สามีคนนี้หลอกเธอ
EP.1สามีนอกใจ
โปรดใช้วิจารณญานในการอ่านเนื่องจากมีเนื้อหาที่หยาบคายและอาจรุนแรง
//การกระทำ ()คิดในใจ {} กระซิบ " "เน้นคำ
+ ทำตาม
แค่ก...แค่ก/เสียงไอของคนๆนึงที่นอนอยู่บนเตียง
ฮเยนา
นี่ก็ผ่านมาอาทิตย์นึงแล้วนะ//แค่ก..แค่ก
ฮเยนา
ทำไมสามีของฉันถึงไม่มาเยี่ยมเลยล่ะ
ซูยอง
นี่เพื่อนรักฉันมาเยี่ยมเธอแล้วนะ//เดินเข้ามาในห้อง
ซูยอง
เป็นยังไงบ้าง//เดินมานั่งเก้าอี้ข้างเตียง
ฮเยนา
หมอบอกว่าฉันจะอยู่ได้อีกไม่นานแล้วน่ะ//แค่ก...แค่ก
ซูยอง
สามีเธอมาเยี่ยมบ้างไหม
ซูยอง
ช่วงนี้ฉันไม่เห็นสามีเธอมาเยี่ยมเลยเขาเป็นอะไรหรือป่าว
ฮเยนา
เขาไม่มาเยี่ยมฉันเลย
ฮเยนา
มีบางครั้งที่เขาส่งข้อความาหาฉันว่ารักนะแล้วก็ลบทิ้งไป
ฮเยนา
ฉันว่าเขาต้องมีชู้แน่ๆ//แค่ก...แค่ก
ฮเยนา
ไม่ต้องหรอก//แค่ก...แค่ก
ซูยอง
เธออยู่คนเดียวได้ใช่ไหม...
ฮเยนา
เธอไปเถอะตอนนี้ฉันอยากอยู่คนเดียว...
ซูยอง
งั้นฉันไปแล้วนะ ดูแลตัวเองดีๆนะ//ลุกจากเก้าอี้
ฮเยนา
ไม่เป็นไรฉันดูแลตัวเองได้☺️
หลังจากที่ซูยองเดินออกไปทุกอย่างในห้องก็เงียบลง
เหมือนกับว่าฮเยนาตอนนี้ไม่อยากมีชีวิตต่อเพราะ...
สามีที่เธอรักไม่เคยคิดที่จะมาเยี่ยมเลย
ทำให้เธอรู้สึกอยากจะไปหาเขาอย่างน้อยก็อยากเห็นหน้าของเขาก่อนที่เธอจะไม่อยู่บนโลกนี้อีก
เธอคิดได้อย่างนั้นจึงตัดสินใจไปหาเขาด้วยตัวเอง
ฮเยนา
(ในเมื่อนายไม่มาหาฉันอย่างน้อยฉันขอไปหานายได้เห็นหน้านายก่อนที่ฉันจะตายก็ยังดี)
ฮเยนา
ฉันจะไปหานายนะ//มองไปที่หน้าต่างและหันกลับมา
ฮเยนา
//ลุกขึ้นจากเตียงก่อนจะออกจากห้อง
ฮเยนา
//เดินออกจากโรงพยาบาล
ฮเยนา
//ก่อนจะโบกรถและขึ้นรถแท็กซี่
ฮเยนา
คุณลุงคะพาฉันไปที่xxxหน่อยได้ไหมคะ//แค่ก...แค่ก
คนขับแทกซี่บอกก่อนจะขับรถออกไป
บุคคลปริศนา
คุณคงจะป่วยหนักเลยสินะครับ
ฮเยนา
ใช่ค่ะ...อีกไม่นานฉันก็จะไปจากที่นี่แล้ว//แค่ก...แค่ก
บุคคลปริศนา
ไม่เป็นไรหรอกนะครับคุณหนู
บุคคลปริศนา
เดี๋ยวก็หายแล้วนะครับ
บุคคลปริศนา
//ขับรถออกนอกเส้นทาง
ฮเยนา
เดี๋ยวนะคะ! ทางนี้ไม่ใช่นะคะ
บุคคลปริศนา
ไม่เป็นไรครับคุณหนูเส้นทางเนี่ยไม่จำเป็นต้องมีทางเดียวเสมอไป
บุคคลปริศนา
ยังมีอีกตั้งหลายทางที่สามารถไปได้นะครับ//ขับรถเข้าอุโมง
เมื่อรถแท็กซี่ออกจากอุโมงภาพที่ฮเยน
าเห็นนั้นทำให้เธอถึงกับตะลึง
เพราะภาพที่เธอเห็นคือต้นซากุระที่กำลังผลัดใบลงมาอย่างสวยงามตลอดทั้งทาง
บุคคลปริศนา
เห็นไหมล่ะครับ ผมบอกแล้วว่าเส้นทางไม่จำเป็นต้องมีแค่เส้นเดียว
ฮเยนา
ฉันเข้าใจแล้วค่ะ...ถ้าเป็นตอนที่ฉันยังสุขภาพดีฉันก็น่าจะทำแบบนั้นบ้าง...
บุคคลปริศนา
หึ...ไม่เป็นไรครับ ผมเชื่อว่าคุณหนูจะต้องทำได้แน่นอนครับ
รถแท็กซี่ก็ได้มาจอดที่หน้าอพาร์ทเมนแห่งนึง
บุคคลปริศนา
ถึงแล้วครับคุณหนู
ฮเยนา
ขอบคุณนะค่ะ คุณลุง//ลงจากรถ
ฮเยนา
//กำลังจะเดินไปที่อพาร์ทเมน
ฮเยนา
มีอะไรหรือป่าวคะ...//แค่ก...แค่ก
บุคคลปริศนา
คุณหนูลืมของนะครับ
บุคคลปริศนา
//ก่อนจะยื่นลูกอมและธนบัตร
ฮเยนา
เอ่อ...//มองของในมือ
ฮเยนา
แต่มันไม่ใช่ของฉันนะคะ
บุคคลปริศนา
ไม่เป็นไรหรอกครับ ถือซะว่าเป็นของขวัญที่ผมจะขับรถเป็นครั้งสุดท้ายก็แล้วกันนะครับ
ฮเยนา
//เดินเข้าไปในอพาร์ทเมน
ภายในห้องอพาร์ทเมนกับมีเสียงของหนุ่มสาวคู่นึงกำลังคุยอย่างสนุกสนาน
บุคคลปริศนา
เมื่อไรยัยนั่นมันจะตายสักทีล่ะ
บุคคลปริศนา
ฉันทนรอไม่ไหวแล้วนะ ที่เราจะได้อยู่แบบที่พวกเราไม่ต้องกังวล
บุคคลปริศนา
ว่าจะโดนจับได้เมื่อไหร่
บุคคลปริศนา
ไม่เป็นไรนะ เพราะฉันได้ข่าวจากที่โรงพยาบาลแล้ว
บุคคลปริศนา
ว่ายัยนั่นจะอยู่ได้อีกไม่นาน แล้วพอยัยนั่นตาย
บุคคลปริศนา
เราก็ค่อยฮุบเงินประกันของมันมาแล้วออกไปใช้ชีวิตแบบคนรวยกันนะ
บุคคลปริศนา
มันนานไปไหมอ่ะคะ
บุคคลปริศนา
เอางี้ไหมฉันจะล่อมันไปตรงหน้าผาแล้วก็ผลักมันตกลงไป
บุคคลปริศนา
ทำแบบนั้นไม่ได้หรอกนะ ถ้าเกิดว่าหนูตกลงไปใครจะรับผิดชอบกันล่ะ
หลังจากคำพูของชายคนนั่นเสียงหัวเราะของทั้งสองก็ได้ดังขึ้นมา
ฮเยนาเธอจึงไปแง้มประตูดูภาพที่เห็นทำให้เธอนั้นตกใจแล้วรู้สึกโมโห
ฮเยนา
//กำหมัดแน่น+โมโหสุดๆ
ภาพที่เธอเห็นคือเพื่อนรักของเธอกำลังนอนกกกับสามีของเธอ
มินฮวา
ฮ่าๆๆ//นอนกอดกับซูยอง
ฮเยนา
ทำไมเธอถึงทำแบบนี้!!!
มินฮวา
//รีบลุกมาใส่เสื้อผ้า
ซูยอง
นี่ฮเยนาเพื่อนรักฉันว่าเราคุยกันดีก่อนนะ//เอาผ้าห่มมาคุมก่อนจะใส่เสื้อ
มินฮวา
ที่รักใจเย็นๆนะมันไม่ใช่อย่างที่เธอเห็น
ฮเยนา
จะให้ฉันฟังคุณอธิบายอะไรอีก!
ซูยอง
นี่เพื่อนรักฉันขอโทษนะ//เดินมาหาฮเยนา
ซูยอง
แต่คนที่กำลังจะตายแบบเธอน่ะก็อยู่ได้ไม่นาน
ซูยอง
คนที่ยังอยู่ก็ต้องอยู่ต่อสิ อย่ามาเห็นแก่ตัวไปหน่อยเลยนะ
ฮเยนา
นั่นมันคือเธอไม่ใช่หรอ!!!
ฮเยนา
//เข้าไปหยุมหัวซูยอง+โมโหและร้องให้
ซูยอง
โอ้ยยย!//จับหัวตัวเอง
ฮเยนา
แกคิดว่าตัวเองจะไม่ตายหรอ!!!
ฮเยนา
ฉันจะลากพวกแกสองคนตายไปด้วย!!!
มินฮวา
อย่ามาทำคนรักฉันนะ!//เข้าไปผลักฮเยนาออก
ฮเยนา
//หัวแตก+สติเลอะเลือน
มินฮวา
!!!//ตกใจกับภาพที่เห็น
ฮเยนา
นั่นปู่หรอ//หันหลังไปมอง
ฮเยนา
คุณปู่คะ!//วิ่งไปกอด
ปู่ของฮเยนา
หลานสัญญากับปู่ได้ไหม
ปู่ของฮเยนา
ว่าหลานจะใช้ชีวิตอีกครั้งอย่างมีความสุข...
ฮเยนา
ได้ค่ะ หนูสัญญานะคะว่าจะมีชีวิตอยู่อย่างมีความสุข
EP.2ตั้งสติและวางแผน
ภาพที่เธอเห็นคือเธอกำลังกอดกับมินฮวา
ฮเยนา
อร้ายยย!//กรี๊ด+ผลักมินฮวาออก
มินฮวา
เป็นอะไรของเธอเนี่ย//ตกใจ
มินฮวา
ตั้งสติหน่อยสิฮเยนา//ตั้งสติก่อนจะจับตัวฮเยนา
มินฮวา
เป็นบ้าอะไรของเธอนี่บริษัทนะ
ฮเยนา
ออกไปนะ//ผลักมินฮวาอีกรอบ
มินฮวา
โอ้ยย...//ล้มลงกับพื้น
ฮเยนา
//วิ่งออกจากห้องทำงาน
ฮเยนา
โอ้ย...//ชนอกของคนๆนึง
บุคคลปริศนา
นี่ ตั้งสติหน่อยนะครับ
ฮเยนา
ขอโทษค่ะ//เงยหน้ามองคนตรงหน้า
ฮเยนาตกใจเพราะคนตรงหน้าของเธอคือ
ฮยอนอา
เป็นอะไรรึป่าวครับจู่ๆก็กรี๊ดแล้ววิ่งออกมา//❄️
ผู้จักการทั่วไปที่เย็นชาและเด็ดขาด
ฮยอนอา
ผมถามนะครับคุณควรตอบไม่ใช่เงียบ//❄️+กอดอก
ฮยอนอา
อีกอย่างนี่ก็เวลาทำงานมันรบกวนสมาธิคนอื่นนะครับ//❄️
ฮเยนา
เอ่อ...//กำลังประมวนผล
ฮเยนา
ขอโทษนะค่ะคุณผู้จัดการทั่วไป//ก้มหัว
ฮเยนา
แต่ตอนนี้ฉันมีเรื่องด่วนค่ะ//เงยหน้าก่อนจะวิ่งออกไป
ฮยอนอา
เดี๋ยวสิคุณ!//เลิกกอดอกก่อนจะวิ่งตามไป
ฮเยนา
แฮ่ก...แฮ่ก//วิ่งออกไปด้วยความเร็ว
ฮยอนอา
นี่คุณ//วิ่งตามมาติดๆ
ฮยอนอา
หยุดก่อน//วิ่งตามมาเรื่อยๆ
ฮยอนอา
หยุดก่อน//วิ่งตามมาไม่หยุด
ฮเยนา
แฮ่ก...แฮ่ก//หยุดวิ่ง+มองรอบๆ
ฮเยนา
(เดี๋ยวนะนี่มันไม่ใช่สิ่งที่ฉันเคยเห็นหนิ)
ฮเยนา
(ทำไมจู่ๆถึงเปลี่ยนไปขนาดนี้)
ฮยอนอา
นี่คุณ//❄️+หยุดวิ่ง
ฮยอนอา
ทำไมจู่ๆวิ่งมาล่ะครับแฮ่ก...แฮ่ก//❄️+หอบ
ฮเยนา
(เอ๊ะ...นี่มันปี2012งั้นหรอ)
ฮเยนา
//นึกถึงตอนที่คนขับรถพูด
ฮเยนา
(คนขับรถคนนั้นคือปู่ของฉันหนิ)
ฮเยนา
(หรือว่าที่ฉันย้อนกลับมาก็เพราะคุณปู่ของฉันงั้นหรอ!)
ฮเยนา
//ตั้งสติก่อนจะเข้าใจทุกสิ่งทุกอย่าง
ฮยอนอา
คุณได้ยินที่ผมถามไหม//❄️
ฮเยนา
เอ่อ...ฉันขอโทษนะคะที่จู่ๆวิ่งออกมา
ฮเยนา
ฉันคงตกใจจนวิ่งออกมาค่ะเลยไม่ได้ตั้งสติให้ดี
ฮยอนอา
ไม่เป็นไรหรอกครับ//❄️
ฮยอนอา
คุณวิ่งเร็วมากจนลืมใส่รองเท้านะครับ//❄️
ฮยอนอา
เดี๋ยวผมไปเอารองเท้ามาให้นะครับคุณรออยู่ตรงนี้นะ//❄️+เดินออกไป
ฮเยนา
(แต่ถ้าฉันย้อนกลับมาในปี2012แปลว่าฉันยังมีโอกาศที่จะแก้ไขทุกอย่างก่อนจะถึงปี2023)
ฮเยนา
(งั้นฉันก็ต้องเปลี่ยนแปลงมันทั้งหมดเพื่อไม่ให้ฉันต้องเจอกับจุดจบนั้น)
ฮเยนา
(เข้าใจแล้ว ฉันจะต้องเปลี่ยนแปลงมัน)
ฮยอนอา
แฮ่ก...แฮ่ก//วิ่งมา+หอบ
ฮยอนอา
นี่รองเท้าคุณ ใส่ก่อนนะครับ//❄️+วางรองเท้าให้อีกฝ่าย
ฮยอนอา
คุณคงสติแตกสินะถึงวิ่งออกมาเอาเป็นว่าผมจะไปส่งคุณก็แล้วกัน//❄️
ฮยอนอา
ส่วนงานคุณค่อยมาทำพรุ่งนี้ก็แล้วกัน//❄️
ฮเยนา
ขอบคุณนะคะคุณผู้จัดการทั่วไป
หลังที่ผู้จัดการทั่วไปมาส่งฮเยนาถึงหน้าอพาร์ทเมน
ฮเยนา
ทั้งเรื่องที่ฉันตายในปี2023หรือเรื่องที่ฉันย้อนกลับมาในปี2012ล่ะ
ฮเยนา
สิ่งที่ฉันควรทำในตอนนี้คือการที่ฉันต้องทำตามสัญญาที่ให้กับคุณปู่สิ
ฮเยนา
ฉันสัญญาแล้วนะว่าจะอยู่อย่างมีความสุขนะ
ฮเยนา
ฉันควรเปลี่ยนมันสินะ...
ฮเยนา
งั้นเริ่มเปลี่ยนแปลงมันตั้งแต่พรุ่งนี้เลยแล้วกัน
ฮเยนา
เรื่องทุกเรื่องมันแก้ปัญหายากไปหมดเลยแต่อย่างน้อยฉันยังพอจำได้ว่า11ปีที่ผ่านมาเกิดอะไรบ้าง
ฮเยนา
//หันไปมองรูปคู่ของเธอและมินฮวาที่กอดกันอย่างมีความสุขก่อนที่เธอจะคว้ำมันลง
ก่อนที่เธอจะเริ่มคิดวางแผนในการที่เธอจะแก้แค้นคนเลวเหล่านั้น
และเธอเองก็จะทำตามสัญญาที่ให้ไว้กับคุณปู่
/EP.3ยิ้มอย่างเป็นมิตร(ฉาชีพ)
7:20 วันจันทร์ที่ 8 เดือนมิถุนายนปี2012
ซูยอง
เย็นนี้ไปกินข้าวที่ร้านอาหารญี่ปุ่นด้วยกันไหม
ซูยอง
//เข้าไปนั่งข้างฮเยนาก่อนจะกอดแขนขวาของฮเยนา
ฮเยนาเงียบไปสักพักก่อนจะตอบว่า
ฮเยนา
ไม่อ่ะ พอดีวันนี้ฉันอยากกินข้าวผัดกุ้งน่ะ
ฮเยนา
เธอคงไม่ว่าไรหรอกใช่ไหม
ซูยอง
เพื่อเธอฉันไม่เป็นอะไรอยู่แล้วล่ะ เพราะว่าเราเป็นเพื่อนกันหนิ
ซูยอง
งั้นอาหารญี่ปุ่นเราค่อยไปกินวันอื่นก็ได้//พูดด้วยน้ำเสียงที่ไม่พอใจ
ฮเยนา
ค่อยไปกินวันอื่นนะ เธอไปทำงานได้
ฮเยนา
เธอเอาแต่กอดแขนฉันอยู่แบบนี้มันทำงานไม่ถนัดแล้วก็เลื่อนเมาท์ไม่ได้
ฮเยนา
รีบไปทำงานของเธอต่อเถอะนะ//พูดจบก่อนจะดึงแขนอีกฝ่ายออกไป
ซูยอง
(ทำไมจู่ๆถึงเอาออกล่ะทั้งที่ไม่เคยทำแบบนี้กับเรามาก่อน)
ซูยอง
(แต่ไม่เป็นไรหรอกเพราะยังไงแกก็น่ารำคาญอยู่แล้ว)
ซูยอง
วันนี้เสื้อที่เธอใส่สวยดีนะ//ยิ้มอย่างเป็นมิตร(ฉาชีพ)
ฮเยนา
เธอรีบไปทำงานของเธอเถอะเดี๋ยวหัวหน้ามาเห็นจะว่าเธอได้นะ
ซูยอง
อื้อ~~เธอเนี่ยเป็นห่วงฉันขนาดนี้เลยหรอฮเยนา
ซูยอง
จะว่าไปแล้วเนี่ย~งานที่ฉันได้มาน่ะมันทำยากมากเลยเธอช่วยทำแทน
ฮเยนา
ฉันก็มีงานของฉันที่ต้องทำเหมือนกันนะ
ฮเยนา
เธอทำเองไม่ได้หรอ หรือถ้ามันยากไปเธอก็ไปขอคนอื่นสอนสิ
ฮเยนา
แต่ฉันคิดว่าคนอย่างเธอคงทำได้นะ หน้าตาเธอดูไม่ใช่
ฮเยนา
คนที่จะทำอะไรไม่เป็นซักอย่างนะ ฉันว่าแกลองพยายามดูหน่อยน่าจะดีกว่า
ฮเยนา
ให้ฉันช่วยอีกนะ เพราะเธอก็จะได้เรียนรู้ระหว่างพยายามด้วยหนิ
ฮเยนา
แถมตำแหน่งของเราสองคนก็ต่างกันเธอต้องหัดช่วยตัวเองบ้างสิ
ซูยอง
ทำไมเธอต้องพูดกับฉันขนาดนี้ด้วย
ซูยอง
ก็ฉันทำไม่เป็นจริงๆหนิจะให้ฉันทำยังไงล่ะ
ซูยอง
จะให้ไปขอคนอื่นช่วยสอนแต่ฉันอายหนะ เธอช่วยสอนฉันไม่ได้รึไงอ่ะ
ซูยอง
ฉันรู้นะว่าช่วงนี้เธออารมณ์แปรปรวนแต่อย่างน้อยก็สอนฉันเรื่องงานบ้างสิ
ซูยอง
เผื่อเวลาที่เธอไม่ทำงานฉันจะได้ทำเองได้น่ะ
ซูยอง
//เริ่มไม่พอใจมากขึ้น+กำหมัด
ฮเยนา
แต่ตอนนี้ฉันไม่ว่างจะมาสอนงานเธอหรอกนะเพราะฉันก็มีงานของฉัน
ฮเยนา
(หึ...เธอคิดว่าฉันจะทำให้หรอน่าเสียดายที่ตอนนี้มันเปลี่ยนไปแล้ว)
ซูยอง
(ทำไมยัยนี้มันถึงไม่ทำให้ฉัน ได้แกจะเล่นงี้กับฉันใช่ไหม)
ซูยอง
(งั้นฉันก็จะแสดงให้เห็นว่าคนอย่างแกจะโดนอะไร!)
ฮเยนา
ซูยองฉันว่าเธอรีบกลับไปที่ของเธอก่อนเถอะนะ
ฮเยนา
//หันไปมองหน้าอีกฝ่าย+ยิ้มอย่างเป็นมิตร(ฉาชีพ)เหมือนกัน
ฮเยนา
เธอคงทำได้นะ ซูยองฉันเชื่อว่าเธอทำได้
ฮเยนา
เธอลองไปทำก่อนนะ ถ้าจุดไหนที่ไม่เข้าใจค่อยมาถามฉันทีหลัง
ซูยอง
ถ้าเธอไม่อยากช่วยฉันก็ไม่เป็นไรหรอกนะ ช่วงนี้เธอก็เริ่มเปลี่ยนไปนะ
ซูยอง
ถ้าเธอเปลี่ยนไปก็อย่าลืมเพื่อนคนนี้ล่ะ//พูดจบก่อนจะเดินออกไป
ซูยอง
//กำหมัด+ไม่ได้ดั่งใจ
ซูยอง
//ไปนั่งโต๊ะทำงานของตน
ฮเยนา
(น่าเสียดายนะที่มุกตื้นๆของเธอทำอะไรฉันไม่ได้แล้ว)
ฮเยนา
(แต่ถ้าเป็นตอนนั้นล่ะก็ฉันคงจะหลงเชื่อไปแล้วแต่นี่มันชีวิตที่สองของฉัน)
ฮเยนา
(และฉันจะไม่พลาดเป็นคร้งที่สองเด็ดขาด)
มินฮวา
//ยิ้มอย่างเป็นมิตร(ฉาชีพ)
ฮเยนา
หือ...//หันไปมองก่อนจะ//ยิ้มอย่างเป็นมิตร(ฉาชีพ)
ฮเยนา
ทำไมนายยังไม่ไปนั่งทำงานหรอ?
มินฮวา
คือ...เราแค่...//เอามือไปรูบท้ายทอยของตนเอง
มินฮวา
อยากมาเห็นหน้าของเธอก่อนน่ะ...จะได้มีกำลังใจในการทำงาน
มินฮวา
//ยิ้มอย่างเป็นมิตร(ฉาชีพ)
มินฮวา
ไม่เป็นไรหรอกนะฮเยนาฉันรู้ว่าเธอเขิน
มินฮวา
แต่ก็ไม่จำเป็นต้องพูดหรอกนะ
ฮเยนา
ผู้จัดการทั่วไปกำลังมองนายอยู่น่ะ//พูดก่อนจะหันไปมองผู้จัดการทั่วไป
ฮยอนอา
//ยืนกอดอกมองทั้งสองที่กำลังหันมามองตน
มินฮวา
อุ่ย...แหะๆ//ยิ้มด้วยความเขิน
มินฮวา
ขอโทษครับผู้จัดการทั่วไป//เดินไปนั่งที่โต๊ะทำงานของตน
ฮยอนอา
//เลิกยืนมองก่อนจะเดินกลับไปที่โต๊ะทำงานของตน
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
