ตกเป็นเมียของคุณเจ้าหนี้
ตอนที่ 1
ภีม(นอ.)
เหนื่อยโว้ยย!! ไปหาซื้ออะไรกินดีกว่า
// เดินออกมาจากมหาลัย
ภีม(นอ.)
กินอะไรดีวะ // ถึงเซเว่น
ภีม(นอ.)
เอาอันนี้ อันนี้ แล้วก็อันนี้แล้วกัน // เลือกของกิน
ภีม(นอ.)
นี่ครับ // ยื่นของให้พนักงาน
พนักงาน เซเว่น
ทั้งหมด 150 บาท ค่ะ มีออเมมเบอร์มั้ยคะ
ภีม(นอ.)
ไม่มีครับ // จ่ายเงินพนักงานและเดินถือถุงขนมออกไป
ภีม(นอ.)
เดี๋ยวไปกินที่บ้านดีกว่า // ขับรถออกจากเซเว่น
ภีม(นอ.)
เสียงอะไรวะ // ถึงบ้าน
ภีม(นอ.)
พ่อ!! แม่!! // เปิดประตูบ้าน
// ภีมเห็นพ่อแม่ของตัวเองกำลังโดนเจ้าหนี้ทำร้าย
ภีม(นอ.)
นี่มันเกิดอะไรขึ้นครับ // ถีบลูกน้องของเจ้าหนี้ออก และช่วยพยุงพ่อกับแม่
ชรัณ เจ้าหนี้(พอ.)
ก็พ่อกับแม่ของมึง มันติดหนี้กูยังไงล่ะ
ภีม(นอ.)
มะ.... ไม่จริง // ทำหน้าอึ้ง
ภีม(นอ.)
เรื่องจริงหรอครับ พ่อ แม่ // ถามพ่อกับแม่ตัวเอง
เรวัตร (พ่อ นอ.)
จริง.. ลูก
ภีม(นอ.)
แล้วติดเขาเท่าไหร่ครับ
เรวัตร (พ่อ นอ.)
...1, 000,000,000
ภีม(นอ.)
หะ... เยอะ ขนาดนี้ แล้วเราจะเอาเงินที่ไหนไปให้เขาล่ะครับ
เรวัตร (พ่อ นอ.)
พ่อขอโทษลูก...
นิล (แม่ นอ.)
แม่ก็เหมือนกัน..
ชรัณ เจ้าหนี้(พอ.)
กูมีข้อเสนอให้พวกมึง
ชรัณ เจ้าหนี้(พอ.)
" ลูกของพวกมึง จะเอามาขัดดอกมั้ยล่ะ"
ชรัณ เจ้าหนี้(พอ.)
ถ้าพวกมึงไม่ยอม พวกมึงก็ต้องตายรวมถึงลูกของพวกมึงด้วย
นิล (แม่ นอ.)
เอายังไงดีคุณ // หันไปถามเรวัตร
เรวัตร (พ่อ นอ.)
พวกผมยอมตาย แต่อย่าฆ่า ลูกของ ผมเลยนะครับ
ภีม(นอ.)
พ่อ!! พูดอะไร พ่อกับแม่ต้องไม่ตาย
ภีม(นอ.)
ก็ได้ครับ ผมยอมรับข้อเสนอ ผมจะไปกับคุณ แต่คุณต้องห้ามฆ่าพ่อกับแม่ของผม // หันไปพูดกับเจ้าหนี้
ชรัณ เจ้าหนี้(พอ.)
ดี... //แสยะยิ้ม
ชรัณ เจ้าหนี้(พอ.)
เอาตัวมันไป // สั่งลูกน้อง
ลูกน้อง
ครับนาย // จับตัวภีม
ภีม(นอ.)
// ยิ้มให้พ่อกับแม่
เรวัตร (พ่อ นอ.)
// น้ำตาไหล
นิล (แม่ นอ.)
// น้ำตาไหล
แอดพึ่งแต่งครั้งแรก ถ้าไม่ดีตรงไหนก็ขอโทษด้วยนะคะ🙏🙏
ตอนที่ 2
นิล (แม่ นอ.)
คุณ... ลูกของเรา 😭 // หันไปพูดกับเรวัตร
ลูกน้อง
ขึ้นไปสะ // บอกให้ภีมขึ้นรถ
ชรัณ เจ้าหนี้(พอ.)
// นั่งข้างภีม
ลูกน้อง
ไปเลยมั้ยครับนาย // ถามชรัณ
ภีม(นอ.)
คุณจะพาผมไปที่ไหนครับ // ถามเจ้าหนี้
ภีมยังไม่รู้ชื่อของชรัณนะคะ
ชรัณ เจ้าหนี้(พอ.)
มึงจะรู้ไปทำไม
ชรัณ เจ้าหนี้(พอ.)
ไหนๆ มึงก็ต้องอยู่กับกูอยู่แล้ว
ลูกน้อง
ถึงแล้วครับ // ถึงคฤหาสน์ของชรัณ
ชรัณ เจ้าหนี้(พอ.)
เอาตัวมันลงไป // สั่งลูกน้อง
ภีม(นอ.)
จับดีๆ ไม่ได้หรอครับ
ชรัณ เจ้าหนี้(พอ.)
ทำไมลูกน้องกูต้องทำดีกับมึง
ชรัณ เจ้าหนี้(พอ.)
มึงมันก็แค่ทาสของกูแค่นั้นแหละ
ชรัณ เจ้าหนี้(พอ.)
ไม่จำเป็นต้องทำดีด้วยหรอก // แสยะยิ้ม
ภีม(นอ.)
// เงียบและเดินตามเจ้าหนี้ไป
ชรัณ เจ้าหนี้(พอ.)
ปล่อยมัน // สั่งลูกน้อง
ชรัณให้ภีมนั่งที่พื้นนะคะ ส่วนชรัณนั่งบนโซฟา
ชรัณ เจ้าหนี้(พอ.)
มึงชื่ออะไร // จับหน้าภีมให้เงยขึ้น
ชรัณ เจ้าหนี้(พอ.)
หืม... ภีม // แสยะยิ้ม
ชรัณ เจ้าหนี้(พอ.)
กูชื่อ... ชรัณ เป็นเจ้าหนี้ของมึง
ชรัณ เจ้าหนี้(พอ.)
จำเอาไว้!!
ชรัณ เจ้าหนี้(พอ.)
คืนนี้มึงนอนบนโซฟาก็แล้วกัน..
ภีม(นอ.)
บะ...บนโซฟาหรอครับ
ชรัณ เจ้าหนี้(พอ.)
มึงมีปัญหาอะไร
ชรัณ เจ้าหนี้(พอ.)
นอนไม่ได้ก็เรื่องของมึง
ภีม(นอ.)
มะ.. ไม่ใช่ครับ ผมนอนได้
ชรัณ เจ้าหนี้(พอ.)
ก็ดี..
ชรัณ เจ้าหนี้(พอ.)
ไปหาเสื้อผ้ามาให้มัน // สั่งลูกน้อง
ลูกน้อง
ครับนาย // ออกไปหาเสื้อผ้า
ชรัณ เจ้าหนี้(พอ.)
// โยนชุดนอนให้ภีม
ชรัณ เจ้าหนี้(พอ.)
// เดินขึ้นไปบนห้องทำงาน
ภีม(นอ.)
ทำไมต้องโยนด้วยวะ
ภีม(นอ.)
แล้วห้องน้ำอยู่ไหนวะเนี่ย
ภีม(นอ.)
// เดินไปถามลูกน้องของชรัณ
ภีม(นอ.)
พี่ครับ ห้องน้ำอยู่ตรงไหนหรอครับ
ลูกน้อง
จิ๊... // มองหน้าภีม
ลูกน้อง
เดินตรงไป เดี๋ยวก็เห็น
ภีม(นอ.)
ทำหน้าเหมือนไม่อยากบอกกูเลย
ภีม(นอ.)
// เห็นชรัณกำลังเดินมา
ภีม(นอ.)
// รีบวิ่งเข้าห้องน้ำ
ภีม(นอ.)
เชี่ย... เกือบไปแล้วมั้ยล่ะ
ภีม(นอ.)
คะ.. คุณชรัณ มาทำอะไรครับ // ตกใจ
ชรัณ เจ้าหนี้(พอ.)
หึ.... // เเสยะยิ้ม
ชรัณ เจ้าหนี้(พอ.)
// เดินออกไป
ภีม(นอ.)
เออ แล้วกูจะใส่เสื้อผ้าที่ไหนดี
ภีม(นอ.)
ในห้องน้ำก็ได้วะ
ภีม(นอ.)
เดินออกมาจากห้องน้ำ
ตอนที่ 3
ภีม(นอ.)
// เดินหลงไปที่ห้องครัว
ภีม(นอ.)
เชี่ย... ห้องครัวโครตจะหรู // อึ้ง
ภีม(นอ.)
หิวจัง // ลูบท้องตัวเอง
ชรัณ เจ้าหนี้(พอ.)
หึ... หิวหรอ
ชรัณ เจ้าหนี้(พอ.)
// นั่งอยู่ในห้องครัว
ชรัณ เจ้าหนี้(พอ.)
กินสะ // ยื่นข้าวคลุกน้ำปลาให้ภีม
ภีม(นอ.)
ข้าวคลุกน้ำปลาหรอครับ
ชรัณ เจ้าหนี้(พอ.)
กินไม่ได้ก็ไม่ต้องกิน..
ภีม(นอ.)
กินได้ครับ // นั่งกินข้าว
ภีม(นอ.)
ไอคนใจร้าย... แม่ง
ภีม(นอ.)
// กินข้าวเสร็จ
ภีม(นอ.)
// กำลังจะเดินไปที่โซฟา
ชรัณ เจ้าหนี้(พอ.)
เดี๋ยว... เอาจานไปเก็บ
ภีม(นอ.)
// เดินไปที่โซฟา
ภีม(นอ.)
คนอะไร ใจร้ายชิบหาย
ภีม(นอ.)
กูจะอยู่ได้นานสักแค่ไหนวะ
ภีม(นอ.)
เห้อ... คิดถึงพ่อกับแม่จัง
ชรัณ เจ้าหนี้(พอ.)
// เอาผ้าห่มมาให้ภีม
ชรัณ เจ้าหนี้(พอ.)
เดี๋ยวจะหนาวตายสะก่อน
ชรัณ เจ้าหนี้(พอ.)
// เดินไปปิดไฟ
ชรัณ เจ้าหนี้(พอ.)
// ขึ้นไปบนห้องทำงาน
ภีม(นอ.)
กูไม่ตายง่ายๆหรอก
ชรัณ เจ้าหนี้(พอ.)
// แอบเดินลงมาดูภีม
ชรัณ เจ้าหนี้(พอ.)
หึ... ก็น่ารักดี // หอมแก้มภีม
ชรัณ เจ้าหนี้(พอ.)
เชี่ย... กูไปดีกว่า
ชรัณ เจ้าหนี้(พอ.)
เกือบไปแล้วมั้ยละกู ~~
ชรัณ เจ้าหนี้(พอ.)
// ขึ้นไปอาบน้ำ
ชรัณ เจ้าหนี้(พอ.)
แข็งตอนไหนวะเนี่ย // กำลังอาบน้ำ
ชรัณ เจ้าหนี้(พอ.)
// ชว.
ชรัณ เจ้าหนี้(พอ.)
อื้ม.. อ่าส์ อ่าส์ จะแตกแล้ว
ชรัณ เจ้าหนี้(พอ.)
// แตก
ชรัณ เจ้าหนี้(พอ.)
นี่ กูแข็ง เพราะ หอมแก้มมันหรอวะ
ชรัณ เจ้าหนี้(พอ.)
อะไรวะเนี่ย
ชรัณ เจ้าหนี้(พอ.)
// อาบน้ำเสร็จ
ชรัณ เจ้าหนี้(พอ.)
// ใส่ชุดนอน
ชรัณ เจ้าหนี้(พอ.)
// นอน 💤💤
เวลาประมาณ 06.00 โมงเช้า
ชรัณ เจ้าหนี้(พอ.)
ใครโทรมาวะ // ตื่น
ชรัณ เจ้าหนี้(พอ.)
...แม่หรอ ฮัลโหลครับ
เปา ( แม่ พอ.)
พ่อกับแม่จะกลับถึงบ้านวันนี้นะลูก
พ่อกับแม่ของชรัณไปทำธุรกิจอยู่ที่ประเทศนอกนะคะ
ชรัณ เจ้าหนี้(พอ.)
ครับๆ ให้ผมส่งคนไปรับมั้ยครับ
เปา ( แม่ พอ.)
ไม่เป็นไรลูก พ่อกับแม่กลับเองได้
เปา ( แม่ พอ.)
คุยกับพ่อหน่อยนะลูก
เปา ( แม่ พอ.)
// ยื่นโทรศัพท์ให้กวิน
กวิน (พ่อ พอ.)
ธุรกิจเป็นไงบ้าง
ชรัณ เจ้าหนี้(พอ.)
ก็ดีครับ
กวิน (พ่อ พอ.)
มีติดขัดอะไรบ้างมั้ย
ชรัณ เจ้าหนี้(พอ.)
ก็มีบ้างครับ
ชรัณ เจ้าหนี้(พอ.)
แต่ก็แก้ไขเรียบร้อยแล้ว
กวิน (พ่อ พอ.)
อืม.. งั้นหรอ
กวิน (พ่อ พอ.)
แค่นี้แหละ
กวิน (พ่อ พอ.)
ยังไงก็ดูแลธุรกิจให้ดีๆล่ะ
ชรัณ เจ้าหนี้(พอ.)
ครับพ่อ
ชรัณ เจ้าหนี้(พอ.)
// กดวางสาย
เป็นไงบ้างคะทุกคน แอดแต่งพอได้อยู่มั้ย
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
