แบบนี้ยังเรียกเพื่อนอีกหรอ?
Ep.1
เครื่องหมาย ( ) แทนการกระทำ
จูฮยอนที่พึ่งกลับจากเรียนพิเศษก็ส่งข้อความมาหาจินอูทันที
ชเว จูฮยอน
นายทำการบ้านเสร็จรึยัง? ตอนนี้ทำอะไรอยู่..มาเจอกันแล้วทำการบ้านด้วยกันดีไหม?
ชเว จูฮยอน
อ่านช้าจังนะ ทำการบ้านคนเดียวสนุกที่ไหน..
ซอ จินอู
ฉันทำการบ้านเสร็จแล้ว
ชเว จูฮยอน
( จูฮยอน ขมวดคิ้วเล็กน้อยนิ้วพิมพ์เร็วขึ้น ) อ้อ..ทำเร็วจัง ไม่คิดว่านายจะทำการบ้านเสร็จก่อนฉัน
ชเว จูฮยอน
แต่ไม่แปลกหรอกฉันเสียเวลาทำการบ้านเพราะเรียนพิเศษ
ชเว จูฮยอน
งั้นเราไปเตะบอลกันไหม? สนามเดิม
ซอ จินอู
ไว้วันหลังแล้วกัน ฉันมีนัดเล่นเกมกับเพื่อน
ซอ จินอู
วันนี้ก็ไปเล่นกับคนในสนามที่โรงเรียนช่วงเย็น ยังปวดตัวอยู่น่ะ
ชเว จูฮยอน
( ถอนหายใจอย่างไม่พอใจ เสียงพิมพ์เร็วดังขึ้น ) นายไปเล่นตอนที่ฉันเรียนพิเศษหรอไม่เห็นบอกฉันเลย นายรู้จักพวกเขาหรอ?
ชเว จูฮยอน
ปกตินายก็เล่นตลอดทำไมปวดตัวล่ะพวกเขาเล่นแรงหรอ? งั้นฉันขอไปเล่นเกมกับนายด้วยได้รึเปล่าจะได้ไปดูแลนายด้วย
ชเว จูฮยอน
เพื่อนคนนั้นของนายฉันรู้จักไหม? ( กัดริมฝีปากรอคำตอบจากจินอูที่กำลังพิมพ์ )
ซอ จินอู
อืมดีเลย ฉันไม่รู้จักหรอกคนในสนามแค่ขอเล่นด้วย ว่าจะรอนายเรียนพิเศษแต่หิวเลยกลับก่อน
ซอ จินอู
เพื่อนที่ฉันบอกฉันชวนเขามาเล่นเกมที่บ้านด้วย เพื่อนห้องอื่นน่ะ นายมาแล้วฉันค่อยแนะนำ
ชเว จูฮยอน
( จูฮยอนขมวดคิ้วหัวคิ้วแทบติดกัน ) เพื่อนห้องอื่น?..ทำไมนายไม่เห็นชวนฉันบ้างเลย โอเคฉันจะรีบออกไปหานาย อย่าพึ่งเริ่มเล่นเกมกันก่อนล่ะ
ไม่นานที่บ้าน จินอู เสียงเคาะประตูดังขึ้น จินอู เดินไปเปิดประตู จูฮยอนแม้จะเหนื่อยล้าแต่เมื่อเห็นจินอูก็ยิ้มอย่างอิ่มใจดวงตาเป็นประกายมือข้างหนึ่งถือถุงขนม “ เฮ้ จินอู ” จูฮยอนเอ่ยคำทักทายสั่นๆด้วยใบหน้าที่ยิ้มแย้ม
ซอ จินอู
( ยิ้มบางๆ ) นายมาเร็วจังนะ ( จูงมือจูฮยอนเข้ามาในบ้าน ) เกมที่จะเล่นเป็นเกมใหม่ฉันพึ่งไปซื้อมา ( เห็นจูฮยอนถอดรองเท้าเสร็จก็เดินนำไปที่ห้องนั่งเล่น )
ชเว จูฮยอน
( มองจินอู ) นี่ เดี๋ยวสิ..อาการปวดเป็นไงบ้าง? ( รีบเดินตามจินอูไป เดินอยู่ข้างๆ )
ชเว จูฮยอน
นายปวดตรงไหน ให้ฉันนวดให้ไหม? ( สังเกตร่างกายจินอูด้วยสายตาอย่างเงียบๆไล่ตั้งแต่หัวจดเท้า )
ซอ จินอู
( มือบีบหัวไหล่ด้านซ้ายเบาๆ ) ก็มีปวดไหล่นิดหน่อย แต่เดี๋ยวก็หาย
ชเว จูฮยอน
( มองจินอูอย่างเป็นห่วง ) ใครชนนาย? หรืออะไร.. ( สีหน้าไม่ชอบใจ ) ที่หลังอย่าไปเล่นกับคนอื่นสิฉันไม่อยากให้นายเจ็บตัวเลย
ผู้ชายคนหนึ่งนั่งถือจอยเกมอยู่บนโซฟา หันมาสบตากับจูฮยอนอย่างเย็นชา จูฮยอนเองก็ดูไม่ชอบใจนัก
แบค กงจู
( มองจินอูยิ้มเล็กๆ ) นี่ใครหรอจินอู?.. หน้าตาคุ้นๆ
ซอ จินอู
( มองทั้งสองสลับกัน ) นี่ ชเว จูฮยอน เพื่อนสนิทฉันเองเราอยู่ห้องเดียวกัน ( สบตาจูฮยอน ) ส่วนนี่ แบค กงจู เพื่อนห้อง 4D23
แบค กงจู
(มองจูฮยอนสีหน้าดูนิ่งเฉยแววตาไม่สบอารมณ์ ) อ้อ.. ชเว จูฮยอน นักบอลทีมโรงเรียน ฉันพอรู้จักอยู่ นายนี่เอง
ชเว จูฮยอน
( ยิ้มเกร็งๆกับคำแนะนำแขนโอบด้านหลังมือจับไหล่ จินอู บีบเบาๆ ) ยินดีที่รู้ได้จักนะกงจู
ชเว จูฮยอน
( ยิ้มกว้างหันมองจินอู ) ใช่ ฉันเป็นเพื่อนสนิทของนายเราสนิทกันมากเลยน่ะกงจู
จินอู เดินไปนั่งข้างกงจูตบโฟซาด้านที่ว่างเบาๆมองจูฮยอนยิ้มอ่อนโยน “ นายมานั่งสิ ”จูฮยอนเดินมานั่งข้างๆจินอูวางขนมลงบนโต๊ะหยิบจอยเกมขึ้นมาถือไว้ ทั้งสามนั่งด้วยกันโดยมี จินอู ขั้นระหว่างกลาง
ซอ จินอู
( เหลือบมองขนมที่วางอยู่ ) ขนมของนายฉันขอกินด้วยได้รึเปล่า.. ( สบตาจูฮยอนอมยิ้มเล็กๆก่อนจะหันกลับมามองหน้าจอทีวี ) เกมนี้ให้ยิงซอมบี้แล้วก็หนีไปให้ถึงบังเกอร์ ง่ายๆ
ชเว จูฮยอน
( ยิ้มมุมปาก ) กินได้อยู่แล้วแต่เดี๋ยวฉันป้อนเอง ( หยิบคุกกี้ออกจากถุงแกะและยื่นไปใกล้ปากจินอูแต่ก็หยุดชะงักใบหน้าแดงระเรื่อเล็กน้อยเมื่อคิดได้ว่ากงจูก็อยู่ในห้องเดียวกันและยังมองมาที่การกระทำของตน )
ชเว จูฮยอน
อ..เอ่อเหมือนจะเริ่มเกมแล้ว ( วางคุกกี้บนตักจินอูแทนถอนหายใจเบาๆเหลือบมองกงจูอย่างไม่เป็นมิตรเท่าไหร่ )
ทั้งสามเล่นเกมด้วยกันบรรยากาศตึงเครียกเล็กๆแผ่ซ่านออกมา แม้จินอูจะดูสนุก แต่จูฮยอนกับกงจูสีหน้าจริงจังกับเกมเพื่อแข่งขันกันให้ได้มากที่สุด
เวลาล่วงไปนานจินอูหาวอย่างง่วงงุนวางจอยเกมลงหลังเกมจบ “ กลับช้ากว่านี้จะดึกมากนะพวกนายกลับกันเถอะให้ฉันไปส่งรึเปล่า ” จินอูพูดกับทั้งสองเสียงนุ่มจูฮยอนและกงจู พยักหน้าทันที
ซอ จินอู
( หยิบถุงขนอมของจูฮยอนขึ้นมากินก่อนจะลุกขึ้นเดินข้างๆจูฮยอนไปส่งที่หน้าประตู ) ขนมที่เหลือฉันขอก็แล้วกันนะ ไว้วันหลังสนุกด้วยกันใหม่
ชเว จูฮยอน
( พยักหน้ายิ้มแป้น )
แบค กงจู
( เหลือบมองทั้งสองที่เดินอยู่ข้างหลังขมวดคิ้วเล็กน้อย ) พวกนายสองคนดูสนิทกันมากจริงๆ ( น้ำเสียงแฝงความไม่ชอบใจ )
แบค กงจู
( ถึงหน้าประตูหันมองจูฮยอนด้วยสายตาเบื่อหน่าย ) งั้นฉันกลับแล้วนะ จินอู ( ยิ้มบางๆ )
ชเว จูฮยอน
( ยิ้มบางๆโบกมือเบาๆให้จินอูเดินออกไปหน้าประตูก่อนจะหันมามองจินอูอีกครั้ง ) ที่จริงก็อยากอยู่ต่อนะ.. ฉันอยู่ต่ออีกหน่อยจะได้รึเปล่า?
ซอ จินอู
( ยิ้มตอบปิดประตูใส่หน้าจูฮยอนเสียงดังแกล้งทำเสียงดุสีหน้าขบขันหลังประตู ) กลับไปได้แล้ว! นายน่ะ
ชเว จูฮยอน
( ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ยอมกลับแต่โดยดี )
จูฮยอนและกงจูแยกกลับบ้านกันคนละทาง
จูฮยอนเมื่อกลับถึงบ้านก็ส่งข้อความมาบอกฝันดีจินอู
วันรุ่งขึ้น 07:00 จูฮยอนเดินมาหาจินอูที่นั่งอยู่ที่โต๊ะของตัวเอง เอ่ยถามเสียงตะกุกตะกัก
ชเว จูฮยอน
( มือจับชายเสื้อผ้าขยี้ไปมาดูไม่มั่นใจ ) อาการปวดเป็นไงบ้าง? พ..พักกลางวันนี้..มานั่งกินข้าวกับฉันไหม?... ( มือลูบท้ายทอยอย่างประหม่ากลัวว่าจะถูกปฏิเสธ )
ชเว จูฮยอน
เราไม่ได้นั่งกินข้าวด้วยกันนานแล้ว..ส่วนใหญ่ก็ใช้เวลาด้วยกันแค่ช่วงเย็นไม่ใช่หรอ ฉันอยากให้แน่ใจขึ้นอีกว่าเรายังสนิทกัน..
ซอ จินอู
( จินอูยิ้ม เสียงกลั้นขำ ) เรายังสนิทกันเหมือนเดิม โต๊ะทุกโต๊ะข้างนายมีแต่สาวๆ ทำไมฉันจะไม่ไปนั่งล่ะ ( ยิ้มเจ้าเล่ห์ )
ซอ จินอู
ทำไมนายไม่รีบหาแฟนอีกปีเดียวก็จะเหลือแต่เด็กให้กินแล้วนะ รุ่นพี่คนนึงสวยมาเลยนั่งข้างโต๊ะนายทุกวันเลย ( ตาเป็นประกาย )
ชเว จูฮยอน
( ถอนหายใจเบาๆ ขมวดคิ้วเล็กน้อย ) ฉันไม่ได้สนใจเรื่องพวกนั้น..ทำไมดูสนใจรุ่นพี่พวกนั้นมากกว่าฉันล่ะทั้งที่นายก็ไม่รู้จัก? ( มือเท้าโต๊ะจินอูสายตาคาดคั้นสีหน้าไม่ค่อยพอใจ )
ซอ จินอู
ถามทำไม มันก็มีอยู่เหตุผลเดียวเรื่องผู้หญิงน่ะ ( เอียงคอเล็กน้อย ) แต่ฉันกินข้าวคนเดียวก็อร่อยอยู่แล้วนะ ถ้ามีผู้หญิงสวยๆอยู่รายล้อมเหมือนนายยิ่งดี ( ยิ้มกว้าง )
ชเว จูฮยอน
( มือจับไหล่ทั้งสองข้างของจินอูมองเข้าไปในตาน้ำเสียงจริงจัง ) นายไม่คิดจะสนใจฉันบ้างเลยหรอ?
ชเว จูฮยอน
แบบว่า… กินข้าวอร่อยขึ้นเพราะอยู่กับฉัน? วันนี้ฉันจะย้ายโต๊ะนั่งเอาโต๊ะประจำนายเลยก็ได้นะ ขอแค่ได้นั่งกับนาย..
ซอ จินอู
( เลิกคิ้วขึ้นเล็กน้อย ) จะให้ฉันสนใจอะไรเจอหน้ากันอยู่ทุกวัน มาแปลกแบบนี้ จะเล่นมุก เพราะ ฉันชอบนาย หรอ?.. ( ทำเสียงเล็กเชิงล้อเลียนอย่างรู้ทัน )
ชเว จูฮยอน
( ลดมือลงจากไหล่จินอู ) ถึงฉันพูดคำนั้นตอนนี้มันก็จะไม่ใช่การล้อเล่นเหมือนครั้งก่อนๆหรือหลายปีที่แล้ว.. นายเบื่อฉันแล้วหรอ…
ชเว จูฮยอน
( น้ำเสียงอ้อนหน้าซึม ) ฉันแค่อยากอยู่ใกล้นายมากขึ้นเท่านั้นเอง
ซอ จินอู
( มองจูฮยอนอย่างงุนงง ) อะไร.. ทำตัวแบบนี้ รู้สึกน่าขนลุกจริงๆนะ
ซอ จินอู
( ตบไหล่จูฮยอนเบาๆ ) บ้านอยู่ใกล้กันก็เดินมาสิยากอะไรเหมือนเลิกเรียนไปนายจะไม่ได้คุยกับฉันสะอย่างนั้น
ชเว จูฮยอน
( จับมือจินอูไว้ เพื่อนในห้องมองมาที่ทั้งสองแต่จูฮยอนยังคงไม่สนใจจับมือจินอูมาแตะที่แก้มตัวเองกุมมือจินอูไว้ใบหน้าแดงระเรื่อ ) งั้นพักกลางวันตามนี้นะนายจะต้องมานั่งกินข้าวกับฉัน..
ซอ จินอู
( ยืนนิ่งกับการกระทำแปลกประหลาดของเพื่อนที่โตมาด้วยกันจินอูรีบดึงมือออกนั่งลงพึมพำเสียงแผ่วพูดกับตัวเอง ) เป็นอะไรของมัน แต่ก็ยังดูจะเอาแต่ใจเหมือนเดิม..สติสตังยังอยู่ดีไหมเนี่ย?
ชเว จูฮยอน
( เดินกลับไปนั่งที่ตัวเองมองไปที่จินอูแววตามีความหวัง )
ซอ จินอู
(หันไปสบตาจูฮยอนที่นั่งอยู่ด้านข้างไม่ไกล จินอูมือกุมขมับอย่างเหนื่อยหน่ายสีหน้ากนักใจ ) ไอนี่มันบ้าจริงๆ..
เพื่อนในห้องที่เห็นแบบนั้นก็คิดว่าทั้งสองมีเรื่องโกรธกันอยู่
Ep.2
ที่โรงอาหาร เสียงจ้อกแจ้กของนักเรียนดังก้องไปทั่ว
จูฮยอนและจินอูนั่งอยู่ที่โต๊ะริมข้างๆหน้าต่างไม่นานคนในทีมฟุตบอลของจูฮยอนเดินมาหาทั้งคู่
บัค กุนโจ
( ผิวปาก ) วี้~ เจอตัวแล้ว ทำไมมานั่งตรงนี้ล่ะ จูฮยอน ( มองจินอูอย่างสนใจยิ้มกว้าง ) นี่มันคนน่ารักคนนั้นนี่น่า
ฮง ทามิน
เหมือนคนที่พี่จูฮยอนชอบมองเลย
บัค กุนโจ
( เข้าไปนั่งตรงข้ามยื่นหน้าจ้องจินอูแม้จะไม่รู้จัก ) มองใกล้ๆแล้ว หน้าตาน่าแกล้งจังเลยนะ..
ฮง ทามิน
นั่นสิครับ..คุ้นหน้ามาก
ชเว จูฮยอน
( ขมวดคิ้วพูดเสียงเข้ม ) วันนี้ฉันขอนั่งกับเพื่อนแค่สองคนได้ไหม? พวกนายไปนั่งที่อื่น อยากเปลี่ยนบรรยากาศ
ชเว จูฮยอน
( น้ำเสียงอ่อนลงหันไปพูดกับจินอู ) อย่าไปสนใจเลย สองตัวนี้เพื่อนในทีมฟุตบอลฉันเองน่ะ พวกนี้ไร้มารยาท ( จ้องตาทั้งสองแสดงถึงความไม่พอใจในสิ่งที่พวกเขากำลังทำ )
บัค กุนโจ
นี่คนในระดับเราหรอเนี่ย..ไม่เคยสังเกตทีแรกคิดว่ารุ่นน้องสะอีก
บัค กุนโจ
( แนะนำตัวน้ำเสียงตื่นเต้น ) ฉัน บัค กุนโจ นะ ห้อง3C17
ฮง ทามิน
เรียกผม ทามิน ก็ได้ครับห้องเรียนอยู่ในโรงเรียนนี่แหละครับ พี่ชื่ออะไรหรอครับ
ซอ จินอู
ฉัน ชอ จินอู นะห้อง4D24 ( ยิ้มบางๆให้ทั้งสองคน )
ชเว จูฮยอน
( หน้าบึ้งตึง )
บัค กุนโจ
ชั้น 2 ห้อง 4 อาคาร 4D หรอ..ห้องเดียวกับจูฮยอนเลยนี่ อยู่คนละอาคารนี่เองถึงว่า
บัค กุนโจ
แต่กิจกรรมระดับแทบไม่เคยเห็นนายเลยนะ
ฮง ทามิน
อาจจะเป็นคนไม่ค่อยมีคนพูดถึงมากก็ได้ครับเลยไม่ค่อยมีคนรู้จัก..
บัค กุนโจ
( ตบไหล่ทามิน ) ความคิดนายน่าจะใช่ อินโทรเวิร์ต คนนี้น่ารักเนอะ
บัค กุนโจ
โดยเฉพาะในสายตาจูฮยอน ( พูดหยอกล้อ )
ชเว จูฮยอน
จะมาวิเคราะห์อะไร ไปไกลๆไป พวกนายฟังที่ฉันพูดเมื่อกี้บ้างรึเปล่า ( จ้องตาทั้งสองอย่างเอาเรื่อง )
ซอ จินอู
( เขี่ยอาหารที่เหลือในจานเล่น ลุกขึ้นยืนจะเอาถาดอาหารไปเก็บ เพื่อหนีจากสถานการณ์ที่น่าอึดอัด )
ชเว จูฮยอน
( คว้าแขนไว้ ) นั่งลงก่อน นายกินอิ่มแล้วหรอ..พึ่งกินไปไม่กี่คำเอง? ( เขยิบเข้ามาใกล้ ) กินน้อยเกินไปนะ นายไม่สบายรึเปล่า?
ซอ จินอู
( นั่งลงที่เดิม ) เปล่า ฉันแค่อยากได้ซุปเพิ่มเฉยๆ ( มองไปรอบๆอย่างพึงพอใจที่ได้เห็นนักเรียนสาวมารายล้อม )
ชเว จูฮยอน
( เลื่อนถาดของตัวเองไปใกล้ถาดของ จินอู ) ตักซุปฉันกินได้ตามสบาย ( มองทามินกับกุนโจสายตาเบื่อหน่าย )
ชเว จูฮยอน
นายไปนั่งที่อื่นเถอะกุนโจ ละเลิกทำหน้าเอ๋อๆได้แล้วทามิน เหมือนเด็กปัญญาอ่อนเลย ไปนั่งโต๊ะอื่นไป
บัค กุนโจ
โว่ ละเป็นเชี่ยไร.. โต๊ะนี้ พ่อ * เน้นเสียง *ซื้อไว้ให้โดยเฉพาะรึไง..แหมมม~ ( ลุกขึ้นตามองบนแบะปากขณะพูด )
ฮง ทามิน
ทรงนี้พักกลางวันไม่มาเตะบอลด้วยกันแน่เลย
ฮง ทามิน
คือ รุ่นพี่ติดเพื่อนหรอครับ ( ลุกขึ้นเดินตามกุนโจไปโต๊ะอื่น )
ชเว จูฮยอน
( มือเท้าคางเสียงแผ่วฉุนเฉียวพูดกับตัวเอง ) แม่ง.. ขี้เสือกจริงๆ
ซอ จินอู
( ตักซุปในถาดจูฮยอนเข้าปาก )
ชเว จูฮยอน
( หันมองจินอูอย่างเอ็นดูยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ )
ซอ จินอู
( มองจูฮยอนขมวดคิ้วทำหน้าเปรี้ยวดื่มน้ำเปล่าทันที )
ชเว จูฮยอน
หึม? ไรอ่ะ.. ( ช้อนตักชิมซุปถาดตัวเอง )
ซอ จินอู
โหยย อย่างเค็มเลย ปรุงไรเนี่ย?
ชเว จูฮยอน
อ่าว โทษทีชอบกินเค็ม แต่อร่อยนะ ( มือยกเสยเก็บผมหน้าม้าให้จินอูยิ้มกว้างมองอย่างเอ็นดู )
ซอ จินอู
( ปัดมือจูฮวอนออกอย่างรวดเร็ว ) ทำอะไร.. แบบนี้มันน่าขนลุก ( สีหน้าขยะแขยง )
ชเว จูฮยอน
นายอยากได้ขนมไหม นายดูชอบขนมของโรงอาหารวันนี้นะ
ชเว จูฮยอน
( เสียงกลั้นขำ )
ซอ จินอู
อ่า เอาสิ.. ขอบคุณ ( ช้อนดัตแบ่งขนมของจูฮยอนมาครึ่งหนึ่งเอาเข้าปาก )
ซอ จินอู
( หันหน้าเมินหนีจูฮยอนทันที )
Ep.3
เสียงซุบซิบเกี่ยวกับพวกเขาเริ่มดังขึ้นรอบข้าง จินอูสีหน้าดูอึดอัดต่างจากจูฮยอนที่ทานอาหารอย่างสบายใจ หันมองจินอูและยิ้มให้เป็นระยะ
ซอ จินอู
( พูดเสียงกระซิบ ) คนรอบๆกำลังพูดถึงเราสองคนอยู่ รู้สึกรู้สาอะไรบ้างไหมเนี่ย?.. ( มองรอยยิ้มจูฮยอนหลังมือเคาะที่หน้าผากเขาเบาๆ )
ซอ จินอู
เลิกยิ้มได้แล้ว เป็นไร..ห้ะ? พักหลังมานี้นายเป็นอะไร ดูเปลี่ยนไปนะ ( มองไปรอบๆอย่างประหม่า )
ชเว จูฮยอน
( นิ่งไปชั่วครู่ มองตาจินอู เสียงกลั้นขำ ) อิ่มรึยัง? อย่าพูดแบบนี้ มันยิ่งยุให้ฉันทำ ( ยิ้มกว้างตาสระอิ )
ซอ จินอู
( แววตาไม่สบอารมณ์ถอนหายใจยาว ) อืม..
ชเว จูฮยอน
( หยิบถาดจินอูวางซ้อนบนถาดของเขาลุกขึ้นมือข้างหนึ่งถือถาดอีกข้างดึงมือจินอูให้ลุกด้วย ) คาบต่อไปเราเรียนอะไรนะ ?
ชเว จูฮยอน
( เดินนำถาดไปเก็บ ยิ้มทักทายโต๊ะรอบๆ ขณะที่จับมือจินอู ไม่สนใจสายตาสงสัยของนักเรียนหลายคนที่มองมา )
ซอ จินอู
เอ่อ.. คณิตมั้ง.. ( ใบหน้าแดงระเรื่อเล็กน้อยพยายามหลบหน้าจากสายตากลุ่มนักเรียนที่มองมา )
ทั้งคู่เดินออกมาจากโรงอาหาร ตามทางเดินนักเรียนหลายคนมองมาที่พวกเขา
ผู้หญิงคนหนึ่งเดินมาทางทั้งสองหน้าตายิ้มแย้ม
เคน ยาจี (พี่รหัสจูฮยอน)
( โบกมือให้อย่างกระตือรือร้น ) กินข้าวกลางวันกันแล้วหรอ..
ชเว จูฮยอน
( พยักหน้ายิ้มตอบ ) ใช่ครับ..
ซอ จินอู
สวัสดีครับ พี่ยาจี ( โค้งคำนับอย่างสุภาพยิ้มบางๆ )
เคน ยาจี (พี่รหัสจูฮยอน)
( มองอย่างเอ็นดู ) ทรงผมตัดใหม่หรอจินอู?.. หล่อจังเลยนะวันนี้
เคน ยาจี (พี่รหัสจูฮยอน)
แต่ปกติก็หล่อและน่ารักทุกวันอยู่แล้ว
ซอ จินอู
( แก้มเริ่มแดงระเรื่อยิ้มอย่างเขินอาย ) อ..อ๋อ ใช่ครับผมไปตัดผมมาใหม่
ซอ จินอู
ขอบคุณครับที่ชม ( มือลูบท้ายทอยใบหูแดงระเรื่อ )
ชเว จูฮยอน
( ขมวดคิ้วเล็กน้อย ปล่อยมือจินอู ) หล่อ?.. น่ารัก? ผมว่าก็ปกติธรรมดาเหมือนทุกวันนะครับรุ่นพี่
ชเว จูฮยอน
( หน้าบึ้งทันเมื่อเห็นจินอูมีท่าทีเขินอายกับคำชม ยกมือขึ้นขยี้ผมจินอูแรงๆอย่างหมั่นไส้ ) แค่เล็มข้างๆ กับไถข้างหลังนิดหน่อยเอง
ซอ จินอู
( หัวโยกตามแรง สีหน้าเปลี่ยนทันที หันมาจ้องตาจูฮยอนอย่างเดือดดาล )
ชเว จูฮยอน
( โน้มตัวเล็กน้อยให้หน้าอยู่ในระดับเดียวกับจินอู ) อะไร… มองตาแบบนี้.. เป็นอะไรเหรอ? ( แกล้งทำไม่รู้ เลื่อนมือลงมาบีบที่แก้ม ยกคิ้วขึ้นข้างหนึ่ง ยิ้มกว้าง )
ซอ จินอู
( ปัดมือจูฮยอนออกมองยาจียิ้มน้อยๆ ) ผมไปห้องเรียนก่อนนะครับ พี่ยาจี
เคน ยาจี (พี่รหัสจูฮยอน)
( พยักหน้ามองทั้งสองสลับกัน )
ซอ จินอู
( รีบเดินไปตามทางเดินโดยไม่สนใจจูฮยอน )
ชเว จูฮยอน
( รีบตามไปเดินข้างๆ ) เป็นไร.. หึม? ( เหลือบมองจินอู ยิ้มกลุ้มกลิ่ม ถอนหายใจยาว )
ชเว จูฮยอน
ก็แค่ไม่อยากให้นายดูพิเศษในสายตาใครนอกจากฉัน…
ซอ จินอู
( ขมวดคิ้ว ) มาจุ้นจ้านอะไรนักหนา? เลิกทำตัวแบบนี้ได้แล้ว ( เดินเร็วก้าวขึ้นขันบันได )
ชเว จูฮยอน
( จับคอเสื้อด้านหลัง ดึงให้จินอูถอยหลังลงมา หยุดอยู่หน้าบันได ) แล้วใครใช้ให้นายทำตัวแบบนี้ล่ะ.. นายไม่ตัวติดกับฉันก็อย่าไปเล่นกับคนอื่นสิ
ซอ จินอู
( แขนปัดมือจูฮยอนออก มองหน้าจูฮยอนสายตาไม่พอใจ ) นายเป็นอะไร เป็นบ้าไง๊?
ซอ จินอู
ฉันทำตัวแบบไหนล่ะ ถึงจะแบบไหนก็เรื่องของฉัน ( ยืนกอดอกเลิกคิ้วสูงจ้องตาอย่างท้าทาย )
ชเว จูฮยอน
( เดินเข้าหาประชิดตัวกอดอกเช่นเดียวกัน โน้มใบหน้ามาใกล้ ) ก็เดาสิว่าไอบ้าของนายมันเป็นอะไร?..
ชเว จูฮยอน
ฉันไม่ได้เปลี่ยนไปเลยสักนิด ฉันก็ทำตัวแบบนี้ตลอด แค่ที่โรงเรียนไม่ได้ยุ่งอะไรกับนายแค่นั้นเอง..
ชเว จูฮยอน
( แววตาอ่อนลง น้ำเสียงอ้อน จับไหล่ทั้งสองข้างของจินอู ) มีคนรู้จักนายเยอะขึ้น.. นายเองก็ดูจะไม่ปฏิเสธการเข้าหาของใครเลย
ชเว จูฮยอน
( แกะแขนจินอูที่กอดอกอยู่ ยกมือจินอูมาสัมผัสที่ใบหน้าตน ) ฉันไม่อยากเห็นคนสำคัญ ไปสนิทสนมกับคนอื่น
ชเว จูฮยอน
มันอดอิจฉาไม่ได้ ถ้ามีใครได้นายไปเป็น.. ( หยุดพูดชั่วขณะมองตาจินอูสายตาดูลังเล ) ได้นายเป็นเพื่อนที่ดีขนาดนี้อยู่ข้างๆ..
ซอ จินอู
อืม.. นายก็หวงเพื่อนเป็นด้วยหรอจูฮยอน ( ขมวดคิ้วสงสัย )
ชเว จูฮยอน
( แก้มและใบเริ่มหูแดงระเรื่อ มือที่กุมมือจินอูสัมผัสบนหน้ากระชับขึ้นเล็กน้อย ) อือ.. ก็ใช่น่ะสิ ดูซื่อๆอย่างนาย ฮอตเนิร์ดแบบนี้.. ฉันก็อิจฉานะ ทั้งนายและคนอื่น
ซอ จินอู
( ยกคิ้วขึ้นข้างหนึ่ง ) หึม?..
ชเว จูฮยอน
( มือบนไหล่จิยนอูยกออก มือที่กุมมือจินอูไว้เสยผมด้านข้างอย่างประหม่าแก้มแดงเถือด ) ก็.. ก็แค่นั้นแหละ
ชเว จูฮยอน
( ถอยออกมาเล็กน้อย รอดูการตอบสนองจากจินอู หัวใจเต้นระรัว )
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
