รักอัปโชคหลงกลคุณชายหนาน
จุดเริ่มต้น
โจวซิงสือ:นางเอกของเรื่อง เป็นบุตรสาวขุนนางตระกูลโจวผู้ภักดีมาสิบกว่ารุ่น แม้ว่าสถานะทางบ้านจะไม่สู้ดีนักแต่ก็มีเกียรติและชื่อเสียงในเมืองหลวง เป็นบุตรสาวคนเล็ก ลูกสาวคนรอง กล้าได้กล้าเสีย ทำอะไรทำจริง ฉลาดมองคนขาด ช่างเจรจา มีความสามารถ ขายขำ
หนานกงซี:พระเอกของเรื่อง เป็นบุตรชายคนโตของเศรษฐีในเมืองหลวงผู้มั่งคั่ง มีทรัพย์สมบัติมากมาย มีแม่เป็นบุตรสาวชนชั้นสูง เกิดมาก็มีโชค หน้าตารูปงาม ดูเงียบสงบ ไม่ชอบความวุ่นวาย กล้าเสี่ยง ไม่ว่าจะด้านการจับดาบหรือพู่กันเขาล้วนเก่งไปทุกเรื่อง
สวีเจียวหรู:นางรองของเรื่อง เป็นบุตรสาวตระกูลบัณทิฑเลื่องชื่อในเจียงหนานสมรสกับหนานกงซีเมื่อสามปีที่แล้ว ไม่ง่ายเลยที่บุตรสาวบัณทิฑจะได้ตบแต่งเข้าตระกูลพ่อค้า เป็นคนเยือกเย็น ไม่ค่อยพูด มีกิริยามารยาทตามหลักตำราสอนหญิงทุกประการ หากพูดเรื่องการวางตัวในฐานะฮูหยินนางก็ถือว่าทำได้ดี
ภายในจวนกลว้างใหญ่มีเรือนมากมาย
แต่ไม่รู้เหตุใดถึงเงียบสงบเช่นนี้
สาวใช้ที่เดินเตร่ก็มีน้อยจนนับคนได้
‘โต้วเหมย’สาวใช้คนสนิทของโจวซิงสือ นางเติบโตมาในตระกูลโจวตั้งแต่อายุยังน้อย
มีเพียงเสียงนางที่ดังล่นทั่วจวน
โจวซิงสือ
อาโต้ว มีเรื่องอะไร
คุณหนูรองโจว ส่วมชุดสีเหลืองอ่อนนวลนั่งอยู่ที่ศาลาข้างต้นกุ้ยฮวา
โต้วเหมย
แย่แล้วเจ้าค่ะ แย่แล้ว
โจวเซินจื่อ
เจ้าถึงได้ทำสีหน้าท่าทางเช่นนี้
‘โจวเซินจื่อ’พี่สาวของโจวซิงสือ คุณหนูใหญ่ตระกูลโจวผู้เรียบร้อย ตอนนี้เป็นหม้าย
โจวซิงสือ
นั้นสิ มีเรื่องอะไรที่พูดๆมาเร็วเข้า
โต้วเหมย
บ่าว..บ่าวได้ยินคนในเรือนหลักพูดกันว่า
โจวซิงสือกับโจวเซินจื่อตั้งใจฟังคำที่สาวใช้ตัวน้อยๆค่อยๆพูดออกมา
โต้วเหมย
เขาพูดกันว่าคุณหนูรองจะมีงานมงคลสมรสเร็วๆนี้เจ้าค่ะ!
โจวเซินจื่อ
งานมงคลสมรสงั้นหรือ
โจวเซินจื่อ
เหตุใดพวกเราไม่เคยได้ยินท่านพ่อท่านแม่พูดถึงเรื่องนี้เลย
โต้วเหมย
คุณหนูท่านจะทำอย่างไรดี
โจวเซินจื่อพยายามห้ามไม่ให้น้องสาวทำกริยาแบบนี้
โจวซิงสือ
อาเจี่ย ท่านไม่ได้ยินหรือ
โจวซิงสือ
นางพูดว่าข้าต้องแต่งงาน
โจวซิงสือ
ทำไมต้องเป็นข้า แล้วทำไมต้องแต่งงาน
โจวเซินจื่อ
เอาล่ะๆพี่เข้าใจเจ้า
โจวเซินจื่อ
เจ้าช่วยใจเย็นหน่อยไม่ได้หรือไร
โจวซิงสือ
ข้าต้องไปเอาคำตอบให้ชัดเจน
โจวเซินจื่อ
อ้ะ!เดี๋ยวช้าก่อน
โจวเซินจื่อ
เรื่องนี้ต้องมีเหตุผลแน่แต่ว่า..เจ้าอย่าบุ่มบ่ามนัก
โจวเซินจื่อ
หายใจเข้าหายใจออกแล้วพูดดีๆเข้าใจหรือไม่
โจวซิงสือ
อาเจี่ยท่านไม่ต้องห่วงเรื่องนั้น
โจวซิงสือ
ข้าจะยับยั้งอารมณ์
สาวใช้
คุณหนูใหญ่..ท่านว่าคุณหนูรองจะไม่ก่อเรื่องจริงหรือเจ้าคะ
โจวเซินจื่อ
นั้นสิ..นางไปไม่ถึงด้วยซ้ำเหตุใดข้าชักจะกังวลเสียแล้วล่ะ
โจวเซินจื่อหยิบผ้าขึ้นมาซับเหงื่อ
ฮูหยินโจว
ท่านพี่ หากลูกรองรู้เข้า
‘ฮูหยินโจว’มารดาของโจวซิงสือ และโจวเซินจื่อ’
โจวเจิ้นถิง
ใจเย็นๆน่า นางยังไม่รู้ไม่ใช่หรือ
ฮูหยินโจว
ให้ตาย..ท่านช่างไม่เข้าใจลูกสาวตนเอง
ฮูหยินโจว
ไม่รู้หรือว่าหากนางรู้เข้านางจะ-
โจวเจิ้นถิง
ไอหยา! ลูกรองเจ้ามาแล้วหรือ
โจวเจิ้นถิง
มีเรื่องอะไรหรือ
‘โจวเจิ้นถิง’ บิดาของโจวซิงสือและโจวเซินจื่อ ขุนนางน้ำดี
เขาเข้าไปประคองลูกสาวราวกับรู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้น
ละทิ้งทิฐิ
ฮูหยินโจว
พวกเจ้าไปนำชาร้อนๆมาเร็วเข้า
ฮูหยินโจว
ปะ..ปิดบังอะไรเจ้า
นางรู้ว่ามารดาของนางโกหกไม่เก่งเป็นที่สุด
ฮูหยินได้แต่ส่งสายตาให้สามีช่วยเหลือ
โจวเจิ้นถิง
ลูกรองคือเช่นนี้
ทำเอาโจวเจิ้นถิงขุนนางผู้กล้าหาญได้แต่เงียบ
เก่งแค่ไหนก็แพ้ลูกสาวคนนี้
โจวเจิ้นถิง
เจ้าก็รู้ว่าการเงินตระกูลเราลำบาก
โจวซิงสือ
งั้นท่านเอาข้าไปแลกสินบนงั้นหรือ?
โจวเจิ้นถิง
เหลวไหล! พ่อไม่ทำเช่นนั้น
โจวเจิ้นถิง
ตลอดชีวิตของพ่อไม่มีทางรับสินบน ยิ่งไม่มีวันขายเจ้าเพราะเงิน
โจวเจิ้นถิง
ต่อให้ลำบากอดยากเร้นแค้นแค่ไหนก็ตาม
นางรู้สถานการณ์ในบ้านตัวเองดี
แต่ว่าการแต่งงานไม่ใช่ใครจะยอมรับได้ง่ายๆ
เขาจับมือนุ่มๆของลูกสาวเบาๆ
โจวเจิ้นถิง
ไม่ใช่เรื่องเงินหรอก แต่ก็..
โจวซิงสือ
เอาล่ะท่านพ่อ ท่านพูดมาตรงเถอะๆ
โจวเจิ้นถิง
ไม่นานมานี้ พ่อเจ้ากับท่านหนานกงลู่ได้คบค้ากันพักนึง
โจวเจิ้นถิง
เขาเป็นพ่อค้าที่สุจริตอีกทั้งยังมั่งคั่งร่ำรวย
ฮูหยินโจว
ใช่ๆ…เขาหน่ะช่วยเหลือพ่อเจ้ายามลำบากมาหลายหน
ฮูหยินโจว
แต่พวกเราเล่าไม่มีสิ่งใดไปตอบแทน
โจวเจิ้นถิง
ไม่ได้หมายความว่าจะนำเจ้าไปตอบแทนหรอกนะลูกรอง
โจวเจิ้นถิง
เขาน่ะขอร้องพ่อ บอกกับพ่อว่าลูกชายเขาแต่งงานมาสามปีแล้วกลับไม่มีทายาทเสียที
โจวเจิ้นถิง
เช่นนี้เขาจะตายตาหลับได้อย่างไร
โจวเจิ้นถิง
พ่อได้ฟังก็รู้สึกสงสาร แต่ว่า..ลูกสาวของพ่อคนนึงก็เป็นหม้าย อีกคนก็ยังไม่เป็นฝั่งเป็นฝา
โจวเจิ้นถิง
เช่นนี้พ่อเองก็ตายตาไม่หลับเช่นกัน
โจวซิงสือ
ท่านพ่อ..อย่าพูดเรื่องนั้น
โจวเจิ้นถิง
แล้วจะทำเช่นไรดี
โจวเจิ้นถิง
พวกเราจึงอยากดองพวกเจ้าเข้าด้วยกัน
โจวเจิ้นถิง
ไว้วันหน้า ขอแค่เจ้ามีครอบครัวอยู่พ่อเองก็สบายใจ แม่เจ้าเองก็สบายใจ
โจวซิงสือ
เขาเองก็แต่งงานแล้ว
โจวซิงสือ
ลูกไม่ประสงค์จะไปทำลายครอบครัวใครเข้า
โจวเจิ้นถิง
พ่อรู้ พ่อก็ไม่ต้องการให้เจ้าตบแต่งไปเป็นเพียงฮูหยินรอง
โจวซิงสือ
ไม่มีวิธีอื่นแล้วหรือเจ้าคะ
ฮูหยินโจว
พวกเราเองก็ไม่มีวิธี
ฮูหยินโจว
ฝ่ายนั้นเขาต้องการเช่นนี้
ฮูหยินโจว
ซิงเอ๋อร์ เจ้าก็รู้ ฐานะของบ้านเราจนป่านนี้เจ้าก็ยังไม่มีใครมาสู่ขอ
ฮูหยินโจว
ตระกูลหนานกงมาสู่ขอเจ้าถึงเช่นนี้แล้ว ตระกูลโจวของพวกเราจะกล้าปฎิเสธได้อย่างไร
แต่งงานก็แย่พอแล้ว ยังต้องแต่งเป็นฮูหยินรองอีก
นี่นางยังเหลือศักดิ์ศรีอยู่หรือไม่
โจวซิงสือ
…อย่างไรพวกท่านก็รับปากไปแล้ว
โจวซิงสือ
อีกอย่างหากข้าแต่งงานเข้าตระกูลหนานกง คงจะเป็นหน้าเป็นตาให้ตำแหน่งของท่านพ่อได้ไม่น้อย
โจวซิงสือ
เช่นนี้จะไม่มีใครดูถูกท่านพ่ออีก
โจวซิงสือ
ตระกูลโจวของเราก็จะพอหายใจหายคอได้บ้าง
โจวซิงสือ
เรื่องนี้ลูกเองก็รู้
โจวซิงสือ
มีเพียงต้องสละทิฐิของตนทิ้งไป
โจวซิงสือ
แล้วยอมรับสิ่งที่จะเกิดก็เท่านั้น
ฮูหยินโจว
ลูกรองของเราฉลาดปราชญ์เปรื่อง
ฮูหยินโจว
เรื่องทั้งหมดก็เป็นเช่นนี้
ฮูหยินโจว
แต่ว่าเจ้าไม่ต้องกังวลไปถึงอย่างไรเจ้าก็เป็นบุตรขุนนางพวกเขาต้องไม่กล้ารังแกเจ้าแม้แต่นิด
ฮูหยินโจว
ชีวิตของเจ้าจะสงบสุขร่มรื่น
โจวซิงสือ
(ขอให้เป็นเช่นนั้นทีเถอะ)
โจวเจิ้นถิง
ลูกรองพวกเราขอโทษนะ
โจวเจิ้นถิง
ที่สุดท้ายเรื่องในจวน..ยังต้องพึ่งพาเจ้า
โจวซิงสือ
ท่านพ่อไม่ใช่อย่างนั้น
โจวซิงสือ
ข้าควรทำหน้าที่คุณหนูของจวนโจวได้แล้ว
โจวซิงสือ
ไม่ต้องห่วง ข้ายอมรับการแต่งงานครั้งนี้เอง
รับฮูหยินรอง
โจวซิงสือเดินเอื้อยๆกลับเรือนตัวเอง
โต้วเหมย
คุณหนู ท่านไม่เป็นอะไรใช่หรือไม่
โจวซิงสือ
ข้าจะเป็นอันใดได้
โจวซิงสือ
โต้วเหมย ออกไปเถอะ ข้าจะพักผ่อนสักหน่อย
ครอบครัวนั่งรอกินข้าวกันพร้อมหน้า
ฮูหยินหนานกง
เจ้าไปเชิญคุณชายใหญ่อีกรอบ
ฮูหยินหนานกง
เหตุใดเขายังไม่มาอีก
‘ฮูหยินหนานกง’มารดาของหนางกงซีกับหนานกงเล่อ
ฮูหยินเฒ่าหนานกง
พวกเราก็รอกันก่อนเถอะ…รอซีซีมาก่อน
‘ฮูหยินเฒ่าหนานกง’มารดาของหนานกงลู่ เอ็นดูหลานชายคนโตที่สุด
หนางกงลู่
ลูกคนนี้บ้างานจนลืมเวลากินข้าวไปเสียแล้ว
‘หนานกงลู่’พ่อของหนานกงซีกับคนอื่นๆ เศรษฐีมากความสามารถ
หนานกงเล่อ
หิวจะตายอยู่แล้ว…
‘หนานกงเล่อ’น้องชายร่วมแม่กับหนางกงซี เอาแต่ใจ ใช้เงินสุรุ่ยสุร่าย
ฮูหยินเฒ่าหนานกง
เจียวหรู สามีของเจ้าทำอะไรอยู่
สวีเจียวหรู
เรียนท่านย่า..เจียวหรูไม่ทราบเจ้าค่ะ
ฮูหยินเฒ่าหนานกง
เป็นสามีภรรยากันเช่นไรถึงไม่รู้
สวีเจียวหรูก้มหน้าน้อยใจ นางมีกเป็นที่ระบายของฮูหยินเฒ่าอยู่เสมอๆ
หนานกงซี
ท่านย่า ท่านพ่อ ท่านแม่ โปรดอภัย
หนานกงซี
ลูกมีงานต้องสะสางมากมายจึงมาช้า
ฮูหยินเฒ่าหนานกง
ซีซีเจ้ามาแล้ว ก็รีบนั่งลงเถอะ มามานั่งข้างย่านี่
หนางกงลู่
ทีนี้ก็ได้เวลากินข้าวแล้ว
ฮูหยินหนานกง
ใช่ๆ เล่อเล่อกินเยอะๆ
ฮูหยินเฒ่าหนานกง
ได้ยินว่าพวกเจ้าสองสามีภรรยาจะออกเดินทางไปทางใต้งั้นรึ
หนางกงลู่
ท่านแม่ได้ยินถูกแล้ว
หนางกงลู่
การค้าที่นั่นกำลังไปได้ดี พวกเราจึงจะไปดูหน่อย
ฮูหยินหนานกง
จวนหลังนี้คงต้องฝากซีซีของเรา แล้วก็ท่านแม่แล้ว
ฮูหยินเฒ่าหนานกง
พูดอะไรอย่างนั้น ฮูหยินของซีซีก็นั่งอยู่ตรงนี้เจ้าฝากฝังนางแทนเถอะ
ฮูหยินหนานกง
ท่านแม่พูดได้ถูกต้อง ข้าจะสอนเจียวหรูเองเจ้าค่ะ
หนานกงซี
แล้วเรื่อง..ฮูหยินรองของลูกเล่า
ฮูหยินเฒ่าหนานกง
ฮูหยินรองคนนั้น..
หนางกงลู่
น่าเสียดายพ่อไม่มีโอกาสต้อนรับนาง
หนางกงลู่
เจ้าก็ต้อนรับนางแทนพ่อให้ดีๆ
ฮูหยินเฒ่าหนานกง
เรื่องงานพิธี ให้เจียวหรูจัดการก็แล้วกัน
สวีเจียวหรู
ฮูหยินรองหรือเจ้าคะ..ใครจะรับฮูหยินรองกัน
หนานกงเหวิน
ตายจริง..พี่สะใภ้ใหญ่ยังไม่ทราบเรื่องได้อย่างไรกัน
หนานกงเหวิน
ก็พี่ใหญ่ไงเจ้าคะจะรับฮูหยินรองเข้ามาแล้ว
‘หนานกงเหวิน’น้องสาวต่างมารดาของหนานกงซี ปากคอเราะร้าย ชอบยุยง
รับฮูหยินรองโดยไม่แจ้งนางก็ถือว่าหักหน้ากันพอแล้ว ยังให้นางเป็นคนจัดพิธีสมรสให้อีก
ฮูหยินหนานกง
ข้าให้คนไปแจ้งเจ้าแล้ว
ฮูหยินหนานกง
เจ้าจำไม่ได้หรือ
ฮูหยินเฒ่าหนานกง
ตามธรรมเนียมฮูหยินเอกก็ต้องจัดงานต้อนรับฮูหยินรองเช่นนี้แหละ
หนานกงซี
เจียวหรูนางยังไม่มีประสบการณ์นัก
หนานกงซี
ท่านย่า ท่านช่วย..
ฮูหยินเฒ่าหนานกง
หลานรักขอร้องมาเช่นนี้
ฮูหยินเฒ่าหนานกง
ก็ได้ ย่าจัดการเองซีซีเจ้าไม่ต้องกังวล
เจียวหรูเดินเข้ามาอย่างสงบ
สวีเจียวหรู
ท่านจะรับฮูหยินรองจริงหรือ
สวีเจียวหรู
เราพึ่งสมรสกันได้สามปีท่านก็จะรับฮูหยินรองแล้วหรือ
หนานกงซี
เรื่องนั้นหาใช่ความต้องการของข้าไม่
หนานกงซี
ข้าแค่ต้องทำตามหน้าที่บุตรชายคนโตก็เท่านั้น
นางแค่รับไม่ได้ก็เท่านั้นเอง
สวีเจียวหรู
นาง…เป็นใครหรือ
หนานกงซี
เจ้าจะอยากรู้ไปทำไมกัน
สวีเจียวหรู
ข้าเป็นฮูหยินเอก สามีจะรับฮูหยินรองข้าก็ควรได้รู้ไม่ใช่หรือว่านางชื่อแซ่อะไร
หนานกงซี
รายละเอียดข้าก็ไม่ทราบนัก
หนานกงซี
ข้ายังต้องออกไปทำธุระด้านนอก ขอตัว
หนานกงซีพูดอย่างเย็นชนแล้วเดินออกไป
โต้วเหมย
คุณหนูท่านอยากซื้ออะไรหรือ
โจวซิงสือ
ข้าแค่ออกมาเดินดู
โจวซิงสือ
ได้ยินว่า..ว่าที่สามีของข้ามีร้านค้าชั้นนำหลายที่
โจวซิงสือ
อยากลองไปดูหน่อยก็เท่านั้น
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
