|~The Witch'S Home For All~|
                                                        ep. 1บ้านใหม่ของแม่มด
                    
        [กลางหมู่บ้านเล็กริมภูเขา]
 
       
        เสียงฝีเท้าม้าดังใกล้เข้ามาเรื่อย ๆ ชาวบ้านเริ่มหยุดกิจกรรมหันมามองเป็นตาเดียว
 
       
        
        ต.ป.ก
เหมือนเธอจะเป็นแม่มด
 
        
       
        หญิงสาวคนหนึ่งหยุดม้าตรงกลางลานหมู่บ้าน เธอลงจากหลังม้าอย่างสง่างาม สายตาทุกคู่จับจ้องเธอเป็นจุดเดียว
 
       
        
        ???
ฉันไม่ได้มาทำอันตรายใคร
 
        
       
        
        ???
ฉันเพียงต้องการใช้ชีวิตเงียบ ๆ นอกหมู่บ้าน สร้างบ้านหลังเล็ก ๆ อยู่ตามลำพัง ไม่รบกวนผู้ใด
 
        
       
        เสียงฝีเท้าวิ่งเล็ก ๆ ดังขึ้นจากอาคารกิลด์ไม้ใกล้ลาน
 
       
        
        ???
ท่านแม่มดคะ! ทางนี้ค่ะ!
 
        
       
        หญิงสาวในชุดพนักงานกิลด์วิ่งเข้ามาด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม
 
       
        
        มีน่า:ผู้จัดการเคาน์เตอร์ในกิลด์
ฉันชื่อมีน่า เป็นเจ้าหน้าที่ประจำเคาน์เตอร์ของกิลด์ค่ะ!
 
        
       
        
        เอวาน่า:แม่มด
...เอวาน่า ยินดีที่ได้รู้จัก
 
        
       
        
        มีน่า:ผู้จัดการเคาน์เตอร์ในกิลด์
หมู่บ้านเรายินดีต้อนรับคนดี ๆ เสมอค่ะ ท่านหัวหน้าหมู่บ้านอยู่ที่กิลด์ ข้าจะพาไปเอง!
 
        
       
        หลังจากพูดคุยกับหัวหน้าหมู่บ้าน เอวาน่าได้รับอนุญาตให้อยู่แถบนอกหมู่บ้าน ซึ่งเป็นที่รกร้างสงบและเงียบ
 
       
        
        เอวาน่า:แม่มด
//ยืนกลางลานหญ้า
 
        
       
        
        เอวาน่า:แม่มด
ถึงเวลาสร้างบ้านเสียที...
 
        
       
        แสงสีฟ้าเรืองรองลอยขึ้นจากพื้นหญ้า และโครงสร้างไม้ค่อย ๆ ปรากฏขึ้นทีละชั้นอย่างน่าอัศจรรย์...
 
       
        
        |~แอดมิน~|
นี้คือบ้านของ เอวาน่า
 
        
                                                                ep. 2บ้านหลังใหม่และเพื่อนบ้าน
                    
        ณ เช้าวันหนึ่ง หลังจากบ้านนอกหมู่บ้านถูกสร้างเสร็จ...
 
       
        
        มีน่า:ผู้จัดการเคาน์เตอร์ในกิลด์
แม่มดท่านนั้น...อยู่บ้านใหม่เรียบร้อยแล้วสินะ แปลกดีที่เลือกอยู่นอกหมู่บ้าน
 
        
       
        
        ต.ป.ก
ใช่ๆ แต่ก็ไม่ได้ดูอันตรายอะไรนะ
 
        
       
        
        มีน่า:ผู้จัดการเคาน์เตอร์ในกิลด์
ออกจะใจดีด้วยซ้ำ แถมเด็กๆ ยังชอบไปเล่นใกล้ๆ บ้านนั่นอีกต่างหาก
 
        
       
        
        เอวาน่า:แม่มด
อรุณสวัสดิ์ค่ะทุกคน ขนมปังอบใหม่ สนใจไหมคะ?
 
        
       
        
        ต.ป.ก
ว้าว! กลิ่นหอมจังเลย! ท่านแม่มดใจดีที่สุดเลย!
 
        
       
        
        มีน่า:ผู้จัดการเคาน์เตอร์ในกิลด์
ท่านแม่มดคะ มีจดหมายจากกิลด์ค่ะ
 
        
       
        
        มีน่า:ผู้จัดการเคาน์เตอร์ในกิลด์
เห็นว่าแถวป่าทางเหนือเริ่มมีมอนสเตอร์ออกมาใกล้หมู่บ้านมากขึ้น
 
        
       
        
        มีน่า:ผู้จัดการเคาน์เตอร์ในกิลด์
ถ้าท่านพอมีเวลาช่วยตรวจดูได้ไหมคะ?
 
        
       
        
        เอวาน่า:แม่มด
ได้เลยค่ะ ไม่นานหรอก เดี๋ยวขอฝากพายอบไว้กับเด็กๆ ก่อนนะ
 
        
       
        
        ต.ป.ก
ท่านแม่มดจะไปผจญภัยเหรอ!?
 
        
       
        
        ต.ป.ก
เอาพวกเราไปด้วยสิๆๆ!
 
        
       
        
        เอวาน่า:แม่มด
ครั้งนี้ขอไปคนเดียวก่อนนะจ๊ะ
 
        
       
        
        มีน่า:ผู้จัดการเคาน์เตอร์ในกิลด์
ไว้คราวหน้าให้ท่านแม่มดพาไปเที่ยวป่าน้อยๆ ด้วยกัน
 
        
       
        จากนั้นแม่มดก็เดินมุ่งหน้าเข้าสู่ป่าทางเหนือ ท่ามกลางสายลมอ่อนๆ และแสงแดดยามเช้า...
 
                                                                ep. 3ลูกต่างเผ่า
                    
        ณ ป่าทางเหนือของหมู่บ้าน… กลิ่นดินเปียกกับเสียงนกป่าดังก้องไปทั่วบริเวณ
 
       
        อากาศเย็นในยามเช้าปะทะใบหน้าเบาๆ ขณะแม่มดสาวเดินผ่านแนวไม้ใหญ่ เสียงใบไม้ร่วงและกลิ่นชื้นของมอสเกาะตามลำต้นบอกว่าเมื่อคืนฝนเพิ่งตก
 
       
        
        เอวาน่า:แม่มด
ไม่เห็นมีร่องรอยมอนสเตอร์เลย... หรือว่าเดินผ่านไปแล้ว?
 
        
       
        ทันใดนั้น เสียง แกร่กกก... ดังขึ้นจากพุ่มไม้ข้างทาง เธอชะงัก เท้าข้างหนึ่งยังคงค้างกลางอากาศ
 
       
        
        เอวาน่า:แม่มด
ใครอยู่ตรงนั้น?...
 
        
       
        พุ่มไม้สั่นไหวเบาๆ ก่อนจะมีเงาเล็กๆ เผ่นพรวดออกมา วิ่งหนีเข้าไปในพุ่มอีกด้านอย่างรวดเร็ว
 
       
        ไม่รอช้า เธอรีบวิ่งตามไป แต่ก็ใช้พลังเวทเพียงเล็กน้อยสร้างม่านลมเบาๆ เพื่อหยุดการเคลื่อนไหวโดยไม่ทำร้ายเงานั้น
 
       
        
        เอวาน่า:แม่มด
หยุดก่อน! ฉันไม่ทำร้ายเธอหรอก!
 
        
       
        เมื่อม่านลมหายไป เธอก็เห็นเด็กชายตัวเล็กๆ สวมเสื้อผ้าขาดรุ่งริ่ง ผิวเปื้อนฝุ่น ผมยาวยุ่งสีเทาน้ำตาลมีหูหมาป่าตั้งขึ้นอยู่บนหัว หางขดงอแนบลำตัวอย่างระแวดระวัง ดวงตาสีทองสั่นระริก
 
       
        
        เอวาน่า:แม่มด
ไม่ทำจ้ะ ไม่ต้องกลัวนะ ฉันชื่อเอวาน่า
 
        
       
        
        เอวาน่า:แม่มด
เป็นแม่มดที่อยู่แถวนี้ แล้วหนูชื่ออะไรเหรอ?
 
        
       
        เด็กชายลังเล ก่อนจะตอบเสียงเบาๆ
 
       
        
        ลีออน:หมาป่า+ลูกบุญธรรม
ลีออน
 
        
       
        
        เอวาน่า:แม่มด
ลีออนจ๋า หนูมาคนเดียวเหรอ?
 
        
       
        
        ลีออน:หมาป่า+ลูกบุญธรรม
//พยักหน้า
 
        
       
        
        ลีออน:หมาป่า+ลูกบุญธรรม
แม่กับพี่... ถูกพวกนักล่าจับไปหมดแล้ว…
 
        
       
        คำพูดนั้นทำให้หัวใจแม่มดสั่นไหว เธอไม่พูดอะไร เพียงยื่นมือออกไปอย่างช้าๆ
 
       
        
        เอวาน่า:แม่มด
มาเถอะ กลับบ้านกับฉันนะ
 
        
       
        
        เอวาน่า:แม่มด
ฉันมีพายอุ่นๆ และเตาผิงอุ่นๆ อยู่ที่บ้าน...
 
        
       
        
        ลีออน:หมาป่า+ลูกบุญธรรม
ผมหิว…
 
        
       
        
        เอวาน่า:แม่มด
งั้นไปกันเลยนะจ๊ะ
 
        
       
        หลังจากนั้นไม่ถึงสิบนาที พวกเขาก็มาถึงบ้านไม้หลังเล็กที่อบอุ่นนอกหมู่บ้าน
 
       
        
        ลีออน:หมาป่า+ลูกบุญธรรม
ที่นี่...หอมจัง...//ตาโต
 
        
       
        
        เอวาน่า:แม่มด
เพราะฉันอบพายไว้ไงจ๊ะ วันนี้พิเศษนะ เป็นพายแอปเปิ้ลผสมน้ำผึ้งป่า
 
        
       
        เธอเปิดประตูให้ลีออนเข้าไปข้างใน ซึ่งภายในอบอวลไปด้วยกลิ่นอบเชย พื้นบ้านสะอาดเรียบร้อย เตาผิงเล็กๆ ถูกจุดไว้รอแล้ว
 
       
        
        ลีออน:หมาป่า+ลูกบุญธรรม
ผม... ผมนั่งตรงนี้ได้ไหม…
 
        
       
        
        เอวาน่า:แม่มด
ตรงไหนก็ได้เลย
 
        
       
        
        เอวาน่า:แม่มด
นี่จ้ะ น้ำอุ่นกับพาย ลองกินดูนะ
 
        
       
        เด็กชายค่อยๆ ยกพายขึ้นมากัดคำเล็กๆ ดวงตาที่เคยหลบหน้าตลอดเริ่มสั่นระริกขึ้นมาเล็กน้อย
 
       
        
        ลีออน:หมาป่า+ลูกบุญธรรม
อร่อย...มาก…//เสียงสั่น
 
        
       
        
        เอวาน่า:แม่มด
ถ้าชอบ ฉันจะทำให้ทุกวันเลยนะ
 
        
       
        ลีออนเงียบไปครู่หนึ่ง ก่อนจะกระซิบออกมาเสียงเบา
 
       
        
        ลีออน:หมาป่า+ลูกบุญธรรม
ผม...ไม่มีใครแล้ว
 
        
       
        
        เอวาน่า:แม่มด
//วางมือลงบนศีรษะเด็กชาย
 
        
       
        
        เอวาน่า:แม่มด
ตอนนี้มีฉันแล้วนะ... ลีออนจะไม่ต้องอยู่คนเดียวอีกต่อไป
 
        
       
        
        เอวาน่า:แม่มด
เดียวฉันจะเป็นแม่ให้เอง
 
        
       
        เธอพูดพร้อมลูบผมนุ่มๆ ของเคย์อย่างแผ่วเบา เด็กชายเม้มปากแน่น ก่อนจะซบหน้าลงกับตักของแม่มดอย่างไม่รู้ตัว น้ำตาหยดแรกไหลเงียบๆ
 
       
        
        ลีออน:หมาป่า+ลูกบุญธรรม
แม่...//เสียงเบาแถบจะไม่ได้ยิน
 
        
       
        แม่มดเพียงลูบหัวเขาเงียบๆ พลางพึมพำเวทเบาๆ ให้ความอบอุ่นแผ่ผ่านบ้านหลังน้อยแห่งนี้
 
       
        วันนั้น... เด็กชายเผ่าหมาป่าผู้โดดเดี่ยว
ได้กลายเป็น “ลูกชาย” ของแม่มดต่างโลก
 
                                                            
                    เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!