เรื่องราวจะเล่าถึงยุคปัจจุบันที่อาชญากรนั้นมีอายุที่น้อยลงกับความรุนแรงที่มากขึ้นกับพวกทุจริตที่รวยล้นฟ้าทำให้เหล่าผู้คนหมดศรัทธากับตำรวจเดิมทีสิ่งประชาชนศรัทธาไม่ใช่กฎหมายตั้งแต่แรกอยู่แล้วแต่เป็นตำรวจที่อยู่ข้างพวกเขาแต่ด้วยสภาพสังคมที่แย่ลงทำให้พวกเขารู้ดีว่ามีเพียบตัวเองเท่านั้นที่พึ่งได้จนกระทั่ง วันที่24เดือน5ปี68 เวลา20.30การปรากฏตัวของคนๆหนึ่งที่ใจกลางเมืองมีรูปลักษณ์หน้ากากผ้าสีขาวรัดใบหน้าไม่มีใบหน้าไม่มีลวดลายชุดสูทสีดำเรียบง่ายถุงมือสีขาวกลับทำในสิ่งที่ไม่มีใครคาดคิดเขาได้เดินไปกลางถนนใหญ่แล้วชูแขนทั้งสองข้างขึ้นแล้วตะโกนออกไปว่าคุณไม่เบื่อกับชีวิตจอมปลอมแบบนี้หรอทั้งๆที่เห็นทุกอย่างแต่ทำอะไรไม่ได้คุณไม่สมเพชตัวเองบ้างหรอแต่เอาเถอะผมไม่โทษพวกคุณหรอกในใลกที่ปลาใหญ่กินปลาเล็กแต่นั่นไม่ใช่เรื่องง่ายเลยชีวิตกับสภาพแวดล้อมที่แย่ลงแบบนี้ ที่ผมออกมาวันนี้ก็เพื่อเปลี่ยนทุกคนออกจากวัฏจักรเดิมๆเท่านั้นเอง
คนรอบข้าง: มันบ้าแน่นอน~มันไม่อายหรอวะ.มันจะอายทำไมมันเอาผ้าคลุมหน้าอยู่~เออจริงฮ่าาาาาาาาา~ใครก็ได้เรียกตำรวจดิแม่งขวางรถอยู่น่ะ~เฮ้ยถ้าชนมึงตายไม่มีใครรับชอบนะเฮ้ย~ถ้าอยากตายขนาดนั้นก็ไปตายที่อื่น
หลังจากเสียงโวยวายค่อยๆดังขึ้น ชายหน้าปริศนาก็ยิ้มสุดมุมปากแล้วก็มีเสียงระเบิดจากตึกทางด้านข้างหลังพวกเขาตึกแล้วความสูง 30 ชั้นกำลังถล่มลงมาทำให้ผู้คนนั้นแตกตื่น แต่นี้ไม่ใช่เสียงแห่งความกลัวพวกเขากลับวิ่งหนีตายไปด้วยเสียงแห่งความสะใจมันเป็นเพราะอะไรกันแน่ ทั้งๆที่เหตุการณ์นี้เป็นที่สิ้นหวังและเขาอาจจะต้องตายโดยทั้งที่ไม่ได้ทำอะไรผิดหวาดกลัวแต่เขากลับสบายใจไม่สามารถตอบตัวเองได้ หลังจากความวุ่นวายจบลงชายปริศนาก็หายไปอย่างไรร่องรอย เหตุการณ์นี้มันจะทำให้คุณนั้นรู้ได้ทันทีว่ามันเพิ่งจะเริ่มต้น
วันถัดมา25/5/68
เวลา8.15: ที่โรงพัก:
?1:แม่งวุ่นวายชิป~
?2:บ่นอะไรของเอ็งว่ะ(จันทร์)
จันทร์:เรื่องเมื่อคืนไงหลับไม่ลืมหูลืมตาเลยเลยนะมึงบอกต้องรอบที่เท่าไรหัดมาทันเขาบ้างอะมึง
?2:เขาไหนมึงยังไม่มีใครมาสักคน คนที่ก็อยู่กะดึกทั้งนั้น
จันทร์: เออแล้วแต่มึงถ้าโดนลดเงินเดือนหรือไล่ออกอย่าหาว่ากูไม่บอกละกัน
?2: ........(ก็เดินไปแบบเงียบๆ)
จันทร์:(ช่างแม่ง) มึงไปเก็บสำภาระให้อะไรให้เรียบร้อยแล้วมาดู
?2: เงียบ
จันทร์: เฮ้ยไอ(ชาย)ๆๆๆ พูดแล้วเสือกหูตึงใส่ ใครก็ได้เรียกมันทีดิ
ตำรวจในโรงพัก: เขาคงไปรับผู้หมวดคนใหม่มั่งคับจ่า
จันทร์:เจริญละโรงพักแคบแค่นี้ต้องมีคนออกไปรับเองเลยหรอลูกผู้ดีไปมั้ง
ตำรวจในโรงพัก: เห็นเขาว่าเก่งมากเลยนะคับจ่าแถมอายุยังน้อยแค่25 เองนะคับ
จันทร์: แล้ว? ช่างเถอะ รีบไปตามกันให้หมดเลยน้องใหม่น้องเก่ากลมเรามีหน้าที่รับผิดชอบคดีที่เกิดขึ้นเมื่อคืน...เอ้าเร็วสิ
ตำรวจในโรงพัก: คับบบๆ............................มาแล้วๆคับๆมาแล้ว
ชาย: แนะนำตัวหน่อยสุดหล่อฮ่าาาาาาา
?. ..(ครับบ) สวัสดีครับบ ผมชื่อ เลย์ ครับ อายุ25ปีครับผม ส่วนสูง181 น้ำหนัก 75 ครับผม เป็นเกลียดมากที่จะได้ร่วมงานกันกับพวกพี่ๆทุกคนครับบบผมมม
จันทร์: เออเจริญแม่งจะขาดใจตายละ.......
ชาย: (ได้ตบมือแล้วหัวเราะแบบชอบใจนายคนนี้แบบสุดๆ ) เอาน้ำมั้ย อ่าเรา
เลย์: ......ม่ายยยเป็นไรครับๆ
จันทร์: มาดู.......นี่
ชาย:จะเคร่งอะไรขนาดนั้นน้องพึ่งเข้ามาใหม่เครียดมากๆหน้าจะแก่เร็วน่ะขอบอก
เลย์: ผมไม่เป็นไรๆครับ
จันทร์:เสือกไรหน้ากู มึงรีบมาดูกูจะไปนอน.......นี่วีดีโอที่พลเมืองอัดไว้เมื่อคืน.......
หลังจากดูวีดีโอจบเวลา8.40 ที่โรงพัก:
ชาย: เท่ไม่เบาเลยเนี่ย
จันทร์:งั้นก็ไปขอลายเซ็นมันซะสิ พ่อพระลิเกคของมึง..ถ้าคุยกับมันรู้เรื่องดูก็รู้แม่งเด็กมีปม
ตำรวจในโรงพัก: เรื่องใหญ่ขนาดนี้ทำไมเราต้องรับผิดชอบคดีนี้ด้วยคับจ่า
จันทร์: ก็จริงเดิมที่มันเป็นหน้าที่ของมือปราบแต่ผู้กองให้กูเอาลงมาทำเดิมทีกูก็ไม่ได้นอนอยู่แล้วก็หางานให้กูจนได้
?: ...... (จากนั้นก็มีเสียงของผู้หญิงเป็นน้ำเสียงที่มีความเจ้าเล่ห์แล้วห้าวหาญในเวลาเดี่ยวกัน)....ก็เพราะคุณเองก็เคยเป็นมือปราบมาก่อนไม่ใช่หรือ คุณอดีตผู้กองมือปราบ....... โปรดติดตามตอนต่อไป~A.
1.1 เวลา 8.45 ที่โรงพัก
คำบรรยาย: หญิง? : เธอเดินไปที่ข้างๆตัวเลย์แล้วยกมือขึ้นขย่มที่หัว
หญิง?: นี่คุณจันทร์ หาไม่ได้แล้วนะคนแบบนี่
จันทร์: ไม่ใช่หาไม่ได้แต่ไม่มีใครเขาอยากเป็นคนแบบนี้ตั้งหาก เป็นแค่ไอหนูที่ไม่รู้จักโลกข้านอกด้วยซ้ำ
เลย์: ........... (ก้มหน้าลง).......
ชาย: ก็พูดเกินจริงไป เลย์เงยหน้าขึ้น เขาก็ปากหมาเป็นปกติอยู่แล้วหน่า อย่าไปคิดเยอะ
จันทร์: จะปากหมาหรือไม่ มึงก็เห็นอยู่ มันตอบกูได้ไหมมันสวนกูได้ไหม เนี่ยเหรอสภาวะผู้นำ งั้นมึงตอบกู
จันทร์: (ชี้ไปที่หน้าจอโน๊ตบุ๊ค) ถ้ามึงต้องเจอไอหน้าขาวนี่ มึงจะทำอย่างไง
เลย์: ..ผมจะรีบบอกให้เขายกมือขึ้นแล้วมอบตัวครับ
จันทร์: มึงจะจับมันข้อหาอะไร มันทำไรผิดไหนหลักฐานเหตุจราจลจากระเบิดของเมื่อคืนไม่พบผู้บาดเจ็บไม่เจอผู้เสียชีวิตไม่พอสาเหตุว่าตึกมันระเบิดได้ไงมันอาจจะเป็นแค่คนบ้าที่ไปยืนตรงนั้นก็ได้
ชาย: พอเถอะ
จันทร์: มึงก็ให้ทายมันเกิน นี่เลย์กูไม่รู้หรอก ว่าดาวบนบ่ามึงได้มาอย่างไงแต่กูสงสัยว่ามึงเป็นตำรวจไงมากกว่า กับไอความคิดตืนๆของมึงมันจะทำให้คนรอบข้างมึงตายห่าหมด
หญิง?: นี่เลย์ ออกไปหาอะไรกิน ดีกว่า
คำบรรยาย: ระหว่างทั้งสองคนที่เดินออกไปหน้าโรงพัก
เลย์: คุณเทล่าเคยทำร่วมกับคุณจันทร์มาก่อนครับ
เทล่า: (กำลังจะดูดบุหรี่) .....อืม 4ปีได้มั่ง
เลย์: ผมคิดไปป่าวว่าชื่อจันทร์มันแปลกๆครับ
เทล่า: .......อะไรเนี่ยคิดว่าเครียดเพราะโดนด่า
เลย์: เปล่าๆครับผมไม่ได้โกรธเขาเลยนะครับผมกลับเข้าใจเขาด้วยซ้ำ
เทล่า: งั้นหรอฮ่าาาาๆ ทำไมถึงติดใจชี่อเขานักละ
เลย์:ไม่รู้เหมือนกันคงแบบบุคลิกไม่เข้ากับชื่อมั้งครับ
เทล่า: ก็ถูก ลางสังหรณ์แม่นไม่เบาในอนาคตเป็นใหญ่เป็นโตแน่นอนฮ่าาาาๆ ถ้าไม่ตายก่อนอะนะ
เลย์: งั้นผมถามได้มั้ยครับว่าทำไม
เทล่า: ไม่ล่ะขี้เกียจเล่า ...........ถึงแล้วร้านนี้เจ้าเด็ด
เลย์: .......ครับบบ
คำบรรยาย: เวลา09.00 ร้านอาหารติดกับโรงพัก
เทล่า: เอิร์ท เอาข้าวปลาแกะกับปลาดุกย่างแล้วก็ตำป่า
เอิร์ท: ................
เทล่า: .....(ยกมือขึ้นตบหัวไปทีนึง) จะขายไหมเนี่ยเห็นนั่งเล่นแต่โทรศัพท์ แล้วบอกขายไม่ดี ตั้งแต่ได้โทรศัพท์ใหม่ ไม่วางเลยนะเรา
เอิร์ท : เอาอะไรนะครับ
เทล่า :...... ข้าวปลาแกะปลาดุกย่างแล้วก็ตำป่า
เอิร์ท: พูดว่าเอาเหมือนเดิมมันยากมันนักหรอ ก็เห็นสั่งแบบนี้ตลอด ......
เทล่า: เอ้าดูพูดเข้าจะขายมั้ย เนี่ยกวนตีนลูกค้า ไอเด็กนี่
เอิร์ท: แล้วพี่ อีกคนเอาอะไรครับ
เลย์: งั้นพี่เอากระเพราหมูกรอบผัดผักบุ้ง ว่าแต่น้องอายุเท่าไรเอ่ย
เอิร์ท: ครับ?
เลย์: อายุน้องนั่นแหละ
เอิร์ท: อ๋อ.......17 ครับ
เอิร์ท: (ก็เดินหนีไปหลังร้าน)
เทล่า: เขาเป็นเด็กขี้อายต้องเข้าใจ...ไปหาที่นั่งเถอะ
เลย์: ครับ.....น้องเขาเป็นเจ้าของร้านหรอครับ
เทล่า: .......(เรียกโตะข้าง) นี่นายสิบตำรวจตรีไปซื้อเบียร์ให้หน่อยเอา3กระป๋อง เลย์เอามั้ย
เลย์: ไม่ละม่ายเป็นไร
เทล่า: แน่นนะ เค เอามา3กระป๋องนั้นและ
นายสิบตำรวจตรี:ได้คับ (รีบลุกออกจากโต๊ะแล้ววิ่งไป)
เลย์: ใช้กันง่ายๆแบบนี้ มันไม่ผิดกฎหรอครับ
เทล่า: อย่าไปคิดมาก คนกันเองทั้งนั้นหน่า~~ทำไมอยากรู้เรื่องของไอเด็กนั้นละ
เลย์: ....เอ๊ะ
เทล่า: เมื่อกี้เป็นคนถามไม่ใช่ไงว่าเด็กนั่นเป็นเจ้าของร้านไม่ใช่หรอ
เลย์: ผมว่าเด็ก 17 เปิดร้านขายอาหาร ด้วยตัวคนเดียวมันไม่ปกตินะครับ
เทล่า: จะบอกอะไร ให้ ไอ้หนูนั่นมันขายหมูปิ้ง 3 ปีเปิดร้านเป็นของตัวเองด้วยตัวคนเดียวแถมซื้อโทรศัพท์ได้อีก คิดว่ายอดคนมั้ยละ
เลย์: อำผมเล่นป่าวเนี่ย....
เทล่า: (พูดด้วยน้ำเสียงติดตลก) บอกตรงๆเลยถ้าไม่ใช่รู้จักกันมาก่อนคงคิดว่าหมูหมกเม็ดแน่ๆเลย
คำบรรยาย: เวลา09.10 ร้านอาหารติดกับโรงพัก:
เอิร์ท: ได้แล้วครับ
เทล่า: ช้าไปมั้ยเนี่ย
เอิร์ท: พูดเหมือนสั่งอย่างเดียวเลยนะครับ
เทล่า: แล้วจะหน้าตึงใส่ทำไม
นายสิบตำรวจตรี: (กำลังวิ่งมา)ขอโทษคับผู้กอง เขายังไม่เปิดขายคับต้องรอ 11.00 โมง คับ
เอิร์ท: พี่ไม่รู้หรอครับ เซเว่นเขา ขาย 11.00-14.00โมง
เทล่า: แล้วพวกร้านค้าละไปดูมายัง ยังไงก็ต้องมี
เอิร์ท: ไม่มีหรอกครับ ลุงตะวันเขาสั่งไม่ให้ขาย
เลย์: ใครละ? ครับนั้น
เทล่า: คนที่ด่านายเป็นหมูเป็นหมาเมื่อกี้ไง
เลย์: คุณจันทร์?
เทล่า: รู้นะ ว่าจะถามอะไรแนะนำ ว่าอย่าถาม
เลย์: ครับ?
คำบรรยาย: เวลา 09.13 ที่ร้านอาหาร(ของเอิร์ท)ระหว่างที่พวกเขาสองคนกำลังทานข้าว
เทล่า: .......(เสียงโทรศัพท์เข้า)....มีไรว่ามา
เสียงโทรศัพท์: ผู้กองมีกระดาษสีขาว เขียนว่ามีการลักรอบของเถื่อน ที่ท่าเรือแหลมฉบังจะให้ทำไงดีคับ
เทล่า: เวลาละ?
เสียงโทรศัพท์: มันไม่มีบอกเลยคับ เดี๋ยวผมจะส่งไปทาง ไลน์นะคับ (วางสาย) ..................
ชีวประวัติ เลย์ : อายุ 25 ส่วนสูง181 น้ำหนัก75
ชื่อ ภัทรเดช มาโนช เกิดเดือนมีนาคม ปี00 วันที่5
ภาพลักษณ์ เป็นคนซื่อตรงจนเกินความจำเป็น เป็นคนช่างสงสัย คิดเยอะ ไม่มีเป้าหมายในชีวิตเหตุผลที่มาเป็นตำรวจเพียงเพราะอยากเป็นแบบพ่ออดีตนายตำรวจส.2 พันตำรวจตรี มาโนช ชาเดช ปัจจุบันเกษตรอยู่แล้ว ด้วยเหตุผลนี้เองทำให้บ้านพอมีฐานะ สิ่งที่ชอบ?
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!