NovelToon NovelToon

ศักดิ์ศรีในกรงทอง

1

NovelToon
ตุ๊บ
เวริน
เวริน
//เซ
แพร
แพร
อิคุณหนูตกอับ!
แพร
แพร
มึงคิดว่ามึงใหญ่มาจากไหน!
แพร
แพร
ทำมาเป็นมั่น! ทำตัวสูงส่ง!
แป้ง
แป้ง
มึงใมันก็เป็นได้แค่คุณหนูตกอับ
แป้ง
แป้ง
ไม่ต่างอะไรจากกู!
เวริน
เวริน
//เดินหนี
แพร
แพร
จะไปไหน!
แพร
แพร
//จิกหัว
เวริน
เวริน
!!
แป้ง
แป้ง
//สาดน้ำล้างจานใส่
แพร
แพร
555555
แป้ง
แป้ง
555555
เวริน
เวริน
//มองค้อน
แป้ง
แป้ง
มอง
แป้ง
แป้ง
มองพวกกูให้ได้นานๆละกัน!
แป้ง
แป้ง
//โยนกะละมังลงพื้น
.
ครัว
เวริน
เวริน
//ล้างถ้วย-จานด้วยมือเปล่าที่ทั้งเปื่อยทั้งแดง
แป้ง
แป้ง
เวริน!
แป้ง
แป้ง
มึงทำจานใบโปรดของคุณนิราแตกหรอ!
แป้ง
แป้ง
มึงตอบดิ!
เวริน
เวริน
//เมิน+ล้างจานต่อ
แป้ง
แป้ง
กูเห็นกับตา
แป้ง
แป้ง
อิคุณหนูตกอับ!
แป้ง
แป้ง
ทำบ้านตัวเองพังไม่พอ
แป้ง
แป้ง
จะมาทำบ้านคนอื่นพังอีกหรอวะ!
แพร
แพร
5555555
แพร
แพร
กูว่านะมึงเหมาะกับผ้าขี้ริ้วมากกว่าผ้าไหมนะ
แพร
แพร
เลิกทำตัวสูงส่งสักทีเหอะ!
แพร
แพร
จะล้างจานก็ล้างไปอย่ามาเบ่ง!
เวริน
เวริน
ฉันอยู่ดีๆของฉัน
เวริน
เวริน
พวกเธอดูจะเดือดร้อนมากนะ
เวริน
เวริน
อีกอย่างฉันไม่ได้ทำจานแตก
เวริน
เวริน
มันแตกตั้งแต่เมื่อคืน ฉันเห็นป้าอรเก็บไว้ในถังแล้ว
แพร
แพร
โอ้ยยยย! ยังจะเถียง
แพร
แพร
นิสัยคุณหนูแก้ไม่หายเนาะ!
แพร
แพร
มึงพูดอะไรก็ไม่ผิด กูนี่ผิดตลอด!
อร
อร
แป้ง แพร พอ!
อร
อร
พวกแก2คนจะไม่ทำการทำงานกันใช่ไหม
อร
อร
ถ้าเรื่องนี้ถึงหูคุณหญิงวิภาจะทำยังไง!
แป้ง
แป้ง
ป้าอย่าเข้าข้างมันดิ
แป้ง
แป้ง
ก็เห็นๆอยู่ว่าอีนี่มันชอบทำตัวเป็นนางเอกทุกวัน!
อร
อร
แต่มันเป็นคนไม่ใช่หมา!
อร
อร
จำต่ำต้อยยังไง ก็ไม่ใช่ให้พวกแกเหยียบหัวเล่นไปวันๆ
อร
อร
ไป!
อร
อร
ล้างห้องน้ำให้หมดทั้งชั้นล่าง
อร
อร
ไม่ต้องพูดมาก
แป้ง
แป้ง
โอ้ย!
แป้ง
แป้ง
ป้าก็อีกคน
แป้ง
แป้ง
ไปแพรเดี๋ยวค่อยด่าต่อ!
เวริน
เวริน
//วางผ้าขี้ริ้วลงช้าๆ+มือสั่น
เวริน
เวริน
//มองจานที่ถูกเธอล้างจนเงาวับทำให้มองเห็นใบหน้าตัวเอง
.
อร
อร
แกโอเคไหมเวริน
อร
อร
เมื่อกี้ป้าไม่ได้ตั้งใจจะดุ
อร
อร
แต่ถ้าไม่ตัดไฟตั้งแต่ต้นลม พวกมันก็จะเหิมเกริม
เวริน
เวริน
ฉันไม่เป็นไรหรอกป้า
เวริน
เวริน
แค่เหนื่อยนิดหน่อย
เวริน
เวริน
กับคำพูดซ้ำๆเดิมๆ
อร
อร
มันไม่ใช่ที่ของแกหรอกที่นี่
อร
อร
แต่ป้ารู้แกอยู่เพราะอะไร
เวริน
เวริน
//ส่ายหน้า
เวริน
เวริน
ไม่มีเหตุผลอะไรหรอกป้า หนูอยู่ไปวันฟพอเลี้ยงปากท้องเท่านั้น
เวริน
เวริน
(ฉันอยู่ที่นี่ก็เพราะยังไม่ลืมคำพูดของคนตระกูลนี้ โดยเฉพาะเขา..."น่าสงสารจังนะหนู เดี๋ยวฉันรับเลี้ยงเธอก็ได้" พูดออกมาด้วยน้ำเสียงเยาะเย้ยของคุณเปรมชัย...ที่มันฝังแน่นในใจลืมไม่ลง...)
เสียงซุบซิบดังขึ้น
ทุกคน!!!!
คุณชายรองกลับมาแล้ว!!!
ได้ข่าวว่าเพิ่งกลับจากสิงคโปร์เมื่อคืน
หล่อกว่าในรูปอีกเว้ย!

2

เสียงล้อของกระเป๋าเดินทางที่ถูกลากไปกับพื้น
คนรับใช้ทั้งหมดออกมายืนเรียงแถวต้อนรับ
เวริน
เวริน
(เขาเดินผ่านฉันไป...เหมือนไม่มีฉันอยู่ตรงนี้...)
เวริน
เวริน
//จ้องมอง
เวริน
เวริน
( ทมิฬ เมธาวี คุณชายรองตระกูลเมธาวี.....คนเดียวที่จะพาฉันหลุดพ้นจากคำว่า "อิคุณหนูตกอับ"....)
.
แป้ง
แป้ง
อิเวริน!
แพร
แพร
มึงมาทำความสอาดครัวดิ!
แพร
แพร
ยืนเหม่ออะไรนักหนา!
แป้ง
แป้ง
เอ๊ะ...หรือมึงฝันว่าจะได้แต่งกับคุณชายรอง?5555555
เวริน
เวริน
ปล่าว
แพร
แพร
อุ๊ย!
แพร
แพร
กล้าตอบกลับแล้วหรออิคุณหนูตกอับ?
แพร
แพร
//เตะถังขยะทำให้ขยับกระจายเต็มพื้น
แป้ง
แป้ง
เก็บให้หมดนะมึง
แป้ง
แป้ง
ถ้าสอาดไม่พอ
แป้ง
แป้ง
ป้าอรจะได้ลงโทษมึงแทนพวกกู!
.
กลิ่นคราปน้ำปลาคลุ้งไปทั่วมือของเวริน
เวริน
เวริน
//เก็บขยะ
เวริน
เวริน
(ฉันไม่ตอบโต้ไม่ใช่เพราะกลัว.....แต่เพราะมีแผนที่ใหญ่กว่านั้น...ใหญ่จนคนอย่างพวกเธอไม่เคยคิดถึงมัน)
สักพัก
เวริน
เวริน
วันนี้ฉันทำความสะอาดให้ แต่วันหน้าพวกเธอจะต้องได้ก้มหน้าทำความสะอาดให้ฉัน//พูดด้วยหน้าตานิ่งเฉย
แป้ง
แป้ง
หึ มึงพูดอย่างกับเป็นเจ้าของบ้านนี้เนอะ!
แพร
แพร
ฝันสูงรัวังตกแรงนะเวริน
เวริน
เวริน
(เสียงหัวเราะของพวกเธอฉันไม่ได้ยินอีกแล้ว)
เวริน
เวริน
(เพราะในหัวของฉัน...เต็มไปด้วยภาพของเขา...)
แพร
แพร
แป้ง มึงว่ากูจะเทถังน้ำราดมันอีกดีไหม
แป้ง
แป้ง
เออๆๆ ทำเลยดิ กูชอบตอนเห็นมันเปียก
แป้ง
แป้ง
จะได้ซื่อๆสมฐานะมัน
แพร
แพร
เดี๋ยวกูมา
.
เวริน
เวริน
//ยืนตัวแข็งจับไม้ถูพื้นแน่น
แพร
แพร
เอ้า! รับไปนะเวรินคนสวยของบ้านนี้!//สาดน้ำใส้
เวริน
เวริน
พวกเธอเบื่อยัง....//น้ำหยดลงบนพื้น
เวริน
เวริน
หรือฉันยังเป็นตัวตลกไม่พอ
แพร
แพร
กรี๊ดดดด นางพูดประชดหว่ะ55555
แป้ง
แป้ง
โอ้ยยย กูขำจะตายอยู่ละ ใครก็ได้ส่งคลิปให้ป้าอรดูซิ!
แป้ง
แป้ง
จะได้เห็นว่ามันเล่นน้ำเองนะ จะได้ไม่มีใครโทษพวกกู5555
.
ชั้นสองของบ้านใหญ่ ริมระเบียง
สายลมเย็นพัดเบาๆ
ทมิฬ
ทมิฬ
//หรี่ตามองบริเวณหลังบ้าน
ทมิฬ
ทมิฬ
(คนใช้ใหม่?..)
.
อร
อร
เวริน!
อร
อร
ไปอาบน้ำแล้วขึ้นไปเก็บเสื้อผ้าคุณชายรองให้หมดนะ
อร
อร
อย่าชักช้าเดี๋ยวโดนด่า!
เวริน
เวริน
ค่ะป้า.
.

3

หน้าประตูห้องของทมิฬ
เวริน
เวริน
ไม่มีใครอยู่หรอ...?
เวริน
เวริน
//เคาะประตู
ก๊อกๆๆ
เวริน
เวริน
ขออนุญาตค่ะ
ไม่มีเสียงตอบ
เวริน
เวริน
//สูดลมหายใจเข้าลึกๆ+เปิดประตูช้าๆ
NovelToon
เวริน
เวริน
//ก้มหน้าลง+เริ่มทำงาน
เธอพยายามไม่มองอะไรนอกจากจุดที่ต้องทำความสะอาด
และแล้ว.....
ทมิฬ
ทมิฬ
เธอชื่ออะไร//เสียงทุ้มต่ำ
เวริน
เวริน
//ชะงัก+ไม้ขนไก่หลุดออกจากมือ
เธอหันไปแล้วพบกับชายร่างสูงที่ยืนพิงกรอบหน้าต่างกำลังจ้องมองอย่างเฉยชา
เวริน
เวริน
ข...ขอโทษค่ะ ฉันไม่รู้ว่าคุณชายรองอยู่ในห้อง
ทมิฬ
ทมิฬ
ฉันถามว่าเธอชื่ออะไร
เวริน
เวริน
เวริน....ค่ะ
ทมิฬ
ทมิฬ
//เลิกคิ้ว
ทมิฬ
ทมิฬ
ชื่อดูไม่เข้ากับสถานะยนะ
เวริน
เวริน
//กำมือแน่น+ยืนก้มหน้าไม่ตอบโต้
ทมิฬ
ทมิฬ
ทำไมไม่พูดหล่ะ? หรือเธอเป็นใบ้?
เวริน
เวริน
//กัดฟันแน่น+เงยหน้าเล็กน้อย
เวริน
เวริน
ถ้าคุณชายรองจะตำหนิอะไรก็พูดตรงๆดีกว่าค่ะ
เวริน
เวริน
ฉันจะได้เก็บไปแก้ไข ไม่ใช่เก็บไปเจ็บ
เงียบ.....
ทมิฬ
ทมิฬ
เธอไม่เหมือนคนใช้ที่นี่เลยสักนิด
ทมิฬ
ทมิฬ
//ค่อยๆเดินเข้าใกล้เธอ
เวริน
เวริน
//ถอยหลัง
ทมิฬ
ทมิฬ
กลัวฉันหรอ?
เวริน
เวริน
ไม่ค่ะ
ทมิฬ
ทมิฬ
แล้วมือที่สั่นหล่ะ....คืออะไร?
เวริน
เวริน
//เงียบ
ทมิฬ
ทมิฬ
//เดินผ่านไปแบบเฉียดฉิว
กลิ่นน้ำหอมของเขาลอยผ่านจมูกของเธอแวบนึง
ทมิฬ
ทมิฬ
//ลงไปนั่งบนโซฟา
ทมิฬ
ทมิฬ
ฉันไม่ได้อยู่ที่นี่หลายปี....
ทมิฬ
ทมิฬ
ไม่รู้เลยว่าตอนนี้มี"คุณหนูตกอับ"อยู่ในบ้านด้วย
เวริน
เวริน
//ชะงัก
คำพูดนั้นแทงใจเธอสุดๆ
ไม่ใช่แค่ซ้ำเติมแต่มันคือตราที่ถูกแปะไว้กับเธอตลอด
เวริน
เวริน
ถ้าคุณชายรองคิดว่าฉันไม่เหมาะกับที่นี่
เวริน
เวริน
ก็สามารถไล่ได้ค่ะ
เวริน
เวริน
ฉันจะไม่ขัดขืน
ทมิฬ
ทมิฬ
//หัวเราะในลำคอเบาๆ
ทมิฬ
ทมิฬ
ไล่?
ทมิฬ
ทมิฬ
ใครว่าเธอไม่มีประโยชน์
ทมิฬ
ทมิฬ
คนแบบเธอ.....ต้องเก็บไว้ใกล้ๆสิ
ทมิฬ
ทมิฬ
ถึงจะสนุก
เวริน
เวริน
//นิ่ง
หัวใจเธอเต้นแรง ไม่ใช่เพราะหวาดกลัว
แต่เพราะว่าสิ่งที่เธอต้องการใกล้ถึงความเป็นจริงแล้ว...
เสียงประตูดังขึ้น
แก้มใส
แก้มใส
เวริน!!
เวริน
เวริน
//หันขวับ
แก้มใส
แก้มใส
ป้าอรบอกให้ฉันมาตาม
แก้มใส
แก้มใส
อย่าเสียเวลาอยู่ให้คุณชายรองรำคาญเลย
แก้มใส
แก้มใส
คนอย่างเธอ
แก้มใส
แก้มใส
ทำความสะอาดแค่หน้าประตูยังเกินตัว!
แก้มใส
แก้มใส
//ปรายตามองทมิฬ+ยิ้มหวานอย่างเสแสร้ง
แก้มใส
แก้มใส
ขอโทษนะคะคุณชายรอง
แก้มใส
แก้มใส
คนใช้บางคนมันไม่รู้ที่ต่ำที่สูง
เวริน
เวริน
//กำมือแน่น
ไม่ใช่เพราะคำพูดนั้น แต่เพราะ ทมิฬไม่ได้สนใจสิ่งที่แก้มใสพูด
เขายังคงจ้องเวรินเพียงคนเดียว
ทมิฬ
ทมิฬ
เธอชื่ออะไรนะ คนเมื่อกี้...
แก้มใส
แก้มใส
//หันขวับ
แก้มใส
แก้มใส
ดิฉันหรอคะ? แก้มใสค่ะ
แก้มใส
แก้มใส
คุณชายจะจำไว้ก็---
ทมิฬ
ทมิฬ
เปล่า//เสียงเย็นชา
ทมิฬ
ทมิฬ
ฉันหมายถึงคนนั้น//จ้องนางเอก
แก้มใส
แก้มใส
//หน้าแตก
เวริน
เวริน
ว..เวรินค่ะ
ทมิฬ
ทมิฬ
//พยักหน้าเบาๆ
ทมิฬ
ทมิฬ
//ลุกออกไป
หน้าประตูห้อง
ทมิฬ
ทมิฬ
ทำความสะอาดต่อให้เสร็จนะเวริน
ทมิฬ
ทมิฬ
ฉันไม่ชอบอะไรที่มันดู"ไม่เรียบร้อย"
ทมิฬ
ทมิฬ
//ปิดประตู
แก้มใส
แก้มใส
//มองแรงใส่เวริน
แก้มใส
แก้มใส
คิดว่าคุณชายรองสนใจคนอยาางเธอหรอ?
แก้มใส
แก้มใส
อย่าหวังสูงเลยอิคุณหนูตกอับ!
เวริน
เวริน
//ไม่ได้ตอบอะไร+ก้มหน้าทำงานต่อ
ไม่ว่ายังไง...เธอจะไม่ยอมแพ้
แม้จะต้องทนอยู่ใต้คำเหยียดหยามพวกนั้นไปอีกนานแค่ไหนก็ตาม

เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!

novel PDF download
NovelToon
เปิดประตูต่างภพ
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!