NovelToon NovelToon

วลัญช์

๑.๑

.
.
.
.
เรือนใหญ่
อัปสร
อัปสร
แม่ไม่ชอบมันเลยจริงๆนะพ่อกร
กรวิชญ์
กรวิชญ์
โถ.. คุณแม่ครับผมรักและ กำลังมีลูกกับลัญนะครับ
กรวิชญ์
กรวิชญ์
ได้โปรดอย่ากีดกันเลยครับ
อัปสร
อัปสร
มันเป็นใครมาจากไหนลูกรู้ ดีแล้วเหรอ
กรวิชญ์
กรวิชญ์
ลัญเป็นคนน่ารักจิตใจดีครับ คุณแม่//ยิ้มเบาๆ
อัปสร
อัปสร
เหอะ//เบนหน้าหนี
อัปสร
อัปสร
แม่ก็ไม่อยากจะว่าอะไรนะลูก แต่จะให้ตระกูลเสียหน้าเสียตา เหรอไงพ่อกร
กรวิชญ์
กรวิชญ์
ถึงลัญจะไม่ได้เป็นลูกคนใหญ่ คนโตมีหน้าทางสังคมแต่ลัญ เป็นคนดีและน่ารักขยันมากด้วย และลูกก็รักเขาที่เป็นเขา
กรวิชญ์
กรวิชญ์
ต้องเอาชนะใจทุกๆคนได้ แน่นอนครับคุณแม่
อัปสร
อัปสร
ความดีมันกินไม่ได้หรอกนะ//กอดอก
กรวิชญ์
กรวิชญ์
แต่ในท้องของลัญมีหลานของ คุณแม่อยู่นะครับจะให้ผมทิ้ง พวกเขาได้ยังไงกัน
อัปสร
อัปสร
เห้อ//ถอนหายใจ
อัปสร
อัปสร
แล้วตรวจเพศลูกแล้วหรือยัง
กรวิชญ์
กรวิชญ์
ยังครับ ผมกะจะพาลัญไป ตรวจวันมะรืนพอดีผมยุ่งนิด หน่อยครับ
อัปสร
อัปสร
จำไว้นะพ่อกร
อัปสร
อัปสร
ตระกูลเราห้ามมีลูกสาวเด็ด ขาดเข้าใจมั้ย
กรวิชญ์
กรวิชญ์
....//เงียบ
อัปสร
อัปสร
เข้าใจมั้ย
กรวิชญ์
กรวิชญ์
ครับ..
กรวิชญ์
กรวิชญ์
ยังไงผมก็ไม่มีลูกสาวหรอก ครับ ถ้าเกิดว่ามีผมคงไม่ปล่อย ไว้..
อัปสร
อัปสร
ดีมากลูกรัก
.
.
.
เรือนเล็กในห้องแคบๆ
วลัญช์
วลัญช์
//ยิ้มนิดๆเมื่อเห็นอีกคนเข้ามา ในห้อง
วลัญช์
วลัญช์
พี่กรครับเมื่อกี้ลูกดิ้นด้วย ครับ//ยิ้ม
กรวิชญ์
กรวิชญ์
จริงเหรอ//นั่งลงข้างๆอีกฝ่าย
กรวิชญ์
กรวิชญ์
ไหนขอพี่ทักทายลูกชายซิ//ค่อยๆลูบท้องอีกฝ่ายเบาๆ
วลัญช์
วลัญช์
//ยิ้มเจื่อนลง
วลัญช์
วลัญช์
//เม้มปากเล็กๆ แต่เก็บซ่อน ความรู้สึกไว้ไม่ให้อีกฝ่ายเห็น
กรวิชญ์
กรวิชญ์
ดิ้นใหญ่เลย
กรวิชญ์
กรวิชญ์
สงสัยคิดถึงพ่อแน่ๆ//จุ๊บท้อง อีกฝ่ายเบาๆ
วลัญช์
วลัญช์
//ยิ้มเล็กๆก่อนจะพูดว่า
วลัญช์
วลัญช์
พี่กรพี่อยากได้ลูกชายหรือลูกสาวครับ
กรวิชญ์
กรวิชญ์
พี่อยากได้ลูกชาย
กรวิชญ์
กรวิชญ์
และต้องเป็นผู้ชายเท่านั้น
วลัญช์
วลัญช์
ละ...แล้วถ้าเกิดว่าเป็นผู้หญิง ล่ะครับ//พูดเบาๆ
กรวิชญ์
กรวิชญ์
น้องพูดอะไร
กรวิชญ์
กรวิชญ์
ยังไงก็ต้องเป็นผู้ชาย
กรวิชญ์
กรวิชญ์
เท่านั้น
.
.
. .
🥀

๑.๒

.
.
.
.
กรวิชญ์
กรวิชญ์
มันผิดพลาดหรือเปล่าคุณหมอ
คุณหมอ
คุณหมอ
ไม่ผิดพลาดแน่นอนครับคุณกร
วลัญช์
วลัญช์
//ยิ้มเจื่อนลงและวิตกกังวล
วลัญช์
วลัญช์
//เหลือบมองอีกฝ่าย
กรวิชญ์
กรวิชญ์
//ทำหน้าไม่สบอารมณ์
วลัญช์
วลัญช์
พะ...พี่กร//เอื้อมมือหมายจะจับอีกฝ่าย
กรวิชญ์
กรวิชญ์
//หลบ
กรวิชญ์
กรวิชญ์
พี่ขอตัวก่อน//เดินออกไป
วลัญช์
วลัญช์
//มองตามหลังอีกฝ่ายพร้อม น้ำตาคลอเบ้า
คุณหมอ
คุณหมอ
คุณวลัญช์โอเครหรือเปล่าครับ
วลัญช์
วลัญช์
ฮึก...//เงียบ
จากวันนั้นเขาก็เริ่มเปลี่ยนไป ราวกับคนละคน
.
.
.
4 ปีผ่านไป
วลิน
วลิน
คุณแม่ขา
วลัญช์
วลัญช์
ครับลูก
วลิน
วลิน
ทำไมคุณพ่อถึงไม่พาเราไปอยู่ บ้านหลังใหญ่หลังนั้นด้วยหรอคะ//ชี้นิ้วไปที่เรือนหลังใหญ่
วลัญช์
วลัญช์
//ลูบหัวอีกฝ่ายเบาๆ
วลัญช์
วลัญช์
ที่นั่นมีแต่ผู้ใหญ่ไม่มีเด็กถ้าเรา ไปอยู่เกรงว่าจะรบกวนผู้ใหญ่ ครับ//โกหก
วลิน
วลิน
จริงหรอคะ//ทำหน้าสงสัย
วลิน
วลิน
ทำไมตอนนั้นหนูเห็นพี่ธารได้ นอนกับคุณย่าด้วย
วลัญช์
วลัญช์
พี่ธารเขาโตแล้วไงครับลูก
วลิน
วลิน
แต่หนูกับพี่ธารห่างกัน แค่3ขวบเองนะคะ เกือบจะ เท่าๆกันแล้ว
วลัญช์
วลัญช์
แล้วหนูจะปล่อยให้แม่นอนคน เดียวหรอครับ
วลิน
วลิน
โอ๋คุณแม่ขา หนูกลัวผีมา หลอกคุณแม่หนูจะนอนกอด คุณแม่ค่ะ//ยิ้ม
วลัญช์
วลัญช์
//ยิ้มกลับ
วลัญช์
วลัญช์
เด็กดี ไม่ต้องปกป้องแม่หรอก แม่จะปกป้องหนูเองแม่จะไม่ให้ ใครมาทำร้ายหนูนะลูก
วลิน
วลิน
ใครจะมาทำร้ายหนูหรอค่ะ?
วลัญช์
วลัญช์
ไม่มีลูกต่อให้จะมีหรือไม่มีแม่ก็ จะปกป้องลูกน้อยของแม่//กอดวลิน
.
.
เช้าวันต่อมา
วลิน
วลิน
คุณพ่อขา!//หลบอยู่ตรงหลัง เรือนใหญ่
กรวิชญ์
กรวิชญ์
//มองและขมวดคิ้วนิดๆ
กรวิชญ์
กรวิชญ์
มีอะไร
วลิน
วลิน
เมื่อวานคุณพ่อกลับมาดึกหรอคะ
วลิน
วลิน
หนูคิดถึง
กรวิชญ์
กรวิชญ์
ไม่ต้องคิดถึง ฉันแค่ทำงาน
วลิน
วลิน
ก็หนูรักคุณพ่อหนูเลยคิดถึงค่ะ
วลิน
วลิน
คุณพ่อคิดถึงหนูมั้ยคะ//รอคำ ตอบ
กรวิชญ์
กรวิชญ์
ฉันไม่มีเวลามาคิดอะไรไร้ สาระ
กรวิชญ์
กรวิชญ์
กลับบ้านไปเถอะ
วลิน
วลิน
ค่ะเดี๋ยวหนูจะกลับไปกินข้าว//ยิ้มหงอยๆ
วลิน
วลิน
คุณพ่ออยากกินด้วยกันมั้ยคะ
วลิน
วลิน
คุณแม่ทำอาหารอร่อยมากๆ
กรวิชญ์
กรวิชญ์
//ชะงักเล็กน้อยแต่ก็ไม่ได้ตอบ กลับไป
วลิน
วลิน
งั้นหนูกลับแล้วนะคะ
วลิน
วลิน
สวัสดีค่ะคุณพ่อ
วลินกำลังจะเดินทางกลับไปยัง เรือนเล็กแต่ดันมีคนมาดักด้าน หน้า
อัปสร
อัปสร
ฉันบอกแล้วไม่ใช่รึไงว่าอย่ามา อยู่แถวนี้
วลิน
วลิน
!!//ตกใจ
.
.
. .
🥀

๒.๑

.
.
.
.
วลิน
วลิน
คุณย่า!
อัปสร
อัปสร
เหอะ! บอกแล้วอย่ามาเรียกฉัน ว่าย่า
อัปสร
อัปสร
ฉันไม่มีหลานเป็นผู้หญิง
วลิน
วลิน
//เม้มปาก
อัปสร
อัปสร
อย่ามาทำท่าทางแบบนั้น
วลิน
วลิน
ขอโทษค่ะ//ยกมือไหว้
อัปสร
อัปสร
ไปได้แล้ว
อัปสร
อัปสร
และอย่ามายุ่งแถวนี้อีก!
วลิน
วลิน
ฮึกค่ะ... สวัสดีนะคะคุณย่า//รีบวิ่งกลับเรือนเล็ก
กรวิชญ์
กรวิชญ์
คุณแม่//แอบมองมาสักพัก
อัปสร
อัปสร
อะไรพ่อกร
กรวิชญ์
กรวิชญ์
วันหลังอย่าตะคอกใส่เขา
อัปสร
อัปสร
ทำไม
อัปสร
อัปสร
รักมันมากกว่าแม่ใช่มั้ย//สะบัด หน้าหนี
กรวิชญ์
กรวิชญ์
เฮ้อ//ถอนหายใจ
.
.
.
เรือนเล็ก
วลิน
วลิน
ฮึก..//ปาดน้ำตา
วลัญช์
วลัญช์
วลินลูก//เดินมากอดลูก
วลัญช์
วลัญช์
ใครทำอะไรหนู
วลัญช์
วลัญช์
แล้วหนูไปไหนมา
วลิน
วลิน
ฮึกหนูไปหาคุณพ่อมาค่ะ..
วลัญช์
วลัญช์
แล้วหนูร้องไห้ทำไม
วลิน
วลิน
หนูแค่หกล้มนิดหน่อย
วลัญช์
วลัญช์
//รู้ว่าลูกโกหกแต่ก็ไม่ได้ว่า อะไร
วลัญช์
วลัญช์
วันหลังอย่าไปคนเดียวอีกนะ ครับ
วลิน
วลิน
.....
วลัญช์
วลัญช์
สัญญากับแม่นะ//ยกนิ้วก้อย ขึ้นมา
วลิน
วลิน
ฮึก...
วลิน
วลิน
ก็หนูคิดถึงคุณพ่อ
วลิน
วลิน
หนูอยากให้คุณพ่อมากินข้าว กับหนู
วลิน
วลิน
หนูอยากเล่นกับคุณย่าเหมือน พี่ธารฮึกฮืออสื่ออ
วลัญช์
วลัญช์
//น้ำตาคลอ
วลัญช์
วลัญช์
ขอโทษนะลูก
วลัญช์
วลัญช์
หนูเจ็บมากเลยใช่มั้ยตรงนี้ น่ะ//วางมือลงบนอกข้างซ้ายอีกฝ่าย
วลิน
วลิน
//พยักหน้าทั้งน้ำตา
วลัญช์
วลัญช์
ถ้าแม่พาหนูไปอยู่กับแม่สอง คนที่อื่นหนูจะอยู่ได้มั้ย
วลิน
วลิน
ฮึก..ยังไงหรอคะ
วลิน
วลิน
คุณพ่อจะไปด้วยมั้ย
วลัญช์
วลัญช์
ไม่ครับ
วลัญช์
วลัญช์
มีเราสองคน
วลัญช์
วลัญช์
หนูจะอยู่ได้ไห-//พูดไม่จบ
ปัง!
กรวิชญ์
กรวิชญ์
พูดอะไรน่ะ!//เปิดประตูเสียง ดัง
วลัญช์
วลัญช์
//หันไปมอง
วลิน
วลิน
//ตกใจ
วลิน
วลิน
ฮึกคะ..คุณพ่อขา
วลัญช์
วลัญช์
//กอดลูกแน่นอย่างหวงแหน
กรวิชญ์
กรวิชญ์
เมื่อกี้พูดอะไรกัน?
วลัญช์
วลัญช์
//เงียบ
กรวิชญ์
กรวิชญ์
เดี๋ยวนี้เป็นใบ้เหรอวลัญช์
วลัญช์
วลัญช์
//ถอนหายใจ
วลัญช์
วลัญช์
ผมแค่อยากพาลูกออกไปอยู่ที่ อื่นครับ
วลัญช์
วลัญช์
ในเมื่อพี่ไม่ยอมรับพวกเราผม จะไม่ขออยู่ต่อ
กรวิชญ์
กรวิชญ์
เหรอ?
กรวิชญ์
กรวิชญ์
จะไปได้สักกี่น้ำ?
กรวิชญ์
กรวิชญ์
แล้วถามเด็กบ้างหรือยังว่าเขา อยากไปไหม
กรวิชญ์
กรวิชญ์
//มองวลิน
วลิน
วลิน
//ก้มหน้าก้มตาและครุ่นคิด
กรวิชญ์
กรวิชญ์
ว่าไง?
กรวิชญ์
กรวิชญ์
วลินเธออยากไปกับแม่รึเปล่า
วลิน
วลิน
วลินอยากไปกับคุณแม่...
กรวิชญ์
กรวิชญ์
.....
วลิน
วลิน
แต่....
วลิน
วลิน
หนูก็อยากให้คุณพ่อไปด้วย
กรวิชญ์
กรวิชญ์
ฉันจะบอกให้ฟังนะ
กรวิชญ์
กรวิชญ์
พวกเธอไปกันไม่ได้หรอก
กรวิชญ์
กรวิชญ์
เงินก็ไม่มีบ้านก็ไม่มีอีก
กรวิชญ์
กรวิชญ์
อยู่ที่นี่ในบ้านหลังนี้มันจะตาย เหรอ?
กรวิชญ์
กรวิชญ์
อยู่ที่นี้แหละดีแล้ว//พูดจบก็ เดินออกไป
วลัญช์
วลัญช์
//เหม่อตามหลังอีกฝ่ายไป
วลิน
วลิน
คุณแม่ขา..//กอดอีกฝ่าย
วลัญช์
วลัญช์
//ซุกหน้าลงกับแขนของลูก และปล่อยโฮออกมา
วลัญช์
วลัญช์
ฮึกฮืออฮื่ออ
วลัญช์
วลัญช์
ฮึกแม่ขอโทษนะ...
วลิน
วลิน
คุณแม่ไม่เป็นไรนะคะ//ลูบหลัง ให้วลัญช์
วลัญช์
วลัญช์
ฮึกแม่รักหนูนะลูก..
.
.
. .
🥀

เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!

novel PDF download
NovelToon
เปิดประตูต่างภพ
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!