“ผมว่า... ผมตกหลุมรักพี่เข้าให้แล้ว..”
#LightL
ไม่สลับ
เซ็ตติ้งของเรื่องนี้คือโลกที่ไม่มีสมุดมรณะ ไม่มียมทูต แอลไม่ได้เป็นนักสืบ ไลท์ไม่ใช่คิระ แต่ทั้งคู่คือนักเรียนธรรมดาๆ แนวเรื่องคงจะดูซ้ำๆ ซากๆ แต่เราแต่งขึ้นมาเพื่อสนองนี้ดตัวเองล้วนๆค่ะ อยากเห็นเจ้าไลท์เดินตามยัยพี่ต้อยๆ ยัยพี่แอลก็เป็นคนสวยให้น้องมันจีบ💞
และอีกอย่างคือตัวคนแต่งเองขอกราบขอโทษแม่ๆของเจ้าไลท์ และเจ้าแอลไว้ล่วงหน้าเลยค่ะเพราะว่าเราอาจจะบรรยายคาแรคเตอร์ตัวละคร , คำพูดต่างๆ ไม่ค่อยตรงกับคาแรคเตอร์ต้นฉบับสักเท่าไหร่เพราะตัวเราเองยังเป็นเพียงมือใหม่และสกิลการทำความเข้าใจตัวละครของเรายังต่ำเตี้ยเรี่ยดินซึ่งแน่นอนว่าทุกๆคนสามารถติชมและให้ข้อเสนอแนะได้เต็มที่ค่ะ
สุดท้ายนี้ต้องขอขอบคุณทุกๆคนที่สนใจเข้ามาอ่านเรื่องนี้ ขอบคุณจริงๆจากใจเลยค่ะ เอ็นจอยค่าา💖
/ตรงนี้สามารถข้ามได้เลยค่ะเขียนให้จำนวนตัวหนังสือครบเฉยๆ🥹/
พยัญชนะไทย ๔๔ ตัว
ก ข ฃ ค ต ฆ ง จ ฉ ช ซ
ณ ญ ฎ ฏ ฐ ฑ ฒ ณ ด ต ถ ท ธ น บ ป ผ ฝ พ ฟ ภ ม ย ร ล ว ศ ษ ส ห ฬ อ ฮ
สระไทย ๓๒ เสียง
-ะ -า -ิ -ี -ึ -ื -ุ -ู เ-ะ เ- แ-ะ แ- โ-ะ โ- เ-าะ -อ เ-อะ เ-อ เ-ียะ เ-ีย เ-ือะ เ-ือ -ัวะ -ัว -ำ ใ- ไ- เ-า ฤ ฤๅ ฦ ฦๅ
อักษรสามหมู่
๑. อักษรสูง มี ๑๑ ตัว คือ
ข ฃ ฉ ฐ ถ ผ ฝ ศ ษ ส ห
ผี ฝาก ถุง ข้าว สาร ให้ ฉัน
ผี (ผ) ฝาก (ฝ) ถุง (ถ , ฐ) ข้าว (ข , ฃ) สาร (ศ , ษ , ส) ให้ (ห) ฉัน (ฉ)
๒. อักษรกลาง มี ๙ ตัว คือ
ก จ ฎ ฏ ด ต บ ป อ
ไก่ แจ้ ดิ้น ตาย บน ปาก โอ่ง
ไก่ (ก) แจ้ (จ) ดิ้น (ฎ , ด) ตาย (ต , ฏ) บน (บ) ปาก (ป) โอ่ง (อ)
๓. อักษรสูง มี ๒๔ ตัว แบ่งออกเป็น
๓.๑ อักษรต่ำคู่ มี ๑๔ ตัว คือ
ค ต ฆ ช ซ ฌ ฑ ฒ ท ธ พ ฟ ภ ฮ
พ่อ ค้า ฟัน ทอง ซื้อ ช้าง ฮ่อ
พ่อ (พ , ภ) ค้า (ค , ต , ฆ) ฟัน (ฟ) ทอง (ฑ , ฒ ,ท , ธ) ซื้อ (ซ) ช้าง (ช , ฌ) ฮ่อ (ฮ)
๓.๒ อักษรต่ำเดี่ยว มี ๑๐ ตัว คือ
ง ญ ณ น ม ย ร ล ว ฬ
งู ใหญ่ นอน อยู่ ณ ริม วัด โม ฬี โลก
งู (ง) ใหญ่ (ญ) นอน (น) อยู่ (ย) ณ (ณ) ริม (ร) วัด (ว) โม (ม) ฬี (ฬ) โลก (ล)
นิราศภูเขาทอง
มาถึงบางธรณีทวีโศก ยามวิโยคยากใจให้สะอื้น
โอ้สุธาหนาแน่นเป็นแผ่นพื้น ถึงสี่หมื่นสองแสนทั้งแดนไตร
เมื่อเคราะห์ร้ายกายเราก็เท่านี้ ไม่มีที่พสุธาจะอาศัย
ล้วนหนามเหน็บเจ็บแสบคับแค้นใจ เหมือนนกไร้รังเร่อยู่เอกา
ถึงเกร็ดย่านบ้านมอญแต่ก่อนเก่า ผู้หญิงเกล้ามวยงามตามภาษา
เดี๋ยวนี้มอญถอนไรจุกเหมือนตุ๊กตา ทั้งผัดหน้าจับเขม่าเหมือนชาวไทย
โอ้สามัญผันแปรไม่แท้เที่ยง เหมือนอย่างเยี่ยงชายหญิงทิ้งวิสัย
นี่หรือจิตคิดหมายมีหลายใจ ที่จิตใครจะเป็นหนึ่งอย่าพึงคิดฯ
ถึงบางพูดพูดดีเป็นศรีศักดิ์ มีคนรักรสถ้อยอร่อยจิต
แม้นพูดชั่วตัวตายทำลายมิตร จะชอบผิดในมนุษย์เพราะพูดจาฯ
“ยางามิ ไลท์” เด็กหนุ่มมัธยมปลายที่เพิ่งย้ายมาเรียนที่โรงเรียนใหม่ บรรยากาศรอบตัวเต็มไปด้วยนักเรียนมากมายที่กระจายกันอยู่ทั่วบริเวณ บ้างจับกลุ่มคุยกัน บ้างยืนอยู่ลำพัง สลับปะปนกันไป
ใบหน้าหล่อเหลาของเขาถูกกรอบด้วยเส้นผมสีน้ำตาลตัดสั้น แม้จะไม่ได้เซ็ตทรง แต่กลับดูเป็นธรรมชาติอย่างประหลาด ชุดนักเรียนสีขาวสะอาดตา เสื้อเชิ้ตติดกระดุมเรียบร้อยทุกเม็ด ทั้งการแต่งกาย บุคลิก สีหน้า และท่าทาง ล้วนส่งให้ภาพรวมของเขาดูดีแทบจะไร้ที่ติ
ร่างสูงโปร่งก้าวเท้าเดินผ่านฝูงชน ขณะสายตาสีน้ำตาลอ่อนกวาดมองรอบ ๆ พลางสังเกตปฏิกิริยาจากนักเรียนคนอื่น บ้างจ้องเขม็ง บ้างกระซิบกระซาบ บางคนก็ไม่ได้หันมามองเขาด้วยซ้ำ
“นั่นใครน่ะ? เด็กใหม่เหรอ?”
“หล่อเนอะ ว่ามั้ย?”
“ใช่ ๆ หล่อมากเลย คิกๆ~”
เสียงซุบซิบดังขึ้นจากกลุ่มสาว ๆ ที่ยืนล้อมวงกัน สายตาทั้งกลุ่มจ้องมาที่เขาเป็นตาเดียว ไลท์เพียงยิ้มบาง ๆ ตอบกลับอย่างสุภาพพอเป็นมารยาท ซึ่งนั่นก็เพียงพอจะทำให้ใบหน้าหลายคนขึ้นสีแดงระเรื่อ
ครืด—
เสียงประตูบานเลื่อนถูกเลื่อนออก ไลท์ก้าวเข้าไปในห้องเรียน มาหยุดอยู่ที่โต๊ะตัวหนึ่งก่อนจะนั่งลงอย่างสงบ เขาหยิบอุปกรณ์การเรียนขึ้นมาจัดวางเรียบร้อย กวาดสายตามองไปรอบ ๆ แล้วจึงสังเกตได้ว่า...ไม่มีใครเลย
‘นี่เรามาคนแรกเหรอ?’ ไลท์คิดในใจ
เสียงออดเข้าเรียนดังขึ้น ไม่นานนักห้องเรียนที่เคยเงียบสงบก็เริ่มเต็มไปด้วยความวุ่นวายจากนักเรียนที่ทยอยกันเข้ามา เสียงเก้าอี้ขูดพื้นกับเสียงพูดคุยดังระงมไปทั่ว ก่อนที่บรรยากาศจะกลับเข้าสู่ความสงบเมื่ออาจารย์เดินเข้ามา
อาจารย์ส่งสัญญาณให้ไลท์ลุกขึ้น เขาขยับตัวเล็กน้อย จัดเสื้อผ้าให้เรียบร้อยก่อนจะก้าวขึ้นไปยืนหน้าห้อง สายตาทุกคู่ในห้องจับจ้องมาที่เขาในทันที
“วันนี้มีนักเรียนใหม่ย้ายเข้ามา เรียนดีมากเลยนะ ฝากดูแลกันด้วยล่ะ เอ้า แนะนำตัวสิ” อาจารย์กล่าว
“ผมชื่อ ยางามิ ไลท์ ฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะครับ”
เขาก้มหัวเล็กน้อยเป็นเชิงทักทาย เมื่อแนะนำตัวเสร็จแล้วก็เดินกลับไปนั่งที่โต๊ะของตัวเอง
...
ช่วงพักเที่ยงมาถึง ไลท์เพิ่งนึกขึ้นได้ว่าเขาลืมพกข้าวกลางวันมา
“โธ่~”
เขาคิดอย่างหงุดหงิดเล็กน้อย ก่อนจะตัดสินใจลุกออกจากห้องไป กะจะไปซื้อแซนวิชที่ร้านสะดวกซื้อใกล้ ๆ โรงเรียน
เขาเดินเข้าไปในร้าน หยิบน้ำเปล่าหนึ่งขวดกับแซนวิชหนึ่งชิ้น แล้วไปต่อแถวคิดเงิน ที่หน้าเคาน์เตอร์มีคนยืนอยู่ก่อนหน้าเขา ไลท์เหลือบมองอีกฝ่าย เห็นเพียงชุดนักเรียนที่เหมือนกับเขา จึงเดาว่าอีกฝ่ายก็คงเรียนที่เดียวกัน
“อ่ะ—”
เสียงอุทานเบา ๆ ดังขึ้นพร้อมกับ...
กริ๊ง!
เสียงเหรียญตกกระทบพื้น
ไลท์ก้มลงไปช่วยเก็บให้ และเมื่อเงยหน้าขึ้นมาก็พบกับใบหน้าหนึ่ง—น่ารักอย่างประหลาด ผิวขาวซีดเล็กน้อยแต่ไม่ถึงกับดูป่วย ใต้ตาคล้ำเล็กน้อยเหมือนคนที่นอนไม่พอ แต่ทุกอย่างกลับดูเข้ากันอย่างแปลกประหลาด
“ขอบคุณนะ”
เสียงทุ้มต่ำปนแหบนิด ๆ ฟังแล้วจั๊กจี้ในหูชอบกล อีกฝ่ายยิ้มบาง ๆ แล้วรับเหรียญไปก่อนจะยื่นให้พนักงานและเดินออกจากร้านไป
ไลท์จ่ายเงินและเดินออกตามหลังมา เขารู้สึกแปลก ๆ กับตัวเอง ใบหน้าน่ารักเมื่อครู่นั้นยังคงติดอยู่ในหัว แม้แต่ระหว่างทางเดินกลับโรงเรียน
...----------------...
^^^จบตอนแรกแล้วนะคะ เป็นยังไงกันบ้างเอ่ย?^^^
^^^นี่เป็นประสบการณ์การแต่งฟิคครั้งแรกเลยย^^^
^^^ดีแย่ยังไงมีคำแนะนำให้สามารถคอมเม้นได้เลย^^^
^^^สัญญาว่าจะไม่ดองค่ะ Bye~ Bye~👋🏻💖^^^
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
