เกิดใหม่มาเป็นชายบำเรอ?
น่าสนใจ
ฟ่านกง
เมื่อไหร่เจ้าจะเลิกไปหอหนานชานเสียที
ฟ่านกง
ข้าเลี้ยงดูครอบครัวได้หน่า
ฟ่านกง
ข้ามิอยากให้น้องข้าต้องมลทิน
ฟ่านหรง นอ.
ข้าอยากช่วยพวกท่านทำมาหากิน
ฟ่านหรง นอ.
อีกอย่างข้ามิได้ขายตัว
ฟ่านหรง นอ.
ค่าทำหน้าที่แค่ให้ความบันเทิงเหล่าคุณชายเท่านั้น
ฟ่านกง
แต่ข้าก็ยังห่วงเจ้าอยู่ดี🫤
ฟ่านหรง นอ.
(หน้าหงอเชียว555)
ฟ่านหรง นอ.
เอาหน่าท่านพี่
ฟ่านกง
แต่ถ้าหากมีผู้ใดมาแตะต้องเจ้า
ฟ่านกง
ข้าจะตัดแขนมันทิ้งเสีย
ฟ่านหรง นอ.
มันเป็นงานของข้ามั้ยล่ะ
ฟ่านหลิว
คุยอะไรกันหรือเพคะท่านพี่ทั้งสอง
ฟ่านหรง นอ.
ป่าวหรอกอาหลิว
ฟ่านกง
เจ้ามาหาพวกพี่แบบนี้
ฟ่านหลิว
ข้ามาชวนไปกินข้าวเจ้าค่ะ
ฟ่านหลิว
ข้าเตรียมไว้ให้พวกท่านแล้ว
ลั่วอี๋ยวน พอ.
ท่านพ่อขอรับ
ลั่วไป๋เฟิง(ฮ่องเต้) พอ.
จะไปที่นั่นรึ
ลั่วไป๋เฟิง(ฮ่องเต้) พอ.
พ่อไปด้วย
ลั่วอี๋ยวน พอ.
เดี๋ยวท่านย่าก็ว่าเอาหรอกขอรับ
ลั่วไป๋เฟิง(ฮ่องเต้) พอ.
ข้าไม่ฟังหรอก
ลั่วไป๋เฟิง(ฮ่องเต้) พอ.
โห..
ลั่วไป๋เฟิง(ฮ่องเต้) พอ.
พัฒนาขึ้นนะเนี่ย
ลั่วอี๋ยวน พอ.
แน่นอนขอรับ
ลั่วอี๋ยวน พอ.
ชายบำเรอที่นี่งามนัก
ลั่วไป๋เฟิง(ฮ่องเต้) พอ.
น่าสนุกดีหนิ
ลั่วไป๋เฟิง(ฮ่องเต้) พอ.
...
เม่ยหนี่
อึ้งเลยสินะเจ้าคะ
เม่ยหนี่
นี่คือชายบำเรอที่งามที่สุดของหอหนานชานเพคะ
ลั่วไป๋เฟิง(ฮ่องเต้) พอ.
งามจริงๆ
ลั่วอี๋ยวน พอ.
คนนี้ข้าจอง
ลั่วไป๋เฟิง(ฮ่องเต้) พอ.
ของพ่อ
ลั่วไป๋เฟิง(ฮ่องเต้) พอ.
ข้าให้1ก้วน
ลั่วอี๋ยวน พอ.
ข้าให้2ก้วน
ลั่วไป๋เฟิง(ฮ่องเต้) พอ.
นี่พ่อแพ้เจ้างั้นรึ
เม่ยหนี่
นายผู้นี้เป็นของคุณชายเจ้าค่ะ
เม่ยหนี่
แต่หากจะให้ชายบำเรอผู้นี้ร่วมหอกับท่านคงมิได้เจ้าค่ะ
ลั่วอี๋ยวน พอ.
เพราะเหตุใด
เม่ยหนี่
ชายผู้นี้มีหน้าที่เพียงแค่ให้ความสำราญแก่ท่านชายเฉยๆเจ้าค่ะ
เม่ยหนี่
เพราะดิฉันจ้างเขารายวันเจ้าค่ะ
ลั่วอี๋ยวน พอ.
ข้าเข้าใจแล้ว
ลั่วไป๋เฟิง(ฮ่องเต้) พอ.
ข้าขอด้วยได้หรือไม่
ลั่วไป๋เฟิง(ฮ่องเต้) พอ.
จ่าย2เท่าเลย
เม่ยหนี่
ก็ตามปราถนาเจ้าค่ะคุณชาย
เม่ยหนี่
ปรนนิบัติคุณชายสองคนนี้ที่จ่ะ
ฟ่านหรง นอ.
คุณชายทั้งสองประสงค์สิ่งใดเป็นพิเศษหรือไม่ขอรับ
ลั่วไป๋เฟิง(ฮ่องเต้) พอ.
เจ้าเต้นรำให้ข้าดูได้หรือไม่
ฟ่านหรง นอ.
ไม่มีปัญหาขอรับ
ฟ่านหรง นอ.
แล้วอีกท่านล่ะขอรับ
ลั่วอี๋ยวน พอ.
ดื่มกับข้าสัก3-4ไห
ฟ่านหรง นอ.
ดูถูกหรือขอรับ
ฟ่านหรง นอ.
ข้าต่อให้อีก2ไห
ลั่วอี๋ยวน พอ.
(น่าสนใจดีหนิ)
ลั่วไป๋เฟิง(ฮ่องเต้) พอ.
(ชักจะถูกใจเข้าแล้วสิ)
ฟ่านหรง นอ.
ข้ายังม่ายมาวว~ อ อึห.!
ลั่วอี๋ยวน พอ.
ไหนอวดนักอวดหนา
ลั่วอี๋ยวน พอ.
ว่าคอเจ้าแข็งนัก
ลั่วไป๋เฟิง(ฮ่องเต้) พอ.
5555
ลั่วไป๋เฟิง(ฮ่องเต้) พอ.
น่าเอ็นดู
ลั่วอี๋ยวน พอ.
ข้าจองชายผู้นี้ขอรับ
ลั่วไป๋เฟิง(ฮ่องเต้) พอ.
ไม่สิ
ลั่วไป๋เฟิง(ฮ่องเต้) พอ.
พ่อจองก่อนเจ้า
ลั่วอี๋ยวน พอ.
ทำไงกับชายงามนี่ดีท่านพ่อ
ลั่วไป๋เฟิง(ฮ่องเต้) พอ.
แม่เล้า
เม่ยหนี่
เดี๋ยวดิฉันจัดการเองเจ้าค่ะ
เม่ยหนี่
เดี๋ยวไปดิฉันไปส่งหน้าหอนะเจ้าคะ
ลั่วไป๋เฟิง(ฮ่องเต้) พอ.
ไม่ต้องหรอก
ลั่วไป๋เฟิง(ฮ่องเต้) พอ.
เดี๋ยวพวกข้ากลับกันเอง
ลั่วอี๋ยวน พอ.
ชายผู้นี้งามนัก
เม่ยหนี่
ขอบคุณที่คุณชายทั้งสองชอบนะเจ้าคะ
เม่ยหนี่
เดี๋ยวก็ตื่นแล้วล่ะเจ้าค่ะ
เม่ยหนี่
แต่คุณชายก็ยอมให้ดิฉันรับนี่เจ้าคะ
ฟ่านกง
แถมเขาก็อยากช่วยข้า
ฟ่านกง
เจ้าก็เอ็นดูอาหรงนี่
เม่ยหนี่
ไม่รู้ไม่ชี้เจ้าค่ะ
ฟ่านกง
อาหลิงให้พี่มารับเจ้ากลับบ้าน
ฟ่านหรง นอ.
ข้าขี้เกียจเดิน
ฟ่านหรง นอ.
สุดท้ายท่านก็ยอมอยู่ดี
ฟ่านกง
ก็ข้าใจไม่แข็งพอหนิ
ฟ่านหลิว
ท่านพี่กลับมาเสียที
ฟ่านหลิว
ปุปุคืออะไรหรือเจ้าคะ
ฟ่านกง
ไม่เห็นหัวพี่ใหญ่อย่างข้าเอาเสียเลย
???
พ่อกับลูกชอบหนุ่มคนเดียวกัน
เสือพูดได้!?
ลั่วอี๋ยวน พอ.
ข้าถูกใจเขายิ่งนักท่านพ่อ
ลั่วไป๋เฟิง(ฮ่องเต้) พอ.
พ่อก็ถูกใจชายผู้นั้น
ลั่วอี๋ยวน พอ.
ข้าจองก่อนขอรับ
ลั่วไป๋เฟิง(ฮ่องเต้) พอ.
ไม่
ลั่วไป๋เฟิง(ฮ่องเต้) พอ.
พ่อไม่ฟัง
ลั่วไป๋เฟิง(ฮ่องเต้) พอ.
เหมือนข้าไม่เบื่อเจ้า
ลั่วเมี่ยน(ไทเฮา)
คุยอะไรกัน
ลั่วอี๋ยวน พอ.
ข้าเจอชายในดวงใจขอรับ
ลั่วไป๋เฟิง(ฮ่องเต้) พอ.
ของพ่อ
ลั่วเมี่ยน(ไทเฮา)
เอาล่ะพอๆๆๆ
ลั่วเมี่ยน(ไทเฮา)
ชายผู้นั้นชื่อแซ่กระไรล่ะ
ลั่วอี๋ยวน พอ.
มิทราบขอรับ..
ลั่วไป๋เฟิง(ฮ่องเต้) พอ.
😓😓😓
ลั่วเมี่ยน(ไทเฮา)
แล้วเจอชายผู้นั้นที่ใด
ลั่วอี๋ยวน พอ.
หอหนานชานขอรับท่านย่า
ลั่วไป๋เฟิง(ฮ่องเต้) พอ.
อื้อๆ
ลั่วไป๋เฟิง(ฮ่องเต้) พอ.
ชายผู้นั้นงดงามมากขอรับ
ลั่วเมี่ยน(ไทเฮา)
พงกเจ้านี่นะ
ลั่วเมี่ยน(ไทเฮา)
โตเป็ยหนุ่มกันแล้ว
ลั่วเมี่ยน(ไทเฮา)
ทำตัวเยี่ยงเด็ก
ลั่วอี๋ยวน พอ.
ก็ข้าถูกใจเขานี่ขอรับ
ลั่วไป๋เฟิง(ฮ่องเต้) พอ.
ใช่ขอรับ
ลั่วเมี่ยน(ไทเฮา)
ไว้รู้แซ่แล้วค่อยมาอวดข้า
ลั่วไป๋เฟิง(ฮ่องเต้) พอ.
โถ่ท่านแม่
ฟ่านหรง นอ.
ข้าขอไปเดินเล่นแถวๆนี้นะขอรับ
ฟ่านหรง นอ.
เรามาอยู่ร่างนี้ได้1ปีแล้วหรอเนี่ย
ฟ่านหรง นอ.
แต่ร่างนี้แซ่บอ้าา
ฟ่านหรง นอ.
ทำไมเจ้าพูดได้ล่ะ
ฟ่านหรง นอ.
โลกนี้ไม่ได้มีแต่มนุษย์หรอกหรือ
อาลิ่ว
นี่เจ้าไปอยู่ที่ไหนมาเนี่ย
อาลิ่ว
ช่วยข้าก่อนได้หรือไม่
ในโลกนี้ไม่ได้มีแค่เผ่ามนุษย์อยู่เผ่าเดียวโลกนี้มีหลายเผ่าเลยล่ะค่ะ แยกออกเป็น4เผ่าหลักๆ
1.เผ่ามนุษย์ มีสองประเภท
1.1มีพลังเวทย์
1.2ไม่มีพลังเวทย์
แต่มนุษย์ที่มีพลังเวทย์จะหาได้ยาก
2.เผ่าสัตว์อสูร สามารถแปลงกลายเป็นมนุษย์ได้และมีพลังเวทย์ สามารถทำพันธะสัญญากับมนุษย์ได้หากมนุษย์ที่ไม่มีพลังเวทย์ทำพันธะสัญญากับสัตว์อสูรมนุษย์ผู้นั้นก็จะสามารถยืมพลังของสัตว์อสูรนั่นได้ แต่หากมนุษย์ที่มีพลังเวทย์ทำพันธะสัญญากับสัตว์อสูรก็จะสามารถเพิ่มพลังให้แก่ตนเองได้ เสริมอีกนิดนึงสัตว์อสูรแบ่งออกเป็น4ขั้น ขั้นที่1เป็นสัตว์อสูรธรรมดาไม่สามารถแปรงร่างเป็นมนุษย์ได้ตบะและพลังก็ต่ำมาก ขั้นที่2และ4
3สามารถแปรงร่างเป็นมนุษย์ได้ตบะและพลังจะอยู่ระดับกลาง ขั้นที่4แปรงร่างเป็นมนุษย์ได้ตบะและพลังสูงมากๆแต่จะพบเห็นได้อยากเพราะขั้นนี้ไม่ค่อยสุงสิงกับเผ่ามนุษย์
3.เผ่ามาร ส่วนใหญ่จะอยู่แต่ในแดนมารไม่ค่อยมายุ่งกับเผ่ามนุษย์เสียเท่าไหร่
4.เผ่าภูติ บางตัวเป็นมิตรบางตัวเป็นศัตรูแต่พลังมีไม่มากแต่เป็นอันตรายสำหรับมนุษย์ที่ไม่มีพลัง
ฟ่านหรง นอ.
เจ้ากลายร่างเป็นมนุษย์ได้ล่ะสิ
อาลิ่ว
เรื่องอะไรที่ข้าต้องเผยร่างมนุษย์อันหล่อเหลาของข้าให้เจ้าดู
อาลิ่ว พอ.
ขอบคุณที่ช่วยข้า
ฟ่านหรง นอ.
แล้วเจ้ามาจากไหน
ฟ่านหรง นอ.
อะไรของหมอนั่น
???
วันพรุ่งนี้จะอัพอีกตอนค่ะ
โดนวางยา (18+)
ลุง
อยากได้เจ้าข้าต้องจ่ายเท่าใด
ฟ่านหรง นอ.
ข้าไม่ได้ขายตัวนะขอรับ
ฟ่านหรง นอ.
ข้าแค่ให้ความสำราญแก่ท่าน
ลุง
งั้นดื่มกันข้าสีกจอกได้หรือไม่
ลุง
งดงามเยี่ยงนี้พันปีมีครั้งเชียว
อาลิ่ว พอ.
เขาบอกไม่ยอมก็คือไม่ยอมสิวะ
อาลิ่ว พอ.
เจ้านี่มันกระไรนัก
อาลิ่ว พอ.
นี่เจ้าไหวหรือไม่
ฟ่านหรง นอ.
ข้าร้อนเหลือเกิน
ฟ่านหรง นอ.
ช่วยข้าทีคุณชาย
อาลิ่ว พอ.
เจ้ายั่วข้าก่อนเอง
แสงไฟจากโคมกระดาษสะท้อนเงาร่างบนผนังห้องรับรองแขกของ หอหนานชาน อากาศอบอ้าวด้วยกลิ่นกำยานจางๆ และไอร้อนจาก ร่างของชายสองคนที่ยืนประชิดกัน ฟ่านหรงเงยหน้าสบดวงตาสี อำพันของอาลิ่ว แววตาของเขาฉ่ำวาว ริมฝีปากเผยอขึ้นเล็กน้อย ราวกับจะพูดอะไร แต่ก็ปล่อยให้ความเงียบเป็นตัวแทนของคำขอ
อาลิ่ว พอ.
เจ้าต้องการอะไร หืม?//เอ่ยเสียงแหบต่ำ รอยยิ้มเจ้าเล่ห์ ประดับมุมปาก
ฟ่านหรงไม่ตอบ แต่ปลายนิ้วของเขาไล้ไปตามแผ่นอกแกร่งของอีก ฝ่าย ลากผ่านรอยกล้ามเนื้อแน่นตึงที่ซ่อนอยู่ใต้เสื้อผ้า อาลิ่วสูดลม หายใจลึกก่อนจะคว้าข้อมือบางของฟ่านหรงไว้ รั้งอีกฝ่ายเข้ามาชิด จนอกแนบอก
ฟ่านหรง นอ.
ข้าหรือเจ้า ใครกันแน่ที่อยากได้สิ่งนี้ มากกว่า? //เอ่ยเสียงแผ่ว
อาลิ่วหัวเราะในลำคอ มือหนาสอดเข้าใต้ชั้นผ้าบางของฟ่านหรง รอยสัมผัสร้อนจัดลากไล้ไปตามเอวคอด
อาลิ่ว พอ.
ข้ากำลังจะทำให้เจ้ารู้ว่า ใครกันแน่ที่ต้องการใคร
ร่างของฟ่านหรงถูกดันให้แนบไปกับผนัง ผ้าม่านพลิ้วไหวตามแรง ลม แต่ไม่มีอะไรเย็นไปกว่าร่างกายที่เร่าร้อนของพวกเขาในค่ำคืนนี้
แสงโคมไหวระริก เงาร่างของพวกเขาซ้อนทับกันบนผนังห้องรับรอง แขกของหอหนานชาน เสียงลมหายใจหนักสลับกับเสียงเนื้อกระทบ เนื้อแทรกผ่านม่านอากาศอวลไอร้อน ฟ่านหรงหลับตาแน่น ปล่อย ให้สัมผัสของอาลิ่วกลืนกินเขาไปทั้งร่าง
อาลิ่วครอบครองเขาด้วยแรงปรารถนาและความหิวกระหาย มือแกร่งตรึงสะโพกบางไว้แน่น ไม่ให้หนีไปไหน ริมฝีปากร้อนผ่าวลาก ผ่านผิวเนียนขบเม้มและทิ้งร่องรอยสีแดงเป็นหลักฐานแห่งค่ำคืนนี้
ฟ่านหรง นอ.
จ เจ้าชื่ออะไร
อาลิ่ว พอ.
เรียกข้าว่าอาลิ่ว
ฟ่านหรง นอ.
อา... อาลิ่ว...
ฟ่านหรงเรียกชื่อเขาด้วยเสียงสั่นเครือ ปลายนิ้วจิก เข้ากับลาดไหล่แข็งแกร่ง ร่างกายของเขาถูกผลักดันไปตามจังหวะ ที่อีกฝ่ายเป็นผู้กำหนด
อาลิ่ว พอ.
เจ้าต้องการมากกว่านี้หรือไม่? //กระซิบถามข้างหู น้ำเสียง ของเขาเต็มไปด้วยแรงอารมณ์ที่เก็บกักไว้ไม่อยู่
ฟ่านหรงเม้มริมฝีปากแน่น พยายามกลั้นเสียงครางที่ถูกปลุกเร้าให้ หลุดออกมา ทว่าร่างกายกลับซื่อสัตย์ต่อสัมผัสของอาลิ่ว ยิ่งอีกฝ่าย ลึกซึ้งมากเท่าไร ไอร้อนที่แผ่ซ่านไปทั่วร่างก็ยิ่งเผาเขาจนแทบ หลอมละลาย
ม่านบางปลิวไหวตามแรงลม แต่ในห้องนี้มีเพียงความร้อนแรงของ พวกเขาเท่านั้นที่ท่วมท้น ฟ่านหรงไม่อาจคิดอะไรได้อีกแล้ว นอกจากปล่อยให้ตนเองจมหายไปในวังวนของอารมณ์อันเร่าร้อนที่ อาลิ่วหยิบยื่นให้
ฟ่านหรง นอ.
นี่เจ้าเสือ!??
อาลิ่ว พอ.
เมื่อคืนนี้ยังครางเสียงหวานเรียกชื่อข้าอยู่เลยหนิ
ฟ่านหรง นอ.
ขะ ข้าโดนวางยาต่างหากล่ะ
ฟ่านหรง นอ.
ข้ากลับบ้านแล่ว!
อาลิ่ว พอ.
แต่เจ้าเดินไหวหรือ
ฟ่านหรง นอ.
ขาไหว- เหวอ!!?
อาลิ่ว พอ.
เดี๋ยวข้าอุ้มไปส่งที่จวน
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
