งงไหมใช่รักรึเปล่า

วันนี้วันเปิดเทอมวันแรก เต เด็กหนุ่มบ้านนอกที่เพิ่งจบ ม.3 แต่ดันสอบเข้า ม.4 โรงเรียนประจำจังหวัดได้ ชนิดที่คนที่เรียนดีที่สุดในโรงเรียนเดิม ยังสอบเข้าไม่ได้ ถึงกับไปร้องให้กับครูแนะแนวว่าทำไม ตัวเองเรียนดีมาตลอดแต่กลับสอบไม่ติด  ไอ้เต เรียนมั่งไม่เรียนมั่งดันสอบติดโรงเรียนประจำจังหวัดได้  เตเองมันก็งงกับเรื่องที่เกิดขึ้น ทั้งที่ตัวเองไม่ได้อยากมาเรียนที่นี่ด้วยซ้ำ มันเป็นเรื่องที่จวนตัว ย้อนไปก่อนสอบจบ ม.3 ครูแนะแนวก็จะมาบอกว่าใครได้โควต้าเรียนที่ไหนบ้าง เต เด็กที่เรียนกลางๆ กับเหล่าผองเพื่อนสมัครโค้วต้า เรียนเทคนิคไว้เรียบร้อย เพราะเด็กบ้านอก การได้เป็นเด็กช่างมันเทห์มาก ครูแนะแนวก็ขึ้นบอร์ดหน้าห้องแนะแนวว่าใครได้โค้วต้า อะไรบ้าง เตกับเหล่าผองเพื่อน ไปสำรวจรายชื่อ หาไม่นานก็เจอ

เต : กูได้ ช่างยนต์

แมน : กูได้อิเล็ก

เดช : กูได้กับน้องฝน

ทุกคนหันมามอง

แมน : จริงป่าว

เดช : ไม่จริง ที่จริงแล้ว กูได้กับ....

โนช : ได้กับใครว่ะ

เดช : ได้กับแม่มึงอ่ะ (แล้วเดชก็วิ่งหนีไป)

แมน : ดีนะกูไม่ถาม

โนช : (ด่าไอ้เดช)ไอ้เวร

เต : แล้วไอ้เดชมันได้ช่างอะไร

แมน : อิเล็ก ชื่อติดกับกูเลยเนี่ย

เต : โนช แล้วมึงละ

โนช : ช่างแม่ ไม่ดูละ (พูดจบโนชก็เดินจากไป)

แมน : ไอ้โนชมันไม่ได้โควต้า เกรดมันไม่ถึง

พูดกันได้ไม่นาน เดชก็เดินกลับมา

เดช : ไปเตะตะกร้อกัน

เต : ไปดิ

แมน : ไปก่อนเลยเดี๋ยวตามไป ไปหาครูแป๊บ

หลังจากนั้น  อีกสามวัน  เรื่องก็เกิดขึ้น

โนช : เต ครูแนะแนวเรียกหาว่ะ

เดช : มึงไปทำไรไว้ป่าว

แมน : ได้ข่าวว่ามีเด็ก ม.5 ท้อง ฝีมือมึงรึเปล่า

เต : ม.5 คนที่มัดผมหางม้าป่าว ใส่กระโปรงสั้นๆ

เดช : ใช่ๆ กูเคยเห็นเขาอ้วกด้วย

โนช : แพ้ท้องหนักเลยเหรอ

เดช : ป่าว พี่เขาเมาค้างมาเมื่อคืน

แมน : มึงไม่ชวนเขาถอนว่ะ

เดช : ถอนอะไร ถอนขนจั๊กแร้เหรอ มึงมันมั่วไอ้แมน ข่าวพี่เขาท้องมึงไปเอามาจากไหน

แมน : อีนิชามันเล่าให้ฟัง

เดช : เชื่อใครไม่เชื่อ อีนิชา มึงรู้ไหมว่าอีนิชา เคยบอกว่าไอ้โนช จู๋เล็ก

โนช : อ่าวอีนี่ จับฟาดปากสักที

แมน : ฟาดถึงเหรอ

เดช : เล็กจริงป่าว

โนช : จะให้กูโชว์ตอนนี้เลยไหม

เต : สรุป กูต้องอยู่ดูจู๋ไอ้โนชนี้รึไปหาครูก่อน

เดช : ดูก่อนดิ คุยว่าจู๋ใหญ่ ใหญ่จริงหรือขี้คุย

แมน : กล้าป่าว ไม่กล้าหรอก อีนิชามันถึงบอก โนชจู๋เล็ก

โนช  : อ่ะมึงดูกันให้ชัดๆ (พูดแล้วโนชก็งัดช้างน้อยออกมาโชว์เพื่อนๆ)

ทุกคนเห็นพร้อมกัน ไม่เกิน 3 วินาที เสียงหัวเราะก็ดังลั่น  ทุกคนต่องหัวเรากันตัวงอ

แมน : โอ้ยๆๆๆ ขนมคลองแครงชัดๆ

เดช  : ย่นๆแบบนี้ข้างในมีเนื้อป่าวว่ะ

เต : ใหญ่จริง ใหญ่กว่าปลายนิ้วก้อยกูนิดหนึ่ง ฮ่าๆๆๆๆๆ

โนช :(หน้าชาหูแดง) ไหนๆ ของพวกมึงปากดี ใหญ่กว่ากูไหม

แมน : ใครจะให้มึงดู ไอ้โรคจิต โชว์จู๋ในโรงเรียน

เดช : (แอบไปด้านหลังโนช ก่อนกระตุกกางเกงโนชลงไปกองที่พื้น ทีนี้ก็ว่างเปล่าเลยโนช ยืนโชว์ช่วงล่าง อย่างผ่าเผยแบบไม่ตั้งใจ)

เต : ช่วยด้วยโรคจิตบุกโรงเรียน (จากที่เห็นกันแค่พวกตัวเอง คราวนี้คนที่อยู่บริเวณนั้นต่างหันมามอง  โนชอายจะวิ่งหนี แต่กางเกงที่อยู่กับพื้นกับพันขาทำให้โนชล้มลง คนอ้วนๆอย่างโนชล้มลงกับพื้น ตูดที่มีแต่ไขมันสั่นระริกไปมา เสียงหัวเราะก็ยิ่งดังขึ้น เรื่องนี้ไปจบที่ห้องปกครอง พร้อมกับโนชที่ได้ฉายาใหม่ว่า "โนช เจ๊กหลู"ที่ใครก็รู้ คำผวนว่า  เจ๊กหลู คือ จู๋เล็ก ทั้งเต และผองเพื่อนเดินออกมาจากห้องปกครอง  เจอครูแนะแนว ครูแนะแนวเข้ามาทักเต

ครูแนะแนว : ครูเรียกให้ไปหาทำไมไม่มา

เต : อ๋อผมโดนเรียกเข้าห้องปกครองครับ

ครูแนะแนว : ครูส่งใบสมัครไปแล้วนะ

เต : คืออะไรครับ

ครูแนะแนว : ก็เธอได้โค้วต้าเทคนิค แล้วไม่ไปเอาใบสมัครมากรอก

เต : ตอนนี้เอากรอกทันไหมครับ

ครูแนะแนว : ไม่ทันแล้ววันนี้วันสุดท้ายครูส่งเอกสารไปหมดแล้ว

เต : แล้วผมต้องทำไงครับ

ครูแนะแนว : เธอก็ต้องหาที่เรียนใหม่ ไม่ก็เรียน ม.ปลายที่นี่ที่เดิม

เต : (ยืนนิ่งความฝันที่จะเป็นเด็กช่างพังทลายลง)

แมน : ยืนนิ่งเลย

เดช : แล้วทำไมมึงไม่เอาใบสมัคร

เต : ไม่เห็นมีใครบอกกู

โนช : มึงก็เรียนต่อที่นี่ก็ได้นิ

เต : แล้วกูจะอยู่กับใคร พวกมึงก็ไปกันหมด ที่สำคัญกูจะไปบอกกับแม่ยังไง

โนช : ก็บอกไปดิว่ามึงไม่มีที่เรียน

เต : โอ้โนช ไอ้เจ๊กหลู

แมน : กูว่าเดี๋ยวทะเลาะกัน เอางี้ วันนี้ไปส่องสาวให้หายเครียดดีกว่า

เดช : ที่ไหน

แมน : ราชโบริกา (เป็นโรงเรียนหญิงล้วนประจำจังหวัด ซึ่งเพิ่งจะเปิดรับผู้ชาย ม.ปลายได้ไม่นาน และก็ไม่เป็นที่นิยมสำหรับเด็กผู้ชายที่จะเรียนโรงเรียนที่เคยเป็นหญิงล้วน )

โนช : แจ่มเลย

แล้วทั้งหมดก็แว๊นรถมอไซด์คู่ใจไปจอดรถที่ศาลาหน้าโรงเรียน  บรรยากาศช่วงสอบปลายภาคก็จะมีนักเรียนไม่ค่อยมากนัก เพราะจะสอบไม่ตรงกันระหว่าง ม.ต้นกับ ม.ปลาย แต่ก็มีสาวให้พอได้ แซว

โนช : ดีกว่าที่โรงเรียนเราเยอะ แจ่มๆทั้งนั้น

เดช : โน่นๆ เดินสว่างมาเลย

แมน : ภารโรงมาเปลี่ยนหลอดไฟเหรอ ถึงได้สว่าง

เดช : คนนี้ใครขอเบอร์ได้กูให้ร้อยหนึ่ง

โนช : มึงพูดจริงนะ

เดช : จริง ถ้าโกหกให้พ่อมึงตายเลย

โนช : อ่าวไอ้นี่ สรุปมึงจะเอาป่าวเนี่ย

แมน : เต มาดูสาวครึกครื้นหน่อย (เต ยังเซ็งอยู่)

เดช : เอากูให้จริง (เอาเงินออกมาวาง)

โนช : (คว้าเงิน พร้อมขยับตัวลุกจะเดินไปหาสาว แต่หัวตะปูที่นั่งเกี่ยวกับร่องกางเกงนักเรียน โนชลุกเร็วมาก ทำให้กางเกงขาดยาว กางเกงในก็ไม่ใส่ เสียงดังแขวก แต่เสียงมอไซด์ที่ขี่ผ่านกับดังกว่าทำให้โนชไม่รู้ว่ากางเกงด้านหลังขาดเป็นแนวยาว เห็นถึงแก้มก้นที่ประกบคู่กัน)

แมน : (จะบอกโนช ที่ตูดกางเกงขาด แต่เดชได้ปิดปากไว้ โนชหันมาดู)

เดช : ไม่มีอะไร (ส่วนเตก็กลั้นหัวเราะอยู่ โนชทำหน้าสงสัย ต้องมีอะไรแน่เลย) ไอ้แมนมันจะแย่งเงินมึงกูเลยจับไว้

โนช : ไม่ได้ๆ เงินนี้เป็นของกู (แล้วโนชก็รีบวิ่งไปหาสาวคนนั้น)

ส่วน แมน เดช เต ก็สุดกลั้นที่ห็นโนชวิ่งไปพร้อมกับกางเกงที่ตูดขาด แก้มก้น เสียดสีกันไปมาโดยไม่รู้ตัว ขำกันตัวงอ โนชวิ่งไปถึงเป้าหมาย

โนช : น้องพี่คนนั้นเขาให้มาขอเบอร์

น้อง : ใช้ภาษามือตอบกลับมา

โนช : อ่าวใบ้นี่หว่า (โนชหันมาทางเพื่อน เห็นเพื่อนหัวเราะ นึกว่าเยาะเย้ยตัวเอง จึงพยายามมากขึ้นเพื่อจะเอาเบอร์ )

โนช : ต้องใช้ภาษามือ (โนช ชี้มาทางกลุ่มเต พร้อมพูดประกอบ) ไอ้นั่น มันชอบน้อง (ตอนชอบน้องโนชมันทำท่าเอานิ้วแย่ไปในรูไปมา)

น้อง : ส่ายหน้ารับไม่ได้กับภาษามือแบบนี้

โนช : (เห็นน้อง ทำหน้าตาผิดปรกติ เลยหันมาถามเพื่อน) เฮ่ย ชอบภาษามือ ทำยังไงว่ะ (เมื่อโนชหันมา ด้านหลัง ก็ไปอยู่ด้านหน้าน้อง สายตาน้องก็อดไม่ได้ที่จะมองไปยังสองแก้มก้นที่ประกบกันอยู่)

ทางฝั่ง เต เดช แมน ไม่ได้ตอบอะไร หัวเราะหนักขึ้น เพราะ น้องได้เห็นตูดโนชคาตา และกำลังตกอยู่ในภวัง

โนช : เป็นเหี้ยอะไร หัวเราะกันอยู่แหละ ถามแม่งก็ไม่ตอบ (โนชหันมาทางน้อง)

น้อง : ทำภาษามือเพื่อบอกโนชว่ากางเกงตูดขาด ตูดโผล่ออกมาเยอะมาก

โนช : อ่าว แล้วอีนี่เป็นอะไร  ยกไม้ยกมือขนาดนี้มึงคิดว่ากูจะรู้เรื่องไหม

น้อง : ชี้มาที่กางเกงโนช

โนช : เฮ่ย จะดูเหรอ  ตรงนี้อะนะ  มึงโรคจิตป่าว หน้าตาก็ดี ทะลึงนะมึงเนี่ย วันนี้ก็เพิ่งมีเรื่อง ไม่ได้ๆน้อง (โนชโบกมือประฎิเสธ)

โอ้ววววว ตูดมีสิวด้วย ฮ่าๆๆๆ  (เสียงมอไซด์ที่ขี่ผ่านดังมา) เหมือนภาพสโลว์โนชหันไปมองที่มาของเสียง พร้อมกับสายตาที่เขามอง โนชเอามือจับไปที่ตูดกางเกง เนื้อมือสัมผัสกับเนื้อตูด โนชไม่ต้องคิดอะไรมาก รีบปิดตูดวิ่งกลับไปหาเพื่อน เสียงหัวเราะของเพื่อนดังลั่นต้อนรับการกลับมาของโนช  เมื่อเสียงหัวเราะพอสงบลง

เดช : เอาเงินกูคืนมา มึงทำไม่สำเร็จ

โนช : พวกมึงนี่ก็เล๊วววเลว ไม่บอกกูซักคำ

แมน : มึงไม่รู้สึกบ้างเหรอ ว่ามีลมพัดผ่านร่องตูด ฮ่าๆๆๆ

เดช : มึงดูโน่น (สาวน่ารักมาก ผมสั้นแก้มนี่ชมพูมาเลย ไม่ได้แต่งหน้านะ แต่เพราะความร้อนของอากาศ ดวงตาไม่โตมาก ออกแนวสาวญี่ปุ่น ออร่ามาแต่ไกล)

เดช : โนช แก้มือเปล่า

โนช : นี่กูยังอายไม่พอเหรอ

แมน : มึงก็เอาเสื้อออกนอกกางเกงสิ แค่นี้ก็จบละ บังมิดละ

โนช : กูไม่ไป

เต : กูไปเอง  (ทุกคนหันมามองเต) เตเดินตรงเขาไปหาน้องคนสวย น้องเดินเข้าไปใน โรงเรียน เต เดินตามน้องไปอย่างไว เดินเข้าไปได้ไม่กี่ก้าว มีมือใหญ่ๆมาคว้าคอเต  ทำให้เตถึงกับหยุดชะงักดินต่อไปไม่ได้

ยาม : เข้ามาทำอะไร นี่โรงเรียนหญิงล้วน

เต : (ทำอะไรไม่ถูกไม่รู้จะตอบอะไรออกไป หันมองซ้ายขวา เจอป้าย ขายใบสมัครนักเรียน ม.ปลาย ) อ๋อ ๆ ผมมาซื้อใบสมัครเรียนครับ

ยาม : แล้วมาเข้าประตูนี้ทำไม

เต : ผมไม่เคยมาครับ เลยหลง

ยาม : อ๋อ น่าสงสาร มาเดี๋ยวพี่พาไป

เต : (ในใจคือ กูไม่ได้อยากไป จะกลับแล้ว)

สรุปยามใจดีมากพาเต ไปซื้อใบสมัครถึงที่ ทั้งที่เต ไม่ได้จะมาซื้อ คุยกับครูเรียบร้อยแนะนำโรงเรียนด้วย ยามส่งแต่ออกจากโรงเรียนด้วยความเป็นมิตร

ยาม : อย่าลืมมาสอบให้ตรงวันนะ

เต : ครับๆ

เมื่อเตมาถึงเพื่อนก็ถาม ไปทำเหี้ยอะไรนานจริง ได้เบอร์ไหม เตสายหัว แล้วยกใบสมัครเรียนม.ปลายให้เพื่อนดู

เดช : อ่าว เอามาทำไม กูเรียนเทคนิค

แมน : กูก็ไม่เอา

โนช : ไม่เอา กูเรียนเอกชน

เต ยื่นให้ใครก็ไม่เอา ก็เก็บใบสมัครใส่กระเป๋า ทั้งหมดพากันกลับบ้าน เมื่อมาถึงบ้านเตก็โยนกระเป๋าเข้าที่ประจำ ก่อนวิ่งเข้าไปในครัวหาของกิน  แม่ที่เห็นกระเป๋ากระจัดกระจายก็มาเก็บกระเป๋าให้เต พร้อมกับเห็นใบสมัคร ม.ปลาย

แม่ : อ่าวไหนบอกแม่จะเรียนเทคนิคไง

เต : (หันมามองแม่ที่ถือใบสมัครม.ปลาย ที่วันนี้ได้มา) อ๋อๆครับ

แม่ : แล้วจะสอบได้เหรอ โรงเรียนประจำจังหวัดเลยนะ

เต :.............

แล้ววันสอบก็มาถึง เตที่ไม่ได้เรียนเก่งอะไร แต่สอบติด เพื่อนๆพากันงง มึงติดได้ไงว่ะ  ทำได้ไงว่ะ  เตก็ตอบไปแบบที่มันทำ

เต : ข้อไหนทำไม่ได้ กูก็แค่เลือกข้อที่กูไม่ได้เลือก

แมน : มันง่ายขนาดนั้นเลยเหรอว่ะ

เต : อืมม  สอบติดห้องแรกด้วย

แล้วภาพก็ตัดมาที่เต จอดรถมอไซด์คู่ใจหน้าโรงเรียน วันเปิดเทอมวันแรก แต่ไม่กล้าเข้าโรงเรียน จากเด็กที่ โรงเรียนทั้งโรงเรียนมีเด็กแค่ 700 คน มาเรียนใหม่ที่มีเด็ก 3000 กว่าคน เป็นผู้หญิงส่วนมาก ตั้งแต่ยืนมายังไม่เจอเด็ก ผู้ชายเลย ดูมันวุ่นวายมากเลย ทำอะไรไม่ถูกจริงๆ  ระหว่างที่ยืนอยู่นั้น ใครจะคิด ไอ้แมน ไอ้เดช ไอ้โนช ก็ขี่รถมอไซด์ ผ่านมา  เห็น เต ยืนงงที่หน้าประตู มันก็ตะโกน เรียกไอ้เต ให้ได้อายต่อหน้า ชุมชุน

เดช แมน โนช ตะโกนเรียกเตพร้อมกันว่า.......

                  งงไหมใช่รักรึเปล่า

ตอนที่ 2  งงมากขึ้น

เสียงตะโกนลั่นถนน !!

อ่าว ไอ้เต เกย์หนองใน นี่หว่า ฮ่าๆๆๆๆ

หน้าโรงเรียนที่มีแต่เด็ก ผู้หญิง มีเตเป็นผู้ชายคนเดียว ทุกสายตาเลยหันมามองที่เต พร้อมกันโดยมิได้นัดหมาย  เมื่อการแซวของพวกไอ้แมนสำเร็จมันก็ขยี้ด้วยพูดซ้ำไปซ้ำมาดังขึ้นเรื่อยๆพร้อมกัน

ไอ้เต เกย์หนองใน  ไอ้เตเกย์หนองใน  ไอ้เตเกย์หนองใน

เต ทำได้แค่ยืนหลบสายตา คนอื่น อายก็อาย ไม่รู้จะขยับไปทางไหน ต้องปล่อยเลยตามเลยให้พวกไอ้แมน มันแซวจน มันขี่รถเลยไปไกลไม่ได้ยินเสียงแล้ว  เตไม่กล้าเข้าโรงเรียน ต้องรอให้คนที่ได้ยินเสียงแซวเข้าไปให้หมดก่อน เพราะถ้าเข้าไปพร้อมกัน ทุกสายตาก็จะมองมาที่เตเป็นตาเดียวแน่เลย เตเลยยืนนิ่งๆหน้าประตูโรงเรียน ไม่อยากเข้าไป รถมอไซด์ที่จอดอยู่ข้างๆก็กลายเป็นสสารที่ไม่มีตัวตน เตยืนข้างมอไซด์ได้ไม่นานก็มีมือลึกมาสัมผัสที่ไหล่ด้านขวา  เตจะหันไปมองแต่ไม่ทัน มีใบหน้าลึกลับโผล่มาข้างใบหูขวาด้านหลัง พร้อมกับเสียงผู้ชายพูดเบาๆแต่ได้ยินชัดมากว่า

"ใครฆ่าพระ"

เมื่อพูดเสร็จ มันก็เดินผ่านหน้าเตไป เต งง อึ้ง สับสน อะไรวะเนี่ย ใครฆ่าพระ ไม่มีคำตอบใดๆ ระหว่างที่อึ้ง  มันพูดเสร็จมันก็เดินไปเฉยๆ ทิ้งคำถามงงๆ ว่า ใครฆ่าพระ ใว้กับเต

เต : ใครฆ่าพระ เหี้ยอะไรว่ะเนี่ย คำถามนี้จะหาคำตอบกับใคร

ไอ้หนู มาเรียนที่นี่ใช่ไหม  เตหันไปมองที่มาของเสียง เป็นครูผู้ชาย ซึ่งหน้าจะเป็นครูเวรที่ทำหน้าที่

เต : ครับผม

ครู : นี่รถเราใช่ไหม

เต : ครับ

ครู : เข็นเข้าไปจอดข้างรั้วนี่เลย

เต : ครับๆ

เตจากที่ยืนเอ๋อๆหน้าโรงเรียนก็เข็นรถเข้าไปตามคำสั่งครู  เมื่อเต เข็นรถไปจอด มองไปเจอเด็กผู้ชายคนที่มากระซิบข้างหูมันว่า ใครฆ่าพระ  เด็กผู้ชายคนนั้น มันเดินคนเดียวตรงไปที่กลุ่มเด็กผู้เหญิงกลุ่มใหญ่ ที่จับกลุ่มนั่งเมาส์ต้อนรับเปิดเทอมกันอยู่  มันโผล่หน้าเข้าไปในกลุ่มเด็กผู้หญิงกลุ่มนั้น ผู้หญิงทั้งกลุ่มหันมามองหน้ามัน งงว่ามึงเป็นใคร ในระหว่างที่ทุกคนงงอยู่ มันก็พูดขึ้นมาว่า "ใครฆ่าพระ"  พูดเสร็จแล้วมันก็เดินหนีไป  เด็กผู้หญิงมองหน้ากันไปมา งงในงง ว่าใครฆ่าพระ  จากที่เมาส์กันอย่างสนุก ต้องมาหันหน้ามองกัน งงกับสิ่งที่มันพูด ใครฆ่าพระ เอ๋อแดก อาการเดียวกับที่ผมเป็นหน้าโรงเรียน ตอนที่มันมากระซิบ  เงียบปนอึ้งมองหน้ากันไปมา  ไม่นานนักเสียงกริ่งก็ดัง สัญญาณของการเข้าแถวตอนเช้า เด็กทุกคนก็เริ่มขยับเพื่อไปที่สนามเข้าแถวตอนเช้า  เด็กใหม่อย่างผมก็งง เพราะไม่ชินพื้นที่ แต่ไม่งงเท่าสาวๆกลุ่มนั้น ที่เดินไปถามกันไปว่าใครฆ่าพระ

เข้าแถวที่สนาม ก็จะเรียงไปตั้งแต่ ม.1 ถึง ม.6

แต่ที่ยากสำหรับเต ที่เป็นเด็กบ้านนอกเข้าเมืองคือ โรงเรียนเก่า ม.1 - ม.3 มันมีแค่ 5 ห้อง คือ ม.1/1 ถึง ม.1/5  ม.ปลายมีแค่ 3 ห้อง แต่ ที่นี่มี 12ห้อง ตั้งแต่ ม.1 ถึง ม.6 มันเลยดูผู้คนเยอะมากสำหรับเต  เตยืนมองดูว่าตนเองควรไปเข้าแถวตรงไหน ง่ายที่สุด ม.4  แต่งตัวแตกต่างจากม.3 เฉพาะผู้หญิงนะ ผู้ชายแต่งตัวเหมือนกัน และผู้ชายมีเฉพาะ แค่ม.ปลายด้วย  เตยืนมองมาหลายนาทียังไม่เห็นผู้ชายเลย จนที่สุดเจอเด็กผู้ชาย แต่ก็เป็นไอ้คนเดียวกับคนที่มากระซิบข้างหูมันหน้าโรงเรียน ว่าใครฆ่าพระ มันเดินมองซ้ายมองขวา อาการเดียวกับเต สงสัยจะเข้า ม.4 มาใหม่ด้วยกัน เต คิดในใจ

มีเพื่อนละกู (เตเดินตรงไปหามัน )

แต่ยังไม่ทันถึง มีครูผู้หญิงเดินเข้าไปหามัน

ครู : หนูเด็กใหม่ใช่ไหม

มันตอบครูทันทีว่า

"ใครฆ่าพระ" ครูหน้านิ่ง อึ้ง งง จากที่จะช่วยเด็กคนหนึ่งเข้าแถว แต่ต้องมานิ่ง มึน งง กับคำถามที่ว่า ใครฆ่าพระ

เต : ครูอึ้งแดกไปเลย

เต ที่เห็น ถึงกับหลุดขำ ไอ้เหี้ยนี่มันทำคนใกล้เคียงอยู่ในภาวะมึนงงได้ ทุกคน ด้วยคำถาม ใครฆ่าพระ   แล้วไม่รอคำตอบเดินหนีไปชิลๆ

เต ยืนมองไปมา ก็มีผู้หญิงเดินเข้ามามองเต แล้วก็มองที่หน้าอกเต สะกดชื่อจริงเต แล้วพูดกับเต

เธอ  เธออยู่ห้องเรานิ

เต : เหรอ เธอรู้ได้ไง ว่าเราอยู่ห้องเดียวกัน

ก็ห้องเรามีผู้ชาย 5 คน มีชื่อเธอ ด้วย

เต : อ๋อ

ป่ะ เข้าแถวกัน  (แล้วเตก็เดินตามเพื่อนไปเข้าแถว)

เต กวาดสายตามองไปรอบๆ มีแต่ผู้หญิงเยอะมาก ผู้ชาย น้อยมาก มองจากสายตาประเมิน ไม่น่าเกิน 80 คน  ระหว่างที่เข้าแถว เตมองหาไอ้เด็กผู้ชาย ใครฆ่าพระ ว่ามันอยู่ตรงไหน หันมองไปมองมา อ่าว มันอยู่ด้านหลังห้องถัดไป  ยืนนิ่งเลย  ห้องมันมีผู้ชาย 2 คน  น้อยกว่าห้องเต  แต่ผู้ชายอีกคน น่าจะไม่ใช่ผู้ชายแท้ๆ ดูจากสีปากก็รู้ แต่ห้องมันเข้าแถ้ว แบบเว้นช่องว่างไว้

เตก็งง เว้นช่องว่างไว้ให้ใคร เมื่อมองไปมองมาก็เจอ ต้นตอที่เว้นช่องว่างไว้ คือ มีขี้หมาก้อนใหญ่อยู่ตรงนั้น เลยเว้นไว้ ที่ว่างของแถวไว้

แล้วก็มีเรื่องเกิดขึ้นจากตรงนั้น  เมื่อใกล้จะร้องเพลงชาติ ก็มีผู้หญิงคนหนึ่งวิ่งกระหืดกระหอบ ตึ๊กๆๆๆ  เพื่อจะมาเข้าแถวร้องเพลงชาติให้ทัน  ทุกสายตาก็หันไปมองที่เธอ เพราะเสียงวิ่งของเธอ

เธอวิ่งมาใกล้เรื่อยๆ เตดูก็รู้ว่าเธอจะเข้าแถวตรงไหน ใช่แล้ว เธอวิ่งตรงไปยังแถว ที่เว้นที่ว่างไว้  เธอคงนึกว่าเพื่อนเว้นที่ว่างเพื่อให้เธอมาเข้าแถวตรงนั้น เธอยิ้มดีใจ โดยไม่มองอุจจาระสีเหลืองแห้งๆที่พื้น ทุกสายตาบริเวณนั้นจ้องมองมาที่เธอ เหมือนจะเตือนเธอ แต่ไม่มีเสียงเตือนใดๆทั้งสิ้น  ทุกคนคงลุ้นว่าเหยียบ รึไม่เหยียบแค่นั้นแน่ๆ  สุดท้ายแล้วเธอก็ไม่ทำให้ทุกคนผิดหวัง เธอยิ้มดีใจ พร้อมกับกระโดดลอยตัวเบาๆ เข้าแถว แล้วมันก็เข้าไปยังจุดพอดี

ขี้กระจาย

คนใกล้ๆแถวตรงนั้นแตกตื่น เธอ หน้าเหวอ รู้และสัมผัสได้ว่า เหยียบแน่ๆ ทุกอย่างรอบข้างกรี๊ดสักพักก็เงียบสงัดไปพักหนึ่ง เหมือนโดนหยุดเวลา ก่อนจะมีเสียงดังขึ้นมา ตอนก่อนเข้าแถวเคารพธงชาติว่า

"รุ่งรัตน์  เหยียบขี้" เชื่อไหมเสียงนี้ไม่ดังมาก แต่ได้ยินกันทั้งโรงเรียน เมื่อเสียงดังจบ เสียงหัวเราะลั่นเลย ทั้งสนาม วันนี้ทุกคนทั้งโรงเรียน รู้จักเธอ และจำชื่อเธอได้ว่า

เธอชื่อ"รุ่งรัตน์ เหยียบขี้"

เหตุการณ์ ช่วงเช้าผ่านไป  เข้าเรียนวันแรกช่วงเช้าของเต ก็ไม่มีอะไรมาก ครูให้แนะนำตัว เพื่อรู้จักกันในห้องเรียน เตเบื่อและอยากลาออกทันที เพราะ ไม่มีเพื่อน ไม่มีพวกเลย คิดถึง ไอ้แมน  ไอ้เดช ไอ้โนช  เพื่อนชี้ แต่มาที่นี่ในห้องมีแต่ผู้หญิง  ผู้ชายในห้องมี 5 คนก็ไม่เคยรู้จักมาก่อน เลยไม่รู้จะคุยกับใคร ช่วงพักเที่ยงกินข้าว เป็นช่วงที่ลำบากของวัน เพราะไม่เคยพื้นที่ จะไปกินร้านไหน ผู้หญิงเต็มไปหมด เดินไปตรงไหนก็รู้สึกว่าจะมีแต่สายตามองเหมือนของแปลก   เตเกร็งไม่ชินกับสายตาแบบนี้

เตพยายามมองหาว่าเด็กผู้ชายโรงเรียนนี้เขาไปกินข้าวกันตรงไหน แล้วก็เห็นว่า เด็กผู้ชายโรงเรียนนี้เขามีมุมกินข้าวโดยเฉพาะของเขาไม่ยุ่งเกี่ยวกับ เด็กผู้หญิง เตรีบเดินตรงไประหว่างเดินเห็นไอ้เด็ก ใครฆ่าพระ ยืนซื้อก๋วยเดี๋ยว

แม่ค้า : เอาเส้นอะไรลูก

แล้วมันก็บอกแม่ค้าว่า "ใครฆ่าพระ"

มันพูดเสร็จ มันก็เดินไป  แม่ค้า อึ้งแดกเลย จากเอาเส้นอะไร มันตอบใครฆ่าพระ งง มองหน้าคนรอบข้างก็ไม่มีคำตอบ อึ้งกันเป็นบริเวณกว้าง

เต เข้าไปบริเวณที่เด็กผู้ชายกินข้าวกัน ไม่นานก็มีพื่อนมาคุยด้วย ชื่อเลย์ อยู่ห้อง 7 เตดีใจที่มีเพื่อนคนแรก ระหว่างกินข้าวไปก็ทำความรู้จักกัน ไม่น่าเชื่อไอ้ใครฆ่าพระมากินข้าวข้างเต แล้วมันก็พูดว่า

หวัดดี เราชื่อ ฝน

เต : (นี่เป็นครั้งแรกที่เตเจอมัน แล้วมันไม่ได้พูว่าใครฆ่าพระ) ฝน เหรอ มึงอยู่ห้องไหนว่ะ

ฝน : ห้อง 6

เลย์ : กูอยู่ห้อง 7

เตหันไปเห็นผู้หญิง คนที่เดินตามเข้ามาในโรงเรียนนี้ครั้งแรก ตัวสว่างมาเลย สวยเหมือนเดิม

เลย์ : โหยยย ในห้องกูสวยกว่านี้อีก

เต : จริงอะ

เลย์ : จริงสิ ช่วงบ่ายมึงมาเรียนห้องกูสิ

เต : ได้เหรอว่ะ อยู่คนละห้อง

เลย์ : โอ๊ยเปิดเทอมใหม่แบบนี้ ครูเขายังจำหน้าไม่ได้หรอก ใครเป็นใคร อยู่ห้องไหน

ฝน : จริง งั้นกูไปด้วย  สาวสวยจริงนะ

เลย์ : จริงห้องกูสวยสุดละ

แล้วทั้งหมดก็แฝงตัวไปเรียนห้อง 7 (ห้องม.4/7)

ช่วงบ่ายเข้าเรียนคาบแรก เต กับ ฝนแอบแฝงตัวไปเรียนห้อง เลย์  ครูช่วงบ่ายก็อยากรู้จักนักเรียน เลยให้แนะนำตัว แต่ครูมีใบรายชื่อนักเรียนในห้อง ทำการเช็คชื่อ

ครู : วันนี้เรามาทำความรู้จักกัน ครูชี้ที่ใคร ก็บอกชื่อนาม-สกุลมานะครูจะได้เช็คชื่อด้วย

เลย์ เต ฝน หันมองหน้ากัน  ฉิบหายละ

เต - เลย์ทำไงดี

เลย์ - ทำไมครูคนนี้เช็คชื่อว่ะ เมื่อเช้าไม่เห็นมีใครเช็คเลย

ครู - เริ่มจากเธอเลยแล้วกัน ชื่ออะไร เลขที่เท่าไหร่ (ชี้มาที่ฝน)

เลย์ เต หันมามองที่ฝน

ฝน -  เออ......

ครู - อ่าวจำชื่อตัวเองไม่ได้เหรอ

เพื่อนในห้อง7 ก็มองมา ที่ฝน เริ่มมีเสียงคุย หน้าตาแปลกๆ เมื่อเช้าไม่มีนิ ครูก็ยิ่งจ้องมองมาที่ฝนที่มีอาการพิรุจออก

ฝนเลยใช้ท่าไม้ตาย ชี้นิ้วไปที่หน้าครู แล้วพูดใส่หน้าครูว่า

ใครฆ่าพระ

แล้ว ฝนก็ค่อยๆเดินออกจากห้องไป เชื่อไหมทั้งห้อง งง เงียบ ในใจคิด ใครฆ่าพระ  มันคืออะไร

จนฝนออกจากประตูห้องไปความงงยังอยู่

เต อาศัยจังหวะนี้ ค่อยๆคว้ากระดาษรายชื่อจากมือครูมา ครูครับผมช่วยอ่านครับ

ครู : เออก็ดี ใครฆ่าพระ เธอรู้ไหม (เตส่ายหน้า แล้วแกล้งอ่านชื่อตัวเอง พร้อมแกล้งทำท่าเช็คชื่อ)

เต : (หันมองรอบห้องห้อง ดูว่าห้องเลย์ที่บอกว่ามีสาวสวยที่สุดใน ม.4 จริงไหม แล้วเตก็มาสะดุดกับผู้หญิงคนหนึ่งในห้องเลย์ สูง สวย ตาคม ที่สำคัญเธอยิ้มให้เต เตเลยชี้ที่เธอพร้อมกับถามชื่อ เลขที่)

เต: เธอคนนี้ชื่ออะไรเลขที่เท่าไหร่ครับ

เธอคนนั้นมองมาที่เต พร้อมกับ..............

          งงไหมใช่รักรึเปล่า

ตอนที่ 3 แค่มองไป ก็ได้แฟน

เธอคนนั้น จ้องมองมาที่เต จนเพื่อนทั้งห้องมองตามเธอ

ผู้หญิงคนนั้น : ชอบเราเหรอ

เตถึงกับสะดุ้งกับสิ่งที่เธอตอบมา

ฮิ้วววววววว !!! เสียงแซว เตกับเธอ ดังลั่นห้อง จากเธอผู้หญิงที่ต้องอาย กลับเป็นเต ที่หน้าแดง

เต : เออ แล้วชื่ออะไรล่ะ

ผู้หญิงคนนั้น : ชื่อก้อย

ครู : เอาแล้ว วันแรกก็จีบกันแล้ว

ฮิ้ววววววว !!! เสียงแซวดังขึ้นอีกครั้ง

ครู : มานี่ครูเช็คชื่อเองดีกว่า ปล่อยใว้แบบนี้เดี๋ยวน้ำตาลขึ้นห้อง

ฮ่าๆๆๆๆๆ เสียงเด็กในห้องหัวเราะลั่น

หลังจากนั้นครูก็เช็คชื่อจนเสร็จ และ ให้นักเรียนทำกิจกรรมเพื่อเชื่อมสัมพันธ์นักเรียนในห้องให้รู้จักกันมากขึ้น ระหว่างทำกิจกรรม สายตาของเต กับ ก้อย ก็มองกันตลอด

หมดคาบสุดท้าย ปล่อยนักเรียนกลับบ้าน นักเรียนก็จะมาตั้งแถวที่หน้าประตูโรงเรียนเพื่อรอครูเวรปล่อยกลับบ้าน

แถวมันจะแยกกัน แถวแรก พวกผู้ปกครองมารับ ขึ้นรถประจำ หรือเดินกลับบ้านเอง  แถวที่สอง พวกที่นำรถมาเอง ครูจะปล่อยแถวแรกก่อน เตชะเง้อ มองหาก้อย มองยังไงก็ไม่เห็น เพราะคนเยอะมาก จนเลย์เดินเข้ามาหา

เลย์ : มึงมองหาก้อยใช่ป่าว

เต : มึงรู้ได้ไง

เลย์ : ก้อยฝากมาบอกว่า รอคุยด้วย ข้างรั่วโรงเรียน ฝั่งอำเภอ

เต : ขอบใจนะ

เลย์ : คุยเสร็จเจอกันหน้าสนามกีฬานะ

เต : หน้าสนามกีฬาตรงไหนว่ะ

เลย์ : ตรงช่องขายตั๋ว รุ่นพี่อยากรู้จักพวกเรา

เต : เค เดี๋ยวตามไป

หลังจากนั้นเตก็เอารถขี่ออกไปหาก้อยตามที่บอก เมื่อขี่ไปถึงก็เจอก้อยกับเพื่อนยืนกันอยู่สองคน  เตจอดรถแล้วเดินยิ้มเข้าไปหา

ชอบเพื่อนเราเหรอ เพื่อนก้อยเปิดฉากพูดก่อน

เต : อืม ก้อยน่ารักนิ

น่ารักแค่นั่นเหรอ คิดแค่นี้เหรอ

เต : ไม่ๆ สวยด้วย น่าจะนิสัยดี

ก้อย :(ยืนยิ้ม)

รู้ได้ไงเพื่อนเรานิสัยดี

เต : ถ้าไม่ดีจะมีเธอเป็นเพื่อนได้ไง

ฉลาดตอบนะ  เพื่อนเราไม่เคยมีแฟนนะ

เต : เราเคยมีเดี๋ยวสอนให้

เพื่อนก้อยเดินเข้าหาเต ไม่ตลกนะเว้ย

เต : จริงจัง จังเลย เราพูดเล่น

เพื่อนเราจะคบกับใคร ต้องดูให้ดี ไม่อยากให้เพื่อนโดนหลอก

ก้อย : (เตะตัวเพื่อน เหมือนเตือนให้เบาๆหน่อย)

เต : แล้วไม่คิดว่าเราจะโดนก้อยหลอกบ้างเหรอ ก้วยน่ารักขนาดนี้

เพื่อนเราจะไปหลอกอะไรเธอ เธอมีอะไรให้เพื่อนเราหลอก

เต  : ไม่มีอะไรให้หลอก หรอก เราจน แต่ไม่จนใจนะ

หยอดเก่งนะ เจ้าชู้ แน่เลย

เต : ต่อให้เธอว่าเราเจ้าชู้ แต่หัวใจเราก็พร้อมอยู่ที่ก้อยนะ

แหวะ ก้อย แกคุยเองเถอะ เราไม่ไหวละ จะไปอ้วก เลี่ยนมาก

ก้อย : ฮ่าๆๆ

เต : เพื่อนชื่ออะไรอ่ะ ดูจริงใจดี

ก้อย : น้ำ

เต : ก้อยกลับบ้านยังไง

ก้อย : รถประจำ

เต : วันนี้ให้เราเป็นรถประจำสักวันได้ไหม

ก้อย : จะไปส่งเหรอ

เต : ครับ รถประจำคันนี้ ฟรีนะครับ

ก้อย : รอแป๊บนะ เดี๋ยวเราไปบอกเพื่อนที่รถก่อนว่าเรากลับเอง

ก้อยเดินไปได้สักพักก็กลับมา

เต : รถประจำพร้อมแล้วครับ เชิญองค์หญิงสเด็จขึ้นได้เลยครับ

เมื่อก้อยขึ้นรถ เตออกตัวก็แกล้งเบรก ให้ก้อยมาซบ จริงๆก็หวังให้นมกระแทกหลัง

ก้อย : (เขิน เอามือตีไหล่เตเบาๆ)

เต : ถ้ารถเบรก แล้วก้อยทรงตัวไม่ดี จะเป็นแบบนี้ เรามีนี้วิธีแก้

(เต เอามือก้อยมาโอบเอวตัวเอง)

เต : กอดเราไว้จะได้ปลอดภัย

ก้อย : (ยิ้ม แต่ก็กอดเตไปตลอดทางจนถึงบ้าน)

เมื่อเตส่งก้อยเสร็จก็ กลับมาหาเลย์ที่หน้าสนามกีฬา เมื่อไปถึงก็รู้ทันที นี่เป็นการรวมตัวของแก๊งค์เด็กผู้ชายในโรงเรียน

เลย์ : พี่บอยครับนี่ไอ้เต

เต มองไปที่พี่บอยที่เลย์แนะนำ ตัวสูงใหญ่ ผิวคล้ำ  มีหนวดไรๆ ทรงเด็กเพชรบุรี

เต : หวัดดีพี่

พี่บอย : (หยิบกระดาษเล็กๆมาให้เต)

เต รับมาแล้วอ่าน "  น่ารักจัง มีใครรึยัง "  เต ถึงกับผวา

เต :  เหี้ยละ (มองไปที่พี่บอย)

พี่บอย : ผู้หญิงในห้องพี่ฝากมาให้

เตถึงกับเป่าปากโล่งใจ นึกว่ารูตูดจะไม่สงบเสียแล้ว

พี่บอย : โรงเรียนผู้ชายน้อย มีอะไรต้องช่วยกันนะ (หลังจากนั้นพี่บอยก็รับน้องด้วยการยื่นบุหรี่ให้เต เตรับไว้แล้วก็ขอไฟแช๊คพี่เขาจุดสูบ ถือว่าเป็นการเข้าแก๊งค์ )

เช้าวันถัดมา เต ขี่รถไปเรียนตามปรกติ แต่ที่ไม่ปรกติแบบรู้สึกได้คือ มีสายตามองมาที่เตแบบจ้องมอง  แล้วสะกิดคุยแบบซุบซิบ  เตเริ่มทำตัวไม่ถูก  เตเอารถเข้าไปจอด ระหว่างนั้นมีสาวน้อย ม.ต้น เดินเข้ามาหาเต พร้อมจดหมายฉบับเล็กๆ ในซองลายการ์ตูนน่ารักๆ ยื่นให้เต เตได้แต่มองหน้าน้องคนนั้นแบบงง น้องยิ้มให้เตแบบเขินอายก่อนหันหลังวิ่งไป เตเปิดซองจดหมายออก มีกลิ่นหอมของกระดาษที่เขียนลอยออกมาเลย สงสัยน้องคนนั้นคงตั้งใจให้เตประทับใจเต เปิดอ่าน ก็เป็นกลอนข้อความบอกแอบรักแอบชอบทั่วไป อ่านเสร็จเตก็เหน็บเข้าร่องหนังสือ เดินไปไม่กี่ก้าว ก็มี สาวเอาจดหมายมาให้อีก ข้อความแบบเดิมๆ เป็นกลอน บอกรักแอบชอบ ทั่วไป  เต เดินไปหาเลย์  ก็พบว่าเลย์ก็มีสาวเอาจดหมายน้อยมาให้เหมือนกัน

เลย์ : มึงก็ได้เหรอ

เต : เออ ได้มาสองฉบับละ

ฝนเดินตามมาสมทบ

ฝน : อ่านอะไรกันว่ะ

เต : มึงได้ป่ะ

ฝน : โอ้ย กูได้ตั้งแต่เมื่อวานแล้ว โยนทิ้งไปหมดแล้ว

เต : โห้ มึงไม่แคร์ความรู้สึกคนให้บ้างเหรอว่ะ

ฝน : แคร์ทำไม ผู้หญิง 3000 กว่าคน ผู้ชายทั้ง โรงเรียนนี้มี 65 คน ที่เป็นชายแท้ๆนะ  มึงไปชี้นิ้วเลือกใครก็ได้ ใครเขาก็อยากมีแฟนเป็นผู้ชายในโรงเรียน

เลย์ : มีแฟนผู้ชายในโรงเรียนแล้วมันเทห์ยังไง

ฝน : มันก็เด่นไง นิสัยผู้หญิง มันอยากเด่น คือกูสวยไงเลยมีแฟนในโรงเรียนได้ ผู้ชายน้อยขนาดนี้ เขาเลือกกู พวกมึงเขาไม่เลือก

เต : อ๋อ

เลย์ : อ่าว งี้ก็เลือกได้สิ

ระหว่างนั้น น้องคนสว่างใส ที่เตเจอหน้าโรงเรียน ก็เดินผ่านมา เตจำเธอได้ติดตา ก็เพราะเธอคนนี้แหละที่ทำให้เตมาเรียนที่นี่

เต : คนนี้

ฝน : สนใจเหรอเดี๋ยวกูจัดการให้

เต : อย่าไปถามว่าใครฆ่าพระละมึง

ฝนหันมายกนิ้วกลางให้เต ก่อนวิ่งตามเธอคนนั้นไป

ฝนตามไปจนถึงตัว และได้คุยกับเธอคนนั้น เตได้แต่มองไกลๆ

ฝน : เธอหยุดก่อน

น้องสว่างใสหยุดหันมามองที่ฝน

ฝน : มีเรื่องคุยด้วยแป๊บสิ

น้องสว่างใส : เรื่องอะไร

ฝน : รู้ไหมว่าใครฆ่าพระ

น้องสว่างใส งง อะไรว่ะ ใครฆ่าพระ

ฝน : งง ใช่ไหม แต่มีเรื่องไม่งง หันไปทางโน้น คนที่หล่อน้อยกว่าเรา เขาชอบเธอนะ อยากทำความรู้จัก

น้องสว่างใส : คนไหน อยู่กันสองคน

ฝน : คนที่คิ้วเข้มๆ

น้องสว่างใส : อ๋อ เรามีแฟนแล้ว บอกเขาด้วย ว่าถ้าจะจีบใครก็จริงใจหน่อย กล้าๆมาจีบเองอย่าใช้เพื่อน ไม่เทห์เลย

ฝน : จบเลย แล้วเธอชื่ออะไร

น้องสว่างใส : เราชื่อฝน

ฝน : ชื่อเดียวกันเลย

แล้วทั้งคู่ก็สนทนากันอย่างเมามัน เหมือนสนิทกันมาเป็นปี แค่เริ่มจากชื่อเหมือนกัน ฝั่งเต กับเลย์ที่ยืนดู

เลย์ : ชอบคนนี้เหรอ

เต : บอกไม่ถูก ว่าชอบรึไม่ชอบ แต่แบบว่าประทับใจแต่แรกเจอ

เลย์ : แล้วก้อยห้องกูล่ะ

เต : เป็นมึง มึงเลือกใคร

เลย์ : กูเอาทั้งสองคนเลย

เต : เอองั้นกูเอาแบบมึง

ไม่นานฝนเดินกลับมาด้วยรอยยิ้ม

เต : ยิ้มมาแบบนี้ ข่าวดีแน่เลย

ฝน : เขาบอกว่าเขามีแฟนแล้ว

เต : แล้วมึงยิ้มมาทำไม

ฝน : เขาชื่อเดียวกับกู ด้วย

เต :  อ๋อ ชื่อ ฝน แค่เนี่ยนะ

ฝน : ไม่แค่นี้  เขาบอกว่า เย็นนี้ว่างไหม

เต : ทำไม

ฝน :เขาบอกว่าไปส่งเขาที่ท่ารถทีได้ไหม วันนี้น้องเขาไม่ได้เอารถมา

เต : มึงตอบว่าไง

ฝน : ก็ได้สิ

เต : มึงไม่มีรถ มึงจะไปส่งเขายังไง

ฝน : ก็ยืมรถมึงไง

เต : โอ้โห้  ทำไมมึงไม่บอกให้กูไปส่ง

ฝน : กูบอกเขาแล้ว ว่าคนนั้นมันชอบเธอ แต่เขาไม่เลือกมึง เขาเลือกกู ฮ่าๆๆๆ

เต : ดูมึงดีใจมากนะ

ฝน : สวยขนาดนี้ มาซ้อนท้าย ใครเห็นก็อิจฉา

เลย์ : เตๆ (เลย์สะกิดเตให้หันมาดู)

เตหันมาเจอผู้หญิงคนหนึ่งมาพร้อมกับถุงใบเล็กๆยืนยิ้มให้เต  เต งง แต่ก็ยิ้มตอบ

เราชื่อ อร นะ นี่เปิดเทอมมาวันแรกเราให้ ใช้ด้วยล่ะ  อรยื่นถุงที่ถือมาให้เต เตรับไว้ ก่อนจะค่อยๆเปิดดูของข้างใน