ณ. วิทยาลัยแห่งหนึ่งในตัวเมืองกรุงเทพมีร่างเล็กของสามคนได้คุยกันดาวเหนือไอ้น้ำเหนือปิดเทอมแกไปเที่ยวไหนหรอกูไม่รู้เหมือนกันว่ะไอ้ภาคภูมิมีที่แนะนำไหมว่ะร่างเล็กๆ ของทั้งสองได้เอ่ยถามภาคภูมิที่นั่งอยู่ข้างๆกันมีอยู่ที่หนึ่ง............

ที่ไหนว่ะดาวเหนือเอ่ยถาม ก็ที่บ้านป้าที่บ้านนอกไงแกก็ไม่ได้ไปเยี่ยมป้าแกตั้งนานแล้วไม่ใช่หรอ ร่างเล็กของดาวเหนือเอ่ยตอบ......ก็ใช่ไม่ได้ไปเจอป้าตั้งนานแล้วแต่ก็อยากไปเจอคนๆ หนึ่งมากกว่า ใครหรอว่ะแก เราไม่รู้จักชื่อของเขาเหมือนกัน...แต่ก็รู้จักพ่อของพี่เขาพ่อพี่เขาเป็นกำนันหมู่บ้านที่พี่เขาอยู่ ก็ไม่ได้เจอกันนานแล้วไม่รู้ว่าหน้าตาพี่เขาจะเปลี่ยนไปมากแค่ไหนไม่ได้เจอพี่เขาตั้งนานเหมือนกัน เขาจะมีแฟนยังว่ะ........ ทำไมแกจะจับเขาทำผัวหรอว่ะไอ้ดาวเหนือ เปล่าาาาาน่า ดาวเหนืออาการออกน่ะแกเขินหรอเสียงหัวเราะของเพื่อนทั้งสองของดาวเหนือ จะไปกินข้าวไหมเนี้ยเดี๋ยวข้าวก็หมดหรอกแต่อาการของดาวเหนือก็เขินเล็กน้อยตามประสาคนโดนแซว ทั้งสานคนหลังไปกินข้าวเสร็จก็เข้าเรียนแล้วก็แยกย้ายกันกลับบ้าน.

บ้านตระกูลพรพมธีระวงศ์

เสียงเล็กของดาวเหนือได้เอ่ยขออนุญาติคุณพ่อเพื่อจะไปเที่ยวบ้านป้าที่บ้านนอกกับเพื่อนๆ คุณพ่อครับผมขอไปเที่ยวบ้านป้ากับเพื่อนๆได้ไหมครับ แน่ใจหรอว่าจะไปหาคุณป้าของลูกน่ะ ครับ.

โอเคเดี๋ยวโทรบอกคุณป้าให้ว่าลูกจะไปหาแล้วจะไปยังไงหรอให้คนขับรถที่บ้านไปส่งไหม. ไม่เป็นไรครับผมไปกับเพื่อนครับ ถ้ามีอะไรก็โทรมาหาพ่อได้น่ะลูก ครับคุณพ่อ. ถ้างั้นก็ไปพักผ่อนเถอะลูกมันดึกแล้ว ครับ.

น่ะห้องนอนของดาวเหนือแชทกลุ่มเพื่อนรัก มือเล็กๆของดาวเหนือพิมพ์คุยกับเพื่อนเรื่องที่จะไปเที่ยวที่บ้านนอก จนดึกจนตกลงกันว่าปิดเทอมแล้วจะพากันไป

วันปิดภาคเรียน.

มากันยังเพื่อนๆ ภาคภูมิทักหาเพื่อนที่ยังไม่เห็นแม้แต่เงาสักคนเลย กูไกล้ถึงแล้วดาวเหนือตอบ กูถึงแล้วกูอยู่หน้าบ้านมึง โอเคได้เหรือรีบๆๆมาน่ะกูรอนานแล้ว โอเคโอเค หลังจากทุกคนมาครบแล้วก็พากันออกเดินทางไปที่สกลนคร

ทางเข้าหมู่บ้านนาสิงค์

.มึงมาถูกทางไหมว่ะไอ้ภาคภูมิทำไมมันมีแต่ทุ่งนาว่ะ

กะจะไปรู้หรอกูขับตามGPSมามันบอกมาทางนี้แหละ

ถ้างั้นมึงหยุดรถถามชาวบ้านแถวนี้ดูเผื่อเขาจะรู้ทาง.

อือข้างหน้ามีเด็กแว้นพอดีเดี๋ยวกูลองถามดู.

นี้ๆๆขอถามทางหน่อยว่าทางไปบ้านนาสิงค์ทางไหนหรอพอจะรู้ไหม.

อะไรหรอป้ามีอะไรเปล่าพวกเด็กแว้นตอบแบบกวนๆๆ

ป้าบ้านแกหรอไอ้เด็กแว้นบ้ากูยังไม่แก่เหมือนหน้าพวกมึงเลย.

ป้าแต่งตัวอะไรของป้าไม่มีเสื้อผ้าจะใส่แล้วหรอใส่แต่ผ้าขาดๆเหมือนเสื้อหมามากกว่า

กรี๊ดๆมันเป็นแฟชั่นเว่ยเด็กบ้านนอกเหมือนแกจะไปรู้หรอ.

บ้านนอกแล้วมันทำไมหนักหัวอะไรของป้า ทั้งที่ขับรถแพงๆแต่ไม่มีเสื้อผ้าจะใส่เหมือนแต่งตัวมาอ่อยคนอื่นมากกว่าจะเป็นการแต่งตัวแฟชั้นมากกว่าหรือมาหาผัวบ้านนอกหรอที่เมืองกรุงไม่มีแล้วหรอ

ไอ้เด็กบ้า กูไม่เอาผัวหน้าเหมือนพวกมึงหรอก.

กูแต่งตัวแบบนี้มันหนักหัวมึงอะไรหรอเสื้อที่กูใส่แพงกว่ารถที่มึงขับอีก.

แพงแบบนี้พวกกูไม่ใส่หรอกเหมือนเศษผ้ามากกว่าจะเป็นเสื้อผ้า

ไอ้เด็กบ้าาาากรี๊ด กรี๊ด กรี๊ดๆๆๆ

โอ้ยกรี๊ดหรอบ้านป้าหรอไปดีกว่าพวกเรามันค่ำแล้วทางนี้ผีดุ .

อืมไปว่ะพวกมึง.พวกเด็กแว้นบิดรถใส่พวกของดาวเหนือ.

แล้วเราจะไปทางไหนล่ะทีนี้ตอนนี้ก็เริ่มค่ำๆแล้วแล้วทำไงต่อล่ะไม่มีชาวบ้านผ่านมาเลยสักคน.

ถ้างั้นก็ขับตามGPSบอกก็แล้วกัน

อืมรีบขับเลยทางนี้มันเปลี่ยวๆแปลกแปลกเหมือนไม่มีคนใช้เส้นทางนี้เลย

สามคนได้ขับรถตามทางที่จีพีเอสบอกจนหลงทางเข้ามาในที่วัดไหนก็ไม่รู้แถมวัดนี้เหมือนวัดร้างมากกว่า

แกเราออกไปทางเดิมดีกว่า.

ฉันก็ว่าเหมือนแกนั่นแหละมันดูเหมือนไม่มีคนเข้ามามากกว่า

กลับรถเลยไอ้ภูมิ .

อื้อ อื้อ อื้อ.

ดาวเหนือแกโทรถามทางป้าแกหน่อยว่าออกจากวัดนี้ทางไหนหรอ.

อื้อ.

ดาวเหนือกดโทรศัพท์...

หลังจากปายสายรับสาย.คุณป้าเสียงสะอื้นของดาวเหนือ.

ดาวเหนือเป็นอะไรหรอลูกบอกมาสิเผื่อป้าช่วยได้.

คือ คือพวกเราหลงทางหลงมาในวัดที่ไหนก็ไม่รู้ฮืออ.

แล้วพวกเราหลงเข้าไปได้ยังไงเนี้ยส่งรูปวัดให้ป้าดูหน่อยเผื่อป้ารู้เดี๋ยวป้าบอกให้คนไปช่วย

sds

นี้พวกเราหลงเข้าไปได้ยังไงเนี้ยไม่รู้จักหรอว่าที่วัดนั้นมันเฮี้ยน.

รีบพากันออกมาเลย.

คือว่าพวกเราวนรถออกมาหลายรอบแล้วแต่ไม่เจอทางออกสักที่ คุณป้าบอกคนมาช่วยพวกที..

ถ้างั้นพวกเราอยู่ตรงนั้นก่อนน่ะเดี๋ยวป้าจะไปบอกคนไปช่วยพวกเรา.

ครับคุณป้า

สำนักพ่อครูบ้านนาสิงค์

เสียงคาเชนวิ่งตาตั้งมาแต่ทางหมู่บ้าน.

พ่อครู พ่อครูข่อยได้ข่าวว่ามีชาวบ้านในหมู่บ้านเฮาตายท้องกลมฝังอยู่ท้ายป่าช้าพ่อครูสิเอาลูกมันมาเป็นบริวาณบ่.

ฮ้วยมีข่าวดีจั่งซี้สิเหลือบ้อไปมึงบักคาเชนไปเตรียมของมาแล้วไปบอกบักกันย์ไปนำ

ครับพ่อครู.

บักกันย์มึงอยู่ไสพ่อครูเอิ้นมึงไปส่อยงานหลังป่าช้ามึงต้องไปนำกู(กันย์นายอยู่ไหนพ่อครูเรียกไปช่วยงานหลังป่าช้านายต้องไปกับฉัน)

เอ่อ เอ่อเดี๋ยวกูนำไป (โอเคเดี๋ยวเราตามไป)

ทังสามได้เดินทางเข้าในป่าช้าหลังหมู่บ้านเพื่อที่จะเอาลูกของผู้หญิงตายท้องกลมมาเป็นบริวาณของตัวเอง

ทั้งสามได้มาถึงที่หลุ่มฝังศพของผู้หญิงตายท้องกลม.

บักคาเชนไปมึงขุดมันขึ้นมา.

ครับพ่อครู.

ส่วนบักกันย์มึงไปส่อยมันขุดนำมันจั่งสิแล้วไวๆ.

ครับพ่อครู.

ได้แล้วพ่อครู.

มึงไปเอามันนั่งขึ้นมาบักคาเชน.

ข่อยบ่เอาเด้อข่อยย้าน.

มึงสิย้านหยังมึงไปนำกูตั้งหลายเที่ยแล้วมึงสิย้านอี่หยังอีก.

กะคนมันย้านเนอะ.

ไปมึงไปเอามันขึ้นมา.

ครับพ่อครูคาเชนเอาผีตายท้องกลมขึ้นมาอย่างทุลักทุเล

ฟ่าวแน่พ่อครูข่อยย้าน.

เสียงกรีดร้องขึ้นมาจากหลุ่มฝังศพหลังจากนั้นลมก็แรงขึ้นเลื่อยๆ เสียงหญิงสาวดังขึ้นมึงสิมาเฮ็ดหยังกับลูกกู กูบ่ยอม

บักคาเชนจับมันไว้ดีๆ.

มึงสิอยู่ดีๆบ่.

มึงอย่ามายุ่งกับลูกของกู..

มึงคือเว้ายากแท้หลังจากพ่อครูพูดจบ..เขาได้เริ่มบริกรรมคาถาปราบผี .

ปาปัคคะโห ทุสสุปินัง อะกันตัง พุทธานุภาเวนะ วินาสะเมนตุฯ ยันทุนนิมิตตัง อะวะมังคะลัญจะ โยจามะนาโป สะกุณัสสะ สัทโท ปาปัคคะโห ทุสสุปินัง อะกันตัง ธัมมานุภาเวนะ วินาสะเมนตุฯ ยันทุนนิมิตตัง อะวะมังคะลัญจะ โยจามะนาโป สะกุณัสสะ สัทโท

เสียงกรีดร้องดังขึ้นก้องป่าช้า แล้วรื่นหายไป.

พ่อครูได้บริกรรมคาถาแล้วกรีดท้องหญิงสาวเพื่อที่เอาลูกของเธอมาเป็นกุมารทองเพื่อช่วยงานหรือให้ไปหาสืบข่าว .

ฮื้อ ฮื้อ แม่จ้า แม่จ้า .

มึงหยุดร้องได้แล้วบักรักบักยม.

พ่อครูปล่อยพวกเราไปอยู่กับแม่เถอะ.

มึงสิมานำกูดีๆหรือสิเอาไม้หวายลงหลังของพวกมึง .

กะได้จ้าพ่อครู.

ทางด้านป้าสมศรี.

ผู้ใหญ่บ้านอยู่บ่น้อ.

มีอี่หยังล่ะป้าสมศรีคือมาเอิ้นเวลานี้.

คือว่าพ่อผู้มีคนหลงเข้าไปในวัดร้างที่ว่ามันเฮี้ยน.

เอ้าเฮ็ดแนวใดคือได้หลงเข้าไปแนวนั้นน้อ.

แล้วซุมนั่นเป็นคนทางใดล่ะคือได้เข้าไปจังสั้น.

หลานป้านิล่ะคือว่าพวกมันนั่นสิมาเที่ยวเล่นบ้านเฮ้าแต่กะบ่รู้ว่าหลงเข้าไปได้จังใดคือกันจ้า.

สิเฮ็ดแนวใดน้อ.

กะสั้นเฮาไปหาพ่อครูไปส่อยหาแล้วพาออกมาดีบ่.

เอากะสั้นก็ดีถ้าเฮาไปเองคือสิออกมาบ่ได้ดอก.

"บ้านพ่อครู"

พ่อครูอยู่บ่น้อ....เสียงเงียบเหมือนไม่มีใครอยู่

บักคาเชนบักกันย์พากันอยู่บ่.....

เอ้าพากันไปทางใดน้อบัดนิ ถ้างั้นข่อยสิให้ชาวบ้านให้ออกไปตามหาส่อยเด้อ.

จ้าขอบคุณหลายๆเด้อพ่อผู้ใหญ่