ไอเสืออย่างกูจะมาปราบพยศ┐(￣ヘ￣)┌
¯\_༼ ಥ ‿ ಥ ༽_/¯
ปาล์มแอดเองจ้าค่กๆๆๆ
ดีคับ
ปาล์มแอดเองจ้าค่กๆๆๆ
เรื่องนี้ เป็นเพียงจินตนาการของแอดแต่เพียงเท่านั้นแอดไม่ขอสปอยแอดจะแต่งออกมาให้ดีที่สุดนะครับ
ปาล์มแอดเองจ้าค่กๆๆๆ
ผมจะพยายามให้เต็มที่
ปาล์มแอดเองจ้าค่กๆๆๆ
จะทำออกมาให้สนุกที่สุด
ปาล์มแอดเองจ้าค่กๆๆๆ
และจะอัพตลอด🤞🏻😞
ปาล์มแอดเองจ้าค่กๆๆๆ
เริ่มเลอ
ณ คฤหาสน์ตระกูล จิราธิบทิ์
ปาล์มแอดเองจ้าค่กๆๆๆ
จีนป่ะวะ
ปาล์มแอดเองจ้าค่กๆๆๆ
เอาเหอะ คิดไม่ออก😞
ปาล์มแอดเองจ้าค่กๆๆๆ
ลืมบอกเลอ
// การกระทำ
()คิดในใจ
{}กระซิบ
" " เน้นคำ
จางเหว่ย|น้องชายนอ.
เฮีย!! // วิ่งลงมาจากชั้น2
เจียวเจี๋ย|นอ.
มีอะไรอาตี๋
จางเหว่ย|น้องชายนอ.
คือเกิดเรื่องใหญ่แล้ว!
จางเหว่ย|น้องชายนอ.
ที่หอพัก...แฮ่กๆ // หอบที่วิ่งมา
เจียวเจี๋ย|นอ.
ที่หอพักทำไม
จางเหว่ย|น้องชายนอ.
คือว่าที่หอพักอะเฮียมีคนบุกเข้ามาทำร้ายคนในหอพัก
จางเหว่ย|น้องชายนอ.
อาการสาหัสปางตาย1รายอะเฮีย
เจียวเจี๋ย|นอ.
แล้วพนักงานมันดูแลยังไงวะ
เจียวเจี๋ย|นอ.
ตอนนี้คนที่สาหัสอยู่ไหน
จางเหว่ย|น้องชายนอ.
อยู่โรงพยาบาลครับเฮีย
จางเหว่ย|น้องชายนอ.
ผมได้ยินเตี่ยบอกว่าจะพาเขามาให้เฮียดูแลอะ
เจียวเจี๋ย|นอ.
แล้วทำไมเฮียต้องดูแลไม่ทราบ
จางเหว่ย|น้องชายนอ.
ป๊าบอกว่าก็เพราะเฮียไม่ค่อยไปดูหอพักเลยมีศัตรูเข้ามาทำร้ายคนในหอพักน่ะสิครับ
เจียวเจี๋ย|นอ.
จิ๊! // อารมณ์เสีย
เจียวเจี๋ย|นอ.
เดี๋ยวเฮียไปดูแลก็ได้
จางเหว่ย|น้องชายนอ.
จนกว่าจะหายนะครับ
จางเหว่ย|น้องชายนอ.
" ห้ามหนีเที่ยว "
จางเหว่ย|น้องชายนอ.
" ห้ามทิ้งเขา "
จางเหว่ย|น้องชายนอ.
" ห้ามปล่อยเขาอยู่ตามลำพัง "
เจียวเจี๋ย|นอ.
เออน่า! //เดินขึ้นไปชั้น2
เจียวเจี๋ย|นอ.
โรงพยาบาล×××ใช่ไหม
เจียวเจี๋ย|นอ.
บอกญาติเขาเลยว่าเฮียไปดูแลเอง! // ตะโกนบอกผู้เป็นน้องชาย
จางเหว่ย|น้องชายนอ.
ครับเฮีย!
เจียวเจี๋ย|นอ.
แม่งเอ้ย!//เก็บเสื้อผ้ายัดใส่กระเป๋า
เจียวเจี๋ย|นอ.
กูแค่ไม่ได้ไปดูแค่2-3เดือนเอง
เจียวเจี๋ย|นอ.
มันโดนทำร้ายถึงขั้นสาหัสปางตายเลยอ๋อวะ
สวัสดีครับผมชื่อเจียวเจี๋ยเป็นลูกชายของ เฟยเจิน จิราธิบทิ์ผมอายุ25ปีปีนี้ครับ ผมเป็นเจ้าของหอพัก Ki chi ครับผมโตมาก็โดนตามใจโดยแม่ครับแม่ผมชื่อ ซูเซียว จิราธิบทิ์
ผมไม่เคยต้องไปดูแลหอพักเองเลยครับ
ปกติเพื่อนผมจะดูแลให้แต่ช่วง2-3เดือนที่ผ่านมาผมและเพื่อนไม่ว่าจะต้องไปตปท.ครับ
กลับมาผมก็ได้ฟังข่าวร้ายจากปากน้องชายผมเลยล่ะครับ
ก็คือคนในหอพักผมโดนศัตรูหรืออริผมทำร้ายจนสาหัสปางตายผมที่ไม่ค่อยจะรู้อะไรมากก็ดันโดนสางไปดูแลเขาจนกว่าเขาจะหายดี
จางเหว่ย|น้องชายนอ.
เฮีย!!
จางเหว่ย|น้องชายนอ.
ไปครับผมไปส่งที่โรงบาลที่เขาอยู่!!
เจียวเจี๋ย|นอ.
อ่าๆ !!// ถือกระเป๋าข้างของเครื่องใช้เดินลงมา
ทั้งสองก็ได้ไปยังโรงพยาบาล×××
จางเหว่ย|น้องชายนอ.
ห้อง###นะเฮีย
จางเหว่ย|น้องชายนอ.
ผมไม่ได้ไปด้วยนะมาส่งแค่นี้
จางเหว่ย|น้องชายนอ.
ดูแลตัวเองแล้วก็เขาดีๆนะเฮีย
จางเหว่ย|น้องชายนอ.
บ่าย//👋🏻เดินออกไป
เจียวเจี๋ย|นอ.
¯\_༼ ಥ ‿ ಥ ༽_/¯
เจียวเจี๋ย|นอ.
// เดินไปห้อง###
ตัวประกอบ ช.
คุณคงจะเป็นคุณเจียวเจี๋ยสินะครับ
เจียวเจี๋ย|นอ.
ใช่ครับผมเจียวเจี๋ย
เจียวเจี๋ย|นอ.
ผมจะขอรับผิดชอบเขาครับ // มองคนที่นอนไร้สติบนเตียง
ตัวประกอบ ช.
ผมขอฝากด้วยนะครับ // เดินออกไปพร้อมภรรยา
ตัวประกอบ ญ.
//เดินออกไปพร้อมสามี
เจียวเจี๋ย|นอ.
นายนี่เคราะห์ร้ายนะ//นั่งลงข้างเตียงแล้วจ้องมองคนที่นอนไร้สติ
เจียวเจี๋ย|นอ.
รีบตื่นรีบหายซะชั้นไม่ได้มีเวลามาดูแลนายทั้งเดือนทั้งปีหรอกนะ
อีกฝ่ายนอนไร้สติเหมือนเจ้าชายนิทรา
ความเงียบเข้าครอบงำห้องทั้งห้อง
อีกฝ่ายนอนไร้สติกับเจียวเจี๋ยที่นั่งจ้องร่างอีกฝ่ายไม่มีแม้แต่เสียงอะไรในห้องมีแต่ความเงียบ
มีแต่ก็เพียงเสียงลมหายใจที่แผ่วเบาของทั้งสอง
ปาล์มแอดเองจ้าค่กๆๆๆ
ไม่รู้สนุกรึปล่าวนะ
ปาล์มแอดเองจ้าค่กๆๆๆ
วิจารณ์ได้นะครับไม่สนุกตรงไหนบอกกันได้เสมอผมจะได้เปลี่ยนให้
ปาล์มแอดเองจ้าค่กๆๆๆ
ผมไม่มีเจตนามี่จะทำให้บุคคลในภาพเสียหายนะครับ
ปาล์มแอดเองจ้าค่กๆๆๆ
ผิดตรงไหนบอกได้นะเดี๋ยวแก้ให้
(◡ ω ◡)
ปาล์มแอดเองจ้าค่กๆๆๆ
มาต่อละนะจ๊ะ
เจียวเจี๋ย|นอ.
เมื่อไหร่แม่งจะฟื้นวะ!!!
เจียวเจี๋ย|นอ.
โอ๊ะ!สัสเอ้ยควยถอกแม่งไอเหี้ย!!!
เจียวเจี๋ย|นอ.
รีบฟื้นรีบหายดิ๊กูจะได้ไปหาสาวไอสัส
เจียวเจี๋ย|นอ.
วุ๊!อารมณ์เสียสัส!(ب_ب)
เจียวเจี๋ย|นอ.
รีบตื่นสิๆ//เขย่าแขนอีกฝ่าย
ทุกคนอาจจะไม่รู้ว่าคนที่นอนไร้สติอยู่บนเตียงคือใคร
รอเขาฟื้นแล้วพวกคุณจะรู้ว่าเขาคือใคร
เจียวเจี๋ย|นอ.
เห้อ...นั้นคงจะเป็นแผลที่ได้รับปาดเจ็บสินะเฉียดหัวใจเลยนะเนี่ย
เจียวเจี๋ย|นอ.
//ลูบตรงแผล
อีกฝ่ายโดนศัตรูของเจียวเจี๋ยยิงเฉียดหน้าอกนะครับ
เจียวเจี๋ย|นอ.
ขอโทษนะที่ต้องทำให้นายลำบาก//น้ำตาไหลลงบนใบหน้าของอีกฝ่าย
ตัวประกอบ ญ.
หมอ : ขออนุญาตนะคะหมอต้องมาตรวจร่างกายและชีพจรน่ะค่ะ // ตรวจให้ร่างไร้สติที่นอนอยู่บนเตียง
เจียวเจี๋ย|นอ.
// เดินออกมารอหน้าห้อง
เจียวเจี๋ย|นอ.
ทำยังไงดีวะกูทำไรต่อไม่ถูกเลยว่ะกูร้องไห้เพราะมึงอีกแล้วไออริ
เจียวเจี๋ย|นอ.
มึงแม่งโครตเหี้ยโครตเลวโครตสถุนเลยว่ะ//ต่อยกำแพงโรงพยาบาล
ตัวประกอบ ญ.
หมอ : //เดินออกมา
ตัวประกอบ ญ.
หมอ : ใจเย็นนะคะญาติคนไข้ตอนนี้คนไข้ไม่ได้เป็นอะไรมากค่ะแค่รอวันที่คนไข้ฟื้นตอนนี้แผลที่โดนเฉียวจากลูกกระสุนเริ่มสมานแล้วค่ะ
ตัวประกอบ ญ.
หมอ : ขอตัวนะคะ//เดินออกไป
เจียวเจี๋ย|นอ.
//เดินเข้าไปในห้อง
เจียวเจี๋ย|นอ.
นายจะฟื้นตอนไหนเนี่ยถึงผมจะไม่รู้จักนายแต่ผมจะดูแลนายเอง
เจียวเจี๋ย|นอ.
//เดินเข้าห้องน้ำไปอาบน้ำ
เป่า|เพื่อนนอ.
//นั่งอยู่บนเตียงผู้ป่วย
เจียวเจี๋ย|นอ.
!!!//เดินออกมาจากห้องน้ำ
เจียวเจี๋ย|นอ.
นายฟื้นแล้วหนิヽ(｡◕o◕｡)ﾉ.
เจียวเจี๋ย|นอ.
ดีใจจังที่นายฟื้นแล้ว
เป่า|เพื่อนนอ.
แล้วที่นี่ที่ไหน
ปาล์มแอดเองจ้าค่กๆๆๆ
ใช่ที่รักรึปล่าว
เจียวเจี๋ย|นอ.
ผมคือคนที่ทำให้คุณต้องได้รับบาดเจ็บ
เจียวเจี๋ย|นอ.
แต่ผมไม่ได้ทำนะ!
เจียวเจี๋ย|นอ.
ที่นี่คือโรงพยาบาลครับ
เจียวเจี๋ย|นอ.
ผมชื่อเจียวเจี๋ยนะครับ
เป่า|เพื่อนนอ.
ผมจำไม่เห็นได้เลยว่าผมได้รับบาดเจ็บ
เจียวเจี๋ย|นอ.
คุณน่ะโดนยิงครับเฉียดหัวใจแต่คุณเก่งจังไม่เป็นอะไรเลยดูแข็งแรงมากๆเลยล่ะ
เป่า|เพื่อนนอ.
อะไรของนายเนี่ย
เป่า|เพื่อนนอ.
ใครยิงผมหรอ
เจียวเจี๋ย|นอ.
อริผมน่ะสิครับ
เจียวเจี๋ย|นอ.
ผมต้องขอโทษนะครับ//โค้งตัว
เป่า|เพื่อนนอ.
แค่นายรับผิดชอบก็ดีแล้วครับ
เป่า|เพื่อนนอ.
ที่จริงไม่ใช่นายด้วยซ้ำที่ต้องรับผิดชอบ
เป่า|เพื่อนนอ.
ต้องเป็นเขาสิ
เจียวเจี๋ย|นอ.
แต่ผมผิดน่ะครับที่ไม่ได้ไปดูแลหอพัก(･ัω･ั)
เจียวเจี๋ย|นอ.
นายเป่าใช่ไหม
เจียวเจี๋ย|นอ.
เมื่อกี้หมอเอาข้าวต้มมาให้น่ะหมอบอกว่ารายต้องกินอาหารอ่อนๆก่อนนะ
เป่า|เพื่อนนอ.
ผมหิวแล้วพอดีเลย
เจียวเจี๋ย|นอ.
มาครับผมป้อนให้นายเอง//หยิบชามข้าวต้มขึ้นมาตักข้าวต้มป้อนเป่า
เป่า|เพื่อนนอ.
//อ้าปากกินข้าวต้มที่อีกฝ่ายป้อน
เป่า|เพื่อนนอ.
จืดจัง//(눈‸눈)
เจียวเจี๋ย|นอ.
กินๆไปเถอะน่าอย่าเรื่องมากดีกว่าเขาไม่ให้อะไรมากินนะ
เป่า|เพื่อนนอ.
อ่า...นายนี่ขี้บ่นจริงๆเลยอะ
เป่า|เพื่อนนอ.
หล่อซะปล่าวขี้บ่นแบบนี้สาวที่ไหนจะติดกัน
เจียวเจี๋ย|นอ.
นายอยากจะหลับไม่ตื่นไหม//╬ โมโห
เป่า|เพื่อนนอ.
ขอโทษๆ//ลูบแขนอีกฝ่าย
เป่า|เพื่อนนอ.
นายอย่าโมโหน่าาา
เจียวเจี๋ย|นอ.
เฮอะ....อะอ้าปาก//ตักข้าวป้อนเป่า
เป่า|เพื่อนนอ.
//อ้าปากกินข้าวที่อีกฝ่ายป้อน
เจียวเจี๋ย|นอ.
นายนอนพักนะเป่าพรุ่งนี้เช้าเดี๋ยวหมอก็จะมาเช็คอาการนะ
เป่า|เพื่อนนอ.
อื้มครับแม่
เจียวเจี๋ย|นอ.
แม่อะไรของนายผมยังไม่มีลูกนะ
เป่า|เพื่อนนอ.
ฮ่าๆๆ...เจี๋ยเหมือนแม่ของผมเลยทั้วขี้บ่นทั้งชอบดุแต่เจี๋ยน่ารักมากเลยนะ//นอนลง
เจียวเจี๋ย|นอ.
นอนเถอะมัวแต่อวยผมอยู่ได้//ห่มผ้าให้เป่าให้ดีแล้วเดินไปนอนตรงโซฟา
( ≧Д≦)
หมอมาตรวจเป่าเสร็จแล้วก็ตั้งชามข้าวไว้ให้ด้วยแล้วนะ
เป่า|เพื่อนนอ.
ไอเจี๋ยมึงจำกูไม่ได้จริงดิ
เหมยกุ้ย|พี่สาวนอ.
//เปิดประตูเข้ามา
เหมยกุ้ย|พี่สาวนอ.
เอ่อ...ชั้นเป็นพี่ของหมอนั่นน่ะ//ชี้เจียวเจี๋ย
เป่า|เพื่อนนอ.
อ๋อเชิญนั่งก่อนสิครับ
เหมยกุ้ย|พี่สาวนอ.
//นั่งลงข้างเตียง
เหมยกุ้ย|พี่สาวนอ.
นายเป็นอะไรมากรึปล่าวแล้วนายชื่ออะไรลูกเต้าเหล่าใครหื้ม
เป่า|เพื่อนนอ.
ผมก็ไม่รู้เหมือนกันว่าผมเป็นอะไรแต่ตอนนี้ผมรู้สึกปกติแล้วแผลมันก็ค่อยสมานแล้วน่ะครับ
เหมยกุ้ย|พี่สาวนอ.
ดีแล้วที่ไม่เป็นอะไรมาก
เหมยกุ้ย|พี่สาวนอ.
เจียวเจี๋ยน่ะกลับมาจากต่างประเทศก็ต้องมาดูแลนายล่ะ
เหมยกุ้ย|พี่สาวนอ.
ให้มันพักเถอะเดี๋ยวชั้นดูแลนายเอง
เหมยกุ้ย|พี่สาวนอ.
แต่...เรื่องเช็ดตัวล่ะทำไงดี
เป่า|เพื่อนนอ.
อ่าผมเช็ดตัวเองก็ได้ครับไม่ต้องลำบากพี่ก็ได้
เป่า|เพื่อนนอ.
ว่าแต่พี่ชื่ออะไรหรอครับ
เหมยกุ้ย|พี่สาวนอ.
เหมยกุ้ยจ่ะ
เหมยกุ้ย|พี่สาวนอ.
หมอมาตรวจรึยัง
เป่า|เพื่อนนอ.
ตรวจแล้วครับ
เป่า|เพื่อนนอ.
หมอบางไม่เป็นอะไรมากแล้วรอแผลสมานก็จะได้ออกจากโรงพยาบาลแล้วล่ะ
เหมยกุ้ย|พี่สาวนอ.
ไม่ได้สิต้องรอนานหายดีและมีแรงอะไรปกติก่อนนะถึงนายจะออกได้น่ะ
เหมยกุ้ย|พี่สาวนอ.
หมอจะบอกมายังไงก็ช่างสิ
เหมยกุ้ย|พี่สาวนอ.
เจียวเจี๋ยต้องรับผิดชอบนายนะเจียวเจี๋ยจะต้องให้นายหายดีก่อนถึงจะได้ออกนะ
เหมยกุ้ย|พี่สาวนอ.
มาชั้นป้อนข้าวให้
เป่า|เพื่อนนอ.
ผมกินเองก็ได้ครับ
เหมยกุ้ย|พี่สาวนอ.
นี่ชั้นบอกว่าชั้นจะป้อนไง
เป่า|เพื่อนนอ.
ครับๆ(눈‸눈)//อ้าปากรอ
เหมยกุ้ย|พี่สาวนอ.
//ป้อนข้าวเป่า
ตัดไปตอนกินข้าวเสร็จนะครับ
เหมยกุ้ย|พี่สาวนอ.
ไงตื่นละหรอ
เจียวเจี๋ย|นอ.
//วิ่งเข้ากอดเหมยกุ้ย
เป่า|เพื่อนนอ.
//นั่งมองทั้งคู่แล้วยิ้ม
เจียวเจี๋ย|นอ.
เจ้เป็นไงบ้างไม่เจอกันนานเลยอะเจ้มาที่นี่ได้ไงอะ
เหมยกุ้ย|พี่สาวนอ.
เอาทีละเรื่องนะ
เหมยกุ้ย|พี่สาวนอ.
เจ้ไม่เป็นอะไรเจ้แค่ไปทำงานที่ญี่ปุ่นเอง
เหมยกุ้ย|พี่สาวนอ.
เจ้กลับบ้านแล้วอาตี๋มันบอกเจ้ว่าแกน่ะต้องดูแลนายเป่า
เจียวเจี๋ย|นอ.
เจ้ก็เลยตามมาหรอ
เหมยกุ้ย|พี่สาวนอ.
เจ้แค่อยากเห็นหน้าของเป่าน่ะน่ารักดีนะ
เจียวเจี๋ย|นอ.
//มองเป่าแล้วหันมามองเหมยกุ้ย
เจียวเจี๋ย|นอ.
น่ารักจริงแหละ
เจียวเจี๋ย|นอ.
เจ้กลับไปเถอะไป
เจียวเจี๋ย|นอ.
มันรบกวนเป่าเขานะ
เจียวเจี๋ย|นอ.
ให้เป่าพักผ่อนบ้างเจ้อยู่ไปจะกวนเป่าปล่าวๆ
เหมยกุ้ย|พี่สาวนอ.
เป่าบอกมาซิเจ้กวนเป่ารึปล่าว
เป่า|เพื่อนนอ.
กวนนิดหน่อยครับ
เหมยกุ้ย|พี่สาวนอ.
เป่า( ≧Д≦)
เป่า|เพื่อนนอ.
ก็ผมจะพักผ่อนหนิครับ
เหมยกุ้ย|พี่สาวนอ.
ก็ได้เดี๋ยวเจ้มาเยี่ยมใหม่นะคะคนสวย//โบกมือลา
เป่า|เพื่อนนอ.
บ๊ายบ่านครับ
เหมยกุ้ย|พี่สาวนอ.
//เดินออกไป
เจียวเจี๋ย|นอ.
นี่เป่านายนอนพักซะนะ
เจียวเจี๋ย|นอ.
เป่าเดี๋ยวผมมานะออกไปเดินเล่นไม่นาน
เจียวเจี๋ย|นอ.
//เดินออกไปเดินเล่นแต่ฟ้าท่านไม่เป็นใจส่งคู่อริเดินผ่านเจียวเจี๋ยพอดี
เฟยหลง|พอ.
อ่านึกว่าใคร//ถอยหลังกลับมา
เจียวเจี๋ย|นอ.
ไอเฟยหลงมึง//ง้างหมัด
เฟยหลง|พอ.
ใจเย็นสิคะเบบี๋ของผม//จับแขนไว้
เจียวเจี๋ย|นอ.
ใครเป็นของมึงกันวะ
เจียวเจี๋ย|นอ.
//สะบัดมือเฟยหลงออก
เจียวเจี๋ย|นอ.
ทำได้ไงวะเป่าเขาไม่ได้รู้เกี่ยวอะไรเลยอะ
เจียวเจี๋ย|นอ.
ทำไมมึงต้องทำแบบนั้นวะ
เฟยหลง|พอ.
มึงทำให้กูอยากทำเองนะ
เจียวเจี๋ย|นอ.
กูไปทำอะไรให้มึงอยากทำเป่าวะ
เฟยหลง|พอ.
กูบอกให้มึงมาตามนัดที่กูนัดทำไมมึงไม่มา
เฟยหลง|พอ.
กูบอกให้มึงเอาของสำคัญที่มึงเอาของกูไปมาคืนมึงไม่เอามาคืน
เฟยหลง|พอ.
กูบอกมึงแล้วว่ามึงจะต้องเสียใจ
เจียวเจี๋ย|นอ.
กูบอกมึงไปกี่รอบแล้ววะว่ากูไม่ได้เอาไปอะ
เจียวเจี๋ย|นอ.
กูบอกว่าอีมะนาวกับอีเปรี๊ยวมันเอาไปมึงเชื่อกูมั่งตะ
ปาล์มแอดเองจ้าค่กๆๆๆ
ค่กๆๆ
ปาล์มแอดเองจ้าค่กๆๆๆ
บุยจ้าาา
ปาล์มแอดเองจ้าค่กๆๆๆ
รักคนอ่านเด้อ
ปาล์มแอดเองจ้าค่กๆๆๆ
จุ๊บมั๊วะค่กๆ
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
