การเกิดใหม่แห่งโชคชะตา
Episode 1
ซองมิน
ลูกเอ๋ย.. พ่อไม่ไหวแล้ว
ซองอู (สมัยก่อน)
(พ่ะ...พ่อง! เอ้ยไม่ใช่ ผิดบท) พ่ะ...พ่อ!!
ซองอู (สมัยก่อน)
พ่อหมายความว่าไงครับ!?
ซองมิน
พ่อใช้พลังงานมากไปในการต่อสู้.. และตอนนี้ก็สูญเสียมันไปมากแล้ว
ซองมิน
พ่อคงไปต่อไม่ได้แล้วล่ะ
ซองอู (สมัยก่อน)
พ่อ.. ยังหนุ่มอยู่เลย อย่ารีบจากผมไปเลยนะ
โจวลิน
ซองอู.. แม่เองก็เหมือนกัน
โจวลิน
แม่คอยช่วยเหลือพ่อในยามลำบากมาตลอด จนตอนนี้แม่เองก็เหนื่อยมากๆ แล้วล่ะจ่ะ
ซองอู (สมัยก่อน)
มะ..แม่!!!
ซองอู (สมัยก่อน)
(ใครคนแต่งว่ะ แม่สวยจังจีบได้บ่หนิ เอ้ยผิดบทอีกละ ไรเนี่ย)
ซองอู (สมัยก่อน)
แล้วแบบนี้ผมจะอยู่กับใคร
ซองมิน
ซองอู.. นี่คือมรดกสุดท้ายที่พ่อจะมอบให้ //มอบแหวนให้ 1 วง
ซองอู (สมัยก่อน)
แหวนนี่มัน..? สมบัติของตระกูลไม่ใช่หรอครับ!?
ซองมิน
ใช่.. ตระกูลเราไม่เคยมีใครใช้มันได้มาก่อน แม้กระทั่งบรรพบุรุษยังใช้ได้แค่เสี้ยวเดียวของมันเอง
ซองมิน
ถึงลูกจะใช้มันได้หรือไม่นั้น ก็จงเก็บรักษาเอาไว้ให้ได้นะ
ซองอู (สมัยก่อน)
คะ..ครับพ่อ
ซองมิน
พ่อไม่ไหวแล้ว.. //เริ่มจะหมดลมหายใจ
ซองอู (สมัยก่อน)
พ่อครับ!!
Episode 2
หลังจากนั้นไม่นานพ่อก็เสียชีวิตลง
ซองอู (สมัยก่อน)
ผมกลับมาแล้วครับแม่
โจวลิน
//นั่งซึมอยู่บนโต๊ะอาหาร
โจวลิน
ยินดีต้อนรับกลับจ่ะ ซองอู มาทานอาหารเย็นกันเถอะ //ยิ้ม
ซองอู (สมัยก่อน)
คะ..ครับ //เดินไปนั่งข้างๆ แม่
ถึงแม่จะไม่พูดมันออกมา แต่ผมก็รู้มาโดยตลอดว่า แม่ต้องเจ็บปวดแค่ไหน ที่ต้องเห็นพ่อจากไป ต่อหน้าต่อตา
ซองอู (สมัยก่อน)
อร่อยที่สุดเลยคับบ~
แข็งแกร่งขึ้นกว่านี้ สามารถช่วยพ่อแม่ได้ ต้องเก่งกว่านี้ หางานดีๆ ช่วยหาเลี้ยงพ่อแม่ได้
เรียนก็ปกติ ไม่ได้เก่งอะไร
หน้าตาก็ไม่ดี ฐานะก็เริ่มย่ำแย่ ตั้งแต่พ่อจากไป
ไหนจะร่างกายที่อ่อนแอ ศิลปะป้องกันตัวก็ไม่มีเลย
ซองอู (สมัยก่อน)
//รับประทานจนเสร็จ
โจวลิน
//ยิ้มมีความสุข (?)
ซองอู (สมัยก่อน)
//ยิ้มส่งกลับให้แม่
เราอาจจะเป็นความสุขสุดท้ายของแม่แล้วก็ได้
ซองอู (สมัยก่อน)
//ล้างจานให้แม่และตนเอง
ซองอู (สมัยก่อน)
ไม่เป็นไรคับแม่ แม่ไปพักผ่อนเถอะครับ ^^ //ยิ้ม
ซองอู (สมัยก่อน)
ค้าบบ ไปพักเถอะครับแม่
โจวลิน
ดะ..ได้ //เดินไปเข้าห้อง
ซองอู (สมัยก่อน)
//ล้างจานจนสะอาด
ซองอู (สมัยก่อน)
(ต้องทำยังไง.. ถึงจะเปลี่ยนชะตาในตอนนีได้กันนะ)
ซองอู (สมัยก่อน)
(ถ้าพระเจ้ามีจริง..)
ซองอู (สมัยก่อน)
(ได้โปรดช่วยเหลือผมผู้นี้ด้วย..)
หลังจากที่ซองอูหลับไปแล้ว
รู้ตัวอีกที เขาก็อยู่ในพื้นที่ ที่ไม่รู้จัก
เสียงของชายที่เขาไม่รู้จักได้ดังขึ้น และเรียกชื่อเขา
ซองอู (สมัยก่อน)
ใครน่ะ!? //มองไปรอบๆ
ซองอู (สมัยก่อน)
ไม่เห็นมีใครเลย..
ซองอู (สมัยก่อน)
//มองขึ้นไป
ซองอู (สมัยก่อน)
ดะ..ดอกไม้พูดได้??
？？？
มนุษย์เรียกข้าว่าพระเจ้าใช่ไหม
？？？
ข้าก็คือพระเจ้านั่นแหละ
？？？
ข้าจะให้เจ้าได้กลับไปแก้ไขอดีตของเจ้า
？？？
ข้าให้เวลาเจ้าเลือก 1 วัน
ซองอู (สมัยก่อน)
//ตื่นขึ้นมา
ซองอู (สมัยก่อน)
น่ะ..นี่เราฝันไปหรอ??
ซองอู (สมัยก่อน)
มันดูเหมือนจริงมากเลยนะ
Episode 3
ซองอู (สมัยก่อน)
มะ..เมื่อกี้
ซองอู (สมัยก่อน)
เราฝันไปหรอ??
ซองอู (สมัยก่อน)
เหมือนจริงมาก
ซองอู (สมัยก่อน)
ช่างเถอะ.. นี่ก็ดึกแล้ว
ซองอู (สมัยก่อน)
นอนต่อดีกว่า //หลับ
ซองอู (สมัยก่อน)
//เดินไปเรียนตามปกติ
แทมิน
เห้ยๆ นี่มันไอเห่ย ซองอูนี่หว่า
แทมิน
พอไม่มี พ่อ แกก็ไม่มีอำนาจอะไรแล้วล่ะ ซองอู
แทมิน
ร้องไห้กลับบ้านไปฟ้องแม่นู่นไป
ซองอู (สมัยก่อน)
//ไม่สนใจและใช้ชีวิตต่ไป
ซองอู (สมัยก่อน)
(เห้อออ พวกนี้อีกแล้วสินะ)
ซองอู (สมัยก่อน)
(ชอบแกล้ง ชอบล้อเราตลอด แต่ถ้าพ่อมา ก็เงียบกริบ)
ซองอู (สมัยก่อน)
(ทั้งๆ ที่เคยโดนพ่อเรากระทืบแล้วแท้ๆ พอพ่อเราจากไป ก็ปากดีเหมือนเดิม)
ซองอู (สมัยก่อน)
(ช่าเถอะ เราทำตัวของตัวเองให้ดีก็พอแล้ว)
ซองอู (สมัยก่อน)
(จะเปลี่ยนคำดูถูกนั่นให้เป็นคำขอร้องอ้อนวอนให้ได้เลยคอยดู)
ซองอู (สมัยก่อน)
(ผมทำได้แน่นอน..)
ซองอู (สมัยก่อน)
(ใช่ไหมครับ.. พ่อ)
ซองอู (สมัยก่อน)
//น้ำตาคลอ
จินอา
(มีอะไรที่ฉันช่วยเขาได้บ้างไหมนะ??)
ซองอู (สมัยก่อน)
//กำลังจะเดินกลับบ้าน
จินอา
ซองอู~! //ซื้อน้ำมาให้
ซองอู (สมัยก่อน)
ต้องการสิครับ //ยิ้มและรับน้ำมา
จินอา
งั้นหรอ~ ดีแล้วล่ะ //ยิ้มตอบ
ซองอู (สมัยก่อน)
งั้นผมขอตัวก่อนนะ
จินอา
สะ..สนใจเป็นเพื่อนกันไหม?
ซองอู (สมัยก่อน)
กับคนอย่างผมงั้นหรอ? ดาวโรงเรียนอย่างเธอ มาคุยกับผมแบบนี้ เดี๋ยวก็โดนนินทาแย่หรอก
จินอา
ช่างหัวสายตาคนอื่นเขาสิ
ซองอู (สมัยก่อน)
งั้นหรอ //น้ำตาไหล
ซองอู (สมัยก่อน)
ไม่มีอะไรหรอก
ซองอู (สมัยก่อน)
ผมแค่ดีใจน่ะ //เช็ดน้ำตา
จินอา
อย่าร้องไห้สิๆ //ลูบหลังซองอู
ซองอู (สมัยก่อน)
ไม่เป็นไรหรอกครับ บ้านผมอยู่ใกล้ๆ นี่เอง เดินไปไม่นานก็ถึง
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
