เวียนถึงในวันวาน
ชีวิตวัยรุ่นที่สดใส
เทียน่า
ทุกคน!!//วิ่งไปเปิดประตู
อิ๊ง
มีอะไรหรอเสียงดังมาเชียว
เทียน่า
ที่เมืองข้างๆมีงานนิทรรศการด้วยจ้า~
เทียน่า
เย็นนี้ไปเที่ยวด้วยกันนะ
เทียน่า
เย้~//เดินไปกอด อิ๊ง และ เป้
อิ๊ง
ทำงานค้างเสร็จแล้วหรอ??
เป้
ถ้าเธอทำไม่เสร็จฉันไม่ไปนะ
เทียน่า
ไม่เอาน่า~จะทำเดี๋ยวนี้แหละๆ
ชีวิตวัยรุ่นของฉันก็เป็นแบบนี้แหละค่ะ
ฉันมีเพื่อนรักสองคนชื่อ เป้ กับ อิ๊ง
ฉันกับพวกเขามักจะไปเที่ยวด้วยกันเสมอ
ไม่ว่าใครจะไปไหนทำอะไรก็ไปด้วยกันตลอดเลย บางทีเวลาเข้าห้องน้ำหญิงเป้ก็ทนยืนรอตลอดเลยฮ่าๆ
ฉันเรียนไม่ค่อยเก่งแต่ก็มีสองคนนี้คอบผลักดันตลอด
ครอบครัวของฉันค่อนข้างไม่อบอุ่นนัก คุณพ่อของฉันมักวุ่นอยู่กับงาน...ทำงานเป็นเจ้าของบริษัทก็เลยยุ่งมากและมั้ง เขาชอบดุด่าฉันตลอดเลย
แต่เป้กับอิ๊งก็มาเป็นสิ่งสดใสในชีวิตฉันเสมอไม่ว่าจะเป็นยังไงก็ตาม
ถ้าเป้กับอิ๊งมีปัญหาฉันก็ช่วยตลอด
พวกเราช่วยกันดูแลกันและกัน
และจะเป็นเพื่อนรักกัน"ตลอดไป"
จุด แตก หัก
( คิด ใน ใจ)
//การกระทำ
*แปล&ความหมาย
อิ๊ง
อีเหี้ย!!//ลุกขึ้นไปจิกหัวอีฟ
อิ๊ง
ปล่อยกูนะอีพวกเหี้ย!!
อีฟ
ไหนดูสิจะปากดีได้สักอีกกี่น้ำ//ตบอิ๊ง
อีฟ
เชี่ย..พวกมึงไปกันก่อนเร็ว!!
อลิน
//โยนอิ๊งลงกับพื้นและวิ่งหนีไป
เทียน่า
อิ๊ง!!//วิ่งเข้าไปหา
อิ๊ง
เราผิดตรงไหนวะ...ฮึก..//สะอื้น
ตอนนี้อิ๊งเริ่มสงบลงเเล้ว
เทียน่ากับเป้ช่วยกันดูแลอิ๊งในตอนนั้น
เทียน่า
ขอโทษนะ...ถ้าไม่ติดว่าโดนโรงเรียนหมายหัวอยู่
เทียน่า
ฉันคงจะตบอีพวกนั้นไปแล้ว
อิ๊ง
อย่าเลย...เดี๋ยวก็โดนไล่ออกหรอก
เทียน่า
เมื่อไหร่จะพามาเปิดตัววะ
อิ๊ง
แต่ถ้าเขาพร้อมแล้วจะบอกพวกแกคนแรกเลยนะ
เทียน่า
เย็นนี้ไปร้านมังงะกันไหม
อิ๊ง
..เอ่อ..คือ..เเฟนชวนฉันไปเที่ยวด้วยกันกับเขา..คงไปไม่ได้
เทียน่า
..ไม่เป็นไรกับพวกฉันอะคงจะเมื่อไหร่ก็ได้เนาะ
เทียน่ากับเป้ไปโรงเรียนตามปกติ
แต่วันนี้อิ๊งเหมือนจะ...มาสาย??
เทียน่า
อ้าวอิ๊งยังไม่มาหรอ..ฉันก็ไม่รู้อะ
อีฟ
หาเพื่อนสุดที่รักอยู่หรอจ๊ะ~
อีฟ
เอ้าก็เห็นบ่นหาเพื่อนรักก็เลยเข้ามาดูเฉยๆ~
อีฟ
ไม่ใช่ว่าอินั้นมันยัง....อยู่นะ~
เทียน่า
อิ๊งแค่มาสายเฉยๆหรอก
อลิน
แต่กูว่าอีอิ๊งมันยังนอนขายตัวอยู่มั้ง~
เทียน่า
อย่ามาว่าเพื่อนกูเสียหายนะ!!
เทียน่า
อิ๊งไม่ได้ขายตัวเว้ย!!//บีบหน้าอลิน
อลิน
อ..อื้อ!!..อ่อยอูอะ!//พูดไม่ได้ศัพท์
อีฟ
ปล่อยเพื่อนกู//ดึงมือเทียน่าออก
อีฟ
นี่อย่าบอกนะว่าพวกมึงสองตัวไม่ได้เช็คเพจโรงเรียน
เทียน่า
..เพจ?..เพจเหี้ยอะไร
เป้
เทียน่า//น้ำเสียงกังวล
เป้
//เป้ที่มือสั่นค่อยๆยื่นมือถือของเขาให้เทียน่า
อื้อ!!..อ๊าส์..เจ็บ!!..อึก
เทียน่า
....เหี้ยอะไรเนี่ย.............
เทียน่า
...ไม่จริงอะอิ๊ง..เนี่ยนะ
อีฟ
คริปมันว่อนเน็ตมาตั้งแต่เมื่อเช้าแล้ว
เป้
เทียน่า!!//เขย่าตัวเทียน่า
เป้
อย่าพึ่งตกใจไปหาอิ๊งกันก่อนเดี๋ยวนี้เลย
ทั้งคู่วิ่งไปหน้าโรงเรียน
เป้
เรามีเรื่องด่วนที่บ้าน
เป้
ไม่เป็นไรเธอรีบไปหาอิ๊งก่อน
เป้
ฉันต้องรีบไปจัดการทางนี้ก่อน
เทียน่า
....เป้จะตามมา..ใช่ไหม
เป้
...อื้อ//ยิ้ม..แต่รอบยิ้มตั้นดูฝืนๆ
เทียน่า
....งั้น...เราไปก่อนนะ
เลขหมายที่ท่านเรียก ไม่สามารถติดต่อได้
เทียน่า
เชี่ยเอ้ย//วิ่งต่อ
เทียน่า
ช่างแม่งละ//เข้าไปในบ้าน
เทียน่าก้าวขึ้นบรรไดไปจนถึงหน้าห้องของอิ๊งภาพที่เธอเห็นคือ แม่ของอิ๊งนั่งอยู่กับพื้นตัวสั่นไปหมด
เทียน่า
//เดินไปหาแม่ของอิ๊ง
เทียน่า
....//หันหน้าเข้าไปในห้องอิ๊ง
สิ่งที่เทียน่าเห็น คือเพื่อนรักของเธอห้อยหัวลงมาจากเชือกเส้นหนา และร้องอึกอักหายใจไม่ออก ภาพนั้นทำให้เทียน่าช็อคไปครู่นึง
เทียน่า
//วิ่งไปอุ้มตัวอิ๊งไว้
เทียน่า
แม่คะรีบตัดเชือกสิคะ!!
แม่ของอิ๊งมือสั่นทำอะไรไม่ถูกทำมีดล่วงจากมือหลายครั้ง
เทียน่า
แม่คะเร็วเข้า!!อิ๊งไม่ไหวแล้ว
เทียน่าตัดสินใจปล่อยตัวอิ๊งและคว้ามีดจากแม่จองอิ๊งไป และรีบตัดเชือกทันที
เทียน่า
อิ๊ง!...ไม่เป็นไรนะ..ลืมตาไว้นะทุกอย่างจะโอเคไม่เป็นอะไรมันแก้ไขได้...อิ๊ง
เทียน่า
.....อิ๊ง..//แตะปลายจมูกของอิ๊ง
เทียน่า
...แม่..แล้ว..อิ๊งละคะ
ตปก.
..ลูกสาวแม่...เสียแล้วจ่ะ//น้ำตาไหล
ดวงใจของเทียรู้สึกปวดร้าวขึ้นมาทันใด จุกจนพูดไม่ออก รู้สึกผิดที่ช่วยเพื่อนไว้ไม่ได้
ตปก.
อ๋อ..เสียงมือถือหนูน่ะ//ยื่นมือถือให้เทียน่า
??
ขอโทษนะครับนี่เจ้าหน้าที่ตำรวจครับ
??
คุณคือเบอร์สุดท้ายที่มีการติดต่อเข้ามาหาเบอร์นี้
??
ไม่ทราบว่าเกี่ยวข้องอะไรกับ นาย นันทวัฒน์ครับ (ชื่อจริงเป้)
??
คือว่า...นาย นันทวัฒน์ ....เสียชีวิตแล้วครับ
??
ที่เกิดเหตุ...เหลือไว้แค่แขนขวาของผู้เสียชีวิตครับ...พอไปตรวจดีเอ็นเอก็พบว่าเป็นของเขา...รบกวน..ฝากบอกญาติพี่น้องของเขาด้วยนะครับ
เสียงในหัวมันพร่าแล้วก็เหมือนจะไม่อยากรับรู้อะไรทั้งนั้น
หลังจากนั้นฉันก็ไม่รู้เลยว่าตัวเองทำอะไรลงไปบ้าง
ก็อยู่ในห้องรักษาผู้ป่วยที่ไม่คุ้นเคย
ดร. แสงดาว
เตรียมยาสลบแสนตนบายไว้นะ
ดร. แสงดาว
สวัสดีคะคุณเทียน่า
มันจะผ่านไป
ดร. แสงดาว
เรารู้ว่ามันเป็นเรื่องยากที่ยอมรับ
ดร. แสงดาว
ที่นี่คือ...โรงพยาบาลจิตเวชค่ะ
ดร. แสงดาว
คุณคือผู้ป่วยของเรา
เทียน่า
หมายความว่ายังไงคะหมอ
เทียน่า
ทำไมฉันต้องมาเป็นคนป่วยที่นี่....ฉันก็ปกติดีนะคะ
ดร. แสงดาว
คุณไม่รู้ตัวเลยหรอคะ
ดร. แสงดาว
เข้าใจแล้วค่ะ...คุณพยาบาลขอมือถือหน่อยค่ะ
ดร. แสงดาว
//รับมือถือมาจากนางพยาบาล
ดร. แสงดาว
//เปิดคลิปและยื่นให้เทียน่าดู
พูดเห*้ยอะไรของมึงวะ!!มันจะเป็นอย่างนั้นไปได้ยังไงเพื่อนกูยังไม่ตายมันยังไม่ตายไม่มีใครตายทั้งนั้น!!!
ศพนั้นไม่ใช่ศพเพื่อนกูไอ้ตำรวจเฮงซวยบอกว่าไม่ใช่ก็ไม่ใช่ก็ไม่ใช่สิวะ!!
อย่าโกหกกูนะอย่าโกหกกูเพื่อนกูยังไม่ตายเว้ย!!!!!
บอกว่าให้ออกไปไงวะไอ้พวกเหี้ย!!!!
เพื่อนกูยังไม่ตาย..ฮึก...อิ๊งยังอยู่!!...เป้ยังอยู่!!ไม่มีใคร....ตายทั้งนั้น..อ๊าย!!!!!
ดร. แสงดาว
หมอว่าคนไข้ไม่ควรเห็นไปมากกว่านี้นะคะ//ปิดมือถือ
เทียน่า
ไม่...ไม่ไม่ไม่...เพื่อนหนูยังไม่ตายใช่ไหมหมอ
ดร. แสงดาว
คุณเทียน่า...ยอมรับความจริงเถอะค่ะ
ดร. แสงดาว
คุณอิ๊งกับคุณเป้เสียชีวิตแล้วจริงๆ
เทียน่า
เขาก็นั่งอยู่ข้างๆหนูนี่ไง
ดร. แสงดาว
คุณเทียน่าข้างๆคุณไม่มีใครนอกจากเรา
ดร. แสงดาว
เตือนสติตัวเองตื่นขึ้นมาได้แล้ว
เทียน่า
ก็นี่ไงหมออิ๊งกับเป้นั่งอยู่นี่อยู่เลย...เขาจะตายได้ยังไงใช่ไหม//ยิ้ม
ดร. แสงดาว
คุณอิ้งกับคุณเป้เสียชีวิตแล้วค่ะ
เทียน่า
ไม่จริง!!ก็กูบอกว่าเขานั่งอยู่ข้างๆกูไง!!!
เทียน่า
ทำไมไม่เชื่อทำไมไม่เชื่อกูทำไมไม่เชื่อกูทำไมไม่มีใครเชื่อกูเลยเขายังไม่ตายเขายังไม่ตายเชื่อกูสิเชื่อกู!!!
เทียน่า
ก็บอกไปแล้วว่าเขายังไม่ตายเขายังไม่ตายเขายังไม่ตายยังไม่มีใครตายทั้งนั้นยังไม่มีใครตายเพื่อนกูไม่ได้ตายไม่มีใครตายเป้กับอิงไม่ตายไม่มีใครตายไม่มีใครตาย!!!!
เทียน่า
เขายังไม่ตายเขายังไม่ตายพวกเขายังไม่ตายเขานั่งอยู่ตรงนี้ยังไม่มีใครตายไม่มีใครตายทั้งนั้นมึงอย่ามามั่วไอ้พวกเห*้ยเขายังไม่ตายเขายังไม่ตายไม่มีใครตายไม่มีใครตายไม่มีใครตายไม่มีใครตายไม่มีใครตายไม่มีใครตายไม่มีใครตายไม่มีใครตายไม่มีใครตายไม่มีใครตายไม่มีใครตายไม่มีใครตายไม่มีใครตาย!!!!!!
ดร. แสงดาว
พยาบาลเอายาสลบมา
ดร. แสงดาว
//เปิดฝาครอบเข็มแล้วแทงลงไปที่แขนของเทียน่า
เทียน่า
มึงเอาอะไรให้กูอีหมอเห*้ยหยุดหยุดเดี๋ยวนี้หยุดหยุดหยุด..เพื่อนกูยังไม่ตายไม่มีใครตายทั้งนั้นไม่มีใครตาย........................//สลบ
พยาบาล
เมื่อกี้มันอะไรกันคะคุณหมอ
ดร. แสงดาว
คุณเทียน่าน่าจะเห็นภาพหลอน
ดร. แสงดาว
คงกระทบจิตใจไม่เบา
ดร. แสงดาว
อาจจะต้องรักษากันยาวหน่อยเหนื่อยหน่อยนะคุณพยาบาล
พยาบาล
ตั้งแต่วันแรกที่มาที่นี่คุณเทียน่าก็ไม่โวยวายอีกเลยค่ะ
พยาบาล
แล้วก็ไม่ยอมกินข้าวด้วยถ้าปล่อยไว้แบบนี้คุณเทียน่าจะตายเอานะคะ
ดร. แสงดาว
....ช่วยไม่ได้สินะคงต้องดูแลคนนี้เป็นพิเศษ
ดร. แสงดาว
ยังไงซะคุณพ่อเขาก็ขอมา
ดร. แสงดาว
ได้เวลาทานข้าวแล้วค่ะ
ดร. แสงดาว
คุณเทียน่าทานข้าวค่ะ
ดร. แสงดาว
นี่ไม่ใช่คำขอนะคะมันคือคำสั่ง
ดร. แสงดาว
คุณคือผู้ป่วยพิเศษนะคะฉันไม่อยากจะทำพฤติกรรมต่ำๆกับคุณ
เทียน่า
พฤติกรรมต่ำๆ...โกหกว่าเพื่อนฉันตายยังไม่ต่ำพอหรอคะ
ดร. แสงดาว
คุณเทียน่าตื่นขึ้นมาสักทีค่ะพวกเขาเสียชีวิตแล้ว
เทียน่า
ไม่....อิ้งค์กับเป้ยังไม่ตาย..ฮ่าๆ..ดูสิสองคนนั้นยังเป่ายิ้งฉุบกันอยู่เลยตรงนั้นน่ะ//ชี้ไปที่โต๊ะในห้อง
ดร. แสงดาว
นั่นไม่ใช่อิ้งค์กับเป้หรอก
เทียน่า
ใช่สิต้องเป็นพวกเขาแน่ก็เขานั่งอยู่ตรงนั้นน่ะ
ดร. แสงดาว
ฉันไม่รู้หรอกนะคะว่าพวกเขามีจริงอย่างที่คุณบอกหรือเปล่า
ดร. แสงดาว
แต่ถ้าไม่ทานข้าวคุณอิ๊งและคุณเป้จะเป็นห่วงคุณนะคะ
ดร. แสงดาว
กินข้าวได้แล้วค่ะ
เทียน่า
วางไว้ที่เดิมแหละคะ
ดร. แสงดาว
....ก็ได้ค่ะอย่าลืมกินนะคะ
พยาบาล
...อุ้ย..คุณเทียน่าทานข้าวแล้วหรอคะ
เทียน่า
....หมอบอกว่าถ้าไม่กินเพื่อนจะเป็นห่วง
พยาบาล
ดีแล้วล่ะค่ะงั้นคุณเทียน่าอย่าทานอะไรไหมคะ
เทียน่า
...อิงชอบกินผัดผักค่ะอยากกินผัดผัก
พยาบาล
ได้ค่ะเดี๋ยวจะไปแจ้งแม่ครัวให้นะคะ
พยาบาล
ช่วงนี้คุณเทียน่าดูจะกลับมาสดใสเหมือนเดิมแล้วนะคะ
ดร. แสงดาว
แบบนี้คงกลับไปใช้ชีวิตปกติได้เร็ว
ดร. แสงดาว
ต่อจากนี้เราต้องกระตุ้นเรื่องเพื่อนของคุณเทียน่าเยอะๆค่ะ
ดร. แสงดาว
ถ้าคุณเทียน่ายังคลุ้มคลั่งอยู่กะก็
ดร. แสงดาว
ยังปล่อยไปไม่ได้เด็ดขาด
ดร. แสงดาว
ทำงานในโรงพยาบาลจิตเวชเหนื่อยหน่อยนะ
บันทึกรายงานคนไข้ฉบับที่ 3
พักนี้คุณเทียน่าเหมือนจะสงบลงมากแต่ก็ยังมีบางครั้งที่คุ้มคลั่งและควบคุมตัวเองไม่ได้เรายังไม่สามารถปล่อยคุณเทียน่าออกไปใช้ชีวิตตามปกติได้
บันทึกรายงานคนไข้ฉบับที่ 4
คุณเทียน่าอยู่ในโรงพยาบาลนี้มา 2 เดือนแล้วคุณเทียน่าปรับตัวเข้ากับพยาบาลได้ดีแต่ทุกครั้งที่พูดถึงเรื่องคุณอิ๊งและคุณเป้เทียน่าก็มีอาการคุ้มคลั่งเหมือนเคยแต่ก็ไม่ได้หนักแล้วแต่ว่าก็ยังไม่สามารถปล่อยให้คุณเทียน่าไปใช้ชีวิตตามปกติได้
บันทึกรายงานคนไข้ฉบับที่ 15
คุณเทียน่าสงบลงมากรู้สึกว่าจะสงบลงเร็วแล้วก็กลับไปปกติเร็วกว่าคนไข้ที่เป็นแบบนี้มากเลยทีเดียว เราจึงเริ่มฝึกให้คุณเทียน่าใช้ยาระงับประสาท
บันทึกรายงานคนไข้ฉบับที่ 100
คุณเทียน่าอยู่ที่นี่มาได้ครบ 1 ปีแล้วตอนนี้สภาพจิตใจกลับไปปกติทุกอย่างไม่ต้องใช้ยาแล้วแล้วก็พูดจาปกติรู้เรื่องเวลาพูดถึงคุณเป้แล้วคุณอิ้ง ก็ไม่คุ้มคลั่งไม่ร้องไห้แล้วก็นอกจากนี้ยังไม่พึมพำคนเดียวแล้วไม่พูดถึงคุณเป้และคุณอิ๊งในเชิงที่พวกเขายังมีชีวิตอยู่แล้ว
บันทึกรายงานคนไข้ฉบับที่ 101
คุณเทียน่าปกติแล้วค่ะ
ตอนนี้คุณเทียน่าสามารถกลับไปใช้ชีวิตปกติได้ แต่ฉันก็ยังรู้สึกว่าคุณเทียน่ากลับไปปกติเร็วกว่าที่คิด
บันทึกทั้ง 101 ฉบับนี้เขียนโดย ดร. แสงดาว
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
