อย่ารบกวนเวลาพักผ่อน
1 พวกรบกวน/ย้ายบ้าน
คนได้มุงดูข่าวอย่างล้นหลาม
คนประกาศข่าว" ขณะนี้นะคะ มีคนเป็นจำนวนมากที่หายตัวไปอย่างไม่ทราบสาเหตุ "
คนประกาศข่าว" ไม่พบร่องลอยเลยแม้แต่นิดเดียวค่ะ "
มนุษย์ชาย
อ๊าก~อ๊าย! // กระเด็นชนกำแพง
มอนชิออน
// เดินเข้ามาใกล้
มอนชิออน
ไหน // ยื่นหน้าเข้าไปใกล้
มนุษย์ชาย
ฉัน...จะไม่ทำ..อ๊าอ๊าก! // ตาย
มอนชิออน
พวกมนุษย์มันก็เป็นอย่างนี้ซะหมด // ดีดนิ้ว
มอนชิออน
พูดได้แต่ทำไม่ได้
มอนชิออน
คำแก้ตัวไม่เคยเปลี่ยน // เดินหายไปในซอก
ริอัน
วันนี้เหนื่อยจริงเลยแฮ๊ะ // เอียงคอซ้าย-ขวา
มอนชิออน
อา ทีนี้ล่ะ // มองที่นอนตรงหน้า
มอนชิออน
ได้เวลานอนแล้ว // ยิ้ม+ค่อย ๆ วางตัวนอนบนเตียงแล้วหลับตาลง
มนุษย์" อะไรเนี่ย! พวกแกชอบมาทำร้านฉันพังตลอดเลยเนี่ยะ! "
มอนชิออน
จะไม่ให้หลับให้นอนเลยหรือไง // เดินออกไป
คนขายของ
จริง ๆ เลย // เก็บของ
คนขายของ
มาจากไหนเนี่ย // ตกใจเล็กน้อย
จากนั้นไม่นานมอนชิออนก็จัดการเสร็จและกลับเข้าไปนอนต่อเหมือนเคย
มนุษย์" อืม อันนี้น่าจะเก็บไว้ได้นะ แล้วอันนี้น่าจะไว้ที่กระเป๋าเป้อันนี้ "
ริอัน
การย้ายบ้านไม่ใช่เรื่องง่ายเลยแฮ๊ะ // บิดตัวไปมา
ริอัน
เอ๊ะ ไปทำอะไรตรงนั้น // วิ่งเข้าไปอุ้มแมวน้อยขึ้นมา
ริอัน
อย่าข่วนสิ // ดึงมือแมวออกมาจากประตูที่ข่วน
ริอัน
ทำตัวไม่ดีเลยนะ // พาแมวอุ้มกลับไป
ริอัน
คนเมื่อตอนนั้น // เสียงเบา
ริอัน
พูดจริงนะ // ยื่นแมวให้.ม.ช.อ.
มอนชิออน
// รับแมว+ดึงเล็บแมวออก
มอนชิออน
ปัญหาเกิดที่ตรงไหน
มอนชิออน
ก็ตัดปัญหานั้นทิ้ง // ยื่นแมวให้.ร.อ.
ริอัน
ไม่เป็นไรน้า~ // ลูบแมว+เลือดแมวที่แขนขาทั้ง 4 ไหลริน
มอนชิออน
ตอนนี้ฉันว่างพอดี
มอนชิออน
ให้ช่วยย้ายบ้านมั้ย
ริอัน
ฉันไม่ได้ตั้งใจขึ้นเสียงนะ
ริอัน
แต่นายทำแมวฉันก่อน // พาแมวเข้าห้อง.ต.อ.
ริอัน
ทนหน่อยนะ // ล้างเลือดให้แมว
มอนชิออน
ที่พันแผลหน่อยมั้ย // ยื่นที่พันแผลให้
มอนชิออน
ชื่ออะไร // มองแมว
ริอัน
ใช่ ออมม่าตั้งชื่อนี้ให้ฉัน
มอนชิออน
ฉันหมายถึงชื่อแมว
มอนชิออน
เกลื่อนกล่านจริง ๆ // ได้ยินจนเบื่อ
ริอัน
แล้วนายมายุ่งอะไรกับฉันเนี่ย
มอนชิออน
ว่าจะช่วยย้ายบ้าน
ริอัน
ว่าไม่ต้อง // มอง.ม.ช.อ.
มอนชิออน
ช่างเถอะ // เดินออกไป
ริอัน
นี่... // เสื้อ ม.ช.อ.โดนหน้า
ริอัน
จะช่วยก็ได้ // ยืนขึ้น+อุ้มแมว
มอนชิออน
งั้นเหรอ // หันกลับมาอย่างรวดเร็ว+ยิ้มกว้าง
ริอัน
ดูดีใจจังเลยนะ // เดินผ่าน.ม.ช.อ.
มอนชิออน
แหงสิ // เดินตามหลัง
ริอัน
นายมีรถมั้ย // แบกกระเป๋า
มอนชิออน
ไม่ // แบกกระเป๋า
ริอัน
ไม่มี นายอยู่ได้ยังไงเนี่ย // ยกขวดน้ำ
มอนชิออน
มนุษย์นี่ ไม่มีรถก็อยู่ไม่ได้
ริอัน
เราสามารถใช้รถในการเก็บของได้ // เดินไป
ริอัน
แล้วทำไมถึงเรียกมนุษย์
2 ย้ายบ้าน/ตึกทลาย
ริอัน
เห็นว่ามีคนหายตัวอย่างไม่ทราบสาเหตุ
ริอัน
ฉันได้ยินแบบนั้นแล้ว
ริอัน
ก็กลัวว่าคนต่อไปจะเป็นฉัน // เปิดหลังรถ
ริอัน
แล้วนายล่ะ // วางกระเป๋าลงหลังรถ
ริอัน
ทำไมเงียบ // หันไปมอง
ริอันหันไปเห็นมอนชิออนกำลังยืนมองอะไรสักอย่างอยู่ พร้อมกับยืนเท้าสะเอว
มอนชิออน
// มองเห็นคนกำลังยิงกันตาย
ริอัน
นาย // เดินมา+แตะเสื้อ.ม.ช.อ.
ริอัน
ไม่ได้ยินที่ฉันพูดเหรอ
มอนชิออน
ถ้าอยากรอดก็ไปทางอื่น // เดินหันกลับไป
ริอัน
รอดอะไร // เดินตามไป
มอนชิออน
// เก็บกระเป๋าลงหลังรถ+ปิดหลังรถลง
ริอัน
ขอบใจมากนะ // ยื่นเงินวอนให้.ม.ช.อ.
มอนชิออน
ฉันไม่สนของพรรค์นี้ // เดินผ่าน.ร.อ.ไป
ริอัน
ช่วยฟรีหรอกเหรอ // มองตาม
คนประกาศข่าว" เมื่อไม่นานมานี้มีการยิงกันตายเป็นขโยงค่ะ เนื่องจากมีปากเสียงกันและยัง... "
มอนชิออน
พวกมนุษย์ช่างมีปัญหาเยอะซะจริง
มอนชิออน
// มองลงไปข้างล่าง
มนุษย์ชาย
// กำลังทุบกำแพง
มนุษย์ชาย
อ่าว ไหนเจ้าของที่นี่บอกว่าไม่มีคนอยู่ไง // หยุดทุบ
มนุษย์ชาย
ทำไมคุณถึงยังอยู่ข้างในนั้น
ที่จริงที่นี่เป็นตึก แต่มอนชิออนชอบเรียกว่าบ้าน
มนุษย์ชาย
ก็เจ้าของที่นี่นั่นแหละ
มนุษย์ชาย
อยู่ ๆ ก็ให้กำจัดที่นี่ // เกาหัว.ต.อ.
มอนชิออน
ไม่มีคนอยู่จริง ๆ
มอนชิออน
รออยู่ตรงนั้นแหละ
มอนชิออน
ฉันมีเรื่องต้องเคลียร์ // เดินไป
มอนชิออน
ตอนนี้เจ้าของอยู่ไหน // เดินมา
มนุษย์ชาย
เจ้าของไปต่างประเทศแล้ว
มอนชิออน
นายทำที่นี่พังไม่ได้ หือ... // หันไปมอง
ตึกได้ทลายลงมาจนกลายเป็นเศษซาก
มนุษย์ชาย
เหมือนว่าจะไม่ทันแล้ว // มองเศษซาก
มอนชิออน
มนุษย์ช่างโสมม // กำมือแน่น+คิ้วขมวดเข้าหากัน
มนุษย์ชาย
คุณว่าอะไรนะ // หันไปมอง.ม.ช.อ.
มนุษย์ชาย
ทุกคนแยกย้าย! // เดินออกไป
มอนชิออน
โสมมยิ่ง // นั่งยอง ๆ+มองเศษซาก
มอนชิออนเดินห่างออกมาไกลประมาณนึง และมองบ้านที่ตนได้สร้างขึ้นมาใหม่จากเศษซากที่พังลงมาเหล่านั้น
มอนชิออน
นายก็เก่งใช่ย่อย // พูดกับ.ต.อ.+ยิ้มอย่างภาคภูมิใจ
[ ขอให้ประชาชนทุกคนมารวมตัวกันที่สนามฟุตบอล เพื่อปรึกษาหารือกัน เรื่องของการทำร้ายร่างกายและหาวิธีแก้ :ข้อความจากท่านคิม: ]
มอนชิออน
มีวิธีแก้แล้วจะทำอะไรได้ // เผากระดาษทิ้ง
มอนชิออน
ที่ฉันต้องการ // นอนบนเตียง+ปิดตาลง
มนุษย์" แย่จริงเลย ฝนตกหนักขนาดนี้จะไปโรงเรียนยังไงไหว "
มนุษย์" เฮ้อ~ ฝนตกนานซะจริง "
มนุษย์หญิง" เมื่อไหร่ฝนจะหยุดน้า~ "
มอนชิออน
ฮึ่ยยา // ยก.ต.อ.ขึ้นจากเตียง
มอนชิออน
หลับสบายจริง ๆ // พอใจ+ยิ้ม
มอนชิออน
ฝนยังตกอยู่เลย // มองออกไปด้านนอก
มอนชิออน
ไม่มีเสียงรบกวน // เดินท่ามกลางฝน
มอนชิออน
นี่แหละที่ฉันต้องการ // ยิ้มกว้าง
มนุษย์หญิง
ออมม่า! ใครน่ะ! // เด็กน้อย
มนุษย์หญิง
ยิ้มน่ากลัวมากเลยค่ะ! // ชี้.ม.ช.อ.
มนุษย์หญิง
ไม่เห็นอะไรทั้งนั้นนะ! // รีบอุ้มเข้าบ้าน
มอนชิออน
// ไม่สนใจ+กำลังอินกับฝนและความสงบ
3 นักเลง/สร้อย
มอนชิออน
หือ // หลบอย่างไว
มนุษย์ชาย
ไอ้นี่มันเก่งว่ะ // นักเลงกลุ่มนึง
มนุษย์ชาย
นี่ มายืนตรงนี้รู้มั้ยถิ่นใคร
มอนชิออน
ต้องสนของพรรค์นั้นด้วยเหรอ // ยืนกอดอก
มนุษย์ชาย
ออกไปก่อนที่แกจะไม่มีที่อยู่...อ๊า! // กระเด็น
มอนชิออน
เทพเจ้าไม่ให้ข้าสงบจริง ๆ // หันไปเห็นอะไรบางอย่าง
มอนชิออนที่กำลังจะก้มเก็บสร้อยเส้นนั้นขึ้นมา ก็มีมือของอีกคนมาหยิบแทนและเดินจากไปท่ามกลางสายฝน
มอนชิออน
เส้นนั้น // มองคนที่เดินจากไป
มอนชิออน
สร้อยเส้นนั้น // เลือกเสื้อใส่
มนุษย์ได้อยู่รวมตัวกันเป็นจำนวนมาก ทำให้พื้นที่ค่อนข้างจะแออัดและหาทางออกยาก
มอนชิออนหันไปเห็นมนุษย์เป็นจำนวนมาก แต่ไม่ได้สนใจและเดินผ่านไป
มอนชิออน
// เดิน+ยัดมือเข้ากระเป๋าเสื้อ 1 ข้าง
มอนชิออน
ใกล้แล้ว // เปิดเนตร
มอนชิออน
// มองไปทั่วบริเวณ
มีมนุษย์ผู้นึงเดินออกมาพร้อมสร้อย มอนชิออนสัมผัสได้จึงหันไปมองและเดินเข้าไปหา
มอนชิออน
นายน่ะ // ปิดเนตร+เดินมา
มอนชิออน
สร้อยเส้นนี้ // เงยหน้ามองคนตรงหน้า
อินกิ
รู้จักญาติผมเหรอครับ
มอนชิออน
ส่งสร้อยมา // ยื่นมือออกไป
อินกิ
จะเอาไปทำอะไรครับ // ถอยหลัง 1 ก้าว
มอนชิออน
ส่งมา // เสียงเข้ม
อินกิ
น...นี่ครับ... // ส่งสร้อยให้.ม.ช.อ.
มอนชิออน
// รับมา+มองสร้อย+เปิดเนตร
มอนชิออน
ทำไมสร้อยถึงอยู่กับนาย // เงยหน้ามอง
มอนชิออน
// ยื่นมือเข้าไปหาคนตรงหน้า
มอนชิออน
นายเป็นผู้มีพระคุณเลยนะเนี่ย // ยิ้มอย่างดีใจ
อินกิ
ค...ครับ // เงยหน้ามอง.ม.ช.อ.
อินกิ
ไม่เป็นไรครับ ผมลุกเองได้ // ลุกขึ้น
มอนชิออน
มนุษย์ทุกคนล้วนมีสิ่งที่ตัวเองอยากจะได้ทั้งนั้น // พูดเร็ว
มอนชิออน
อยากได้อะไร // มองคนตรงหน้า
มอนชิออน
มนุษย์ทุกคนล้วนมีสิ่งที่ตัวเองอยากจะได้ // เสียงต่ำ
มอนชิออน
หือ ข้าหรือ // ชี้.ต.อ.
มอนชิออน
ฉันก็เป็นมนุษย์คนนึงที่มีความตั้งใจอยากจะเติมเต็มความปรารถนาของผู้มีพระคุณ // ทำมือ
มอนชิออน
นายก็คือผู้มีพระคุณของฉัน // พยักหน้า+ยิ้ม
มอนชิออน
นายต้องอะไร // จริงจัง
อินกิ
ผมบอกแล้วนะครับว่าไม่มี...
มอนชิออน
นายต้องการไอ้นั่นสินะ
มอนชิออน
ตามมาสิ // เดินไป
อินกิ
ผมจะไปไม่ทันที่สนา...
พออินกิหันไปมองก็ไม่พบมอนชิออนแล้ว
อินกิ
อยู่ไหนแล้ว // มองทั่ว
มอนชิออน
เลือกสิ // ยืนอยู่ด้านหลัง
มอนชิออน
ฉันเลือกมาดีสุดแล้ว // เปิดกล่อง
มอนชิออน
ว่านายต้องการแบบไหน
อินกิ
(มีแต่อันไม่น่าใส่เลย น่ากลัวชิบ)
มอนชิออน
ไม่งั้นฉันเลือกให้เอามั้ย
มอนชิออน
เอาสร้อยนี้ เป็นไง // หยิบสร้อยขึ้นมา
อินกิ
เอ่อ...ครับ สร้อยนี้แหละ
มอนชิออน
ดูไม่เต็มใจเลย // วางสร้อย
มอนชิออน
เหรอ งั้นดีเลย // หยิบสร้อยคืน
หลังมอนชิออนหยิบสร้อยเส้นนั้นแล้ว กล่องในมือก็หายไป
มอนชิออน
เอาไปสิ // ยื่นสร้อยให้.อ.ก.
อินกิ
ข..ขอบคุณครับ // รับสร้อย+มือสั่น
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
