NovelToon NovelToon

Friendคนนี้ มากเกินไปแล้วนะครับ

แรกพบ

เนื้อหา ใสๆ งับ มีคำหยาบเยอะมากพอสมควร *= การกระทำ () = คิดในใจ
. .
โรงเรียนชื่อเสียงระดับโลก อย่าง "เบอโนวัน"
ได้รวบรวมผู้คนที่มีชื่อเสียงด้านฐานะ และ การเรียนที่มีเกรดดีขึ้นไป
ระเบียบ และ วินัย ล้วนคือนิสัยของโรงเรียนนี้
ยกเว้นแต่ชายคนหนึ่ง ที่ได้เข้ามาโรงเรียนนี้แบบฟุกเข้ามาได้ เพราะคะแนนไอคิวของเขา ขึ้น 100
แน่นอน
ว่าเขา "เดา"
. .
ภูพา
ภูพา
แม่งเอ่ย!! *ทุบโต๊ะเสียงดังลั่นห้อง*
ในเวลานี้คือ เช้าที่สุดของวัน 06:00
แต่ผู้คนในห้องกับเต็มไปหมด
ภูพา
ภูพา
ใครแม่ง มาใหม่อีกวะ
ภูพา
ภูพา
กูล่ะเหนื่อยใจ ทำไมต้องตื่นเช้าด้วย! *ตะโกน*
ไม่มีใครห้าม ภูพา เลยสักคนเดียว เพราะ ฉายา:เทพแห่งการต่อย
เขาเป็น เด็กนักเรียนหัวโจกคนหนึ่ง แม้จะไม่ได้เก่งอะไร แต่ใครจะสู้เขาได้?
อย่าลืม เพราะที่นี่คือ โรงเรียนที่ตั้งกฏเกณฑ์ให้นักเรียนนี้มีจิตใจที่งดงาม และ มีนิสัยดี
เมษา
เมษา
ภูพา อย่าเสียงดังสิ
เสียงหญิงสาวพูดออกมา อย่างเบาหวิวเหมือนกลัวอีกฝ่ายได้ยิน
ภูพา
ภูพา
หะ?.... *ชะงักชั่วครู่ ใบหูแดงขึ้นทันที*
ภูพา
ภูพา
อย่ามาห้ามกู!
เสียงอ่อนลง กว่าปกติ ให้ได้เลยว่า เขารู้สึกชอบเธอคนนี้เป็นอย่างมาก
ภูพา
ภูพา
แต่ก็ได้วะ
ภูพา
ภูพา
กูเงียบให้
เมษา
เมษา
อืม! ขอบคุณนะ
ภูพา
ภูพา
เล็กน้อย *หันหน้าหนี*
ทันที ที่ภูพาเงียบสนิท เสียงฝีเท้าหนักๆ ก็เดินมา
ครูเดียส
ครูเดียส
หุบปาก!!
ชายแก่ร่างสูงใหญ่ตะโกนลั่นห้อง พลางเดินมาอยู่หน้าชั้นเรียน
ครูเดียส
ครูเดียส
เสียงดังอยู่ได้ น่ารำคาญ *กวาดสายตา*
ครูเดียส
ครูเดียส
อะแฮ่ม! *วอมเสียง*
ครูเดียส
ครูเดียส
วันนี้มีนักเรียนใหม่ รู้แล้วใช่ไหม?
ครูเดียส
ครูเดียส
ต้อนรับเขาหน่อยสิ
สิ้นสุดเสียง ฝีเท้าคู่หนึ่งก็ดังขึ้น พร้อมรูปร่างหน้าตาที่หล่อเหลา เดินเข้ามาภายในห้อง
วายุ
วายุ
สวัสดีครับ ผม วายุ
เสียงทุ้มนุ่มนวล ทำเอาสาวๆ พากันกริ๊ดกร๊าดชอบใจ รวมถึงเมษาที่แอบปลื้มวายุ ทันทีที่เห็นหน้า
ภูพา
ภูพา
ชิ....หน้าตาทุเรศกว่ากูเยอะทำมาเป็นกรี๊ดกร๊าด *กรอกตามองบนด้วยความหงุดหงิด*
วายุ
วายุ
มาเป็นนักเรียนใหม่ที่นี่ ฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะครับ *ยิ้ม*
เสียงกรี๊ดยังคงดังสนั่นห้อง หลังจากที่วายุ ยิ้มให้แก่พวกเธอ(?)
ครูเดียส
ครูเดียส
หุบปาก อีชะนี!!
ครูเดียส
ครูเดียส
มาเรียน ไม่ได้มาหาผัว! *ใช้สันสมุดทุบโต๊ะของตนด้วยความโมโห*
ครูเดียส
ครูเดียส
สุวิทย์ ไปนั่ง ด้านขวา ตรงไหนก็ได้ที่มันว่าง *หันไปมองวายุ*
วายุ
วายุ
ครับ คุณครู *พยักหน้ารับ พลางเดินไปตามที่บอก*
วายุ เดินตรงไปนั่งด้านหลังของ ภูพา ทั้งคู่แอบสบตากันเล็กน้อยตอนที่เขาเดินผ่าน
ภูพา
ภูพา
ชิ....มันหล่อตรงไหนวะ *บ่นพึมพำ พลางพิงเก้าอี้อย่างรุนแรง จนไปชนกับโต๊ะด้านหลัง*
ภูพา
ภูพา
อ่า....ขอโทษที่นะ *หันขวับ*
ภูพา
ภูพา
ออกแรงเยอะไปหน่อย *แสยะยิ้ม*
วายุ
วายุ
*เงียบกริบ จ้องมองอีกฝ่ายอย่างไม่พอใจ ก่อนที่จะยิ้มออกมาแทน*
วายุ
วายุ
อ๋อๆ ไม่เป็นไร
วายุ
วายุ
ผิดพลาดกันได้ครับ
ภูพา
ภูพา
*อึ้ง* ห๊ะ? อ๋อ อืม เค?
ภูพา
ภูพา
(อะไรวะ คิดไปเองหรอ แต่สนุกดีวะได้แกล้งคนแล้วเว้ย!!)
. .
จบ

ห้องรวม

. .
เที่ยงของวัน
12:32
ณ โรงอาหาร
โต๊ะไม้ ยาว เรียงกันเป็นแถวจัดเป็นอย่างระเบียบ
เมษา
เมษา
แก้ม! มีเด็กใหม่เข้ามาอยู่ห้องเราด้วย!
เมษา
เมษา
โคตรหล่อ!
แก้ม
แก้ม
เอาดี?
แก้ม
แก้ม
อยากเห็นเลย หน้าตาเป็นไง
เมษา
เมษา
ก็บอกว่าหล่อไง!
แก้ม
แก้ม
....
ภูพา
ภูพา
หน้าตาอุบาศมาก รู้สึกเหมือนตกส้วมมา
ภูพา
ภูพา
*กำลังกินขนม*
เมษา
เมษา
อย่าด่าเขาสิ!
แก้ม
แก้ม
หน้าพา อุบาศกว่าอีก
ภูพา
ภูพา
ใครว่ากู!
ภูพา
ภูพา
กูออกจะหล่อเท่
แก้ม
แก้ม
หลงตัวเองจัด
เมษา
เมษา
อย่าด่ากันเลย! ภูพา ก็หล่อเหมือนกันนะ! *กำลังปลอบใจ*
ภูพา
ภูพา
*ใบหน้าแดงแป๊ด*
ภูพา
ภูพา
ยัยบ้า...ไม่ต้องมาพูดเลย *หลบหน้า*
เมษา
เมษา
??
แก้ม
แก้ม
(ยังชอบอยู่สินะ)
แก้ม
แก้ม
สหกรณ์เปิดแล้วหรอ
ภูพา
ภูพา
ไม่ กูขโมยมา
แก้ม
แก้ม
หมดคำจะพูด
วายุ
วายุ
สวัสดีครับ *เดินมาพร้อมกับถือถาดอาหาร และรอยยิ้มที่ดูเป็นมิตร*
วายุ
วายุ
ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ?
เมษา
เมษา
ได้คะๆ! *ขยับให้ วายุ นั่งด้วย*
แก้ม
แก้ม
(เชี่ย....หล่อมาก)
วายุ
วายุ
*หัวเราะสร้างบรรยากาศเบาๆ* ขอบคุณครับ คุณผู้หญิง
เมษา
เมษา
เรียกฉันว่า เมษาเถอะค่ะ
วายุ
วายุ
ครับ
แก้ม
แก้ม
คุณชื่อ วายุ สินะ
วายุ
วายุ
อ่า....ใช่ครับ
แก้ม
แก้ม
ฉัน แก้มนะ! ห้อง2 ยินดีที่ได้รู้จัก
วายุ
วายุ
เช่นกันครับ
แก้ม
แก้ม
ย้ายมาจากไหนหรอ??
บรรยากาศกำลังเต็มไปด้วยความตื่นเต้นและสนุกสนาน ตัดไปที่ภูพา ไม่มีใครทักหรือมองมาเลยสักนิดเดียว
ภูพา
ภูพา
(อะไรของมันวะ แย่งความสนใจดูหมด)
วายุ
วายุ
*เหลือบมองภูพา พลางแสยะยิ้มชั่วให้*
ภูพา
ภูพา
!
ภูพา
ภูพา
(ไอ้หมอนี่)
ภูพา
ภูพา
*ทุบโต๊ะ*
ภูพา
ภูพา
มองอะไรไม่ทราบ!
แก้ม
แก้ม
?
เมษา
เมษา
มีอะไรหรอ
ภูพา
ภูพา
มองอยู่ได้
วายุ
วายุ
ผมก็แค่มอง
วายุ
วายุ
ผิดหรอ?
ภูพา
ภูพา
ผิดมหันต์!!
ภูพา
ภูพา
*ลุกขึ้น พลางเดินไปอยู่ข้างๆ วายุ*
ภูพา
ภูพา
อย่ามานั่งตรงนี้
ภูพา
ภูพา
หนีไปไกลๆ
ภูพา
ภูพา
กูไม่อยากเห็นใบหน้าทุเรศของมึงตรงนี่
เมษา
เมษา
อย่าพูดแบบนี้สิ! ภูพา!
ภูพา
ภูพา
ไปซะ
วายุ
วายุ
ไม่ไป
วายุ
วายุ
ถึงคุณจะดูเกลียดผมมากๆ แต่แล้วไง?
วายุ
วายุ
ผมไม่ไป
วายุ
วายุ
ใครจะไล่ผมได้
ภูพา
ภูพา
อย่ามาสร้างอำนาจ!! *กระชากเสื้อวายุ*
วายุ
วายุ
ใครสร้างอำนาจกันแน่
วายุ
วายุ
*แสยะยิ้ม*
วายุ
วายุ
ไม่ดูตัวเอง เก่งรึไง?
ภูพา
ภูพา
ไอ้...เหี้ย! *ต่อยหน้า*
วายุ
วายุ
*เลือดไหลออกปากเล็กน้อย พลางใช้มือเช็ดออก พร้อมมองใบหน้าภูพา อย่างโกรธแค้น*
วายุ
วายุ
ไร้มารยาท
วายุ
วายุ
*ต่อยกลับ*
เมษา
เมษา
!!
แก้ม
แก้ม
*ตกใจ*
เมษา
เมษา
อย่านะ! หยุด ภูพา วายุ!!
เสียงห้าม ดังสนั่น ผู้คนต่างมองดูอย่างอยากรู้อยากเห็น
การต่อยกันครั้งนี้อาจเปลี่ยนทุกอย่างก็ได้
. .
ห้องพักครู
ครูเดียส
ครูเดียส
*จ้องมองทั้งคู่อย่างไร้อารมณ์ ก่อนที่จะถอนหายใจลากยาวอย่างเบื่อหน่าย*
ครูเดียส
ครูเดียส
ภูพา สร้างเรื่องอีกแล้วหรอ?
ภูพา
ภูพา
เขาด่าผมก่อนนี่!! *ชี้หน้าวายุ*
ครูเดียส
ครูเดียส
หุบปาก
ภูพา
ภูพา
...
รอยช้ำตามใบหน้าของทั้งคู่ เสื้อผ้าสภาพยับไปหมด
ครูเดียส
ครูเดียส
มีอะไรจะบอกไหม? วายุ
วายุ
วายุ
เขาไล่ผมครับ แถมยังทำร้ายผมแบบไม่รู้ร้อนรู้หนาว
ภูพา
ภูพา
เหอะ ไม่ดูตัวเอง ทำไมต้องยิ้มแบบนั้นเกลียดกูรึไง?
วายุ
วายุ
ใครเกลียด ฉันก็แค่ยิ้ม
ภูพา
ภูพา
ยิ้มได้เหี้ยมาก เหมือนหมาขี้เรื้อน
วายุ
วายุ
ไอ้...
ครูเดียส
ครูเดียส
หยุด
ครูเดียส
ครูเดียส
เห้อ...ครูเหลืออดจะทนจริงๆ
ครูเดียส
ครูเดียส
*นวดขมับอย่างเหนื่อยใจ*
ครูเดียส
ครูเดียส
บทลงโทษ ให้พวกแกอยู่ห้องพักคู่แล้วกัน
ภูพา
ภูพา
ห๊ะ!!!!
วายุ
วายุ
*อึ้ง*
ครูเดียส
ครูเดียส
อะไร? จะได้พูดคุยกันอย่างสนิทสนมไง
ครูเดียส
ครูเดียส
ดีไหมแหละ
ภูพา
ภูพา
ห่วยแตกครับ คิดได้ไง
ครูเดียส
ครูเดียส
มร....อยากโดนลดคะแนนอีกรึไง?
ภูพา
ภูพา
....
ภูพา
ภูพา
ขอโทษครับ
ครูเดียส
ครูเดียส
แค่นี้
ครูเดียส
ครูเดียส
กลับได้แล้ว บทลงโทษเริ่มตั้งแต่วินาทีนี้ เป็นต้นไป
ภูพา
ภูพา
เออ
วายุ
วายุ
ครับ
. .
คะแนน คือ การได้รับความสุภาพที่พูดคุยกับครูบาอาจารย์ หากพูดไม่สุภาพจะถูกโดนหักคะแนน 3 คะแนน และ การพูดคุยอย่างสุภาพกับผู้คนอื่น ถ้าพูดคำหยาบ จะโดนหักคะแนน 5
คะแนนของ ภูพา ตอนนี้มีถึง 300 แต่ผู้คนอื่น 6,000 ขึ้น
แต่ห้อง เรียน ก็ไม่สามารถย้ายได้
ส่วนห้องพัก จะแบ่งออก 3 ประเภท
1. ห้องแยก = ห้องแยก จะได้นอนเดี๋ยว ห้องพักขนาดพอตัว และจะแยก ชาย-หญิง อยู่คนละตึก มีสิ่งอำนวยความสะดวกทั้งหมด รวมถึงมีอาหารส่งถึงที่ 2. ห้องรวม = ห้องรวม คือ ห้องนอน 2 คน ห้องพักขนาดใหญ่ และแยก ชาย-หญิง อยู่คนละตึก เช่นกัน แถมยังมีสิ่งอำนวยความสะดวกทั้งหมด ไม่มีอาหารไปส่งต้องทำกินเอง 3. ไม่แยก = ไม่แยก คือ ห้องที่นอนได้ชายหญิง แต่จะมี ห้องน้ำส่วนตัวของคนละห้อง ตู้แยก และสิ่งอำนวยความสะดวกที่เท่ากัน หากเป็นห้องน้ำและที่ต้องใช้รวม จะถูกแยกอย่างชัดเจน
. .
ห้องพัก
ภูพา
ภูพา
เพราะมึงเลย ทำไมต้องมานอนกับไอ้ขี้เรื้อนอย่างมึงด้วย
วายุ
วายุ
ใครอยากนอนกับนายกัน ไอ้หน้าหมูดำ
ภูพา
ภูพา
ใครหน้าหมู!!! *โยนกระเป๋าใส่อัดหน้า*
วายุ
วายุ
*จมูกแดง เพราะโดนกระเป๋าฟาดหน้า พลางก้มลงหยิบกระเป๋า*
วายุ
วายุ
เหอะ....กระเป๋าทุเรศยันคน
ภูพา
ภูพา
ไอ้! *เดินเข้าไปหา พร้อมกระชากคอเสื้อ*
ภูพา
ภูพา
หุบปากเน่าๆ ของแกไว้ซะ
ภูพา
ภูพา
ไม่งั้นกูจะฆ่ามึงแน่
วายุ
วายุ
*จ้องมองอีกฝ่าย อย่างไร้อารมณ์*
ภูพา
ภูพา
....
ภูพา
ภูพา
(เงียบทำไมวะ)
วายุ
วายุ
*แสยะยิ้ม พร้อมลากอีกฝ่ายติดชิดกำแพง*
ปึง...
ภูพา
ภูพา
ไอ้....
ภูพา
ภูพา
*แสบหลัง*
วายุ
วายุ
*กดร่างกายภูพา* ไอ้อ่อนหัด
ภูพา
ภูพา
มึงสิที่อ่อน ชอบเล่นอะไรเหมือนเด็ก
ภูพา
ภูพา
*ดิ้น*
วายุ
วายุ
*ยื่นหน้าเข้าไปใกล้ๆ พร้อมกระซิบข้างหู*
วายุ
วายุ
อย่าดิ้นสิ....ฉันกดร่างกายของนายไม่ถนัดมือ
วายุ
วายุ
*กัดติ่งหู*
. .
จบ

เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!

novel PDF download
NovelToon
เปิดประตูต่างภพ
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!