รักต้องห้าม
1
ฮันซล(ตอนเด้ก)
เฮือก! //สะดุ้ง
ฮันซล(ตอนเด้ก)
//รีบก้มหน้า+กำชายเสื้อแน่น
พ่อฮันซล
เดินยังไงถึงทำแก้วหล่น!
ฮันซล(ตอนเด้ก)
ผม.. ขอโทษครับ
พ่อฮันซล
//กระชากแขนเล็กของฮันซล
พ่อฮันซล
//เอามือฟาดลงบนหลังฮันซล
ฮันซล(ตอนเด้ก)
//โงนเงน+หัวกระแทกขอบโต๊ะ
แม่ฮันซล
//มองด้วยสายตารำคาญ
แม่ฮันซล
ทำตัวเหมือนเดิมนั้นแหละรำคาญจริงๆ
แม่ฮันซล
ทำตัวให้มีค่าบ้างได้ไหม
ฮันซล(ตอนเด้ก)
//แม่มปาก+กลั้นเสียงสะอื้น
ฮันซล(ตอนเด้ก)
//น้ำตาคลอ
ฮันซล(ตอนเด้ก)
//ยืนตัวตรงอย่างเชื่อฟัง
ฮันซล(ตอนเด้ก)
//วิ่งออกมาจากตรงนั้น+ตัวสั่น
ฮันซล(ตอนเด้ก)
//น้ำตาหยด
ฮันซล(ตอนเด้ก)
ฮึก//เช็ดน้ำตา
ซูบิน
หื้อ//หันไปมองกำลังจะเดินเข้าบ้าน
ฮันซล(ตอนเด้ก)
//ชะงัก+หันไปมอง
ซูบิน
//เดินตรงมา+ย่อตัวลงตรงหน้าฮันซล
ซูบิน
ร้องไห้ทำไมใครทำ? //เอื้อมมือมาแตะไหล่
ฮันซล(ตอนเด้ก)
ผมผิดเอง... ผมมันไม่ดี//น้ำตาไหลไม่หยุด
ซูบิน
//ขมวดคิ้วแน่น+เช็ดน้ำตาบนแก้มเล็กๆเบาๆ
ซูบิน
ไม่ใช่ความผิดของฮันซลสักหน่อยอย่าพุดแบบนั้นอีกนะ
ฮันซล(ตอนเด้ก)
ซูบิน.. ฮึก..อย่าเกลียดผมนะ..ได้ไหม
ฮันซล(ตอนเด้ก)
//พูดเสียงสั่นๆ
ซูบิน
ไม่มีวันซูบินไม่มีวันเกลียดฮันซล
ฮันซล(ตอนเด้ก)
อย่่าทิ้งผมนะซูบิน.. อย่าไปไหนนะ//กอดตอบทันทีกลัวอีกฝ่ายหายไป
ซูบิน
ซูบินจะอยู่ข้างฮันซลตลอดไป//ลูบหลัง
2
ซูบิน
//ถอดเสื้อคลุมตัวเองคลุมให้ฮันซล
ซูบิน
เข้าบ้านกันเดี๋ยวเป็นหวัด
ฮันซล(ตอนเด้ก)
//พยักหน้าหงึกๆ+กำเสื้อซูบินแน่น
ซูบิน
ไปห้องฮยองกันเดี๋ยวเช็ดตัวให้//จับมือเดินไป
ฮยองภาษาเกาหลีหมายถึงพี่ชายแต่เน้นคำว่าพี่มากกว่า
ซูบิน
ไปนั่งตรงเตัยงเร็วเดี๋ยวฮยองทำแผลบนหัวให้
ฮันซล(ตอนเด้ก)
//พยักหน้าหงึกๆก่อนจะเดินไปนั่ง
ซูบิน
เดี๋ยวฮยองทำแผลให้เจ็บนิดเดียว
ฮันซล(ตอนเด้ก)
//ยู่หน้ามองขวดแฮลกอฮอล์กำเสื้อแน่น
ฮันซล(ตอนเด้ก)
.. ไม่เอาเข็มนะครับ..
ซูบิน
//หัวเราะเบาๆ+ขยี้ผมอย่างเอ็นดู
ซูบิน
ไม่มีเข็มหรอกมีแค่สำลีฮยองสัญญา
ฮันซล(ตอนเด้ก)
//หลับตาปี๋รอรับความแสบ
ซูบิน
//เป่าเบาๆบริเวณแผลที่ถลอก
ซูบิน
//ก่อนใช้สำลีเช็ดเบา
ฮันซล(ตอนเด้ก)
//ลืมตาขึ้นช้าๆก่อนจะยิ้มกว้าง
ฮันซล(ตอนเด้ก)
ผมจะรีบโตไวๆปกป้องพี่ฮยองนะครับ!
ซูบิน
โอเคๆพี่จะรอนะครับ//ขำเบาๆกับคำพูดไร้เดียงสาของเด็ก
ฮันซล(ตอนเด้ก)
//กอดแขนซูบินแน่น
ฮันซล(ตอนเด้ก)
ผมจะไม่ยกฮยองให้ใครทั้งนั้น.. จะเก็บไว้คนเดียวเลย
3
ซูบิน
//เดินหาห้องที่ฮันซลอยู่
ฮันซล(ตอนเด้ก)
//ยิ้มวิ่งถือพวงกุญแจสีม่วงมาอย่างดีใจ
ฮันซล(ตอนเด้ก)
ฮยอง~ผมทำพวงกุญแจมาให้ด้วยคุณครูให้ทำ
ซูบิน
//หยิบพวงกุญแจรูปดาวจากมือเล็กๆมา
ซูบิน
ทำเองหรอน่ารักจัง//ยิ้ม
ฮันซล(ตอนเด้ก)
ฮยองเก็บไว้นะห้ามให้ใครด้วย!//พยักหน้า
ซูบิน
ฮยองจะเก็บไว้ตลอดเลยสัญญา//เอาพวงกุญแจมาคล้องกับกระเป๋าตัง
ฮันซล(ตอนเด้ก)
//กอดแขนซูบินแน่น
ฮันซล(ตอนเด้ก)
แบบนี้ฮยองก็เป็นของผมแล้วใช่ไหม//กระซิบเบาๆ
ซูบิน
ได้สิฮยองเป็นของฮันซลคนเดียว//ขำ+เอานิ้วจิ้มหน้าผาก
ฮันซล(ตอนเด้ก)
ผมจริงจังนะ
ซูบิน
ค้าบๆฮยองเป็นของฮันซลคนเดียว
ฮันซล(ตอนเด้ก)
ทำไมวันนี้พี่ฮยองมารับ
คุณครู
อ้าวหวัดดีค่ะพี่ของฮันซลหรอคะ
คุณครู
เอ่อ.. ไม่เคยรู้มาก่อนเลยค่ะว่าฮันซลมีพี่
ซูบิน
อ่อผมเป็นลูกพี่ลูกน้องครับย้ายมาอยู่กับฮันซล
คุณครู
ไม่ค่อยเห็นหน้าเลยไม่คุ้น
ซูบิน
อ่อก็ไม่แปลกหรอกครับผมก็ติดเรียน//ยืนคุย
ฮันซล(ตอนเด้ก)
//จับมือซูบิน+จ้องครูเขม็ง
ฮันซล(ตอนเด้ก)
ครับ//ยิ้ม
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
