เกิดใหม่เป็นนางรองแสนอาภัพในนิยาย
ตอนที่1
แถวคอนโดมีร้านอาหารตามข้างทาง
ริสา
อีกชั่วโมงกว่า ถึงจะเข้าบริษัท
ตัวประกอบ
อ้าว วันนี้หาอะไรกินรองท้องหน่อยมั้ยจ๊ะ หนูริสา
ริสา
วันนี้มาขายแต่เข้าเลยนะคะ
ตัวประกอบ
ก็แน่ล่ะซิ คนทำงานตอนเช้าที่นี่ค่อนข้างคนเยอะ
ริสา
วันนี้มีของโปรดริสามั้ยคะ คงไม่หมดก่อนใช่มั้ยคะ
ตัวประกอบ
ไม่หมดหรอกจ้ะ เอาเหมือนเดิมใช่มั้ย
ตัวประกอบ
ปาท่องโก๋ราดนม กับน้ำเต้าหู้สองถุงได้แล้วจ่ะ
ริสา
ไม่ต้องทอนนะคะ ขอให้ขายดีนะคะ
ตัวประกอบ
จ้า ขอบมากจ่ะ หนูริสา //มองจนลับตาไป
แท็กซี่มาส่งที่ร้านหนังสือ
ป้ากุล(ร้านหนังสือ)
หนูริสา มาพอดีป้ากำลังจะโทรหาหนูอยู่พอดี
ริสา
โทรหาริสามีอะไรให้ริสาช่วยหรอคะ
ถึงแม้ร้านหนังสือจะดูเล็ก แต่ข้างในกลับกว้างมากทีเดียว
ป้ากุล(ร้านหนังสือ)
ป้ามีหนังสือใหม่มาแนะนำให้หนูริสา
ป้ากุล(ร้านหนังสือ)
ปกมันออกจะเก่านิดหน่อยแต่ข้างในสภาพดีเลยทีเดียว
ป้ากุล(ร้านหนังสือ)
//ยื่นให้
ริสา
ชื่อเรื่องแปลกนิดหน่อยนะคะ แต่น่าสนใจดี คงจะเหมือนๆกับที่ริสาเคยซื้อไปอ่านครั้งก่อนๆแหละค่ะ
ป้ากุล(ร้านหนังสือ)
เห็นแบบนี้อย่าดูถูกเนื้อหาข้างในเชียว
ริสา
ทำไมหรอคะ ป้ากุลอ่านแล้วหรอคะ
ป้ากุล(ร้านหนังสือ)
//ยิ้ม
ริสา
(ดูท่าคงต่างออกไป งั้นซื้อไปอ่านดูคงไม่เสียหายอะไร)
ริสา
เอาเล่มนี้ค่ะ เท่าไหร่คะ
ป้ากุล(ร้านหนังสือ)
ไม่อ่านที่นี่หรอจ๊ะ
ริสา
ไม่ล่ะค่ะ ริสาต้องเข้างานตอน9โมง ไป-กลับบ้านกับบริษัทใช้เวลาพอสมควร ริสากลัวสายค่ะ
ป้ากุล(ร้านหนังสือ)
งั้นก็ได้จ่ะ ป้าให้ฟรีเล่มนี้ ไม่ต้องจ่ายตังหรอกจ่ะ
ริสา
แต่ว่าแบบนี้มันไม่ ...
ป้ากุล(ร้านหนังสือ)
เอาไปเถอะ ถือซะว่าเป็นคำขอบคุณที่ริสามาอุดหนุนหนังสือที่ร้านป้าบ่อยๆ
ริสา
งั้น ก็ได้ค่ะ ขอบคุณนะคะป้ากุล
ริสา
งั้นริสาไปก่อนนะคะ สวัสดีค่ะ
ป้ากุล(ร้านหนังสือ)
เป็นคนดีจริงๆ ถือว่าครั้งนี้ป้าหาคนรักดีๆให้หนูซักคนเป็นการตอบแทนละกันนะ
ป้ากุล(ร้านหนังสือ)
//พึมพำ
ป้ากุล(ร้านหนังสือ)
//มองจนลับสายตา
ตอนที่2
จ่ายค่าแท็กซี่อีกครั้งตอนมาถึงบริษัทก็ไปเกือบ8โมงครึ่ง ไม่คิดว่าเธอจะสายแบบนี้เป็นครั้งแรก
ตัวประกอบ
สวัสดีค่ะ พี่ริสา
ตัวประกอบ
สวัสดีค่ะพี่ริสา
ตัวประกอบ
พี่ริสา ท่านประธานเรียกพบค่ะ
ริสา
(นิยายพึ่งอ่านมาถึงครึ่งเล่ม กะว่าถ้าทำงานเสร็จก็จะอ่านต่อ)
ริสา
ไม่ทราบว่าเรียกริสามา มีธุระอะไรหรอคะ
:ขอข้อมูลเกี่ยวกับสินค้าที่ส่งออกไปต่างประเทศให้ผมภายในครึ่งชั่วโมง
ริสา
(ครึ่งชั่วโมงใครจะทำทัน งานเก่ายังไม่เสร็จงานใหม่ก็เพิ่มอีกแล้ว)
ริสา
ค่ะๆ ริสาจะรีบทำให้เสร็จภายในครึ่งชั่วโมงค่ะ
เธอนั่งทำงานจนเสร็จทัน แล้วเวลาเหลืออีก5นาที เธอเลยกะว่าอ่านนิยายต่ออีกหน่อยคงไม่เป็นไร
ริสา
//เปิดอ่านมาจะจบเล่มแล้ว
ริสา
ชีวิตนางรองนี่สบายจริงๆ งานก็ไม่ต้องทำ ทุกอย่างมีแต่คนปรนนิบัติให้ อย่างกับเป็นง่อย ชีวิตนี้ไม่ต้องทำอะไรเลยแค่พูดทุกคนก็พร้อมยกมาถวายให้ใช้ชีวิตเสพสุขแต่ร่างกายกลัลอ่อนแอขี้โรคซะอย่างนั้น
ริสา
ถ้าฉันเป็นนางรองก็ดีน่ะซิ จะได้ไม่ต้องทำงานงกๆ เป็นพนักงานงานกินเงินเดือนที่แสนลำบากแบบนี้ เห้อ
ริสา
สุดท้ายนางรองก็อยู่ได้ไม่นานจริงๆ นางเอกกับพระเอกก็เสวยสุขใช้ชีวิตคู่กัน
ริสา
ส่วนตัวร้ายก็ใช้ชีวิตอย่างโดดเดี่ยว เสียดายคนอย่างเขา มีดีทุกอย่าง ปกป้องเธอได้ ดูแลเอาใจใส่เธอได้ แต่โชคชะตากลับเล่นตลกให้เธอนั่นคู่กับพระเอก
ริสา
ตัวร้ายอย่างเขาก็ตกกระป๋อง แต่กว่าพระเอกจะผ่านอุปสรรคอย่างตัวร้ายสุดเก่งกาจมาได้ ก็โดนซ้อมมาหนักเหมือนกันกว่าจะได้อยู่กับนางเอก
ริสา
//หยิบเอกสารไปเตรียมจะส่ง
ตัวประกอบ
แย่แล้วๆ พี่ริสา รีบหนีเร็ว
ตัวประกอบ
พี่ริสา ดูเหมือนไฟจะไหม้บริษัท มีควันออกมาเต็มเลย รีบลงทสงประตูหนีไฟกันเถอะ
ตัวประกอบ
ลงไปตั้งนานแล้ว ให้พนักงานทั้งหมดรีบลงเดี๋ยวนี้
ริสา
อ้อๆ แค่กๆ //สำลักควัน
ตัวประกอบ
เร็วซิคะ ทางออกแล้วจะมองไม่เห็นแล้ว
ตัวประกอบ
งั้นฉันจะรีบไปตามคนมาช่วยนะ
ตัวประกอบ
พี่ริสา...//สลบไป
ริสา
นี่ อย่าเป็นอะไร แค่กๆๆ
ริสา
ไม่ได้ นิยายฉันต้องเอาไปด้วย
ริสา
//หยิบมา+อุ้มพนักงานขี่หลังตัวเอง ลงบันไดหนีไฟไป
ริสา
(แต่นี่มันควันเยอะจนตาพร่า แถมสติก็เริ่มจะไม่มีแล้ว)
ริสา
(ฉันต้องยืนหยัดต่อไป..)
ริสา
//จับหนังสือนิยายไว้แน่น
ริสา
(ฉันจะต้องตายทั้งอย่างนี้น่ะหรอ...)
ตอนที่3
ริสา
นี่ไม่ใช่ว่าฉันตายแล้วหรอ
จู่ๆก็มีแสงสว่างข้างหน้าเธอ
ริสา
//เดินไปหาแสงสว่างนั้น
วูบ!ทุกอย่างวูบไปอีกครั้ง
จิบๆๆเสียงนกร้องดังแสดเข้าหูเธอ
สายแก้ว
ฉันบอกแล้วใช่มั้ยว่าอย่าปล่อยลูกอยู่ในห้องคนเดียว
วิทยา
ผมคิดว่ากำชับพวกสาวใช้ดีแล้วนะ
วิทยา
พวกเธอทำงานกันยังไง อยากโดนไล่ออกกันหมดใช่มั้ย!
ตัวประกอบ
ขอโทษค่ะ เป็นความผิดของดิฉันที่ไม่รอบคอบเองค่ะ
ตัวประกอบ
อย่าไล่พวกเราออกเลยนะคะ พวกเราสัญญาว่าจะดูแลคุณหนูให้ดีกว่านี้ ไม่ขาดตกบกพร่องอีกเป็นอันขาดค่ะ
ริสา
(ว่าแต่คนพวกนี้เป็นใคร เพดานห้องที่ไม่คุ้นเคย กลิ่นอายความหรูหรากะแทกตาแบบนี้ มันไม่ใช่ห้องฉันแน่นอน นี่ฉันฝันอยู่ใช่มั้ย)
สายแก้ว
ลูกแม่ ในที่สุดก็ฟื้น
วิทยา
เป็นยังไงบ้าง เจ็บตรงไหนมั้ย
ริสา
(แม่? เดี๋ยวนะ ฉันไม่มีแม่แล้วก็พ่อนะ)
สายแก้ว
นี่ลูกหลับไปแป๊บเดียวถึงกับจำพ่อกับแม่ไม่ได้เลยหรอ
วิทยา
//นั่งลงข้างเตียง+หลังมือแตะหน้าผากลูก
วิทยา
ตัวก็ไม่ร้อน ไม่มีไข้แล้วนะ
สายแก้ว
ไปตามหมอมาเดี๋ยวนี้!
ริสา
เดี๋ยวนะคะ แล้วที่นี่ที่ไหนคะ
สายแก้ว
โอ๊ะ ตายแล้ว ฉันจะเป็นลม//อ่อนแรง
วิทยา
อาจจะแค่ผลข้างเคียงของฤทธิ์ยา
สายแก้ว
นี่แม่สายแก้ว กับพ่อวิทยาไงลูก
วิทยา
เมื่อคืนลูกไข้ขึ้นสูง ไอเป็นเลือด แถมยังชัก ชีพจรไม่คงที่ พ่อกับแม่เป็นห่วงมากนะ ตอนนั้นพวกสาวใช้คงจะเผลอหลับไป ไม่ได้ดูให้ถี่ถ้วน
ริสา
//คิด ปะติดปะต่อเรื่องราว
ริสา
(นี่ฉัน มาเกิดใหม่เป็นนางรองแสนอาภัพในนิยายหรอเนี่ย!!!)
ริสา
(ทำไมร่างกายหนักอึ้งอย่างกับแบกเหล็กหลายตันไว้แบบนี้)
ริสา
ขอริสาอยู่คนเดียวนะคะ
สายแก้ว
แต่อีกเดี๋ยวหมอจะมาแล้วนะลูก
วิทยา
งั้นพ่อกับแม่รออยู่ข้างนอกมีอะไรก็เรียกได้ตลอด เรียกพวกสาวใช้ก็ได้ไวหน่อย
ทุกคนออกไปหมดมีเพียงริสาอยู่ในห้องคนเดียว
ริสา
นี่มัน....เหลือเชื่อเกินไปแล้ว
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
