เหลือเวลาอีก 2 ปีต้องทำให้ดีที่สุด
1เปิดเทอม
ลัคกี้
ไปเลยเราขอไปห้องสมุดแปบนะ
เฟย์
งั้นเจย์ไปเป็นเพื่อนหน่อย
เฟย์
เจย์นี่..ปิดเทอมไปคิดถึงกันมั้ยเนี่ย
เฟย์
แหม~ปากแข็งเหมือนเดิมเลยน้า
สุดสิ้นเสียงของเจก็เดินออกไปและตรงดิ่งไปทางห้องสมุด
ลัคกี้
หนังสือที่เฟิร์นบอกเราก่อนเปิดเรียนไง
เฟิร์น
มันไม่มีหรอกที่นี่เราลองหามาแล้ว
เฟิร์น
ถ้าเกิดว่าอยากได้ตอนเย็นไปเอาที่บ้านเราก็ได้นะ
ขณะที่ทั้งสองกำลังพูดคุยกันเจย์ก็เดินมาหยุดอยู่ตรงหน้าทั้งสองพอดี
เฟิร์น
ไม่มาช่วยแต่เมื่อกี้วะ
ลัคกี้
เอิ่ม...เรากลับไปหาเฟย์กันเถอะ
ลัคกี้
เจย์มาแบบนี้แล้วเฟย์อยู่กับใครอ่ะ
ทั้ง 3 คนรีบตรงดิ่งไปหาเฟย์ที่ประจำ
ลัคกี้
ขอโทษนะไม่คิดว่าเจย์จะตามไปทีหลัง
เฟย์
ไม่เห็นเป็นไรเลยน่าเบื่อจะตายห้องสมุด นี่ๆฉันไปเจออะไรน่าสนใจมาด้วยแหละ
เฟย์
เห็นว่าจะมีเด็กใหม่มาด้วยนะอยู่ห้องเราด้วยแหละ
ลัคกี้
จริงด้วยลืมดูเวลาเลย!
ทุกคนในโต๊ะรีบลุกขึ้นและเดินมุ่งทะยานเข้าสู่ห้องเรียน ดีที่ทั้งสี่คนยังมาเรียนทัน...ในขณะนั้นเองที่ทุกคนแยกย้ายกลับเข้าโต๊ะเฟก็เห็นเพื่อนใหม่พอดีเลยสะกิดลักกี้
เฟย์
นั่นไงนั่นไงเพื่อนใหม่
หลังจากนั้นเฟย์ก็ดึงลัคกี้เข้าไปหาเพื่อนใหม่พร้อมกับทำความรู้จัก
เฟย์
สวัสดีเพื่อนใหม่...เราชื่อเฟย์นะเพื่อนเราชื่อลัคกี้!
ลัคกี้
เจย์เรากลับโต๊ะกันดีกว่าเดี๋ยวครูมานะ
ทุกคนกลับโต๊ะเพื่อนั่งที่ของตัวเองและคุณครูก็มาพอดีทุกอย่างเป็นไปอย่างราบรื่นทุกคนเรียนตามปกติกันจนถึงเวลาพักเที่ยง
เฟย์
พวกแก 2 คนจะไปไหมเนี่ย
เฟิร์น
ไม่รู้ดิรอไปดูที่โรงอาหารละกัน
ทั้ง 4 คนสั่งอาหารและเดินมานั่งรวมตัวกันที่โต๊ะประจำเหมือนทุกครั้งที่ผ่านมา
เฟย์
เด็กใหม่มันดูเหงาๆว่ะ
ลัคกี้
เขาชอบอยู่คนเดียวหรือเปล่า
เฟย์
ไม่นะดูเหมือนว่าเขาจะเป็นจุดสนใจเลยแหละแต่ทำไมมานั่งกินข้าวคนเดียวล่ะ
ลัคกี้
เขาอาจจะไม่ชอบเป็นจุดสนใจก็ได้
เฟย์
งั้นเราไปนั่งเป็นเพื่อนเขาไหม
เฟย์
โหอะไรวะไม่อยากทำก็ไม่ต้องทำดิมาห้ามกันทำไมเนี่ย
ลัคกี้
พอแล้วกินข้าวเร็ว...ช่างเขาเถอะเขาอาจจะอยากอยู่คนเดียวก็ได้
2 ความรู้สึกเพิ่มพูน
ครู:ให้นักเรียนทุกคนจับคู่นะทำรายงานมาตามที่เรียนในวันนี้ ขอให้ส่งก่อนวันที่××นะคะ!
เจย์
คู่เดิมมึงกับลัคกี้ก็คู่กันทุกที
ลัคกี้
เดี๋ยวเราคู่เฟย์เอง
เฟย์
สงสารอ่ะ คนในห้องเป็นเลขเศษสะด้วย
ลัคกี้
เดี๋ยวเขาคงมีคู่เองแหละ
เฟิร์นที่กำลังจะเดินกลับบ้านพร้อมกับลัคกี้เพราะลัคกี้อยากยืมหนังสือ เฟิร์นก็ได้ชวนลัคกี้ไปสวนสาธารณะที่นึงก่อน ลัคกี้ไม่ได้มีธุระอะไรเลยจะไปเป็นเพื่อนเฟิร์นแล้วขากลับค่อยไปเอาหนังสือก็ได้
ลัคกี้
เฟิร์นมาที่นี่บ่อยหรอ?
ลัคกี้
แล้ว...ทำไมถึงพาเรามาอ่ะ
เฟิร์น
เดินผ่านบ่อยเลยอยากชวนมาเป็นเพื่อนเฉยๆ
เฟิร์น
เอาสิแล้วแต่กี้แล้วกัน
มือของลัคกี้โอบไหล่ของคนผู้เป็นเพื่อนสนิทอย่างทะเล้น
ลัคกี้
ฮ่าๆ ใช่แล้วสหายเรามานั่งฟังเสียงนกเสียงกากัน!✿
ในขณะที่เฟสกำลังเดินอยู่โถงทางเดินของโรงเรียนหลังจากซ้อมดนตรีเสร็จเธอก็เดินมาเจอกับเจย์ที่เหมือนจะนั่งคอตก
3.เกม
เฟย์
ดูหน้าก็รู้ป่ะไม่มีอะไรได้ไง
เฟย์จับหน้าของเจย์หันเข้าหาทั้งสองคนสบสายตาของกันและกันเจย์ตกใจเล็กน้อยส่วนเฟย์ก็มีความมุ่งมั่นที่จะถามต่อว่าเกิดอะไรขึ้นเฟย์ดูเป็นห่วงเจย์มากๆแต่ดูเหมือนความรู้สึกจะส่งไม่ถึงกันเท่าไหร่
เจย์ปัดมือเฟย์ออกจากนั้นก็เดินหันหลังพร้อมกับสีหน้าที่ไม่ค่อยสบอารมณ์เท่าไหร่นักเฟย์ยืนมองด้วยท่าทีแปลกประหลาดใจเขากล้าปัดมือเธอออกแถมยังพูดห้วนๆกับเธอเฟย์เสียใจมากเธออุตส่าห์เห็นว่าเขาเป็นเพื่อนเลยใส่ใจมากกว่าคนปกติแต่เขากลับเย็นชาใส่เธอ
เสมอมาไม่รู้เป็นเพราะอะไร...
เฟย์ทำเสียงเบาและเย็นชาขึ้นเธอรู้สึกว่าการทำดีกับเขาคงไม่มีประโยชน์อีกแล้วจึงอยากปล่อยเขาไปเธอเริ่มนิ่งและเก็บอารมณ์มากขึ้นตั้งแต่นั้นมา
เจย์ไม่ได้สนใจอะไรและเดินออกไปจากโรงเรียนโดยไม่สนใจและหันหลังกลับมามองเฟย์อีก
ลัคกี้
อ่ะ!...เอาหนังสือมาคืนเมื่อคืนอ่านแทบจะไม่ได้นอนเลยสนุกมาก
เฟย์ไม่ได้ตอบโต้เหมือนอย่างเคยแค่ยิ้มเบาๆให้เธอแล้วก็กลับไปนั่งที่โต๊ะอย่างเงียบๆ
เจย์เดินผ่านทั้งสองโดยไม่พูดอะไร
เฟย์
โทษทีนะ...ไม่ค่อยสบายกะว่าจะกลับแล้ว
ลัคกี้
อ๋อก็ว่าทำไมเสียงดูเศร้าๆ
เธอยังคงนิ่งสงบผิดปกติและพูดน้อยมากตอนแรกลัคกี้ก็คิดว่าคงไม่มีอะไรแต่พอนานเข้าๆทั้งเฟย์และเจย์ก็ไม่กลับมาเป็นเหมือนเดิม
โชคดีที่ทั้งสี่คนมีโครงงานก่อนหน้านี้ที่ต้องทำด้วยกันลัคกี้เลยนัดทุกคนไปทำงานที่ดาดฟ้าบ้านเจย์
ในขณะที่เจพาทั้ว 2 คนเข้าบ้านก็สังเกตปฏิกิริยาทั้งสองตลอดทั้ง 2 ดูดสนิทกันมากขึ้นมากกว่าสนิทกับเจเจดูไม่สบอารมณ์เลยขอขึ้นบนห้องไปสงบสติอารมณ์ก่อนและบอกให้ทั้งสองขึ้นไปข้างบนรอก่อนเลย
ผ่านมานานเฟย์ก็ยังไม่มาสักที ลัคกี้ สงสัยว่าเฟย์จะจับได้ก็เลยรีบโทรหาเฟย์
ลัคกี้
ยังไม่หายก็ไม่ต้องมาก็ได้
เฟย์
ไปสิ...ถ้ามีคนอยากให้เราไป
หลังจบคำนั้นเฟย์ก็รีบตัดสายทิ้งทันที
เจย์เดินลงไปชั้นล่างเสียงกดกระดิ่งพร้อมกับเสียงเคาะประตูดังมากแต่ก็ดังได้สักพักก็เงียบไปเจ๊เปิดประตูพร้อมกับเห็นเฟย์จริงด้วยแต่สภาพเธอไม่ค่อยเหมือนเฟย์ที่เขารู้จักเท่าไหร่เธอดูโทรมผอมขึ้นมากๆจากปกติที่ผอมอยู่แล้วขอบตาดำหน้าซีดนี่มันไม่ใช่เฟย์ชัดๆเจย์ตกใจแต่ก็ไม่ได้พูดอะไรแค่เชิญเธอเข้าบ้านและพาขึ้นไปบนดาดฟ้าที่มีทุกคนนั่งรออยู่
ลัคกี้
ไหนๆก็มากันคบแล้วอย่าเพิ่งทำงานดีกว่ากว่าจะนัดรวมตัวกันได้นี่ยากมากเลยนะทั้งๆที่อยู่บ้านไม่ได้ไกลกันแท้ๆมาเล่นด้วยกันก่อนที่จะทำอะไรเครียดๆดีกว่า
เฟย์
เอาเลยเดี๋ยวเราทำงานรอไหนๆแล้วก็มาสายกว่าทุกคนแล้ว
ลัคกี้
ไม่ได้สิต้องเล่นกันทุกคนเฟย์ชอบเล่นเกมจะตายเราจำได้!
เฟย์
(ยิ้ม) เราชอบเล่นเพราะมีคนชอบเล่นน่ะ
ลัคกี้ เตรียมเกมกระดานมาให้ทุกคนเล่นใครแพ้ต้องตอบคำถามของผู้เล่นคนอื่นๆคนละ 1 ข้อตาแลกผ่านไปอย่างฉิวเฉียดเจย์กับเฟย์สูสีกันมาก...แต่ลัคกี้แพ้ในตานี้เป็นคนแรก
เฟิร์น
เฟย์ชอบทำอะไรเวลาว่าง
ลัคกี้
คำถามสมกับเป็นเฟิร์นจริงๆเลยถามอะไรที่มัน advance กว่านี้ไม่ได้หรอ
ลัคกี้
อืม? อ่านหนังสือแหละ
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
