เสียงหัวใจแห่งหอคอยคริสตัล

ในอาณาจักรเอเลนดารา มีหอคอยคริสตัลสูงตระหง่านกลางป่ามรกต ซึ่งเล่าขานกันว่าข้างในมี "หัวใจแห่งแสง" สิ่งศักดิ์สิทธิ์ที่สามารถทำให้ทุกคำอธิษฐานเป็นจริง แต่แลกกับเงื่อนไขหนึ่งข้อ—หัวใจจะเลือกผู้ที่มีจิตใจบริสุทธิ์เท่านั้น

"เอลิอา" เด็กสาวชาวบ้านธรรมดา เติบโตมากับตำนานนี้ เธอฝันจะได้พบหัวใจแห่งแสงเพื่อขอพรให้แม่ที่ป่วยหนักหายดี วันหนึ่ง เธอรวบรวมความกล้า เดินทางข้ามป่า ปีนหอคอยที่ไม่มีใครเคยพิชิตได้

แต่ที่ยอดหอคอย เอลิอากลับพบว่า หัวใจแห่งแสงไม่ได้ไร้วิญญาณ—มันมีรูปร่างเป็นชายหนุ่มผู้มีดวงตาสีเงินเย็นชา นามว่า "คาเอล" เขาคือวิญญาณที่ถูกผนึกในรูปหัวใจ เพื่อปกป้องพลังอันมหาศาลจากมือมนุษย์

"เธอมาเพื่อขอพลังงั้นเหรอ" คาเอลถาม น้ำเสียงเยือกเย็น

เอลิยาไม่กลัว เธอมองเขาด้วยสายตาแน่วแน่ "ฉันไม่ได้ต้องการพลัง...แค่ขอให้แม่ของฉันมีชีวิตอยู่ต่อไปได้อีกสักหน่อยก็พอ"

คาเอลประหลาดใจ น้อยคนนักที่มาถึงนี่โดยไม่หวังผลประโยชน์ส่วนตัว วันแล้ววันเล่า เอลิอานั่งเล่าเรื่องราวชีวิตธรรมดาๆ ให้คาเอลฟัง หัวเราะ ร้องไห้ และค่อยๆ ละลายเปลือกแข็งที่ห่อหุ้มใจเขาเอาไว้

ความรักค่อยๆ ก่อตัวขึ้นในหัวใจสองดวง ทว่า เวลาของเอลิยากลับมีจำกัด แม่ของเธอรออยู่ และหัวใจแห่งแสงมีข้อห้าม—หากคาเอลมอบพลังให้เอลิยา เขาจะหายไปตลอดกาล

ในคืนสุดท้ายภายใต้แสงจันทร์ คาเอลจับมือเธอแน่น "ขอโทษนะ เอลิยา...ฉันอยากเห็นเธอยิ้มต่อไปมากกว่าที่จะเห็นเธอร้องไห้เพราะฉัน"

ประกายแสงสีเงินห่อหุ้มร่างของเอลิยา ก่อนที่คาเอลจะหายไปในอากาศ ทิ้งไว้เพียงเศษคริสตัลชิ้นเล็กในมือเธอ

เอลิยากลับถึงหมู่บ้าน พบว่าแม่ของเธอลืมตาตื่นขึ้นมาอีกครั้ง สุขภาพแข็งแรงราวกับปาฏิหาริย์ แต่หัวใจเธอแอบเศร้าในทุกคืนที่มองดวงจันทร์ คิดถึงชายหนุ่มผู้เคยมอบทั้งหัวใจให้เธอ

และในค่ำคืนหนึ่ง เมื่อหยดน้ำตาของเธอตกลงบนเศษคริสตัลนั้น เงารางของคาเอลปรากฏขึ้นในแสงจันทร์...

"ฉันสัญญา ว่าเราจะพบกันอีก ไม่ว่ากี่ชาติภพก็ตาม"

---

(จบภาค1)

เสียงหัวใจแห่งหอคอยคริสตัล: การกลับมาของคาเอล

สิบปีผ่านไป นับตั้งแต่คาเอลสลายหายไปพร้อมพลังของหัวใจแห่งแสง เอลิยาเติบโตเป็นหญิงสาวผู้สง่างาม เธออาศัยอยู่ในหมู่บ้านที่กลับมาร่มเย็น แต่หัวใจของเธอยังคงว่างเปล่า ดวงจันทร์และเศษคริสตัลชิ้นเล็กยังคงเป็นเพื่อนในทุกคืนที่เงียบเหงา

วันหนึ่ง ในคืนพระจันทร์สีเลือดที่ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน จู่ๆ เศษคริสตัลในมือเอลิยาก็ส่องแสงสว่างเจิดจ้า พร้อมกับเสียงกระซิบแผ่วเบา

"เอลิยา...ช่วยฉันด้วย..."

เสียงของคาเอล

เอลิยาตกใจ แต่หัวใจเธอเต้นแรงด้วยความหวังที่ไม่เคยดับ เธอรีบออกเดินทางไปยังหอคอยคริสตัลอีกครั้ง ทว่า หอคอยกลับแตกหักพังทลาย เหลือเพียงซากเศษแก้วระยิบระยับ และตรงกลางคือประตูบานหนึ่ง—ประตูเวทมนตร์ที่นำไปสู่อีกโลก

"ถ้าอยากช่วยเขา เจ้าต้องตามเสียงหัวใจของเจ้าเอง" เสียงหนึ่งดังขึ้น มาจาก "ซิเรน่า" ผู้พิทักษ์คนใหม่ของหอคอย

เอลิยาไม่ลังเล เธอก้าวข้ามประตูสู่อีกโลก ที่เต็มไปด้วยความวุ่นวายและเวทมนตร์ที่บิดเบี้ยว โลกที่คาเอลถูกกักขังโดย "อัลวาโร" มหาเวทผู้โลภที่หวังจะควบคุมพลังของหัวใจแห่งแสงเพื่อครองทั้งสองโลก

เอลิยาออกตามหาเศษเสี้ยวของคาเอลที่กระจัดกระจายอยู่ในโลกนั้น พร้อมเพื่อนใหม่ที่เธอได้พบระหว่างทาง—"เรน" นักเวทหนุ่มผู้ร่าเริง แต่ซ่อนความลับบางอย่างในแววตาเศร้าของเขา

ตลอดการเดินทาง เอลิยาต้องเผชิญทั้งมิตรภาพ การทรยศ และการตัดสินใจครั้งใหญ่ เมื่อเธอได้รู้ว่าหากต้องการชุบชีวิตคาเอล เธอต้องยอมแลกบางสิ่งที่มีค่าที่สุดในชีวิตตัวเอง...

ในที่สุด ในศึกครั้งสุดท้าย ท่ามกลางซากปรักหักพังของอาณาจักรล่มสลาย เอลิยายืนเผชิญหน้ากับอัลวาโร

"เธอจะเสียใจนะ เด็กน้อย ถ้าเลือกหัวใจเพียงดวงเดียว แต่สูญเสียโลกทั้งใบ" อัลวาโรเย้ยหยัน

เอลิยาหลับตา กำเศษคริสตัลแน่น ก่อนจะพูดเบาๆ แต่มั่นคง

"หัวใจของฉัน...คือโลกของฉัน"

เศษคริสตัลสลายกลายเป็นแสงที่ปกคลุมทั่วทั้งฟ้า คาเอลปรากฏตัวขึ้นอีกครั้ง กอดเอลิยาไว้แน่น

แต่ทุกอย่างแลกมาด้วยราคา เอลิยาสูญเสียพลังชีวิตส่วนหนึ่งไป เธอจะมีชีวิตอยู่ได้อีกไม่นาน

คาเอลรู้สึกถึงความเปราะบางของร่างในอ้อมแขน เขาน้ำตาคลอ ดึงเธอเข้าไปจุมพิตแผ่วเบา

"คราวนี้...จะเป็นฉันที่ปกป้องเธอ"

และด้วยพลังที่เหลืออยู่ คาเอลเปลี่ยนชะตากรรมของเธอ ยอมสละพลังแห่งแสงทั้งหมด เพื่อทำให้เอลิยากลับมาใช้ชีวิตธรรมดาอย่างที่เธอเคยฝัน

คาเอลหายไปอีกครั้ง เหลือเพียงสายลมอุ่นๆ และเสียงกระซิบในหัวใจเอลิยา

"เราจะพบกันอีกครั้ง ในวันที่เจ้าพร้อมจะรักตัวเอง...เหมือนที่ข้ารักเจ้า"

---

(จบ ภาค 2)

เสียงหัวใจแห่งหอคอยคริสตัล: กาลเวลาที่รอคอย

หลายสิบปีผ่านไปนับจากวันที่คาเอลเสียสละตัวเองเพื่อมอบชีวิตใหม่ให้เอลิยา

เอลิยาดำเนินชีวิตอย่างสงบสุขในหมู่บ้าน เธอได้แต่งงาน มีลูก มีครอบครัว แต่ในห้วงลึกของหัวใจ เธอไม่เคยลืมคาเอลเลยสักวัน

คืนหนึ่ง ขณะเอลิยากำลังนั่งดูดวงจันทร์คนเดียว เสียงสายลมแผ่วเบานำพาความทรงจำกลับมา พร้อมกับเศษคริสตัลชิ้นเก่า ซึ่งควรจะสลายหายไปนานแล้ว...กลับส่องแสงอีกครั้ง

เด็กหญิงตัวน้อย นามว่า "ลีอา" หลานสาวของเอลิยา วิ่งเข้ามาในอ้อมแขนเธอ

"คุณยาย...หนูฝันเห็นผู้ชายคนหนึ่ง เขายิ้มให้หนู...เขาบอกว่าหนูมีหัวใจเดียวกับคุณยาย"

เอลิยาชะงัก ดวงตาเบิกกว้าง น้ำตาเอ่อคลอโดยไม่รู้ตัว

คาเอล...!

เศษคริสตัลนำพาเอลิยาและลีอาไปยังต้นไม้ศักดิ์สิทธิ์ในหุบเขา ต้นไม้ที่ไม่เคยมีใครพบเห็นมาก่อน ใต้รากไม้ลึกลงไป มีบานประตูเรืองแสง พร้อมถ้อยคำสลักไว้ว่า

"เวลานี้ ถึงเวลาที่หัวใจจะกลับมาพบกันอีกครั้ง"

ลีอาจูงมือเอลิยาเข้าไปในประตูแสงนั้น และเมื่อพวกเธอลืมตาขึ้น ทั้งสองพบว่าตนเองอยู่ในสถานที่ที่เหมือนหอคอยคริสตัลในอดีต แต่เปล่งประกายสดใสยิ่งกว่าครั้งไหนๆ

ที่นั่น คาเอลยืนอยู่ ใส่ชุดสีขาวบริสุทธิ์ ดวงตาสีเงินคู่นั้นยังอ่อนโยนเหมือนเดิม เขายิ้มให้เอลิยา ราวกับไม่มีเวลาใดที่พวกเขาต้องพรากจากกันเลย

"เจ้าทำได้แล้ว เอลิยา เจ้ารักตัวเอง รักผู้อื่น และมอบความรักให้โลกใบนี้โดยไม่หวังสิ่งใดตอบแทน"

เอลิยาก้าวเข้าไปหาเขา น้ำตาไหลพราก

"ฉันคิดถึงเธอเหลือเกิน...คาเอล"

เขาสวมกอดเธอเบาๆ แสงแห่งคริสตัลระยิบระยับรอบตัวทั้งสอง

"จากนี้ไป...เราจะไม่ต้องพรากจากกันอีก"

ทันใดนั้น หอคอยทั้งหอค่อยๆ แปรเปลี่ยนเป็นดินแดนใหม่ โลกแห่งแสงที่ไม่มีวันเสื่อมสลาย คาเอลและเอลิยาจะได้อยู่ด้วยกันตลอดไป ไม่ใช่ในฐานะเทพพิทักษ์กับมนุษย์อีกต่อไป แต่ในฐานะสองหัวใจที่เท่าเทียมกัน

และลีอา...ผู้เป็นสายเลือดใหม่ ผู้สืบทอดพลังแห่งความรักและการเสียสละ จะเป็นผู้พิทักษ์โลกใบนี้แทนพวกเขา

เสียงหัวใจแห่งหอคอยคริสตัลยังคงดังก้อง...

ไม่ใช่เสียงของเวทมนตร์

แต่เป็นเสียงของหัวใจที่ไม่เคยยอมแพ้ต่อกาลเวลา

---

(จบ ภาค 3 สมบูรณ์)