มิเกลลูกคนเดียวของมหาเศรษฐี เมืองT ผู้ที่มีงานอดิเรกคือการอ่านนิยายวาย และด่าพระเอกธงแดงไปวันๆ

   'รักสุดใจนายธงแดง' เป็นนิยายวายใหม่ที่กำลัง ฮอตฮิตเพราะนายเอกแสนโง่งม รักแบบไม่ลืมหูลืมตา และพระเอกธงแดง ผู้ที่แสนดีกับทุกคน ยกเว้นเธอคนเดียว ตัวร้ายผู้ที่แสนดีธงเขียว ผู้ที่ทำทุกอย่าง แต่เธอก็ไม่สนใจ จนทำให้เป็นที่พูดถึงอย่างมากบนอินเทอร์เน็ต เพียงเพราะตัดจบแบบค้างคา และไม่มีการเฉลยปมใดๆทั้งสิ้น และแน่นอนมิเกลจะพลาดเรื่องนี้ได้ยังไง และเมื่อมิเกลอ่านจนจบ

  'เดี๋ยวนะ! นี่จบแล้วอย่างนั้นเหรอ โอ้โห พระเอกอะไรวะเนี่ย นี่นักเขียนแกล้งกันหรือเปล่า จบแบบ นี้เนี่ยนะ ไอ้พระเอกโง่ จับฉลากได้เป็นพระเอกหรือป่าว นายเอกนี่ก็โง่สิ้นดีเกิดมา ไม่เคยเห็นคนโง่ขนาดนี้ ตัวร้ายผู้แสนดีของฉัน! แกนะแกไอ้พระเอกเลว ทำไมคนอย่างแกถึงไม่เป็นตัวร้ายกันนะ ไม่เข้าใจเลย!' และในขณะที่ผมกำลังด่าพระเอกอยู่ 'ค แค่ก ห หายใจไม่ออก'

  ใช่ครับนั้นคือเหตุการณ์ก่อนที่ผมจะทะลุมาอยู่ในนิยายรักสุดใจนายธงแดง ผมขนมติดคอตอนด่าพระเอกของเรื่อง ตอนแรกผมคิดว่าจะได้ขึ้นสวรรค์ หรือตกนรกเสียอีก แต่ผมดันทะลุเข้ามาอยู่ในร่างใครไม่รู้แต่คงจะเป็นตัวผมอีกคนละมั้ง ก็เขาชื่อเหมือนผม หน้าเหมือนผม ทำงานเหมือนผมเป๊ะเลยนี่นา เว้นเสียแต่ครอบครัวของเขา ที่เป็นเจ้าของบริษัทสื่อยักษ์ใหญ่ รวยกว่าผมในโลกก่อน10เท่า

    แต่ก็นั้นแหละครับ ผมมูฟออนและใช้ชีวิตต่อได้อย่างลื่นไหลเพราะความทรงจำของเค้า ที่เหลือไว้ให้ ดีที่ครอบครัวของเขาตามใจลูก ก็ผมเคยเป็นลูกคนเดียวอะนะ เพราะครอบครัวใหม่ของผม ผมดันมีน้องชายตัวป่วนสองคนซะได้ แถมสองคนนี้ดันตัวติดกับผมยิ่งกว่าตังเม แล้วอย่างงี้เมื่อไหร่ผมจะได้ออกไปช่วยตัวร้ายของผมกัน แต่ผมจะไม่ยอมแพ้ง่ายๆหรอก

  ได้เวลาเริ่มปฏิบัติการช่วยตัวร้ายให้รอดจาก

ไอ้พระเอกตัวปลอม และยัยนายเอกผู้โง่เขลา สักที

คุณตัวร้ายธงเขียวผมมาช่วยคุณแล้ว!!

...ก๊อก ก๊อก ก๊อก...

     "พี่เกลล ถึงเวลากินข้าวแล้ว ม๊าให้มาตามเนี่ย นี่พี่จะแต่งตัวนานไปใหน"

  ใช่ครับนั้นคือเสียงของน้องชายคนแรกของผม มันชื่อว่ามิกซ์ คนนี้อะตัวแสบประจำบ้าน อย่างกับปะป๊าขนาดย่อส่วน

    "เสร็จแล้วๆ ลงไปก่อนเลยเดี๋ยวพี่ตามไป"

ื "เค อย่าช้านะ หิวข้าว"

     ผมแต่งตัวแต่งหน้าอย่างเร่งรีบก่อนจะเดินลงบันไดและเดินไปที่ห้องครัวในทันที

    "มาแล้วเหรอลูก"

    นั้นคือเสียงของม๊าของผมเองท่านมีชื่อว่า

มิลาด้า ท่านคือเจ้าของบริษัทสื่อยักษ์ใหญ่ที่ผมบอกไว้คราวก่อน

      "วันนี้มีอะไรกินบ้างครับเนี่ย"

     "มีของโปรดลูกเพียบเลยล่ะ"

     "ม๊าน่ารักที่สุดเลย" ผมพูดพร้อมเดินไปกอดม๊าก่อนจะเดินไปนั่งที่ของตัวเอง

    "วันนี้ลูกจะไปซนที่ใหน แต่งตัวสวยเชียว"

ื นั้นคือป๊าของผมเอง ท่านน่ะเคยเป็นดาราดังอันดับหนึ่งของวงการเลยนะ ก่อนที่ท่านจะตกหลุมรักกับม๊า และเลิกแสดงหนังไปโดยปริยาย

   "โถ่ป๊า ใครจะไปซนที่ใหนกัน เกลจะไปทำงานต่างหาก วันนี้มีนัดถ่ายแบบที่บริษัทC เขาอยากให้เกลเป็น Brand ambassador ให้ต่างหาก"

     " เขาตาถึงดีนี่ สมกับเป็นป๊าได้ป๊ามาเต็มๆเรื่องหน้าตา"

    "ก็แย่ละป๊า ใครๆก็บอกหนูเหมือนม๊ามากกว่า"

   "สองพ่อลูกรีบๆกินกันได้แล้ว สองแสบกินจนจะหมดแล้วนะคะ"

   "ครับๆ"

   หลังจากกินจนเสร็จก็ถึงเวลาออกตามหาตัวร้ายของผมฮ่าๆ

   "ไปแล้วนะครับทุกคน"

  "ครับลูก"

   ผมหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาก่อนจะกดโทรไปหาเจ๊โซดา ผู้จัดการของผม

   "เจ๊ วันนี้เกลขอติดรถไปด้วยนะ ไม่อยากขับรถอะ"

   "ทุกทีไม่เห็นอยากให้ฉันไปรับ"

   "ก็วันนี้ไม่อยากขับรถนี่นาเจ๊ มารับเกลหน่อยนะ"

   "ก็ได้ๆ รอสิบนาทีเดี๋ยวแวะไปรับ"

    ทุกคนคงว่าทำไมผมไม่ขับรถไปเองกันนะสิ ผมก็อยากขับไปเองนะ แต่ผมขับรถไม่เป็นเนี่ยนะสิ เฮ้อ ชีวิตที่แล้วไม่น่าขี้เกียจเลยเกลเอ้ย หลังจากนั้นไม่นาน

    "ขึ้นรถมาเร็วสิเกล"

    "ครับเจ๊"

    "กินข้าวเช้ามาหรือยังละ"

    "ผมกินรองท้องมาแล้วเจ๊"

    "งานนี้คุณคริสเขามาดูด้วยตัวเอง แกก็อย่าไปอ่อยเขาละ"

    "โถ่ เจ๊ก็เห็นเกลเป็นคนยังไงเนี่ย"

    เอ๊ะเหมือนผมลืมบางอย่างไปผมเคยบอกทุกคนไปรึยังว่านิยายเรื่องนี้เป็น omegaverse!!