NovelToon NovelToon

"ใต้เงาจันทรา… มีเพียงเจ้าที่ข้าจดจำ"(Under The Moonlight… Only You Are The One I Remember.)

บทที่ 1: จุมพิตจากอดีตกาล

ณ อาณาจักร "ลูมินา" ดินแดนแห่งแสงซึ่งรุ่งโรจน์เพราะพระจันทร์สีเงินอาบฟ้าไม่มีวันดับแสง

แต่ไม่มีผู้ใดรู้ว่า...ใต้เงาจันทรานั้นมี "คำสาป" หนึ่งซ่อนอยู่

"เจ้าหญิงไนท์" คือผู้ถือกำเนิดจากเลือดผสมระหว่างราชาแห่งแสง และราชินีแห่งเงา

เธอจึงต้องถูกซ่อนไว้ในหอคอยกลางป่าเวท เพื่อปกป้องดินแดนจากคำสาปในตัวเธอเอง

เธอเติบโตขึ้นมาพร้อมคำเตือนจากเหล่านางกำนัล

"ห้ามออกไปยามค่ำ... เพราะหากแสงจันทร์ต้องผิวเจ้า—จะมีคนผู้หนึ่ง ‘ตื่น’ ขึ้นมาอีกครั้ง"

คืนหนึ่ง เธอแอบออกไปยืนใต้แสงจันทร์...

...และโลกทั้งใบก็เปลี่ยนไปตลอดกาล

“ในที่สุด... ข้าก็เจอเจ้า”

เสียงหนึ่งกระซิบขึ้นจากเบื้องหลัง

เด็กหนุ่มผมเงินยาวถึงแผ่นหลัง ยืนอยู่ใต้ต้นอาเรเทียสีดำที่ออกดอกแค่ทุกพันปี

ดวงตาของเขาเปล่งแสงสีฟ้าราวกับน้ำแข็ง... เยือกเย็นจนหัวใจแทบหยุดเต้น

“เจ้า...เป็นใคร?”

ไนท์ถอยหลังอย่างระแวดระวัง

“ข้าชื่อโร” เขายิ้มบาง ราวกับคุ้นเธอมานานแสนนาน

“เราเคยพบกันเมื่อห้าร้อยปีก่อน... เจ้าเคยจูบข้า”

“…!!!”

ไนท์เบิกตากว้าง หัวใจเต้นระส่ำ

“ไม่มีทาง...” เธอส่ายหน้า “ข้าเพิ่งเคยพบเจ้าวันนี้”

แต่แววตาของเขาไม่ได้โกหก...

“เจ้าหลงลืมทุกอย่าง เพราะคำสาปจากจันทร์ดวงนี้...

เจ้าลืมข้า... ลืมคำมั่น... ลืมทุกสิ่งที่เคยสัญญาไว้”

ฝ่ามือของเขายื่นมาช้า ๆ

“แต่ข้ายังอยู่ตรงนี้เสมอ ไนท์… เจ้าคือผู้เดียวที่ข้าจะไม่ลืม แม้ต้องใช้ชีวิตนิรันดร์ในเงามืด”

เงามืดจากรอบป่าเริ่มไหลเข้าหาเธอช้า ๆ

เสียงกระซิบของอดีตเริ่มแผดร้อง

"ตื่นเถิด… ผู้ถือครองเลือดแห่งแสงและเงา"

ทุกอย่างรอบตัวเริ่มเปลี่ยนไป ราวกับเวลาเองก็หยุดนิ่งลง

ลมกลางคืนที่เคยเย็นเฉียบกลับอบอวลไปด้วยกลิ่นของกลีบดอกไม้โบราณ

กลิ่นที่เธอไม่เคยสัมผัสมาก่อน แต่กลับทำให้หัวใจสั่นรัวเหมือนกำลังจะร้องไห้

“ทำไม...” ไนท์พึมพำเบา ๆ “ทำไมใจข้าถึงเจ็บ...ทั้งที่ไม่รู้จักเจ้าเลยสักนิด...”

โรไม่ตอบ เขาเพียงมองเธออย่างอ่อนโยน ดวงตาสีฟ้าเต็มไปด้วยความอดทนและรอคอยที่แทบจะทะลุทะลวงกำแพงของเวลา

“เจ้าคือดวงจันทร์ของข้า… แม้เจ้าจะมืดมิด ข้าก็ยังจะเฝ้ารอให้เจ้าส่องแสงอีกครั้ง”

ไนท์เม้มริมฝีปากแน่น หัวใจเต้นแรงจนปวดร้าว ร่างกายของเธอเริ่มสั่นไหวด้วยแรงบางอย่างที่ไม่ใช่ความหนาว หากแต่คือพลังงานบางสิ่งที่กำลังตื่น

“เจ้า...ต้องการให้ข้าจำทุกอย่างนั้นจริง ๆ เหรอ?” เสียงเธอแผ่วเบาราวกับลม

“มิใช่เพราะข้าอยากได้ความทรงจำคืน” โรกล่าว “แต่เพราะเจ้าควรรู้ว่า...เจ้าคือใคร”

ทันใดนั้น ลำแสงจากดวงจันทร์เสี้ยวหนึ่งทอประกายแหวกผ่านเงาดำตรงกลางระหว่างเขากับเธอ

เงาดำเหล่านั้นกรีดร้องเบา ๆ แล้วสลายกลายเป็นฝุ่นละออง — ดั่งว่าพวกมันยอมสลายเพราะพลังแห่งสายตาทั้งสองที่มองกันไม่กะพริบ

เสียงกระซิบหายไป

เงามืดสงบลง

เวลาทั้งหมดดูเหมือนจะหยุดนิ่ง

และในความเงียบนั้น... โรค่อย ๆ ก้าวเข้ามา

“ข้าขอ...จับมือเจ้า” เขากระซิบ

นิ้วเรียวของไนท์ลังเล แต่ก็ยื่นออกไปอย่างช้า ๆ

ทันทีที่ปลายนิ้วของทั้งสองสัมผัสกัน แสงสีเงินก็ปะทุขึ้นจากพื้นดินเบื้องล่าง ล้อมรอบทั้งคู่ไว้

ภาพมากมายพรั่งพรูเข้ามาในหัวของไนท์อย่างไม่อาจหยุดยั้ง — เธอเห็นตัวเองในอาภรณ์ขาว กำลังวิ่งหัวเราะท่ามกลางสวนดวงจันทร์ เธอเห็นใบหน้าของโรในยามยิ้ม และยามร้องไห้

เธอเห็นภาพสุดท้าย... มือของตนเองที่เปื้อนเลือด และดวงจันทร์สีแดงที่แหลกสลาย

“...ข้า...” ไนท์ทรุดตัวลงช้า ๆ น้ำตาไหลออกมาอย่างควบคุมไม่อยู่

“ข้า...จำเจ้าได้แล้ว...โร...”

โรทรุดลงข้างเธอ ดึงร่างของไนท์มากอดไว้แน่น เสียงลมหายใจของเขาหนักและสั่นเทาไม่ต่างจากเธอ

“ขอบคุณที่ยังเลือกจำข้า...แม้ต้องเจ็บอีกครั้งก็ตาม”

ไนท์ซุกหน้าในอกเขา พึมพำเบา ๆ

“คราวนี้...ข้าจะไม่หนีอีกแล้ว”

ณ หอคอยกลางป่าเวท แสงจันทร์เริ่มเปลี่ยนจากเงินเป็นน้ำเงิน

เงามืดเฝ้ามองจากไกล ๆ เหล่าเทพโบราณเริ่มกระซิบผ่านเงาแห่งหมู่ไม้

"ผู้ถือครองเลือดแห่งแสงและเงา...ได้ตื่นแล้ว"

"จงเตรียมตัว... เพราะบททดสอบแรก กำลังมา"

เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!

novel PDF download
NovelToon
เปิดประตูต่างภพ
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!