ลอบสังหาร"รัก"
Ep 1. ทำไม่ถึง...
ต้นหลิว (นายเอก)
หั้ย... //มีดฟันรัวๆ
ชุน (พระเอก)
//จับข้อมืออีกฝ่าย
ชุน (พระเอก)
นี่เจ้าตัวจั๋ว มาเเต่ไหนเนื้ย?? //มอง
ต้นหลิว (นายเอก)
ไม่ต้องทราบหรอกว่าผมมาจากไหน! //สะบัดแขนออก
ชุน (พระเอก)
โถๆเจ้าเด็กน้อย โดนองค์กรณ์สั่งมาล่ะสิ
ต้นหลิว (นายเอก)
ก็รู้นี่!? เเล้วถามผมทำไม
ชุน (พระเอก)
ถามไปงั้นเเหละ //ยักไหล่
ต้นหลิว (นายเอก)
งั้นหรอ... //มีดแทง
ชุน (พระเอก)
ใจเย็นสิเด็กน้อย... //ยิ้มมุมปาก
ต้นหลิว (นายเอก)
ผมไม่ใช่เด็ก... //พยามหาโอกาสเเทง
ชุน (พระเอก)
ฝีมือก็ดีนิ เเต่โทษทีทำไรผมไม่ได้หรอก //ยิ้มเยาะ
ต้นหลิว (นายเอก)
ไม่เเน่ก็ได้ครับ //พุ่งเข้าไปฟัน
ชุน (พระเอก)
หึ //สะบัดมีดอีกฝ่ายทึ้ง
ชุน (พระเอก)
//จับข้อมืออีกฝ่ายแล้วดึงเข้ามาใกล้
ชุน (พระเอก)
วิธีการกำจัดเขาให้ขึ้นคร่อมด้วยหรอครับ?
ชุน (พระเอก)
//พลิกตัวขึ้นคร่อมอีกฝ่าย
ชุน (พระเอก)
กล้าดีนะครับ ที่บุกมาถึงรังผม //ยิ้ม
ต้นหลิว (นายเอก)
ปล่อยผมนะ... //ดิ้น
ชุน (พระเอก)
มาคนเดียวซะด้วย...รู้มั้ยเขาหลอกคุณมาต*ยน่ะ
ต้นหลิว (นายเอก)
ต*ยไม่ต*ยไม่เกี่ยวกับคุณซะหน่อย!!
ชุน (พระเอก)
หึ ปากดี... //ยิ้มจิต
ชุน (พระเอก)
//มองไปที่เข็มกัดที่ติดตรงอกด้านซ้ายของอีกฝ่าย
ชุน (พระเอก)
ต้นหลิว? หัวหน้าฝ่ายมือสังหาร เเรงค์ S
ชุน (พระเอก)
เเรงค์ใหญ่สุดซะด้วย~?
ต้นหลิว (นายเอก)
นี่!หยุดนะปล่อยผมซักที... //ดิ้นสุดเเรงเเต่ทำไรไม่ได้
อธิบายคร่าวๆนะคะ^^
-เเรงค์
1.S
2.A
3.B
4.C
5.D
เเรงค์ใหญ่สุดคือเเรงค์ S เเรงค์ตํ่าสุดคือเเรงค์ D
ซีฮัน (ผู้ดูเเลพระเอก)
//เปิดประตูเข้ามา
ซีฮัน (ผู้ดูเเลพระเอก)
ท่านครับ //มอง+ตกใจ
ซีฮัน (ผู้ดูเเลพระเอก)
ผมเอาเอกสารมาส่งครับ
ชุน (พระเอก)
วางไว้นั่นแหละ
ชุน (พระเอก)
ไหนๆนายก็มาพอดีเลย
ชุน (พระเอก)
เอาเจ้าตัวลูกเปียกนี่ไปขังไว้ให้ฉันที
ซีฮัน (ผู้ดูเเลพระเอก)
เขาคือใครหรอครับ?
ชุน (พระเอก)
เขาคือคนที่องค์กรณ์ส่งมาน่ะ
ซีฮัน (ผู้ดูเเลพระเอก)
ครับท่าน //ล็อกมือหลิวไว้
ต้นหลิว (นายเอก)
ปล่อย!!! ปล่อยผมเดี๋ยวนี้!!!!
ซีฮัน (ผู้ดูเเลพระเอก)
ยอมไปเเต่โดยดีเถอะครับ
ต้นหลิว (นายเอก)
//ร้องไห้
ชุน (พระเอก)
เป็นไรรึป่าวเจ้าเด็กน้อย
ชุน (พระเอก)
//นั่งตรงหน้า
ต้นหลิว (นายเอก)
//หันหน้าหนี
ต้นหลิว (นายเอก)
อึก...ค...คุณอย่ามายุ่ง..กับผม //ร้องไห้
ชุน (พระเอก)
หึ เป็นหัวหน้าที่นํ้าตาตื้นจังเลยนะ
ชุน (พระเอก)
//ไปนั่งข้างๆ+ลูบหัวหลิวเบาๆ
ชุน (พระเอก)
ไปเป็นไรนะ ผมขอโทษ //ยิ้ม
ต้นหลิว (นายเอก)
//มองหน้าชุน
ชุน (พระเอก)
เอาเป็นว่าผมมีไรให้คุณดูด้วย
ชุน (พระเอก)
//หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาให้หลิวดู
ประกาศฆ่าคนในภาพ //คนในภาพคนั้นคือหลิว
ต้นหลิว (นายเอก)
"....." //นํ้าตาเริ่มไหล
ชุน (พระเอก)
เขารู้ว่าผมยังไม่ตาย คุณฆ่าผมไม่ได้เขาเลยประกาศหาคุณ
ชุน (พระเอก)
ดูสิดูคนที่องค์กรณ์คุณทำเขาทำร้ายคุณเขาเพียงใช้คุณเป็นเครื่องมือทั้งที่คุณไว้ใจเขามากดูสิ่งที่เขาทำกับคุณสิ
ชุน (พระเอก)
เชื่อผมเถอะถ้าคุณกลับไปคุณคงไม่รอดแน่ๆ
ต้นหลิว (นายเอก)
อึก...อืออ... //ร้องไห้
ต้นหลิว (นายเอก)
(พวกเขาทำกับฉันอย่างนี้ได้ยังไงกัน...)
ต้นหลิว (นายเอก)
(ตลอดเวลาที่ผ่านมาเขาไม่เคยเห็นฉันเป็นหัวหน้าที่เขาเคารพเลยหรอ)
ต้นหลิว (นายเอก)
ผมคงไม่มีทางเลือกเเล้วล่ะผมคงต้องต*ย... //สะอื้น
คนในองค์กรณ์
//วิ่งเข้ามาจะเเทงหลิว
ชุน (พระเอก)
//สะบัดมีดออก+ต่อยท้องอีกฝ่าย+โยนใส่กำแพง
คนในองค์กรณ์
อึก... //ล้มลง
ชุน (พระเอก)
//หยิบปืนขึ้นมายิงใส่
ชุน (พระเอก)
.... //มองศ**พที่พึ่งไปต่างโลก
ต้นหลิว (นายเอก)
(ทำไม่ถึง...) //ทุกคนอึ้งกรรมการอึ้งน้องหลิวอึ้ง
ชุน (พระเอก)
เจ็บตรงไหนรึป่าว? //หันมาถามหลิว
ต้นหลิว (นายเอก)
มะ...ไม่ครับ //มองคนตรงหน้า
ต้นหลิว (นายเอก)
เดี๋ยวก่อนสิครับ! //ตกใจ
ชุน (พระเอก)
เอาเป็นว่าอยู่นี้เเหละจะได้ปลอดภัย//วางหลิวลงบนเตียงเบาๆ
ชุน (พระเอก)
ผมไม่มีห้องรับแขก ไม่มีห้องว่าง เลยให้คุณอยู่นี้
ต้นหลิว (นายเอก)
ห้องคุณหรอ? //มองรอบๆ
ชุน (พระเอก)
หมายถึงคนนะไม่ใช่ห้อง //หยอกล้อ
ต้นหลิว (นายเอก)
บ้าหรอครับ!! //สะดุ้ง
ชุน (พระเอก)
โอ๋ๆ โทษทีเเค่หยอกเล่นน่ะ555//ลูบหัวหลิว
ต้นหลิว (นายเอก)
//หน้าเเดง
Ep 2. เวอร์...
ชุน (พระเอก)
เอาเป็นว่าคุณก็พักที่นี้ละกัน
ต้นหลิว (นายเอก)
ขอบคุณครับ
ต้นหลิว (นายเอก)
//นั่งลงบนเตียง
ต้นหลิว (นายเอก)
(ห้องเศรษฐีชัดๆ)
ต้นหลิว (นายเอก)
(หมอนี่รวยขนาดนี้เลยหรอ?)
ซีฮัน (ผู้ดูเเลพระเอก)
//เข้ามาในห้อง
ต้นหลิว (นายเอก)
มีไรรึป่าวครับ!?
ซีฮัน (ผู้ดูเเลพระเอก)
คุณชุนบอกให้มาดูคุณน่ะครับ
ซีฮัน (ผู้ดูเเลพระเอก)
เผื่อมีคนบุกเข้ามาครับ
ต้นหลิว (นายเอก)
อ๋อ...ครับ
ซีฮัน (ผู้ดูเเลพระเอก)
ผมมีไรที่อยากจะถามครับ
ซีฮัน (ผู้ดูเเลพระเอก)
ไม่ทราบว่าผมถามได้หรือเปล่า
ต้นหลิว (นายเอก)
ถามอะไรหรอครับ?
ซีฮัน (ผู้ดูเเลพระเอก)
ทำไมทางองค์กรณ์ถึงสั่งคุณมาฆ*่าคุณชุนล่ะครับ
ต้นหลิว (นายเอก)
เขาบอกว่าคุณชุนฆ่*าคนบริสุทธิ์ครับ แถมรับรอบขนสินค้าผิดกฎหมายอีก
ต้นหลิว (นายเอก)
ดูเหมือนว่าจะไม่ถูกกับองค์กรณ์ก่อนอยู่แล้วครับก็เลยสั่งผมมา....
ซีฮัน (ผู้ดูเเลพระเอก)
อย่างนี้เองสินะครับ
ต้นหลิว (นายเอก)
มันคือเรื่องจริงรึป่าวครับ?
ซีฮัน (ผู้ดูเเลพระเอก)
เรื่องที่ว่าฆ่*าคนก็จริงอยู่ครับ
ซีฮัน (ผู้ดูเเลพระเอก)
แต่คนพวกนั้นก็ไม่ได้บริสุทธิ์อะไร
ซีฮัน (ผู้ดูเเลพระเอก)
ส่วนเรื่องรับรอบขนสินค้าผิดกฎหมายอันนี้น่าจะไม่ใช่เรื่องจริงนะครับ
ซีฮัน (ผู้ดูเเลพระเอก)
ทางบริษัททำตามกฎหมายทุกอย่าง
ต้นหลิว (นายเอก)
อย่างนี้เอง...
ต้นหลิว (นายเอก)
แล้วทำไมเขาถึงฆ่*าคนล่ะครับ
ซีฮัน (ผู้ดูเเลพระเอก)
คนที่เขาฆ่*ามีเเต่ผู้หญิงครับส่วนสาเหตุก็...
ซีฮัน (ผู้ดูเเลพระเอก)
ผมคงบอกได้แค่นี้ครับ
ต้นหลิว (นายเอก)
คงเป็นความลับสินะครับ
ซีฮัน (ผู้ดูเเลพระเอก)
ประมาณนั้นครับ
ซีฮัน (ผู้ดูเเลพระเอก)
ไม่ทราบว่าคุณหิวรึป่าว?
ต้นหลิว (นายเอก)
ไม่มากครับ
ซีฮัน (ผู้ดูเเลพระเอก)
จะเอาอะไรมั้ยครับ
ต้นหลิว (นายเอก)
ไม่ทราบว่ามีพวกโยเกิร์ตไหมครับ
ซีฮัน (ผู้ดูเเลพระเอก)
มีครับเดี๋ยวผมเอามาให้ละกัน
ต้นหลิว (นายเอก)
ขอบคุณครับ
ซีฮัน (ผู้ดูเเลพระเอก)
//ออกไป
ต้นหลิว (นายเอก)
(เขาฆ่*าแต่ผู้หญิงงั้นหรอแปลกแฮะต้องมีอะไรแน่ๆถ้าเราอยู่ต่อไปเราอาจจะรู้ก็ได้)
ต้นหลิว (นายเอก)
(แล้วการที่เขาให้เราอยู่แบบนี้เขาไม่กลัวเราฆ่*าเขารึไงนะ?)
ชุน (พระเอก)
//นั่งข้างๆพร้อมกับถ้วยโยเกิร์ต
ชุน (พระเอก)
อยากกินเหรอครับ //ยิ้ม
ต้นหลิว (นายเอก)
คุณรู้ได้ไงแต่ผมเป็นคนสั่งให้เอ่อ..ซี...เอามาให้นะ?? //สงใส
ชุน (พระเอก)
เขาชื่อซีฮันน่ะแล้วที่ผมรู้ก็เพราะว่าผมเห็นซีฮันกำลังเอาไปให้คุณพอดี
ต้นหลิว (นายเอก)
//พยักหน้าเข้าใจ
ชุน (พระเอก)
กินเลยมั้ยครับ
ต้นหลิว (นายเอก)
ครับผมจะกินเลย
ชุน (พระเอก)
//ป้อนต้นหลิว
ต้นหลิว (นายเอก)
เอ่อ...ผมกินเองได้นะครับ
ชุน (พระเอก)
ไม่เป็นไรครับผมจะป้อน //ยิ้ม
ต้นหลิว (นายเอก)
(อะไรกันเนี่ยย??)
ต้นหลิว (นายเอก)
//ยอมเเต่โดยดี
ชุน (พระเอก)
//ยิ้มอย่างพอใจ
ชุน (พระเอก)
นอนได้เลยนะครับ
ชุน (พระเอก)
เดี๋ยวผมให้ซีฮันมาเฝ้า
ต้นหลิว (นายเอก)
ครับฝันดี
ซีฮัน (ผู้ดูเเลพระเอก)
//เข้ามา
ซีฮัน (ผู้ดูเเลพระเอก)
//ยืนเฝ้าต้นหลิว
ต้นหลิว (นายเอก)
//งัวเงีย
ต้นหลิว (นายเอก)
งื้อ...เช้าเเล้วหรอ?... //พยามลืมตา
ชุน (พระเอก)
เจ้าเด็กน้อยตื่นเเล้วหรอ? //ยิ้ม
ชุน (พระเอก)
ไปล้างหน้าได้เเล้วไป
ต้นหลิว (นายเอก)
ขออีก5นาที... //นอนห่มผ้า
ต้นหลิว (นายเอก)
เหอะน่า 5นาทีเอง...
ชุน (พระเอก)
//หอบตัวต้นหลิวพาดไหล่
ต้นหลิว (นายเอก)
นี่! ทำไรน่ะ!!ปล่อยผม!!! //ดิ้น
ชุน (พระเอก)
หึ บอกยากดีนัก... //ว่างลงในห้องนํ้า
ต้นหลิว (นายเอก)
ผมจะล้างหน้าเเล้วคร้าบๆๆ(´-﹏-`；)
ต้นหลิว (นายเอก)
//ล้างหน้า
ชุน (พระเอก)
//ออกไปรอข้างนอก
ชุน (พระเอก)
วันนี้เราไปข้างนอกกัน
ต้นหลิว (นายเอก)
"...." //กลัว+ตัวสั่น
ชุน (พระเอก)
ไม่ต้องกลัวนะครับมีผมทั้งคนไม่มีใครจะกล้าทำร้ายคุณ //ยิ้ม
ชุน (พระเอก)
ซีฮันก็จะไปรับรองว่าคุณปลอดภัยเเน่ๆครับ
ชุน (พระเอก)
//ยื่นมือ :ไปกันเถอะครับ
ต้นหลิว (นายเอก)
//จับมือชุน :ครับ
ชุน (พระเอก)
ชอบทานซูชิมั้ยครับ //หันมายิ้มให้
ต้นหลิว (นายเอก)
ก็ชอบครับ //หน้าเเดงเล็กน้อย
ชุน (พระเอก)
งั้นดีเลยครับเราไปกินกัน //ยิ้มร่าเริง
ชุน (พระเอก)
//เดินเร็วขึ้น
ต้นหลิว (นายเอก)
ใจเย็นสิครับ!ค่อยๆเดินก็ได้!!
ซีฮัน (ผู้ดูเเลพระเอก)
//เห็นคนหวานกัน :(-_-;)
ชุน (พระเอก)
นั่งลงๆๆ //นั่งลง
ต้นหลิว (นายเอก)
//จะไปนั่งฝั่งตรงข้าม
ชุน (พระเอก)
ทำไมถึงไม่มานั่งข้างผมล่ะครับ? //ยิ้มมม~
ต้นหลิว (นายเอก)
ไม่เป็นไรดีกว่าครับ
ต้นหลิว (นายเอก)
//ดึงซีฮันไปนั่งข้างชัน
ต้นหลิว (นายเอก)
ซีฮันเขาเป็นถึงคนดูแลของคุณฉะนั้นให้เขานั่งข้างคุณเถอะนะครับ
ชุน (พระเอก)
เหอะ.....(・–・;)ゞ //เซ็ง
ซีฮัน (ผู้ดูเเลพระเอก)
//ขำในใจ
ชุน (พระเอก)
//ตบไหล่ซีฮันเพราะรู้ว่าหัวเราะเยาะตัวเอง
ซีฮัน (ผู้ดูเเลพระเอก)
เอ๊อะ! //เจ็บ
ต้นหลิว (นายเอก)
5555//ยิ้ม+ขำทั้งสองคน
ชุน (พระเอก)
//มองต้นหลิว+อึ้งทึ่งเส*ว
ซีฮัน (ผู้ดูเเลพระเอก)
//มองต้นหลิว+อึ้ง
ต้นหลิว (นายเอก)
อะไร๊มองทำไมครับ!!?
ชุน (พระเอก)
พึ่งเห็น...หัวเราะครั้งเเรก... (น่ารักจัง..)
ซีฮัน (ผู้ดูเเลพระเอก)
ยิ้มบ่อยๆนะครับ (เหมือนหลานชายผมเลย^^)
ต้นหลิว (นายเอก)
//รู้สึกเเปลกๆ
ต้นหลิว (นายเอก)
กินดีกว่า... //ไม่สนใจ
ซีฮัน (ผู้ดูเเลพระเอก)
อร่อยมากเลยนะครับ
ชุน (พระเอก)
นั้นสิราคาถูกแถมดี
ชุน (พระเอก)
กินเจ้านี่ประหยัดเงินไปได้เยอะเลย
ซีฮัน (ผู้ดูเเลพระเอก)
นั้นสิครับ55
ต้นหลิว (นายเอก)
งั้มๆๆๆ~ //กินไม่สนใจใคร
ชุน (พระเอก)
โห่กินเยอะขนาดนั้น...
ซีฮัน (ผู้ดูเเลพระเอก)
.....
ต้นหลิว (นายเอก)
อ่าาา~~อิ่มล้าาา //พุงป่อง
ต้นหลิว (นายเอก)
//ยิ้มร่าเริง
ซีฮัน (ผู้ดูเเลพระเอก)
คิดว่าจะหมดกี่บาทครับ
ชุน (พระเอก)
นายละเจ้าตัวเล็ก
ต้นหลิว (นายเอก)
1000(≧▽≦)
ต้นหลิว (นายเอก)
นายรวยนี่นาแค่นี้คงจ่ายไหวใช่ไหม... //ยิ้ม
ชุน (พระเอก)
เเต่นายจะกินเยอะไปไหนห่ะ!!!!!
ต้นหลิว (นายเอก)
ผมไม่ได้กินคนเดียวซะหน่อย!! (●´⌓`●)
ชุน (พระเอก)
เฮ้ออ//จ่ายเงิน
ต้นหลิว (นายเอก)
อร่อยพามากินอีกหน่อยนะ( ꈍᴗꈍ)
ชุน (พระเอก)
อีก1ปีจะพามา!
ต้นหลิว (นายเอก)
โห่!!นานจัง
ชุน (พระเอก)
ขืนถ้าพามาทุกๆสัปดาห์คงหมดเงินไปเป็นล้านแน่
ชุน (พระเอก)
ไม่เวอร์เเหละจริงเลย
ต้นหลิว (นายเอก)
ฮูฮู๊~(//￣ ³￣//)
ไอซีน(ไรท์-เเอด)
รักเขายัง?
ไอซีน(ไรท์-เเอด)
พูดความจริงมาค่ะ!
ไอซีน(ไรท์-เเอด)
อ่ออหราาา
ไอซีน(ไรท์-เเอด)
รักเขายัง?
ต้นหลิว (นายเอก)
บ้า!ใครจะไปรัก
ยังไม่เสร็จจ๊ะ
ต้นหลิว (นายเอก)
//นั่งบนโซฟา+หาว~
ชุน (พระเอก)
ง่วงหรอครับ //นั่งลงข้างๆ
ต้นหลิว (นายเอก)
นิดหน่อยครับ
ชุน (พระเอก)
ถ้าอยากพักก็พักเลยนะครับ
ต้นหลิว (นายเอก)
(เอะเดี๋ยวนะ....พึ่งนึกได้!!!)
ต้นหลิว (นายเอก)
(เรามาสังหารเขานิหว่า...ทำไมตอนนี้มานอนตีพุ่งที่บ้านเขาเนื่ย?)
ต้นหลิว (นายเอก)
(ถ้าเราฆ่าเขาทางองค์กรจะยอมรับเรามั่ยนะ..)
ชุน (พระเอก)
//ก้มมามองหน้าต้นหลิว :คิดไรอยู่หรอครับ?
ต้นหลิว (นายเอก)
//สะดุ้ง! :!!! ป...ป่าวครับ
ชุน (พระเอก)
คิดจะหาวิธีฆ่าผมหรอ...หิ...ไม่ง่ายนะครับ
ต้นหลิว (นายเอก)
ไม่ใช่นะครับ!... //โบกมือสายไปมาว่าไม่ใช่
ชุน (พระเอก)
วันนี้ผมอาจกลับดึกนะครับ ผมเตรียมห้องอีกห้อง1ไว้ให้คุณ
ต้นหลิว (นายเอก)
อ่า...ขอบคุณครับ
ต้นหลิว (นายเอก)
ทำไมถึงไม่ได้นอนห้องคุณหรอครับ? (เขาวางเเผนอะไรอยู่รึป่าวนะ เเต่ก็ดีที่ได้เเยกตัวออกไป)
ชุน (พระเอก)
ทำไมครับ อยอกนอนกับผมหรอ? //ยิ้ม
ต้นหลิว (นายเอก)
ม....ไม่ใช่ครับ! ใครจะไปอยากนอนกับคุณกัน...
ชุน (พระเอก)
//ขำ :น่ารักจังนะครับ
ชุน (พระเอก)
ป่าวครับ^^//ยิ้ม
ชุน (พระเอก)
ไปก่อนนะครับ ฝันดีล่วงหน้าครับ 😉//เดินออกไป
ต้นหลิว (นายเอก)
//ใจเต้นเล็กๆ+จ้องค้าง :"...." //กลืนนํ้าลาย
ต้นหลิว (นายเอก)
ไม่ได้ๆๆ!....อย่าเชียวนะ! //กุมหัวใจตัวเองเเน่น
ซีฮัน (ผู้ดูเเลพระเอก)
สวัสดีครับ^^ //โผล่มาจากด้านหลัง+ยิ้ม
ต้นหลิว (นายเอก)
ว๊ากกกก!!(･o･;)
ต้นหลิว (นายเอก)
ตกใจหมดเลยครับ....
ซีฮัน (ผู้ดูเเลพระเอก)
//ขำ
ซีฮัน (ผู้ดูเเลพระเอก)
ตามผมมานะครับจะพาไปที่ห้อง
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
