Lenore ห่อเหี่ยวและผลิบาน
อารัมภบท ประตูบานที่ 1
สภาพอากาศรุนแรง ฟ้ามืดครึ้ม ความมืดปกคลุมไปทั่วทั้งเมือง
เม็ดฝนโปรยกระหน่ำกระทบบนกระจกของร้านขายของเก่าแห่งหนึ่ง เกิดขึ้นเป็นเสียงกระทบน่ารำคาญแต่ผ่อนคลาย
ในร้านแห่งนี้ไม่มีอะไรที่คนปกติจะสนใจทั้ง นาฬิกาตลับที่ไม่มีใครใช้ เครื่องไฟฟ้าที่แม้จะเอาช่างที่เก่งกาจมาซ่อมแซมก็มิดีไปกว่าซื้อใหม่ ตุ๊กตาที่ดูหลอนดั่งหลุดมาจากหนังสยองขวัญยุค 80s
??
ครั้นยามที่มนุษย์ได้เริ่มเรียนรู้และพัฒนา
??
ครั้นยามที่มนุษย์ได้ลืมตาและจดจำ
??
ในตอนนั้นแสงอาทิตย์ได้สาดส่องไม่จางหาย จนราตรีลับจับมันกลายเป็นดวงจันทร์ ตราบนิรันดร์คอยอรุณ
Mrs. Hulan
ดูเธอเองสนใจหนังสือเก่าๆ พวกนั้นนะ สาวน้อย
Mrs. Hulan
ถ้ายังไง อยากได้เล่มไหนก็บอกฉันได้นะจ๊ะ
หญิงสาวผู้อ่านออกเสียงถ้อยคำในหนังสือ กำลังยืนอยู่และเอามือของเธอปิดหนังสือลงทันใดเมื่อหญิงชรากล่าวถามมายังเธอ
??
-หญิงสาวคนนี้ มีร่างกายที่ดูสมบูรณ์และสัดส่วนที่ดี อายุอานามดูแลไม่เกิน 18 มีบุคลิกภาพที่สุภาพเมื่อต้องวางตัว หญิงสาวที่ถือหนังสือเล่มเก่าค่อยๆ มองมาที่หญิงชรา
ตัวเธอคนนี้มีชื่อว่า
Lenore
-
Lenore
-สอดหนังสือกลับเข้าชั้นวางอย่างใจเย็น-
หญิงชราหันกลับมาพูดกับเลนอร์ก่อนจะหันกลับไปงมหาบางสิ่งจากกองของเก่าในร้านของเธอ
Lenore
-นั่งรอและมองร้านรอบๆ -
Mrs. Hulan
-เดินไปหาหญิงสาวและยื่นกล่องเก็บของขนาดกลางของใครสักคนให้เธอ-
Lenore
-รับเอาไว้พร้อมก้มหัวให้เล็กน้อย-
Mrs. Hulan
นี่เป็นกล่องที่เก็บของทุกอย่างของเขาเอาไว้น่ะจ๊ะ
ฟ้าร้องและฝนก็ชะโลมหนักขึ้นกว่าเดิม
Mrs. Hulan
ตั้งแต่...เขาจากไป กล่องนี้ก็เป็นเพียงของดูต่างหน้าเพียงอย่างเดียวของเขา
Lenore
-มองไปที่กล่องอย่างฉงนสนเท่ห์-
Mrs. Hulan
วงการนี้ เขาเล่นกันแรงขนาดนั้นเลยหรอ
Mrs. Hulan
แม่หนูเองก็อยู่ในวงการนี้ใช่ไหมล่ะ
Mrs. Hulan
ไม่งั้น...คงไม่..-เสียงของเธอเริ่มสั่น เธอมีอาการเศร้า มองได้จากดวงตาและมุมปาก-
Mrs. Hulan
คงไม่มา..ขอของของคนตายแบบนี้
Mrs. Hulan
แม้แต่ร่างไร้วิญญาณของลูกแท้ๆ ตัวฉันเองก็ยังไม่เคยเห็น
Mrs. Hulan
มันโหดร้ายปานนั้นเลยหรอ
Mrs. Hulan
โอ้พระเจ้าองค์ใดเป็นคนประทานบาปอันทรมานลงสู่วิญญาณมวลมนุษย์กันนะ -เอามือก่ายจับหัวด้วยความเศร้าโศรก-
Lenore
-ค้นกล่องจนพบใบกระดาษแผ่นเล็กๆ ที่ต้องการ-
หญิงชราเศร้าเสียใจและยืนอยู่ต่อหน้าหญิงสาวที่ถือกระดาษใบเล็กที่หยิบออกจากกล่อง บรรยากาศทั้งอึมครึมและอึดอัด
เสียงฝนยังคงกระหน่ำไม่แผ่วเบา
ควบไปกับเสียงสะอื้นที่แสนเศร้าน่าปวดใจของหญิงชรา
หญิงชราที่สูญเสียลูกชายแท้ๆ ของตัวเองไป
ไม่เคยพบเขาอีกเลยหลังส่งเขาออกจากบ้านในเช้าวันนั้น
ในเช้าที่เธอทำอาหารจานโปรด ไข่ Omelette ของโปรด Stefano ลูกชายเพียงคนเดียวของเธอ
ก่อนจะมารู้ที่หลังว่าเขาจะไม่ได้กลับมาทานมื้อเย็นอีกเลย
บ้านก็เหลือแค่เธอคนเดียว ร้านขายของเก่าประทังชีวิตที่ทำร่วมกับลูกชาย ตอนนี้เป็นเพียงสถานที่รอความตายของหญิงชราที่ทุกข์ใจไร้ที่พึ่ง
Lenore
-จับมือเธออย่างอบอุ่น-
Lenore
ความยุติธรรมสำหรับลูกชายคุณไม่มีหรอกนะคะ
Lenore
แต่ว่า....ไม่มีอะไรที่เกิดขึ้นและไร้ซึ่งผลลัพธ์ที่ตามมาหรอกนะคะ
Lenore
เพียงความคิดเล็กๆ เกิดขึ้นก็เปลี่ยนอะไรหลายๆ อย่างได้
Lenore
แต่เราเปลี่ยนสิ่งที่เกิดขึ้นแบบนี้ไม่ได้หรอกค่ะ
Lenore
และเช่นเดียวกับสิ่งที่ควรเกิดขึ้นค่ะ
Mrs. Hulan
พูดอะไรของเธอน่ะ..
Lenore
คนที่ควรตายก็จะต้องตายยังไงล่ะคะ
Lenore
และการจากไปที่ดูเหมือนจะไร้ค่า ก็ใช่ว่าจะไม่ส่งผลที่ยิ่งใหญ่เสมอไปหรอกนะคะ
Lenore
-ปล่อยมือและยิ้มให้กำลังใจ-
Lenore
-หยิบใบกระดาษเล็กๆ ขึ้นมาดู-
ในกระดาษเป็นปริศนาที่แจ้งเลขระบุวันเวลาและพิกัดสถานที่
Lenore
-คิดและวิเคราะห์ปริศนา-
Lenore
-เข้าใจเพียงเวลาแต่ไม่แน่นอนพิกัดนัก-
Mrs. Hulan
ต้องการแค่นี้จริงๆ หรอ
Mrs. Hulan
ไม่ใช่ว่ามาฮุบสมบัติหรือข้อมูลของเขาหรอ
Lenore
มันเล่นกันแรงน่ะค่ะ
Lenore
การตายของเขาจะต้องมีคนรับผิดชอบแน่นอน
ทั้งสองสวมกอดกัน หญิงชรารู้สึกดีขึ้น ก่อนที่หญิงสาวจะค่อยๆ เดินจากไป...แต่ก็เธอจะเดินออกจากร้านที่ตัวเองไม่น่าจะได้กลับมาที่นี่อีกเป็นครั้งที่สองนั้น เธอหันกลับมาหาหญิงชรา
Lenore
เขา......เป็นคนที่กล้าหาญดีนะคะ
Mrs. Hulan
ม..หมายความว่ายังไงน่ะ..-ถามกลับไป-
Lenore
-ไม่ตอบและเดินหน้าออกจากร้านขายของเก่าตลอดกาล-
ยามนภาลาลับ ดวงใจปิดสนิท มองเงยไปไร้ฉันมิตร เหลือเพียงจิตที่เคยจำ
หญิงชรานั่งลงบนเก้าอี้ไม้ จิตใจยังสลายไร้ปลอบจิต อายุปูนนี้ไร้ญาติมิตร เหมือนดั่งพิษกัดกร่อนรอมรณา
เสียงฝนโปรยลงโชยสู่กระจก รอเพียงเสียงเคาะจากศพ ไร้หน้าหนา ดวงตาลอยล่อง ท่องพรรณนา ถึงสิ่งที่มิอาจได้มาครอง
เนตรตาร่ำไห้ มือกำแค้น แต่คงแม้นได้เพียงร้องออกมา กลับไปนอนแล้วตื่นขึ้นอีกครา หวังเพียงว่า ตื่นมาได้เจอกัน
ตรอกที่แสนจะแคบกับกลิ่นที่ไม่น่าทนไหว
ในตรอกเส้นถนนคนเดียวนี้เปลี่ยวเสียเหลือเกิน มันมีแต่พวกที่วันๆ เอาแต่ดื่มเหล้าเมาแอลกอฮอล์ รอเพียงคงโชคร้ายให้ได้ฉุด
แต่เลนอร์ไม่ได้กลัว เธอเดินก้มหน้าและมองพื้น หูตั้งใจฟังเสียทุกอย่าง
เสียงที่เพียงจินตนาการก็รู้สึกแย่ตาม
ตรงนี้มีบ้านหลังเก่าที่มีรถส่งของขนาดใหญ่จอดอยู่
ที่ซึ่งคนสติดีไม่มีใครอยากอยู่
Lenore
-ยื่นใบกระดาษสอดเข้าไปในใต้ประตู-
ชายชราท่าทางใจดีกำลังถือปืน shotgun เหมาะมือจ่อไปที่หน้าประตู
บ้านนี้ตกแต่งเรียบง่ายและสกปรก แต่ที่นี่มีโต๊ะทำงานที่ดูสะอาด บนโต๊ะมีกระดาษมากมาย
บ้านเป็นบ้านหนึ่งชั้น ที่เปิดประตูมาก็เห็นทุกอย่างในบ้านแล้ว มีโต๊ะทำงานเด่นที่สุด มีที่นอนวางอยู่ข้างๆ เป็นฟูกแข็งๆ และเตาไฟขนาดใหญ่หลังโต๊ะทำงาน
นอกนั้นก็คือขยะและพัสดุส่งของมากมาย
Peter Jal เป็นชายชราหูพิการขาดหนึ่งข้าง มีอุปนิสัยไม่ชอบคนแปลกหน้า แต่เลนอร์และเขานั้นกลับสนิทกันด้วยนิสัยบางอย่าง
อย่างไรก็ตาม Peter Jal เป็นคนที่รู้ทุกซอกทุกมุมในเมืองแห่งนี้ เขาสามารถรู้ว่าใครอาศัยที่ไหน ทำงานอะไร เขากล้าพูดได้เลยว่าเคยส่งของในทุกสถานที่ในเมืองนี้หมดแล้ว
Peter Jal
-หยิบกระดาษมาพิจารณา-
Peter Jal
นี่เป็นใบนัดสำหรับสอบเข้ากลุ่มมาเฟียสักกลุ่มล่ะนะ
Peter Jal
วันอาทิตย์ ตอนเที่ยง ที่ตรอกเอวาเดอร์ ข้างพิพิธภัณฑ์ Sitolin
Peter Jal
แถวนั้นก็มีกลุ่มขี่มอเตอร์ไซค์เยอะมากมายเลยล่ะ
Peter Jal
แต่...คงมีพวกตัวใหญ่กว่าคุมหัวกะลาพวกเด็กนั่นแหละ
Peter Jal
เธอรู้ใช่ไหมฉันชอบกินไก่
Peter Jal
รู้ใช่หรือเปล่าน่ะฮะ
Peter Jal
แต่ฉันไม่เห็นได้กลิ่นเลย...
Peter Jal
เพราะงั้นการที่เธอ..
Peter Jal
-โยนกระดาษเข้าเตาไฟ-
Peter Jal
ไม่ซื้อแม้แต่ไก่ย่างถูกๆ มานี่มันหมายความว่ายังไง!!!
ชายชราเอา Shotgun ยิงไปที่หญิงสาว
Lenore
-กระโดดหลบออกข้างๆ-
Peter Jal
กำแพงเป็นรอยเลยให้ตายสิ...
Peter Jal
ครั้งหน้า อย่าให้มีนะ
Peter Jal
ไปเอามาจากบ้านเหยื่อตัวเองล่ะสิท่า
Peter Jal
ฆ่าเขาแล้วยังมีหน้าไปบ้านเขาเอาของเขาอีกนะหล่อน
Peter Jal
งานเธอคือกำจัดองค์กรคู่แข่งดอนหรอ
Peter Jal
หรืองานคือองค์กรนี้?
Lenore
เราจะฆ่าผู้บริหารองค์กรนี้น่ะค่ะ
Peter Jal
แต่อย่าลืมแค่ว่า
Peter Jal
ตัวฉันไม่มีเกี่ยวอะไร
Peter Jal
ถ้าเธอตายก็อย่าริปากโป้งพูดอะไรที่สาวถึงคนอื่นล่ะ
Lenore
เราไม่แพ้อยู่แล้วนะคะ
Peter Jal
เป็นคำพูดที่ควรแพ้ที่สุดแล้วเนี่ย
Peter Jal
ฉันมีถั่วกระป๋องเก่าๆ ที่ไม่อยากกินอยู่
Peter Jal
-หยิบถั่วกระป๋องเก่าๆ มาให้-
Peter Jal
พรุ่งนี้ก็วันอาทิตย์แล้ว กลุ่มนี้น่าจะรับคนทุกๆ วันอาทิตย์ตอนเที่ยงที่นั่นตลอดล่ะนะ
Peter Jal
อย่ากินน้อยออกแรงเยอะ
Peter Jal
-นั่งลงบนโต๊ะทำงาน-
Peter Jal
พัสดุ...พัสดุ.....
Peter Jal
พัสดุ..พัสดุ....
Lenore
-เดินออกจากบ้านชั้นเดียวที่แสนสกปรก-
-เธอกำลังเดินออกจากตรอกที่แสนน่าขยะแขยงนี้อย่างช้าๆ -
เช่นเดิม....หูของเธอยังคงตั้งใจฟัง
และครั้งนี้มันมีเสียงฝีเท้าของคนสองคนที่ค่อยๆ เต๊าะตามเธออยู่
ให้ตรอกนี้มืดสนิทกว่าก่อนที่เธอเคยมา
เสียงฝีเท้าที่ยังตามด้วยตัณหา
ชายสองคน ร่างอ้วนท้วน(Stalker- II) และชายผอมแห้ง (Stalker-I)
ชายร่างอ้วนมีลักษณะลามก เขาสวมเสื้อเอี๊ยมยีนส์ กางเกงขายาว
ส่วนชายผอมแห้งนั้นสวมชุดขาดๆ ถือมีดสั้น
ทั้งคู่มีออร่าตัวประกอบที่ส่อแววมาแต่ไกล
Stalker-II
สาวหุ่นเซี๊ยะมาเดินคนเดียวเปลี่ยวเงี้ยยย
Stalker - I
แต่น้องสาวเนี่ย
Stalker - I
ยังดันหลงมาทางตันซะได้
Stalker-II
ไม่ต้องห่วงหรอกนะ
Stalker-II
ท่าพี่เด็ดนะ!!!
Stalker - I
อย่าขัดขืนเลยนะ สาวน้อยเอ๋ย
Stalker - I
-ตบเพื่อนตัวเอง-
Stalker - I
ข้าเห็นก่อนเลยบอกเอ็งไง
Stalker - I
ไม่น่าบอกมันเลย...
Stalker - I
-หันกลับไปทำหน้าตาแสยะชั่ว-
Stalker - I
-ค่อยๆ เดินเข้าหา-
Stalker - I
เห็นเอามือล้วงกระเป๋าตั้งนานแล้ว
Stalker - I
พี่ขอดูมือได้ไหม..
ชายผอมแห้งเดินมาใกล้หญิงสาวระยะใกล้ประชิด
คอของชายผอมแห้งถูกปาดด้วยความไวไม่ทันตั้งตัว
คอของเขาถูกปาดเข้าทะลุเร็วเลือดกระจาย ก่อนที่จะถูกมีดปาดเสยจากคางกรีดเสยตั้งฉากขึ้นหน้าผากโดยไว
Stalker - I
กั..กก..ก.ก๊ก.
เสียงเลือดและลมของคนที่กำลังจะตายสนิทแต่เลือดกกเสียงเหล่านั้น เป็นเสียงส่อความทรมานจากความตายนิรันดร์ที่กำลังมาถึง
ความเจ็บปวดส่งต่อมายังหญิงสาว
Lenore
ที่นี่เปลี่ยวดีนะคะ
Stalker - I
-ร่างล้มลงพื้นอย่างสยอง-
Stalker - I
-มีดในมือกระเด็นไปที่เท้าของหญิงสาว-
Stalker-II
จ..ใจ..ใจเย็นๆ ก่อนนะ
Stalker-II
ค่อยๆ...ค่อยๆ คุยกัน
Stalker-II
ลืมๆ ไอเวรนี่กันนะ
Stalker-II
แฮกๆ..ๆ..ๆ.ๆ..ๆ..
แม้คอจะหนาเพียงไหนแต่ความคมที่ลับมีดไว้ก็เฉาะกระชากด้วยแรงที่มากเกินคน มันปาดฉีกขาดซึ่งเนื้อเยื่อที่สำคัญ
คอของชายอ้วนท้วนนั้นขาดสะบั้น หัวศรีษะหลุดลงดั่งผลไม้กลมๆ หล่นจากแผง
ก่อนที่ร่างใหญ่โตของเขาจะทับลงบนเพื่อนแสนสนิท
สองคนอยู่ด้วยกันในบ้านเล็กๆ
ศพของพวกเขาถูกห่อไว้ด้วยถุงเก็บศพส่งให้เจ้าหน้าที่โดยผู้พบเห็นเพียงคนเดียว
เจ้าหน้าที่ไม่ค่อยสนใจคนที่นั่นมากนัก
ไม่ได้มีค่าพอจะรับไว้ด้วยซ้ำ
ถ้าทิ้งไว้ที่นั่นได้ก็อาจดีกว่า
ทิ้งไว้ให้นกกา หนูมรณะ หนอนไช
แต่คงเป็นกลิ่นที่เหม็นมาก
คิดซะว่ากำจัดกลิ่นไม่พึงประสงค์ก็พอ
ที่คาเฟ่แห่งหนึ่งหลังฝนตก
คาเฟ่ที่ตกแต่งสไตล์ป่าชื้น มีน้ำตกปลอมๆ และโทนสีมืดๆ กับต้นไม้ที่ทำให้เย็นฉ่ำ
สาวน้อยคนหนึ่งหลังจากที่บอกตำแหน่งศพให้คนที่ไว้ใจจัดการให้ดี
เธอก็กำลังเอามือจับไปที่คอของตัวเองราวกับพึ่งได้รับบาดเจ็บ
เธอเอามือจับที่คอ สายตามองเครื่องดื่มนมหนองโพไฮ-คิดส์ สไตล์เด็ก
Lenore
อย่างน้อยก็ตายเร็วที่สุดนะคะ...
Lenore
-เจ็บปวดที่คออย่างมาก-
Lenore
-ดื่มนมหนองโพไฮ-คิดส์-
Lenore
-พลางมองไปที่ฟ้าหลังฝนตก-
ดูเหมือนฝนกำลังจะตกลงมาอีกครั้งแล้วสิ
อารัมภบท ประตูบานที่ 2
เสียงกระทบของร่างชายคนหนึ่งที่ถูกโยนลงบนพื้นแข็งๆ อย่างจัง
ในพื้นที่ที่มืดสนิท มีเพียงไฟสลัวโคลงเคลงจากหลอดไฟเก่าๆ
ห้องนี้ไม่ใหญ่มากนัก มันถูกสร้างมาเพื่อทารุณผู้คน บีบคั้นพวกเขาให้ทำบางสิ่ง เฉกเช่นชายคนนี้ที่กำลังโดนชายสองคนลากมาและโยนเขาลงสู่พื้นอย่างรุนแรง
ชายวัย 40 สวมชุดพนักงานเงินเดือนที่ขาดวิ่น กำลังตัวสั่นและเกรงกลัวต่อรองเท้าที่กำลังอยู่ด้านหน้าของเขา
เขาเงยหน้าขึ้นช้าๆ สีหน้าหวาดกลัวมากขึ้นเรื่อยๆ
ด้านหลังของเขาเป็นชายสองคนใส่สูทสวมเเว่นดำ สุขุมแต่แฝงด้วยเงาปีศาจด้านในจิตใจ ราวหน้านิ่งสนิทแต่ภายในยิ้มแสยะสยองน่ากลัว
พนักงานเงินเดือนผู้น่าสงสาร
ว..ไว้ชีวิตผม..ด้วยเถอะนะครับ
พนักงานเงินเดือนผู้น่าสงสาร
-สั่นกลัว-
ด้านหน้าของเขาเป็นสาวอายุแลไม่เกิน 18 จองหองและมีรังสีน่ากลัวแผ่ซ่านออกมาจนตัวเขาเครียดสมองแทบระเบิด หญิงสาวคนนี้...
เธอผู้นั่งไขว่ห้างและก้มมองชายที่น่าอดสูอยู่นี้
เธอมีชื่อว่า....
Lenore
Lenore
-แสยะยิ้มมองก้มลงมา-
Lenore
สายัณห์สวัสดิ์นะคะ คงไม่สบายดีเท่าไหร่สินะคะ
พนักงานเงินเดือนผู้น่าสงสาร
....-สั่นกลัวอย่างผวา-
Lenore
คนที่ขี้ขลาดและกระจอกไร้ค่าแบบคุณ
Lenore
หาเงินจากการกระตุกหนวดเสือแบบนี้
Lenore
พอโดนเสือขย้ำเข้าทีก็หางจุกตูดหน้าซีด ขี้หดตดหาย ไส้แตกแล้วสินะคะ
หญิงสาวเอาปลายเท้าเตะเข้าหน้าของชายหนุ่มอย่างแรง จนทำให้เขาล้มซ้ำอีกรอบอย่างทรมาน
พนักงานเงินเดือนผู้น่าสงสาร
-ทำท่าทางขอร้องอ้อนวอน-
พนักงานเงินเดือนผู้น่าสงสาร
ผมจะไม่ทำ..ผมจะไม่ทำอีกแล้วครับ
Lenore
น่าสมเพช ไร้ยางอาย อ่อนแอและกากเดน
Lenore
ควรใช้คำไหนอีกไหมคะ
ชายสองคนพยุงเขาขึ้นมาให้สายตาของชายต้องไปที่สาวที่อยู่เบื้องหน้า
พนักงานเงินเดือนผู้น่าสงสาร
ห๊า!?...ฮือ..ฮึก..-เสียงกลัวสุดขีดจากลำคอ-
Lenore
ชีวิตไม่มีค่าแล้วอย่าคิดจะมายุ่งกับเสือใหญ่นะคะ
Lenore
ครอบครัวคุณเองก็ไม่มี ชีวิตก็อยู่ตัวคนเดียว ดังนั้นจากประวัติข้อมูลแล้วชีวิตคุณไม่ได้มีค่าอะไรเหลือแล้วล่ะค่ะ
พนักงานเงินเดือนผู้น่าสงสาร
......
พนักงานเงินเดือนผู้น่าสงสาร
....
พนักงานเงินเดือนผู้น่าสงสาร
(นี่เรา..กำลังจะ...ตาย?)
พนักงานเงินเดือนผู้น่าสงสาร
(ความฝัน..ที่จะสร้างครอบครัว...)
พนักงานเงินเดือนผู้น่าสงสาร
(ความฝันที่จะเริ่มชีวิตใหม่...)
พนักงานเงินเดือนผู้น่าสงสาร
...
พนักงานเงินเดือนผู้น่าสงสาร
อ๊าาา!!!!!!
พนักงานเงินเดือนผู้น่าสงสาร
อย่านะ!!!!
เธอจับปากของชายคนนั้นไว้ จากนั้นก็เอาหมัดของเธอต่อยไปที่ท้องของชายคนนั้นอย่างแรง
เธอยังคงจับปากของเขาเอาไว้..บีบมันมิให้เสียงของเขาริเข้ารูหูเธอ
พนักงานเงินเดือนผู้น่าสงสาร
?!?!!?!?!!?
หน้าเธอยิ้มเลือดเย็นก่อนจะต่อยแรงๆ ไปไม่ยั้งพร้อมอุดเสียงเศร้าทรมานของชายหนุ่มที่เอาข้อมูลขององค์กรเธอไปเปิดขายเอาราคา
พนักงานเงินเดือนผู้น่าสงสาร
!?!?
Lenore
-ต่อยซ้ำๆ ต่อไป เพิ่มจำนวนและความรุนแรงไปเรื่อยๆ -
พนักงานเงินเดือนผู้น่าสงสาร
(( อ๊อกๆ! อั๊ก! แอ็!!! ))
หลังจากที่เธอได้กระหน่ำต่อยไปที่ท้องของชายหนุ่มอย่างรุนแรง เธอก็จับท้องตัวเองราวกับได้รับความเจ็บปวดนั้นไปด้วย
ทำให้ปากชายคนนั้นเป็นอิสระพร้อมเปล่งเสียงแห่งความเจ็บปวดออกมาทันใด
พนักงานเงินเดือนผู้น่าสงสาร
อ๊อก!!!
พนักงานเงินเดือนผู้น่าสงสาร
อ๊าก!!!!!!!!
Lenore
-จับแถวๆ บริเวณหน้าท้องของตัวเอง-
Lenore
-มองหน้าชายคนนั้นอีกครั้ง-
Lenore
ขอให้ร่างของคุณเป็นอุทาหรณ์ที่ดีสำหรับพวกลองของสืบต่อไปนะคะ
Lenore
-ค่อยๆ เดินออกจากห้อง-
พนักงานเงินเดือนผู้น่าสงสาร
เดี๋ยว!
พนักงานเงินเดือนผู้น่าสงสาร
เดี๋ยวสิครับ!!
พนักงานเงินเดือนผู้น่าสงสาร
ปล่อยผมเถอะ
พนักงานเงินเดือนผู้น่าสงสาร
ปล่อยผมเถอะนะครับ
พนักงานเงินเดือนผู้น่าสงสาร
ปล่อยผ-
เขาโดนชายสองคนเอาผ้ารัดปากเขาไว้ไม่ให้ส่งเสียง
ชายคนนั้นดิ้นพยายามเอาชีวิตรอดอย่างเอาเป็นเอาตาย
เสียงตะโกนสู้ดังลั่นควบคู่กับแรงต้านสุดชีวิต
คลิปการทำร้ายถูกอัดเอาไว้
มีเพียงใบหน้าและร่างกายของเขาที่ถูกถ่ายเก็บไว้ในวิดีโอ
ถูกทำร้ายทารุณและเก็บเป็นเครื่องเตือนใจสำหรับผู้คนที่อาจกำลังคิดจะทำเฉกเช่นตัวเขา
ชายคนนั้นไม่เคยกลับไปที่ทำงานของเขาอีกเลย...
เสียงฝีเท้าเดินบนฟุตบาทยามฝนตก
ฝนตกเบาบางกว่าครั้งก่อนเสียอีก
ณ ย่านท่าเรือที่มีตึกร้างมากมาย กับเรือเก่าๆ ที่ทรุดโทรมใกล้ลงจมก้นบึ้งสมุทรและคนแก่ไร้สติตามทางเดิน
แต่ใดๆ ที่แห่งนี้ก็มีเงามืดที่กุมทุกอย่างไว้ในมือ
เงามืด..ที่ส่งทอดเป็นงานและระบบ
ทุกคนที่นี่ต่างอยู่ใต้พวกมัน
ผู้มีอำนาจควบคุมและครอบครองพื้นที่ต่างๆ ในเมืองนี้
โดยรวมแล้วที่เขาทำแบบนี้ไม่ใช่เพราะโลภหวังครองทุกอย่างเพียงคนเดียว
ถ้าไม่ใช่เขาที่รวบรวมทุกอย่างเอาไว้
คนของเขาทุกๆ คนคงระหกระเหินไม่ทราบชะตากรรม
เป้าหมายของเขาจึงมีเพียงแค่..เอกภาพ
Don'le
ไม่ใช่ว่าทุกคนจะมีที่ยืนเป็นของตัวเอง...
น้ำหวานสีแดงแสนอร่อยตราเด็กหมวกสีเขียวใบโตค่อยๆ ถูกรินลงบนแก้วไวน์สุดหรูในห้องที่แสนเงียบ
กระจกกลมบานใหญ่ฉายทิวทัศน์ทั่วทั้งเมืองจากที่สูงสักที่
Don'le
โลกที่ต่างคนต่างใช้อำนาจและแบ่งกันปกครอง
Don'le
เป็นโลกที่เเสนจะสับสนวุ่นวาย...
ทิวทัศน์วิวเมืองที่ประดับไปด้วยตึกที่ไม่สูงและรถที่ไม่เยอะจนรกตา
เป็นวิวทิวทัศน์ที่ดีสำหรับน้ำหวานแดงยามฝนตก
-ประตูบานใหญ่ทำจากไม้หายากจากป่าลึกแถบอินโดนีเซียเปิดออก-
หญิงสาวท่าทางมั่นใจเดินทางเข้ามา
เป็นห้องที่อยู่สูงบนยอดของตึกอพาร์ทเม้นท์เก่าๆ ที่มีกระจกให้ส่องมองเมืองที่ไม่ค่อยเจริญหูตานัก
แต่ดอนไม่คิดเช่นนั้น เขามองเห็นอนาคตที่ส่องสว่างมาแต่ไกล
ในห้องมีตู้หนังสือ โต๊ะทำงานและเก้าอี้รับแขก
บนโต๊ะมีแก้วไวน์สุดหรู 2 แก้วที่รินน้ำหวานแดงแสนอร่อยไว้
Don'le
ได้ยินมาว่าเธอทำงานนอกเวลาอยู่สินะ
Don'le
เล่าให้ผมฟังได้ไหม..
Lenore
-นั่งและหยิบแก้วน้ำที่วางเอาไว้-
Don'le
-หยิบแก้วน้ำขึ้นมาเช่นกัน-
Don'le
-ดื่มเบาๆ จิบอย่างใจเย็นและมองฝนที่โปรยลงมา-
Don'le
ชักใยเด็กวัยรุ่นที่ชอบมอเตอร์ไซค์ไปทั่วถนนในเมืองยามดึก
Don'le
เพราะงั้นพวกพ้องขององค์กรแบบนั้นจะอาศัยกลุ่มแก๊งเด็กๆ และเอาคนจากแก๊งนั้นดึงเข้าไปทำงานต่อเมื่อเห็นว่าสมควร
Don'le
ในกรณีเดียวกัน ก็มีน้อยคนที่มาจากคนธรรมดา แต่เธอคงได้ข้อมูลสำหรับเข้าถึงพวกนี้แล้วสินะ
Don'le
เอาจริงๆ ที่เรียกมาก็..
Don'le
อยากถามสารทุกข์สุขดิบและเรื่องที่มีคนเอาข้อมูลพวกเราไปเปิดเผยน่ะ
Lenore
เรียบร้อยแล้วล่ะค่ะ
Don'le
เธอเป็นความน่าเกรงขามที่ขยายได้อย่างน่าอัศจรรย์จริงๆ
Don'le
ถ้าเธอจัดการทุกอย่างเรียบร้อยแล้ว
Don'le
ก็ไม่มีอะไรต้องกวนแล้วล่ะ
Don'le
เรื่องแก๊งนั้น..ขอบใจนะ
Don'le
-มองไปยังเมืองที่เต็มไปด้วยฝน-
Lenore
-เดินออกไปอย่างสุภาพและนิ่งเงียบ-
เพราะเราแตกต่างจึงแยกกัน?
หรือเพราะพวกเราแยกกันเพื่อแตกต่าง?
ณ ที่จตุรัสใกล้พิพิธภัณฑ์
มีน้ำพุสวยวางตรงกลาง พ่นน้ำระยิบระยับแสงวาวตา
มีผู้คนมากมายมาที่นี่ ทั้งมาเที่ยว ทำงาน หรือแม้แต่ถ่ายหนัง เป็นโลเคชั่นที่สวยสะดุดตา
แต่ข้างๆ พิพิธภัณฑ์ หากเพียงใครสักคนเดินเข้าไป สงสัยจุดที่แปลกตาตรงนี้ ตรอกเเคบๆ ที่คนปกติเมื่อเห็นแล้วก็ไม่น่าจะไปยุ่งกับมัน
ว่ากันว่าเมื่อเข้าไปในตรอกแคบๆ ข้างพิพิธภัณฑ์ที่จตุรัสจะเป็นโรงงานเก่าๆ ที่ไม่มีใครใช้แล้ว
และถ้าเห็นใครก็ตามพยายามจะเข้าไป ก็ขออย่าได้ไปยุ่งเกี่ยวกับเขาหรือเธอคนนั้นเลย
ช่วงเวลาหลังฝนตกกลางจัตุรัสไม่ได้มีคนมากมายนักหรือให้พูดตามตรงก็แทบจะไม่มีเลย
หน้าปัดนาฬิกาบนยอดหลังคาของพิพิธภัณฑ์เเสดงเลขดิจิทัลตัวใหญ่ชัดเจน
เลนอร์แหงนมองไปก่อนจะกลับไปมองที่ตรอกมืดๆ น่าขนลุกด้านหน้าเธอ
Lenore
ก่อนหน้านี้มีคนเข้าไปในนั้น 4 คน...
ทางเเคบๆ อับชื้นเงียบสงบ กำแพงข้างๆ เป็นอิฐเก่าๆ มีเพียงร่องรอยการเดินผ่านของผู้คนไม่มากนัก กลิ่นอายของเส้นทางแสนสำคัญสำหรับพนักงานโรงงานที่ตื่นเช้ามาทำงานและผ่านเส้นทางนี้ยังโชยให้เตะจมูก
เบื้องหน้าเป็นลานกว้างที่มีแต่ขยะและทางตัน
มีชายหนุ่ม 4 คนที่ยืนอยู่แต่ไม่มองหน้ากัน
แต่ละคนดูไม่แตกต่างกันมากนัก บ้างก็แต่งตัวเหมือนอยู่บ้าน บ้างก็ดูเหมือนพ่อค้าขายของที่พึ่งเก็บร้าน
รวมๆ แล้วเหมือนคนไม่มีทางไปและถูกชวนมา
คน 5 คนกำลังรอคอยบางอย่าง
ผู้สมัคร I
มีผู้หญิงด้วยแฮะ...
ผู้สมัคร I
มาที่นี่เพื่อตอบรับใบสมัครของ I Senza Paura เหมือนกันใช่ไหม
ผู้สมัคร I
ผม John Galyelen เป็นพนักงานร้านสะดวกซื้อ ยินดีที่ได้รู้จักนะครับ
ผู้สมัคร II
ผม..Heris เป็น..นักธุรกิจออนไลน์...
ผู้สมัคร II
ผมทำการลงทุนเชิง..ความเสี่ยง...
ผู้สมัคร III
เล่นหุ้นอยู่บ้านล่ะสิ
ผู้สมัคร III
คงไม่เหลืออะไรแล้วสินะคุณน่ะ
ผู้สมัคร I
เห้! เอาน่า คุณเองก็ไม่ได้มาที่นี่เพราะหมดหนทางนี่
ผู้สมัคร I
องค์กรแบบนี้ ทาบทามมาทั้งทีคุณเองก็เห็นโอกาสที่ดีกว่าใช่ไหมล่ะ
ผู้สมัคร IV
นั่นสินะ ผมเองก็ไม่ยอมยืนเฉยๆ ในโลกที่มีผู้มีอิทธิพลซ่อนเร้นตลอดหรอก
ผู้สมัคร I
พวกเราทีมเดียวกันแล้วนะครับ
ผู้สมัคร IV
ฝากตัวด้วยนะ John
ผู้สมัคร I
เช่นกันนะคุณ.....
ผู้สมัคร I
ครับ คุณ Fiodor...
ผู้สมัคร III
ไม่คิดเลยว่าจะมีผู้หญิงตอบรับใบสมัครที่ทาบทามเข้ามาด้วย
ผู้สมัคร IV
ที่น่าแปลกคือคนที่ไปทาบทามเธอมาเข้าองค์กรต่างหากนะ
ทันทีทันใดหลังจากที่เลนอร์จำเวลาและค่อยๆ นับเข้าเที่ยงวันอย่างมีสมาธิ เธอแฝงตัวไว้ไม่เข้าไปในลานทางตันดังกล่าว
กลุ่มชายแต่งตัวสไตล์พังก์จำนวน 20 คน ท่าทางอันตรายกระโดดลงมาพร้อมกันลงมาจากรอบทิศทางเหนือกำแพง
นักเลงดักเตะ
เอาเลย! ก๊ากก่าๆๆๆๆๆ
นักเลงดักเตะ
-ไล่ทำร้ายคนทั้ง 5 คน-
Lenore
-มองพวกคนเหล่านั้น-
ผู้สมัคร II ถูกเตะเข้าที่กลางลำตัวและล้มลง
Lenore
-คว้ามีดจากกระเป๋า-
นักเลงดักเตะ
1 : เห้ย! ตรงนั้น!
นักเลงดักเตะ
3/4 : -พุ่งเข้าใส่เลนอร์-
Lenore
-ตั้งรับอย่างใจเย็น สายตาจับจ้องที่คู่ต่อสู้ที่พุ่งมา-
Lenore
เป็นวิธีรับน้องที่กากดีนะคะ
เหล่านักเลงผู้เลือดร้อนทั้งหลายพุ่งเข้ากายปะทะตัวเธอ
ขณะเดียวกันที่บางส่วนก็กำลังกระทืบชายอีก 4 คนไม่หยุดยั้ง
เลนอร์จับจ้องตาไปยังผู้ที่พุ่งเข้ามา มือของเธอนิ่งและรอคอยจังหวะ แม้เพียงเสี้ยววินาทีก็สำคัญมากแล้ว
อากาศที่กดดันและเสียงที่หวาดกลัวของชาย 5 คนไม่กระทบต่อเธอเลยในตอนนี้ เธอหายใจเข้าลึกๆ
เหล่าชายผู้เเสนเลือดร้อนและอันตรายวิ่งโผลเข้ามามือกำหมัดแน่นฮุคหมัดไปที่เธอ
Lenore
-ก้มลงปาดมีดเฉียงขึ้นเงย-
ทันใดที่เธอปาดมีดเฉียงขึ้นบาดแขนของชายที่พุ่งมาเป็นลือดกระเด็นพุ่งฉูดฉาดกระจาย ทันนั้นชายอีกคนที่พุ่งมาก็ต่อยไปที่ท้องของเธอและชักตัวออกตั้งท่าพร้อมสำหรับหมัดต่อไป
นักเลงดักเตะ
4 : ย๊ากกกกก!!! -พุ่งตัวเตรียมรัวหมัด-
นักเลงอีกจำนวนไม่ต่ำกว่า 3 คนกำลังเสริมกำลังมาตรงนี้..
นักเลงดักเตะ
1 : เห้ย! เอ็ง! -มองผู้สมัคร I-
ผู้สมัคร I
-กุมท้อง...เจ็บอยู่-
ผู้สมัคร IV
-ล้มและเจ็บเช่นกัน-
ผู้สมัคร IV
นี่อาจเป็น..บททดสอบ..การแสดง..เพื่อรับเรา 4 คนเข้าแก๊ง..
ผู้สมัคร I
-พยุง Fiodor ขึ้นมา-
ผู้สมัคร IV
ซัดยัยผู้หญิงนั่นได้ ...คือบททดสอบเรา 4 คน...หรือเปล่านะ
นักเลงดักเตะ
4 : -พุ่งเข้าใส่เธอ-
คมมีดปลาย ฉายกรีดเปิดหัวชายหนุ่ม
Lenore กระโดดขึ้นสูงหมุนตัว มือถือมีดแขนเก็บชิดใกล้ใบหน้า สายตานับจำนวนเหยื่อ
เธอหมุนตัวจากการส่งแรงและหมุนกลับอีกทีผ่านกำแพง..หมุนฟันทะลวงคนที่อยู่ด้านหน้า
นักเลงคนอื่นๆ วิ่งเข้าใส่เธอ
หลังจากที่เธอนั้นตั้งตัวได้แล้ว กลิ่นอายของเลือดสดๆ ที่ผสมกับพื้นชื้นหลังฝนตกของศพที่ถูกกรีดฟันตายคาที่
นักเลงดักเตะ
2 : -เสียชีวิต-
Lenore
มีดีแค่นี้หรอคะ ชีวิตที่เสียไปสิบๆ ปี
Lenore
เพื่อมาตายโง่ๆ แค่นี้หรอคะ
ผู้สมัคร I
อย่ามาดูถูกความยิ่งใหญ่ของแก๊งนะ!!!
ผู้สมัคร I
-ซัดหมัดต่อยเธอ-
นักเลงดักเตะ
5/6/7/8/9 : -บุกเข้าทีเดียวกัน-
Lenore
-เตะสกัดเอา ผู้สมัคร I ล้ม-
Lenore
-ปามีดเข้าคอเขาที่จุดตาย-
เธอป้องกันตัวด้วยท่าระยะประชิด
เธอโดนเตะที่ท้องของเธอเข้าอย่างแรง
ผนวกด้วยหมัดที่ใบหน้าใส่เธอ
เหล่าชายมากมายเข้ามาต่อย เตะ รุมทำร้ายเธอ
แต่เธอยังยืนนิ่ง มือตั้งการ์ด
นักเลงดักเตะ
9 : -หยิบมีดจากศพผู้สมัคร I-
นักเลงดักเตะ
8 : ไม่เคยมีเหตุการณ์แบบนี้มาก่อน!
นักเลงดักเตะ
8 : -มือประสานชูขึ้นจะทุบไปที่หัวเธอ-
Lenore
-สับลูกกระเดือกด้วยมือ-
เธอวิ่งพุ่งไปหา นักเลงดักเตะคนที่ 9
นักเลงดักเตะ
9 : -เตรียมเอามีดฟัน-
Lenore
-ม้วนตัวชกไปที่จุดสำคัญของชายหนุ่มอย่างแรงและชิงมีดมาโดยไว-
Lenore
ปากไม่ได้มีประโยชน์กับคุณเลยนะคะ
ผู้สมัคร IV
-ศอกใส่เธอจากด้านหลัง-
Lenore
-หันไปแทงและกลับมาป้องกันตัว-
Lenore
-เตะด้านหลังเล็งที่หัวของเขาแรงๆ ตอนเขาค่อยๆ ล้มลง-
และไม่นานผู้สมัครหมายเลข IV ก็เสียชีวิต
นักเลงดักเตะ
11 : รุมเข้าไปเลย!!!
ผู้สมัคร III
-จับมือ ผู้สมัคร II -
ผู้สมัคร III
ช่างหัวมันเถอะ รอดตายก่อน!
ผู้สมัคร III
-จูงวิ่งออกไป-
Lenore
เอาล่ะนะคะ พวกคุณที่เหลือ
Lenore
เข้ามาตายทีละคน...แล้วเราจะเลือกคนที่อยู่เองค่ะ
การต่อสู้ในตรอกที่แสนมืดมนดำเนินไป
มีทั้งเสียงขอร้องและบ้าคลั่ง
หินที่แตกออกจากการเอาหัวของมนุษย์กระแทกมันอย่างแรง
เสียงที่พยายามปีนป่ายขึ้นกำแพง
นักเลงจากแก๊งมอเตอร์ไซค์เสียชีวิต 17 คน รอด 3 คน
3 คนนั้นขัดขืนอะไรไม่ได้อีกแล้ว
มีดเฉาะ มีดกรีด ท้องเปิด คอขาด ปากฉีก หน้าโดนกรีด ขาโดนฟันเอ็น ดวงตาถูกมีดดึงออกจากเบ้า ปากอ้าและโดนมีดแทงเข้าคอจากช่องปาก คอบางคนหักจากการโดนหักคอ บางคนโดยผ่าจุดตายตามร่างกาย
นักเลงดักเตะ
19 : -มอง 20 ที่โดนจับคอยกขึ้นอยู่-
Lenore
ยินดีด้วยนะคะ ทั้งสามคน
Lenore
พาเราไปหาไอหัวโจกที่กำลังจะตายไม่เกิน 3 ชม.ต่อจากนี้ทีได้ไหมคะ
อารัมภบท ประตูบานที่ 3
มีเหตุสังหารกันข้างตรอกพิพิธภัณฑ์จตุรัส
มีผู้เสียชีวิตทั้งหมด 19 ราย สภาพร่างของพวกเขาโหดร้ายเหลือเกินบรรยาย..
ตำรวจ
ตอนเห็นครั้งแรกผมนี่แทบบ้าเลยล่ะ ให้ตายเถอะ
ณ ตรอกที่เต็มไปด้วยเลือดและร่องรอยการต่อสู้ที่รุนแรง ตำรวจและบุคลากรที่เกี่ยวข้องกำลังตรวจสอบสถานที่เกิดเหตุกันอยู่
แสงไฟ รั้วกั้น ทำให้ผู้คนที่เดินผ่านไปมาพอทราบเหตุการณ์ที่น่าจะเกิดขึ้น
ผนวกเข้ากับเรื่องราวของตรอกดังกล่าว ก็แทบไม่มีใครเลยที่จะไม่สามารถเดาเหตุการณ์คร่าวๆ ออก
"การทะเลาะวิวาทที่เราไม่ควรเข้าไปยุ่งเกี่ยว"
ตำรวจ
-หายใจเข้าลึกๆ จากนั้นก็พยายามกลับไปมองกองศพเหล่านั้น-
ที่เบื้องหน้าของตำรวจนั้นเป็นกองศพที่เรียงรายจากการถูกสังหารอย่างโหดเหี้ยม แต่ก็ยังมีใครสักคนหนึ่งที่ตรวจสอบศพเหล่านั้นอย่างฉงนสนเท่ห์
ตำรวจ
ก็คงไม่มีอะไรหรอกนะ ผมว่าเรากลับกันเถอะ คดีแบบนี้ก็พอรู้ๆ อยู่ว่าถึงทำอะไรไป สุดท้ายก็เดาผลลัพธ์ได้อยู่แล้ว
????
ถ้าทำแบบนั้นล่ะก็...-สายตาจับจ้องกำแพงเปื้อนเลือด-
Érin Tsolmon
ถ้าทำแบบนั้นล่ะก็นะ พวกเราได้กลายเป็นพวกโง่กันไปทันทีเลยล่ะครับ
เป็นโรงงานขนาดใหญ่หลังคากว้างสูง บรรจุผู้คนและสินค้าได้มากมาย ฉายแววรุ่งเรืองครั้งกาลนานก่อนถดถอยไปตามเวลา สถานที่ตั้งของมันถูกปิดเส้นทางที่จะมาถึงจากทางตรอกไว้ด้วยกำเเพงอิฐที่สร้างเสริมไม่ให้ผู้ใดสามารถเข้ามาที่นี่ได้อีก
แต่ทว่า..ยังมีอีกเส้นทางที่สามารถลัดเลาะเข้ามายังหน้าประตูบานใหญ่ของโรงงานเก่านี้ได้ แม้มีเพียงน้อยคนที่รับรู้เส้นทางนี้ก็ตาม และเพียงน้อยคนที่ว่าอยู่นี้.. ก็กำลังถูกขู่ทางจิตใจให้นำพาหญิงสาวคนหนึ่งไปยังสถานที่ดังกล่าว
หญิงสาวที่เดินตามและเอามีดขู่ชายสามคนที่รู้เส้นทางอยู่นี้ หญิงสาวที่กำลังเพลิดเพลินกับสถานการณ์ตรงหน้าอยู่นี้ เธอมีชื่อว่า
Lenore
เธอบังคับให้ชายสามคนนำทางเธอไปยังที่กบดานของหัวหน้าของพวกเขา หัวหน้าที่เป็นผู้รับผิดชอบการรับน้องแบบองค์กรนี้ หัวหน้าที่ทรงอิทธิพลแต่ก็เป็นน้ำใต้ศอกจากคนที่ตัวใหญ่กว่าอีกที
นักเลงดักเตะ
-เปิดประตูบานใหญ่ของโรงงานร้างเก่าๆ -
ฝุ่นและไอจากฝนที่ตกลงมาฟุ้งกระจายเข้าไปในโรงงาน
ในโรงงานแห่งนี้กว้างขวางทั้งความสูงและพื้นที่ใช้สอยภายใน แต่พื้นที่ในตอนนี้แทบไม่มีสิ่งของใดเหลือเลย เป็นราวกับลานกว้างๆ ตรงกลาง ที่มีคนมากมายรายล้อม
มีรถมอเตอร์ไซค์จอดมากมายเรียงรายภายใน และตรงกลางของโรงงาน มีชายคนนึงนั่งอยู่ เขาแผ่รัศมีโดดเด่นมาแต่ไกล
ENGZO
Well, well, well.... ดูซิ ดูสิ ~
ENGZO
I can't believe my eyes~~
ชายสามคนตัวสั่นเกรงกลัวพร้อมก้มหัวด้วยความยำเกรง คุกเข่าลงขอร้องอ้อนวอนชายที่อยู่ตรงกลางอย่างอาดูร
Lenore
-เดินเข้ามาพร้อมชายสามคนที่สภาพสะบักสะบอม สายตาของเธอมองไปจับจ้องสบตาที่ชายร่างใหญ่ตรงหน้า-
ENGZO
โฮ~ แหม~ น่าสนใจเสียจริงนะสาวน้อย เธอต้อนลูกน้องฉันซะน่วมเลย
ชายร่างใหญ่สบตาไปที่ลูกน้องของเขาอย่างกดดัน นัยน์ตาแฝงฤทธิ์อำมหิตเข้าทำลายจิตใจของคนสามคนจนแตกสลาย
นักเลงดักเตะ
19 : -ร้องไห้ออกมา-
ทันใดที่พวกเดียวกันร้องไห้ออกมาต่อหน้าเหล่ากลุ่มของตนเอง เหล่าสมาชิกมากมายมองมาที่ผู้ร้องอย่างน่าสังเวช สมาชิกทั้งหลายรอบๆ ที่มีจำนวนมากมายกำลังพินิจว่าสถานการณ์ตรงหน้าอยู่นี้ควรกระทำสิ่งใดเล่าที่เป็นอันสมควร
ENGZO
น่าสมเพชอะไรเยี่ยงนี้นะ...
เหล่าลูกน้องสมุนด้านข้างๆ รอบๆ เขานั้นหัวเราะตามหัวหน้าของเขาทันใด
นักเลงดักเตะ
19 : -หน้าซีดและกดดันเป็นอย่างมาก ตัวเขาสั่นเกร็งและรู้สึกอับอาย-
นักเลงดักเตะ
20 : -หน้าเจื่อนและมองเพื่อนร่วมชะตาด้วยแววตากรุณา-
นักเลงดักเตะ
18 : -ก้มหน้ารับชะตากรรมหวังให้ช่วงเวลานี้ผ่านไป-
มีดอันแสนคมกริบตวัดเตรียมฟันอย่างแม่นยำ
ชายผู้ที่กดดันมากพอแล้วบัดนี้พวกเขาได้พักและจบสิ้นซึ่งชีวิตโดยคมมีดที่กรีดปาดจุดตายในเวลาอันสั้น
ENGZO
เลวทรามต่ำช้าของแท้เลยนี่หว่า
ENGZO
-กางแขนแสดงท่าทางโอ้อวดเหนือชั้น-
Lenore
เราอยากทำลายองค์กรกากๆ นี่น่ะค่ะ
Lenore
ถ้าต้องฆ่าพวกโง่ที่อยู่ในนี้ให้หมดแล้วไว้ชีวิตคนนึง
Lenore
คนที่รู้ว่าเราต้องฆ่าใครที่ไหน
Lenore
น่าจะเป็น..คุณสินะคะ
ENGZO
เด็กๆ -พูดด้วยน้ำเสียงเบาแต่ทรงพลัง-
พวกลูกสมุนมากมายที่ยืนอยู่รอบๆ ทั่วโรงงานได้พุ่งเข้าใส่เธออย่างบ้าคลั่ง ในขณะที่ชายตัวใหญ่ที่เป็นที่หวาดกลัวและยำเกรงของพวกเขากำลังกางแขนเบ่งบารมีเปิดโหมโรง
ENGZO
เปิดงานศพของเธออย่างเป็นทางการ!!
Lenore
-ควงมีดไปมาและตั้งท่าเตรียมพร้อมต่อสู้อีกครั้ง-
ลูกสมุนของ ENGZO
-วิ่งกลูเข้าไปประมาณหลายสิบคน-
เธอพุ่งเข้าโจมตีอย่างบ้าคลั่ง!!
เหล่าสมุนผู้บ้าบิ่นก็พุ่งตรงไปหาเธอ!!!
ทั้งอาวุธ ทั้งปัญญา การแก้เกมและไหวพริบ!!!!!
การต่อสู้ที่คาดเดาไม่ได้และแฝงไปด้วยเล่ห์เหลี่ยม
เสียงจากมือปริศนาที่มาขัดคนอ่าน
-พยายามดันตัวเองออกมา- ฮึยย....ย้า!
มีบางอย่างโผล่ออกมาจากหน้าจอด้านซ้าย
Narrator
สวัสดีค่ะทุกคน ต่อจากนี้จะเป็นฉากที่รุนแรงและบ้าระห่ำมากเลยนะคะ
Narrator
ดิฉันลืมแนะนำตัวไปซะได้
Narrator
ดิฉันเป็นผู้บรรยายเรื่องราวหรือที่เรียกว่า Narrator ค่ะ
Narrator
และฉากต่อสู้ที่กำลังดำเนินการอยู่นี้...
Lenore
เข้ามาเลยสิคะ ไอพวกกากเดนขยะ!
ลูกสมุนของ ENGZO
1 : อ๊าา!!! มือฉัน! มือฉัน!!!!! มันฟันมือขาด!!! -เขาร้องเสียงดังลั่นสนั่นท่ามกลางฝูงเพื่อน-
ลูกสมุนของ ENGZO
2 : เฮ้ย! ไอเวรนี่แกโดนพวกข้ารุมกระทืบไส้แตกแน่!!!
Lenore
-ปาดคอทิ้งและวิ่งสู้ฟัดต่อ-
Narrator
มันทั้งดุเดือด เลือดพล่าน มีทั้งการจับคอและล็อคไว้บิดมันไปให้หัก เตะผ่าหมาก เจาะลูกตาจากด้านนอก หลอกล่อศัตรูให้เผลอสวนหมัดกันเอง มีทั้งกรีดอวัยวะ ตัดแขนฟันขา แทงคอ ปาดคอ เลือดฉูด เสียงกรีดร้อง ...โอ้! มีถึงขั้นใช้ของในนั้นเช่นส่วนเหล็กมีคมที่บางเฉียบทำให้หัวของคู่ต่อสู้ขาดกระเด็นก็มีนะคะ
Narrator
ในทางฝั่งของหัวหน้าเองก็กำลังมองอย่างเคร่งเครียดเลยล่ะค่ะ
Narrator
ตอนนี้ทางฝั่งของกลุ่มนักเลงก็มีคนเริ่มหวาดกลัวสาวคนนั้นมากขึ้นแล้วล่ะค่ะ เริ่มมีคนพยายามหนีบ้างแล้ว..
Narrator
ตอนนี้เธอจับแขนเขาหักและเอามือง้างปากเขาก่อนจะเอามีดแทงลงคอและแทงรอบๆ ในช่องคอค่ะ
Narrator
มีด..ทะลุออกมาด้านนอกเลยล่ะค่ะ
Narrator
ในด้านทางสาวคนนี้เอง เธอโดนชกที่ท้องไม่ต่ำกว่า 20 ครั้งได้ค่ะ แต่ละครั้งต่างรุนแรงเสมอไม่ต่ำกว่าครั้งก่อนๆ เลย
Narrator
เธอทั้งโดนเตะเข้าที่ลำตัว ถีบจากด้านหลัง เธอมีล้มบ้างสองสามครั้งและถูกทางอีกฝ่ายหัวเราะเยาะก่อนจะรุมกระทืบเธอค่ะ
Narrator
แต่เธอก็มองบริเวณรอบๆ และหาวิธีเอาชนะแม้ดูจะสกปรกนิดหน่อยเสมอค่ะ
Narrator
สำหรับดิฉันแล้ว...เธอดูเป็นคนที่เอาตัวรอดเก่งมากๆ เลยล่ะค่ะ
Narrator
โดนโยนเข้าเครื่องบดขนาดใหญ่หลังโรงงานด้วยค่ะ
Narrator
สภาพดูไม่ได้เลยล่ะนะคะ
Narrator
ทางฝั่งนักเลงเองก็เริ่มกลัวกันมากขึ้นแล้ว..แต่เธอคนนั้นยังยิ้มและควงมีดอย่างน่าสยดสยองเลยล่ะค่ะ
Narrator
เธอเอามือกุมท้องของเธอและสีหน้านัยน์ตาเธอบ่งบอกได้ชัดเจนเลยว่าเธอกำลังบาดเจ็บอย่างหนักค่ะ
Narrator
ตอนนี้เหมือนว่าต่างฝ่ายต่างแทบจะหมดสภาพไปพร้อมกันเลยนะคะ
Narrator
ไม่รอช้าค่ะ เหมือนว่ากลุ่มนักเลงที่เหลืออยู่จะเข้าไปล็อคและหาวิธีจัดการเธอค่ะ!!
Narrator
-เพ่งเล็งจดจ่อมองไปยังการต่อสู้ที่แสนจะสะบักสะบอม-
ลูกสมุนของ ENGZO
66 : ตายซะ ไอเวรเอ้ย!! ไม่ไหวแล้วนะเห้ย!!!!
Narrator
สภาพโรงงานตอนนี้เหมือนโรงเชือดเถื่อนเลยล่ะค่ะ
Narrator
ตอนนี้เธอคนนั้นนั่งลงบนกองศพของคนที่เธอพึ่งฆ่าไปค่ะ
Narrator
กับลุงนั้นแล้วล่ะค่ะ
Narrator
กลิ่นที่นี่เหม็นเลือดมากเลยล่ะค่ะ
Narrator
บางคนก็ยังมีชีวิตแต่ไม่ไหวแล้ว
Narrator
บางคนก็ตายสนิทคาที่
Narrator
1..2..3.....20....30...
Lenore
-หายใจหอบจากความเหนื่อย-
หญิงสาวนั่งไขว่ห้างบนกองศพพลางควงมีดเล่น เย้ยหยันกองพะเนินศพและคู่ต่อสู้ของเธอ
บรรยากาศนั้นอึมครึมเป็นอย่างมาก มันแฝงแรงกดดันอันแรงกล้าของชายร่างยักษ์ที่เบ่งศักศรีในแดนแห่งนี้แต่กลับถูกใครสักคนมาเย้ยหยันศักศรีอันมีค่าของเขา
และศักศรีนั่น ศักศรีดังกล่าวของเขาก็ไม่เหลืออีกต่อไปแล้ว นับได้จากกองลูกน้อง 67 คนของเขาที่ถูกหญิงสาวคนนึงสังหารด้วยวิธีต่างๆ มากมาย แก้เกม ปัญญา ไหวพริบ และกำลัง
ENGZO
แข็งแกร่งไปกว่าฉันอีกแล้วเว้ยยย!!!!! นังผีเฝ้าหลุม!!!!
Lenore
จะได้ตัดแขนขาใหญ่ๆ ของคุณไวๆ อยากรู้ว่ากล้ามปากเป็นยังไงเหมือนกันนะคะ
Lenore
ลองพูดมากๆ กว่านี้ดูหน่อยสิคะ
Lenore
-ลุกขึ้นและมองไปที่ชายร่างใหญ่สูง 2 เมตรที่วิ่งมาและยืนตรงหน้า-
ชั่วพริบตา ทั้งสองก็ยืนประจันหน้ากัน
ชายร่างใหญ่พุ่งเข้าใส่หญิงสาวโดยไว
มือของเขากำหมัดและง้างแขนเล็งไปที่ตัวของเธออย่างแรง พร้อมจะเสยให้เธอลอยขึ้นบนอากาศ
Lenore
-กางมือที่ถือมีดเอาไว้ ง้างเตรียมสำหรับหันไปที่จุดตายของศัตรู-
เธอไม่สามารถทำได้ ทันทีที่ขยับกายแขน ร่างกายของเธอก็เริ่มทวงคืนขีดจำกัดของเธอ จนทำให้เธอเข่างอแทบทรุด
ENGZO
-ต่อยท้องของเธออย่างแรง เป็นแรงการต่อยในระดับที่สามารถทำให้กระป๋องน้ำอัดลมบุบได้เลย-
การต่อยของเขานั้นทำให้ตัวเธอกระเด็นไกลไปยังสุดขอบผนังโรงงานที่เต็มไปด้วยเลือด
Lenore
-ทรุด ล้มลง..ทำได้แค่คลานคุกเข่ายื้อตัวเองเอาไว้-
Lenore
หมัดหนักดีนะคะ แต่ทั้งชีวิตคงมีดีแค่นี้สินะคะ ไอเวรกากหมา
ขณะที่เธอกำลังจะเอามือปาดเลือดที่ปากนั้นเอง ชายร่างโตกับแขนล่ำบึกก็หยุมดึงหัวเธอขึ้นอย่างแรง
Lenore
-ร้องด้วยความเจ็บเบาๆ -
ENGZO
แกเองก็เจ็บเป็นเหมือนกันนี่
ENGZO
-เอามือทั้งสองข้างบีบคอเธอ-
ENGZO
สุดท้าย..แกจะกลายเป็นผีตายโหงที่นี่
มือของเธอยังคงกำมีดซ่อนไว้อยู่ตรงแขนเสื้อในขณะที่ล้ม ชายคนนั้นไม่ได้สังเกตุเลย
Lenore
-รวบกำลังส่งไปที่การฟัน จากนั้นฟันไปที่หน้าของเขา-
ENGZO
-ปล่อย...เขาได้รับความเจ็บปวด-
ฝ่าย ENGZO ได้รับความเจ็บปวดไป 14℅
ฝ่ายของ Lenore ได้รับความเจ็บปวดไปทั้งหมด 243℅
ENGZO
เจ็บขนาดนั้นยังสู้ต่ออีกนะ
ENGZO
-ยกขาขึ้นสูงเหนือหัวและฟาดขาราวกับมังกรพุ่งดิ่งถล่มหอคอย-
แต่แรงการระเบิดของเท่าที่กระเทือนพังพื้นที่รัศมีรอบๆ และยังส่งแรงในระดับที่คล้ายแรงของระเบิดมือ 50℅
ENGZO
ขอบอกไว้ก่อนตอนนี้เลยนะ วันนี้น่ะก่อนที่แกจะเข้ามาฉันกำลังคิดอยู่เลยว่าจะกินอะไรดี
ENGZO
-พุ่งเข้ามาแต่เสียค่ากำลังจากการใช้ท่า Dragon DOWN -
Lenore
-ใช้โอกาสนี้พุ่งเข้าไปฟันผนวกถอยและเปลี่ยนตำแหน่งฟันไปเรื่อยๆ เป็นฟันรอบทิศขนาดย่อม เน้นแขนและขา-
Lenore
-เธอหลบแบบฉิวเฉียด-
ENGZO ได้รับความเสียหายที่แขนและขาในชั่วพริบตา
Lenore นั้นวิ่งหนีออกมาตั้งหลัก..และระหว่างที่ศัตรูยังตามมาไม่ทัน สายตาของเธอก็มองมันตลอดเวลา ขณะเดียวกันนั้นตัวเธอเองก็สำลักเลือดออกมา
ENGZO
-หันมาตั้งหลักอีกครั้ง-
ENGZO
ในวัยเด็กเป็นถึงนักมวยที่แข็งแกร่ง
ENGZO
พอตอน ม.ปลาย แม้จะไม่มีเพื่อน แต่ก็ยังฝึกปรือฝีมือในการชกต่อยเสมอ
ภาพอดีตสุดซึ้งโผล่เข้ามาในหัวของเขา
ENGZO
แม้บางครั้งในใจลึกๆ ฉันเองก็อยากมีนะ..ความรักน่ะ ไม่ว่าจากใครก็ตาม อาจารย์ พ่อแม่ หรือเพื่อนๆ หรืออาจเป็นรักแท้
ENGZO
แต่สุดท้ายฉันก็เลือกการต่อสู้ให้เป็นรักเดียวของฉันเพราะฉันทิ้งมันไม่ได้ไงล่ะ
ENGZO
เพราะอะไรน่ะหรอ เพื่อป้องกันตัวงั้นหรอ? ...ไม่เลย..แต่มันเพื่อศั-
Lenore
-พุ่งมาฟันที่ตัวของศัตรู-
Lenore
-หลบลงไปกระหน่ำเอามือแทงขาของเขาไม่หยุดหลายๆ รอบ-
ENGZO
Ah! ? My motor!!! cycle!!
Lenore
-ล้มลงไปตรงนั้นคาที่เลย-
ENGZO
-ใช้ท่ากำปั้นหมัดสูงสุดพร้อมแทงไปกลางลำตัวเธอ หวังให้ตัวทะลุขาดไส้แตก-
Lenore
-มือของเธอ..กับกำลังที่แสนร่อยหรอ รวบพลังสุดท้ายเอาไว้เปิด..สิ่งที่เธอเก็บเอาไว้-
ตอนนี้สภาพของเธอหน้าคว่ำอยู่ และมือของเธอก็ซ่อนกระป๋องนี่เอาไว้ตลอด
ตอนนี้มันเปิดออกในจังหวะที่ดีเอามากๆ
ถั่วกระป๋องนี้ถูกทำให้เป็นระเบิดกลิ่นที่ชวนให้สลบได้เลย และความสามารถของมันก็เป็นพิษอีกต่างหาก เธอรู้ดี Peter Jal เป็นคนรู้จักที่เธอสามารถพึ่งได้เสมอจริงๆ ....
Lenore
-ลุกขึ้นหยิบฝากระป๋องคมๆ ปาใส่ ตอนเขาเอามืออุดจมูก-
Lenore
-มืออีกข้างปาอีกหนึ่งอย่างไปด้วย-
ENGZO
-หลบฝากระป๋องถั่วและเอามืออุดจมูก-
ENGZO
(ยัยนี่..กลิ่นนั่น..สารเคมีระเหยอันตรายเลยนะ..ไปหามาจากไหนฟะ..)
ENGZO
(ไม่ล่ะ...ดัดแปลงแน่นอนของแบบนี้ของดัดแปลงแน่นอน)
ฝ่าย Lenore ได้รับความเสียหาย 300℅
ฝ่าย ENGZO ได้รับความเสียหาย 47℅
ENGZO
(ดมแก๊สพิษเนี่ยนะ!?)
ในจังหวะที่เขาหลบฝากระป๋องแล้ว เขาหลบไปในทิศทางที่ตนไม่ทันสังเกต ทิศทางที่มีดนั้นถูกปามาอีกที
เธอปาฝาประป๋องให้เขาหลบไปโดนมีดที่เธอเล็งจุดตายของเขาเอาไว้
ทันหันทันที ที่เขาหลบฝากระป๋องนั่น ก็ถูกตำแหน่งที่เล็งมีดปาเอาไว้แทงเข้าที่แถวบริเวณคอ
Lenore
-วิ่งไปขวางและปิดประตูเอาไว้-
ความเร็วของเธอมากกว่าเขาแต่ไหนแต่ไรมาแล้ว
ENGZO
-ชายยังคงเอามืออุดจมูกไว้ข้างนึงและจับคอไว้อีกข้างนึง-
ENGZO
(Holy Motorcycle...)
Lenore
-พุ่งไปฟันส่วนต่างๆ ของเขา-
ENGZO
-สู้สวน ปล่อยจมูก และรัวท่าต่างๆ ใส่เธอ-
Lenore
-สูดแก๊สพิษเข้าปากและพ่นใส่ศัตรูที่หน้า-
สภาพชายกล้ามใหญ่ไม่อาจทนเท่าเธอ..
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
