เสือ•หลง•เด็ก
1:น่ารัก
สวัสดีครับ ผมชื่อ คิเวย์ อายุ26 หลายคนน่าจะรู้จักผมจากไอ้เมค นิสัยก็ ถ้าไม่รู้จักจริง ผมก็ไม่คุยด้วยมากหรอกครับ จนบางคนบอกว่าผมหยิ่ง มีแฝดคนนึงชื่อคิเรย์ ผมเกิดก่อนมันแค่ไม่กี่วินาที ส่วนธุรกิจ ก็มีเปิดผับหุ้นกันกับเพื่อน อีกทั้งยังมีบริษัทส่งออกรายใหญ่อยู่อีก เอาง่ายๆคือที่บ้านรวยครับ เข้าเรื่องวันนี้ผมกำลังไปที่บ้านใหญ่ก็คือบ้านป๊ากับม๊านั่นเองครับ เพราะว่าผมแยกบ้านออกมาแล้ว มีแต่ไอ้เรย์นั่นแหละที่ยังเกาะป๊าม๊าอยู่ แต่ตอนนี้มันน่าจะอยู่คอนโดกับเมียมันมั้งครับ
ผมถามเมื่อจู่ๆรถที่กำลังเคลื่อนตัวก็ดับลงแบบดื้อๆ
คิเวย์
หมดมึงก็รีบไปซื้อสิว่ะ นั่งอยู่ทำเหี้ยอะไร
ผมบ่นให้มัน น้ำมันหมดดันไม่ลงไปซื้อ
ก๊อก ก๊อก ก๊อก มีเสียงคนหนึ่งเกาะกระจกรถอยู่ปรากฏว่าเป็นสาวน้อยน่ารักคนหนึ่งนั่งอยู่บนรถจักรยานคันไม่เล็กไม่ใหญ่
หมอก
เอ่อนายครับ...เปิดกระจกมั้ยครับ?
ผมบอกมัน มักก็ลดกระจกลง ทำให้ผมเห็นใบหน้าน่ารักๆของเธออีกครั้งทั้งปาก จมูก ดวงตา มันดูดีไปหมด
เธอ
เออ..สวัสดีค่ะ รถเป็นอะไรหรอคะ
ผมบอกมัน มักก็ลดกระจกลง ทำให้ผมเห็นใบหน้าน่ารักๆของเธออีกครั้งทั้งปาก จมูก ดวงตา มันดูดีไปหมด
เธอ
เออ..สวัสดีค่ะ รถเป็นอะไรหรอคะ
ผมที่กำลังจะตอบแต่มันดันตอบส่ะก่อน ผมก็เลยมองตาขวางใส่มัน
เธอ
อ่อ..งั้นเดี๋ยวหนูหวานไปซื้อมาให้นะ
เธอพูดยิ้มตาหยี น่ารักจริงๆ
คิเวย์
ไม่เป็นไรหรอก เดี๋ยวฉันให้ลูกน้องไปซื้อมาเอง
เธอ
หื้อ กว่าจะรอลูกน้องก็อีกนาน แถมรถจอดกลางถนนแบบนี้คนก็ผ่านไปผ่านมาไม่ได้ด้วย
ก็จริงอย่างที่เธอว่าครับ ตรงนี้มันเป็นแค่ชอบเล็กเพราะผมเพิ่งกลับมาจากการทวงเงินลูกหนี้แถวสลัมแห่งนี้
เธอ
หนูหวานไปซื้อนะ แป๊ปเดียวจริงๆ
พูดจบเธอก็ปั่นจักรยานออกไปนึกถึงหน้าหวานๆของเธอผมก็อดยิ้มไม่ได้ เธอน่ารักจริงๆ☺️ แช๊ะ!!! เสียงชัตเตอร์ของกล้องดัง
ผมถามมันที่ถือโทรศัดท์ถ่ายรูป
หมอก
ถ่ายรูปนายไว้ไงครับ นานๆทีจะยิ้มขอเก็บไว้เป็นบุญตานะครับ
คิเวย์
ลบซะ!ถ้ามึงไม่ลบกูจะละ...
หมอก
ไล่ออกใช่มั้ยล่ะครับ เพราะนายขู่ผมทุกวันว่าจะไล่ออก แต่ไม่เคยไล่เลยซักครั้ง
มันพูดกวนตีน ดูมันเถอะครับทุกคน
คิเวย์
แล้วครวานี้มึงอยากโดนไล่ออกจริงๆมั้ยล่ะ
ผ่านไปไม่ถึงสิบนาที เธอคนนั้นก็ปั่นจักรยานมาพร้อมกับกระติกน้ำมัน
ทันทีที่ถึงรถ เธอก็ยื่นกระติกน้ำมันมาให้ ก่อนที่ไอ้หมอกมันจะรับไปแล้วเติมน้ำมัน ผมก็เลยลงจากรถไปคุยกับเธอ
คิเวย์
ขอบใจนะ นี่ค่ะน้ำมัน
เธอ
แบงค์พัน หนูหวานไม่มีทอนหรอกทั้งตัวมีแค่240 เอง
คิเวย์
เอาไปเถอะ ไม่ต้องทอน
คงไม่ยอมรับเงินสินะ สายตาผมเหลือบไปเห็น ขนมที่เธอขาย
คิเวย์
งั้นฉันเหมาหมด แล้วเงินก็ไม่ต้องทอน
ผมยื่นข้อเสอน เธอทำท่าคิดๆ แล้วก็รับไป
เธอส่งยิ้มกว้างให้ผม ให้ตายเถอะรอยยิ้มนี้ ทำให้ผมอยากขย้ำเธอฉะมัดก่อนจะส่งขนมทั้งหมดมาให้
เธอโบกมือบ๊ายบ่ายก่อนจะขึ้นรถจักยานกำลังจะไป แต่ผมดักเธอไว้ก่อน
คิเวย์
เดี๋ยว เธอชื่ออะไร?
เธอ
อ่อ หนูชื่อหนูหวานค่ะ ไปก่อนนะคะแม่หนูหวานรออยู่
เธอปั่นจักยานออกไปหนูหวานชื่อน่ารักดี☺️
เธอ
อ่อ..ลืม แล้วคุณชื่อะไรคะ คุณรู้ชื่อหนูหวานแล้ว หนูหวานรู้ชื่อคุณบ้าง
เธอ
ชื่อแปลกจัง แต่น่ารักดี ไปก่อนนะคะ
คิเวย์
เป็นเหี้ยอะไร สันตีนติดคอรึไง
หมอก
เปล่าครับ แค่รู้สึกถึงพลังความรัก
มันจะมีลูกน้องซักกี่คนที่สามรถกวนตีนเจ้านายได้เหมือนมัน😐😐
คิเวย์
ถ้ามึงยังไม่อยากตายก็ขับรถไปป๊าม๊ากูรออยู่
มันบ่นพึมพัมบอกกับสตาทรถขับรถออกไป**บ้านป๊าม๊า**ระหว่างทาง ผมก็นึกถึงใบหน้าหวานๆของเธอตลอ ผมคงหลงรักเด็กน้อยคนนี้ส่ะแล้วสิ (รักแรกพบ😂 )
พอผมมาถึง ป๊าก็นเดินออกมาพอดี
คิเวย์
ครับ พอดีมีเรื่องนิดหน่อย แล้วม๊าเรียกผมมามีอะไรรึเปล่า??"
ป๊า
ก็ไปทำงานรอม๊าแกเรียกกินข้าวสิ
แล้วป๊าก็เดินออกไปผมก็เลยไปหาม๊าที่ห้องครัว เพราะรู้ว่าม๊ากำลังทำกับข้าวอยู่ เพราะทุกวันม๊าจะเป็นคนทำกับข้าวเองกับมือ
ผมเดินเข้าไปกอดม๊าจากด้านหลังส่วนใหญ่ผมไม่ได้ทำแบบนี้เท่าไรหรอกนะ ทำเฉพาะกับม๊าเท่านั้น
ม๊า
คิดถึงก็ไม่มาหาม๊าเลย ม๊าต้องเรียกตลอดถึงจะมา
คิเวย์
โถ่ม๊า ช่วงนี้ผมยุ่งกับงานหนิครับ
คิเรย์
มาถึงก็ประจบประแจงม๊าเลยนะ ไอ้เวย์
นั่นไงเสียงไอ้เรย์พี่น้องฝาแฝดเดินเข้ามา พอมาถึงก็แขวะดูมันเอาเถอะ
มันเดินมาดึงผมออกแล้วกอดม๊าแทนอะไรของมันว่ะ นิสัยขี้แย่งตั้งแต่เด็กเลยล่ะครับมันเนี้ย
ม๊า
แกกับพี่ก็เหมือนกันแหละ ต้องให้ม๊าเรียกถึงจะมา โดยเฉพาะแกตาเรย์ พอมีแฟนเข้หน่อยยิ่งไม่มาหาม๊า
คิเรย์
โถ่ม๊า ไม่งอลเรย์นะ เรย์ก็มาหาแล้วไง
คิเวย์
กูมาถึงก็แย่งม๊ากูเลยนะ ไอ้เรย์
คิเรย์
ของี้ใครดีใครเว้ยยย
มันทำหน้ากวนตีนใส่ผม บางทีผมก็คิดอยากจะกระโดดถืบมันแต่เกรงใจม๊า
ม๊า
เอาล่ะๆ ม๊าจะทำกับข้าวไปนั่งรอเลยไป
คิเรย์
ให้เรย์ช่วยมั้ยม๊า?
ม๊า
อย่าเลย ไปนั่งรอเถอะ เดี๋ยวจะไม่ได้กิน
ที่ม๊าห้ามนี้ไม่ใช่อะไรหรอกครับ ย้อนไปสมัยมัธยมปลาย ไอ้เรย์มันกะทำกับข้าวจีบสาว แต่มันทำส่ะครัวไหมหมดเลยครับ หลังจากนั้นก็ไม่มีใครให้มันเข้าครัวอีกเลย?
2:สาวน้อย
คิเวย์
สรุปม๊าเรียกผมมามีอะไรหรอครับ???
ม๊า
แหม..ม๊าเรียกต้องมีอะไรด้วยหรอม๊าแค่คิดถึงเอง
คิเวย์
โถ่ม๊าไม่งอลหรอก ก็ม๊าบอกว่ามีเรื่องจะคุยด้วย
ม๊า
เอาล่ะๆ เข้าเรื่องเลยล่ะกัน แกก็เริ่มจะอายุมากแล้วตาเวย์เมื่อไรจะมีแฟน ดูน้องแกสิ มีแฟนเป็นตัวเป็นตน เหลือก็แค่แต่งงานมีลูก แต่แกนี้สิ..
คิเวย์
มันยังไม่อยากมีหนิม๊า ไอ้เรย์มันมีก็เรื่องของมันสิ เดี๋ยวมันก็มีหลานให้ม๊าอุ๊มเองแหละใช่
คิเรย์
ไม่ต้องมายุ้งกับกูเลยไอ้เวย์ ม๊ารย์มีความคิด
เอาแล้วครับ มันคิดอะไรออกเมื่อไรผมซวยตลอด คงจะให้ม๊าหาคู่ให้ผมล่ะมั้ว เหมือนกับมันคราวนั้น ม๊าหาคู่ม่ให้สุดท้ายก็หาแฟนปลอมๆมาหลอกม๊าสำเร็จ ผมคงไม่เอาด้วยหรอก
คิเวย์
ผมว่าเรากินขนมต่อดีกว่า ผมซื้อขนมมาเยอะเลย ไอ้หมอกเอามาดิ!
ไอ้หมอกมันก็เดินถือถุงขนมตาลทั้งหมดมาวางบนโต๊ะ
คิเรย์
ขนมตาล? ปกติมึงไม่กินขนมไทยไม่ใช่หรอ แล้วอะไรดลใจให้ซื้อมาว่ะ
แล้วป่าแม่บ้านก็รับเอาขนมตาลไปใส่จาน
คิเรย์
โถ่ว!! ถามแค่นี้ก็ไม่ได้ มีอะไรปิดบังกูป่ะ
คิเรย์
ไม่มีใครสงสัยแน่ ถ้ามึงไม่เสียงสูงไอ้หมอกว่ามาดิ
ไอ้นี้มันขี้เสือกจริงๆ ผมหันไปมองไอ้หมอกประมาณว่าถ้ามึงพูด มึงตาย!
มันทำทีท่าว่าจะบอกไม่บอกดี ต้องได้ยังงี้สิว่ะ ลูกน้องกู😐
ป๊า
ป๊าก็อยากรู้เหมือนกัน แค่ซื้อขนมตาลมาทำไมต้องเลิกลั่กขนาดนั้น
หมอก
ก็นายกำลังมีความรักครับ
คิเรย์
ทุกคนประสานเสียงอย่างพร้อมใจกันอะไรมีความรักต้องเล่นใหญ่ขนาดนี้เลยไง
หมอก
ครับ เจ้าของขนมตาลนั่นไงครับ
คิเวย์
ความรักอะไรม๊า ก็น้องมันช่วยผม ก็เลยซื้อขนมไว้ให้เป็นการตอบแทนแค่นั้นเอง
หมอก
แต่สายตาของนายไม่ใช่ แถมนายยิ้มด้วนนะครับ ผมถ่ายรู้ไว้
คิเวย์
ไอ้หมอก!!!หุบปากไปเลย!!!
คิเรย์
หว่าาาา เริ่มอยากเห็นสาวน้อยคนนั้ยส่ะแล้วสิ
คิเวย์
มึงกินขนมตาลไป อย่าพูดเลย
ผมจับขนมตาลในจานยัดใส่ปากมันคำใหญ่
ป๊า
อืมจริง สาวน้อยคนไหนที่มาทำให้เจ้าเสือยิ้มอยาก ฉีกปากยิ่มได้
ทุกคนแซวผมกันหมดเลย แค่ยิ้มมันจะอะไรขนาดนั้น ว่าไปผมก็เป็นคนที่ยิ้มอยากจริงๆนั่นแหละครับ เพราะว่าวันๆทำงาน มันก็ไม่มีเวลามานั่งยิ้มหรอกครับ จะให้นั่งยิ้มคนเดียว เดี๋ยวเขาก็หาว่าบ้างส่ะอีก
[หนูหวาน]
สวัสดีค่ะ เราชื่อหนูหวาน อายุ18 ตอนนี้เรียนอยู่ชั้นม.6แล้ว มีเพื่อนสนิทชื่ออ้อม ฐานะที่ก็ไม่ได้รวย เราอยู่กับแม่สองคน ทำอาชีพขายขนมไทย เราก็จะช่วยแม่เอามาขายที่โรงเรียนบ้าง
หนูหวาน
กลับดีๆนะ หนูหวานเป็นห่วง
อ้อม
จร้าา บ๊ายบายเจอกันเทอมหน้านะ😄
หลังจากนั้นเราก็ปั่นจักยานกับบ้านแต่ว่ามีรถคันนึงจอดอยูกลางทาง ไม่ยอมไปไหนแถมทางก็เล็ก ขวางทางไปหมด เราก็เลยไปถาม ปรากฏว่ารถเขาน้ำมันหมด เราก็เลยอาสาไปซื้อให้เพราะแม่สอนไว้ก่อนเราต้องรู้จักมีน้ำใจให้กัน แล้วเขาก็ยื่นแบงค์พันให้ แต่เรารับไม่ได้เพราะมันเยอะเกิน เขาก็เลยจะช่วยซื้อขนมตาล แต่เราไม่มีตังค์ทอนหน่ะสิ
เขา
งั้นฉันเหมาหมด แล้วเงินก็ไม่ต้องทอน
เราก็คิดๆ ก็ดีแล้วมั้ง จะได้เอาไปซื้ออุปกรณ์การเรียนด้วย เพราะว่าของหนูหวานเก่าหมดแล้ว 😔
หนูหวาน
ไปก่อนนะคะ บ๊อยบ่อยค่ะ
เราโบกมือบ๊าบบ่ายก่อนจะขึ้นรถจักยานกำลังจะปั่นกลับบ้าน
หนูหวาน
อ่อ หนูชื่อหวานค่ะ ไปก่อนนะคะแม่หนูหวานรออยู่
พอตอบเสร็จก็ปั่นจักรยานออกมา แต่ลืมถามชื้อเขาหน่ะสิ ก็เลยปั่นกลับมาฮ่าฮ่าฮ่า ที่ถามชื่อเพราะหนูหวานจะได้มีเพื่อนเยอะๆ อยู่โรงเรียนมีแต่คนแกล้งหนูหวาน มีแค่อ้อมคนเดียวที่คอยไม่ให้คนอื่นแกล้งหนูหวานแถมยังเล่นกับหนูหวานด้วย
หนูหวาน
อ่อ..ลืม แล้วคุณชื่ออะไรคะ คุณรู้ชื่อหวานแล้ว หนูหวานรู้ชื่อคุณบ้าง😊
หนูหวาน
ชื่อแปลกจัง แต่น่ารักดี ไปก่อนนะคะ😊
พูดจบเราก็ปั่นจักยาน
**บ้าน**
หนูหวาน
แม่จ๋าาหนูหวานกลับมาแล้ว
ฉันวิ่งไปกอดแม่ที่ขายอยู่หน้าบ้าน บ้านเราอยู่ข้างตลาดดีก็เลยขายส่ะหน้าบ้านนี่แหละ
แม่
มาแล้วหรอหนูหวาน วันนี้ขายหมดมั้ยลูก??
หนูหวาน
หมดจ้าาา มีคนใจดีเหมาไปด้วย นี่เงินจ่ะ
แม่
ค่าขนมทั้งหมดมัน400ทำไมถึงได้เป็นพันเลยล่ะหนูหวาน
หนูหวาน
หนูหวานไปช่วยคนคนนึงมาเขาให้หวาน ตอนแรกหนูก็ไม่รับนะแม่แต่เขาบอกให้เอาไปเถอะ หนูหวานก็เลยรับค่ะ
แม่
อ่าๆจ่ะ งั้นก็ขอบคุณ้ขาแล้วใช่มั้ย??
แม่
เดี๋ยวแม่ไปซื้อถุงก่อนหนูหวานดูร้านให้แม่ก่อนนะ
อิ่ม
พี่หวานจ้าาา เอาบัวลอยกับสาคูอย่างล่ะถุงให้อิ่มหน่อยค่ะ😄
น้องอิ่ม ลูกแม่ค้าขายผักในตลาด น้องน่ารักมาก แถมมาซื้อขนมทุกเย็นเลย
เราก็ตักขนมใส่ถุงยื่นให้น้อง แล้วก็รับตังค่าขนมมาให้กระปุกเงินของแม่หนูหวานช่วยแม่ขายขนมแบบนี้ทุกวันเลย ยิ่งพรุ่งนี้ปิดเทอมหนูหวานก็ได้ช่วยแม่เต็มที่ ซึ่งมันมีความสุขมากๆถึงพ่อของหนูหวานจะอยู่บนฟ้าแล้วก็เถอะ แต่หนูหวานก็เชื่อว่าพ่อมองหนูหวานอยู่?
3:กูเอาจริง
คิเวย์
มึงคิดยังไงชวนกูมาเดินตลาดเนี้ย
ผมถามไอ้เรย์ เพราะตอนนี้พวกผมสามคน ผม ไอ้เมคกำลังเดินตลาดเป็นเพื่อนมันอยู่
คิเรย์
เมียกูฝากซื้อขนมตาลอ่ะ มันบอกว่าต้องร้านนี้ เพราะร้านนี้อร่อย กูก็เลยต้องมา แมาเป็นเพื่อนกูมึงจะตายหรอห้ะ
เมคคริส
ถ้าพวกกูก็บอกว่าตายจะผิดมั้ยล่ะ ชิบหายงานการไม่ได้ทำ มัวแต่หาร้อนขนมตาลกับมึงเนี้ย ชาตินี้จะเจอมั้บเดินมาเป็นสิบรอบ
ไอ้เมคมันบ่น จริงๆแหละครับ เดินมาเป็นสิบรอบยังไม่เจอซักที
คิเรย์
อย่าเห็นพวกมึงชวนกูมานะ กูจะไม่มา!
คิเวย์
ไม่เป็นไร กูมากับไอ้เมคสองคนก็ได้ว่ะ
คิเรย์
ไอ้พวกเวร ไอ้สัสมึงเพื่อนกูมั้ย#^#^#^฿฿^฿฿^^฿^^฿฿^฿&
เมคคริส
ไอ้ยไอ้สัส! มึงเลิกบ่นดิ! ร้านนู้นรึเปล่า
เปล่าไอ้เมคมันชี้ไปที่ร้านขนมไยร้านนึง
คิเรย์
ไหน? ไม่รู้ว่ะไปถามดิ
พวกผมเดินเข้าไป แล้วถามแม่ค้าว่า
คิเรย์
ร้านแม่สีนวลรึเปล่าครับ
แม่ค้า
ใช่จ้า เอาอะไรดีจ่ะ
แม่ค้า
งั้นเดี๋ยวป้าให้ลูกสาวมาเอาให้นะ ป้าตองไปส่งขนมก่อน
แม่ค้า
หนูหวานลูก!! มาเอาขนมตาลให้ลูกค้าหน่อย! แม่จะไปส่งขนมให้ยายแจ๋วก่อน!
"จ้าแม่!!! เดี๋ยวหนูหวานไป!!" ลูกสาวของแม่ค้าคนนี้ตะโกนกลับมา
แม่ค้า
ป้าไปก่อนนะ เดี๋ยวลูกสาวป้าออกมา
แม่ค้าก็ออกไป ก่อนที่ลูกสาวเขาจะออกมา ปรากฏว่าเป็น เธอคนนั้น ที่เคยอาสาช่วยผม 😊😊
หนูหวานเงยหน้าขึ้นมากถาม พร้อมหยิมถุงพลาสติกมาเตรียมให้ผม
คิเวย์
เอาขนมตาลร้อยนึงครับ
หนูหวานก็ลงไปหยิบขนมตาลใส่ถุงทีล่ะชิ้น
เธอยื่นถุงขนมมาให้ก่อนจะรับตังไอ้เรย์ไป
คิเวย์
ฉันขนมเาอันนี้ที่มันเป็นเม็ดๆหลายสีอ่ะ
หนูหวาน
อ่อ บัวลอยใช่มั้ยค่ะ อ้าวคุณเอ่ออ..คิ..คิเวย์ใช่มั้ยคะ?
เธอยิ้มกว้าง ถามผม ผมก็พยักหน้าเป็นอันว่าใช่ผมเอง
คิเรย์
ยังไงๆว่ะ รู้กันได้ไง
เมคคริส
ไงไอ้เมคมันกระซิบถามผม ผมรำคาญก็เลนใช่ศอกกระทุ้งตรงท้องมันเบาๆ
ผมชี้ไปที่ขนมที่มีลักณะเป็นเส้นๆหลายๆสิ
หนูหวาน
อ่อ รอดช่องสิคโปร์ค่ะ
ผมชี้ไปที่ขนมที่มันเป็นเม็ดๆเล็กสีเขียว
หนูหวาน
อันนี้เขาเรียกสาคูค่ะ คุณคิเวย์ไม่รู้จักขนมไทยเลยหรอค่ะ
คิเรย์
มันไม่ค่อยกินหน่ะครับ ไม่กินเลยจะดีกว่า
ไอ้เรย์มันแทรก ต้องบอกว่ามันเสือกพูดแทรกขึ้นมา
หนูหวาน
ทำไมล่ะคะ ขนมไทยอร่อยที่สุดในโลยเลย😊
เธอฉีกยิ้มกว้าง ผมเห็นแล้วยังต้องยิ้มตาม
คิเรย์
อะแฮ่ม แหม..ไอ้เวย์กูว่ามึงเหมาขนมให้หมดร้านเลยดีกว่า
คิเวย์
งั้นฉันเหมาขนมเธอทุกอย่างเลย
หนูหวาน
เอาหมดจริงๆใช่มั้ยค่ะ
คิเรย์
ยังไง สาวน้อยนี้รึเปล่าที่เป็นเจ้าของขนมตาลวันนั้น
มันพูดทำให้ไอ้เมคมันหันมามองผมเป็นตาเดียว
เมคคริส
ยังไงๆ ไอ้เวย์ เจ้าของขนมตาลคืออะไร??
คิเวย์
เสือกเก่งนะพวกมึงเนี้ย!
หนูหวาน
เสร็จแล้วค่ะ ขอบคุณที่อุดหนุนนะคะ😊
ผมรับขนมทั้งหมดมาก้อนจัจ่ายตังค์แล้วตรงไปบริษัท
**บริษัท**
ตอนนี้ผมอยู่บริษัท บริษัทผมทำเกี่ยวกับกางส่งออกเพชรมูลค่าหลายล้านและยังมีอสังหาริมทรัพย์หลายๆที่ด้วย
คิเวย์
ไอ้หมอก!! มาเอาขนมนี่ไปแจกให้พนักงานที่ทำโอทีดิ!!
ผมถึงบริษัทไอ้หมอกมันก็เดินมาพอดี ผมก็เลยส่งขนมให้มันไปแจก ถ้ากินคนเดียวคงไม่หมด หรือถ้าจะให้พนักงงานทุหคนก็ไม่ได้ เพราะนี่มันห้ามโมงกว่าแล้วพนักงานเลิกงานกันหมดเหลือก็แต่พนักที่ทำโอที
ผมยื่นถุงขนมทั้งหมดให้มัน และเหลือขนมบางส่วนให้ตัวผมกินเองบ้างก่อนที่ตัวเองจะขึ้นลิฟต์ไปที่ห้องทำงานของตัวเอง แล้วจัดการเคลียเอกสารงานก่อน
เมคคริส
ไอ้สัสเวย์! ไม่เคยรอพวกกูเลยนะมึงเนี้ย เร็วชิบหาย
พอพวกมันมาก็บ่นเลย แถมประตูก็ไม่เคาะ
คิเวย์
มึงก้เหมือนกันแหละ เข้ามาไม่รู้จักเคาะประตูสัส! กูตกใจตามทำยังไง?
คิเรย์
คนอย่างมึงหรอจะตกใจ ร้อยชาติพันชาติส่ะม้าง
คิเวย์
เออ! งานการไม่ทำกันรึไง ไปทำงานทำการดันดิ มาทำเพื่อ!!
ผมถามพวกมันที่นั่งอยู่บนโซฟาตัวยาวพร้อมกับเอาเขาพาบนโต๊ะ อีกคนก็นั่งไขว้ห้าง อย่างสบาย
คิเรย์
มึงกรุณาดูเวลาสัส เวลานี้พวกกูไม่ทำงานแล้ว! มีแค่มึงนั่นแหละ
คิเวย์
แล้วพวกมึงไม่กลับบ้านไปหาเมียๆพวกมึงกันหรอครับ??
เมคคริส
ไม่ว่ะ กูโทรบอกโสมาว่ากูไปเคลียงานที่ผับ
คิเรย์
กูก็โทรบอกสิดาแล้วเหมือนกันว่ากับดึกหน่อยต้องเคลียงาน
คิเวย์
แล้วพวกมึงไม่ไป?? มานั่งกวนกูเพื่อ!?
เมคคริส
รอมึงไปผับ!!ด้วยกัน
นั่นไงครับ 🤦🤦 พูดส่ะพร้อมเพลียงกันเชียว
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
