*คำเตือน*เนื้อเรื่องมีเนื้อหาไม่เหมาะสม ห้ามลอกเลียนแบบควรใช้วิจารณญาณในการอ่าน
...------------------------------------------------------...
...ทุกคนสงสัยกันไหมว่าถ้าเราตายไปแล้วเราจะไปอยู่ที่ไหนกัน...
..."ฉันก็สงสัย"...
......................
...ตึก ตึก ตึก แกร๊ก!...
"วันนี้ลมแรงเป็นพิเศษเลยแฮะ"ด่านฟ้าที่ใครๆก็ไม่ชอบขึ้นมามากนักท้องฟ้าก็แจ่มใส่ลานกว้างที่ไม่มีอะไรกีดขวางและ 'เงียบสงบ' เสียงเพลงที่ก้องในหูของฉันตอนนี้ สายตาที่ไม่โฟกัสอะไรเลยและฉันที่ยื่นอยู่ตรงขอบด่านฟ้า...ใช่ ฉันอยู่ขอบด่านฟ้าตั้งใจมองลงไปข้างล่างที่สูงจนมองแทบไม่เห็นพื้นเสียงรถที่ขับผ่านไปมาเสียงผู้คนที่แว่วผ่านสายลม ฉันก้าวต่อไปแล้ว...ตุบ!
..."กรี๊ด!!"...
..."เกิดอะไรขึ้นอะ"ชุบชิบ...
..."ฮัลโหลครับ!! มีคนตกลงมาครับ!"...
..."ใช่ครับ! ตึก**ครับ! รีบมาเลยนะครับ!"...
ผ่านไปสักพักลมหายใจของฉันค่อยๆคงที่ ช้าและเป็นจังหวะ"มืด..เงียบจังเลย"สมองของฉันถามวนแต่กับคำถามเดิมๆ กี่โมงแล้วนะ ฉันอยู่ที่ไหน ทำไมถึงได้มาอยู่ที่นี่ คำตอบที่ได้ก็มีเพียงแค่ความเงียบ
..."จะตื่นตอนไหนกันนะ นี้ก็เลยเวลาที่ปกติต้องหลุดออกมาแล้วไม่ใช่หรอ"...
..."หรือว่าข้อมูลผิดกันนะ?"...
เสียงผู้ชายหรอ"ฉัน..อยู่ตรงนี้"คอของฉันแห้งมากจนเสียงแทบไม่ออก การจะพูดแต่ละครั้งมันลำบากแต่ก็พยามยามจะพูดมันออกมาไม่รู้ว่าทำไมฉันถึงอยากให้เสียงนั้นได้ยินว่าฉันอยู่ที่ไหน"ตรงนี้..ฉัน.อยู่ตรงนี้"ได้โปรดได้ยินเสียงฉันที
..."โอ๊ะ มาแล้วแฮะ"...
..."!?"...
..."ไงกว่าจะหลุดออกมาได้นะ ใช้เวลานานกว่าคนอื่นเลย"...
ฉันตื่นตระหนกเล็กน้อยหัวใจของฉันเต้นแรงเหมือนจะหลุดออกมาจากอกลมหายใจถี่จนแถบหายใจเอาอากาศไม่ทัน
..."ช้าๆค่อยๆหายใจ นั้นแหละช้าๆ"...
ฉันค่อยๆหายใจเข้าตามที่ผู้ชายคนนั้นบอก ช้าๆค่อยๆเอาอากาศเข้าไปในปอดแล้วในที่สุดฉันก็ได้้สบตากับเสียงที่ฉันได้ยิน แว่วตาสีดำที่จ้องฉันอยู่ตรงหน้า
..."คุณ..เป็นใคร"...
..."ผมหรออืม..ถ้าจะให้บอกก็คงเป็นผู้ดูแลมั้ง"...
..."ผู้ดูแล?"...
..."ผมว่าถ้าคุณดีขึ้นแล้ว เรารีบไปกันดีกว่านะถ้าอยู่ตรงนี้นานๆคงจะไม่ดีเอา"...
ผู้ชายคนนี้จ้องฉันด้วยสายตานิ่งๆแต่..ทำไมรู้สึกอบอุ่นมากกว่ากลัวกันนะ มือที่เขายื่นออกมาให้ฉันจับเพื่อลุกขึ้นมันดูคุ้นตา'เดจาวูหรอ'เขาค่อยๆประคองฉันให้ลุกขึ้นมือที่จับแขนฉันมันเบาชะแทบไม่รู้สึกว่าเขาจับเลย
..."คือ..ฉันขอถามได้ไหม"...
..."หืม?"...
..."เราอยู่ที่ไหนกันแล้วทำไมถึงมีแต่ทางเดินหินอ่อนแล้วที่ว่าเราตอนไป ไปไหน?"...
'เขาจ้องฉันอีกแล้วแฮะ'เขาไม่อยากบอกหรอ หรือว่าอะไรเอาชะไม่กล้าถามคำถามอื่นเลยแต่ฉันก็ยังสงสัยอยู่ดีไม่ว่าจะเป็นทางยาวที่มีแต่ข้างหน้ากับข้างหลัง สองข้างทางที่มีแต่กำแพงหินอ่อน พื้นก็เช่นเดียวกัน
..."ทะ ทำไมหน้าฉันมีอะไรทำไมจ้องกันแบบนั้นหรือฉันพูดอะไรผิดไป"...
..."..เปล่า ถ้าจะให้บอกเรื่องมันค่อนค้างยาวงั้นเราเดินไปคุยไปไหม"...
..."เพราะยังไงการเล่าทุกอย่างให้ฟังมันก็คือหน้าที่ของผมอยู่แล้ว"...
...****************...
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
