5 วันก่อนการลักพาตัว แม็ค

ในวันที่แสนสดใสของ ชาร์ป ที่จิบชาแบบมีความสุข กำลังนั่งดูไฟ ที่เผาร่างชายคนนึง ที่กำลังโดนเผาทั้งเป็น

................

1 ชั่วโมงก่อนหน้านี้

ชาร์ป กำลังลักพาตัวชายแปลกหน้า มาที่บ้านหลังจากนั้นไม่นานก็ได้ทำการปลุกชายแปลกหน้าด้วยการตบอย่างแรง

: สวัสดีครับ!!วันนี้เรามาเล่นสนุกกันเถอะครับ~

พูดด้วยน้ำเสียงขี้เล่น ชายแปลกหน้าคนนั้นมีสีหน้าที่หวาดกลัวเป็นอย่างมาก พยายามพูดจะเสียงตะกุกตะ

: อย่า อย่า !อย่าทำอะไรผมเลยครับ!

ชาร์ปไม่สนใจเสียงของชายแปลกหน้า ได้ทำการเอามีดกรีดไปที่หน้าชายแปลกหน้า จนเละ ชาร์ปมองร่างของชายแปลกหน้าด้วยความไม่พอใจ

: ทำไมมันน่าเกลียดขนาดนี้....สงสัยต้องตั้งใจมากกว่านี้แล้ว

พูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา จับมีดแล้วทำการกรีดหน้าของชายแปลกหน้า หลังจากถลกหนังหน้าออก แล้วค่อยๆ

กรีดไปทั้งตัว แล้วค่อยๆถลกหนังออกมา

... ชายแปลกหน้ากรีดร้องด้วยความหวาดกลัว...

เขาพยายามกรีดร้อง แต่ว่า ชาร์ปกลับยิ้มด้วยความสนุก

: กรีดร้องให้มากกว่านี้ได้ไหม!!ทำสีหน้าหวาดกลัวให้มากกว่านี้..สนุกเป็นบ้า

พูดด้วยน้ำเสียงมีความสุข ชายแปลกหน้าได้ตายอย่างช้าๆหลังจากพี่ชายแปลกหน้าได้เสียชีวิตลง

...ชาร์ปเอาร่างชายแปลกหน้าไปเผา แล้วนั่งดูอย่างมีความสุข ไม่นานก็เข้าห้องนอนแล้วก็หลับไป...

นอนไม่หลับเลยมาดูท้องฟ้า เดินออกมาจากบ้านตัวเองแล้วก็เดินไปที่สวนสาธารณะเห็นชายคนนึง

แม็ค กำลังนั่งดื่มเหล้า เพราะ กำลังก็เศร้าอยู่ร้องไห้

เพราะโดนเเฟนทิ้ง ชาร์ป เห็นหน้าตาที่โคตรจะน่ารักของ แม็ค

ชาร์ปหัวใจเต้นแรงอยากจะครอบครองแม็คเลยเข้าไปทักทาย

: สวัสดีครับ..

แม็คทำหน้างง แบบว่าเหมือนเคยรู้จักหรอ

: เออ...สวัสดีครับคุณคือใครหรอ?

หน้าที่กำลังเมา และ กําลังพูดโคตรจะน่ารัก ในสายตาของ ชาร์ป พวกเขาได้พูดคุยกันสักพัก

หลายๆเรื่องค่อนข้างจะเหมือนกัน อาหารที่ชอบ เวลาว่างทำอะไร หรือว่า เพลงที่ชอบค่อนข้างคล้ายๆกัน

: หลายๆเรื่องค่อนข้างเหมือนกันเลยนะครับ ผมขอถามชื่อคุณได้ไหม?

: แน่นอนสิครับ!ผมชื่อแม็คครับ..แล้วคุณล่ะ?

: ผมชื่อชาร์ปครับ..ยินดีที่ได้รู้จักนะครับ!

: คุณสนใจไปต่อบ้านผมไหมครับ...

ชาร์ปได้ถามแบบไม่ได้คิดอะไรมาก แม็คงงเล็กน้อยและได้ทำการตอบกลับไปว่า

: ไม่ดีกว่าครับช่วงนี้ผมอยากอยู่กับเดียว

ชาร์ปเห็นหน้าตาที่เศร้าของแม็ค

...จบ บท ที่ 1...

ทำไมสีหน้าของเขาทำให้ หัวใจของฉันเต้นแรงขนาดนี้ใบหน้า ที่ ร้องไห้นั่น....ฉันอยากจะ โอบกอด และ ปลอบว่าไม่เป็นไรนะ

: งั้นผมขอดื่มเหล้าด้วยได้ไหมครับ?

ชาร์ปยิ้มแล้วเอามือลูบหัวแม็ค...ตกใจว่าตัวเองทำอะไรไป แม็คเขินอายเป็นอย่างมากที่โดน ลูบหัว

: คุณทำอะไร!!อย่าลูบหัวผมนะ....

แม็คพยายามจะ ลุกหนีแต่ในใจ อยากจะ โดนลูบหัวอีกเพราะ รู้สึกดีเป็นอย่างมากก็เลยนั่งต่อ ชาร์ปไม่พูดอะไรแล้ว ดึงตัวแม็คมากอดตนเอง

: ผมขออยู่แบบนี้สักพักได้ไหม...ตัวคุณนุ่มแล้วก็หอมมาก

เหล้าที่ดื่มหกลงบนพื้นแต่ตอนนี้ทั้งสองสนใจแค่อีกฝ่ายเพียงเท่านั้น...

: พูดอะไรอย่างนั้นผมเขินนะ....

หน้าของแม็คเขินอายเป็นอย่างมากแล้วอยู่เฉยๆไม่ขยับเพราะรู้สึกดีเป็นอย่างมาก

บรรยากาศของทั้งสองคนดูโรแมนติกเป็นอย่างมากเหมือนหนังรัก.....

ชาร์ปจับปากของแม็คแล้วก็มาจูบ....ทั้งสองคนจูบกันอย่างเร่าร้อน

: คุณยอมไปนอนบ้านผมยังครับ?มันยังอยู่ใกล้ๆนี้ 1 กิโลก็ถึงครับ

แม็คเขินอย่างหนักจนเอาหน้าของตัวเองหันไปทางอื่น

: อื้อ ..... ไปกันเถอะไปบ้านนายก็ได้..

ชาร์ปจับมือของแม็คพาไปที่บ้านของตัวเอง

: บ้านของคุณสวยดีนะครับ..

ชาร์ปไม่รอช้าจับเอวของแม็คเข้ามาใกล้ๆตัวเองแล้วบรรจงจูบอย่างเร่าร้อน...

: คุณจะทำตรงนี้ได้เลยหรอ!?

ชาร์ปยิ้มตอบรับแล้วค่อยๆปลดกางเกงขอแม็คแล้วก็ค่อยจับอวัยวะเพศของแม็ค แล้ว เอามือขึ้นและลงทำให้แม็ครู้สึกดีมาก

: อืมม์ ! คุณทำอะไร....

ครางในลำคอ..แล้วเอามือไปจับหน้าชาร์ปแล้วก็จูบแล้วแม็คค่อยๆสอดลิ้นแล้วจูบแบบเร่าร้อน

ชาร์ปเลิกเอามือจับตรงอวัยวะเพศแม็คแต่เปลี่ยนเป็นเอาเจลหล่อลื่นบรรจงบีบแล้วเอานิ้วเข้าไปในรูแล้วก็ขยับ

: คุณไม่เคยทำเลยหรอเนี่ย....ผมจะค่อยๆสอนคุณนะ

: อื้อ~ อือม์ อ๊างง~ ผมพึ่งเคยทำครั้งแรกอ่อนโยนด้วยนะ...

ชาร์ปจับตัวแม็คหันหลังแล้วค่อยๆสอดเข้าไปในรูแล้วค่อยๆกระแทก ชาร์จจับหน้าของแม็คแล้วจูบ

: มันใหญ่มาก...มันเจ็บนะแต่รู้สึกดีแปลกๆ...

: แน่นอนสิต้องรู้สึกดี~...รูของนายก็ฟิตมากเลยนะ

ชาร์ปจับเอวของแม็คแล้วกระแทกเข้าไปลึกมาก...เเม็คครางเสียงหลงด้วยความรู้สึกดี

จับขาของแม็คข้างนึงแล้วมาพาดไหล่ของตัวเองแล้วกระแทก

: มันลึกเข้ามาอีกแล้ว..ผมกำลังจะแตก!

: รออีกแป๊บนึง~อดทนหน่อยนะครับ

ชาร์ปกระแทกเข้าไปรัวๆ....ทั้งคู่นํ้าแตกพร้อมกัน...ชาร์ปแตกใน

แม็คค่อยๆหันหลังมาแล้วก็กอดชาร์ป

: ผมไม่ไหวแล้ว...

ชาร์ปยิ้มแล้วค่อยๆถอดอวัยวะเพศของตัวเองออกแล้วก็กอดแม็คแบบอบอุ่น

: ได้สินายพักก่อนนะ....

ชาร์ปอุ้มแม็คไปนอนบนเตียงของตัวเองแล้วคู่ก็นอนกอดกัน....

จบบทที่ 2

[มุมมองของแม็ค]

แม็คตื่นมาตอนกลางดึกเพราะเขาเพิ่งสร่างเมาและได้กลิ่นแปลกๆลอยมาตามอากาศชวนให้ขนลุกแต่ถึง...เขาจะได้กลิ่นแปลกๆ

เขาเห็นใบหน้าที่กำลังนอนของชาร์ปและร่างกายที่มีรอยน้ำของชาร์ปอยู่..ทำให้รู้สึกเขินเป็นอย่างมาก

: อะไรกันเนี่ยฉันสลบไปหรอแต่ว่านะ...มันน่าอายมากเลย...

แม็คค่อยๆขยับตัวออกมาจากชาร์ปพี่กำลังนอนกอดตัวเองอยู่ลุกขึ้นมาแล้วพยายามตามหาเสื้อผ้าของตัวเอง

[มุมมองของชาร์ป]

ตื่นขึ้นมาด้วยสายตาเย็นชาพยายามกวาดมองรอบๆตัวเห็นแขนที่ว่างเปล่าของตัวเองที่ไม่มีแม็ค

กัดปากตัวเองจนเลือดออกด้วยความโกรธเล็กน้อยเขาเลยค่อยๆเดินไปข้างหลังแม็คอย่างช้าๆ...แล้วก็จับที่ข้างหลังแม็ค...

แม็คตกใจเป็นอย่างมากที่ชาร์ปมาจับหลังตัวเองเขาก็เลยกรี๊ดออกมาคิดว่าเป็นผี

: อ๊ากกกกกก!!ผีหลอก!!

ชาร์ปเห็นท่าทีที่ดูตกใจเขาหัวเราะเล็กน้อยเขาโอบกอดแม็กจากด้านหลังแล้วก็จูบที่คอของแม็คอย่างช้าๆแล้วก็ดูดคอจนเป็นรอยแดง

ชาร์ปอุ้มตัวของแม็คไปที่ห้องอาบน้ำ

: 55-นายนี่เหมือนแมวเลยนะ55+ทั้งน่ารัก~ทั้งตกใจง่าย~

: อ้-!นายนี่มันคนเลว!!

ชาร์ปนั่งลงที่อ่างน้ำแล้วให้แม็คนั่งตักของตนเองแล้วใช้นิ้วของตัวเองเข้าไปในรูของแม็ค

: อ๊ะ!นายทำอะไรเนี่ยจะให้ฉันอาบน้ำตอนดึกๆทำไม!

: ก็ตัวนายมันเลอะไง~แมวน้อยของฉัน

แม็คพยายามดิ้นแต่ไม่มีแรงแม็คก็เลยทำหน้ามุ่ยในขณะที่โดนนิ้วของชาร์ปเข้าไปในรูแล้วขยับ

แม็คครางเล็กน้อยแล้วก็หน้าแดง...หลังจากนั้นไม่นานเขาก็โดนอุ้มไปเช็ดตัวแล้วก็นอนบนเตียง

: ฝันดีนะครับเด็กดี~

: ตาบ้าฝันดีบ้านแม่แกสิ!

[มุมมองของแม็ค]

หลังจากที่ชาร์ปนอนกอดแม็คอย่างสบายใจแม็คตื่นมาในเวลาเช้าเขาได้กลิ่นแปลกๆเหมือนกลิ่นฟอร์มาลีนหรือไม่ก็กลิ่นอับๆเหมือนกลิ่นเลือด

แม็คไม่ได้สนใจอะไรขนาดนั้นก็เลยนอนอยู่ในอ้อมกอดของชาร์ปต่อจนกระทั่งชาร์ปได้ลืมตาตื่นขึ้นมา

: แมวน้อยตื่นเร็วจังเลยนะครับ...

: เพิ่งรู้จักกันคืนเดียวเรียกฉันแมวน้อยแล้วหรอเนี่ย!

แม็คยิ้มด้วยความโกรธเล็กน้อย

: คุณไม่เคยได้ยินหรอนอนกัน 1 คืนเหมือนรู้จักกันเป็นร้อยปี55555+

: อีตาบ้าเอ้ย!!จริงสิฉันได้กลิ่นแปลกๆตอนเช้าๆ...เหมือนกลิ่นเหมือนฟอร์มาลีนแล้วก็กลิ่นเหมือนเลือด

แม็คถามแบบไม่ได้คิดอะไรมากแต่ก็ค่อนข้างมีความสงสัยเล็กน้อย

: นายเป็นหมอใช่ไหมฉันอยากรู้เฉยๆนะ...ไม่ต้องตอบก็ได้

: ไม่ใช่ครับผมเป็นแค่คนที่มีความชื่นชอบเกี่ยวกับแมลง

: ผมก็เลยซื้อฟอร์มาลีนติดไว้แล้วก็เมื่อวานผมพึ่งจะทำของหวานไปแล้วมีบาดมือผมนิดหน่อยแค่นั้นเองครับ~

ถึงความจริงจะไม่ใช่อย่างนั้นเพราะความจริงแล้วชาร์ปได้ทำการฆ่าคนแต่ว่ามีดบาดที่มือคือความจริง

จบบทที่ 3