นักฆ่าดันตกหลุมรักเหยื่อซะงั้น
1
อลัน
//เดินเตร่อยู่ริมฟุตบาท
ก็มีรถหรูสีดำเงาวับคันหนึ่ง เบรคจอดที่ริมฟุตบาทตรงนั้นพอดี
ฟรีล็อกซ์
//ลงมาจากรถคันหรู
ฟรีล็อกซ์
มาเดินในที่เปลี่ยวกลางค่ำกลางคืนแบบนี้...
ฟรีล็อกซ์
ไม่กลัวโดนฉุดไปหรือไง?
อลัน
ผมเป็นผู้ชายนะ ถ้าเป็นผู้หญิงก็ว่าไปอย่าง
ฟรีล็อกซ์
กลางค่ำกลางคืนแบบนี้ นายออกมาทำอะไรเหรอ?
อลัน
ไม่ได้ออกมาทำอะไรหรอก แค่ไม่มีที่ไปแล้ว
ฟรีล็อกซ์
ไอ้สายตาว่างเปล่าแบบนั้นน่ะ น่าสนใจดีนะ
ฟรีล็อกซ์
นายไม่คิดจะกลัวฉันหน่อยเหรอ?
ฟรีล็อกซ์
ก็นะ ตอนนี้ฉันยังเป็นแค่คนแปลกหน้าที่สนใจในตัวนายน่ะ
ฟรีล็อกซ์
แต่ก็แค่ตอนนี้เท่านั้นแหละ //แสยะยิ้ม
อลัน
ผมไม่มีอะไรจะเสียอยู่แล้ว ดังนั้นต่อให้มีคนแปลกหน้าถือมีดเข้ามาแทง ผมก็ไม่คิดจะหลบหรอก
ฟรีล็อกซ์
อืม...เท่าที่ฟังนายพูด ดูเหมือนว่าตอนนี้นายคงกำลังเคว้งคว้าง ไม่มีที่ไปอยู่ใช่หรือเปล่า
ฟรีล็อกซ์
นายสนใจมาอยู่กับฉันมั้ย?
ฟรีล็อกซ์
ถ้านายตกลง ฉันก็ยินดีจะรับนายเป็นลูกบุญธรรม
อลัน
คุณไม่ต้องยื่นมือเข้ามาช่วยเหลือผมหรอก...
อลัน
ผมรู้ดีว่าตัวผมในตอนนี้มันโคตรจะน่าสมเพศ แต่ผมไม่ต้องการความช่วยเหลือจากใคร
ฟรีล็อกซ์
นายคิดว่าที่ฉันยื่นข้อเสนอนี้ให้ เพราะสงสารนายงั้นเหรอ?
ฟรีล็อกซ์
หึ เปล่าเลย ฉันไม่ได้สงสารนายเลยแม้แต่น้อย
ฟรีล็อกซ์
ฉันแค่สนใจในตัวนายก็เท่านั้น
ฟรีล็อกซ์
ใช่ ฉันโคตรจะสนใจในตัวนายเลย
อลัน
ว่าแต่...คุณสนใจอะไรในตัวผม
ฟรีล็อกซ์
นายเพิ่งจะฆ่าคนมาใช่มั้ยล่ะ
อลัน
ว่าแต่รู้ได้ยังไงว่าผมเพิ่งจะฆ่าคนมาน่ะ
ฟรีล็อกซ์
เลือดที่เปื้อนมือและเสื้อผ้าของนายไง
อลัน
งั้นเหรอ //ก้มมองมือและเสื้อผ้า
ฟรีล็อกซ์
นั่นแหละเหตุผลที่ฉันสนใจในตัวนาย
ฟรีล็อกซ์
ทีนี้นายจะให้คำตอบฉันได้หรือยัง จะไปกับฉันมั้ย?
ฟรีล็อกซ์
อืม ขึ้นรถมาสิ //เดินขึ้นรถ
2
ณ คฤหาสน์ ตระกูล"ฟาเรียส"
ฟรีล็อกซ์
นี่บ้านฉันเอง และต่อไปนี้ก็เป็นบ้านของแกด้วย เจ้าลูกชาย
ฟรีล็อกซ์
ตามฉันมาสิ //เดินนำเข้าบ้าน
ฟรีล็อกซ์
มาเรีย //เรียกแม่บ้าน
มาเรีย
คะ คุณท่าน //เดินมาหา
ฟรีล็อกซ์
ไปเรียกภรรยากับลูกชายฉันมาหน่อย
มาเรีย
ค่ะ คุณท่าน //เดินออกไป
ฟรีล็อกซ์
นั่งก่อนสิ //บอกเมล
เวคเตอร์
//เดินเข้ามาในห้องรับแขก
ฟรีล็อกซ์
มานั่งสิ //ชี้โซฟาที่ว่างอยู่
เวคเตอร์
//เดินไปนั่งที่โซฟาตัวนั้น
เมล
เด็กคนนั้น ใครเหรอคะ //ถามฟรีล็อกซ์
ฟรีล็อกซ์
ฉันเจอระหว่างทางกลับบ้านน่ะ
ฟรีล็อกซ์
แนะนำตัวสิ เจ้าลูกชาย
ฟรีล็อกซ์
อืม อายุน้อยกว่าเวคเตอร์1ปีสินะ
ฟรีล็อกซ์
ฉันฟาเรียส ฟรีล็อกซ์ ต่อไปนี้เรียกฉันว่า"พ่อ"ก็แล้วกัน
ฟรีล็อกซ์
แนะนำตัวสิ //บอกเมล
เมล
ฉันฟาเรียส เมล //มองอลันด้วยสายตารังเกียจ
ฟรีล็อกซ์
ต่อไปนี้ก็เรียกเมลว่า"แม่"นะ
ฟรีล็อกซ์
ส่วนนั่นน่ะ ลูกชายฉันเอง //ชี้เวคเตอร์
ฟรีล็อกซ์
ชื่อฟาเรียส เวคเตอร์
อลัน
ผมเรียกเขาว่าพี่ชายได้ใช่มั้ยครับ
ฟรีล็อกซ์
แล้วก็ต่อไปนี้ นายชื่อฟาเรียส อลันนะ
เมล
คุณจะรับเด็กคนนี้เป็นลูกบุญธรรมจริงๆ เหรอคะ
ฟรีล็อกซ์
อืม หรือเธอมีปัญหา?
เมล
ม...ไม่มีค่ะ //เสียงสั่น
ฟรีล็อกซ์
อลัน ฉันขอถามอะไรหน่อยสิ
ฟรีล็อกซ์
วันนี้นายฆ่าคนได้กี่คนงั้นเหรอ?
อลัน
ส...สามคนครับ //ก้มหน้า
ฟรีล็อกซ์
สามคนนั้นเป็นญาติของนายหรือเปล่า หรือแค่คนที่ไม่รู้จัก
อลัน
พวกเขาคือ...ครอบครัวของผมครับ //เสียงแผ่ว
อลัน
พ่อ แม่และ...พี่สาว //พูดเสียงเบา
ฟรีล็อกซ์
นายฆ่าครอบครัวของตัวเองงั้นเหรอ
ฟรีล็อกซ์
น่าประทับใจจริงๆ //แสยะยิ้ม
ฟรีล็อกซ์
ขอเหตุผลที่ฆ่าทั้งสามคนนั้นหน่อยได้มั้ย
อลัน
ถึงจะไม่ค่อยอยากเล่าสักเท่าไหร่ก็เถอะ แต่...จะบอกเหตุผลให้ฟังก็ได้ครับ
อลัน
คือ...พ่อและแม่ของผมมีฐานะยากจนครับ จึงตั้งใจว่าจะมีลูกแค่คนเดียว ก็คือพี่สาวของผม แต่ผมก็เกิดมาเพราะความไม่ตั้งใจของพ่อกับแม่ ทำให้ถูกมองว่าเป็นภาระน่ะครับ...
อลัน
ทำให้ทั้งพ่อ แม่และพี่สาวเกลียดผม ทุกวันก็เอาแต่ด่าว่าผมและใช้งานผมสารพัด ผมไม่เคยได้รับความรักจากใครเลย...แม้กระทั่งครอบครัว
ฟรีล็อกซ์
ฉันพอจะเข้าใจเหตุผลที่นายทำอย่างนั้นแล้วล่ะ
ฟรีล็อกซ์
ดังนั้นลืมเรื่องในอดีตไปซะ ต่อไปนี้นายคือลูกชายของฉัน ฟาเรียส อลัน
อลัน
ครับ ผมขอบคุณนะครับ ที่คุณรับผมเป็นลูกบุญธรรม //ยิ้ม
3
ฟรีล็อกซ์
นี่ก็ดึกมากแล้ว แยกย้ายกันไปนอนเถอะ
อลัน
เอ่อ...แล้วห้องนอนของผมล่ะครับ
ฟรีล็อกซ์
อ่า...คืนนี้แกนอนกับเวคเตอร์ไปก่อนได้หรือเปล่า
ฟรีล็อกซ์
ไว้พรุ่งนี้จะให้แม่บ้านไปจัดเตรียมห้องนอนส่วนตัวของแกให้
จากนั้นทุกคนก็แยกย้ายกันเข้าห้องนอนของตัวเอง
อลัน
[พี่เวคเตอร์ดูเหมือนจะเกลียดเราเลย]
อลัน
[คืนนี้เขาจะให้เรานอนห้องเดียวกับเขาจริงๆ เหรอ]
ถึงผมจะยังแอบกลัวๆ พี่เวคเตอร์อยู่ก็เถอะ แต่ก็นะ ผมไม่มีทางเลือกอื่นแล้วนี่
ที่สำคัญ...ตอนนี้ผมก็มาหยุดยืนอยู่ที่หน้าห้องพี่เวคเตอร์แล้ว
อลัน
เอ่อ ผมขอนอนด้วย...ได้หรือเปล่าครับ
อลัน
[ดูเป็นมิตรกว่าที่คิดเยอะเลยแฮะ]
เวคเตอร์
แกนอนบนโซฟาไปก็แล้วกัน //กระโดดขึ้นเตียง
อลัน
ครับ //เดินไปนอนบนโซฟา
อลัน
เอ่อ...พี่ครับ //เรียกเวคเตอร์
เวคเตอร์
ว่าไง? //หันมาถาม
อลัน
พี่...ไม่ได้เกลียดผมหรอกเหรอครับ
เวคเตอร์
คิกคิก นี่แกคิดว่าฉันจะเป็นเหมือนในนิยายหรือไง? //ขำเบาๆ
เวคเตอร์
ฉันไม่ใช่พี่ชายใจร้าย ที่คิดจะแกล้งน้องชายบุญธรรมเหมือนในนิยายหรือละครหรอกนะ
อลัน
ผมคิดว่าพี่จะเกลียดผมซะอีก //ยิ้ม
เวคเตอร์
ฉันเกลียดแกแน่ ถ้าแกเป็นเด็กผู้หญิงอ่ะนะ
อลัน
พี่ไม่ชอบเด็กผู้หญิงเหรอครับ?
เวคเตอร์
อืม เด็กผู้หญิงทั้งงี่เง่าและน่ารำคาญ ฉันเกลียดสุดๆ เลยล่ะ
อลัน
อย่างนี้นี่เอง ผมเองก็เกลียดเด็กผู้หญิงเหมือนกัน แล้วก็...พี่สาวผมด้วย
เวคเตอร์
รู้สึกดีใช่มั้ยล่ะ ที่ได้ฆ่าคนที่ตัวเองเกลียดน่ะ
อลัน
ครับ รู้สึกดีมากๆ เลยล่ะ
อลัน
ผมดีใจที่ทั้งพ่อแม่และพี่สาวตายด้วยมือของผมน่ะ
เวคเตอร์
ถ้างั้นแกสนใจมาเป็นนักฆ่ามั้ย
อลัน
ส...สนใจครับ //ตาลุกวาว
เวคเตอร์
ถ้างั้น พรุ่งนี้ฉันจะบอกพ่อให้นะ
เวคเตอร์
ว่าแต่แกรู้หรือเปล่าว่าตระกูลเราน่ะ ทำงานอะไร
เวคเตอร์
ตระกูลเราเป็นตระกูลนักฆ่าน่ะ
เวคเตอร์
ถ้าแกอยากร่วมทำงานด้วย พรุ่งนี้ฉันจะบอกพ่อให้นะ
อลัน
ครับ พี่เวคเตอร์ //ยิ้ม
เวคเตอร์
อืมๆ รีบนอนเถอะ ดึกมากแล้ว
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
