NovelToon NovelToon

คุณพยัคฆ์จ๋ายเจ็บ

1.

ขออนุญาติเจ้าของภาพด้วยนะคะ
รวี(แม่นอ.)
รวี(แม่นอ.)
จ๋ายแม่ได้ที่ทำงานใหม่แล้วนะลูก//คุยกับผู้เป็นลูก
จ๋าย(นอ.)
จ๋าย(นอ.)
จริงหรอจ้ะ
จ๋าย(นอ.)
จ๋าย(นอ.)
แต่แม่ไม่ต้องทำงานก็ได้เดี๋ยวจ๋ายหาเลี้ยงแม่เองจ่ะ//ยิ้มกริ่ม
รวี(แม่นอ.)
รวี(แม่นอ.)
เห้อ แม่กลัวจ๋ายจะไม่ไหว
รวี(แม่นอ.)
รวี(แม่นอ.)
จ๋ายตัวเล็กแค่นี้เองถ้าเกิดไปเจอพวกนักเลงขึ้นมา
รวี(แม่นอ.)
รวี(แม่นอ.)
จ๋ายจะทำยังไง
รวี(แม่นอ.)
รวี(แม่นอ.)
แล้วอีกอย่างนะจ๋ายเป็นโอเมก้าแรงน้อยจะตาย
รวี(แม่นอ.)
รวี(แม่นอ.)
แถวนี้มันอันตราย
รวี(แม่นอ.)
รวี(แม่นอ.)
เพราะฉนั้นย้ายไปทำงานกับแม่ที่บ้านคุณหญิงดีกว่านะลูก
รวี(แม่นอ.)
รวี(แม่นอ.)
ที่นู้นเค้ามีที่พักมีอาหารฟรี
รวี(แม่นอ.)
รวี(แม่นอ.)
มันดีกว่าอยู่ที่นี่นะจ๋าย
จ๋าย(นอ.)
จ๋าย(นอ.)
อืมมม....
รวี(แม่นอ.)
รวี(แม่นอ.)
นะลูก
จ๋าย(นอ.)
จ๋าย(นอ.)
ก็ได้จ่ะ
จ๋าย(นอ.)
จ๋าย(นอ.)
แต่เราไปวันนี้เลยหรอจ๊ะแม่
รวี(แม่นอ.)
รวี(แม่นอ.)
ใช่เราจะไปกันวันนี้
รวี(แม่นอ.)
รวี(แม่นอ.)
จ๋ายก็ไปเตรียมตัวเถอะลูก
จ๋าย(นอ.)
จ๋าย(นอ.)
จ่ะแม่
. .
รวี(แม่นอ.)
รวี(แม่นอ.)
สวัสดีค่ะคุณหญิง
กันยา(แม่พอ.)
กันยา(แม่พอ.)
อ้าว..รวีมาแล้วหรอ
รวี(แม่นอ.)
รวี(แม่นอ.)
ค่ะ จ๋ายสวัสดีคุณหญิงสิ่ลูก
จ๋าย(นอ.)
จ๋าย(นอ.)
ส...สวัสดีจ่ะ
กันยา(แม่พอ.)
กันยา(แม่พอ.)
สวัสดีจ้า ลูกรวีหรอ
กันยา(แม่พอ.)
กันยา(แม่พอ.)
หน้าตาจิ้มลิ้มเชียว
รวี(แม่นอ.)
รวี(แม่นอ.)
ใช่ค่ะ ชื่อจ๋าย
กันยา(แม่พอ.)
กันยา(แม่พอ.)
ชื่อจ๋ายหรอจ๊ะ
จ๋าย(นอ.)
จ๋าย(นอ.)
จ...จ่ะ//ยิ้มอ่อนๆ
รวี(แม่นอ.)
รวี(แม่นอ.)
แกเป็นเด็กค่อนข้างจะขี้อายน่ะค่ะ
กันยา(แม่พอ.)
กันยา(แม่พอ.)
อ๋อ ถึงว่าไม่ค่อยพูดเลย
กันยา(แม่พอ.)
กันยา(แม่พอ.)
ที่แท้ขี้อายนี่เอง//ยิ้มขำขัน
จ๋าย(นอ.)
จ๋าย(นอ.)
//ยิ้มแห้ง
กันยา(แม่พอ.)
กันยา(แม่พอ.)
อ้อ แล้วก็ที่พักเดี๋ยวให้แม่บ้านพาไปนะ
รวี(แม่นอ.)
รวี(แม่นอ.)
ต้องขอบคุณ คุณหญิงมากเลยนะคะที่ให้ที่พักกับเรา2แม่ลูก
กันยา(แม่พอ.)
กันยา(แม่พอ.)
โหย ไม่เป็นไรแค่นี้เอง
กันยา(แม่พอ.)
กันยา(แม่พอ.)
อืม...แจน
กันยา(แม่พอ.)
กันยา(แม่พอ.)
แจนอยู่ไหน
แจน(เมด)
แจน(เมด)
ขาาาคุณหญิง//รีบเดินมาหาผู้เป็นนาย
กันยา(แม่พอ.)
กันยา(แม่พอ.)
พารวีกับลูกเค้าไปดูห้อง
แจน(เมด)
แจน(เมด)
ค่ะคุณหญิง
แจน(เมด)
แจน(เมด)
คุณรวีคะ
แจน(เมด)
แจน(เมด)
เชิญทางนี้เลยค่ะ//เดินนำออกไป
รวี(แม่นอ.)
รวี(แม่นอ.)
ค่ะ//เดินตามออกไป
จ๋าย(นอ.)
จ๋าย(นอ.)
//+
ขอพักก่อนน้าเค้าง่วงแล้ว
ไว้เจอกันตอนหน้า

2.

. .
09:34
กริ๊งกริ๊งๆ
กันยา(แม่พอ.)
กันยา(แม่พอ.)
『ฮัลโหลมีอะไรรึปล่าวลูก』//📞
พยัคฆ์(พอ.)
พยัคฆ์(พอ.)
『แม่ครับช่วยหาคนให้ผมหน่อย』//📞
กันยา(แม่พอ.)
กันยา(แม่พอ.)
『มีอะไรหรือปล่าวลูก』//📞
พยัคฆ์(พอ.)
พยัคฆ์(พอ.)
『พอดีอยากได้มาช่วยงานนิดหน่อยอ่ะครับ』//📞
กันยา(แม่พอ.)
กันยา(แม่พอ.)
『อืมมม...อ๋อแม่พอจะมีอยู่คนหนึง』//📞
กันยา(แม่พอ.)
กันยา(แม่พอ.)
『แต่ไม่รู้ว่าเค้าจะยอมรึเปล่า』//📞
พยัคฆ์(พอ.)
พยัคฆ์(พอ.)
『ใครหรอครับ』//📞
กันยา(แม่พอ.)
กันยา(แม่พอ.)
『เค้าเป็นลูกของป้ารวี』//📞
พยัคฆ์(พอ.)
พยัคฆ์(พอ.)
『ชื่ออะไรหรอครับ』//📞
กันยา(แม่พอ.)
กันยา(แม่พอ.)
『ชื่อจ๋ายน่ะ』//📞
พยัคฆ์(พอ.)
พยัคฆ์(พอ.)
『ชื่อโครตเชย』//📞
กันยา(แม่พอ.)
กันยา(แม่พอ.)
『หืมอย่าไปว่าน้องเค้าอย่างนั้นสิ่』//📞
กันยา(แม่พอ.)
กันยา(แม่พอ.)
『ระวังหลงรักน้องเค้าไม่รู้ตัว』//📞
พยัคฆ์(พอ.)
พยัคฆ์(พอ.)
『แม่ครับคนอย่างผม』//📞
พยัคฆ์(พอ.)
พยัคฆ์(พอ.)
『ไม่มีวันไปหลงรักไอ้เด็กบ้านนอกหลอก』//📞
กันยา(แม่พอ.)
กันยา(แม่พอ.)
『อ่าโอเค๊ เดี๋ยวแม่ไปถามน้องให้แล้วกัน』//📞
พยัคฆ์(พอ.)
พยัคฆ์(พอ.)
『ครับ』//📞
กันยา(แม่พอ.)
กันยา(แม่พอ.)
『เคแค่นี้แหละ』//📞
. .
กันยา(แม่พอ.)
กันยา(แม่พอ.)
รวี!!
กันยา(แม่พอ.)
กันยา(แม่พอ.)
รวีอยู่รึเปล่า
รวี(แม่นอ.)
รวี(แม่นอ.)
คะคุณหญิง//รีบเดินไปหากันยา
กันยา(แม่พอ.)
กันยา(แม่พอ.)
ฉันอยากจะขอให้ลูกเธอ
กันยา(แม่พอ.)
กันยา(แม่พอ.)
ไปทำงานกับลูกชายของฉัน
รวี(แม่นอ.)
รวี(แม่นอ.)
เอ่ออ..คือ
กันยา(แม่พอ.)
กันยา(แม่พอ.)
รวีถ้าไม่โอเคก็ไม่เป็นไร
รวี(แม่นอ.)
รวี(แม่นอ.)
ไม่ใช่อย่างนั้นค่ะคุณหญิงคือรวีกลัวลูกจะไม่...
กันยา(แม่พอ.)
กันยา(แม่พอ.)
เรื่องนั้นเดี๋ยวฉันคุยให้เอง
รวี(แม่นอ.)
รวี(แม่นอ.)
ค...ค่ะ
รวี(แม่นอ.)
รวี(แม่นอ.)
คุณหญิงคะ ยังไงก็อย่าไปบังคับจ๋ายมันเลยนะคะ
กันยา(แม่พอ.)
กันยา(แม่พอ.)
จ่ะ//หันมายิ้มให้รวี
. .
จบ

3.

. .
17:58
ห้องโถง
NovelToon
จ๋าย(นอ.)
จ๋าย(นอ.)
คุณหญิงเรียกจ๋ายมามีอะไรหรือเปล่าจ๊ะ??
กันยา(แม่พอ.)
กันยา(แม่พอ.)
มาแล้วหรอ
กันยา(แม่พอ.)
กันยา(แม่พอ.)
มานั่งก่อนสิ่//ตบที่นั่งข้างๆตน
จ๋าย(นอ.)
จ๋าย(นอ.)
ม...มันจะดีหรอจ๊ะ//เกรงใจ
กันยา(แม่พอ.)
กันยา(แม่พอ.)
มานั่งเถอะฉันไม่ว่าหรอก//ยิ้มเอ็นดู
จ๋าย(นอ.)
จ๋าย(นอ.)
จ..จ่ะ//ยิ้มแห้ง
จ๋าย(นอ.)
จ๋าย(นอ.)
แล้ว....
กันยา(แม่พอ.)
กันยา(แม่พอ.)
อ้อ คือฉันอยากจะขอให้หนูไปทำงานที่บ้านลูกชายฉัน
จ๋าย(นอ.)
จ๋าย(นอ.)
เอ่อ...คือ
กันยา(แม่พอ.)
กันยา(แม่พอ.)
แต่ถ้าไม่อยากไปฉันก็จะไม่บังคับนะ//น้ำเสียงน้อยใจ
จ๋าย(นอ.)
จ๋าย(นอ.)
คือมันไม่ใช่อย่างงั้นนะจ๊ะคุณหญิง!!
จ๋าย(นอ.)
จ๋าย(นอ.)
คือจ๋ายกลัวว่าแม่จะ.....
กันยา(แม่พอ.)
กันยา(แม่พอ.)
เรื่องนั้นฉันคุยกับรวีมาแล้วล่ะ
จ๋าย(นอ.)
จ๋าย(นอ.)
อ....อ๋อจ่ะ
กันยา(แม่พอ.)
กันยา(แม่พอ.)
ขอบคุณมากนะหนูจ๋าย//เอื้อมมือไปจับมือจ๋าย
จ๋าย(นอ.)
จ๋าย(นอ.)
ม...ไม่เป็นไรจ่ะคุณหญิง//ยิ้มเล็กน้อย
จ๋าย(นอ.)
จ๋าย(นอ.)
ว..ว่าแต่จะไปวันไหนหรอจ๊ะ
กันยา(แม่พอ.)
กันยา(แม่พอ.)
พรุ่งนี้น่ะ//ยิ้มอ่อน
จ๋าย(นอ.)
จ๋าย(นอ.)
พรุ่งนี้!!!
กันยา(แม่พอ.)
กันยา(แม่พอ.)
ใช่จ่ะ
กันยา(แม่พอ.)
กันยา(แม่พอ.)
มีปัญหาหรอ
จ๋าย(นอ.)
จ๋าย(นอ.)
เปล่าจ่ะแต่ว่า....มันจะไม่เร็วไปหน่อยหรอจ๊ะ
กันยา(แม่พอ.)
กันยา(แม่พอ.)
ก็ไม่นิ่งั้นตกลงตามนี้นะ
กันยา(แม่พอ.)
กันยา(แม่พอ.)
เดี๋ยวพรุ่งนี้จะมีบอดี้การ์ดมารับนะจะ
จ๋าย(นอ.)
จ๋าย(นอ.)
จ..จ่ะ
. .
จ๋าย(นอ.)
จ๋าย(นอ.)
แม่จ๊ะ
รวี(แม่นอ.)
รวี(แม่นอ.)
มีอะไรลูก??
จ๋าย(นอ.)
จ๋าย(นอ.)
คือเรื่องที่ไปคุยกับคุณหญิงมาอะจ่ะ
รวี(แม่นอ.)
รวี(แม่นอ.)
อ๋ออเรื่องนั้นแม่รู้แล้วล่ะ
รวี(แม่นอ.)
รวี(แม่นอ.)
ว่าแต่จ๋ายตกลงไปมั้ยล่ะ
จ๋าย(นอ.)
จ๋าย(นอ.)
จ..จ่ะ
จ๋าย(นอ.)
จ๋าย(นอ.)
จ๋ายตกลง
จ๋าย(นอ.)
จ๋าย(นอ.)
แต่ว่า...
รวี(แม่นอ.)
รวี(แม่นอ.)
ว่าอะไรลูก?
จ๋าย(นอ.)
จ๋าย(นอ.)
จ๋ายต้องไปพรุ่งนี้//น้ำเสียงเบาลง
รวี(แม่นอ.)
รวี(แม่นอ.)
ห้ะะ!!ทำไมมันเร็วจัง
จ๋าย(นอ.)
จ๋าย(นอ.)
คือจ๋ายจะมาบอกแค่นี้แหละจ่ะ
รวี(แม่นอ.)
รวี(แม่นอ.)
ถ้าจ๋ายไม่โอเคแม่จะไปคุยกับคุณหญิงให้นะลูก
จ๋าย(นอ.)
จ๋าย(นอ.)
จ๋ายไม่เป็นไรจ่ะ
จ๋าย(นอ.)
จ๋าย(นอ.)
งั้นจ๋ายขอตัวไปเก็บของก่อนนะจ๊ะ
รวี(แม่นอ.)
รวี(แม่นอ.)
จ่ะไปเถอะลูก
. .
จบ

เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!

novel PDF download
NovelToon
เปิดประตูต่างภพ
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!