...สวัสดีฉันชื่อเอลิซ่าเกิดมาเป็นองค์หญิงคนสุดท้องฉันไม่เก่งเรื่องเวทมนต์ใช้ต่อสู้เก่งเรื่องแม่เวทมนต์สายหิวฉันฝันขึ้นมาว่าฉันอยากออกเดินทางไปกับผู้การเป็นพี่ที่แข็งแกร่งฉันมีเพื่อนแค่คนเดียวที่เป็นเอวชื่อพระเพแพรดุลมนุษย์ปฏิบัติใส่แบบไม่ดีแต่ฉันเป็นมนุษย์คนเดียวที่ไม่รังเกียจที่พระอภัยเป็นเอ้วฉันบอกว่าอิ๋วมันก็น่ารักดีตอนที่ฉันเจอขอเพลงครั้งแรกออกมาเก็บ แอดเปิ้ลที่ลังของปราสาทฉันเจอพระแพรกำลังขโมยแอปเปิ้ลฉันก็เลยวิ่งใส่เธอและเราทั้งสองล้มทับกันก่อนที่ใส่ฮารุกะลูกสาวใช้ที่เป็นผู้ชายชอบแกล้งฉันเด็กหญิงเข้ามาชนชั้นก่อนที่ฮารุกะจะด่าฉัน...

^^^โอ๊ยนี่เธอลงไปนอนทำไมเนี่ยจะเป็นถึงองค์หญิงเลยนะทำตัวให้มันดีๆหน่อยไม่กลัวแม่ด่าหรอแล้วออกมาทำไมนี่นี่เป็นช่วงเวลาอาบน้ำและสปาหน้าไม่ใช่หรอหะถ้าออกมาแล้วโดนใครจะไปล่ะจะเป็นยังไงคนก็ต้องวิ่งขึ้นปกตามหาองค์หญิงของพวกเขานี่มันไม่น่าอายหรอ^^^

หูฉันขอโทษอย่าไปบอกแม่เลยนะ

^^^ok ok ฉันจะไม่บอกแม่เธอแล้วกัน^^^

...ก่อนที่เขาก็จะวิ่งหนีไปทำงานต่อ...

...ก่อนที่ป้าแพรจะพูด...

^^^นี่เธอชื่ออะไรหรอ^^^

ฉันชื่อเอลิซ่า

^^^นี่เธอใช่องค์หญิงที่ใช้เวทมนต์กันสู้ไม่ได้หรือเปล่าครอบครัวเธอมันจะสงครามการต่อสู้พ่อพ่อเธอเป็นกษัตริย์ผู้หมากฝีมือแม่เธอเป็นนักเวทย์เก่งกายทำไมเธอถึงใช้เวทมนต์ไม่ได้หรอ^^^

ไม่รู้เหมือนกันนะวันเกิดปีที่ 16 ของฉันฉันพยายามร่ายแม่แต่ก็ออกมาเป็นเลขริวตลอดฉันดีใจริวฉันได้เวทแต่อะ

^^^ไม่เป็นไรๆแต่ฉันว่าผู้ชายที่เดินชมเธอเขาชอบเธอนะ^^^

ทำไมเธอถึงคิดอย่างนั้นล่ะ

^^^เขาดูเป็นห่วงเป็นใยเธอมากเลยละก็ปะจิปัดกับเธอด้วยความห่วงใยเลยนะ^^^

ฉันว่าเขาน่าจะไมได้ชอบฉันหลอกเขาน่าจะชอบพีสาวฉันมากกว่าเขาทั้งเก่งทั้งสวยไม่เหมือนฉันหรอกไร้ประโยชน์หัวฟูก็ไม่ได้ได้แค่หิวให้ทหารอย่างเดียวป้องกันตัวเองก็ไม่ได้เขาน่าจะชอบพี่สาวฉัน

^^^ไม่ใช่เลยนะเอ็งชอบจังเขาปฏิบัติกับพี่สาวเธอเหมือนเจ้านายใช่ป่ะ^^^

ใช้

^^^เขาปฏิบัติธรรมด้วยความห่วงใยและเอาใจใส่^^^

เธออายุเท่าไหร่หรอ

^^^400ปี กว่าแล้วอ่ะแต่เธออายุยังเป็นวัยรุ่นอยู่เลย^^^

โหเธออายุเยอะจังเลย

^^^นี่เธออยากพูดยาวไหม^^^

ฉันก็อายุยาวเหมือนกันฉันเปันแวมไพร์อายุ100ปีแล้ว

เธอเป็นแวมไพร์หรองั้นเรามาเป็นเพื่อนกันไหม

...สวัสดีไอ้ลิซ่าคนเดิมฉันก็แพ้ออกมาเก็บสตอเบอรี่เก็บไปเก็บมาก็หยอกกันไปหยอกกันมาทันใดนั้นแหละมีผู้ชายคนหนึ่งเดินมาพักผ้าแพร...

...นี่ไอ้เอ็มสกปรกฉันก็เพราะแพรรีบตอบ...

...คุณคือใครหรอคะทำไมเข้ามาแล้วถึงด่าพวกเราพวกเราก็ไม่ได้ขวางทางนี่ถ้าแท้ตอบอย่างมีเหตุผลส่วนฉันนั้น...

...โอ้โหไอ้ทุเรศตาไม่มีแหกดูหรอแพรพยายามห้ามฉันก่อนผู้หนุ่มคนนั้นจะพูดโอ้โหพวกเธอสิหยอกล้อกันทำไมเนี่ยนี่มันสวนสตอเบอรี่นะผ้าแพรตอบนั่นมันก็เรื่องของพวกเรานี่ฉันตอบใช่คุณเสือกอะไรด้วยก่อนที่พระแพจะด่าฉัน...

^^^นี่เอลิซ่าเราไม่ควรจะไปด่าคนอื่นอย่างนั้นนะ^^^

...ฉันตอบ...

โอ้โหก็ดูมันทำตัวดิ

โอ๊ยช่างมันเถอะไปๆไปหาอะไรกินกันหิวอ่ะ

^^^โอเคจ้า^^^

...ตัดไปที่ร้านกับข้าว...

นี่พระแพรเธอเป็นเอวหรอเออใช่เธอเป็นเอวแล้วทำไมถึงมีคนมาด่าเธอว่าเอวสกปรกล่ะ

^^^คือเอวมันแตกต่างจากมนุษย์น่ะมนุษย์อยู่ได้แค่ 100 ปีกว่าๆใช่ป่ะแต่ว่ะก็ห้องแบบเผ่าพันธุ์แวมไพร์ของเธอนั่นแหละแต่เรื่องแค่ของเธอเป็นที่เคารพนับถือไงแต่เอวผู้ชนะมันเป็นเอวต่ำแล้วก็ไม่ค่อยสร้างปัญหาให้ใครหรอกแต่ชาวบ้านเขาเกลียดน่ะเพราะว่าหูพวกฉันยาวแล้วอายุผู้หญิงก็ยืนยาวด้วย^^^

แล้วมันต่างยังไงกับแวมไพร์ละเนี่ย

^^^ไม่รู้เหมือนกันนะรีบสั่งอาหารมากินเถอะเราไม่ไหวแล้วเราหิว^^^

OK เธอจะกินอะไรล่ะ

^^^กินอะไรก็ได้^^^

งั้นพี่คะเอา ผัดกระเพรา + ไข่ดาวแถมพิเศษด้วยนะคะหิวค่ะ

...หลังจากกินข้าวเสร็จแล้วพวกเราเดินตามสวนสาธารณะได้ครึ่งชั่วโมง...

...ก่อนที่ป้าแพรจะพูดขึ้น...

^^^เออนี่พวกเราไปกินน้ำปั่นไหม^^^

ได้สิอร่อยมากเลยฉันชอบร้านข้างบนมาก

^^^ฉันก็ชอบไปกินกันเลย^^^

ถึงร้านน้ำปั่นแล้ว

^^^กินอะไรดี^^^

ไม่รู้อ่ะ

^^^งั้นฉันสั่งนะพี่คะเอาบลูเบอรี่ปั่นสตอเบอรี่ 2 ค่ะ^^^

...เอาแค่นี้หรอคะ...

ใช่ค่ะเอาแค่นี้

...ก่อนที่น้ำปั่นจะมาส่งถ้าแพ้จะชวนฉันคุย...

^^^นี่เธอว่าป่ะผู้ชายที่เดินมาว่าเราตอนเราอยู่ร้านสตอเบอรี่อ่ะโคตรโรคจิตเลย^^^

ใช่เป็นผีบ้าอะไรไม่รู้อยู่ดีๆก็เดินมาด่า