อาจารย์ตัวร้ายกลายเป็นเด็กไปซะแล้ว
ตอนที่ 1 ทัวร์ลง
แต่กๆๆๆ //เสียงแป้นพิมพ์คีย์บอร์ด
หลี่ซิงเยว่(นายเอกร่างเดิม)
ให้ตายเถอะ ไม่คิดว่าเรื่องนี้จะเป็นวายนะเนี่ย//พิมพ์คอมเมนต์
หลี่ซิงเยว่(นายเอกร่างเดิม)
ทั้งที่เรื่องแอคชั่น แนวตัวเอกแก้แค้น ตัวเอกเป็นผู้ชาย//พิมพ์คอมเมนต์
หลี่ซิงเยว่(นายเอกร่างเดิม)
ควรจะเป็นฮาเร็มหญิงสิ!! // พิมพ์คอมเมนต์
หลี่ซิงเยว่(นายเอกร่างเดิม)
แต่นี่อะไร!! ตอนจบได้สนมเป็นผู้ชายทั้งหมด!!//พิมพ์คอมเมนต์
หลี่ซิงเยว่(นายเอกร่างเดิม)
เสียดายเวลาอ่านมากกก //พิมพ์คอมเมนต์
หลี่ซิงเยว่(นายเอกร่างเดิม)
แย่สุดๆไปเลย //พิมพ์คอมเมนต์
ผู้รักการอ่านนิยายเกย์: ถ้าไม่อยากอ่านก็ไม่ต้องอ่านสิ!!
ข้าจะครองโลก: พี่ชาย แหกตาดูแท็กด้วยนะคะ
รักโบ้: พี่ชายพูดแบบนี้ ระวังจะข้ามมิติไปเป็นสนมสักคนของพระเอกนะคะ
เซนย่าบราปีกนก: ตอนนี้หนูอยู่หน้าบ้านพี่แล้วนะคะ
พี่จินของหนู: แฟนๆทั้งหลาย จำแอคนี้ไว้แล้วไปถล่มมันกันค่ะ!!
เลิฟ 3P 4P 5P: กรุณาแหกตาก่อนแหกปากด้วยนะคะ
แฟนๆแม่โม่: ระวังเป็นเหมือนเจ๊เสิ่นนะคะ
เด็กเก็บพัด: เดี๋ยวซ้อมยิงปืนก่อนนะ รอก่อนนะ
หลี่ซิงเยว่(นายเอกร่างเดิม)
ชิ!! พูดแค่นี้ก็ทัวร์ลง
หลี่ซิงเยว่(นายเอกร่างเดิม)
ถ้าผมข้ามมิติไปเป็นตัวเอกอ่ะนะ ผมจะมีสนมเป็นร้อยๆคนเลย
หลี่ซิงเยว่(นายเอกร่างเดิม)
พูดเยอะแล้วก็หิว
หลี่ซิงเยว่(นายเอกร่างเดิม)
ลงไปซื้อของกินก่อนดีกว่า //ลุกจากเก้าอี้
หลี่ซิงเยว่(นายเอกร่างเดิม)
//เปิดประตูออกจากบ้าน
หลี่ซิงเยว่(นายเอกร่างเดิม)
//กำลังจะเดินลงบันได
หลี่ซิงเยว่(นายเอกร่างเดิม)
ครับ //หันไป
เพื่อนบ้าน
วันนี้ป้าแกฝากกับข้าวไว้ให้ที่ลุง เดี๋ยวมาเอาด้วยนะ
หลี่ซิงเยว่(นายเอกร่างเดิม)
อ่อ ได้ครับ
หลี่ซิงเยว่(นายเอกร่างเดิม)
//กำลังหันไป
หลี่ซิงเยว่(นายเอกร่างเดิม)
//เหยียบบันไดผิดขั้น
หลี่ซิงเยว่(นายเอกร่างเดิม)
อึก!!! //ล้ม+กลิ้งตกบันได
หลี่ซิงเยว่(นายเอกร่างเดิม)
โอ๊ย!!
หลี่ซิงเยว่(นายเอกร่างเดิม)
(เจ็บชิบหาย)
หลี่ซิงเยว่(นายเอกร่างเดิม)
//ตาปิดลง
ตอนที่ 2 รายละเอียดนิยายเดิม
ไป๋อวี่เฉิน
ปวดหัวชะมัด ให้ตายสิ! //กุมขมับ
ไป๋อวี่เฉิน
อึก!! ที่นี่ที่ไหน
ไป๋อวี่เฉิน
บ้านอย่างกับยุคจีนโบราณ
ไป๋อวี่เฉิน
หรือว่านี่คือสวรรค์ //ตาพร่ามัว
ไป๋อวี่เฉิน
บางทีฉันอาจจะกลายเป็นเซียนบนสวรรค์ //จับคาง+ยิ้มเจ้าเล่ห์
ศิษย์ในสำนัก
ท่านอาจารย์!! //ผลักประตู
ศิษย์ในสำนัก
ศิษย์เองขอรับ// คำนับ
ไป๋อวี่เฉิน
(ถ้าเป็นอาจารย์ ตำแหน่งก็น่าจะสูงพอควร)
ไป๋อวี่เฉิน
ใครให้เจ้าเปิดประตูพรวดพราดเข้ามา!!
ศิษย์ในสำนัก
ศิษย์ล่วงเกินแล้ว! ขอท่านอาจารย์โปรดเมตตาอภัย!! //คุกเข่า
ศิษย์ในสำนัก
ท่านอาจารย์หลับไปหนึ่งเดือนเต็ม ศิษย์เลยเป็นห่วงท่านอาจารย์
ไป๋อวี่เฉิน
(แหมะ ฉันสวมบทบาทได้ดีเกินไปแล้ว//ลูบคาง)
ไป๋อวี่เฉิน
(เจ้าของร่างน่าจะโหดพอควร)
ไป๋อวี่เฉิน
ช่างเถอะๆ //โบกมือแบบไม่ถือสา
ศิษย์ในสำนัก
ขอบคุณท่านอาจารย์!!
ไป๋อวี่เฉิน
ว่าแต่...ข้าชื่ออะไร
ไป๋อวี่เฉิน
อะฮึ่ม!! //กระแอมคอ
ไป๋อวี่เฉิน
พอดีหลับนานเกินไปน่ะ สมองเลยเบลอๆ
ศิษย์ในสำนัก
อ่อ! ท่านอาจารย์ชื่อไป๋อวี่เฉิน
ไป๋อวี่เฉิน
(ไป๋...อวี่....เฉิน..)
ไป๋อวี่เฉิน
//เดินไปส่องกระจก
ไป๋อวี่เฉิน
(หล่อแฮะ ขนาดผมขาวแล้วยังหล่ออยู่เลย)
ไป๋อวี่เฉิน
หาาาาา!! //ตะโกนลั่น
ศิษย์ในสำนัก
ท่านอาจารย์เป็นอะไรขอรับ
ไป๋อวี่เฉิน
เปล่าๆ ไม่มีอะไร
ไป๋อวี่เฉิน
เจ้าออกไปก่อนเถอะ
ศิษย์ในสำนัก
ถ้างั้นศิษย์จะไปแจ้งท่านผู้อาวุโสสูงสุดนะขอรับ
ศิษย์ในสำนัก
ศิษย์ขอคารวะท่านอาจารย์
ไป๋อวี่เฉิน
อ้ากกก ทำไงดี ดันกลายเป็นอาจารย์ตัวร้ายของตัวเอกที่อ่านเมื่อคืนซะได้ //กัดเล็บ
ไป๋อวี่เฉิน
หรือว่าคอมเมนต์นั้นจะเป็นจริง ที่ว่าเดี๋ยวก็จะได้กลายเป็นสนมพระเอก
ไป๋อวี่เฉิน
ไม่หรอกๆ ฉันเป็นอาจารย์ตัวร้าย เดี๋ยวก็ตายแล้ว
ไป๋อวี่เฉิน
อืมๆ เดี๋ยวก็ตายแล้ว //จับคาง+หลับตาพยักหน้า
ไป๋อวี่เฉิน
เดี๋ยวก็ตายแล้ว~~ //นอนซึม+น้ำตาไหลพราก
ไป๋อวี่เฉิน
ปกติถ้าตัวเอกทะลุมิติมา ก็ต้องมีระบบสิ
ไป๋อวี่เฉิน
ฮัลโหลลล ระบบอยู่หนายย //ก้มดูใต้เตียง
ไป๋อวี่เฉิน
ที่นี่หรออออ ระบบบบ //ยกต้นไม้ออกจากกระถาง+ส่องในกระถาง
ไป๋อวี่เฉิน
ระบบ เจ้าอยู่ไหนนน ออกมาหาพ่อเร็วววว
ไป๋อวี่เฉิน
สรุปว่า ผมไม่มีระบบช่วยเหลือสินะ
ไป๋อวี่เฉิน
ไอ้พระเจ้าเฮงซวย!! //ชูนิ้วกลาง
ไป๋อวี่เฉิน
มาสรุปเนื้อเรื่องก่อนดีกว่า
ไป๋อวี่เฉิน
นิยายที่ผมอ่านเมื่อคืนคือเรื่อง "เงามารเหนือสวรรค์"
ไป๋อวี่เฉิน
ตัวเอกเป็นศิษย์ที่ไร้ประโยชน์ เลยโดนศิษย์ในสำนักพากันรังแก
ไป๋อวี่เฉิน
ไป๋อวี่เฉินที่ไปเก็บพระเอกเข้ามาในสำนัก ตอนแรกเห็นว่ามีแวว แต่พอรู้ว่าตัวเอกไร้ประโยชน์ก็เขี่ยทิ้ง
ไป๋อวี่เฉิน
ทำให้ศิษย์ในสำนักต่างพากันรังแกเขา
ไป๋อวี่เฉิน
แต่จริงๆแล้วตัวเอกเป็นลูกหลานจอมมาร มีพลังถึงระดับจักรพรรดิมารไร้เทียมทาน
ไป๋อวี่เฉิน
แท้จริงแล้ว พลังมารของพระเอกถูกสะกดไว้
ไป๋อวี่เฉิน
ตัวเอกในตอนแรกรู้สึกซาบซึ้งในอาจารย์เป็นอย่างมากที่ช่วยให้เขาหลุดพ้นจากขอทานข้างถนน แต่พอเข้ามาแล้วก็ได้รู้ว่านี่คือนรก
ไป๋อวี่เฉิน
พอไป๋อวี่เฉินรู้ว่าตัวเขาไร้ประโยชน์ ชีวิตของเขาก็ไม่ต่างจากขอทานข้างถนนเลย
ไป๋อวี่เฉิน
เขารู้สึกเคียดแค้นท่านอาจารย์เป็นอย่างมาก
ไป๋อวี่เฉิน
ในอีก 1 ปีข้างหน้า ตัวเอกจะโดนศิษย์ตัวร้ายสักคนในสำนักที่ชื่อ ปิงเจ๋อหยวนรุมกระทืบและผลักตกหน้าผา
ไป๋อวี่เฉิน
ตัวเอกเกือบตาย แต่ได้ท่านผู้เฒ่าคนนึงช่วยไว้
ไป๋อวี่เฉิน
และตัวเอกได้รู้ว่า จริงๆแล้วตัวเองคือลูกหลานจอมมาร และรู้ว่าพลังมารถูกสะกดไว้
ไป๋อวี่เฉิน
ในระหว่างที่ตัวเอกอยู่ในป่า ตัวเอกได้ไปกินผลโลหิตสวรรค์
ไป๋อวี่เฉิน
จึงทำให้พลังมารในร่างถูกปลดผนึก
ไป๋อวี่เฉิน
ตัวเอกจึงฝึกวิชามาร จนถึงระดับจักรพรรดิมารไร้เทียมทาน
ไป๋อวี่เฉิน
คนแรกที่เขากลับมาแก้แค้นคือท่านอาจารย์ผู้ที่ให้ความหวังเขาในตอนแรก
ไป๋อวี่เฉิน
และต่อมาก็แก้แค้นผู้ที่เคยรังแกเขา
ไป๋อวี่เฉิน
เขาถล่มสำนักเซียนทุกสำนัก จนทั่วโลกกลายเป็นแดนมารไปทั้งหมด
ไป๋อวี่เฉิน
สุดท้ายก็จบด้วยฮาเร็มสนมชาย ฮึกๆ//เช็ดน้ำตา
ตอนที่ 3 ฝึกวิชาจนหลับ
ไป๋อวี่เฉิน
เอาละ ตอนนี้ต้องไปหาผู้อาวุโสสูงสุดก่อน
ณ สถานที่พำนักผู้อาวุโสสูงสุด
ไป๋อวี่เฉิน
เฮ้อ!! ในที่สุดก็ถึง
ไป๋อวี่เฉิน
ฉันต้องเดินถามข้ารับใช้ที่เดินผ่านไปมา
ไป๋อวี่เฉิน
แถมฉันยังขี่กระบี่ไม่เป็นอีกด้วย
ไป๋อวี่เฉิน
บ้านผู้อาวุโสก็อยู่บนเขาอีก
ไป๋อวี่เฉิน
ศิษย์ขอคารวะท่านผู้อาวุโสสูงสุด//คำนับ
ผู้อาวุโสสูงสุด
ข้าได้ข่าวว่าเจ้าฟื้นแล้ว //วางพู่กัน
ผู้อาวุโสสูงสุด
เจ้าฝึกวิชาทะลวงขอบเขตจิตวิญญาณเพื่อเลื่อนขั้นจิตวิญญาณ ทำให้หลับไปหนึ่งเดือนเต็ม เป็นอย่างไรบ้าง สำเร็จหรือไม่ //ลูบเครา
ไป๋อวี่เฉิน
(คืออะไรวะ? ฉันจะรู้มั๊ยเนี่ยยย ว่าสำเร็จหรือไม่สำเร็จ)
ไป๋อวี่เฉิน
(แถๆไปก่อนแล้วกัน ตอนนี้ยังไม่รู้)
ไป๋อวี่เฉิน
ศิษย์ฝึกไม่สำเร็จขอรับ
ไป๋อวี่เฉิน
ศิษย์ละอายใจยิ่งนัก
ผู้อาวุโสสูงสุด
ช่างเถิดๆ ข้ารู้ว่าวิชานี้มันยาก มีคนไม่มากหรอกที่จะฝึกวิชานี้สำเร็จ
ผู้อาวุโสสูงสุด
เจ้าพยายามมากแล้ว
ไป๋อวี่เฉิน
ศิษย์ขอบคุณท่านอาจารย์ที่เมตตา
ผู้อาวุโสสูงสุด
เจ้าไปพักเถิด
ผู้อาวุโสสูงสุด
เพิ่งตื่นขึ้น ก็มาหาข้าแล้ว
ผู้อาวุโสสูงสุด
เจ้ากลับไปพักผ่อนให้ดีเถิด
ผู้อาวุโสสูงสุด
//จับพู่กันเขียน
ไป๋อวี่เฉิน
ศิษย์ขอลาท่านอาจารย์ //คำนับ
ณ ตำหนักหลิงเซวียน (สถานที่อาศัยของเจ้าของร่างเดิม)
ไป๋อวี่เฉิน
ในที่สุดก็ถึงสักที!!
ไป๋อวี่เฉิน
ฉันเป็นเซียนแต่ดันใช้กระบี่ไม่เป็น
ไป๋อวี่เฉิน
ฉันต้องฝึกวิชาใหม่ใช่ไหมเนี่ย
ไป๋อวี่เฉิน
ดีที่เจ้าของร่างเดิมเป็นเซียน
ไป๋อวี่เฉิน
เดินไกลเป็นพันลี้ก็ไม่เหนื่อย
ไป๋อวี่เฉิน
เหอะๆ..//หัวเราะแห้งๆ
ไป๋อวี่เฉิน
นอนพักก่อนดีกว่า //ทิ้งตัวลงบนเตียง
ไป๋อวี่เฉิน
พรุ่งนี้ค่อยไปดูสถานการณ์อื่นๆ
ไป๋อวี่เฉิน
!!//ลืมตาขึ้นอย่างไว
ไป๋อวี่เฉิน
นี่ฉันเกือบลืมพระเอกไป
แล้วนะเนี่ย
ไป๋อวี่เฉิน
ช่างเถอะ อีกตั้งหนึ่งปีฉันถึงจะตาย ไม่รีบๆ//หลับตาต่อ
ศิษย์ในสำนัก
ท่านอาจารย์!!!
ไป๋อวี่เฉิน
ใครวะ!! ไอเวร คนจะหลับจะนอน
ศิษย์ในสำนัก
(ถึงแม้จะรู้ว่าท่านอาจารย์ไม่สนใจ)
ศิษย์ในสำนัก
(แต่ข้าก็รู้สึกว่าควรบอกท่านอาจารย์)
ศิษย์ในสำนัก
กลุ่มของศิษย์พี่ปิงรังแกศิษย์น้องฟู่อีกแล้วขอรับท่านอาจารย์
ไป๋อวี่เฉิน
อ่อๆ ข้ารู้แล้ว //กำลังจะหลับตา
ศิษย์ในสำนัก
(ข้ารู้แล้วว่าสุดท้ายอาจารย์ก็ไม่สนใจ)
ศิษย์ในสำนัก
ศิษย์พี่ปิงรังแกศิษย์น้องฟู่ขอรับ
ไป๋อวี่เฉิน
//เปิดประตูออกไป
ไป๋อวี่เฉิน
พวกเขาอยู่ที่ไหน
ศิษย์ในสำนัก
เอ่อ...ใต้ต้นเทียนเซินขอรับ
ไป๋อวี่เฉิน
//เดินไปทางซ้าย
ศิษย์ในสำนัก
ท่านอาจารย์ เดินไปทางขวาต่างหากเถอะขอรับ
ศิษย์ในสำนัก
(ดูเหมือนท่านอาจารย์ก็ไม่ได้คิดที่จะช่วยศิษย์น้องฟู่สินะ)
ไป๋อวี่เฉิน
อะแฮ่ม!! //กระแอมคอ
ศิษย์ในสำนัก
ขอรับท่านอาจารย์
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
