ย้อนเวลาซือจุนตัวร้าย
ซือจุนตัวร้าย¹
•|ไป๋ซูเซียว|•อาจารย์
แฮ่กๆ!
•|ไป๋ซูเซียว|•อาจารย์
//จนมุม+หันไปมอง
: เจ้าหนีไปไหนไม่ได้แล้ว!
: กลับไปยังที่คุมขังเสียเถอะ!
•|ไป๋ซูเซียว|•อาจารย์
หึ! ฝันไปเถอะ!
•|ไป๋ซูเซียว|•อาจารย์
ถึงข้าตายข้าก็ไม่กลับไป!
•|ไป๋ซูเซียว|•อาจารย์
(ข้าเสียพลังไปมาก คราวนี้อาจถึงคราวที่ข้าต้องได้ตายจริงๆ..)
•|ไป๋ซูเซียว|•อาจารย์
ดวงตาไป๋เฉิน!..//ลืมตา
: แค่เจ้ายอมส่งศิลาลู่เสียนมา!
•|ไป๋ซูเซียว|•อาจารย์
เหอะ..ไม่มีทาง!//ระเบิดพลัง
พลังบริสุทธิ์ระเบิดออกมา ไป๋ซูเซียวกระอักเลือด ดวงตาไป๋เฉินเหลือบมองอย่างเย็นชา ภายในใจตัดสินใจบางอย่างเสร็จเรียบร้อย
•|ไป๋ซูเซียว|•อาจารย์
ลาก่อน...
ไป๋ซูเซียวพูดอย่างอ่อนโยนครั้งแรกแต่เธอไม่ได้พูดกับเหล่าเซียน ปีศาจหรือมนุษย์ที่กำลังไล่ล่าเธอ
แต่เธอกำลังพูดกับผู้นำทั้งสามเผ่าที่แอบดูอยู่
ริมฝีปากบางยกยิ้มอ่อนโยนและมองไปรอบๆพรางกำลังสื่อถึงใคร
•|ไป๋ซูเซียว|•อาจารย์
(แม้ข้าต้องตาย ศิลาลู่เสียนก็ต้องหายไปกับข้า!)//ระเบิดร่างตัวเอง
•|ไป๋ซูเซียว|•อาจารย์
(ใครเรียกข้ากัน..)//ค่อยๆลืมตา
•|ฉางฟางซิน|•10ขวบ
อาจารย์เปาเรียกขอรับ//ไม่สบตา
•|ไป๋ซูเซียว|•อาจารย์
ฉางฟางซิน!//ตกใจ+ลุกขึ้นนั่ง
•|ไป๋ซูเซียว|•อาจารย์
(ทำไมเขาถึงตัวเล็กลงแบบนี้)
•|ไป๋ซูเซียว|•อาจารย์
(เหมือนกลับไปเป็นเด็ก 10 ขวบ..)
•|ไป๋ซูเซียว|•อาจารย์
(เดี๋ยวนะ..)
•|ไป๋ซูเซียว|•อาจารย์
เจ้า..อายุกี่ขวบ
•|ฉางฟางซิน|•10ขวบ
10 ขวบขอรับ..
•|ไป๋ซูเซียว|•อาจารย์
//ชะงัก
•|ไป๋ซูเซียว|•อาจารย์
(เดี๋ยวนะ..)//พยายามตั้งสติ
•|ไป๋ซูเซียว|•อาจารย์
เจ้าออกไปก่อน
•|ฉางฟางซิน|•10ขวบ
ข..ขอรับ//เดินออกไป
•|ไป๋ซูเซียว|•อาจารย์
ข้าตายแล้วนิ..ทำไม
•|ไป๋ซูเซียว|•อาจารย์
ฮึก!..//ปวดหัว
•|ไป๋ซูเซียว|•อาจารย์
ส..เสียงอะไรน่ะ!
อ่าา เจ้าช่างเสียมารยาทเสียจริง!
•|ไป๋ซูเซียว|•อาจารย์
เจ้าเป็นใคร//มองรอบๆ
: เจ้าไม่สงสัยรึไงทำไมเจ้าถึงโดยเลือกจากศิลา
•|ไป๋ซูเซียว|•อาจารย์
หมายความว่าอะไร
•|ไป๋ซูเซียว|•อาจารย์
เจ้าต้องการพูดอะไรกันแน่!
•|เสี่ยวหลง|•
ข้าเสี่ยวหลง
•|ไป๋ซูเซียว|•อาจารย์
(เป็นงูที่แปลกเสียจริง สวยราวอัญมณี)
•|เสี่ยวหลง|•
หึ ข้าผู้ดูแลศิลาลู่เสียน
•|ไป๋ซูเซียว|•อาจารย์
ผู้ดูแล?..
•|เสี่ยวหลง|•
ใช่//เลื้อยไปที่มือ
•|เสี่ยวหลง|•
ข้าเป็นสัตว์ที่คอยปกป้องและหาเจ้าของให้แก่ศิลา
•|เสี่ยวหลง|•
และข้าก็เลือกเจ้า
•|ไป๋ซูเซียว|•อาจารย์
...เจ้ารู้มั้ย//จับ
•|ไป๋ซูเซียว|•อาจารย์
ว่ามันทำให้ข้าลำบากเพียงใด!//หงุดหงิด
•|ไป๋ซูเซียว|•อาจารย์
ข้าต้องตายเพราะมันน่ะ!//เขย่า
•|เสี่ยวหลง|•
โอ๊ยยยย! เจ้าหยุดเขย่าข้า!
•|ไป๋ซูเซียว|•อาจารย์
หึ!//หยุด+มอง
•|ไป๋ซูเซียว|•อาจารย์
แล้วทำไมข้าถึงย้อนเวลามา..
•|เสี่ยวหลง|•
ข้าไม่สามารถบอกเจ้าได้
•|เสี่ยวหลง|•
แต่เพียงแต่เจ้าก็อยากย้อนกลับมาทำสิ่งที่เจ้าอยากทำให้เสร็จนิ
•|เสี่ยวหลง|•
ศิลาแค่ตอบรับความปรารถนาของเจ้า
•|ไป๋ซูเซียว|•อาจารย์
เหอะ...ความปรารถนาของข้าคือการตาย
•|เสี่ยวหลง|•
ข้ารับรู้นะว่าเจ้ารักลูกศิษย์มาก
•|เสี่ยวหลง|•
ยอมให้พวกเขาฆ่าเจ้าได้เลย
•|เสี่ยวหลง|•
แต่เจ้าก็ยังเหมือนมีบางสิ่งที่ยังไม่ได้บอกนิ
•|ไป๋ซูเซียว|•อาจารย์
รู้มั้ยยิ่งรู้มากยิ่งตายเร็วนะ//เยือกเย็น+กำแน่น
•|เสี่ยวหลง|•
หยุดๆ! ถ้าฆ่าตายเจ้าก็จะตายแล้วทุกอย่างทุกคนต้องตายนะ!//มึนหัว
•|ไป๋ซูเซียว|•อาจารย์
หมายความว่าไง//เบิกตากว้าง+หยุด
•|เสี่ยวหลง|•
โอ๊ยย..ที่นี่น่ะไม่สิโลกนี้เกิดจากพลังของนายข้า และข้าเป็นส่วนหนึ่งที่เกิดมาพร้อมโลกนี้และวิญญาณก็เชื่อมต่อกับโลกนี้ด้วย
•|ไป๋ซูเซียว|•อาจารย์
...//เข้าใจ
•|ไป๋ซูเซียว|•อาจารย์
(ชิ..ยุ่งยากซะจริง)
•|ไป๋ซูเซียว|•อาจารย์
(ข้าอยากจับมันไปต้มทำเป็นแกงงูสิงจริงๆ)
•|ไป๋ซูเซียว|•อาจารย์
นายเจ้าคือใคร
•|เสี่ยวหลง|•
ข้าบอกไม่ได้
•|เสี่ยวหลง|•
แต่ที่ข้าบอกได้ตอนนี้คือข้ามาดูแลเจ้า!
•|ไป๋ซูเซียว|•อาจารย์
ข้าไม่ต้องการใครมาดูแล
•|เสี่ยวหลง|•
หึ เจ้าสวมแหวนแล้ว เป็นหนึ่งเดียวกับแหวนหรือศิลา
•|เสี่ยวหลง|•
ถึงแม้เจ้าไม่ยอมรับก็ทำอะไรไม่ได้//ยิ้มกวน
•|ไป๋ซูเซียว|•อาจารย์
..หึ💢
•|ไป๋ซูเซียว|•อาจารย์
//โยนไปอีกทาง
•|เสี่ยวหลง|•
โอ๊ย! เจ้าช่วยอ่อนโยนกับช้าหน่อยได้มั้ย!
•|ไป๋ซูเซียว|•อาจารย์
//เมิน+เดินออกไป
•|เสี่ยวหลง|•
เฮ้อ! นายท่านนะนายท่าน!
•|เสี่ยวหลง|•
ให้ข้ามาดูแลนางผู้หญิงเอาแต่ใจแบบนี้ได้ไง!//บ่น
ซือจุนตัวร้าย²
•|ไป๋ซูเซียว|•อาจารย์
(ชุดข้าเหลือแต่ตัวนี้จริงๆ ตัวอื่นคงยังไม่แห้ง)
•|ไป๋ซูเซียว|•อาจารย์
(พวกนั้นคงอยู่ที่ห้องอาหาร)//เดินออกไป
•|เสี่ยวหลง|•
ไป๋ซูเซียวว//อยู่บนไหล่
•|เสี่ยวหลง|•
เจ้าต้องเตรียมอาหารให้ข้าด้วยล่ะ
•|ไป๋ซูเซียว|•อาจารย์
ข้าไม่ได้อยากให้เจ้าอยู่
•|ไป๋ซูเซียว|•อาจารย์
เหตุใดต้องเตรียมให้เจ้ารึ
•|เสี่ยวหลง|•
เจ้าพูดจาโหดร้ายยิ่งนัก!
•|เสี่ยวหลง|•
ข้าเป็นถึงผู้พิทักษ์นะ! ที่มาปกป้องเจ้า
•|ไป๋ซูเซียว|•อาจารย์
ข้าไม่ได้ต้องการ
•|เสี่ยวหลง|•
เจ้า!..//แทงใจ×2
•|ไป๋ซูเซียว|•อาจารย์
//ทำเป็นไม่ได้ยิน+เดินเข้าไป
เหล่าศิษย์ : คาราวะอาจารย์
•|ไป๋ซูเซียว|•อาจารย์
//มอง
•|ตงหยางเฟย|•10ขวบ
//ทำความเคารพ
•|ไป๋ซูเซียว|•อาจารย์
//เดินไปนั่ง
•|ฉางฟางซิน|•10ขวบ
ท่านพี่...ท่านว่าอาจารย์เรียกพวกเรามาทำไมรึ//กซ.
•|ตงหยางเฟย|•10ขวบ
ข้าก็ไม่แน่ใจ//กซ.
•|ชุนวั่งซู|•10ขวบ
พวกเจ้าเงียบๆหน่อย//กซ.
•|ไป๋ซูเซียว|•อาจารย์
//ได้ยินทั้งหมด+ดื่มชา
•|ไป๋ซูเซียว|•อาจารย์
ฟางซิน
•|ฉางฟางซิน|•10ขวบ
ข..ขอรับ!//สะดุ้ง+มอง
•|ไป๋ซูเซียว|•อาจารย์
อาจารย์เปาเรียกข้ารึ
•|ฉางฟางซิน|•10ขวบ
ใช่ขอรับ..
•|ไป๋ซูเซียว|•อาจารย์
//วางแก้วชา
•|ไป๋ซูเซียว|•อาจารย์
(พวกเจ้าก็ยังหวาดกลัวข้าเช่นเดิม)//ลุก
•|ไป๋ซูเซียว|•อาจารย์
ข้าจะไปหาอาจารย์เปา
•|ไป๋ซูเซียว|•อาจารย์
พวกเจ้ากินข้าวที่นี่
•|ไป๋ซูเซียว|•อาจารย์
"กินให้หมด"//เน้นคำ+เดินออกไป
•|ฉางฟางซิน|•10ขวบ
ท่านพี่..อาจารย์..ดูแปลกไปนะ
•|ตงหยางเฟย|•10ขวบ
ข้าก็คิดเหมือนกัน//คิด
•|ชุนวั่งซู|•10ขวบ
ท่านอาจารย์อาจไม่สบาย
•|ชุนวั่งซู|•10ขวบ
ตอนเจ้าเข้าไปเจ้าก็เล่นนิว่าอาจารย์ดูแปลกๆ
•|ฉางฟางซิน|•10ขวบ
ท่านอาจารย์ทั้งสง่างามและเย็นชานิ
•|ฉางฟางซิน|•10ขวบ
เดิมทีสั่งให้ข้าและพวกท่านพี่อยู่แต่ตำหนักหลัง
•|ฉางฟางซิน|•10ขวบ
แปลกจริง//มองอาหาร
•|ตงหยางเฟย|•10ขวบ
ไม่ใช่ว่าใส่ยาพิษรึไง
•|ตงหยางเฟย|•10ขวบ
ท่านอาจารย์เกลียดพวกเราจะตายไป//มองไปรอบๆ+ชะงัก
•|ตงหยางเฟย|•10ขวบ
นั่นมัน..//ลุกขึ้น+เดินไป
•|ฉางฟางซิน|•10ขวบ
มีอะไรรึพี่ตง//เดินมาดู
•|ชุนวั่งซู|•10ขวบ
//ดื่มชา
•|ฉางฟางซิน|•10ขวบ
นี่มัน..//มอง
เป็นวันที่อาจารย์ไป๋รับทั้งสามเป็นศิษย์ด้วยความดีใจจึงทำของไปให้อาจารย์ไป๋
•|ไป๋ซูเซียว|•อาจารย์
เหลวไหลสิ้นดี...//เย็นชา
•|ไป๋ซูเซียว|•อาจารย์
แทนที่พวกเจ้าจะฝึกฝืมือกันเพื่อเป็นที่หนึ่งในใต้หล้า
•|ไป๋ซูเซียว|•อาจารย์
กลับมาทำของไร้สาระ!//โยนทิ้ง
ทั้งสาม : ขอโทษครับ..//ก้มหน้า
•|ไป๋ซูเซียว|•อาจารย์
ถ้าข้าเห็นพวกเจ้าทำของพวกนี้อีก...ข้าจะไล่พวกไม่มีใจฝึกวรยุทธ์แบบนี้ออกจากตำหนักไป๋ของข้าให้หมด//มองอย่างเย็นชา
•|ไป๋ซูเซียว|•อาจารย์
ออกไปได้แล้ว
ทั้งสาม : ขอรับ...//เดินออกไป
•|ไป๋ซูเซียว|•อาจารย์
...//ดื่มชา+มองพวกเขาที่เดินออกไป
•|ไป๋ซูเซียว|•อาจารย์
....//มองของที่พวกเขาทำให้+เดินไปหยิบทีล่ะชิ้น+ยิ้มอ่อน
•|ไป๋ซูเซียว|•อาจารย์
หึ ...น่ารักจัง//ยิ้ม+กลับมานั่ง+วางบนโต๊ะ
•|ไป๋ซูเซียว|•อาจารย์
//นั่งดู+ยิ้ม
ซือจุนตัวร้าย³
•|ไป๋ซูเซียว|•อาจารย์
//ดื่มชา
•|เปาเยว่ซิน|• อาจารย์
ต้าไป๋
•|ไป๋ซูเซียว|•อาจารย์
เสี่ยวเยว่ เจ้าเรียกข้าว่าเซียวเซียวก็ได้
•|เปาเยว่ซิน|• อาจารย์
แหม่ ต้าไป๋ ศิษย์พี่ของข้า~
•|เปาเยว่ซิน|• อาจารย์
ข้าอยากเรียกแบบนี้//ยิ้ม
•|ไป๋ซูเซียว|•อาจารย์
ตามใจเจ้า
•|ไป๋ซูเซียว|•อาจารย์
เจ้าเรียกข้ามามีอะไร
•|เปาเยว่ซิน|• อาจารย์
คือข้าา...//เอานิ้วชนกัน
•|ไป๋ซูเซียว|•อาจารย์
เสี่ยวเยว่..หรือว่า
•|ไป๋ซูเซียว|•อาจารย์
เจ้า..
•|เปาเยว่ซิน|• อาจารย์
ข้าไม่ได้เอาเงินตำหนักไปเล่นจนหมดตัวนะ!//ลนลาน
•|ไป๋ซูเซียว|•อาจารย์
เสี่ยวเยว่..ข้ายังไม่ได้ถาม
•|ไป๋ซูเซียว|•อาจารย์
เจ้าก็หลุดเองเสียแล้ว
•|เปาเยว่ซิน|• อาจารย์
//จับปากนิดหน่อย+อาย
•|ไป๋ซูเซียว|•อาจารย์
ไม่ต้องมาอาย
•|ไป๋ซูเซียว|•อาจารย์
ตอนทำเจ้าไม่อาย
•|ไป๋ซูเซียว|•อาจารย์
จะมาอายทำไมตอนนี้
•|ไป๋ซูเซียว|•อาจารย์
ถ้าเจ้าไม่คิดถึงตัวเองก็คิดถึงลูกศิษย์เจ้าด้วย!//บ่น
•|เปาเยว่ซิน|• อาจารย์
อ่าๆ พี่หญิงของข้าา
•|เปาเยว่ซิน|• อาจารย์
ข้าสำนึกแล้วว
•|เปาเยว่ซิน|• อาจารย์
เพราะงั้น...
•|ไป๋ซูเซียว|•อาจารย์
เจ้าจะให้ข้าแก้ตัวให้เจ้ากับเจ้าสำนักรึ
•|เปาเยว่ซิน|• อาจารย์
//มองปริบๆ
•|ไป๋ซูเซียว|•อาจารย์
ไม่ต้องเลย
•|ไป๋ซูเซียว|•อาจารย์
ครั้งนี้ข้าไม่ช่วย!
•|เปาเยว่ซิน|• อาจารย์
ท่านพี่เซียวว~//รีบกอดแขน+มองอ้อน
•|เปาเยว่ซิน|• อาจารย์
ท่านพี่หญิง~//มองอ้อน
•|ไป๋ซูเซียว|•อาจารย์
//ผลักออก
•|ไป๋ซูเซียว|•อาจารย์
ข้าต้องขอตัว//เดินออกไป
•|เปาเยว่ซิน|• อาจารย์
เดี๋ยวสิต้าไป๋!//ตกใจ+ลุกขึ้นวิ่งตาม
•|เหวินอี้เฉิน|•11ขวบ
พวกเจ้าเป็นไงบ้าง
•|ชุนวั่งซู|•10ขวบ
ข้าสบายดีครับศิษย์พี่
•|ฉางฟางซิน|•10ขวบ
เสี่ยวอันล่ะ
•|ฉางฟางซิน|•10ขวบ
//มองหา
•|เจียงหนิงอัน|•9ขวบ
แฮร่!//จี้เอว
•|ฉางฟางซิน|•10ขวบ
เจียงหนิงอัน!//หันไปมอง
•|เจียงหนิงอัน|•9ขวบ
อะโถ่
•|เจียงหนิงอัน|•9ขวบ
ข้าแกล้งเล่นนิดเดียวเองพี่ซิน
•|เจียงหนิงอัน|•9ขวบ
//พองแก้ม
•|เหวินอี้เฉิน|•11ขวบ
//ยิ้มนิดๆ
•|ชุนวั่งซู|•10ขวบ
ว่าแต่พี่เฉินเป็นไงบ้างที่ตำหนักเปา
•|เหวินอี้เฉิน|•11ขวบ
ก็...ดีนะถ้าอาจารย์ไม่ไปแต่บ่อนพนัน//ถอนหายใจ
•|เจียงหนิงอัน|•9ขวบ
จริง!
•|เจียงหนิงอัน|•9ขวบ
อันอันล่ะเหนื่อยใจ//ถอนหายใจ
•|ฉางฟางซิน|•10ขวบ
ก็ดีกว่าอาจารย์ข้า
•|ฉางฟางซิน|•10ขวบ
ถึงนางจะงดงาม มีวรยุทธเก่งกาจ
•|ฉางฟางซิน|•10ขวบ
แต่เย็นชากว่าน้ำแข็งเสียอีก
•|ฉางฟางซิน|•10ขวบ
แถมดูไร้อารมณ์สุดๆ
•|ฉางฟางซิน|•10ขวบ
นางไม่เคยพูดถึงเรื่องตัวเองเลยมีท่าทีสง่างามตลอดเวลา
•|ฉางฟางซิน|•10ขวบ
แถมให้อะไรไป..นางก็ทิ้ง..หมด//พูดเบาลง+นึกถึงของในห้อง
•|ตงหยางเฟย|•10ขวบ
//เงียบ
•|เจียงหนิงอัน|•9ขวบ
โห..แย่มากเลย
•|เจียงหนิงอัน|•9ขวบ
พวกท่านอดทนได้ไง
•|ชุนวั่งซู|•10ขวบ
อาจารย์เป็นอาจารย์ของพวกข้า
•|ชุนวั่งซู|•10ขวบ
ไม่ว่ายังไงก็ต้องทน
•|เหวินอี้เฉิน|•11ขวบ
//จับไหล่
•|เหวินอี้เฉิน|•11ขวบ
ถ้าทนไม่ไหวข้าจะขอให้อาจารย์ข้าขออาจารย์ไป๋รัยพวกเจ้าเป็นศิษย์นะ
•|ตงหยางเฟย|•10ขวบ
อาจารย์ไป๋สนิทกับอาจารย์เปาก็จริง แต่อาจารย์เจ้ามักสร้างเรื่องให้อาจารย์ข้าเก็บกวาด
•|ตงหยางเฟย|•10ขวบ
นางคงไม่ยอม
•|เหวินอี้เฉิน|•11ขวบ
ก็จริง..
: พี่หญิงเซียววว! ช่วยข้าหน่อยน้าา
: ท่านพี่หญิงคนสวยของข้าาา
•|เจียงหนิงอัน|•9ขวบ
เอ่อ...ข้าว่าควรไปดูเสียหน่อยมั้ย
•|ตงหยางเฟย|•10ขวบ
น่าจะอยู่หน้าตำหนัก//เดินออกไป
•|เหวินอี้เฉิน|•11ขวบ
//เหนื่อยใจ+ส่ายหน้า
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
