เพราะงานเลี้ยงสายรหัสเมื่อคืนนี้นำพาให้เธอรู้จักกับรุ่นพี่ต่างคณะซึ่งเป็นเพื่อนสนิทของพี่รหัส และเผลอมีความสัมพันธ์ชั่วข้ามคืนกับพี่ “รักษ์” คนโหดแห่งคณะวิศวะ เธอไม่น่าดื่มให้เมามายขนาดนั้นเลยให้ตายเถอะเฟย์ ฉันยกมือกุมขมับอย่างคิดไม่ตก ฮือ ชีวิตเน้อชีวิตทำไมมันมีเรื่องให้เครียดเข้ามาแบบนี้ล่ะ จะโทษใครได้เพราะตัวเองพลั้งพลาดเอง ฉันได้แต่ถอนถายใจอย่างปลงตก

“แกไม่สบายป่ะเฟย์” อลิซทักขึ้นมาเมื่อเห็นเพื่อนหน้าซีดๆแลดูแล้วเหมือนคนที่ไม่สบาย

“เออ กูก็ว่าจะถามเหมือนกัน เห็นหน้าซีดๆ” เพลงพิณก็เห็นด้วยกับอลิซ

“เวียนหัวน่ะ น่าจะเมาค้างจากเมื่อคืน” ฉันตอบเพื่อนออกไป เรื่องที่ฉันไปทำวีรกรรมอะไรไว้คงให้เพื่อนรับรู้ไม่ได้หรอก ใครจะคิดว่าคนเรียบร้อยเหมือนผ้าพับไว้อย่างคุณหนูเฟย์จอมหยิ่งจะไปมี one night stand กับรุ่นพี่ต่างคณะกัน อยากจะเอาหัวเคาะโต๊ะหลายๆ รอบกับความไม่ระวังของตัวเอง

เมื่อคืนนี้มีเลี้ยงสายรหัสของฉันมีรุ่นพี่ที่เป็นพวกย่ารหัสป้ารหัสพี่รหัส แล้วก็มีน้องรหัสมาด้วย เป็นการเลี้ยงสายจากพี่ๆที่จบออกไปแล้ว ตอนนี้พวกเรานั่งอยู่ใต้ตึกคณะนิเทศ ระหว่างรอเรียนคาบต่อไป เป็นปกติของนักศึกษาหลายชั้นปีที่จะมานั่งจับกลุ่มเม้าท์มอยกันตามประสา

ฉันชื่อว่าเฟย์ ฟาริดา นิธิธราสกุล ตอนนี้ฉันอายุ 20 ปี เรียนนิเทศศาสตร์อยู่ปี 3 สาขาการสื่อสารการตลาด/การตลาดดิจิทัล มีเพื่อนที่สนิทๆอยู่ด้วยกันที่ไปไหนไปกันตั้งแต่เข้าปี 1 มาอยู่รวม 4 คน จะมีเพลงพิณ อลิซ จีน และตาต้าที่เป็นสาวสองของกลุ่ม เพื่อนฉันแต่ละคนต่างก็สวยเก่งกันทั้งนั้น

“พวกแกอาจารย์แม่เจี๊ยบยกเลิกคลาส เราไปกินชาบูหลังมอกันป่ะ” ตาต้าสาวสองที่มีชื่อมาจากไอ้ต้าร์ แต่เพราะอยากมีชื่อที่เป็นเอกลักษณ์จึงปรับเปลี่ยนชื่อตัวเองว่าตาต้า เวลาเอ่ยชื่อตัวเอกออกมาจะต้องใส่จริตให้ดูสวยเลิศดูแพง ใครเรียกว่าไอ้ต้าร์นางโกรธข้ามวันเชียว

“เอาสิ ไม่ได้กินนานแล้ว แกไหวมั้ยล่ะเฟย์” เมื่อเห็นว่าเพื่อนหน้าซีดเหมือนไก่ป่วย จีนเพื่อนในกลุ่มอีกคนก็ถามขึ้นเพราะเป็นห่วงเพื่อน หากไปแล้วเพื่อนไม่เอ็นจอยกับการกินบุฟเฟ่ต์มันจะไปคุ้มได้ไงเนาะ ราคาต่อหัวไม่ใช่ถูกๆด้วย

“ไหวๆ ไปกัน” ฉันตอบเพื่อนๆให้สบายใจว่าตัวเองไหว ใครจะบอกได้กันว่าอาการหน้าซีดนี้ไม่ได้เพราะเมาค้างอย่างที่อ้าง แต่โดนผู้ชายฟันมาเมื่อคืน ฮืออออ

ระหว่างทางเดินออกมาจากคณะเราต้องผ่านลานเกียร์ตึกคณะวิศวะ ผู้ชายคณะนี้จะเยอะไปไหนนี่มองไปโต๊ะไหนรอบลานเกียร์ต่างก็เต็มไปทุกโต๊ะ คนมีชนักติดหลังรีบเดินไปแบบไม่มอง อีกแค่นิดเดียวก็จะพ้นแล้ว มองไปเห็นประตูทางออกค่อยใจชื้นขึ้นหวังว่าฉันจะไม่เจอเขาหรอกนะ แต่ทำไมรู้สึกเราโดนจับจ้องกันนะ สงสัยจะคิดมากไปเองมั้ง

อีกฟากภายในโต๊ะกลุ่มๆ หนึ่งมีชายหนุ่มกำลังกดเกมส์ลงแรงค์กันอย่างเมามันส์ มีเสียงโวยวายกันในกลุ่มเป็นระยะๆ

“น่านมึงเข้ามาดิ ไอ้ห่ารักษ์แม่งเล่นอย่ากากวันนี้”เดย์เอ่ยขึ้นอย่างอารมณ์เสีย ลงเล่นเกมส์ด้วยกันทุกวันชนะมาตลอดวันนี้แพ้ทีมตรงข้าม 3 ตาติด ไม่รู้เพื่อนเขาแม่งเป็นห่าอะไร เอามือเล่นอย่างกับเอาตีนเขี่ยเอา

“เฮ้ยๆนั่นน้องเฟย์รุ่นน้องไอ้เหมนี่หว่าที่ไปเมากันเมื่อคืน” หลังจบคำนั้นทั้งกลุ่มก็เงยหน้าจากเกมส์ไปมองทันที ในกลุ่มมีใครไม่รู้บ้างว่ารักษ์ออกไปกับสาวกลุ่มนั้น ปากบอกมันไม่มีอะไรใครจะเชื่อวะ ไอ้รักษ์นะเว้ยไอ้รักษ์เชียวนะ เห็นมันเงียบๆ โหดๆ ดุๆ เรื่องเอาดุก็มันนี่แหละตัวตึงในกลุ่ม

“ว่าแต่เมื่อคืนไม่ใช่ว่ามึงรวบหัวกินหางเขาไปแล้วหรอกนะสัสรักษ์” น่านพูดขึ้นมา ทุกคนหันไปมองรักษ์เป็นตาเดียว

ในกลุ่มมีใครไม่รู้บ้างว่ารักษ์ เพื่อนสุดโหดแอบมองสาวน้อยนามว่าน้องเฟย์ สาวนิเทศมา 2 ปีแล้ว ไม่รู้มันรอห่าอะไรไม่รีบจีบน้องสักที ลอยไปลอยมาเป็นพ่อพวงมาลัยอยู่ได้ น้องมันเดินผ่านคณะกับเพื่อนทุกวัน มันก็มองเอาทุกวันจนเพื่อนๆพากันสงสัยว่ามีใครในกลุ่มที่มันสนใจอยู่

“เรื่องของกู” รักษ์ตอบ แต่ก็มองไปยังสาวในกลุ่มนั้นเมื่อคืนเขาตื่นมาพร้อมกับความว่างเปล่าบนเตียง คนที่อยู่ด้วยทั้งคืนหายไปโดยไม่บอกกล่าว คิดว่าจะหนีเขาพ้นไม่ง่ายหรอกถ้าเขาไม่ยอมซะอย่าง

ก่อนที่กลุ่มสาวสวยจะเดินผ่านไป ผู้ชายขี้เล่นจอมเจ้าชู้ประจำกลุ่มอย่างน่านก็ตะโกนเรียกสาวๆ ในกลุ่มนำไปแล้ว

“ตาต้าคนสวย”

หลังจากที่น่านเอ่ยถามขึ้นทำให้กลุ่มสาวๆ หยุดเดินอัตโนมัติ ตาต้าเพื่อนสาวโดนคนหล่อเรียกหามีหรือจะไม่รีบหยุดตอบ

“ข๋าาาา” หันไปทำหน้าสวยอย่างเต็มที่

“จะไปไหนกันครับเลิกคลาสแล้วหรอ”

“ไปบุพเฟ่ต์ชาบูกันค่า พี่น่านไปกับตาต้ามั้ย” พูดพร้อมขยิบตาส่งวิ้งค์ให้ ทำเอาหนุ่มๆ อดขำกับความขี้เล่นไม่ได้

“เฮียไปได้หรอ เพื่อนๆจะไม่ว่าอะไรใช่มั้ย”

“ได้สิค้า เมื่อคืนยังเมาด้วยกัน ถ้ามีเจ้ามือเลี้ยงทำไมสาวสวยอย่างพวกเราจะไม่ให้ไปด้วยละค้า” ตาต้าตอบไป พร้อมกับความรู้สึกว่ามีอะไรมาสะกิดที่หลัง ไอ้จีนเป็นบ้าไรเนี่ยจะสะกิดทำไม นี่กำลังหาหนุ่มหล่อไปให้เป็นอาหารตาพวกมันนะ ของดีของวิศวะนะเว้ย

ฝ่ายจีนได้แต่มองหน้ากับเฟย์อย่างทดท้อใจ ไอ้เพื่อนบ้านี่อาการโรคเจอคนหล่อกำเริบ เจอหล่อหน่อยเป็นไม่ได้ เฟย์ได้แต่ทอดถอนใจ คงไม่เป็นไรหรอกมั้งทำเป็นไม่มีอะไรเกิดขึ้นก็ได้นี่น่า

Fast shabu cafe🥘

ร้านชาบูหลังมอ เดินออกมาแค่ 200 เมตรก็ถึง เป็นร้านชาบูที่คนแน่นร้านตลอด ราคาไม่แพง คุณภาพอาหารก็สดสะอาด เป็นชาบู แบบให้เราจดออเดอร์และรอทางร้านจัดมาให้ เราแค่รอนั่งกินสวยๆ ถูกใจสายรักสบายและขี้เกียจเดินไปตักเองได้เป็นอย่างดี

ระหว่างรอออเดอร์มาเสิร์ฟ พี่น่านก็ยังเป็นคนที่ชวนคุยในกลุ่มชวนให้บรรยากาศแลดูผ่อนคลาย

“ครั้งแรกของการกินชาบู คืนนี้ไม่ต้องแดกเหล้าแล้วพวกมึง” น่านพูดติดตลก

“เออ” เดย์ตอบบ้างหลังจากเงียบอยู่นาน

ส่วนคนที่เงียบกว่าใครเพื่อนก็คนที่นั่งตรงข้ามเธอนี่ไง พี่รักษ์ เพื่อนๆพี่เขาทั้งพี่เดย์ พี่น่าน พี่ดิน และพี่สิงห์ทุกคนยังคุยกันเฮฮา แต่ทำไมคุณพี่ต้องมานั่งมองเธอเป็นระยะด้วยก็ไม่รู้ โครตของโครตเกร็งอ่ะ

เฟย์ ขยับตัวอย่างอึดอัด เมื่ออาหารมาถึงจึงเอาของลงหม้อต้ม แล้วก็กินไปไม่มองฝั่งตรงข้าม

หืม… ทำไมรู้สึกว่ามีอะไรเขี่ยเท้า เฟย์เงยหน้าขึ้นมองฝั่งตรงข้ามทันที ก็พบว่าเฮียรักษ์มองตัวเองอยู่แล้ว

“คะ?” เสียงหวานส่งไปเป็นเชิงถาม เพื่อนก็กินไปคุยกันไป ไม่มีใครสนใจทางนี้

“กลับยังไง พี่ไปส่ง” รักษ์เอ่ย

“อ้อ พอดีนัดจีนไว้จะไปทำธุระกันค่ะ”

“อืม” รักษ์เอ่ยรับคำแล้วเงียบไปเลย

“…”

ห้องแชท < DreamTeam สวยๆ(5) >

จ.จอ\=จ.จีน : กูเห็นนะ พี่รักษ์คุยกับมึง @Fay•^•

น้องตาต้าสุดสวย : อะไรยะ มีซัมติงหรอมึง @Fay•^•

เพลงพิณ : ยังไงคะเพื่อน???

น้องตาต้าสุดสวย : ก็ไม่ติดนะ ถ้าเพื่อนเขยเป็นพี่รักษ์อ่ะ ฮี่ๆ

Fay•^• : คุยประโยคเดียวทำเป็นเป็นเรื่องใหญ่ไปได้

Alis : กูไม่อยู่เกิดไรขึ้น เหลามาๆ

Fay•^• : ค่อยคุยได้ป่ะ รีบกินรีบกลับเถอะ

หลังเก็บโทรศัพท์เข้ากระเป๋าฉันก็รีบก้มหน้าก้มตากินโดยเลี่ยงที่จะไม่หันไปมองฝั่งตรงข้าม ฮือ…พระเจ้าจะใจร้ายกับเฟย์ฟาริดาไปไหนกัน ทำไมหนีลงจากเตียงมาแล้ว แล้วทำไมตอนนี้ถึงมาร่วมโต๊ะชาบูกันได้

*******************************************

ฝากรักพี่รักษ์กับน้องเฟย์ด้วยนะคะ

คอมเม้นค์แนะนำกันได้นะคะ มือใหม่หัดเขียนค่ะ😊

หลังจากแยกย้ายกันกลับจากร้านชาบู ฉันก็โดนเพื่อนแท็กตามในไลน์กันรัวๆ โดนจับซักฟอกกันไปชุดใหญ่ถึงเรื่องของฉันกับพี่รักษ์ ได้แต่ตอบเพื่อนไปแบบเลี่ยงๆว่า เขาแค่ถามตามมารยาท ไม่ได้มีอะไรมากเกินไปกว่านั้นแต่ถ้ามีอะไรมากกว่านั้นจริงๆจะอัพเดตให้รู้อีกที หลังจากจบบทสนทนากับเพื่อนฉันก็เข้าไปเล่น IG หาดูอะไรไปเรื่อย จบจากเล่น IG ก็เข้า Tiktok ไปดูว่าวันนี้เพื่อนเราอัพเดทอะไรบ้าง เข้าไปดูของอลิซก่อนเลยละกัน เพราะอลิซเป็นติ๊กต็อกเกอร์ที่ชอบอักคลิปชีวิตประจำวันลง แต่ฉันโครตชอบเลย เพื่อนใครทำไมใช้ชีวิตได้มีความสุขขนาดนี้นะ ฉันนี่ละเอฟซีตัวยงของอลิซ กดไลท์ และคอมเม้นท์เพื่อนทุกคลิป ใส่ใจเพื่อนแบบสุดๆ เมือไม่มีอะไรให้ดูก็กดเข้าดูซีรีย์ในเว็บแบบซับไทย ตอนนี้ฉันกำลังติดซีรีย์จีนล่ะ เมื่อโดนป้ายยามาจาก Tiktok ช่องรีวิวซีรีย์จีนช่องดัง ฉันก็หลงวนอยู่ในดงซีรีย์จีน ยังปีนข้ามกำแพงหาทางออกไม่ได้เลย

ครืดๆ

เสียงสั่นจากโทรศัพท์ แจ้งเตือนแทรกเข้ามาทำให้การดูซีรีย์ของฉันต้องหยุดชะงักไปโดยพลัน ใครโทรมาค่ำๆมืดๆเนี่ย

หืม…เบอร์แปลก?

รับหรือไม่รับดี ช่วงนี้มิจฉาชีพยิ่งเยอะอยู่ด้วยเห็นคนโดนกันเยอะ โทรมาคุยๆกันโดนหลอกจนหมดตัวก็มีชักจะน่ากลัวขึ้นทุกวัน

📲 090-9987xxx

เอาวะ รับก็รับเผื่อใครมีอะไรติดต่อเข้ามาที่สำคัญๆ จะได้ไม่ต้องมาเสียใจทีหลัง

“ฮัลโหลค่ะ”

“…”

“ฮัลโหล ได้ยินมั้ยคะ”

หือ…แกงค์คอลเซ็นเตอร์หลอกดูดเงินป่ะวะ หรือว่าเราจะโดนเข้าแล้ว

“…”

“เอ้า…งั้นวางแล้วนะคะ”

“พี่เอง”

ขณะที่กำลังจะกดวางสายเสียงคุ้นหูแทรกผ่านลำโพงออกมา แต่พี่ไหนล่ะเนี่ย ไอ้เราก็รู้จักหลายพี่ซะด้วย

“อ่า…ขอโทษนะคะ แต่ว่า พี่ไหนคะ?? ”

“ทำไมเมื่อเช้าออกมาไม่ปลุกพี่” ชัดแล้ว ถ้าเหตุการณ์นี้เมื่อเช้าจะมีใครไปได้เล่า

“พี่รักษ์”

“ครับ”

จากที่คิดว่าพี่รักษ์ไม่อะไรกับฉันแล้ว แล้วทำไมพี่รักษ์โทรมาได้ แต่ก็ไม่น่าแปลกในเมื่อพี่รักษ์เป็นเพื่อนสนิทพี่เหมนี่นะ ก็แล้วทำไมพี่เหมเอาเบอร์ฉันให้คนอื่นโดยไม่ถามความสมัครใจกันก่อนล่ะเนี่ย เดี๋ยวต้องไปจัดการซะแล้ว

“ก็ไม่รู้จะปลุกทำไมนี่คะ”

“อ้อ เฟย์ได้พี่แล้ว จะทิ้งพี่?? ”

ฮะ!!!???

“ง่ะ บ้าแล้ว พี่จะมาบอกว่าเฟย์ทิ้งพี่ได้ไง ระดับพี่รักษ์จะมาเสียเวลากับเฟย์ทำไมคะ”

“ระดับพี่??? มันยังไงหรอ”

“…” แล้วฉันต้องตอบออกไปยังไงดีเนี่ย ก็พี่รักษ์จากที่รู้มาเขาเป็นหนุ่มหล่อวิศวะที่ทั้งดุ ทั้งโหด แต่คนหล่อน่ะนะจะขาดผู้หญิงข้างกายได้ไงล่ะเนาะ เมื่อคืนก็ใช่ว่าจะไม่เห็นว่ามีคนส่งสายตาให้พี่รักษ์ไม่ใช่น้อยๆ

“เฟย์จะมารู้ความคิดพี่ได้ไง” เสียงทุ้มยังถามมาต่อเนื่อง

“เฟย์ว่า…เรื่องของเราปล่อยเบลอให้จบแค่เมื่อคืนนี้ก็ดีแล้วนะคะ เฟย์ไม่คิดมากหรอก เฟย์เองก็ผิดที่เมาด้วย”

ฉันคิดอย่างที่พูดบอกพี่รักษ์จริงๆนั่นล่ะ พี่รักษ์จะมารับผิดชอบฉันงั้นหรอ เป็นไปไม่ได้หรอก ถ้าเขาจะมารับผิดชอบป่านนี้เขาไม่ต้องรับผิดชอบกับผู้หญิงที่นอนด้วยทุกคนเลยหรอ

“…”

“จริงๆนะคะ พี่รักษ์จะมารับผิดชอบเฟย์งั้นหรอคะ งั้นพี่รักษ์ต้องรับผิดชอบผู้หญิงทุกคนที่พี่นอนด้วยมั้ยล่ะคะ

“งั้น…เรามาคบกันดูมั้ย”

“ ฮะ!!! ”

แบบนี้ก็ได้หรอ!!!???

หลังจากวางสายพี่รักษ์ไปแบบงงๆ พร้อมกับมีสถานะ “คนคุย” หรือที่เรียกแบบเข้าใจง่าย “แฟน” อ่า แล้วเป็นแฟนจะต้องทำยังไงล่ะเนี่ย

สรุปว่า นังเฟย์คนนี้ มีแฟนแบบปัจจุบันทันด่วน!!!

แล้วก็มีแบบงงๆตั้งตัวไม่ติดซะด้วย

หรือเราจะปรึกษาเพื่อนดี

โอ้ยยยย ไม่เอาๆค่อยๆคบกันไปดีกว่าถ้าไม่รอดก็แค่จากกันแบบเงียบๆ ยังไงฉันก็บอกกับพี่รักษ์ไปแล้ว ว่าคบกันก็ได้ แต่ยังไม่อยากให้ใครรู้ว่าตอนนี้เราคบกับแล้ว พี่รักษ์ก็แค่เงียบไป น่าจะตามที่เราบอกแหละนะ

ร้านสำราญ

22:30 น.

ตอนนี้ฉันอยู่ที่ร้านสำราญซึ่งเป็นร้านเหล้าที่เปิดอยู่หลังมอ ห่างออกมา 2 ซอย เป็นแหล่งรวมนักศึกษาที่ชื่นชอบเฮฮา และมาเมา เป็นร้านเหล้าสไตล์นั่งชิล มีนักร้องที่ร้องเพลงควบคู่ไปกับนักท่องราตรีที่จะเต้นดื่มหรือจะนั่งฟังเพลงเหงาๆ บรรดาหนุ่มๆ สาวๆ ต่างก็ชอบที่จะมากันเยอะมาก ผู้ชายก็งานดีอีกต่างหาก

ตอนนี้ฉันนั่งอยู่กับกลุ่มเพื่อน จากเดิมที่ตั้งใจจะนอนดูซีรีย์ แต่ปรากฏว่าเพื่อนในกลุ่มอย่างอลิซ ไลน์ตามให้ออกมาเมาเป็นเพื่อน เพราะเพื่อนสาวอลิซบอกว่า “กูอกหัก!!!” คำเดียว ใครจะเชื่อว่าอลิซเพื่อนสาวที่สวยๆของกลุ่มจะไปแอบชอบเพื่อนพี่ชาย แต่เพื่อนพี่ชายที่ดูเหมือนจะชอบนางกลับมาแจกการ์ดแต่งงานกับพี่ชายเธอ ทำเอาอลิซถึงกับงงตั้งแต่ยังไม่ได้เริ่มเป็นแฟน!!! อกหักทั้งที่ยังไม่ได้คบกันจริงจังก็เพื่อนฉันนี่ไง

เฮ้อ…นี่ล่ะหนาผู้ชายเจ้าชู้!!!

“แกเลิกคร่ำครวญได้แล้วน่าอลิซ สวยๆ แบบแกหาใหม่ได้สบายมากเถอะ” จีนพูดปลอบเพื่อนเพราะตั้งแต่มาถึงเพื่อนก็เอาแต่พูดเป็นวรรคเป็นเวรถึงไอ้พี่คิว มันพูดวนไปวนมารอบนี้เป็นรอบที่ห้าแล้ว

“แกไม่เข้าใจอ่ะจีน!!!”

“เอ้า!! อีนี่พวกกูไม่เข้าใจมึงตรงไหน พวกกูเข้าใจหมดแล้ว” จีนพยายามจะพูดให้อลิซเข้าใจ “เลิกโง่ได้แล้วมึงไม่เคยเป็นแบบนี้”

“ใช่ แค่ผู้ชายคนเดียวจะไปเสียดายทำไม มึงมองไปรอบๆ ตัวตอนนี้ หล่อวัวตายควายล้มเถอะ มึงหิ้วไปห้องสักคนก็ได้ละ” ตาต้าบอกแล้วชี้มือไปรอบร้านให้เพื่อนมองตาม ก็สมกับเป็นคำแนะนำของตาต้าดีฉันคิดอย่างขำๆ แต่ฉันก็อดมองไปรอบร้านไม่ได้ มันก็จริงอย่างที่ตาต้าพูด ร้านนี้อยู่หลังมอ เป็นร้านนิยมของหนุ่มหล่อสาวสวยจริงๆ ส่วนมากก็เด็กในมอนั่นล่ะ แต่จะให้แนะนำเพื่อนแบบตาต้าฉันก็ได้แต่มองเพื่อนอย่างอึ้งๆ

ว้าวกับความคิดตาต้ามาก

“มึงก็นะ” ฉันเอ่ยอย่างขำๆ พร้อมกับหันไปพูดกับอลิซ “เลิกเศร้าๆ อย่างเราๆ นะสวยเลือกได้เว้ย ผู้ชายคนเดียวมึงอย่ามาทำให้มึงเสียตัวตนไป”

“มึงมันอาจจะเป็นโชคชะตาของมึงก็ได้นะที่ไม่ไปเผลอตกลงปลงใจกับไอ้คนเลวแบบพี่คิวนั่น”

“เออ เพลงพูดมาก็ถูกอีกล่ะ”

“พวกมึงนั้นกลุ่มพี่รักษ์นี่” หลังจบคำของตาต้า พวกเราก็มองไปทางเข้าร้าน เห็นกลุ่มเพื่อนเขาเดินเข้ามากันทั้งหมด แต่มีพี่รักษ์ที่ส่งสายตามาทางฉันแบบดุๆ อะไรเล่าคุณพี่ สายตาแบบนั้นคืออะไรคบกันยังไม่ถึงสองชั่วโมงดี พ่อคุณมองดุจังเลย

“สวัสดีสาวๆ บังเอิญจังเลยเจอกันอีกละ” พี่เดย์ทักมาก่อนเพื่อน พร้อมกับเพื่อนในกลุ่มอย่างพี่รักษ์ พี่สิงห์ พี่น่าน และพี่ดินเข้ามาสมทบพร้อมกับพยักหน้าทักทายพวกฉัน “วันนี้พวกพี่นั่งด้วยได้มั้ยครับ รบกวนมั้ยเอ่ย” “ได้ค่ะพี่” ตาต้า ผู้ที่ชื่นชอบผู้ชายหล่อมีหรือจะปฏิเสธ

“ไหนว่ากินชาบู แล้วคงมาเมาไม่ได้ไงคะ” เพลงทักขึ้นอย่างคิดได้ว่าตอนหัวค่ำในกลุ่มนี้แซวกันว่ากินชาบูและอดมาเมาแล้ว

“ฮ่าๆ ระดับนี้แล้ว” พี่น่านพูดขึ้นมาก่อนจะยิ้ม พร้อมกับหันไปแจ้งพนักงานร้านเอาโต๊ะมาต่อกัน

+++++++++++++++++++++++++++++

น้องเฟย์กับพี่รักษ์ มี ONS กันแล้ว(ขอเล่าข้ามฉากคืนแรกไปนะคะ) ส่วน NC ค่อยไปเจอกันที่บทหน้าๆอีกที เดี๋ยวจะเสิร์ฟฉ่ำๆเลยยยย

พี่ขอคบไปเลย แล้วคิดว่าพี่จะคบแบบไม่ให้คนอื่นรู้จริงๆหรอ😆

ฝากติดตามด้วยนะคะ ถ้าชอบกดติดตามด้วยน้า

คอมเม้นท์พูดคุย แนะนำกันได้นะคะ