แบบร่างนิยาย ณิชพา
ร่าง
พราวตะวัน [ยุนจิน]
@ณิชา@ณภัทร
พราวตะวัน [ยุนจิน]
บ้านใหม่เป็นไงบ้าง
ณิชา [จีเซล]
ก็ไม่ได้ใหญ่มากแล้วก็ไม่ได้เล็กมาก
ณิชา [จีเซล]
เหมาะกับสองคนพี่น้องกู
ภัสรา [คาริน่า]
แล้วตอนนี้ทำอะไรอยู่
ณภัทร [แจมิน]
มันยืนตอบแชทพวกมึงอยู่เนี่ย
ณภัทร [แจมิน]
กูเรียกให้มาช่วยก็เมินกู
ณิชา [จีเซล]
ขอคุยกันก่อนได้ไหมล่ะ
ณิชา [จีเซล]
ของที่ต้องยกเข้าไปก็เหลือไม่เยอะ
ณภัทร [แจมิน]
เดี๋ยวมันจะค่ำก่อนไง
ณิชา [จีเซล]
ผนังห้องบางจัด
ณิชา [จีเซล]
แค่เสียงไอเบาๆยังได้ยินอะ
ณภัทร [แจมิน]
ขนาดกูไอเบาแล้วนะ
ณภัทร [แจมิน]
มึงยังได้ยินอีกหรอ
ณภัทร [แจมิน]
ม๊าก็ให้ช่างเช็คทุกอย่างแล้วนะ
ณภัทร [แจมิน]
ช่างบอกว่าไม่มีอะไรที่ต้องแก้
ณิชา [จีเซล]
ผนังห้องบางขนาดนี้ช่างบอกไม่มีไรต้องแก้
ณภัทร [แจมิน]
หรือมึงจะไปอยู่หอ
ณิชา [จีเซล]
ยอมนอนข้างทางดีกว่า
ณภัทร [แจมิน]
อย่าเอาหอศิลามาเป็นตัวตัดสินดิ
ณิชา [จีเซล]
ก็แถวนี้มันว่างแค่หอนั้นไม่ใช่หรอ
ณิชา [จีเซล]
มึงทำเหี้ยไรอะ
ณิชา [จีเซล]
มึงโยนหินใส่หน้าต่างกูหรอ
ณภัทร [แจมิน]
แล้วกูจะโยนก้อนหินใส่หน้าต่างเพื่อ
ณภัทร [แจมิน]
มึงลงมาข้างล่างดิ
ณภัทร [แจมิน]
กูนั่งอยู่บนโซฟาเนี่ย
ณภัทร [แจมิน]
มึงปิดม่านไว้หรอ
ณิชา [จีเซล]
มึงขึ้นมาหากู
ณิชา [จีเซล]
กูลองตั้งใจฟังละ
ณิชา [จีเซล]
มันไม่ใช่หน้าต่าง
ณิชา [จีเซล]
แต่มันเป็นระเบียง
ณภัทร [แจมิน]
ระเบียงห้องมึงมันเปิดไปเจอระเบียงบ้านข้างๆพอดี
ณภัทร [แจมิน]
เขาอาจจะอยากรู้จักมึงก็ได้
ณภัทร [แจมิน]
ทักทายก่อนเริ่มบทสนทนา
ณิชา [จีเซล]
เป็นการทักทายที่กูเกลียดมาก
ณิชา [จีเซล]
ไหนๆมันก็ขนาดนี้ละ
ณภัทร [แจมิน]
มึงคุยกับใคร
ณภัทร [แจมิน]
เสียงมึงดูมีความสุข
ณิชา [จีเซล]
ก็เพื่อนข้างบ้านไง
ณิชา [จีเซล]
ตอนแรกกูว่าจะด่าละ
ณิชา [จีเซล]
แต่เห็นหน้าก่อน
ณภัทร [แจมิน]
เป็นคนก็ดีละ
ณิชา [จีเซล]
มึงจะให้เป็นไร
ณิชา [จีเซล]
กูไปคุยกับเขาก่อน
ณิชา [จีเซล]
เขาเข้าบ้านไปละ
ณิชา [จีเซล]
เพราะมึงเลยเนี่ย
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!