พิษรักเยียวยาใจ
一
⚠️ เนื้อหาต่อไปนี้เป็นเพียงเรื่องจิตนาการ โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน ⚠️
หลิงหาน
ตื่นแล้วหรือเหมยหลิง
เหมยหลิง
คุณปู่กำลังทำอะไรอยู่หรือเจ้าคะ
เหมยหลิง
คุณปู่มีอะไรให้ข้าช่วยหรือไม่เจ้าคะ
หลิงหาน
เจ้าช่วยไปเก็บสมุนไพรในป่าให้ข้าหน่อย
หลิงหาน
ระวังตัวด้วยนะเหมยหลิง
เหมยหลิง
มีสมุนไพรเยอะแยะเลย
เหมยหลิง
คุณปู่ต้องภูมิใจในตัวข้าแน่
เหมยหลิง
วันนี้ข้าจะเก็บกลับไปให้เยอะๆเลย
เหมยหลิงเก็บสมุนไพรต่าง ๆ ในป่าด้วยแววตาเป็นประกาย
เหมยหลิง
ข้าจะเก็บผลไม้ป่าไปด้วยดีไหมนะ
เหมยหลิง
ถ้ามีเวลาเหลือข้าเก็บผลไม้ป่าไปด้วยดีกว่า
เมื่อเหมยหลิงเก็บสมุนไพรเสร็จ เห็นว่าฟ้ายังไม่มืด เธอจึงเข้าไปเก็บผลไม้ป่าต่อ
หลังจากเหมยหลิงเก็บผลไม้ป่าเสร็จ เธอก็เดินไปที่ตลาดแห่งหนึ่ง
ตัวประกอบ 1
นี่ๆ เจ้าได้ยินเรื่องนี้หรือยัง
ตัวประกอบ 2
เกิดเรื่องอันใดขึ้นหรือ
แผงขายสินค้าวางเรียงรายจนสุดสายตา และเสียงบทสนทนาที่ผู้คนยืนคุยกัน
ตัวประกอบ 1
ร่างของท่านแม่ทัพต้องพิษร้าย
ตัวประกอบ 2
แล้วบัดนี้ท่านแม่ทัพเป็นเช่นไรบ้าง
ตัวประกอบ 1
หมอหลวงยังมิอาจหาวิธีรักษาได้
ตัวประกอบ 2
ข้าอยากไปดูแลท่านแม่ทัพจัง
เหมยหลิง
( ไม่ใช่เรื่องของข้า )
เหมยหลิง
( แต่ทำไมข้าถึงรู้สึกเป็นห่วงกันนะ )
หลิงหาน
เจ้าได้ผลไม้ป่ามาด้วยหรือ
เหมยหลิง
ส่วนนี่เป็นสมุนไพรที่ข้าเก็บมา
หลิงหาน
ข้าขอขอบคุณเจ้ามากนะ เหมยหลิง
หลิงหาน
เจ้าไปทำความสะอาดร่างกายเถิด
เหมยหลิง
คือว่าข้ามีเรื่องจะถามปู่
เหมยหลิง
ข้าได้ยินเรื่องราวของท่านแม่ทัพจากคนในตลาด
หลิงหาน
เจ้ารู้เรื่องนี้ด้วยหรือ
เหมยหลิง
ปู่พอจะเล่าเรื่องราวเพิ่มเติมให้ข้าฟังได้หรือไม่
二
เหมยหลิง
เรื่องราวเป็นเช่นนี้เอง
เหมยหลิง
ข้าอยากไปดูอาการของท่านแม่ทัพจริงๆ
หลิงหาน
ข้าเข้าใจในความเป็นห่วงของเจ้านะ
หลิงหาน
แต่คนธรรมดาเยี่ยงเรามิอาจทำเช่นนั้นได้หรอก
แม้ปู่จะกล่าวเช่นนั้นแต่เหมยหลิงก็อดคิดมิได้ว่าถ้าตนได้เข้าไปดูอาการของท่านแม่ทัพจะเป็นเช่นไร
เหมยหลิงครุ่นคิดถึงเรื่องนี้ซ้ำแล้วซ้ำเล่าอยู่บนเตียง
จู่ ๆ เหมยหลิงก็คิดแผนการหนึ่งขึ้นมาได้ แม้จะรู้ว่าเสี่ยงอยู่บ้างแต่เหมยหลิงคิดว่าหากไม่ลองคงมิอาจรู้
ค่ำคืนหนึ่ง ราตรีสีดำสนิททอดเงาปกคลุม ทั่วจวนแม่ทัพ
เหมยหลิงซ่อนตัวอยู่หลังพุ่มดอกเหมยใหญ่ที่อยู่ไม่ไกลจากเรือนพักของท่านแม่ทัพนัก
ดวงตากลมโตจับจ้องไปยังประตูเรือนที่ปิดสนิท แสงตะเกียงรำไรลอดออกมาตามร่องบานประตูบ่งบอกว่ายังมีคนเฝ้าอยู่ภายใน
เหมยหลิงซ่อนตัวอยู่นาน กระทั่งแสงตะเกียงในเรือนพักของท่านแม่ทัพดับมอดลงทีละดวง จนความมืดมิดเข้าปกคลุมทั่วบริเวณ
เหมยหลิง
โอกาสของข้ามาแล้ว
เหมยหลิงสัมผัสชีพจรของแม่ทัพอย่างเบามือ ดวงตาคู่สวยสำรวจร่องรอยของพิษที่แล่นไปทั่วร่างอย่างละเอียดถี่ถ้วน
กลิ่นอายของสมุนไพรนานาชนิดลอยวนรอบตัวนาง
เหมยหลิง
( พิษร้ายกว่าที่ข้าคาดการณ์ไว้มากนัก )
เหมยหลิงเปิดห่อผ้าที่เตรียมมาอย่างระมัดระวัง เผยให้เห็นเข็มเงินวาววับและขวดกระเบื้องเคลือบใบเล็กบรรจุของเหลวสีอำพัน
เหมยหลิงลงมือรักษาอย่างรวดเร็วแต่แม่นยำ ปลายนิ้วเรียวเล็กคลึงจุดชีพจรสำคัญ ก่อนจะแทงเข็มเงินลงไปอย่างชำนาญ
เวลาผ่านไปเนิ่นนานหยาดเหงื่อผุดพรายบนหน้าผากของแม่ทัพ เหมยหลิงถอนเข็มเงินออกช้า ๆ และแต้มยาเหลวสีอำพันลงบนริมฝีปากแห้งผากของแม่ทัพ
ทันใดนั้นเอง เปลือกตาหนาหนักก็ค่อย ๆ เปิดขึ้น ดวงตาคมกริบราวกับเหยี่ยวจับจ้องมายังร่างของเหมยหลิงด้วยความสงสัยระคนระแวง
เหมยหลิง
ข้ามีนามว่าเหมยหลิง
หยางหลง
เจ้าเข้ามาในเรือนข้าได้เยี่ยงไร
เหมยหลิงเงยหน้าขึ้นเล็กน้อย สบเข้ากับดวงตาคู่นั้นเพียงเสี้ยววินาที ก่อนจะต้องรีบหลุบต่ำลงอีกครั้ง หัวใจเหมยหลิงเต้นระรัว
หยางหลงถอนหายใจแผ่วเบา เสียงนั้นไม่ได้บ่งบอกถึงความโกรธ แต่กลับแฝงไว้ด้วยความเหนื่อยหน่ายและความอ่อนแรงจากการต่อสู้กับพิษร้าย
หยางหลง
เหตุใดจึงเข้ามาในเรือนของข้าในยามวิกาลเช่นนี้
เหมยหลิง
ข้ามิได้มีเจตนาร้าย
หยางหลง
ถ้าเช่นนั้น เจ้าเข้ามาด้วยเหตุอันใด
เหมยหลิง
ข้าได้ยินถึงอาการของท่านแม่ทัพ
เหมยหลิง
และข้าพอมีความรู้เรื่องสมุนไพรที่อาจช่วยท่านได้
หยางหลง
เจ้าดูไม่เหมือนหมอ
เหมยหลิง
แต่ความรู้ที่ข้ามีนั้น
เหมยหลิง
ข้าเชื่อว่าจะสามารถช่วยท่านได้
หยางหลง
เหตุใดเจ้าจึงมั่นใจเช่นนั้น
เหมยหลิง
ข้าเคยศึกษาตำราเกี่ยวกับพิษนานาชนิด
เหมยหลิง
และข้าเชื่อว่า ข้าสามารถวิเคราะห์และปรุงยาถอนพิษนี้ได้
หยางหลง
เจ้าต้องการสิ่งใดเป็นการแลกเปลี่ยน
เหมยหลิง
ข้าไม่ต้องการสิ่งใด
เหมยหลิง
ข้าเพียงต้องการช่วยท่านให้หายดี
หยางหลง
เอาล่ะ ข้าจะให้โอกาสเจ้า
หยางหลง
แต่หากเจ้าคิดหลอกลวงข้า เจ้าจะต้องชดใช้ด้วยชีวิต
三
รุ่งอรุณของวันใหม่ค่อย ๆ ทอแสงสีทองอ่อนละมุน แผ่ซ่านไปทั่วผืนฟ้าที่ยังคงเจือด้วยสีเทาจาง ๆ
เหมยหลิง
อรุณสวัสดิ์ท่านแม่ทัพ
เหมยหลิง
ข้าทำโจ๊กร้อนมาให้เจ้าค่ะ
เหมยหลิง
ข้าขอไปเก็บสมุนไพรได้หรือไม่เจ้าคะ
เหมยหลิง
ขอบคุณท่านแม่ทัพเจ้าค่ะ
เหมยหลิงได้รับอนุญาตจากหยางหลงเป็นการพิเศษให้เข้ามาเก็บสมุนไพรในสวนแห่งนี้
เหมยหลิง
( ที่นี่มีสมุนไพรที่ข้าต้องการอยู่มิใช่น้อย )
เหมยหลิง
( เป็นที่น่าพอใจนัก )
ขณะที่เหมยหลิงก้มหน้าก้มตาเก็บเกี่ยวสมุนไพรอย่างตั้งใจ ไม่ทันสังเกตว่ามีสายตาสองคู่กำลังจับจ้องมองมาอยู่
ตัวประกอบ 1
เจ้าได้ยินเรื่องนังหมอยาแปลกหน้านั่นหรือไม่
ตัวประกอบ 2
เรื่องหมอยาที่พักอยู่ในเรือนท่านแม่ทัพน่ะหรือ
ตัวประกอบ 2
ข้าได้ยินคนพูดถึงอยู่บ้าง นางเป็นอย่างไรหรือ
ตัวประกอบ 1
ข้าว่านางมันมารยาเสียยิ่งกว่าจิ้งจอกเสียอีก
ตัวประกอบ 1
ดูสิ มาจากไหนก็ไม่รู้
ตัวประกอบ 1
จู่ๆก็ได้เข้าไปปรนนิบัติท่านแม่ทัพถึงเตียง
ตัวประกอบ 1
แถมยังพักอยู่ในเรือนเดียวกันอีกด้วย
ตัวประกอบ 2
ข้าว่าต้องมีอะไรมากกว่านั้นแน่
ตัวประกอบ 1
ข้าได้ยินมาอีกว่าเมื่อคืนนางยังเข้าไปดูแลท่านแม่ทัพถึงในห้องบรรทมเลยนะ
ตัวประกอบ 2
ดูแลใกล้ชิดถึงบนเตียงเลยหรือ
ตัวประกอบ 1
เจ้าอย่าพูดเสียงดังไปสิ เดี๋ยวใครมาได้ยินเข้า
เหมยหลิงกัดริมฝีปากแน่น หลังจากได้ยินเสียงกระซิบกระซาบและเสียงหัวเราะคิกคัก
เหมยหลิงก้าวเดินอย่างรวดเร็วออกจากสวนสมุนไพรลับ
หยางหลง
เก็บสมุนไพรได้มากน้อยเพียงใด
เหมยหลิง
ได้มาพอสมควรเจ้าค่ะ
หยางหลง
เหตุใดสีหน้าเจ้าจึงไม่สู้ดีนัก
หยางหลง
มีเรื่องใดรบกวนจิตใจเจ้าหรือ
เหมยหลิง
มิมีสิ่งใดเจ้าค่ะ
เหมยหลิง
เพียงแต่ข้าอาจจะเหนื่อยจากการเดินทางไปเก็บสมุนไพร
เหมยหลิง
มิมีสิ่งใดจริงๆเจ้าค่ะ
เหมยหลิง
ท่านแม่ทัพ อาการของท่านวันนี้เป็นอย่างไรบ้างเจ้าคะ
เหมยหลิง
งั้นข้าขอตัวนะเจ้าค่ะ
ซู่หยวน
ท่านแม่ทัพเรียกข้ามามีเหตุอันใดหรือขอรับ
หยางหลง
ข้าต้องการให้เจ้าไปสืบเรื่องหนึ่ง
หยางหลง
ข้าต้องการให้เจ้าไปสืบเรื่องที่เหมยหลิงพบเจอเมื่อนางไปเก็บสมุนไพรที่สวนลับ
ซู่หยวน
เหมยหลิง? หมอยาคนนั้นหรือขอรับ
หยางหลง
ใช่แล้ว เจ้าจงไปสืบมาว่าเกิดอะไรขึ้นกับนาง
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
