เกมมรณะ ตามหาฆาตกร
ตั๋วปริศนา??
คุณครูหญิง
วันนี้ครูจะให้เลือก
คุณครูหญิง
หรือจะเรียนด้วยตัวเอง
ทุกคนต่างพูดเป็นเสียงเดียวกัน
ทุกคนในห้องเรียน:เรียนด้วยตัวเอง ครับ/ค่ะ
คุณครูหญิง
งั้นอย่าส่งเสียงดังรบกวนคนอื่นล่ะ
คุณครูหญิง
ครูไปประชุมก่อน
คุณครูหญิง
//เดินออกไปจากห้อง
ครูออกจากห้องไปไม่ถึงสิบนาที
ทั้งห้องก็เต็มไปด้วยความโกลาหล
มีเรน(เพื่อนอาเธอร์)
แล้วพวกเราจะทำอะไรดีล่ะ
ยูมิ(เพื่อนอาเธอร์)
ไม่รู้สิ
ยูมิ(เพื่อนอาเธอร์)
เธอคิดยังไงบ้างอาเธอร์
อาเธอร์(ตัวเอก)
อืม คงจะวาดรูปเล่นล่ะมั้ง
มีเรน(เพื่อนอาเธอร์)
ก็เห็นแต่วาดรูปตลอด
มีเรน(เพื่อนอาเธอร์)
ไม่คิดจะทำอย่างอื่นแล้วใช่ไหมค่ะ คุณเพื่อน
อาเธอร์(ตัวเอก)
จะให้ทำอะไรนอกจากวาดรูปล่ะ
อาเธอร์(ตัวเอก)
หรือจะให้ฉันไปนั่งเก็บเห็ดรึไง
มีเรน(เพื่อนอาเธอร์)
ก็แบบว่า....หาแฟนสักคนดีไหม?
ยูมิ(เพื่อนอาเธอร์)
อื้อๆ ใช่แล้ว
อาเธอร์(ตัวเอก)
ไม่มีก็ได้แฟนน่ะ
อาเธอร์(ตัวเอก)
แฟนไม่ใช่พ่อฉันนี้น่า
มีเรน(เพื่อนอาเธอร์)
ตามใจแล้วกัน
ยูมิ(เพื่อนอาเธอร์)
ตามใจแล้วกัน
ยูมิ(เพื่อนอาเธอร์)
ไปกินข้าวกันเถอะ
มีเรน(เพื่อนอาเธอร์)
ไปกันเลย
มีเรน(เพื่อนอาเธอร์)
คนเยอะจังเลยนะ
ยูมิ(เพื่อนอาเธอร์)
นั้นสิ
ยูมิ(เพื่อนอาเธอร์)
แล้วแบบนี้ จะเหลือข้าวให้เรากินรึเปล่าเนี่ย
มีเรน(เพื่อนอาเธอร์)
ป้าคะ เหลืออะไรกินบ้าง
แม่ค้า(ขายทุกอย่าง)
เหลือแต่ผัดกระเพราอย่างเดียวจ้ะ
แม่ค้า(ขายทุกอย่าง)
จะเอาไหม
ยูมิ(เพื่อนอาเธอร์)
เอาค่ะ
มีเรน(เพื่อนอาเธอร์)
เอาค่ะ
ก็พากันกินอาหารกันจนเสร็จ
มีเรน(เพื่อนอาเธอร์)
กลับบ้านก่อนนะ
ยูมิ(เพื่อนอาเธอร์)
รีบกลับล่ะ อาเธอร์
อาเธอร์(ตัวเอก)
ไม่ต้องบอกก็รู้หรอก
มีเรน(เพื่อนอาเธอร์)
อย่ากลับดึกล่ะ
มีเรน(เพื่อนอาเธอร์)
เดี๋ยวจะเจอผีเอาน้า~~
อาเธอร์(ตัวเอก)
ถ้าโผล่มาเดี๋ยวฉันจะซัดให้เรียบเลยคอยดู
อาเธอร์(ตัวเอก)
ผีไม่มีจริงหรอก
ยูมิ(เพื่อนอาเธอร์)
หรอจ๊ะ
มีเรน(เพื่อนอาเธอร์)
ฮ่าๆๆ ไปล่ะ
และเพื่อนทั้งสองก็เดินจากไป
อาเธอร์(ตัวเอก)
รีบกลับบ้านดีกว่า
อาเธอร์(ตัวเอก)
วันนี้ ต้องรีบกลับไปทำการบ้านแล้วสิ
อาเธอร์(ตัวเอก)
กี่โมงแล้วนะ//เปิดโทรศัพท์ดู
อาเธอร์(ตัวเอก)
หือ? อะไรน่ะ
อาเธอร์(ตัวเอก)
ทำไมเวลาผ่านไปเร็วขนาดนี้เนี่ย
มาจับที่ชายเสื้อของอาเธอร์
อาเธอร์(ตัวเอก)
หือ?//มองตํ่าลงไป
อาเธอร์(ตัวเอก)
คุณเป็นใครคะ
ยูนิก(คนไร้บ้าน)
มีอะไรให้ผมกินบ้างไหมครับ
อาเธอร์(ตัวเอก)
มีแต่ขนมปังกับนมกล่องหนึ่งค่ะ
อาเธอร์(ตัวเอก)
//ยื่นขนมปังและนมให้
ยูนิก(คนไร้บ้าน)
ขอบคุณมากครับ//รับของมา
อาเธอร์(ตัวเอก)
งั้นฉันไปนะคะ
ยูนิก(คนไร้บ้าน)
เดี๋ยวก่อนครับ
ยูนิก(คนไร้บ้าน)
เอานี้ไปสิ ผมให้//ยื่นตั๋วใบหนึ่งให้
อาเธอร์(ตัวเอก)
ขอบคุณค่ะ//รับตั๋วมา
ยูนิก(คนไร้บ้าน)
//เดินจากไป
อาเธอร์(ตัวเอก)
ตั๋วอะไรกันนะ
อาเธอร์(ตัวเอก)
มีอะไรเขียนอยู่น่ะ//มองดูตั๋ว
และมีตัวอักษรเขียนเอาไว้ว่า
อาเธอร์(ตัวเอก)
ผู้โชคดีงั้นหรอ...//พึมพำ
อาเธอร์(ตัวเอก)
ชั่งเถอะ//เก็บตั๋วใส่กระเป๋า
อาเธอร์(ตัวเอก)
ขอให้ฉันโชคดีจริงๆ แล้วกันนะ
อาเธอร์(ตัวเอก)
จะตั้งตารอดูเลยล่ะ
เราอยู่ที่ไหน?
มีเสียงฝีเท้าดังขึ้นเป็นจังหวะ
อาเธอร์(ตัวเอก)
อืม..//สลึมสลือ
อาเธอร์(ตัวเอก)
เสียงอะไรกันน่ะ//คิดในใจ
อาเธอร์(ตัวเอก)
อึก ใครกัน//จับไปตรงคอที่โดนฉีดยา
???????
ขอให้เป็นคํ่าคืนที่ดีนะครับ
อาเธอร์(ตัวเอก)
ยาสลบงั้นหรอ//คิดในใจ
และตื่นขึ้นมาในสถานที่แห่งหนึ่ง
อาเธอร์(ตัวเอก)
//ค่อยๆลืมตา
ยูมิ(เพื่อนอาเธอร์)
อาเธอร์! เธอฟื้นแล้ว
ยูมิ(เพื่อนอาเธอร์)
ดีใจจังเลย//โผล่เข้ากอดอาเธอร์
อาเธอร์(ตัวเอก)
ฉันอยู่ที่ไหน//มองไปรอบๆ
ยูมิ(เพื่อนอาเธอร์)
ฉันเองก็ไม่รู้เหมือนกัน
ยูมิ(เพื่อนอาเธอร์)
ว่าแต่เธอบาดเจ็บตรงไหนไหม
อาเธอร์(ตัวเอก)
ฉันไม่เป็นไร
มีเรน(เพื่อนอาเธอร์)
ดีแล้วล่ะนะ ที่ไม่เป็นอะไร
อาเธอร์(ตัวเอก)
อ้าว มีเรน เธอก็อยู่ด้วยหรอ
มีเรน(เพื่อนอาเธอร์)
ฉันอยู่ตั้งนานแล้ว
มีเรน(เพื่อนอาเธอร์)
เธอตาบอดรึไง ถึงไม่เห็นฉันเนี่ย
อาเธอร์(ตัวเอก)
.....ชั่งเถอะ
อาเธอร์(ตัวเอก)
แล้วพวกเขา ทั้งหมดเป็นใครกันล่ะ
อาเธอร์(ตัวเอก)
//มองไปยังกลุ่มคน
ยูมิ(เพื่อนอาเธอร์)
ก็คนโรงเรียนเดียวกันกับเรานี้ล่ะ
ยูมิ(เพื่อนอาเธอร์)
เธอไม่รู้หรอ
มีเรน(เพื่อนอาเธอร์)
โถ่ เพื่อนฉัน
มีเรน(เพื่อนอาเธอร์)
วาดรูปจนสมองเพี้ยนไปแล้ว
มีเรน(เพื่อนอาเธอร์)
แม้แต่คนโรงเรียนตัวเองยังจำไม่ได้
อาเธอร์(ตัวเอก)
แค่ไม่อยากจำอ่ะ
อาเธอร์(ตัวเอก)
เปลืองสมองเปล่าๆ
จู่ๆ ก็มีคนเดินมาชนยูมิ โดยไม่ได้ตั้งใจ
ยูมิ(เพื่อนอาเธอร์)
โอ้ย! //โดนชน
ไอสัน(ไม่ใช่ไอ้สัสนะ)
ขอโทษนะครับ
ไอสัน(ไม่ใช่ไอ้สัสนะ)
เป็นอะไรรึเปล่า
ยูมิ(เพื่อนอาเธอร์)
ไม่เป็นไรค่ะ
ไอสัน(ไม่ใช่ไอ้สัสนะ)
ครับ ขอโทษจริงๆ
ไอสัน(ไม่ใช่ไอ้สัสนะ)
//เดินจากไป
ยูมิ(เพื่อนอาเธอร์)
หนุ่มแว่น โครตหล่อเลยอ่ะ
ยูมิ(เพื่อนอาเธอร์)
ว่าไหม อาเธอร์
มีเรน(เพื่อนอาเธอร์)
ยูมิเอ่ย อาเธอร์ไม่ได้หลงผู้ชายแบบเธอสักหน่อย
อาเธอร์(ตัวเอก)
อืม หล่อดี
มีเรน(เพื่อนอาเธอร์)
ห้ะ!?
ยูมิ(เพื่อนอาเธอร์)
ใช่ไหมล่ะ
จู่ๆ ก็มีเสียงประกาศจากลำโพงดังขึ้น
"พวกคุณชั่งโชคดีจริงๆ ที่ได้มาอยู่ที่นี้"
"คุณคือผู้ถูกเลือก ให้เล่นเกมที่มีชื่อว่า เกมมรณะ ตามหาฆาตกร"
อาเธอร์(ตัวเอก)
เกมงั้นหรอ
มีเรน(เพื่อนอาเธอร์)
อะไรกันล่ะเนี่ย
ยูมิ(เพื่อนอาเธอร์)
นั้นน่ะสิ
ทุกคนในห้องเริ่มซุบซิบกัน
มีเสียงใครบางคนตะโกนขึ้นเสียงดัง
สตาร์
นี้มันเรื่องบ้าอะไรกันวะเนี่ย!!
สตาร์
พวกที่จับเรามา ต้องเป็นพวกแก็งค้ามนุษย์แน่ๆ
"โปรดอยู่ในความสงบด้วยครับ"
สตาร์
แน่จริงก็ออกมาตัวๆ ดิวะ
เพื่อนจริง ไม่ทิ้งกัน
เจมส์
เดี๋ยวก็โดนเขากระทืบซะหรอก
สตาร์
มันลักพาตัวเรามานะเว้ย
เจมส์
เอ่อ น่ายอมๆมันไปก่อน
ยูมิ(เพื่อนอาเธอร์)
เขาทะเลาะกันรึเปล่าน่ะ
ยูมิ(เพื่อนอาเธอร์)
เสียงดังกันจังเลย
มีเรน(เพื่อนอาเธอร์)
ไม่รู้สิ
อาเธอร์(ตัวเอก)
//ยืนอยู่เงียบๆ
"มีหนึ่งในพวกคุณ ที่เป็นฆาตกร"
เมื่อทุกคนในห้องได้ยิน ก็พากันระแวงไปหมด
บรรยากาศในห้องดูตึงเครียดขึ้นมา
ทุกคนในห้องเริ่มแยกตัวกันไปคนละทิศละทาง
แต่กลุ่มของอาเธอร์ยังคงอยู่ด้วยกัน
มีเรน(เพื่อนอาเธอร์)
ฉันว่า เราควรอยู่ด้วยกันนะ
มีเรน(เพื่อนอาเธอร์)
ถ้ามีอะไรเกิดขึ้น จะได้ช่วยกันไงล่ะ
ยูมิ(เพื่อนอาเธอร์)
อืม ใช่แล้ว
อาเธอร์(ตัวเอก)
เอางั้นก็ได้
และทั้งสามก็พากันเดินสำรวจสถานที่ ไปเรื่อยๆ
ยูมิ(เพื่อนอาเธอร์)
ทำไมมันมืดอย่างนี้ล่ะเนี่ย
ยูมิ(เพื่อนอาเธอร์)
//กอดแขนมีเรน
มีเรน(เพื่อนอาเธอร์)
ที่นี้คือ ที่ไหนกันล่ะเนี่ย
มีเรน(เพื่อนอาเธอร์)
ไม่ใช่ว่าพวกเราหลงทางแล้วหรอกนะ
อาเธอร์(ตัวเอก)
จะกลัวทำไม
อาเธอร์(ตัวเอก)
มันไม่ได้จู่ๆ ก็จะมีผีหรืองูโผล่มาหรอกนะ
ยูมิ(เพื่อนอาเธอร์)
นะ นั้นตัวอะไรน่ะ//ตัวสั่นหงึกๆ
มีเรน(เพื่อนอาเธอร์)
ไหนๆ มันอยู่ไหน
ยูมิ(เพื่อนอาเธอร์)
//ชี้ไปยังที่ที่หนึ่งตรงหน้า
มีเรน(เพื่อนอาเธอร์)
หืม//หันไปมอง
พอหันไปมองก็เจอเขากับ....
ยูมิ(เพื่อนอาเธอร์)
กรี้ดดดดดดดดดดดด//วิ่งหนีแบบ4×100
มีเรน(เพื่อนอาเธอร์)
รอฉันด้วย//วิ่ง4×100 ตามไป
อาเธอร์(ตัวเอก)
ห้ะ? เดี๋ยวสิรอก่อน
อาเธอร์(ตัวเอก)
คือ...//หันไปเจอ
อาเธอร์(ตัวเอก)
เอ่อ สวัสดีคะ
อาเธอร์(ตัวเอก)
พอจะเห็นเพื่อนของฉันรึเปล่าคะ
อาเธอร์(ตัวเอก)
พูดไม่ได้งั้นหรอค่ะ
และก็ไม่มีเสียงตอบรับอีกเช่นเคย
และสิ่งสิ่งนั้นก็กำลังคืบคลานเข้ามาอย่างช้าๆ
อาเธอร์(ตัวเอก)
?//มองอย่างสงสัย
แต่จู่ๆ ก็มีเสียงคนวิ่งมาแต่ไกล
และอุ้มอาเธอร์พาดขึ้นบนบ่า
และพาเธอวิ่งหนีจาก ผีที่กำลังคลานตามมาอย่างบ้าคลั่ง
อาเธอร์(ตัวเอก)
ฮือ คุณเป็นใครเนี่ย
อาเธอร์(ตัวเอก)
จู่ๆ ก็มาอุ้มฉันทำไม
???????
อยู่นิ่งๆ เธอไม่เห็นรึไงว่ามีผีไล่ตามเราอยู่น่ะ
???????
จะไปยืนบื้อให้ผี แดกรึไง
อาเธอร์(ตัวเอก)
หยาบคายจริงๆเลยนะคะ
อาเธอร์(ตัวเอก)
ฉันไม่ได้ขอให้คุณช่วยสักหน่อย
???????
เดี๋ยวโยนทิ้ง ให้ผีมันกินซะหรอก
และทั้งสองก็วิ่งเข้าห้องห้องหนึ่งเพื่อซ่อนตัว
???????
เฮ้อ! เหนื่อยชะมัด
???????
ว่าแต่ เธอเห็นผีแล้วทำไมไม่วิ่งหนีล่ะ
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
