูพิมล
จริงๆนะคะ
ทัศน์ [คุณพ่อ]
ทัศน์ [คุณพ่อ]
พวกเธอนั่นแหละ!!
ทัศน์ [คุณพ่อ]
ทัศน์ [คุณพ่อ]
หุบปากไป
คุณชายอัครา
คุณชายอัครา
ป๊า
คุณชายอัครา
คุณชายอัครา
ป๊าเชื่อเด็กคนนี้มากกว่าผมหรอ
ทัศน์ [คุณพ่อ]
ทัศน์ [คุณพ่อ]
แกก็หุบปากไป!!
ทัศน์ [คุณพ่อ]
ทัศน์ [คุณพ่อ]
แกจะมาทำร้ายพิมลได้ยังไง เค้าเพิ่งมาที่นี้ได้ไม่ถึงเดือน
คุณหนูลิลิน
คุณหนูลิลิน
ไม่จริง
คุณหนูลิลิน
คุณหนูลิลิน
อัคราไม่ใช่คนแบบนั้น
มายด์  [พี่เลี้ยงคุณชายอัคราและลิลิน]
มายด์ [พี่เลี้ยงคุณชายอัคราและลิลิน]
//วิ่งมา
ทัศน์ [คุณพ่อ]
ทัศน์ [คุณพ่อ]
หายหัวไปไหนมามายด์
มายด์  [พี่เลี้ยงคุณชายอัคราและลิลิน]
มายด์ [พี่เลี้ยงคุณชายอัคราและลิลิน]
คือหนูเพิ่งไปตัดกิ่งไม้มาค่ะ
มายด์  [พี่เลี้ยงคุณชายอัคราและลิลิน]
มายด์ [พี่เลี้ยงคุณชายอัคราและลิลิน]
แล้วได้ยินเสียง...ก็เลยรีบมาดู
คุณชายอัครา
คุณชายอัครา
พี่มายด์
คุณชายอัครา
คุณชายอัครา
พี่มายด์ทำหรอ?
มายด์  [พี่เลี้ยงคุณชายอัคราและลิลิน]
มายด์ [พี่เลี้ยงคุณชายอัคราและลิลิน]
คะ?
คุณชายอัครา
คุณชายอัครา
พี่ไปตัดไม้ทำไมตอนนี้
มายด์  [พี่เลี้ยงคุณชายอัคราและลิลิน]
มายด์ [พี่เลี้ยงคุณชายอัคราและลิลิน]
ก็แค่เห็นว่ามันยาวค่ะ...กลัวมันทิ่มแทงคุณๆตอนวิ่งเล่นกัน
มิเกล [คุณแม่]
มิเกล [คุณแม่]
งั้น...วันนี้เราแยกย้ายกันก่อนดีกว่านะ
มิเกล [คุณแม่]
มิเกล [คุณแม่]
อย่าเพิ่งไปคิดเลย
คุณหนูลิลิน
คุณหนูลิลิน
ป่ะอัครา//จับมืออัคราและเดินไปบนห้อง
มายด์  [พี่เลี้ยงคุณชายอัคราและลิลิน]
มายด์ [พี่เลี้ยงคุณชายอัคราและลิลิน]
//ตาม
มิเกล [คุณแม่]
มิเกล [คุณแม่]
//มองพิมลก่อนจะเดินตามลูกไป
.
.
มันคืออะไรกันแน่
4วันต่อมา
คุณชายอัครา
คุณชายอัครา
เจ้เชื่อมั้นว่าผมไม่ได้ทำในวันนั้น
คุณหนูลิลิน
คุณหนูลิลิน
อือ
คุณหนูลิลิน
คุณหนูลิลิน
เจ้เชื่อ
คุณหนูลิลิน
คุณหนูลิลิน
แกแค่5ขวบ
คุณหนูลิลิน
คุณหนูลิลิน
จะไปทำแบบนั้นได้ยังไง
คุณชายอัครา
คุณชายอัครา
นั่นดิ
คุณชายอัครา
คุณชายอัครา
หรือพี่พิมลมันใส่ร้ายผมเพื่ออะไรบางอย่าง
อัคราเริ่มมีความคิดแปลกๆเหมือนกับมิเกลและลิลินที่คิดมาตลอด
คุณหนูพิมล
คุณหนูพิมล
อะไร?//เปิดประตูห้อง
คุณหนูพิมล
คุณหนูพิมล
ฉันคิดจะทำอะไรพวกแก
คุณหนูพิมล
คุณหนูพิมล
ฉันก็อายุ7ขวบจะคิดอะไรแบบนั้น
คุณหนูลิลิน
คุณหนูลิลิน
พิมล//ลุกขึ้น
คุณหนูพิมล
คุณหนูพิมล
คิดว่าตัวเองเล่นละครเด็กกันหรอ
คุณหนูพิมล
คุณหนูพิมล
แต่จะว่าไปเนี่ย...
คุณหนูพิมล
คุณหนูพิมล
พวกแกก็มีครอบครัวที่อบอุ่นมานานละ
คุณหนูพิมล
คุณหนูพิมล
ถ้าเกิดไปนอนข้างทางเหมือนกันบ้างจะเป็นอะไรไป
คุณหนูลิลิน
คุณหนูลิลิน
คิดจะทำอะไรพิมล
มิตา [พี่เลี้ยงคุณหนูพิมล]
มิตา [พี่เลี้ยงคุณหนูพิมล]
//ล็อคประตูห้อง
คุณหนูพิมล
คุณหนูพิมล
อันที่จริงไม่ต้องนอนข้างทางหรอก
มิตา [พี่เลี้ยงคุณหนูพิมล]
มิตา [พี่เลี้ยงคุณหนูพิมล]
//ล้วงมีดออกจากกระเป๋า
คุณหนูลิลิน
คุณหนูลิลิน
!!
คุณชายอัครา
คุณชายอัครา
เจ้...//เกาะแขน
คุณหนูลิลิน
คุณหนูลิลิน
ระวังนะ...
มิตา [พี่เลี้ยงคุณหนูพิมล]
มิตา [พี่เลี้ยงคุณหนูพิมล]
ฮึ้ย!!//ใช้มีดแทงลิลิน
คุณหนูลิลิน
คุณหนูลิลิน
//หลบ
คนปริศนา?
คนปริศนา?
//ปีนขึ้นหน้าต่าง
คุณชายอัครา
คุณชายอัครา
//หันไปมอง
คุณชายอัครา
คุณชายอัครา
เจ้!!
คุณหนูพิมล
คุณหนูพิมล
//ขึ้นไปนั่งดูบนเตียงสองชั้น
คนใส่หน้ากากดำเริ่มหยิบผงประหลาดออกมาจากถุง
มันมีกลิ่นเหม็นมาก
คุณหนูลิลิน
คุณหนูลิลิน
//ถอยห่าง
คุณหนูลิลิน
คุณหนูลิลิน
ระวังนะอัครา
มิตา [พี่เลี้ยงคุณหนูพิมล]
มิตา [พี่เลี้ยงคุณหนูพิมล]
กูจะฆ่ามึงให้ตายอีลิลิน!//พุ่งเข้าไปแทงลิลิน
คุณหนูลิลิน
คุณหนูลิลิน
//หลบไม่ทัน
ลิลินโดนเพียงใบมีดเฉือนที่เอว แต่ไม่ได้ถูกแทง
คุณหนูลิลิน
คุณหนูลิลิน
โอ๊ย!!//ล้มลง
คนปริศนา?
คนปริศนา?
//สาดผงประหลาดใส่อัคร
คุณชายอัครา
คุณชายอัครา
//รีบหลบ
ผงนั้นมันไม่โดนอัครา แต่กลับไปโดนมิตา
มิตา [พี่เลี้ยงคุณหนูพิมล]
มิตา [พี่เลี้ยงคุณหนูพิมล]
ฮึก!
เมื่อผงนี้ถูกตัวคน มันจะทำให้รู้สึกแสบร้อนที่ผิวแล้วเกิดแผลไหม้
มิตา [พี่เลี้ยงคุณหนูพิมล]
มิตา [พี่เลี้ยงคุณหนูพิมล]
กรี๊ดดดด
คุณชายอัครา
คุณชายอัครา
เจ้!//พยุงตัวลิลิน
คุณหนูลิลิน
คุณหนูลิลิน
อึก...
คุณหนูลิลิน
คุณหนูลิลิน
เจ็บ
คนปริศนา?
คนปริศนา?
//ล็อคคออัครา
คุณชายอัครา
คุณชายอัครา
ฮึก!...//จับแขนคนตัวใหญ่ไว้
คุณหนูพิมล
คุณหนูพิมล
เอามันให้ตายวันนี้
เสียงกรีดร้องของมิตาเริ่มดังขึ้นทำให้ทัศน์และมิเกลเริ่มวิ่งมาเค่ะประตู
คุณหนูพิมล
คุณหนูพิมล
!!!
คุณหนูพิมล
คุณหนูพิมล
//ทิ้งตัวลงใส่พื้นทำให้หัวพิมลกระแทกเข้ากับกระเบื้อง
คนปริศนา?
คนปริศนา?
//ผลักอัคราลงใส่ลิลิน
คุณชายอัครา
คุณชายอัครา
อ๊ะ!//ล้ม
คนปริศนา?
คนปริศนา?
//ทิ้งถุงผ้าไว้กับอัครา
คุณหนูพิมล
คุณหนูพิมล
โอ๊ย!
คุณชายอัครา
คุณชายอัครา
เจ้ลุกไหวมั้ย...
คุณชายอัครา
คุณชายอัครา
เจ้//พยุงตัวลิลิน
คุณหนูลิลิน
คุณหนูลิลิน
เจ้เจ็บ...
มิตา [พี่เลี้ยงคุณหนูพิมล]
มิตา [พี่เลี้ยงคุณหนูพิมล]
//โยนมีดให้กับลิลิน
เสียงทุบประตูยังคงดังต่อเนื่องจนมันถูกพังออก
มิเกล [คุณแม่]
มิเกล [คุณแม่]
อัคราลูก! //ตกใจ

เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!

novel PDF download
NovelToon
เปิดประตูต่างภพ
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!