คำเตือน แต่งตามคนขอมาเท่านั้น ไม่ได้มีเจตนาไม่ดีกับตัวละครใด ๆ ขอบคุณครับ

.

.

.

.

.

ในค่ำคืนที่เงียบสงัดของป่าแห่งดวงดาวอันยิ่งใหญ่ ดวงจันทร์สาดแสงนวลลงบนผืนน้ำของลำธารเล็กๆ ที่ไหลเอื่อย ถัง ซาน ที่กล้ามเนื้อแข็งแกร่งจาการฝึกฝนวิญญาณยุทธ์ ยืนอยู่ริมน้ำ มองเงาสะท้อนของตัวเองด้วยแววตาที่ลึกซึ้ง เสี่ยว อู่ ในชุดผ้าไหมบางเบาที่โอบรัดเรือนร่างอรชร เดินเข้ามาด้วยรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ ดวงตาคู่สวยของเธอระยิบระยับราวกับดวงดาว

"พี่ถัง ซาน ทำไมมองน้ำนานจังล่ะ?" เสี่ยว อู่เอ่ย เสียงนุ่มนวลแต่แฝงไปด้วยความยั่วยวน เธอก้าวเข้าใกล้จนกลิ่นหอมอ่อนๆ จากร่างกายของเธอลอยมาแตะจมูกเขา

ถัง ซาน หันมามอง สายตาของเขาจับจ้องที่เรียวปากสีชมพูระเรื่อของเธอ "แค่... คิดถึงบางอย่าง" เขาตอบ สีหน้าเคร่งขรึม แต่หัวใจเต้นแรงราวกับกลองรบ

"คิดถึงอะไร? หรือว่า... คิดถึงฉัน?" เสี่ยว อู่ยิ้มกว้าง ก้าวเข้าใกล้จนร่างของทั้งคู่แทบจะสัมผัสกัน เธอยกมือขึ้นลูบไล้ที่หน้าอกของเขา ผ่านเสื้อผ้าบางๆ ที่เปียกชื้นจากหมอกยามค่ำ

ถัง ซาน จับมือเล็กๆ ของเธอไว้ ความร้อนจากฝ่ามือของเขาทำให้เสี่ยว อู่รู้สึกถึงไฟที่คุกรุ่นอยู่ในตัวเขา "เสี่ยว อู่... เธอรู้ว่าฉันรักเธอแค่ไหน" เสียงของเขาต่ำลง ราวกับคำสารภาพที่หนักแน่น

"แล้วทำไมต้องรอ?" เธอกระซิบข้างหูเขา ลมหายใจอุ่นๆ ของเธอทำให้ขนลุกซู่ทั่วร่างของถัง ซาน "คืนนี้... มีแค่เราสองคน"

ไม่ต้องรอคำตอบ เสี่ยว อู่ดึงตัวเองเข้าไปในอ้อมกอดของเขา ปากของทั้งคู่ประสานกันในจูบที่เร่าร้อน รสหวานจากริมฝีปากของเธอเหมือนยาพิษที่ทำให้ถัง ซานสูญเสียการควบคุม เขาดึงเธอแนบชิด รู้สึกถึงความนุ่มนวลของเรือนร่างที่แนบสนิทกับอกของเขา

มือของถัง ซานลูบไล้ไปตามแผ่นหลังของเสี่ยว อู่ ปลายนิ้วสัมผัสผิวเนียนนุ่มผ่านผ้าไหมบางๆ เธอครางเบาๆ ในลำคอเมื่อเขาคลายเชือกที่รัดชุดของเธอออก ปล่อยให้ผ้าผืนนั้นร่วงหล่นลงสู่พื้น เผยให้เห็นเรือนร่างที่สมบูรณ์แบบราวกับหยกขาวที่ส่องแสงใต้แสงจันทร์

"ถัง ซาน..." เสี่ยว อู่เรียกชื่อเขาด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ เธอจับมือของเขาให้สัมผัสที่หน้าอกของเธอ หัวใจของเธอเต้นแรงจนเขารู้สึกได้ถึงจังหวะนั้น ถัง ซานก้มลง จูบที่ซอกคอของเธออย่างอ่อนโยนแต่เร่าร้อน ปลายลิ้นสัมผัสผิวเนียนจนเธอตัวสั่น

ทั้งคู่ล้มตัวลงบนพื้นหญ้านุ่มริมลำธาร เสียงน้ำไหลเป็นฉากหลังของความรักที่กำลังผลิบาน ถัง ซานถอนหายใจหนักเมื่อเสี่ยว อู่ปลดเข็มขัดของเขา ปล่อยให้ร่างของทั้งคู่สัมผัสกันโดยไม่มีสิ่งใดกั้นขวาง เธอคร่อมร่างของเขา ดวงตาคู่สวยจ้องมองเขาด้วยความปรารถนาที่ไม่อาจซ่อนได้

"ฉันเป็นของพี่... ตลอดไป" เสี่ยว อู่กระซิบ ก่อนที่ร่างของทั้งคู่จะเคลื่อนไหวไปพร้อมกันในจังหวะที่เร่าร้อนและดื่มด่ำ เสียงครางของเธอผสมกับเสียงหายใจหนักหน่วงของเขา ราวกับบทเพลงแห่งความรักที่ดังก้องในป่าแห่งนี้

แสงจันทร์สาดส่องลงมาเป็นพยานของช่วงเวลาที่ทั้งคู่มอบให้กันและกันอย่างสมบูรณ์ ความรักของถัง ซานและเสี่ยว อู่ในคืนนี้ ไม่มีอะไรมาขัดขวางได้ ไม่มีกฎเกณฑ์ ไม่มีโลกภายนอก มีเพียงพวกเขาสองคนและเปลวไฟแห่งความปรารถนาที่ลุกโชน

ในมุมลับของป่าแห่งดวงดาวอันยิ่งใหญ่ ใต้ร่มเงาของต้นไม้โบราณที่ใบหนาที่ยื่นออกมาบดบังแสงจันทร์ ถัง ซาน และเสี่ยว อู่ซ่อนตัวจากสายตาของโลกภายนอก ค่ำคืนนี้เงียบสงบ มีเพียงเสียงใบไม้ที่ไหวตามสายลมและเสียงลมหายใจของทั้งคู่ที่ดังเบาๆ

เสี่ยว อู่ในชุดผ้าไหมสีขาวบางเบา นั่งพิงลำต้นไม้ มองถัง ซานที่ยืนอยู่ตรงหน้า ดวงตาของเธอเต็มไปด้วยความอบอุ่นและความปรารถนาที่ซ่อนอยู่ในรอยยิ้มอ่อนโยน "พี่ถัง ซาน... คิดว่าใครจะเจอเราที่นี่ไหม?" เธอถาม เสียงนุ่มนวลราวกับกระซิบคำหวาน

ถัง ซานคุกเข่าลงข้างหน้าเธอ มือใหญ่ของเขาจับมือเล็กๆ ของเสี่ยว อู่ไว้เบาๆ "ไม่มีใครเจอหรอก เสี่ยว อู่ ที่นี่มีแค่เรา" เขาตอบ สายตาของเขาลึกซึ้ง ราวกับจะกลืนกินหัวใจของเธอ

เสี่ยว อู่ยิ้ม ก้มหน้าลงเล็กน้อยจนผมยาวสยายลงปกปิดใบหน้า เธอดึงมือของถัง ซานให้วางลงบนเอวของเธอ "ถ้าอย่างนั้น... ทำไมเราต้องรีบรอ?" เธอกระซิบ ก่อนจะยกตัวขึ้นเล็กน้อยเพื่อให้ใบหน้าของทั้งคู่ใกล้กัน

ถัง ซานก้มลง จูบเธออย่างแผ่วเบา ริมฝีปากของเขาสัมผัสปากของเธอด้วยความนุ่มนวลราวกับกลีบดอกไม้ที่ร่วงหล่นช้าๆ เสี่ยว อู่ถอนหายใจเบาๆ รู้สึกถึงความอบอุ่นที่แผ่ออกมาจากการสัมผัสของเขา มือของเธอลูบไล้ไปที่ต้นคอของถัง ซาน ดึงเขาให้ใกล้ชิดยิ่งขึ้น

ทั้งคู่เคลื่อนตัวลงนอนบนพื้นหญ้าที่นุ่มนวล ใบไม้ที่ร่วงหล่นเป็นเหมือนผ้าคลุมที่ปกป้องความลับของทั้งสอง ถัง ซานค่อยๆ เลื่อนมือไปตามแนวโค้งของร่างกายเสี่ยว อู่ ผ่านผ้าไหมที่บางจนแทบจะรู้สึกถึงผิวเนียนนุ่มของเธอ เธอตัวสั่นเล็กน้อยเมื่อเขาคลายเชือกที่รัดชุดของเธอออกอย่างช้าๆ ปล่อยให้ผ้าผืนนั้นเลื่อนลงจากไหล่ของเธอ

"พี่ถัง ซาน..." เสี่ยว อู่เรียกชื่อเขา เสียงของเธอสั่นเครือด้วยความรู้สึกที่ท่วมท้น เธอจับใบหน้าของเขาให้มองมาที่เธอ ดวงตาคู่สวยของเธอสะท้อนแสงจันทร์ที่เล็ดลอดผ่านใบไม้ "ฉันอยากให้คืนนี้เป็นของเรา"

ถัง ซานยิ้มอ่อนโยน ก่อนจะก้มลงจูบที่หน้าผากของเธอ แล้วเลื่อนลงมาที่เปลือกตา แก้ม และซอกคอของเธอ การสัมผัสของเขาอ่อนโยนแต่เต็มไปด้วยความรักที่ลึกซึ้ง เสี่ยว อู่ครางเบาๆ เมื่อมือของเขาลูบไล้ไปที่ต้นขาของเธอ ความร้อนจากฝ่ามือของเขาทำให้หัวใจของเธอเต้นเร็วขึ้น

ทั้งคู่เคลื่อนไหวช้าๆ ราวกับกำลังร่ายรำในความเงียบ ทุกสัมผัส ทุกจูบ เต็มไปด้วยความรักและความอ่อนโยน เสี่ยว อู่โอบกอดถัง ซานแน่น รู้สึกถึงความอบอุ่นของร่างกายเขาที่แนบชิดกับเธอ เสียงลมหายใจของทั้งคู่กลมกลืนกับเสียงใบไม้ที่ไหวเบาๆ ราวกับธรรมชาติเองก็ปกป้องความรักของพวกเขา

ในมุมลับแห่งนี้ ไม่มีใครรู้ถึงช่วงเวลาที่ทั้งคู่มอบให้กัน ความรักของถัง ซานและเสี่ยว อู่เปรียบเหมือนแสงจันทร์ที่ซ่อนอยู่ในเงามืด อ่อนโยน เงียบสงบ และเป็นความลับที่สวยงามของทั้งสองคนเท่านั้น

ในมุมลับของป่าแห่งดวงดาวอันยิ่งใหญ่ ใต้ร่มเงาของต้นไม้สูงตระหง่าน ถัง ซาน และเสี่ยว อู่ หลบซ่อนจากสายตาของโลกภายนอก แสงจันทร์เล็ดลอดผ่านใบไม้ สาดส่องลงบนร่างของทั้งคู่ที่กำลังโอบกอดกันอย่างแนบแน่น เสียงลมหายใจหนักหน่วงของทั้งสองดังก้องในความเงียบของค่ำคืน

เสี่ยว อู่ ในชุดผ้าไหมบางที่เลื่อนหลุดจากไหล่ เผยให้เห็นผิวเนียนนุ่มที่ส่องแสงระยิบใต้แสงจันทร์ เธอมองถัง ซานด้วยดวงตาที่เต็มไปด้วยไฟแห่งความปรารถนา "พี่ถัง ซาน... อย่าหยุดนะ" เธอกระซิบ เสียงสั่นเครือแต่เต็มไปด้วยความยั่วยวน

ถัง ซาน หายใจหนัก มือของเขาจับเอวของเธอแน่น ดวงตาของเขาลุกโชนด้วยความต้องการที่ไม่อาจควบคุมได้ เขาก้มลงจูบเธออย่างดุดัน ริมฝีปากของทั้งคู่ประสานกันในจูบที่ร้อนแรงราวกับจะเผาผลาญทุกอย่าง เสี่ยว อู่ครางในลำคอเมื่อเขาดึงร่างของเธอให้แนบชิดยิ่งขึ้น รู้สึกถึงความแข็งแกร่งของร่างกายเขาที่กดทับเธอบนพื้นหญ้านุ่ม

"เสี่ยว อู่... เธอทำให้ฉันเสียสติ" ถัง ซานกระซิบข้างหูเธอ เสียงของเขาดุดันแต่เต็มไปด้วยความรัก เขาคลายเสื้อผ้าของตัวเองออกอย่างรวดเร็ว ปล่อยให้ร่างของทั้งคู่สัมผัสกันโดยไม่มีสิ่งใดกั้นขวาง เสี่ยว อู่ยกขาขึ้นโอบรอบเอวของเขา ดึงเขาเข้ามาใกล้จนทั้งคู่กลายเป็นหนึ่งเดียว

ถัง ซานเริ่มเคลื่อนไหวช้าๆ ในตอนแรก ทุกจังหวะเต็มไปด้วยความนุ่มนวล แต่เมื่อเสี่ยว อู่ครางชื่อเขาด้วยน้ำเสียงที่เต็มไปด้วยความต้องการ ความยับยั้งชั่งใจของเขาก็ค่อยๆ สลายไป เขาเร่งจังหวะเร็วขึ้น แรงขึ้น จนร่างของทั้งคู่สั่นสะเทือนไปกับความร้อนแรงของกันและกัน เสี่ยว อู่จิกเล็บลงบนไหล่ของเขา ใบหน้าของเธอแดงระเรื่อด้วยความสุขสมที่ท่วมท้น

"พี่ถัง ซาน... แรงกว่านี้..." เธอร้องขอ เสียงของเธอแทบจะกลายเป็นคำอ้อนวอน ถัง ซานตอบสนองด้วยการเพิ่มความรุนแรง จังหวะของเขาดุดันและหนักแน่น เสียงครางของเสี่ยว อู่ดังก้องผสานกับเสียงหายใจหนักหน่วงของเขา ราวกับทั้งคู่กำลังหลงอยู่ในพายุแห่งความปรารถนา

เมื่อถึงจุดสูงสุด ถัง ซานรู้สึกถึงความร้อนที่พุ่งขึ้นในตัวเขา เขากัดฟัน ถอนตัวออกจากร่างของเสี่ยว อู่ในวินาทีสุดท้าย เสี่ยว อู่มองเขาด้วยดวงตาที่เปี่ยมไปด้วยความเข้าใจ เธอเลื่อนตัวลงอย่างรวดเร็ว ใช้ริมฝีปากนุ่มนวลของเธอรับความร้อนแรงที่เขาปล่อยออกมา เธอดื่มด่ำทุกหยดด้วยความเต็มใจ ดวงตาของเธอจ้องมองเขาด้วยความรักและความซุกซน

ถัง ซานหายใจหอบ มือของเขาลูบผมของเธอเบาๆ ขณะที่เธอมองขึ้นมาด้วยรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ "เสี่ยว อู่... เธอนี่..." เขาพูดไม่ออก ได้แต่ยิ้มและดึงเธอขึ้นมากอดไว้ในอ้อมแขน

ทั้งคู่ล้มตัวลงนอนบนพื้นหญ้า หายใจช้าลงในความเงียบของค่ำคืน ความรักของพวกเขาในมุมลับแห่งนี้ เป็นความลับที่เร่าร้อนและลึกซึ้ง มีเพียงแสงจันทร์และใบไม้ที่เป็นพยาน