ปรมจารย์ลัทธิมารเรื่องใหม่
                                                        ตอนที่1
                    
        ตระกูลเหลียนเป็นตระกูลที่แยกออกมาจากตระกูลหลานเนื่องจากเกิดความขัดแย้งบางอย่าง
 
       
        ที่ไม่สามารถหาเหตุผลได้มาพูดออกมาได้
 
       
        
        เหลียนอู่เฟิ่ง<คุณหนูใหญ่>
ท่านแม่
 
        
       
        
        เหลียนอู่เฟิ่ง<คุณหนูใหญ่>
ข้ากลับมาแล้ว
 
        
       
        
        เหลียนเสี่ยวลู่<คุณหนูเล็ก>
พี่ใหญ่!!!
 
        
       
        
        เหลียนเสี่ยวลู่<คุณหนูเล็ก>
ท่านกลับมาแล้ว
 
        
       
        
        เหลียนสี่ฮวา<คุณหนูรอง>
ใช่พี่ใหญ่กลับมาแล้ว
 
        
       
        
        ฮูหยินเหลียน
หลับมาแล้วก็ดี//ลูบหัว
 
        
       
        
        เสี่ยวซินซิน
คุณหนูใหญ่กลับมาแล้ว
 
        
       
        
        ฮูหยินเหลียน
แต่นี่ก็ดึกมาแล้ว
 
        
       
        
        ฮูหยินเหลียน
เจ้าไปทำอะไรมาทำไมกลับมาดึกหล่ะ
 
        
       
        
        เหลียนอู่เฟิ่ง<คุณหนูใหญ่>
ระหว่างทางข้าเจอคนไม่ดีคิดทำร้ายข้า
 
        
       
        
        เหลียนอู่เฟิ่ง<คุณหนูใหญ่>
จึงกลับมาช้า
 
        
       
        
        เสี่ยวซินซิน
แล้วเจ็บตรงไหนรึป่าวเจ้าคะ
 
        
       
        
        เหลียนอู่เฟิ่ง<คุณหนูใหญ่>
ไม่เจ็บหน่ะ
 
        
       
        
        ฮูหยินเหลียน
ไม่เป็นไรก็ดีแล้ว
 
        
       
        
        เหลียนอู่เฟิ่ง<คุณหนูใหญ่>
เจ้าค่ะ
 
        
       
        
        เหลียนสี่ฮวา<คุณหนูรอง>
พี่เหลียน อาลู่
 
        
       
        
        เหลียนเสี่ยวลู่<คุณหนูเล็ก>
ข้าอยู่นี่พี่รองฮวา
 
        
       
        
        เหลียนสี่ฮวา<คุณหนูรอง>
พี่ใหญ่หล่ะ
 
        
       
        
        เหลียนเสี่ยวลู่<คุณหนูเล็ก>
พี่ใหญ่จะนำไปก่อน
 
        
       
        
        เหลียนสี่ฮวา<คุณหนูรอง>
งั้นเรารีบไปกันเถอะ
 
        
       
        
        เสี่ยวซินซิน
ข้าไปด้วยเจ้าค่ะ
 
        
       
        
        เหลียนเสี่ยวลู่<คุณหนูเล็ก>
ไม่ได้
 
        
       
        
        เหลียนเสี่ยวลู่<คุณหนูเล็ก>
ไม่ได้เจ้าค่ะ
 
        
       
        
        เหลียนเสี่ยวลู่<คุณหนูเล็ก>
ข้าอยากให้ท่านแม่มีคนคุยระหว่างพวกข้าไม่อยู่
 
        
       
        
        เหลียนเสี่ยวลู่<คุณหนูเล็ก>
ไว้ข้ามาเมื่อไหร่ข้าจะซื้อของอร่อยๆมาให้
 
        
       
        
        เสี่ยวซินซิน
ท่านสัญญาแล้วนะเจ้าคะ
 
        
       
        
        เหลียนเสี่ยวลู่<คุณหนูเล็ก>
ได้สิ//ชูนิ้วก้อย
 
        
       
        
        เหลียนเสี่ยวลู่<คุณหนูเล็ก>
ข้าไปก่อน//โบกมือ
 
        
       
        
        เหลียนสี่ฮวา<คุณหนูรอง>
ลาก่อนท่านแม่
 
        
       
        2พี่น้องล่องเรือไปยังอวิ๋นเซินปู้จื่อฉู่
 
       
        
        เหลียนเสี่ยวลู่<คุณหนูเล็ก>
ท่านพี่รอง
 
        
       
        
        เหลียนเสี่ยวลู่<คุณหนูเล็ก>
ถึงแล้ว
 
        
       
        
        เหลียนสี่ฮวา<คุณหนูรอง>
ใช่ถึงแล้ว
 
        
       
        
        เหลียนสี่ฮวา<คุณหนูรอง>
ไปกันเถอะ
 
        
       
        
        เหลียนเสี่ยวลู่<คุณหนูเล็ก>
อ้ะ!//เดินชนใครบางคน
 
        
       
        
        เหลียนเสี่ยวลู่<คุณหนูเล็ก>
อะไรกัน!(แค่ขอโทษมันจะหายรึไง อย่างน้อยควรจะช่วยพยุงขึ้น!)
 
        
       
        
        เหลียนสี่ฮวา<คุณหนูรอง>
อย่าโกธรมากสิ
 
        
       
        
        เหลียนสี่ฮวา<คุณหนูรอง>
ใจเย็นๆ
 
        
       
        
        เหลียนเสี่ยวลู่<คุณหนูเล็ก>
ก็ได้เจ้าค่ะ
 
        
       
        
        เหลียนอู่เฟิ่ง<คุณหนูใหญ่>
พวกเจ้ามาแล้ว
 
        
       
        
        เหลียนอู่เฟิ่ง<คุณหนูใหญ่>
เป็นห่วงแทบแย่
 
        
                                                                ตอนที่2
                    
        
        เหลียนสี่ฮวา<คุณหนูรอง>
เป็นห่วงอะไรกันหล่ะ
 
        
       
        
        เหลียนเสี่ยวลู่<คุณหนูเล็ก>
ใช่ๆ
 
        
       
        
        เหลียนอู่เฟิ่ง<คุณหนูใหญ่>
หยอกเล่นเฉยๆ
 
        
       
        
        เหลียนอู่เฟิ่ง<คุณหนูใหญ่>
(แค่กลัว...)
 
        
       
        
        เหลียนอู่เฟิ่ง<คุณหนูใหญ่>
ปะไปใกล้จะถึงเวลาให้ของกันแล้ว
 
        
       
        
        เหลียนเสี่ยวลู่<คุณหนูเล็ก>
เจ้าค่ะ
 
        
       
        
        เหลียนเสี่ยวลู่<คุณหนูเล็ก>
ป้ะพี่รอง
 
        
       
        
        เหลียนสี่ฮวา<คุณหนูรอง>
จ่ะ
 
        
       
        คนจากตระกูลอื่นๆก็ต่างให้ของกำนัล
 
       
        
        เหลียนอู่เฟิ่ง<คุณหนูใหญ่>
ข้าน้อยทั้ง3มาจากตระกูลเหลียนแห่งไป๋ลู่
 
        
       
        
        คนในตระกูลจิน
1:หึที่แท้คือตระกูลเนรคุณนี่เอง
 
        
       
        
        คนในตระกูลจิน
2:คนอะไรไม่รู้ไม่มีพ่อสั่งสอน
 
        
       
        
        เหลียนสี่ฮวา<คุณหนูรอง>
//กำหมัด
 
        
       
        
        เหลียนสี่ฮวา<คุณหนูรอง>
//กะจะเข้าไปต่อย
 
        
       
        
        เหลียนเสี่ยวลู่<คุณหนูเล็ก>
พี่รอง!//ส่ายหน้า
 
        
       
        
        เหลียนอู่เฟิ่ง<คุณหนูใหญ่>
อาลู่นำของมา
 
        
       
        
        เหลียนเสี่ยวลู่<คุณหนูเล็ก>
เจ้าค่ะ
 
        
       
        
        เหลียนเสี่ยวลู่<คุณหนูเล็ก>
 
        
       
        
        เหลียนสี่ฮวา<คุณหนูรอง>
//ถอนหายใจ
 
        
       
        
        เหลียนสี่ฮวา<คุณหนูรอง>
นี่เป็นดอกไม้ที่สามารถบรรเทาอาการความเครียดได้
 
        
       
        
        คนในตระกูลจิน
1:อะไรเนี่ย!เจ้ากะเอาของที่ใช่แล้วมาให้ใช่ไหม
 
        
       
        
        เหลียนเสี่ยวลู่<คุณหนูเล็ก>
ไม่ใช่
 
        
       
        
        คนในตระกูลจิน
2:แล้วทำไมดอกไม้มันดูสดขนาดนั้นเล่า
 
        
       
        
        หลานเซียนหลิง
ของที่ตระกูลเหลียนให้มา พวกข้าไม่ต้องการ
 
        
       
        
        หลานเซียนหลิง
เก็บไว้เถิด//มองแรง
 
        
       
        
        เหลียนเสี่ยวลู่<คุณหนูเล็ก>
แต่-
 
        
       
        
        เหลียนอู่เฟิ่ง<คุณหนูใหญ่>
ได้
 
        
       
        
        เหลียนเสี่ยวลู่<คุณหนูเล็ก>
พี่ใหญ่!
 
        
       
        
        เหลียนอู่เฟิ่ง<คุณหนูใหญ่>
//เดินออกไป
 
        
       
        
        เหลียนสี่ฮวา<คุณหนูรอง>
ไม่ต้องตามมานะ
 
        
       
        
        เหลียนสี่ฮวา<คุณหนูรอง>
ข้าจะไปดู
 
        
       
        
        เหลียนเสี่ยวลู่<คุณหนูเล็ก>
เจ้าค่ะ
 
        
       
        
        เจียงเยี่ยนหลี่
ไม่เป็นไรใช่ไหม
 
        
       
        
        เหลียนเสี่ยวลู่<คุณหนูเล็ก>
ไม่เป็นไรเจ้าค่ะ
 
        
       
        
        เจียงเยี่ยนหลี่
//ยื่นผ้าเช็ดหน้า
 
        
       
        
        เหลียนเสี่ยวลู่<คุณหนูเล็ก>
ไม่เป็นไรเจ้าค่ะ
 
        
       
        
        เหลียนเสี่ยวลู่<คุณหนูเล็ก>
ขอบคุณเจ้าค่ะ
 
        
       
        
        เจียงเฉิง
ข้าน้อยตระกูลเจีย-
 
        
       
        
        คุณชายเวิน
ทำไมไม่รอตระกูลเวินด้วยหล่ะ
 
        
       
        
        หลานฉี่เหริน
ขออภัยไม่นึกว่าตะกูลเวินจะมาเรียนเลยไม่ได้ส่งเทียบเชิญไป
 
        
       
        
        คุณชายเวิน
แม่นางเหลียนมาทำอะไรนี่คนเดียวจ้ะ
 
        
       
        
        เว่ยอู๋เซี่ยน
อย่ายุ่งกับนาง
 
        
       
        
        คุณชายเวิน
แหมจำกันไม่ได้รึคนที่ส่งคนมาลอบทำร้ายเจ้า//กระซิบข้างหู
 
        
       
        
        เหลียนเสี่ยวลู่<คุณหนูเล็ก>
อึก!
 
        
       
        
        เหลียนเสี่ยวลู่<คุณหนูเล็ก>
//ตกใจ
 
        
       
        
        คุณชายเวิน
(ทำได้แค่ตกใจเท่านั้นแหละ)
 
        
       
        
        เหลียนเสี่ยวลู่<คุณหนูเล็ก>
//กลั้นน้ำตา
 
        
       
        
        เหลียนสี่ฮวา<คุณหนูรอง>
//เดินมา
 
        
       
        
        เหลียนสี่ฮวา<คุณหนูรอง>
อาลู่เป็นอะไรไป
 
        
       
        
        เหลียนเสี่ยวลู่<คุณหนูเล็ก>
ป่าวแค่ตกใจนิดหน่อยเอง
 
        
       
        
        เจียงเฉิง
โกหกข้าเห็นกับตาว่าหลังจากที่คุณชายเวินพูดอะไรบางอย่าง
 
        
       
        
        เจียงเฉิง
จากนั้นก็แม่นางเหลียนก็ตกใจมาก
 
        
       
        
        เหลียนสี่ฮวา<คุณหนูรอง>
ไม่เป็นไรๆไวเราค่อยไปคุยกันนะ
 
        
       
        
        เหลียนเสี่ยวลู่<คุณหนูเล็ก>
เจ้าค่ะ
 
        
       
        
        คนในตระกูลจิน
1:หึ แสแสร้งเรียกร้องความสนใจ
 
        
       
        หลังจากพิธีมอบของกำนัลเสร็จ
 
       
        
        เหลียนสี่ฮวา<คุณหนูรอง>
คุณชายเจียง
 
        
       
        
        เหลียนสี่ฮวา<คุณหนูรอง>
คุณชายเจียงใช่หรือไม่
 
        
       
        
        เหลียนสี่ฮวา<คุณหนูรอง>
ฝากขอบคุณและคืนผ้าเช็ดหน้าด้วยนะ
 
        
       
        
        เหลียนสี่ฮวา<คุณหนูรอง>
น้องเล็กข้าฝากมาบอก
 
        
       
        
        จินจื่อเซวียน
ข้าน้อยจินจื่อเซวียนขออภัยในพิธีมอบของกำนัล
 
        
       
        
        จินจื่อเซวียน
เนื่องจากคนของข้าล่วงเกินท่านไปมาก
 
        
       
        
        เหลียนสี่ฮวา<คุณหนูรอง>
ไม่เป็นไรอย่าลืมไปสอนมารยาทให้คนของเจ้าด้วยหล่ะ
 
        
       
        
        เหลียนอู่เฟิ่ง<คุณหนูใหญ่>
คราวหลังถ้าตระกูลเจ้าทำร้ายน้องเล็กข้า
 
        
       
        
        เหลียนอู่เฟิ่ง<คุณหนูใหญ่>
ระวังเจอดี
 
        
                                                                ตอนที่3
                    
        
        เหลียนสี่ฮวา<คุณหนูรอง>
พี่ใหญ่มาตั้งแต่ตอนไหนหรือ
 
        
       
        
        เหลียนสี่ฮวา<คุณหนูรอง>
มาแบบนี้ข้าตกใจมากนะ
 
        
       
        
        เหลียนอู่เฟิ่ง<คุณหนูใหญ่>
โทษที
 
        
       
        
        เหลียนอู่เฟิ่ง<คุณหนูใหญ่>
ป้ะลู่ลู่ทำอาหารรอแล้วกระมัง
 
        
       
        
        เหลียนสี่ฮวา<คุณหนูรอง>
ไม่หรอกท่านพี่ใหญ่บ้ารึป่าวอาหารหน่ะสักแปปก็ใกล้ยามที่จะมาให้แล้ว
 
        
       
        
        เหลียนอู่เฟิ่ง<คุณหนูใหญ่>
ลู่ลู่ก็ไม่ได้ทำอาหารอ่ะสิ
 
        
       
        
        เหลียนสี่ฮวา<คุณหนูรอง>
ท่านพี่หยุดพูดลู่ลู่เถอะ
 
        
       
        
        เหลียนอู่เฟิ่ง<คุณหนูใหญ่>
ทำไมหล่ะชื่อนี้ก็ดีออกนะ
 
        
       
        
        เหลียนสี่ฮวา<คุณหนูรอง>
มันแปลกๆ
 
        
       
        
        เหลียนอู่เฟิ่ง<คุณหนูใหญ่>
งั้นเส่ยวลู่หล่ะ
 
        
       
        
        เหลียนสี่ฮวา<คุณหนูรอง>
ท่านเรียกแบบเดิมเถอะ
 
        
       
        
        เหลียนสี่ฮวา<คุณหนูรอง>
อาลู่หน่ะ
 
        
       
        
        เหลียนอู่เฟิ่ง<คุณหนูใหญ่>
อ๋อ ก็ได้ๆ
 
        
       
        
        เหลียนเสี่ยวลู่<คุณหนูเล็ก>
ท่านพี่
 
        
       
        
        เหลียนเสี่ยวลู่<คุณหนูเล็ก>
พี่เยี่ยนหลีจะหมั้นแล้วหรือ
 
        
       
        
        เหลียนเสี่ยวลู่<คุณหนูเล็ก>
ข้าว่าคนที่ท่านหมั้นหมายด้วยคงมีความสุขนะ
 
        
       
        
        เหลียนเสี่ยวลู่<คุณหนูเล็ก>
ที่มีท่านร่วมชีวิตด้วย
 
        
       
        
        เจียงเยี่ยนหลี่
เจ้าเหมือนกัน
 
        
       
        
        เหลียนเสี่ยวลู่<คุณหนูเล็ก>
//ยิ้ม
 
        
       
        
        ฮูหยินเหลียน
เจ้าอยู่ไหนรึ
 
        
       
        
        เหลียนเสี่ยวลู่<คุณหนูเล็ก>
ข้าอยู่นี่ท่านแม่!!//ดีใจ
 
        
       
        
        เหลียนเสี่ยวลู่<คุณหนูเล็ก>
ท่านแม่พี่รองพี่ใหญ่หล่ะ
 
        
       
        
        ฮูหยินเหลียน
ได้ยินว่าไปทำอะไรซักอย่างนี่แหละให้พวกเรากลับก่อน
 
        
       
        
        เหลียนเสี่ยวลู่<คุณหนูเล็ก>
อ๋อ เข้าใจแล้วเจ้าค่ะ
 
        
       
        
        เหลียนเสี่ยวลู่<คุณหนูเล็ก>
พี่เยี่ยนหลี
 
        
       
        
        เหลียนเสี่ยวลู่<คุณหนูเล็ก>
ข้ากลับก่อนนะ
 
        
       
        
        เหลียนเสี่ยวลู่<คุณหนูเล็ก>
ใครพูดหน่ะ
 
        
       
        
        ฮูหยินเหลียน
เจ้าหูฝาดหรือป่าว
 
        
       
        
        เหลียนเสี่ยวลู่<คุณหนูเล็ก>
น่าจะจริงเจ้าค่ะ
 
        
       
        
        เหลียนเสี่ยวลู่<คุณหนูเล็ก>
เจ้าค่ะ
 
        
       
        
        เสี่ยวซินซิน
เป็นอะไรหรือป่าว
 
        
       
        
        เหลียนเสี่ยวลู่<คุณหนูเล็ก>
ไม่หรอกๆ
 
        
       
        
        เสี่ยวซินซิน
คุณหนูท่านมาเหนื่อยๆ
 
        
       
        
        เสี่ยวซินซิน
ท่านไปพักดื่มชาก่อน
 
        
       
        
        เหลียนเสี่ยวลู่<คุณหนูเล็ก>
ได้
 
        
       
        
        เสี่ยวซินซิน
คุณหนูลองชิมชานี่สิข้าลองทำเอง
 
        
       
        
        เหลียนเสี่ยวลู่<คุณหนูเล็ก>
เจ้าทำเองหรอมันน่าชิมมากเลย
 
        
       
        
        เสี่ยวซินซิน
ฮูหยินข้าทำให้ท่านด้วย
 
        
       
        
        เสี่ยวซินซิน
นี่เจ้าค่ะ//ยื่นให้
 
        
       
        
        เหลียนเสี่ยวลู่<คุณหนูเล็ก>
อร่อยมากเลย
 
        
       
        
        เหลียนเสี่ยวลู่<คุณหนูเล็ก>
ไม่ขมด้วย
 
        
       
        
        ฮูหยินเหลียน
ข้าว่ามันดีกว่าโรงน้ำชาอื่นๆที่ข้าเคยกินมา
 
        
       
        
        เหลียนเสี่ยวลู่<คุณหนูเล็ก>
ใช่แล้วท่านแม่
 
        
       
        
        เหลียนเสี่ยวลู่<คุณหนูเล็ก>
เจ้าสามารถเปิดโรงน้ำชาได้เลยนะ
 
        
       
        
        เสี่ยวซินซิน
จริงหรือเจ้าคะ
 
        
       
        
        เหลียนเสี่ยวลู่<คุณหนูเล็ก>
ใช่
 
        
       
        
        เหลียนเสี่ยวลู่<คุณหนูเล็ก>
แต่อะไรหรือ
 
        
       
        
        เสี่ยวซินซิน
ท่านต้องเป็นเจ้าของผู้จัดการโรงน้ำชานะเจ้าคะ
 
        
       
        
        เหลียนเสี่ยวลู่<คุณหนูเล็ก>
//หัวเราะ
 
        
       
        
        เหลียนเสี่ยวลู่<คุณหนูเล็ก>
ได้สิ
 
        
       
        
        เสี่ยวซินซิน
เย้!ดีไปเลยเจ้าค่ะ
 
        
                                                            
                    เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!