บนโลกอันแสนธรรมดา แห่งหนึ่ง
สวัสดีดีคะ : ฉันชื่อ อลิซ เป็นหญิงสาวธรรมดาคนหนึ่ง ที่ชีวิตแสน ตกต่ำ ฉันไม่มีอะไรเลย เปรียบเสมือน คนเร่ร่อนคนหนึ่งอ่ะคะ ฉันมี แค่ ตัวและ กระเป๋าเล็กๆ หนึ่งใบ ฉัน อยู่ในเมืองเล็กๆแห่งหนึ่ง ใช่! นั้นคือ ความโชคร้าย ของฉันเลย ฉันพยายามเดินหางาน ได้หลายวัน จนฉันไม่มี ตังค์ติดตัวสักบาท และ สิ่งที่โชคร้ายกว่านี้ การที่ฉัน หางานแต่มัน ไม่มีคนรับ เพราะ เหตุผล ไหนก็ไม่รู้ ฉันรู้สึก เบื่อหน่าย ที่หางาน ทำไม่ได้ แต่ จาก หน้ามือก็พลิกเป็นหลังมือ วันนั้น ฉันเหมือน หนูตกถังข้าวสารเลย ในวันนั้น มี พ่อหนุ่มคนหนึ่ง ซึ่งเป็น เศรษฐีเจ้าของ แบรนด์ คุกกี้ ใช่สิ่งที่ ไม่คาดฝันก็เกิด ขึ้น เขาได้ จ้าง ฉันไปเป็น พรีเซ็นเตอร์ของเขา เขาได้ให้ ราคาข้างฉัน หลักแสน วินาทีนั้น ฉันอึ้ง แทบช็อก คาพื้น แต่สิ่ง แต่ ขัดขวางฉัน คือ แม่! ใช่สิ่งที่พูด มาทั้งหมด ฉันไปฝันหรอเนี้ยย นั้นคือ ความฝัน ที่ไม่ใช่ ความจริงเลย แต่แล้ว ฉันต้องมา ใช้ชีวิต เหมือน ในความฝันแต่ มันไม่เป็นอย่างนั้น แม่ฉันได้เอา เงินทั้งหมดของฉัน ใช้จ่าย ฉันแทบไม่อยากจะ พูดเลยเงินที่หา เงินทั้งหมด กลับหายไปเพราะ แม่ ฉันดุด่าแม่ และร้องไห้ วิ่งเข้าห้อง ฉันร้องไห้ จนหลับไป....หลังจาก ฉันตื่นขึ้นมา ในทามกลางห้อง อันแสนว่างปล่าว แม่ที่ค่อย บ่นฉันตลอดเวลา ฉันได้เก็บ ข้าวของ และ ไปหางานทำ หลังจาก ได้งาน ฉันได้ทำงาน เป็นพนักงาน ในบริษัทแห่งหนึ่ง ในช่วงนั้นเป็นช่วงที่เศรษฐกิจ ไม่ค่อยดี ฉันเลยได้ขอ หัวหน้าทำโอทีจนดึกจนจาก คืนนั้นผ่านไป ...........
เช้าวันนั้น ฉันเดินไปเห็นโปสเตอร์รับ สมัครนางแบบ ใช่ ฉันใฝ่ฝันอยากเป็น มานานแล้ว แต่ หน้าตา ฉัน ไม่ดี แถม อ้วนอวบเหมือน หมู ชีวิต ฉัน ในตอนนี้ เหมือน นิยายเรื่องหนึ่ง ชื่อว่า ช่วยเปลี่ยน ฉันที ใช่สิ ฉัน ก็มีหัวสมองเหมือนกัน นะ เนี้ย ถึงจะ อ้วน ขี้เหร่ แต่ช่างมันเถอะ ไม่เป็นก็ได้ว่ะ แค่นางแบบ แต่ภายในลึกๆ ฉันอยากเป็น แต่ต้องล้มความฝันนั้นทิ้ง เหมือนฝันกลางวัันเลยฉันยื่น "หัวเราะ" กับความฝันตัวเอง ทามกลางผู้คนมากมาย จนพวกเขามอง ฉัน นึกว่า ฉันเสียสติ แต่ฉันก็ไม่ได้สนใจอะไรหรอก แค่ทำงาน ให้เสร็จแล้วกลับบ้าน ไปกินของอร่อยๆ ดีกว่า ฉันใช้ชีวิต แบบนี้วนไปวนมา จนกระทั่ง จากหน้ามือ เป็นหลังเท้า บริษัทล้มลาย และ ฉันก็ไม่มีตังค์ สักบาทเลย ฉันได้ เก็บแรงทั้งหมดที่ มี หาตังค์ เปลี่ยนแปลงตัวเอง จนท้ายความฝัน ที่ฉันใฝ่ฝัน ก็ได้กลายเป็น จริงแค่ ชั่วคราว นั้นคือ ความซวย ของฉันเลย แต่ช่างมัน แต่งตัวดีๆ ไปหา ผู้ชายหล่อๆ รวยๆ ยังดีกว่า แต่ไม่คิดว่า รวยเงิน ที่ไหนได้ ไอ้ชิ*หาย รวยหนี้ อ่ะสิ เห้อ~~ ชีวิตฉันมีดีกว่านี้ ไหมหนิ นอกจาก ความซวย ชีวิตก็ธรรมดา เกิน! ตกเย็น ฉันได้เดินไป ที่ระเบียงบนตึก ชั้น 12 ฉันนั่ง ท้อแท้กับชี้วต ฉัน ถึงจะมีความสุข ก็แค่ ชั่วคราวอ่ะนะ เห้ออ~~
ตัดภาพมา ในตอนที่ฉันนั่ง อยู่นั้น ฉันเกิด เห็น ชายคนหนึ่ง ที่ หน้าตา คลาย คนที่ ฉันเคยหลอก อ่อลืม ไป ฉันลมบอกตอนที่ ฉันลอกผู้ชายคนนั้นอ่ะ 555 แต่ช่างมันเถอะ หลังจาก ฉัน เห็นเขา ซวยแล้ว ทำไง ดี อ่ะ ถ้าเกิดเขารู้ขึ้นมาล่ะก็...... ซวยแน่ เลย ฉันเลยรีบ ไปแอบ ข้างๆ ถังขยะ กลัวเขาเห็นว่า ใครเป็นคนหลอก ทั้งที่ เขา ยังไม่รู้เลย ว่า เป็นฉัน ฉันไม่รู้จะทำไง เลย แอบจนกว่าเขา จะไปจากตรงนี้น หลังจากเขาไป ฉันก็ วิ่งออกมา จน เหงื่อออกเลย ล่ะ ฉันได้นั่งรอ รถเมล์ อยู่สักพัก
เพราะฉันจะเดินทางกลับ ..... หลังจากเกิดการทั้งหมดที่ เกิดขึ้น ฉันก็ เอาล่ะๆ รวมๆเลย ก็ไม่ได้แย่อ่ะนะ
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
