มิโกะ: มันคงจะได้เวลาแล้วเสียนะที่ฉันจะได้แก้แค้นครอบครัว !

มิซึ:สวัสดีจ้ะนี่ถ้าเป็นเด็กใหม่หรอจ๊ะยินดีที่ได้รู้จักนะ

มิโกะ:ยินดีที่ได้รู้จักเช่นกัน

มิซึ:ว่าแต่นี่เธอชื่ออะไรหรอฉันไม่เคยเห็นหน้าเลย ?

มิโกะ:ชื่อมิโกะหรือจะเรียกฉันว่ามิโกะเฉยๆก็ได้มั้ง

มิซึ:ว้าวนี่ถ้าตลกจังเลยเธอก็ชื่อมิโกะให้ฉันเรียกชื่ออื่นหรือไง !

มิโกะ:แต่ฉันไม่ตลกอย่างกับคนอย่างเธอน่ะสิ !

มิซึ:เอองั้นฉันขอโทษที่เสียมารยาทแต่ว่าฉันขอแนะนำตัวนะฉันชื่อมิสึเป็นรูมเมทของเธอนะจ๊ะ !

มิโกะ:งั้นเธอก็รู้ไว้ว่าฉันไม่ชอบสีสันถ้าเธอเอาอะไรสีสันเข้ามาในห้องของฉันฉันจะฆ่าเธอ !

มิซึ:เอ่อ....จะๆฉันไม่ทำหรอก(น่ากลัวว)

มิโกะ:งั้นก็ดีเธอจะไปไหนก็ไปไปฉันจะพักผ่อน

มิซึ:โอเคงั้น ฉันไปหาครูก่อน !

มิโกะ:ไปไหนก็ไปเถอะฉันไม่ได้ห้าม !

มิซึ:จะจะ ....

มิโกะ:ขณะนี้แล้วทำไมมิซึยังไม่กลับมา หรือว่าจะเกิดอันตรายขึ้นกับเธอนะ !

ตัดภาพมาที่มิซึ

กลับไปหามิโกะดีกว่าคงคิดถึงแล้วจะแย่แล้วแหละ !

มิซึ:โอ๊ยนั่นใครอ่ะ

มิซึ:กลิ่นนี้มันยาสลบ !!

กุโระ(น้องชาย):ถูกต้องแล้วได้เวลาตายของเธอแล้วแหละ !!

มิซึ:ไม่....มิโกะช่วยฉันด้วย!!

มิโกะ:ไม่ได้แล้วเราจะต้องเอาไปให้ตามหาเธอ

มิซึอยู่ไหนกัน ?

กุโระ(น้องชาย):พี่กำลังตามหามิซึอยู่หรอครับ ?

มิโกะ:!!!กุโระ

กุโระ(น้องชาย):ไม่ได้เจอกันนานเลยนะครับ

ตอนนี้พี่ก็คงเป็นปีศาจเต็มตัวเเล้ว

พ่อกับเเม่เชิญให้พี่ไปทานข้าวที่บ้านบ้างครับ~

มิโกะ:ฮ่าๆๆ ไม่น่าเชื่อเลยนะว่าคนอย่างพ่อกับแม่จะเคยอยากจะให้พี่ร่วมโต๊ะกินข้าว ในทุกๆครั้งที่ทางบ้านกินข้าวกันพี่ก็ได้แต่แอบมองอยู่ข้างหลัง ไม่เคยส่วนร่วมเลย แต่ครั้งนี้กลับมาชวนพ่อกับแม่ยังปกติอยู่ไหม

กุโระ(น้องชาย):พ่อกับแม่จริงใจนะครับ !

มิโกะ:จริงใจ ?

มิโกะ:ตอนที่พี่เกิดอุบัติเหตุหรือเจ็บป่วยล่ะคนที่ดูแลพี่คือพี่เองครอบครัวอย่างพวกเธอไปมุดหัวอยู่ที่ไหน ?

อาท(พ่อ):แกไม่มีสิทธิ์มาพูดจาอย่างนี้ใส่น้อง !

มิโกะ:นั่นน่ะสิคะหนูไม่เคยมีสิทธิ์อะไรเกี่ยวกับครอบครัวอยู่แล้วนี่ !?

มิกิ(เเม่):อย่าพูดจาอย่างนี้ใส่พ่อนะเสียมารยาทยังไงครอบครัวอย่างพวกเราก็เลี้ยงดูเธอมาตั้งแต่เด็ก !

มิโกะ:เลี้ยงดูมาแล้วตอนที่หนูเกือบตายทุกคนไปบนหัวอยู่ที่ไหนคะเคยสนใจหนูบ้างหรือเปล่า ?

มิโกะ:หนูพลังตื่นขึ้นมาก็มีแต่คนสนใจถ้าหนูไม่พลังตื่นขึ้นพ่อกับแม่ก็ไม่คิดจะโผล่หน้าโผลกหัวมาให้หนูเห็นเลยใช่ไหมคะ ?

มิกิ(เเม่):ทำไมพูดจาอย่างนี้เสียมารยาท !

มิโกะ:แล้วการที่แม่แหกปากอย่างนี้มันเสียมารยาทไหมคะ ?

มิโกะ:แม่จริงๆของหนูเสียชีวิตไปเนื่องจากคุณน้าฆ่าแม่ของหนูแล้วยังมีหน้าให้หนูเรียกแม่ !

มิโกะ:พอเถอะค่ะครอบครัวจอมปลอมอย่ามาให้หนูเห็นหน้าอีกหนูไปแล้วนะคะขอตัวก่อน !

มิกิ(เเม่):งั้นผู้หญิงคนนี้แม่ก็ไม่ต้องปล่อยตัวไปใช่ไหม ?

มิซึ:มิโกะช่วยฉันด้วย !!

แม่กล้าทำถึงขนาดนี้เลยหรอคะ ?

นี่มั่นหน้ามากเลยนะคะ !

มิกิ(เเม่):โอ้ย...

กุโระ(น้องชาย):เเม่ครับ !!

อาท(พ่อ):....

กุโระ(น้องชาย):พี่กล้าดียังไงมาใช้พลังใส่แม่แบบนี้แม่บาดเจ็บเสียชีวิตขึ้นมาทำยังไง ??

เสียชีวิตมาจะทำยังไงนะหรอ ไอ้ฉันเลยหรือไงน้องเนรคุณ !

มิซึ:มิโกะเเน่...

มิโกะ:อย่าพูดมากกลับไปกับฉันพวกนี้มันครอบครัวนรก !!

มิซึ:....

มิซึ:(ฉันไม่อยากให้เธอกับครอบครัวมีปัญหากันเลยเพราะยังไงครอบครัวก็คือคนที่เลี้ยงดูเรามา )