ณ.วัดไตรสามัคคี จังหวัดตรัง จินดาพร พงษ์ศิริชื่อเล่นจินดา อยู่ชั้นประถมศึกษาปีที่ 6/1 จินดาเป็นผู้หญิงที่ขี้เหร่เอามากๆทำให้คนในห้องเรียนมักจะดูถูกเธอ เธอจะมักถูกดูถูกเป็นประจำ และเธอได้ไปปรึกษากับพ่อกับแม่ว่า " แม่ขออนุญาตย้ายโรงเรียนไปโรงเรียนอื่นได้ไหม"แม่ก็สงสัยและถามจินดาว่า"เพราะอะไรทำไมถึงอยากย้ายจากโรงเรียน"นี้จินดาก็ตอบแม่ไปว่าเพราะ"โรงเรียนวัดไตรสามัคคีเพื่อนในห้องชอบดูถูกชอบเหยียบย่ำเธอไม่มีความสุขในการเรียน"และแม่ก็ปฏิเสธอยู่ว่าอยู่ไปเถอะปีนี้ปีสุดท้ายแล้วย้ายให้เสียเพื่อนเปล่าจินดาทำหน้าเครียดหนักและพยักหน้าและเดินกลับไปในห้องจินดาได้ไปศึกษาในอินเตอร์เน็ตเกี่ยวกับการคบเพื่อนให้ได้มากที่สุดสำหรับคนที่ขี้เหร่ แต่เมื่อจินดาค้นหากับอินเตอร์เน็ตเมื่อไหร่ก็ต้องเจอปัญหาที่จินดานั้นอ่านไม่ออกอ่านออกแค่ทีละคำจินดารำคาญตัวเองและเบื่อหนายตัวเอง จนได้เห็นคลิปวีดีโอหนึ่งที่เป็นคลิปวีดีโอบอกเกี่ยวกับการคบเพื่อนและจินดาเข้าไปดูและในวีดีโอนั้นก็ได้บอกว่า"การที่จะมีเพื่อนคบเยอะๆไม่ใช่เกี่ยวกับการใช้อะไรทั้งสิ้นแต่เกี่ยวกับการดูแลตัวเองการทำให้ตัวเองนั้นดีขึ้นหรือการพัฒนาตัวเอง"เมื่อจินดาได้ยินอย่างนั้นก็รู้สึกคิดได้ว่าควรจะพัฒนาตัวเองดีกว่าบังคับคนอื่น เเละต้องมีความพยายามจินดาค้นหาค้นคว้าการหาเพื่อนคบและได้เจอกับเฟส 1 ที่ชื่อเฟสว่าหมอรักษ์ซึ่งหน้าโปรไฟล์นั้นได้เป็นรูปโปรไฟล์เกี่ยวกับรูปไสยศาสตร์จินดาแปลกใจมากจึงเก็บรูปนั้นและเอาไป search ดูในอินเตอร์เน็ตอินเทอร์เน็ตได้บอกว่าเป็นรูปที่เกี่ยวกับการทำคุณใส่มนต์ดำและจินดาได้คิดได้ว่าหากถ้าเราใช้คุณใส่มนต์ดำให้เพื่อนรักเพื่อนหลงมันคงจะดีจินดาค่อยๆหาค่อยๆสืบในอินเตอร์เน็ตมากขึ้นจนทำให้จินดานั้นค่อยๆหลับไป.......,.......,..............เช้าตรู่นาฬิกาปลุก*ได้เวลาตื่นแล้วตี 6 ครึ่งแล้วได้เวลาตื่นแล้วตี 6 ครึ่งแล้ว*จินดาได้ยินเสียงนาฬิกาปลุกก็รีบลุกขึ้นมาปิดนาฬิกาปลุกและเปิดไปดูเกี่ยวกับโปรไฟล์นั้นจินดาคิดในใจคิดอยู่นานและเวลาล่วงเลยไปตี 7 แม่ของจินดามาเคาะประตูและพูดว่าจินดาเปิดประตูให้แม่หน่อย"ตื่นหรือยังจินดา"ได้ยินอย่างนั้นเข้าไปเปิดประตูให้แม่ แม่บอกก็ว่าหนูตื่นได้แล้ว"ค่ะนี่หนูว่าจะอาบน้ำ"คุณแม่บอกว่ารีบอาบน้ำหน่อยนะสายเเล้วจินดาพยักคอและยิ้มเบาๆก่อนที่จะปิดประตูไป หลังจากนั้นจินดาก็ไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าแต่งตัวเวลาล่วงเลยไป 7:28 น จินดาได้ออกจากห้องแต่งตัวและไปรับประทานอาหารกับครอบครัว เวลาล่วงเลยไป 7:37 น จินดาให้แม่ไปส่งที่โรงเรียนวัดไตรสามัคคีอีกครั้งเมื่อไปถึงหน้าโรงเรียนแน่นอนว่ามีคนกระซิบกระซับตลอด เมื่อจินดานั้นเดินไปเก็บกระเป๋าที่ห้องก็ได้มีเพื่อนของเธอที่ชื่อดาวฝันดาวฝันเป็นเพื่อนที่คนนับถือที่สุดในห้องเพราะเธอเป็นคนที่เรียนเก่งน่ารักสวยแต่นิสัย.......ไม่เท่าไหร่ จินดาเห็นอย่างนั้นก็สวัสดีทักทายเพื่อนตามมารยาทส่วนดาวฝันก็สวัสดีทักทายจินดาเช่นกันแต่เมื่อดาวฝันเดินออกไปก็ได้ชนบ่าของจินดาเบาๆและเดินออกไปด้วยสีหน้า....สะใจ จินดาเห็นอย่างนั้นรู้สึกอยากร้องไห้ออกมารู้สึกเสียใจมากๆจินดาต้องเก็บเอาไว้เพราะไม่มีใครที่คอยรับฟังเธอ เวลาผ่านไปคาบที่ 3 เมื่อพักเที่ยงในโรงอาหารก็มีเสียงเล่าเรื่องคุยกันอย่างสนุกสนานทุกโต๊ะจะมีเพื่อนนั่งเคียงคู่กันมากกว่า 5 คนขึ้นไป แต่จะมีอยู่โต๊ะหนึ่งที่มีแค่คนเดียวที่นั่งกินข้าวอยู่คือ จินดาพร จินดา อยากจะร้องไห้ออกมาทุกครั้งเมื่อไม่มีคนมานั่งกินข้าวกับเธอและจ้องมองมาที่เธอ จินดาพูดกับตัวเองว่า"ทำไมฉันมาอยู่ที่นี่ที่นี่เหมือนฉันตกนรกทั้งเป็นทรมานยิ่งกว่าโดนเผาซะอีก " เมื่อจินดากินข้าวเสร็จก็ได้ไปล้างถ้วยล้างจานแต่ได้ปรากฏว่าเพื่อนของเธอที่ชื่อว่ายาใจได้เอาน้ำมาสาดใส่เธอและบอกกับเธอว่าขอโทษไม่ได้ตั้งใจ ด้วยความอ่อนน้อมถ่อมตนของจินดาจึงทำให้เธอไม่กล้าที่จะตกเตียงหรือด่าพวกเขา จินดาก็ได้น้อมรับคำขอโทษและยอมให้ตัวเองนั้นเปียกเหนียวอยู่ในสายตาผู้คนรอบๆโรงอาหารป 1 ถึงป 6 ต่างก็รู้สึกเกลียดเธอที่อยากขยะเเขย่งไม่ชอบเธอสักวินาที"มันตกนรกทั้งเป็นทุกข์ที่สุด"ใครก็รู้สึกเกลียดจินดาทั้งโรงเรียนวัดไกลสามัคคีและจินดาได้พูดเบาๆ"ว่าถ้าฉันสวยกว่านี้ฉันจะทำให้พวกแกไม่มีวันลุกขึ้นมาสู้กับฉันได้"หลังจากนั้นจินดาก็ได้เดิน กลับห้องตัวเองไป แต่เมื่อนั่งไปไม่นานก็ได้ปรากฏเห็นว่ามีเด็ก1หญิงคนหนึ่งอยู่ป. 1 ได้มาแอบดูเธอเมื่อเธอเห็นอย่างนั้นก็ไปบอกกับเด็กคนนั้นว่า"น้องเป็นอะไรหรือเปล่าฎเมื่อเด็กคนนั้นได้เห็นหน้าของเธอแล้วก็ได้บอกว่า"พี่เป็นอะไรนั่นแหละโดนคุณเขารังแกมาทั้งที่ไม่คิดที่จะตอบโต้เขาบ้างปล่อยให้เขาทำอยู่ฝ่ายเดียวไม่อายใจหรือไง"จินดาได้ยินอย่างนั้นก็รู้สึกเติบโตขึ้นมาทันที่ ...........แต่.........มันทำไม่ได้เขาสูงกว่าเราแค่เด็กที่ไม่มีทางสู้ แต่เด็กคนนั้นเป็นเด็กหญิงฉลาดฉลาดยิ่งกว่าเด็กม .6 และได้พูดว่าถ้าเราอ่อนน้อมถ่อมตนเขาอยู่แบบนี้ใจเย็น"เขาอยู่แบบนี้เขาก็จะทำร้ายเราเราก็จะเหมือนคนที่โดนเหยียบย่ำอย่าเห็นเขาเป็นเหมือนเทวดาบนฟ้าและอย่าให้เขามองเราว่าเราเป็นแค่ไส้เดือนที่ไม่สามารถขึ้นหรือกินอะไรได้ที่ใหญ่ได้"คำพูดของเด็กคนนั้นสะท้อนถึงจิตใจของจินดามากจินดารู้สึกผูกพันธ์กับเด็กผู้หญิงมาก และได้เป็นเพื่อนกันและจินดาได้ทำตามคำสั่งของเด็กผูหญิงคนนั้น แต่เมื่อวันเวลาผ่านไปคาบ 4 คาบวิชาพละศึกษาคุณครูได้สั่งให้ป. 6/1 เล่น วอลเลย์บอล 🏐 จินดาดีใจ มากเพราะมันเป็นวิชาที่จินดาชอบมากๆ และครูใช้ให้จินดาเล่นวอลเลย์บอลแต่ดันพลาดได้ไปถูกแก๊ง5สาวที่คอยดูถูกเธอคนที่ใหญ่ที่สุดในแก๊ง เเก๊งนั้นโกรธเธอเป็นอย่างมากและคุณครูคุณบอกให้จินดาขอโทษ การ์ตูนจินดาได้บอกกับครูว่า"ตัวเองจะทำตามหน้าที่ที่คุณครูสั่งไม่ได้มีเจตนาที่จะทำร้ายเขาเลยด้วยซ้ำมันเป็นแค่อุบัติเหตุนะคะคุณครู"คุณครูสินได้ชักไม้เรียวออกมาและได้ฟาดไปที่เธอไปหนึ่งทีเพื่อนๆป. 6/1 ต่างก็หัวเราะเยาะใจเธอ หลังจากนั้นคุณครูสินก็ได้พูดกับเธอว่า"เธอควรขอโทษเขาไม่ว่าเธอผิดหรือไม่ผิดเขาเป็นคนที่ใหญ่กว่า เธอควรขอโทษเขาไม่ใช่เขาขอโทษเธอต่อให้เป็นอุบัติเหตุอะไรก็แล้วแต่เธอไม่ควรที่จะไปว่าเขา"หลังจากนั้นจินดานึกถึงคำพูดของเด็กคนนั้นและก็ได้บอกว่า"กูไม่ขอโทษต่อให้มึงจะดีหรือไม่ดีเท่าไหร่มึงจะใหญ่หรือสูงกว่ากูเท่าไหร่กูก็ไม่ยอมเสียศักดิ์ศรีให้มึงหรอก"หลังจากนั้นคุณครูตกใจอย่างมากคุณครูเลยฟาเธอจนสลบไป.............