เเบบไหนที่เรียกว่ารัก

เเฮร่

คิดถึง

เเฮร่~

ต้า:

เป็นหมาหรือไง

ต้า:

ถึงเเฮร่

คิดถึง

ก็เห็นเศร้าๆ

คิดถึง

เป็นไงเล่ามาดิ

ต้า:

เค้าไม่สนใจฉันเลยว่ะเเก

ต้า:

หลังจากเเต่งงานมา

คิดถึง

ยุ่งหรือเปล่า

ต้า:

ยุ่งเเล้วทำไมถึงไปกับผู้หญิงคนอื่นได้ล่ะ

ต้า:

ที่คนของตัวเองไม่มีเวลาให้

คิดถึง

ฉันว่าเเกใจดีมากล่ะ

คิดถึง

ผู้ชายอ่ะอย่าให้มันมีถึง2ถึง3

คิดถึง

มากเกินไปล่ะ

คิดถึง

ฉันว่าเเกต้องทำไรสักอย่างเเล้ว

ต้า:

ยังไงว่ะ

คิดถึง

ฉันก็คิดไม่ออกว่ะ

ต้า:

เอ้าา

ตรู๊ด ตรู๊ด ตรู๊ด

ต้า:

//มอง

ต้า:

ฮัลโหลค่า

ท่านประธานอยากพบค่ะคุณต้า

ต้า:

รอสักครู่นะคะ

ต้า:

//วางสาย

คิดถึง

ไรอ่ะ

ต้า:

เค้าเรียกเเล้วดิ

คิดถึง

ปากบอกไม่รักๆเรียกเค้าทุก10นาทีที่หายไปเลยนะ

ต้า:

ไปล่ะนะ

ต้า:

ไว้เจอกัน

คิดถึง

บาย

12:30

ธีระ:

สาย30นาที

ต้า:

ขอโทษค่ะ//ก้มหน้า

ธีระ:

ไปไหนมา

ประชุม

ต้า:

ไปกินข้าวมาค่ะ

ธีระ:

ตั้งเเต่10โมง

ต้า:

ค่ะ

ต้า:

เวลาพัก

ต้า:

เเละก็เวลาส่วนตัวของพนักงานไม่ควรยุ่งนะคะท่านประธาน

ธีระ:

ผมว่ามันห่างเหินเกินไปคำว่าท่านประธานกับพนักงาน

ธีระ:

ทำไมไม่เรียกเเบบอยู่บ้านล่ะ

ต้า:

เด็กคุณไม่รักหรอค่ะวันนี้

ต้า:

จะมาไม้ไหนกัน

ธีระ:

ผมก็เเค่.....

ต้า:

แค่อะไรค่ะ

ต้า:

เเค่เหงาหรอค่ะ

ต้า:

ไม่มีอะไรเเล้วขอตัวนะคะ

ต้า:

คนของท่านเข้ามาจะดูไม่เหมาะ

ธีระ:

ใครว่าไม่เหมาะ

ธีระ:

ใครพูดฉันจะไล่มันออกให้หมดเลย

ต้า:

ทำงานเถอะค่ะ

ต้า:

เดี๋ยวจะเสียเวลาเอา

ต้า:

บ่าย2มีประชุมนะคะ

ต้า:

เดี๋ยวให้พี่นกเข้ามาเรียก

ต้า:

ขอตัวค่ะ//ก้มหัว

ธีระ:

เดี๋ยว

มือหนาได้ดึงเเขนของคนที่ตัวเล็กกว่าไว้

ธีระ:

ทำไมไม่มาเรียก

ธีระ:

ให้คนอื่นมาเรียกทำไม

ต้า:

พี่นกก็ไม่ใช่คนนิคะ

ธีระ:

ต้า

ธีระ:

เย็นนี้ไปกินข้าวด้วยกันไหม

ต้า:

ห้ะ

ต้า:

ฉันฝันไปหรือเปล่า

ธีระ:

ให้ช่วยบอกไหมว่าไม่ได้ฝัน

ต้า:

อย่า//ผลักออก

ต้า:

ขอตัวนะคะ

ธีระ:

//มองตาม

14:00

นก

บอสค่ะ

ธีระ:

//พยักหน้า

นก

เชิญค่ะ

ห้องประชุม

การประชุมก็ได้กินเวลาพวกเค้าไป5ชั่วโมงเต็มๆ

นก

น้องต้าค่ะ

นก

น้องต้า...

ธีระ:

ไปเถอะ

ธีระ:

เดี๋ยวผมดูเอง

นก

ค่ะ

ตอนใหม่

ธีระ:

//ลากเก้าอี้มานั่งข้างๆ

ธีระ:

//ปัดปอยผมออกจากหน้า

ต้า:

//รู้สึกตัว

ต้า:

//สะลึมสะลือ

ต้า:

อะไรของคุณ

ธีระ:

ประชุมเสร็จเเล้ว

ต้า:

//หันมอง

ต้า:

ฉันรู้ตั้งนานเเล้ว

ธีระ:

รู้หรอ

ธีระ:

เมื่อกี้ประชุมเรื่องอะไรไปบ้าง

ต้า:

เรื่อง....

ธีระ:

ไปหามาห้ามถามคนอื่น

ธีระ:

ผมจะรอที่ห้อง

ธีระ:

//ลุกเดินออกไป

ต้า:

ไอ้ตาบ้าา

ต้า:

//โยนขวดน้ำไล่หลัง

ต้า:

อ่ยยยยวันไรว่ะเนี่ยยย

ต้า:

ต้าเอ้ยยต้า

.....

ห้องท่านประธาน

ต้า:

ขออนุญาตค่ะ

ธีระ:

//มอง

ธีระ:

ได้เเล้วหรอคับ

ธีระ:

หว่าาาผมเลิกงานแล้วคับ

ต้า:

นิ

ต้า:

ไอ้บ้า

ต้า:

เเกล้งกันชัดๆ

ธีระ:

เรียกผมดีๆคับ

ต้า:

ไม่

ธีระ:

//เดินมาหานางเอก

ต้า:

//ถอยย

มือหนาได้รวบเอวบางร่างเล็กมาอยู่ในอ้อมกอด

ธีระ:

เราจะรีบทำไมคะในเมื่อเราก็อยู่บ้านด้วยกัน//กระซิบ

นก

ขออนุญาตคะ//สตั๊นท์

ต้า:

//หันมอง

ต้า:

//รีบดัน พอ ออก

ธีระ:

อะไรครับ

นก

พอดีว่าทางนู้นเซ็นสัญญาตกลงทุนกับเราคะ

ธีระ:

เอามาเดี๋ยวผมกลับเอาไปทำที่บ้าน

นก

คะ//ยื่นให้

นก

//รีบออกไป

ต้า:

นิ//เดินเข้าไปหาพระเอก

ต้า:

คนอื่นเห็นเลย

ธีระ:

ไหนบอกคุณนกไม่ใช่คนอื่น

ต้า:

คุณมันบ้าา

หายไปนานเลย

มีใครอ่านบ้าง

กดไลค์ให้หน่อยยย

กลับมาเเล้ว

เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!