#ขอโทษด้วยนะบางคำบางประโยคอาจมีสระวรรณยุกต์พยัญชนะที่ตกหรือเขียนผิดไป ใช้จิตวิญญาณในการอ่านก็แล้วกัน ขอโทษด้วยจริงๆนะ บางครั้ง เวลาตรวจความเรียบร้อย อาจจะมีตกหล่นหรือผิด พลาดกันบ้าง ไม่โกรธกันนะ   

        # สวัสดีคับผมชื่อซัน นิเทศปี2 ผมเนี่ยชอบชีวิตตอนนี้มาเลย

        ชีวิตในรั้วมหาวิทยาลัยที่แสนจะสงบสุขนอนดึก ตื่นสาย กินข้าวไม่เป็นเวลาบ้างแต่ผมว่ามันก็สนุกดีนะ

______________________________________

มิน: [ตบหัวซัน] เหม่อเหี้ยไร แดกข้าวได้ละ

ซัน: เออรู้แล้ว ทีหลังมึงช่วยตบเบาๆหน่อยได้ป่ะ

เจ็บชิบหายไอสัส

มิน: ก็กูกลัวว่าตบเบาแล้วมึงจะไม่รู้สึก

ซัน: เอ้าไอนี้ แดกข้าวไปมึง

      # อ๋อ ส่วนนี้ไอมินเพื่อนสนิทผมเองเรียนอยู่คณะเดียวกัน

_______________________________________

พีท: ดีค้าบบบ

ซัน: โอ้โห้ กว่าจะมานะมึง

พีท: กูพึ่งเลิกเรียนคับไอสัส

นิค: แล้วนี้ไมพวกมึงไม่ไปแดกข้าวคณะตัวเองว่ะ

ซัน: ข้าวคณะกูแม่งหมาไม่แดกอ่ะดิ

มิน: จริงป้าร้านข้าวนะทำผัดกะเพราโครตเค็ม

ซัน: จริง

        # ส่วนนี้ไอมินกับไอนิค นิควิศวะ ปี2

      ส่วนธามก็เรียนอยู่คณะเดียวกันกับไอนิค

_______________________________________

ทิว: เห้ยไอไฟท์มึงดูนั้นดิ

ไฟท์: อะไรว่ะ

ทิว: ไอกลุ่มนั้นอะ

ไฟท์: มีไรว่ะกลุ่มนั้นทำไมอะ

ทิว: มึงไม่รู้จริงดิ

ไฟท์: รู้อะไรว่ะ

เฟรม: เอ้ามึงไปอยู่ไหนมาว่ะมานี้มาเดี๋ยวกูจะเล่าให้ฟัง

มึงเห็นไอหัวเทาตรงนั้นป่ะ

ไฟท์: เห็นไมอะ

เฟรม: แม่งชื่อซัน เห็นคนในมหาลัยเขาบอกว่าพ่อมันอะเป็นนักธุรกิจใหญ่โต มีธุรกิจที่ต่างประเทศ แม่มันเป็นนางแบบบ้านมันเนี่ยฐานะโครตรวย แล้วเมื่อเดือนก่อนพ่อมันพึ่งซื้อบาร์แล้วยกให้บาร์นั้นเป็นชื่อมัน

ไฟท์: แล้วคนนั้นอะ

เฟรม: อ๋อ มินเป็นลูกตระกูลวิไลวรรณ พ่อมันเป็นคนใหญ่คนโตที่บ้านแม่งนะมีทั้งคนรับใช้คนขับรถ เวลาอยู่บ้านแม่งแทบจะไม่ต้องทำอะไรเลย อ๋ออีกอย่างมันเป็นหุ้นส่วนกับไอซันด้วย

เฟร์ส: แล้วคนนั้นอะ

เฟรม: อุ้ยเหี้ย มึงมาไงเนี่ย

เฟิร์ส: มาตั้งนานแล้วคร้าบบ

ไฟท์: เฮ้ยเล่าต่อ

เฟรม: เออ คนนั้นพีท พ่อมันเป็นคนใหญ่คนโตแม่มันทำธุรกิจอยู่ที่ต่างประเทศแม่มันก็เลยโอนเงินมาให้มันใช้ทุกเดือนเลย

เฟิร์ส: คนนั้นอะ

เฟรม: คนนั้นเคน พ่อแม่มันไปทำงานบริหารบริษัทที่ต่างประเทศ ตอนแรกพ่อมันจะให้ไปเรียนที่ต่างประเทศด้วย

แต่มันไม่ยอมมันก็เรียนอยู่ที่ไทยแต่บอกไว้ก่อนเลยถึงมันจะอยู่ไทยคนเดียวแต่มันไม่เคยขอเงินพ่อแม่เลยแม้แต่บาทเดียว มันนะมีทั้งร้านเหล้าร้านกาแฟคาเฟ่ ที่พ่อมันบอกว่าถ้าจะหาเงินเนี่ยก็ลองบริหารร้านแล้วหาเงินเองแล้วกัน

ทิว: ส่วนนั้นไอนิคป่ะ

เฟรม: ช่ายมันนะมีรีสอร์ทส่วนตัวสองที่ ที่แรกนะเป็นรีสอร์ทที่ไม่ได้เปิดให้ใครเข้าไปพักรีสอร์ทนั้นอะเอาไว้ส่วนหรับให้เพื่อนมันเข้าไปพักปาร์ตี้ช่วงปิดเทอม รีสอร์ทที่สองเนี่ยคือรีสอร์ทที่เปิดไว้ให้คนเข้าพักแต่กูก็ไม่รู้เหมือนกันนะว่ารีสอร์ทแม่งอยู่ที่ไหน

ทิว: เชี่ยนี้มันแก็งคุณหนูชัดๆ

เฟรม: แต่เค้าว่ากันว่าไม่มีใครกล้ายุ่งกับกลุ่มนั้นเลยนะ

ทิว: ทำไมอะ

เฟรม: ก็เขาบอกกันว่าถ้าใครทำคน1คนในนั้นเจ็บคนที่ทำจะต้องเจ็บกว่าเพื่อนแม่งเจ็บ2เท่า ใครที่หาเรื่องพวกแม่งชีวิตในมหาลัยหลังจากนั้นจะไม่สงบสุขอีกต่อไป

ทิว: น่าสนใจว่ะ ลองเข้าไปทักท้ายหน่อยดีป่ะ

ไฟท์: กูว่าก็น่าสนุกดี มึงว่าไง

เฟิร์ส: กูตามพวกมึงอยู่แล้วจะทำไรก็ทำเลย

เฟรม: เอ่อ..ออกู

ทิว: เห้ยไอเฟรมกลัวหรอว่ะ

เฟรม: ใครจะไม่กลัวว่ะได้ยินเค้าเล่ามาแบบนั้นเป็นใครก็กลัวป่ะ

ทิว: แต่มึงทิ้งเพื่อนจริงหรอว่ะ ไม่เอาด้วยกับพวกกูหน่อยหรอ

เฟรม: เออเอาก็เอาว่ะ อยากจะรู้เหมือนกันจะเป็นเหมือนที่พูดป่ะ

______________________________________

ทิว: เฮ้ยลุกดิ่ กูจะนั่งตรงนี้มึงลุกไปนั่งที่อื่นไป

นิค: แล้วเรื่องอะไรกูต้องลุกให้มึงนั่งด้วย มึงฉี่จองไว้หรอ

ทิว: มึงนี่ก็ปากใช้ได้เหมือนกันนะ

นิค: กูรู้ไม่ต้องบอก

นิค: แล้วสรุปมึงจะลุกไม่ลุก กูพูดดีๆกับมึงแล้วนะ ไม่เตือน

เคน: เฮ้ยมันจะมากเกินไปแล้วนะ ที่ก็ที่ส่วนรวมกูจะนั่งตรงไหนมันก็เรื่องของกูถ้ามึงอยากจะนั่งมึงก็ไปนั่งที่อื่นดิว่ะ

ซัน: เฮ้ยอย่าไปยุ่งกับพวกมันเลย กูเคยบอกแล้วไม่ใช่หรอถ้าหมามันกัดก็อย่าไปกัดกลับ เดี๋ยวมึงจะกลายเป็นหมาอีกตัว

ไฟท์: เอ้านี่มึงว่าพวกกูเป็นหมาหรอว่ะ

ซัน: กูไม่ได้เอ่ยชื่อถ้ามึงอยากจะรับก็รับไป

ไปเหอะพวกมึงไปแดกข้าวร้านหน้ามอกันตรงนี้แม่งเริ่มเหม็นกลิ่นสาบ

นิค: กูก็ว่างั้น ดูทรงแล้วอยู่ตรงนี้นานๆน่าจะมีคนปากแตกว่ะ

เฟิร์ส: ใครกันแน่ที่ปากแตกพูดดีๆนะมึงจะปากแตกหรือว่ากู แต่กูว่าลูกคุณหนูอย่างพวกมึงไม่น่าสู้กูได้

นิค: ถ้ามึงอยากรู้ว่ากูหรือมึงจะปากแตก เรามาดวลกันสักตั้งมั้ย

ทิว: ก็เอาดิ วันนี้ตอนนี้เลยไหมล่ะ

ซัน: โทษทีนะวันนี้พวกกูไม่ว่าง

ทิว: ว้าวๆๆคำพูดคลาสสิค ไม่ว่างหรือว่าไม่กล้ากันแน่

ซัน: กูมีธุระที่ต้องทำงานที่ต้องจัดการไม่ได้นั่งว่างแล้วหาเรื่องคนอื่นไปทั่วแบบพวกมึง ส่วนเรื่องนั้นพรุ่งนี้ตอนเย็นเจอกูที่หลังสวน

   #เฮ้อดูเหมือนว่าชีวิตอันสงบสุขในรั้วมหาลัยของผมจะจบลงแล้วสินะอยู่ๆก็มีพวกเหี้ยที่ไหนไม่รู้เดินเข้ามาหาเรื่องพวกผมสงสัยอยากกินตีน ไอ้ผมก็ไม่ยอมคนอยู่แล้วขอมาผมก็จัดให้

_______________________________________

เคน: เรานี่มึงกลับคอนโดเลยป่ะ

ซัน: ไม่อ่ะพวกกู 2 คนจะไปดูร้านหน่อยอ๋อแต่เดี๋ยวกูว่าน่าจะเข้าไปแหละเข้าไปเปลี่ยนเสื้ออะ

เคน: โอเคงั้นกูกลับก่อนนะ

มิน: เออเจอกันมึง

ซัน: แล้วพวกมึง 2 คนจะไปไหนกันอะ

พีท: กูว่าจะไปนั่งจิบแอลกอฮอล์ชิวๆ

ซัน: เดี๋ยวนะนั่งกินแอลกอฮอล์ของมึงนี่มึงจะไปร้านกูอีกแล้วใช่ป่ะ

พีท: ถูกต้อง

ซัน: เอาตรงๆนะมึงไปร้านอื่นบ้างก็ได้

นิค: เอ้าเพื่อนช่วยอุดหนุนจะไล่ทำไม

ซัน: อุดหนุนเหี้ยอะไรมึงมาร้านกูทีไรแดกฟรีตลอด ตอนนี้เนี่ยร้านกูจะขาดทุนแล้ว

นิค: เอาหน่าคนกันเองแค่นี้เนี่ย ไม่สะทบสะท้านมึงหรอก

ซัน:มึงก็พูดง่ายเนาะ

นิค: เออเอาน่าไปกลับไปเปลี่ยนชุดได้แล้ว

_______________________________________

               //ณ คอนโด//

          #ผมเปิดประตูเข้ามาในห้องสิ่งแรกที่ผมทำคือการอาบน้ำ ผมรู้สึกว่าวันนี้ที่ไปเรียนมาเนี่ยทั้งอารมณ์เสียทั้งแดดร้อนเหงื่อก็ออกเหนียวตัวไปหมดละขออาบน้ำก่อนสักแป๊บนึง พออาบน้ำสระผมเสร็จผมก็ได้มานั่งเป่าผมหนีบผมอยู่ที่หน้ากระจกและหลังจากนั้นผมก็ได้เดินไปที่ห้องแต่งตัวของผมได้ทำการเปิดตู้เสื้อผ้าออกมา ผมคิดไม่ออกเลยฮะว่าผมจะใส่เสื้ออะไรดีกางเกงแบบไหนแต่งตัวยังไง ผมเลือกอยู่ตั้งนานสุดท้ายก็ได้เป็นกางเกงขายาวทรงกระบอกเอวสูง กับเสื้อเชิ้ตแขนยาวสีขาวเนื้อผ้าลื่น สร้อยคอแบรนด์เนมของแบรนด์ดังแบรนด์หนึ่งก่อนจะออกจากห้องห้องก็ได้เดินไปที่หน้ากระจกอีกครั้งเพื่อเช็คความเรียบร้อยแล้วดูว่าผมแต่งตัวดีหรือยัง และผมจะไม่ลืมกระเป๋าใบโปรดของผมเด็ดขาดกระเป๋าสะพายข้างแฟชั่น ของผู้หญิงแต่ผมว่าใส่กับเสื้อผ้าแบบนี้แล้วมันดูเข้ากันดีนะ กระเป๋าแบรนด์เนมใบแรกที่แม่ผมซื้อให้เลยนะ

มิน: ไอ้ซัน แต่งตัวเสร็จยัง

ซัน: เสร็จแล้วๆรอแป๊บนึง

        #ผมเปิดประตูออกไปเห็นไอ้มินใส่กางเกงขายาวทรงกระบอกเอวสูงสีดำกับเสื้อเชิ้ตแขนยาวสีแดงเนื้อผ้าลื่นใส่สร้อยคอกำไลแหวนเครื่องประดับสวยงามระยิบระยับตอนแรกผมเห็นมันใส่กางเกงเหมือนผมใส่เสื้อก็ต่างกันแค่สีก็คงไม่มีอะไรต่างกันมากแต่พอตามองไปเห็นเครื่องประดับบนตัวมันโอ้โหถึงได้เข้าใจเลยว่าทำไมมันถึงมีคนเรียกว่าคุณหนูมิน

ซัน: นี่มึงจะไปดูร้านหรือมึงจะไปเดินแฟชั่นโชว์ทั้งแหวนกำไลข้อมือสร้อยคอ ใส่ไปทำเหี้ยอะไร

มิน: เอ้าใส่ไปเนี่ยกูจะได้เป็นจุดสนใจของทุกคนในร้านไง

ซัน: กูละเบื่อจริงๆคุณหนูไฮโซแบบมึงไปได้แล้วไป

มิน: เออไป ไอพีทกับไอนิคอ่ะมันโทรมาบอกกูนะเว้ยว่ามันนั่งรออยู่ที่ร้านแล้ว

ซัน: โอ้โหไอ้ 2 ตัวนี้ไปถึงเร็วเจ้าของร้านอีก

มิน: มึงงงก็มันไปแดกแล้วมันแดกฟรีนิถ้ามันไปแล้วไม่ต้องจ่ายตังค์นะมันไม่มาหรอก

ซัน: นั่นดิมึงก็พูดถูกว่ะปะกูว่าน่าจะไปได้แล้วมั้ง

มิน: มึงควรไปตั้งนานแล้ว

________________________________________

              //ณ ร้านของซัน//

ซัน: ว่าไงโบ๋มาเร็วเชียวนะมึง

นิค: อยู่แล้วเพื่อน

มิน: งั้นเดี๋ยวกูให้น้องชงเมนูลับของร้านมาให้ชิมรอแปป

พีท: เคร ไอซันคนนั้นหน้าคุ้นๆป่ะว่ะ

ซัน: ไหนว่ะ

พีท: นั้นไง

ซัน: อ๋ออ นั่นมันแก๊ง 4 ตัวร้อยเมื่อตอนเย็นที่มาหาเรื่องพวกเราเปล่าวะ

นิค: ใช่ กูจำไอ้หน้าข้อศอกหมานั้นได้

พีท: หาอะไรสนุกๆทำกันหน่อยดีป่ะ

ซัน: มึงจะทำอะไรไอพีท

พีท: เปล่าหรอกก็แค่เดินเข้าไปทักทาย

นิค: เฮ้ยกูว่าดีนะ เดินไปปั่นประสาทสักหน่อยพรุ่งนี้เนี่ยจะได้สนุก

         #หลังจากไอนิคพูดเสร็จผมไอพีทไอนิคก็ได้เดินเข้าไปหาศัตรูคู่แค้น ซะหน่อย

พีท: ฮัลโหลโบ๋อุ้ยๆๆนี่อย่ากินแอลกอฮอล์เยอะนะกูเป็นห่วง เป็นห่วงว่าพรุ่งนี้เนี่ยมึงจะไม่มีแรงต่อยกับพวกๅกูอ่ะดิ

ทิว: อ้าวไอ้นี่มึงปากดีนะเดี๋ยวพรุ่งนี้มึงเจอกูมึงจะพูดไม่ออกเลย

ไฟท์ : แล้วมึงมาที่นี่ได้ไง

ซัน: ก็นี้ร้านกูทำไมกูจะมาไม่ได้

ทิว: ไม่อยากพูดแล้วอ่ะกูขอเก็บแรงเอาไว้ซัดหน้าพวกมึงพรุ่งนี้ดีกว่า

มิน: เฮ้ยๆทำไรกันกูรู้ว่าพวกมึงแค้นกันแต่มึงอย่ามาตีกันในร้านนะเว้ยกลับไปนั่งไปพวกมึงอ่ะ

___________________________________________

           //หลังจากร้านปิด//

มิน: ไอพีทไอนิคตื่นนนนน

ซัน: เฮ้ยพวก2ตัวตื่นได้แล้วร้านกูปิดแล้ว

มิน: ได้พวกมึงไม่ตื่นใช่มั้ย [ตบหัวพีทกับนิค]

นิค: โอ้ยเจ็บไอมินตบหัวกูทำไมเนี่ย

พีท: ตบทำเหี้ยอะไรปลุ่กดีๆก็ได้ป่ะ

มิน: ปลุ่กดีๆแล้วพวกมึงตื่นมั้ยห้ะ ไปกลับบ้านได้แล้วร้านกูปิดจนจะไม่มีลูกค้าสักคนแล้วเนี่ย

พีท: เออพวกกูไปล่ะ

ซัน: เจอกันพรุ่งนี้มึง ขับรถดีนะ

นิค: เออ

มิน: ไปไอซันกูว่าพวกเราสองคนก็กลับได้แล้วเหอะ

เดี๋ยวให้น้องมันจัดการต่อ

ซัน: อื่มไปกลับกันมึง

__________________________________________

//ณ คอนโด//

ซัน: เชี่ยนั้นมันไอหน้าข้อศอกหมา

มิน: สัสเอ้ย โชคร้ายอะไรขนาดนั้นว่ะ มีคนมาหาเรื่องแล้วดันเจอแม่งที่ร้านตัวเอง แถมยังอย่ดูคอนโดเดียวกันอีก

ซัน: ไปเถอะมึงถ้าเราแม่งไม่สนใจมันมันก็ไม่มายุ่งกับเราหรอกมั้ง

มิน: ขึ้นห้องเถอะมึง

___________________________________________

มิน: ฝันดีนะมึง

ซัน: เอ้าจะนอนแล้วหรอ

มิน: เออดิกูง่วงแล้วอะ

ซัน: อิ่มฝันดีเดี๋ยวกูว่ากูก็จะนอนแล้วเหมือนกัน

//นอนหลับฝันดีนะ//

________________________________________

# โปรดติดตามตอนต่อไปนะจ้ะ#

//มีอะไรอยากให้ปรับปรุ่งหรือแก้ตรงไหนบอกได้เลยนะแล้วก็ต้องขอโทษด้วยที่เนื้อเรื่องอาจสั้นนิดนึงนะ//

   //อ่านให้สนุกนะจ๊ะแล้วก็ขออภัยในบางคำมาประโยคที่อาจจะมีวรรณยุกต์สระหรือพยัญชนะที่ตกหล่นหรือว่าผิดพลาดไปต้องขออภัยด้วยจริงๆนะก็ใช้จิตวิญญาณในการอ่านก็แล้วกันนะ//

   #อรุณสวัสดิ์ยามเช้าคับทุกคน วันนี้ก็เป็นเช้าวันที่ 2 แล้วสินะที่ต้องตื่นเช้าไปเรียนน่ะ " ไม่อยากตื่นเลยแฮะ "

แต่ก็นั่นแหละพูดไปก็เท่านั้นตัวผมนั้นก็รู้อยู่แก่ใจว่าถ้าไม่ไปเรียน ก็อาจจะตามเพื่อนไม่ทัน

*ก๊อก ก๊อก ก๊อก*

มิน: ไอ้ซันตื่นยังงงงง

ซัน: ตื่นแล้วแต่กูขออาบน้ำแป๊บนึง

มิน: โอเคกูขอเข้าไปนั่งรอในห้องได้ป่ะ

ซัน: ก็เข้ามาดิ

*เสียงเปิดประตูห้องดัง เอี๊ยดด!!*

#นี่ก็คงเป็นชีวิตประจำวันของไอ้มินไปแล้วแหละการที่ต้องมาปลุกผมตอนเช้านั่งรอผมอาบน้ำแต่งตัว แต่ก็นั่นแหละคนอย่างผมน่ะเคยตรงต่อเวลาสักที่ไหน มันนั่งรอไปบ่นไป จนตอนนี้เนี่ยผมน่ะหูชาหมดแล้ว แต่ก็มันด่าผมกี่ครั้งต่อกี่ครั้งผมก็ไม่เคยรำคาญเลยนะ ผมอะมันด้านอยู่แล้ว

มิน: ไอ้ซันมึงอาบน้ำเสร็จยังเนี่ยวันนี้กูว่ากูจะไปเรียนเร็วซะหน่อยต้องมาช้าเพราะมึงเลย

ซัน: แปปปป!!

มิน: เฮ้ออออ {มินถอนหายใจเฮือกใหญ่ พร้อมกับคิดในใจว่า} "ถ้าแม่งเป็นคนอื่นนะกูทิ้งไปนานแล้วปล่อยให้เดินไปเรียนเองแม่งเลย"

ซัน: ไอ้มินไป กูเสร็จแล้ว

มิน: เออ กว่าจะเสร็จนะมึง

_________________________________________

              //ณ คณะนิเทศ//

อาจารย์: เอาล่ะวันนี้ที่อาจารย์สอนมาทั้งหมดก็อยากให้นักเรียนทุกคนกลับไปทบทวนมานะคะ อ๋อ!เดี๋ยวอาจารย์จะให้นักเรียนจับกลุ่มนะคะกลุ่มละ 5 คนเดี๋ยวอาจารย์จะไปแจกจ่ายงานให้แต่ละกลุ่มนะ

มิน: แล้วกูจะไปหาอีกสองคนมาจากไหนวะในคณะนี้พวกเราก็รู้จักกันแค่สามคน

ฟีม: .เออ.ออ นี่กลุ่มพวกมึงคนเต็มยังวะ

มิน: ขาดสองคน

ฟีม: พวกกูขออยู่ด้วยดิ

มิน: ได้ดิเเล้วพวกมึงชื่ออะไรอ่ะ

ฟีม: กูชื่อฟีม

ปัน: กูชื่อปัน

มิน: อ๋อส่วนกูชื่อมิน

เคน: กูชื่อเคนยินดีที่ได้รู้จัก

ซัน: ดีมึงกูชื่อซัน

อาจารย์: อันนี้เราอยู่กลุ่มเดียวกันใช่ไหม

มิน: ใช่คับ

อาจารย์ : โอเคเดี๋ยวกลุ่มนี้เนี่ยอาจารย์จะให้ไปทำเป็น หนังแล้วกันนะก็เป็นเรื่องราวเกี่ยวกับความรักโอเคไหม

ฟีม: เอ่ออาจารย์ครับผมขอถามอะไรหน่อยได้ไหมครับคือเอิ่มแสดงเนี่ยเราแสดงกันแค่ห้าคนหรือว่าเราสามารถให้คนอื่นมาช่วยช่วยแสดงได้ไหมครับ

อาจารย์: ได้จ้าเราสามารถให้คนอื่นมาช่วยแสดงได้เพราะว่าห้าคนเนี่ยอาจารย์ว่ามันจะแบ่งบทบาทกันยาก

ฟีม: โอเคครับจารย์

_______________________________________

               //ณ หน้าคณะ//

เคน: แล้วเราจะให้ใครมาช่วยแสดงว่ะ

ซัน: ไอพีทกับไอนิคไง

มิน: กูว่าสองคนนั้น ไม่น่ารอด

เคน: จริงกูเห็นด้วย

ซัน: แล้วงี้เราจะหาใครมาแสดงว่ะ

ฟีม: เรามีเพื่อนอย่ดูคณะวิศวะอะ เดี๋ยวเราบองคุยดูว่ามันจะยอมมั้ย

ซัน: งั้นกูฝากมึงด้วยนะ

ฟีม: อื้มม

เคน: งั้นพวกกูไปกินข้าวก่อนนะ

ฟีม: เคร

ปัน: ไว้เจอกันพวกมึง

มิน: อื้ม เจอกัน

______________________________________

              //ณ คณะวิศวะ//

ซัน: ดีมึง

นิค: ดี

พีท: แล้วนี้ไมสภาพพวกมึงเป็นแบบนี้ว่ะ

มิน: คิดงานไม่ออกอะดิ

นิค: งานไรว่ะ

พีท: เอองานไรอะให้พวกกูช่วยป่ะ

มิน: กูอาจารย์อะดิให้พวกกูเนี่ยจับกลุ่มกันแล้วไปทำ

หนังรักมาเรื่องหนึ่ง ยากชิบหายคนที่จะให้มาช่วยแสดงก็ไม่รู้จะแสดงได้รึป่าว

พีท: ให้ใครมาช่วยแสดงอะ

มิน: เพื่อนไอฟีมอะ

พีท: ใครคือไอฟีมว่ะ

มิน: เพื่อนที่คณะอะ

นิค: แล้วเพื่อนแม่งคือใครอะ

มิน: ไม่รู้ดิเห็นมันบอกแค่ว่าเรียนอยู่คณะวิศวะอะแต่ไม่ร้ว่าคือใคร

     # เฮ้อออ ตอนนั้นผมคิดในใจว่าจะเป็นใครก็ได้ขอแค่ไม่ใช่ไอหน้าขอศอกหมานั้น

ทิว: เฮ้ยย พวกมึงอยากลืมที่พูดไว้เมื่อวานหละ

นิค: ไม่ลืมหรอก ขอแดกแปป

พีท: เอาจริงนะมึงไว้อ๋อ กูมีตั้งห้าคนเลยนะ

ทิว: จะกี่คนก็มาเหอะ พวกกูไหวชิว

      # นั้นไงพูดถึงแม่งปุ้บก็มาให้กูหน้าทันทีเลย

________________________________________

           #พ่อกินข้าวเสร็จแม่งภาพก็ตัดมาตอนที่พวกผมทั้งสองกลุ่มน่ะมายืนจ้องหน้ากันแล้ว แต่ๆๆผมยังไม่ทันได้ซัดหน้ากันเลยพ่อมาขัดจังหวะฉิบหาย

*ปี๊ดดดดดด*

รปภ: เฮ้ยๆ จะทำอะไรกันอะ

ทิว: เชี่ยพ่อมา

ซัน: จะอยู่ทำไมว่ะวิ่งดิ

       #หลังจากผมพูดจบประโยคทุกคนที่อยู่ตรงนั้นก็วิ่งกระเจิดกระเจิงไปคนละทางเรียกได้ว่าผึ่งแตกรังกันเลยทีเดียว

__________________________________________

 #หลังจากที่ผมวิ่งหนีมันหลบอยู่ที่ซอกซอกหนึ่ง ผมได้ทำการหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาแล้วโทรหาไอ้นิคทันทีคือผมคิดว่าปลอดภัยแล้วแหละมั้งนะ

ซัน: ไอ้นิคมึงอยู่ไหน

[นิค: กูก็ไม่รู้เหมือนกันว่ะ เดี๋ยวกูโทรบอกไอพวกนี้ให้ไปเจอกันที่คณะกู มึงไปรอก่อนได้เลย]

ซัน: โอเคมึง

_______________________________________

ทิว: พ่อมาถูกจังหวะชิบหาย

ไฟท์: จริงกูเกือบจะได้ซัดหน้าพวกแม่งล่ะ

ฟีม: เฮ้ย ไมสภาพพวกเหมือนหมาหอบแดกแบบนี้ว่ะ

ทิว: วิ่งหนีพ่อมาอะดิ

ฟีม: เดี๋ยวอย่าบอกนะพวกมึงไปมีเรื่องอีกแล้วหรอ

ทิว: มึงไม่ต้องยุ่งหรอก

ไฟท์: แล้วนี้มึงมาไม

ฟีม: กูมีเรื่องจะให้พวกมึงช่วยอะ

ทิว: เรื่อง

ฟีม: พวกมึงไปช่วยกูถ่ายหนังอะดิ คือกูจะให้พวกมึงไปเป็นนักแสดงให้หน่อยได้ป่ะ

ไฟท์: หนังแนว

ฟีม: แนวรัก

ไฟท์: มีผู้หญิงป่ะ

ฟีม: ไม่มีเลยสักคน

ทิว: แสดงว่าคู่รักต้องเป็นผู้ชายกับผู้ชายดิ

ฟีม: คงงั้นแหละ

ไฟท์: งั้นกูไม่แสดง

ฟีม: เห้ยช่วยกูหน่อยดิ

ไฟท์: ไม่

ฟีม: นะช่วยกูหน่อย

ไฟท์: เออ ก็ได้พวกมึงว่าไง

ทิว: อื้ม กูช่วยเพื่อนอยู่แล้วป่ะ

เฟิร์ส: กูได้หมดอยู่แล้ว

เฟรม: ส่วนกูคงไม่มีสิทธิ์เลือกสินะ

ฟีม: ขอบใจนะ กูไปละเดี๋ยวกูค่อยนัดวันไปคุยกันอีกที

ไฟท์: อื่มกูก็อยากจะรู้เหมือนกันว่าเพื่อนมึงเป็นใคร ส่วนตอนนี้มึงจะไปไหนก็ไป

__________________________________________

        #ผมที่พึ่งผ่านมาจากช่วยเวลาเสี่ยงตายว่าจะโดนพ่อจับรึป่าว ก็ได้มานั่งเหงาอยู่คนเดียวที่สวนสาธารณะ

หน้ามอถ่ายรูปท้องฟ้าถ่านนู้นถ่ายนี้ไปทั่วผมก็ได้ไปสะดุดตากับคนๆหนึ่ง พอมองดีๆแม่งคนในกลุ่มหน้าขอศอกหมา

ผมก็พยายามใส่หูฟังเปิดเพลงดังๆนั่งหลับตาว่าจะไม่สนใจ แต่ดูเหมือนว่าแม่งจะไม่ปล่อยผ่านไปเดินเข้ามาหาเรื่องผมจนได้

ไฟท์: เฮ้ยไอหน้าจืด เฮ้ย หูหนวกหรอว่ะไม่ได้ยินที่กูพูดรึไง

    #พอมันเห็นว่าผมไม่ตอบไม่สนใจมันมันก็ดึงหูฟังผมออก

ซัน: มีเหี้ยไร

ไฟท์: ป่าวแค่มากวนตีนเฉยๆ

ซัน: ไอสัดมึงไปไกลๆตีนกูเลยไป

ไฟท์: ไม่ไปป

ซัน: อ้าวมึงจะไปดีๆไปหรือจะให้กูไล่มึงไปด้วยหมัดของกู

ไฟท์: ก็มาดิ

*โฮ่ง โฮ่ง โฮ่ง*

ซัน: อุ้ยเชี่ย

      #จากที่ผมอุทานออกไปทุกก็น่าจะดูออกใช่คับผมกลัวหมากลัวสัตว์มีพิษสัตว์เลื้อยคาน ที่กลัวที่สุดก็น่าจะเป็นแมงมุมเอาเป็นว่ากลัวสัตว์ทุกอย่าที่มันกัดเคลื่อนที่เร็วบินได้ แต่เพราะผมกลัวหมาผมก็ได้กระโดดเกาะมันไปโดยไม่รู้ตัว

ไฟท์: ไอสัดมาเกาะกูทำเหี้ยไรออกไป

ซัน: กูก็ไม่ได้อยากอยู่ใกล้มึงมากหรอกอีห่า

ไฟท์: นี้มึงกลัวหมาหรอว่ะ

ซัน: เสือก

       #หลังจากผมพูดจบประโยค์ผมก็ได้เดินเชิดหน้าหนีไปหาที่นั่งใหม่ที่ไกลจากมัน

___________________________________________

              //ณ คอนโด//

ซัน: มึงมาอยู่ห้องกูไดไงเนี่ย

มิน: ทำไมกูจะเข้ามาห้องมึงไม่ได้

ซัน: ก็เข้าได้แต่มึงเข้ามาได้ไง

มิน: มึงลืมไปแล้วหรอว่ามึงให้คีย์การ์ดสำรองห้องมึงไว้กับกู #มันพูดพร้อมกับโชว์คีย์การ์ดสำรองห้องผมขึ้นมา

ซัน: เออว่ะ

มิน: เเล้วนี้ไมมึงกลับดึก

ซัน: กูแค่เดินเล่นเพลินไปหน่อย เเล้วนี้มึงมาห้องกูแบบนี้มีอะไรป่ะ

มิน: ตอนกูกำลังจะกลับบ้านก็ดูสวนกับไอฟีมไอปัน ไอฟีมบอกว่าเสาร์นี้เจอกันที่ร้านหน้ามอ มันนัดเพื่อนมันไว้ว่าจะคุยเรื่องซีรีย์ อย่าลืมนะมึง

ซัน: เออไม่หรอก

มิน: งั้นกูไปล่ะนะ

ซัน: เออจะไปไหนก็ไป

มิน: ไอสัด #หลังจากมันพูดจบมันก็ชูนิ้วชี้ให้ผมเลย

*ปึ้งงง*

ซัน: "โอ้โหไอสัดมึงปิดประตูเบาๆไม่เป็นหรือไงวะ "

      #หลังจากไอ้มินออกไปจากห้อง ผมก็ทิ้งตัวลงนอนและใช้ครับครับผมยังไม่ได้อาบน้ำผมรู้สึกว่าวันนี้ผมเหนื่อยมาทั้งวันแล้วไม่อาบน้ำสักวันหนึ่งไม่เป็นไร

หรอกอิอิ!

_________________________________________

*ไอซันนนนนนนน*

ซัน: เสียงดังทำไหมว่ะ

มิน: ไอซันตื่น

     #พอผมลืมตาขึ้นมาก็เห็นไอ้นิคไอ้พีทไอ้มินไอเคนยืนร้อมเตียงผมอยู่

ซัน: มีเหี้ย

มิน: มึงไปเรียนรึไง

ซัน: เดี๋ยวไป

มิน: เดี๋ยวไปเหี้ยอะไรนี้เลยเวลาเรียนมา10นาทีล่ะ

ซัน: ห้ะ แล้วไมมึงมาอยู่นี้อะไม่ไปเรียนหรอ

เคน: อาจารย์ยกเลิกคราสอะ

ซัน: อ๋อ แล้วมาทำเหี้ยไรเยอะแยะเนี่ย

มิน: ก็เราจะต้องหาหนังส่งอาจารย์ พวกกล้องพวกไฟอะไรพวกนี้ที่เราซื้อก็นานแล้ว กูก็เลยอยากจะไปซื้อใหม่เพราะถ่ายครั้งนี้อะกูอยากให้มันออกมาดีก็เลยจะมาชวนมึงไปด้วยจะไปไหม

ซัน: ไปดิขออ่าบน้ำแปป

มิน: เออจะไปก็เร็วๆนะมึง

__________________________________________

        #และลุคที่ผมแต่งมานี้เนี่ยก็เบาๆเป็นกางเกงขายาวสีดำเอวสูงทรงกระบอกกับเสื้อยืดสีขาวลายตุ๊กตาหมีสีน้ำตาล

ซัน: เสร็จแล้วมึงไปกันมึง

__________________________________________

                          //ณ ห้างแห่งหนึ่ง//

นิค: เฮ้ยพวกกูสองคนไปดูเครื่องดนตรีนะมึง

ซัน: เครมึง

            # หลังจากพูดจบพวกผมสามคนก็ได้เดินเข้าไปในร้าน

เคน: เฮ้ยมึงเอากล้องตัวนี้ป่ะ

มิน: ตัวฃวนี้มึงมีแล้วไม่ใช่หรอ

เคน: เออวะ

มิน: พี่ครับมีกล้องตัวไหนแนะนำมั้ยครับ

พนังงาน: คุณลูกค้าจะเอาไปใช้ทำอะไรหรอคะ

มิน: ผมมีถ่ายหนังครับ ก็เลยอยากจะได้กล้องคุณภาพดี

ถ่ายออกมาภาพชัดเสียงดีอะ

พนังงาน: นั้นแนะนำเป็นตัวนี้เลยค่ะ ตรงๆตามที่คุณลูกค้าอยากได้ทุกอย่างเลยค่ะ

มิน: ราคาเท่าไหร่ครับ

พนังงาน: 7×,×××ค่ะ

มิน: งั้นเอาตัวนี้ครับ แล้วมีพวกไฟที่ใช้ในการถ่ายมั้ยครับ

พนังงาน: มีค่ะทางนี้เลยค่ะ

__________________________________________

   #ตอนที่ผมเนี่ยกำลังจะเดินออกจากร้านไอนิคมันก็โทรมาหาผม

ซีน: มีไรมึง

[นิค: มึงอยู่ไหนอะ]

ซัน: กำลังออกจากร้านมีไร

[นิค: อยู่ร้านชาบูมาเร็วไอพีทเลี้ยง]

ซัน: ไอนิคชวนกินชาบูเห็นว่าไอพีทเลี้ยง

เคน: เฮ้ย รอไรอะไปดิ

_____________________________________________

        #หลังจากกินชาบูกันเสร็จพวกผมก็ได้แยกย้ายกันกลับบ้านอยากให้ถึงพรุ่งนี้เร็วๆจังอยากจะรู้จริงว่าเพื่อนของไอ้ฟีมมันคือใครหน้าตายังไง

ซัน: ไอมินไปส่งกูหน่อยดิฝฃ

มิน: ขึ้นรถมาดิ

___________________________________________

                    //ณ หน้าคอนโด//

ซัน: เจอกันมึง

มิน: อย่าลืมพรุ่งนี้ตอนเที่ยงเดี๋ยวกูมารับอย่าตื่นสายนะมึง

ซัน: รู้แล้ว

       #ขณะที่ผมกำลังจะก้าวเท้าเข้าไปทะเลหางตาของผมก็ได้หันไปเห็นกับผู้ชายคนหนึ่ง ซึ่งนั่นก็คือไอ้หน้าข้อศอกหมาที่ผมพึ่งเห็นว่าวันนั้นว่าแม่งอยู่อ้าวไอ้น้ำจืดอยู่คอนโดเดียวกัน

ไฟท์: อ้าวไอหน้าจืดอยู่คอนโดเดียวกันหรอ

ซัน: กูชื่อซันไม่ใช่ไอหน้าจืดเข้าใจมั้ยส่วน

ไฟท์ส่วนกูชื่อไฟท์ไม่ใช่ไอ้หน้าข้อศอกหมา

ซัน: กูไม่ได้อยากรู้

ไฟท์: กูก็ไม่ได้อยากรู้เหมือนกัน

       #เนื่องจากผมไม่อยากจะไปเถียงกับมัน ผมก็เลยเลิกจริงๆเงียบ แล้วเมื่อลิฟท์ ขึ้นไปถึงชั้นของผมก็ได้เดินออกไปจากนี้พี่จะเดินไปที่ห้องของผมตามปกติที่แต่กลับกันไอ้หน้าข้อศอกหมากับเดินตามผมมา นั่นจึงทำให้ผมได้รู้ว่ามันอยู่ตรงข้ามห้องผม แต่ผมก็ไม่ได้สนใจอะไรมากหรอกถึงมันจะอยู่ตรงข้ามห้องผมแต่มันก็ไม่ได้ส่งผลอะไรต่อการใช้ชีวิตของผมซะหน่อย ผมได้เปิดประตูเข้าห้องไปอาบน้ำแล้วก็นอนตามปกติ ราตรีสวัสดิ์ครับทุกคน

___________________________________________

//โปรดติดตามตอนต่อไปนะจ๊ะ//

//ขออภัยเนื้อเรื่องอาจจะสั้นไปหน่อยแต่ขอให้มีความสุขกับการอ่านนะ//