ผู้ถูกทิ้งให้โดดเดี่ยว
[1]
นิ่งหรงๆ
//นิ่งหรงๆหาจังหวะและหนีออกจากตระกูล
นิ่งเฟิงจื้อ
นิ่งหรงหรงหาย!!!//เสียงดังสีหน้าคิ้วคมวดและได้หันหลังเพื่อสงบสติอารมณ์
ในเวลานี้นิ่งเฟิงจื้อโกรธมกๆเพราะลูกสาวหัวแก้วหวแหวนหายไป
นิ่งจินเย่ว
ข...ข้าขอโทษค่ะข้าไปซื้อขนมให้คุณหนูเพียงแปปเดียวพอข้ากลับมา....คุณหนูหายไปแล้วค่ะ//นั่งคุกเข่าที่พื้นและก้มหน้าใบหน้ามีน้ำตาเล็กๆไหลอาบแก้ม
เฉินซิน
เจ้าสำนักเราต้องรีบไปหาคุณหนูก่อนที่จะมาว่าคนที่ทำคุณหนูหาย//มองไปที่นิ่งจินเย่วนั่งอยู่ด้วยสายตาที่รังเกียจ
นิ่งจินเย่ว
ฮึก...//นั่งก้มหน้าร้องไห้
ทั้งคืนนั้นตระกูลนิ่งได้ตามหานิ่งหรงหรงทั้งคืนแต่ก็ไม่พบแต่เมื่อกลับมาดูที่ห้องของนิ่งหรงหรงกลับพบกระดาษลาเพื่อไปฝึกฝนที่ท้ายกระดาษมีเขียนไว้ว่าจากนิ่งหรงหรง
ในคืนนั้นที่ห้องนอนนิ่งจินเย่ว
นิ่งจินเย่ว
ฮึก...ข้า....จะไม่ทนกับตระกูลนี้อีกจากนี้ชื่อข้าคือ...เสี่ยวจินเย่ว...//นั่งเก็บของใช้ส่วนตัวก่อนเดินออกจากตระกูล(ตอนที่ทุกคนตามหาหรงๆนะงับ)
เเอดเชื่อว่าต้องมีคนงงว่าแค่นี้น้องหนีเลยหรอแอดจะเล่าความลำบากของน้องให้ฟัง
นิ่งจินเย่วเด็กสาวที่เกิดมาเป็นลูกของหญิงสาวที่เป็นคนรักของนิ่งเฟิงจื้อคนแรกในตอนที่เธอยังอยู่เธอเป็นคนที่เฟิงจื้อรักมากๆจนมีลูกเธอถูกดูแลอย่างดีจนถึงวันนึง...วันคลอด...ด้วยความที่เธอเป็นคนที่อ่อนแอมากทำให้คลอดลูกยากแต่ก็สามารถคลอดทารกได้สำเร็จแต่ต้องมีคนแรกชีวิตเพื่อจินเย่วคนๆนั้นคือหญิงสาวผู้เป็นแม่ของเธอพอเฟิงจื้อทราบว่าหญิงสาวที่เขารักได้เสียชีวิตไปแล้วเขาจึงโทษว่าเป็นเพราะเด็กทารกคนนั้นจึงได้เกลียดชังเธออย่างมากจนคนรับใช้สงสารเธอจึงคอยเลี้ยงเธอจนโตพวกสาวรับใช้ได้เสียชีวิตหมดแล้วเพราะอายุนั้นแก่มากแล้วนิ่งเฟิงจื้อใช้งานเธอเยี่ยงทาส
จนได้เจอกับแม่ของนิ่งหรงๆแต่ก็ไม่สามารถแต่งงานได้จึงไม่คิดมีภรรยาอื่นและรักหรงๆมากๆ
เเอดเองน้าสงสารน้องเราหน่อยเถอะค่ะ น้องใช้ชีวิตยากลำบากมากเลยน้าา T^T
นิ่งจินเย่ว
ฮือ...ฮึก//เสียงร้องไห้หญิงสาวดังก้องกังวานทั่วป่า
นิ่งจินเย่ว
ข้าจะต้อง..ฮึก..แข็งแกร่งให้ได้..ฮึก//สะอื้น
จินเย่วเดินตรงไปเรื่อยๆจนเจอกลับถ้ำๆหนึ่งในนั้นมีน้ำสองสีและสมุนไพรมากมาย
นิ่งจินเย่ว
//เดินสำรวจภายในถ้ำ
นิ่งจินเย่ว
ว้าวดอกท้อตงเทียน//เดินไปดู
ดอกท้อตงเทียนเกิดขึ้นในฤดูหนาวเหมาะกับวิญาณยุทธ์สายโจมตี(เเอดมโน×3×)
นิ่งจินเย่ว
//เดินไปเก็บดอกท้อตงเทียนและเดินออกจากถ้ำ
นิ่งจินเย่ว
//เดินไปเจอพื้นที่ว่างกว้างขวางจึงนั่งดูดซับดอกท้อตงเทียน
นิ่งจินเย่ว
ฮึก...//เม็ดเหงื่อหยาดไหลทั่วใบหน้าใบหน้าแสดงถึงความเจ็บปวด
นิ่งจินเย่ว
อ้าก//ระเบิดพลังออกมา
นิ่งจินเย่ว
เยี่ยม!!??ระดับพลังวิญญาณเพิ่งขึ้น9ระดับ//ลุกขึ้นด้วยแแววตาท่าทางดีใจ
นิ่งจินเย่ว
จินเย่ว
มหาปราชญ์วิญญาณ
พลังวิญญาณระดับ75
วิญญาณยุทธ์กระบี่แก้ว9สังหาร
ว้าวววมีกระบี่9เล่มแล้วจาก7ฮิๆ//จินเย่วทำหน้าดีใจและได้หาสัตว์วิญญาณแถวนั้น
แหนะๆจะบอกว่าน้องแอบหนีไปฝึกเวลานอนนะงับบ
นิ่งจินเย่ว
เอิ่มนึกว่าหมื่นปีดันแสนปีสะได้แหะๆ//จินเย่วได้สังหารสัตว์วิญญาณตัวนั้นอายุ102000ปีเธอได้ทำหน้างงๆ
นิ่งจินเย่ว
เอาวะลองสะหน่อยฮึบ//จินเบ่วได้ดูดซับสัตว์วิญญาณได้สำเร็จจ
ก็นะตัวเอกไม่สำเร็จได้ไง???
จินเย่วได้ฝึกอยู่ในป่าถึง3ปี
นิ่งจินเย่ว
จินเย่ว
พรหมยุทธ์สูงสุด
ระดับพลังวิญญาณ99
วิญญาณยุทธ์กระบี่แก้ว9สังหาร
นิ่งจินเย่ว
ว้าววววไปเดินเล่นในเมืองดีกว่าไม่มีใครรู้หรอกมั้ง//จินเย่วร่าเริงเเละได้เดินไปในเมือง
นิ่งหรงๆ
ฮึๆ//หรงๆที่เดินหาไรกินในตอนที่ไม่รู้ว่ามีนกฮูกแอบตามดูอยู่หรงๆที่ได้เคยหนีไปฝึกไม่รอดจึงกลับบ้านและมาขอเฟิงจื้อมาอีกครั้ง
นิ่งจินเย่ว
หือชุด..สวยจัง//อยู่ในร้านเสื้อผ้าและได้เดินดูเสื้อผ้าแต่หางตาได้เห็นหรงๆ
นิ่งจินเย่ว
ฮึก..//จินเย่วได้ตกใจมากและรีบทำเป็นนำเสื้อมาทาบและหันไปด้านในร้าน
นิ่งหรงๆ
เอ๊ะ!!//คงแค่คุ้นแหละ
นิ่งหรงๆ
//เดินไปกินอาหารมื้อใหญ่
นิ่งจินเย่ว
แม่ค้าเอาตัวนี้ค่ะ
นิ่งจินเย่ว
นี่ค่ะ//ยื่นเหรียญภูติทอง
นิ่งจินเย่ว
//ใส่ชุดในห้องเปลี่ยนชุดและเดินออกจากร้าน
นิ่งจินเย่ว
คงจำไม่ได้หรอก//จินเย่วได้ไปกินอาหารความบังเอิญจึงได้ไปร้านเดียวกับหรงๆ
นิ่งจินเย่ว
เอิ่ม....เอาที่แนะนำ1ชุดละกัน//เดินไปนั่ง
นิ่งหรงๆ
เอ๊ะใช่รึเปล่านะ//มองจินเย่ว
นิ่งหรงๆ
ลองทักหน่อยคงไม่เป็นไร//เดินตรงเข้าไปหาจินเย่ว
นิ่งหรงๆ
เอิ่มขอโทษนะคะพี่สาวชื่ออะไรหรอคะ//หันไปมองหน้า
นิ่งจินเย่ว
....ข้า..ไม่บอกชื่อคนแปลกหน้า//จินเย่วขนลุกวาบและได้ทำเสียงเย็นชา
นิ่งหรงๆ
อ่า...ข้านิ่งหรงหรง..ทีนี้ก็ไม่ใช่คนแปลกหน้าแล้ว//ยืนมองจินเย่ว
นิ่งจินเย่ว
ข้า...ไม่รู้จักคนอื่นมั่วซั่วตระกูลเจ้าไม่สอนรึไรว่าไม่ควรมายืนค้ำหัวข้าดูจากเจ้าที่ยัง...อยู่คงอายุไม่มาก//น้ำเสียงเย็นชา
นิ่งหรงๆ
ท่าน!!ท่านไม่รู้รึว่าข้าเป็นใคร!!ตระกูลนิ่งเป็นตระกูลช่วยเหลือที่เก่งที่สุดในใต้หล้า//เท้าเอวพร้อมขมวดคิ้ว
นิ่งจินเย่ว
เหอะคุณหนูตระกูลไหนข้าไม่สนถ้าไม่รู้จักคำว่ามารยาท//นั่งไขว่ห้างโดยไม่สนใจนิ่งหรงๆ
ฝู่หลันเต๋อ
อือ..โอหังสะจริง//เดินมามองหรงๆ
นิ่งหรงๆ
ท่าน!!ท่านตามข้ามา//มองหน้าหลันเต๋อ
ฝู่หลันเต๋อ
ถ้าข้าไม่ตามมาจะได้เห็นสิ่งที่โอหังขนาดนี้รึ//ดันแว่นตา
นิ่งจินเย่ว
ข้าขออภัยที่ขัดแต่ช่วยกันไปคุยไกลๆมันเสียงดัง//มองฝู่หลันเต๋อ
ฝู่หลันเต๋อ
ข้าขออภัย//เดินออกไป
นิ่งหรงๆ
เหอะ!!//เดินออกไป
นิ่งจินเย่ว
สอนกันอย่างไร...น่าสมเพชที่สุด//พึมพัม
เเอดขอSleepก่อนน้าทุกคนนน
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
