สวัสดีคับ! ผมชื่อ กิ๋นแก้ว ปัจจุบันผมอยู่กรุงเทพมหานคร แต่ต้องกลับไปบ้านเกิดที่จังหวัดนครศรีฯ เพราะ พ่อแก่ แม่แก่ ไม่มีใครดูแลเลยต้องกลับไป
ผมใช้เวลามาจังหวัดนครศรีฯ จากกรุงเทพ ประมาณ2วันครึ่ง วันนี้เป็นวันขึ้นปีใหม่ใน พ.ศ.2542 จึงได้จัดงานฉลองที่นั่น ซึ่งเมื่อผ่านไปนาน เป็นเวลา5-6เดืิอน พ่อแก่ แม่แก่
ไปทำงานที่จังหวัด ยะลา ผมเลยจำเป็นที่ต้องอยู่คนเดียว
" จะไปแล้วหรอคับพ่อแก่ แม่แก่ " ผมได้เอยขึ้น
พ่อแก่ตอบกลับมาว่า" กุจะไปแล้ว..ดูแลบ้านให้ดีนะโจรมันปล้นในตลาดบ่อย" ผมก็พยักหน้ากลับไป
"เอ๋~~เขาไปกันหมดแล้วเราเหงาแน่ๆ"
"ไปตลาดดีกว่า.....โจรคงไม่มาปล้นเวลานี้หรอก(มั้ง)"
ณ ตลาดสวนปล์ามที่ขึ้นชื่อเรื่องของการโดนปล้นบ่อย แต่ผมไม่รู้อะไรเลยคับ ผมเดินไปปกติ อยู่ๆ ก็มีเสียงกรี้ดของผู้หญิงดังลั่นขึ้นมา"อ๊ากกก!!เสือไพร์บุกปล้น!"
ที่มาพร้องกับเสียงปืนรัวขึ้นฟ้าประมาณ10-11นัด
" ปั่ง! ปั่ง! " ณ เวลานั้น ผมกลัวมากเลย ผมวิ่งหนีตามชาวบ้านไปและโดนชายคนหนึ่งที่ปิดบังแค่ครึ่งใบหน้าด้วยผ้าสีดำทึบ เค้าเอยขึ้นมาว่า "ถ้ามึงม้ายอยากตาย ก็ไปกับกู" ผมกลัวจนตัวสั่นเลยคับ ผมไม่กล้าตอบอะไรเลยพยักหน้าตอบกลับไปแทน ผ่านไปพักใหญ่ ขายแปลกหน้าก็ได้ลากผมไปที่ ม้าขาวตัวสีดำ ตัวหนึ่ง แล้วเค้าพาขึ้นเจ้าม้าตัวนั้น เค้าพาผมมาที่หมู่บ้านเล็กๆที่หนึ่งที่มีแต่ผู้ชาย หน้าตาโหดๆ น่ากลัวๆ ผมยังกลัวไม่หายเลยไม่กล้าพูดอะไร ชายแปลกหน้าคนนั้นได้หันมาถามผมว่า "มึงชื่อไอ่ไหร่" ผมก็ตอบไปแแบบงง ๆ ว่า กิ๋นแก้วคับ ชายแปลกหน้าคนนั้นพยักหน้า ก็ที่จะพาผมไปที่บ้:นหลังนึงที่เขียนหน้าบ้านว่า บ้านเสือไพร์ ผมมองหน้าเขา แล้วเอ่ยขึ้นมาว่า"ค..คุณชื่อ เสือไพน์ร..หรอ" เขามองหน้าผมแล้วพูดขึ้นว่า" เออ!...กูชื่อเสือไพร์" ผมอึ่งไปซักพัก ต่อจากนั้นผมก็ไม่ได้ตอบขออะไรกลับไป เค้ามองหน้าผมแล้วพูดขึ้นว่า"มึง...แลเหมือนม้ายช่ายคนที่นี่"ผมมองหน้าเค้าแล้วตอบเค้าไปว่า"คับผมไม่ใช่คนที่นี่ ผมมาจากกรุงเทพ"
......................
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
